Page 251 - ARM_19-1948_02
P. 251
մօ Ամիրխանեանի լուսաբանիչ մէկ յօդուած/լ է որ ՋԱՑՆեՐ ԳԱՒԱՌԷՆ պատմութեսէն՛ մէ^եւ Հրաւիրեց ներկաները ՚^Էկ
ԱՈԻԳ ՄԸ ԵՒ ՄԱՅԻՍ 28
ա՛ն՛չուշտ , իր դրած յօդուածին. - մտքերը ունին : վայվ-կեան երկիւղած լռութեամբ յարգել յիչո* -*

Հետեւեցայ իր խորՀոլ^րդին եւ երկու երեք ՚ ան­ տակր ընկեր Ա. ԱՀարոնեանի եւ բոլոր անոնց, ո–

գամ կարդացի իր յօղուածր : Հիմա ես ալ իմ րոնք իրենց կեանքին գ՛ե՛ո վ կերտեցին տ յգ ոսկե–

կողմէ ոչ թէ կբ թելադրեմ, այլ շատ կր խնդրեմ զօՆ թուական՛ը *

բոլոր Հայերէն • Ո լ , իրենք ա լ կարդան կիտուրի ՏԷՍԻՆ , 8 Յունիս.— Յունիս 5ի շարաթ օվ՚ր Ո ւզեր՚ձն, եր եզան Հ ա յ Կամ • եւ Մ արտիկներու,
սլէս :
յօդուածը ել . , , լուսաբանդ լին , ինծի սուդի եւ ուրախութեան օր մր եղաւ մեր գաղու­ Աեբաստիոյ Վեբաչթւ՚աց եւ Ֆր • Կ– Խաչի Միու -

Ե ս , լուստբանեալս , ամէն կերպով Համաձայն թին՛ Համար ; Աուգի՝ այն պատճառաւ որ թաղու– թեանց կողմէ : Հ • Ց • Գ • Նոր Սերունդի ներկա ֊

եմ Կիտտլբիլ,; Աարդիկ միշտ ալ կ՛՚աշխատին՝ որ մր կտա արու եցալ ո ղբ աց ե ալ կար ապետ Տէր Պ օ– յացուցիչ Ա. Փափաղետն գեղեցիկ բառերով ավ>–

իրենց վրայ եղած հ֊անրո ւթի ւննւերէն ազատին։ ղոսեաւի , սպաննուած 1940 Յունիս \եին Լուաբէ տայայտեց Հ. Տ– Գ– Նոր Սեր՛ունդի իղձերը, Հ ե–

Օրինակ, ես, վերարկուս Նանր ըլլալոճ՝ վրայէս նաՀանղին մէջ, օդային ռմբակոծութեան մր Հե­ աասրնդած ն՛պատակը եւ ան՝կախութեա\ն՛ տօնի

նետած եմ. վաղն ալ ելէկս ու փռւլովրս պիտի նե­ տեւակն քուի • ԱՀա ութ տարի վերջ կառ ա վար ո ւ– Հանդէպ իր՛ենց ուն՛եցած պտշտամ՚ոլձնքր :

տեմ : իս՚քն ալ արգէն. . . գլխար՛կին տա՛կին ը թեա% կողմէ իր չանա կա վա յ ր ր փոխադրող առաջին Գեղարո ւեսաա կան րամն ինձ՛ մէՀ, մեներգեց Տի­

խնդրեմ , գլուխը չկարծէք շատոնց ՛նետած է : ղի ակն էր որ արժանացաւ, վեՀ ա շո ւ ք թաղումի X կին Պօյաճեան՝ , յաշ\ւզ արտասա՛նութիւնէ եր ր\Ր՝ին

Վաղր կրնայ մագէթն ալ նետել եւ .. .թեթեւնալ։ Երկու Հագարի մօտ բաղմութիւձն– մբ Հայ թէ Օ ր իորդքհ՚եր էյ՚որանեա՚ն , Առա քե լե ան , Ասատուր ֊

Մարդ որքան բեռ եւ Հտգ չունենա յ վրան, ֆրանսացի Հետե ւեցաւ գագա՚ղթե , իր յարգանքի եան ինչպէս նաեւ Պ* Պ* Միքայէլեան>, Ա, Գրի–

