Page 75 - ARM_19-1947_04
P. 75
ա Ա 1Խ Ա Զ
ՀՈԳԵՀԱՆԳԻՍՏ ԵՒ ՍԳԱՀԱՆԴԷՍ Ծուրջ չորս Հարիւր Հ՛ոգի ոտքի Էին մնացել, տեղ ղափոխական , ազգային, Հասարակական ու պե -
Հ– ՕՀԱՆՋԱՆԵԱՆ ԵՒ Ն– Ա՚ԼԲԱԼԵԱՆԻ գրաւելոփ գուն ե ր ո ւմ , օթեակնե բում եւ պատերի տակտն գործիչի , Գ^՜եց նրա պատկերր ա ր պէս՝
6ԻՇԱՏԱԿԻՆ երկայնքում ։ կկազմակերպի չ յանձնախումբն ան - մարդու , անբիՀ յեղափոխականի ալ Հայրեն աս է -
կարող Էր եղել բաւա բաբե լու մ ո լաքի տ՛ոմ սի Հա րի * որպէս Դ՛աշն ակցութեան բաբո յա կան Հ եղին ա–
մար գիմոզ Հարիւրաւոր Հայրենակիցների)։ Բե* կոլթիլնր մարմնացնող գէմքիՀ 8իշ*$ , թէ ի չ -
թէՀՐԱՆ, Հոկա, 1 ք ) , – ~ ինչպէ* *Բ միլ* Բ" - մի վրայ, գրուաֆ՜ Էին Հա1գուցեա^ինեբի մեհ՜աղիր պէս ներկայ Հայաստանի ^ՐԻԳԻ Հան՝գխ*փ§ող
լոր հայ գաղութներին , նոյ՛նպէս ել իբանահ այ ել շքեղ լո ւս ան կա>ր՚Լ երր , սեւ <ռլ կա րմիբ մա պա– Հանրապետութեան Հայաստանի ամեն ամ ռա յլ Փ -
գաղութին՝ ա՛նհուն վիչտ աա աճ աւլեց մեծ՜ եւ ան. - ւէննեբով ե բ ի ղո ւած : րերին ՕՀ ան ջան եանն ս տան ձնեց վա բ չա պ ե տ ի
նման յեղափոխականի՝ Տօքթ • Համօ Օձանման - Հանդէսի բա ց ո ւմ բ կատարեց ազգային , ու դմոլար ին պաշտօնր ։ Բանա խօս ր ցաւ յա յա -
եանի մահր; Օգոստոս \7ին հոգեհանգիստ էր Հ ասա բա կա կան ծե ր ո ւնաղա ր գ գո րծ ի չ Տօքթ * ՛ն եռ ^ որ Օ Հ ան ջա\Լ՝եանն ե ր ը փո խ ունակ \ե բ կրում
կազմ ակերպուե լ հանգուցեալի յիշատակին, երբ Տ ա րո ւթի ւն Ա ւս Լ վտ ա՛հ ե ա ն ր , խո ր յո ւդո ՚ մ՝՝ո՚վ ՚ո գե - ապրելու, ստեղծադո բծելու եւ այնտեղ է լ իրենց
Օգոստոս \Հ>ին ստացուեց մի ուրիշ բօթաբեր հև - կո չե լո վ երկու վեթե րա\Լների պայծառ յիշատա - մաՀկանտց՝ոմւ կնքելու, Հարկադրւում են օտար
I լա գի լ. , "րր գուժում էր մի ուրիշ վեթերա^ի եւ կր • Տ ոքտո բ ի ա ռա ջա ր կո վ Հանդի սակ անն երր Հոր իզոննեբի տակ սպառելու ի րենց ո յմերր եւ
համազգային՝ մեծ դէմքի Ն ի կո լ Աղբալի անի մահր,։ յ ոտնկայս յարգեցին– նրանց յիշատակր*. Տոքթորը այ\նաեզ է լ գե բեղմ ան իջն ելու միայն մ ի ափ Հա յ–
Հոգեհանէգստեան պաշտամունքը տեղի ՚ոլնե ֊ յիշեց ,. որ պատերազմի ընթացքում եւ այնուՀե - րենի Հ ՝ ո ղ կրծ՜քին սեղմած է
ցաւ երկուսի յիշատակին; Ա՝ի հոծ բազմութիւն տեւ Հ* $ . Ղ*ա շձոակց ո ւթ իլնբ կորցրել է գործիչ - Երկրորդ բանախօսն Էր Հայկ ԱճԷմեանր , որն
ԺՏրել էէ՛ մայրաքաղաքի մայր տաճարն ու նրա ների մի շարան՝ Ջամալեան, Զ°Ր * ԱեպուՀ, ք$ ա– իւ նիւթն սկսեց բնաբան– ունենալով Հ.Ղ*ուն էն գրէ–
րնդարձակ բակբ ; Տովհաննէս քհնյ • ՀագեաԼը ո– ա ի սեան ,Ղ՝ ի ւլխ ան տ ան ե ան , Բմ.Տ քհաւթեան , Արա խէն իմաստուն իս» խօսքեբր՝ \եւ նոյնանուն երգի