այնքա\ն... անՀոգ կ՚ըլլայ։ ի շտէ, ըստ Կիտուրին, ղինո լորին գոբեան, քՍոսաիկեան^ Մ՛ուրատ եան՝ , Տէր Ղ^ազա ր–

Մոսկուան ել Երելանր այգ սկզբունքին՝ կր Հետե՛– ՚-ՐՔ/1 է ա տ ո ւ ց անելո լ ս յ դ Համես եսւն՝ որոնք արմանա՚ցա ն ջերմ ծափերու X Մէջ րեգ

լին՛։ Հա յաս տանը աւելորդ Հողերէ աղատելու եւ որ իր յանդղնո ւթե ամ բ մեր ցեղւ սյին յ ա տ կտ­ մէջ *եբգեց Ազգ * վարմարսճւ ի ա՛շակե՛րտ ո ւՀ իներո լ

թե ո.ո թեթեւցնե լու Համար ,Մ ոսկուան՝ Ղ^^րաբաղր նիշներով օմաուած իսկապէս ա\րժա%ի էր ա յ ս խում բր ղեկավարս ւթեամ բ Տիկին Փափազեան\ի՝ ,

Ախալքալաքր ել Նախիջեւանբ առան՝ եւ ուրիշին մողո վբդ Աքյ իե ց ոյց ի ն X Ղ*ադ աղյլ նախապէս զե­ ն\ոյ\ն՝պէս խլելով ծավւեր :

տուած է : Ասոր մէջ իՊ՚յչ վնաս կայ , որ այսքան տեղուած էբ Տէոինի Հայոց եկեղեցին , ուրկէ իր « Աինէ ՚Լաղօ^ ցուցադրեց տարաբախտ ինկեր

աղմուկ կր, Հանեն*** Հայաստանի թշնամիները * զինակից րնկերնեբուն կողմէ ուսամբարձ փոխա­ Ա • ԱՀա\իոնեանի թաղում բ Փարիզի մէջx Հրապա­

մանաւանդ որ այդ տեղերր շատ քի չ Հ ա յ ՝ հ.ա*1 * ՝ՈԼ գրուեցաւ մեռելակառքին մէջx Տեղւոյս ն՚ուագա– րակաւ շն՚ոբՀակայութիւն իրեն որ նիւթական^ ղո–

եղածներն ալ շատ Հանգիստ են եւ օրր օրին յա­ խ՚ումբր (լին թանար֊ թափօրին առջեւէն , մերթ Հ ողութիւնտ֊ երաւառ 1'՚ւ կ, ւնե ր նմանպ ա բա–
էլաներ ո լ մէջ X
ռաջադիմելու վրայ * Եթէ «ազգային՝ շ է լ Հաշիւնե– բնդ մե րթ Հ նէեց՚ն ելո վ ա խո ւ բ եղա՛նակներ , որ ոն ց

Ր՝ո՝վ^ ս՛՛՛ա ծ րլլա՝յին այգ տեղերր, մասամբ իրա­ կր Հ եւոեւէին % ախկին ռազմիկներու զան ազան մի­ Յա ւտա՝.բա\ ոթւ եան Համ աձա յն ունէինք

ւունք 1լ ո ւն ենա՛յ թն\ թօսելու անգէւոներր ; Րայ° ս՛ ւ թե անւ ց դրօշակ ի բն երր , որ ոն ց կարգին նաե ւ կո՛ւ բանա խոս։ Սակայն՛ վերջին պա՛Հ ուն ինկեր
–տ շ
այդ տեսակ բան չկայ ւ «Ա թալին Լ ան արդար լու– մե ր տարտղիր Օռտգորնը՝ Հա յ կտմտ. ո րսե րո, ու Աղգթ Մ արտէբոսեա% չկբցալ րԱ զ ա Հ ,ը լ չ ա լ
Մա\րտիկնե.րոլ միութեան
ծումով, րոլոր աղղային Հարցեր բ լո՛ւծուա՛ծ \ք ի՛ե ղան՚ազսւ՚ն միութեանց կողմէ։ Յետոյ կա գ ա ֊ կ ա, քւո ւթե ան ււզսաաւտոճաճռաւ ; Բանախօսր՝ բնկեր Ա•

Հոն , *** ազգերով միասին : պսակակիբներր , սպի– ԻսաՀակեան , լա յնօրէն. պարղեց ա յն բո լո ր լիէ պ ֊

տ ա՛կ թարմ ծ աղի կն եբով բեռնէ աւոր ՝ ին չսլ Էս մ ե– քերն ու յե գա շբ ջո ւմէե րր որոնց են թա րկո ւած է

Եո վստաՀ եմ , Որ կաբսի Հարցն աք եթէ Մ ո ս– ռելակարքր ; մեր ազատագրութեան՛ պայքաբր Հայաստանի ան՛–

կո ւ ւսա ձեռք չառաւ , Հայաստանի խաթեբի Հա - Հողակոյտին առջեւ դամբանականներ կտր­ կա խո լթեաՂ ՚ կ ո.ր\ո լ ստէն վե)բ ջ, ք* ս բայ էվ օր ին ե -

մար էր։ Ւ^նչ պէտք աւելորդ Հոդեր\ու։ Հա յաս - էր ա ց111 ֊՝ ց ա ն իր ինկերնեբու կողմէ , ինչպէս նաեւ ր՚էն՝, Գաւիթ Բէկեբէն՛ մինչեւ Մայիս 28, ազգային

տանւ խեղճ երկիր է , պիւտճէ չունի , Հի վիճակի Ֆրանս* բանակի Հ այ ռազմիկներու եւ ֆբտնսա— յարութեան թուականր :

չէ լեցն՛ելու այն բացեր բ, որ 1լունեն\ան փնքնավար կան ն՛ախկին, ռազմիկներու միութեանց աւ քաղա­ Հ ա ոգէ ս էն վե բջ ս աբքո ւեց ալ րնկ երա Հ ամ ա կ–

այդ շրջաններրդ : Անշուշտ Մոսկո՛ւան րան մր դի­ քապետութեան՛ ներկայացուցիչներուն կողմէ : բա կան՝ խնջո յք մր , սա կա յն մամ ս/ն՚ակբ ուշ րլլա–

տէ , որ այդպէս րրած է : Այդ տհղերր , աւելորդ Պէաք է խ ո ս տ ո վ ան ի լ տր քաղաքապետ ո ւթիւնբ լով չո ւն ե ց ան ք սպաս ո ւած արդիւնքի 1 Տե՛ւեց մին֊

Հոդ ու բւեռ պիտի րլլա յին՛ Հայաստանի , եւ Հա — ջան ք չէ ր խնա յած այս տխուր արաբ ո դո ւթեան՛

յաստսյնւն ալ * * * ր ա ռ գոցող էէ 1 էֆէնտիմ : արտակարգ Հանգամանք մր տալու, որ՝ ոտքի Հա՛­ չեւ լո յս X Մեներգեց Ա՝ արսէյլէն Տիկին Վարմա -

Ղ^արապաղ * Հի՛չ ալ պէտքր էէ , կո շտ ՛՛ուլ նեց ամբոդջ Տէոինր։ Լիոնի «Փրօկրէ՝» թերթր պետ եան՝ :

կոպիտ անուն մր , որ չի ալ յարմար–իր Հայաստա*– արձան՛ագր՛ած էր այս թաղում ր Ուրիշ տեզեկութիւններ՝ յա.քո\ՐԳՈէլ՝ ։ ~՝— ^ *Պ *

ն\ի աղոլորիկ , վաղարշապա՛տ , էշմիտծին, Ծ Նոյն է՝րիկՈէ^չ՚ր տօնուեցաւ Հայաստանի X

աո– անկախութեան երեսնամեակրւ ԱբաՀբ\ լեցուած Էր ՄԱՅԻՍ 28Ը ԱՎԻՆԵՈՆԻ ՄԷՋ

կաձոր ՛ել Ե.րեւանի ՛նման՛ անունն՛երու Հետ։ Ալ Հոծ ու Հաւատաւոր բաղմ ութեամբ : ՆախագաՀր

ձգենք իր անպիտոյն լեռնե՚րն՝ ա՛լ ձորերը , ուր մի– Պ, Արամ ՄիքայԷլեաէնի Հրաւէրով Հ. Տ– Գ– Նոր ԱՎԻՆԵՈՆ, (Յաոաջ) Հոս ալ տօնեցինք