դեկաչեց հայ, ժոգռվչբգի այս երկու արժանաւոր
&ր– . րատ եան եւ Լիպ * ՛Նա դար եան ( վախ ճան ահ՜ ար -
ղալա կների խնկելի յիշատակր, վեբ հանելով յ անգո վ մ ի յաջող բանաս տ եղծո ւթ եա մբ Լ,ին քնա լ—
րտնց գերբ զանազա՛ն՝ մարզերում Հ տասաՀմանում) Արմեն\ակ Աֆթանգիլեան , Ո՛ւաւք բո յն) սլատկե րեց Աղբալեան-ի գէմ քն ու դերբ ։Բա–
Հոգեհանգստեաւն ազգի մէչ1 նշուած քՕեչօ , \քիկոլ Ղքիկողոսեան , ԱամսոԻ խան , ԱբրՕ նախօսր տուեց Աբական՛ ՝%Հսկայի Հակիրճ կեն սա -
էր ) թէ յհ–
գր ա կան ր Լ քա դո ւած իր անտիպ աշխատ ո ւթիւն ի ց ,
տագայվւն նաեւ սգահանգէս պիտի կազմակերպուի ՕՀանեան, հքաչատուր Գրիգորեան ել Հայրապետ
հանգուցեալն եր ի յիշատակին ; (իրանի , միւս հա $1 անի րե ան ( մ ա Հաց ած ք* բան ում ) առա ջաբ կելո վ կեն ս ա դրո ւթ ի ւնր գրի առած Թաւբիղում , \923 -
յաշատ քաղաքււերն եւս հոգեհանգիստ ՛են կազմա մի րոպէ յ ոտն կայս յարգել յԻշեալ Ղ՚աշնակցա - ին) , յի շատ ա կե ց բար ձբ ագո յն կրթութիւն ստա
կերպել) ; Սգահանգէսյղ տեղի ունեցաւ այսօր՝ կան գործիչների յ ի շա ա ա կ ր : նալու ճամբին նրա կրած տառապանքներ ր եւ
հ՛ոկտեմբեր 1 ()ի ՛՛ւ , մայրաքաղաքի նորակառոյց ր /••- Այ ն՛ո ւՀ ետ եւ սկ" լեց ճոխ ծր ագ ի բր , բա զկա - նն րկա յաց րեց Հ մ ուտ ո լ անաչառ քննադատ , կրր֊
գարձակ մէկ սբահւում : Աւելի քան հազար հինգ ցածերկոլ մասից; ԼՀրատա րա՚կուել էր ծրագիր, թական վաստակաւոր գործիչ ( 1 9 0 9 1 9 1 2 1*՝ԷՀ -
հարիւր հայրենակիցներ եկել է ինիրենց յա րգանքի ո՛րր պարունակում էր նաեւՀանգուցեալներին՝կար՚– բանի Հա յոց դպրոց ի տեսուչ) եւ ՛հա շն ակցութեան
տուրքը մատուցանելու երկու վեթերաններին> : նեբր) ։ Եզան յա լուր պատշաճ ի երգեր ու նուագ - կարող տեսաբան Աղբալեանին է
ն՛եր Հձսօլօ , փուտրտետ , խմբտկան ) եւ արտասա Հանդէս ին ներ կա լ էին աղգային Հ ա սարա կա -
նութիւներ է ՛իրան՛ա Հա լ երիտասարդ ու տ ա ղան՝ - կան) մ արմիններ ի ան դամն ե բր , յարան՚ուանու -
տատակամ՛ութիւն, յամառութիւն եւ կիրք՛ Ուրիյ գաւո ր ե րամ իշտ ՝ քիուբիկ *հրիգո ր եանր իրեն յա -
նմա% ո լթիւննե ր գիրերու ձեւին, տարածութեան տուկ Հմ տութեամ բ ջութակի վրա յ ն ո ւա գե ց Կ ո՝ - թի ւնն երին պա տ կանո ղ մեծ թիւով Հ ա յ բեն ակից ֊֊
եւ գիծ եր ու յօրիԽոլածո ւթեան միջել, կր մեկ - մ իտասի «էք ի բանի՛ էք առ՝ֆ\ր, : իբանաՀայ Հռչակա - ներ ե Հոգելորդաս ին եր կայաց ո լցի չներ ւԲացակա–
նուի Լ՝ միելնսյն այլաբանական իմաստով։ Ղ՝իր մ ր ւոր երգչոլՀ ի Լմեցցօսոփրանօ) Տիկ* Ա աթօ Փերի յում էր թեմ ա կ ալ եպիսկ՚ոպոսբ որ րստ €իր ԱՈ–