տ յն քար կր բուսնւ՚ի : Չէ , չենք ՛ուղեր : Իրենց թող Ա եր.\ո ւնգի եր ի տ ա ս ա բ գնեբ ո ւ խումբբ Հ անգէս ր Մայիս 28// 30//գ տարեդարձր, 3 ո ւն ի ո (^ին. , կի­

ւաայ ։ բացաւ « Մարս է յէ զո յՀ» եւ ՀձՄ եր Հայրենիք^ով , րակի ամբողջ օրր, գաշտ ագն ացո ւթեամր մր զոր՝

Ախալքալաք. Պիչիմսիղ բան մ՛րն՛. ալ այս : որոնք ունկնդրուեցան յոտնկայս : Յետո յ նա խա - կազմ ա կկչւ պտծ Էր Հ . 3 • Ղ՝ • « V ուբատֆ խումբր X

Ուզելը չարմեր։ Հոգ մր պակաս թոզ ԸԱայ՝– Իսկ ղաՀր ամփոփ գծերով վ եր Հանեց Հա կա ււ ակ Ավինեօն ի « ԳեգուՀ ի^ ին ցուցա­

Նախի^եւս/եփ մէ9՝ Հայ չկայ : «$<«/« եւ անմիտ» Մայիս 2Խի

նշսսն ա կո ւթ ի ւնի Հ ա՛յաս տանի աղյ պ,ատ ագր ական դրութեան , զոր ծովա հ աւալ բաղմո լթիւԽ մր ի–

Հ-՚ւ՚ց է այգ– Տեղ մւՀ ՚ "՛ւ՛ Հ ա յ էԿ"*է՝ ե ւ ժ ւ ~ոԼ7 բեն քաշած Էր Հրֆ՚&՚ի գիւղաքաղաքներէն ,

ղելյո• • • Նակաչքութիւն է պարզապէս , եւ կա­ ազատատենչ Հայբենակիցնեբէն\ կոկիկ ու Համեստ
Համա­ Հեծանիւ֊
տարեալ . . . տգիտ ո լ թիւն : երկաբա\ծ է * անպէտ տեղ մին է » ձգելու է անոնց : բազմութիւն մր եկած՝ Հաւաքուած էր
Ա.
ինծի մնա/ \նէ Լեւ եթէ րնկ– ԿիտւՈլրն, ալ Նուսրէտտին Հօ ճան , օր մր , արագիլ մ ր կբ ներով , Ավինեօնէն , Փոնթ է լ, , Մոնքտվէէն,

ձայն գտնուի) ես Հայաստանի րեռը քիչ մը աւելէ՝ բոձՆէէ Զարմանքով կբ նայի, որ ոչ ոտքերի թռ– ԱաթուռնԷԷն ելն., իրենց ճաշերով ու ճմերովբ*

թեթեւցնելոլ Համար՝ Լենին՛ական՛ի շրջանն աք չոմևի ոաքեբուն կր ն՛մանին, ոչ ալ կրտուցր*. Շատ միասին
Տ*ամի 5ին , Մուրատ
Վրացիներուն՛ կր ձգեմ , որովՀետեւ ան ալ , ուշ– եր\կաբ են՝ եւ ա յյանդակ : կ ր բռնէ թէ ոտքեր ր կի իւումբի կողմէ .ինկեր Ն՛

խարՀագրակաւնօրէն , քիչ մր գէպի Կարո կր Հա­ կտրէ , թէ կտուցբ : Գետին կբ դնէ , վրան քիչ մր քսւնի մր խօ սքո վ բա ց ո ւմր կատարեց Հ անգէս ի

կի, զոր արդէն Վրացիները՝ կ՛ուզեն։ Յետոյ. Հա­ սա յելէ վեր\, կ՝րսէ. «ՏեսաՐր մի։ Իշաէ Հիմա մ ասին . Այո օր , Հոս Հաւաքուա՛ծ ենք , Հա յ ա ս–~~

քու սա ան բ ՛իր գրաց ի Պտ,ր,սկաս տանին՛ ալ րամին մր թռչունի ն\մանեցար » : տանի Անկախութեան Հռչակման ՅՕբգ տա\րեգար–

Հանելու է : Ան ալ քի"ւոերու\ն չափ Հայերուն լալ Հայասաան ալ Հա յաստանի նմ անե ցաւ ա յն ա - ձբ տօնելու։ ինչ փոյթ թէ՝ քանակով քիչ ենք։
տեն միայն,
կը նայի եւ վստաՀ եմ որ սիրով պիտի ուզէ Հա– երբ Մոսկուան անոր ոտքերն ու թե­ Մեղի Համար որակն՛ է կարեւոր X Մ այ ի ս ե ան կր–

ւաստա քն՛ի Հոգեր՛ը թեթեւցնե լ։ Ար աքս ի եզերքր , լերի կտրեց . • * : ԹՈԻՐԻԿ ռիւներուն ալ մ ենք քանակով շատ նուազ էին՛ք

Մեզրիի եւ Ադուլիսի շր^անր կայ , որ պոչէ պէս թշն՛ամիէն սակայն , որակով բարձր՝ եւ ճան՚չցան՝.

ազատ ապրելս ւ ի բալո ւնքր ։

Հ* 3* Գ* ՀյՐլ** կոմիտէի կողմէ իբրեւ բանա­

հ8ԱՌԱՋ>Փ ԹԵՐԹՕՆԸ (25) Ամբողջ տա\րի մր անցած էր իր Հօր մաՀէն խօս ղրկուած էբ բն՝կոր Ա . ՄիլաոՀեեան , որ Հա­

յետոյ * որքան՝ փո փոխ ո ւթիւսնեբ կրած էր՝ իր մեր ա շխա կան ճառ մյՀ արտասանեց , ջերմապէս
ըն–
Հայրենի աշխարՀր, այդ կարճ մամանակի գնտՀատուելով: Ընկկը Համառօտակի նկարա ֊

ս ա ԷՐԿԱԹ թացքին X Տարի մր առաջ , բարբարոս Ե՝ո ւսուֆի դրեց նախ՝ Մայիս 28// ւլործր, տուաւ գեղեցիկ

զինուորնեբր տակն՝ ու վրայ 1լ րնէին իր ՛երկիրի » պատկերներ յուղիչ ու յուսագբիչ, թիկուն՛քի ա շ–

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) մ ոխ իր գար ձնէ ին ա՛մ էն՝ ինչ * իսկ Հ էմ ա , տարի խտտանքներու մ աս\ին , տ րոնք կատարուած էէ^*

մր ետք, ան՛ոնց Հետքէն իսկ չէր մնացած։ ծե րե)րո է, պատ անին ե ր ո ւ ու կիներ ո ւ կողմ է , եւ

Աուգնւ ու շիւանր կրկիս ուրախութեան՛ փոխ ֊- յո յս յա յտնւեց թէ օր մ ր ՛Մայէ՝ս 28;^ պիաի տօն\են

ԺԳ. ւեցաւ երկիրի խաղաղեցաւ * լսուեց ան դարձեա՛յ նաեւ Հայաստանի մէջ :

Այմմեան ՋալաԷՕղլուէն ցած , գէպի Հիւսիս– Հօտաղին) ուրախ երգբ ե բ կրագործին օրՀ\նէնքր , Գեղարուեստ ական մ ա սն ա ւո ր բամին մր\ չէր

ք*այց արդեօք ե\բ\կար պիաի տեւէիր այս ուրախ պատրաստուա՛ծ, բայց , ինկեր Մ^ԼՐաէ^\ նորէն.

արեւելք, իսոբունկ ձորի գլխին էլերեւան գ ե ռ կի­ կեանքր թէ ն՚ոբէն սեւ սուգր պիտի տարած ո ւ էր փայլեցաւ երկու Հայրենա *ունչ արտասանութիւն^

սաքանդ պարիսպներու բե՛կոր ներ , որոնք կը յիչե– Հայոց աշխար Հ ին մէջ : ներով, Ե– Զարենցի «Գովք Հայաստանիդ եւ Ա*

ցնեն Հին, անցած՝ գտցած մամանակն՚երոլ բեր­ Այս Հարցն՛ էր ար շփոթութեան մէջ կբ ձգէր ԱՀաբոնեա\նի «Մա՚սիս^ր ; #

դերը Աշոտ Եբկաթր ել կր ստիպէր զայն մտածելու : Ւրիկուան՛ մամյւ Տր կ՚անցնէր երբ Հանգիստ–