գբաղննական լուրջ քննութես^ւ մր ենթարկելու Աղա բա բե ան, մեծ յ ա ջո ղո լթե ա մ բ ե րգեց« \ք ովի վոր ու թեան ան ա կնկալ կեր պովդ Հ ի լաճ դ ացել էբ
թէ Հ ո գե Հ անգս տ ին եւ թէ ս գա Հ ան գ է ս ին ճիշդ մի
Համար, պէտք է կարելի եղած՜ին չափ իրարու. Հետ երգր՝^ ԼԱնտոն– Ա՝այ ի լեան\) , «Ո ւ֊ուին ե ր ի ա ա էլ » եւ օր մնացած :
րաղգաաել աարրեր մամանակնե բու մէջ գրուած Գոլ ւ\ա^^Լ Հսլարտ Հասակդ ԼիրանաՀայ ե ր սւ -
գիրերու շա ւո մր նմոյշն՚եր է մշտագէտ Լեւոն ^իրիգորեանի) ; \յո ւագա խում բր
Տ որո գր ո ւ ահ Է. պէս կանոնաւոր ու Համաչափ իրանաՀ ա յ շնոբՀ ա լի երամի շտ Վյսրդգէս ^րիգո ր– •ԱգաՀանգէսի օբր ՛ութ էջից բաղկացած մի
գիրերը նշան են մաքի ճաշակի, նմանողութեան բացառիկ թիւ էր Հրատարակել ք^էՀբանում Հրա -
գիր ր կր
եւ ինքնատպութեան , պարզ ու յստակ եւ ուղ զա - ե ան ի գհ կավա րո ւթեամբ շատ ս աՀ ո ւն ել մ աքուր տաբակուող եւ լա յն< մողովրդական ութիւն վա յե -
ցուցնէ աէն կեղծութիւն , պարզութիւն նուագեց, «մաՀոլան, քայլերգի (Հ*ոպէն՝) , «Օտարի լող »Ալիք» օբաթեբթր\
մ տ ո ւթ ի ւն , ան Հալա սագ գիրր գիւրազգայութիւն մաՀր» (Գրիկ) , «Եղերերգ» եւ Ան գան թ քաթրիթ ԻՐԱՆԱՀԱՅ
եւ անորոշութիւն, մանր գիրր՝ սնո աո ւթիւն , նըբ– Զ1ւյ յկովսկի : Հան բածանօթ բան ա ս տ ե ղ ծներ Պ•
բամտո ւթիւն եւ իա րամ ա6 կաթիւ՛. , կանոնաւոր Ո սա անիկն ո լ Ար ամ *հառօն է դե գա ր ե ւե ս տ ա -
գիրր՝ պարզութիւն եւ րա ր ե կա ր գո ւթիւն , մեծ կան՝ մեծ Հաճոյք պատճաոձեցին՝ արտասանելով ի– Պ ՈԱԶԻԼԻԱ /"գեց իր գի ւան ագի տա կան յա բա
Գիրր Հպարտութիւն եւ փառասիրութիւն , րարակ բենց գո րծերիցՀ «Ի խորոց սրտի» եւ «Փառք եմ բե բո ւթիւննեբ ր քՍորՀրգային Ա իութեան Հետ րսե–
գիրր թո րամ անկութիւն եւ կեղծիք, մանուածա ասում»; Աղբալեանի աշակերտուՀիներից Օր* Ար Լով թէ ան չէ պա տաս խանած իբ ծանուց ագրիէ՛,
պատ գիրր՝ ճշզ ութեան պակաս եւ անուղղամոլ - շալոյս Տսվակիմեանն արտասած– եց Աիամանթոյի
թիւն՛, ուղղաՀայեաց գիրր՝ ումգՀ ութիւն , վերա - որով կբ բո դո քէ ր իր նա խագաՀ ին գէմ ռուսական
պաՀ ու թիւն եւ անտարբերոլթիւե , իրարու փակած՛ «Գաղավէար ին»ր իսկ Օր* Ռիմա 3ովՀ աննի ս եանր մամուլին գործածած լեզուն % Զիլի ալ պիտի խղէ
գիրեր ր կեղծիք եւ գաղտն ա պաՀ ութի ւն , իրարմէ Վ^աՀ ան՝ Տէ րեսձնի «Հ րամեշտ ի գա զէ լՖր I Հանդէսին՛
Հեռու գիրերրւ՝ անկեղծս ւ֊թ իւն եւ անգաղտնապա - իբ մ ասնակցոլթիլնն է բ բե ր\ե լ նաեւ կոմիտաս իր կապեր ր այսօրերս*. Ջախի թերթեր ր այս