Գաշտի կողմ՛ը կ՛ե րկարին Հատ ՛ո լ ամուր պա - յ՚^նչ պ իա ի բնէր թեր առանց օգն՛ական՛ի • ուր որ կաննեբբ տուն կր վ ե րազառնային , վերջալոյսի

րիսպները, իսկ միւս եվ՛ եք կողմերէն անոր սաՀ– է, Եուսուֆի նորէն պիտի գայ իր Հրոսակներո՛վ ցոլքե\րուն՝ տակ, Հայրենիքի եւ աղաա՚ո՚ւ թ ե ան

մ անն՛եր ր կր կազմեն խոր ու անդն՛դային ձ՛որեր ր, էդ ոգելու Լա ւա ս տա նը. այն ատեն՝ ինք անզօր պի– ԲՐ՚՚նց Հոգիներուն մԷԼէ-ր՜ Շրջիկ

որոնց մէչ^էն, շեղ պտոյտներ ընելովկը սաՀի կեր– տ ի րլլա յ մ իայե՚ակ գիմ ագբելու ՝ II Ո անթիւ

թայ գետակր : ղօբքե)րւուն : Մ– ՆԱՀԱՆԳՆԵՐՈՒ Ծերակոյտը ընդոմւ-եց

Գարեր անցած են՝ Հիմա, գետակը կը շարու­ ք՛ ււ կ թ՚ն՚չ կ՝ րնէին՝ Հայ ն ա իսարաինե բր , որոնք Վէնտըն ՚պէրկի առաջարկը՝ հՄ իացեալ *Ազդերու
կարկառել իրեն բնդ–
նակէ իր խելագար վտղքը , րտյց առաշ^ուանւ պէս կրնային օղնրութե՚ան ձեռք .կանոնադրի սաՀմանին մէ^ Հաստատուելիք Հաւա­

կատաղի յորձանքներ չունի այլեւս։ ժամանօակր գէմ Եուսուֆի : քական ապաՀովութեան ծրագրին՛^ մասին։ Այ"

իր աւերիչ գրոչմը դրած է նաեւ այս յորձանուտ Անոնցմէ ամէն՛ մէկր, մինչեւ Աշոտ Երկաթի (որոշումը, օրէւքի ում չունի։ Սակայն., յոյս կր

ու արագասաՀ գետակին՝ վրայ : եվ՚եւալը փակուած՝ իրենց բորդերուև

Այդտեղ աՀա, այգ բերդին մէէ* կանգն՛ած էր մէ1՝ ՔԻԼ Հէք նտրշնչէ թէ Մաըշրլի ծ՛րագրին մէիախապէս %չա–
նտկոլած օգնութեան գումարը
Աշոտ Երկաթը իր վեց Հարիւր քաշերով, որպէսզի ոկստծ էին նեղել Եուսուֆի ղինուոբները մանր պիտի չկրճատուի։

քիչ մր Հանգիստ առնէ ել մտածէ իր րնելիքի մա­ յարձակումներով, բայց միայն՝ իրենց երկիրը Մ արշըլ Ծերս՛ կո յա ին վարկի յանձնամողովին առ–

սին՝։ ք՚տյց ինչ Հան՛գիստ • անոր Համար Հանգիստ մաքրելոլ Համա,,,՛ թշնամիներէն . ապա սրտապըն– Ր՛ պաշտպան եց Եւրոպայի օդնտւթեան Հանրա -

չկայ։ Ամբողջ գիչերր անքույև– մն՛ացած էր ան , եւ նղ՚իռնւաձկր դկա՚րաձմր՛նացնէէինի.ն ԱշոտիրենԵրց կաթբիերդերը դէմ ել զէնքեր - աօլ֊տ,նօթիր կկաոգղիմրէր , անո: րԱյս անծխրաագփրաինն եվւարիաչռան՛ց ՀօֆմկըսՀրն–

այմմ դուրս եկած էր իր օթե լան էն , թարմ օդ շն­ ճատման գործադրելու պէտքը շեշտեց նոյն յանձ–

չելու Համար։ Տխուր ու լուռ կր ՛նստի քարի մր ԲԱԳՐԱՏ ԱՏՎԱԶԵԱՆՏ նամոզովին ա,,ջԼ : -

Վրայ, եւ մտածումները կր պա շարեն իր միտքը :

Fonds A.R.A.M
   246   247   248   249   250   251   252   253   254   255   256