Հ ո ւթ իւն , զարդարուն գիրր՝ յաւա կն*ո ւթիւն , սնա ե ր գչախ ո լմբի քա ո ե ա կր. % Բաւական բս ջո զ էին իր խզումներուն մ էջ կր գտնեն, նա խագաՀ Թրում բնի
փառութիւն ել պչրոտութիւնտ գ խառնակ գէրԼՀ «Բլբուլին» (Աայաթ ՚էյովա), ՕՀանջանեանի մ ա ւոր :
խառնաշփոթ ու խանգարուած երեւակայո ւթիւն , ա մէնից շատ սիրած երգր , ՝ո ր եր– ՄԻԱՑԵԱԼ ԱԶԳԵՐՈՒ համագումարին ուր -
ւ^ոյէ ԳէՍԼՀ մեղկութիւն եւ անորոշութիւն, Հաւա գուել է իր թաղմանր, եւ «Տէր Ողորմեա» : Տիկ*
սարաչափ գի ր ր յա րատեւո ւթիւն՝ եւ ո՚լղղամ տա— Իքաբօ Մ * Բարսեզեանբ յա^ող կերպով երգեց Աղ բա թ օր ո լան ն։ի ս ա ին մ էք , խոր Հր . պատո լիբակու–
թիւն՝, շեղագիր գիրր՝ տկարամտութիւն եւ խան– բալեանի սիրած երգերից՝ «Ղ՝ուն էն– գլխէն՝ իմ աս թիւնր բուռն, կերպով գէմ արտայայտուեցաւ՝ Հա–
գախատանք, անկանոն գիրր՝ անկարգութիւն եւ տ՛ուն ես» ԼԱայաթ ՚քյովա^ւ մագ ո ւմար ր տաբի մ ր անրն դՀաա շար ո լն ա կ ել ո ւ
անՀ ո գո ւթիւն , թեթեւ գիրր՝ նրբութիւն եւ գիւ Հ ամեբիկեան առաջարկին * կբսմիքօ բացատրեց թէ
րաղգա յ ութիւն, գեղագիրը աննշան բնութիւն եւ Առաջին բանախօս Համբարձում Գրիգորեանր
աատ *աճու0եւն սերող փ ելն* է մ ի Հակիրճ ճառով վեր Հանեց Հ • Տ * Ղ* ա շն ա կց ո լ - այդ տեսակ փորձ մր կրնայ երկուքի բամնել մի–
պ1 էՐ Ր1 Հ. ՏկՐՈԱԿԻ թեան մեծ առաջն որդի կատարած գերբ որաէս յե ջազգային կազմակերպութիւնը ;
-— ինչո՛՞ւ Համար։ Մենք մենակ Հարսին՛ պիտի բեմն նրան սարսափեցնում էր այն՝ միտքը, թէ
տանենք *•• յանկարծ չկաբողանայ անել այն, ինչ մտադրել էէ
Բա յց պառաւներն անխօս առաջ գնացին , Ու շուտ շուտ մտքում կրելն ում Էր ատամներրսեղ–
գուբս եկան թոնրատանից եւ անձրեւի տակ Հ ե ա ե - մած* «պիտի ա՛նեմ՝ ինչ Էլ լինի* * . . իսկ ինչ Էր
ւեցին\ Եսթեբինէ Բակի դռանր ասկեարնեբը նորից ուզում անել * \,ա մտածում Էր աւելի լալ Է
է*, այն, ինչ յետոյ տեղի ունեցաւ թոնրատա ս ա ի սլ ուած եղան կանգնել եւ ետ դարձնել նրանց* սպան ո լ ել , քան են թա բկո ւե լ ան պատ ո ւո ւ թե ան– եւ
նը ք լինում է մ իայն մ եռելը գե բեղմ ա նա տ ո ւն ր կարիք չկայ, ոբ նբա\նք գան– • » . Ե՝ւ գլուխն ին եւ խայտառակուել աշխա րՀում * ու* * • որոշել Էր
տանելու միջոցին : Պառաւը կախ րն՚կալ Հարսից ^ բռո ւն ց քնին թափ տոլին բարկացած ։ Այդ մամ ա՜ փախչել , որ ետեւից խփեն , սպանեն է ԱՀա ինչ Էր
միւս կանայք լաց եղան , իսկ աղամ ա րդիկ առա 9 նաւ կ Հարսին ուղեկցել ուզեց Զաքար ապին : Աս - մտածում \նա ; \,րան թւում Էր ^ Որ իրեն միայն՛ դա
եկան ու սկսեցին խօսել զին՛ո ւորների Հետ , որ ետ կետ րներ ը նրան Էլ չիթ ո ղին\ : կՏ ազատէ բ խայտառակս ւթիւնից X Եւ , ք " յ ս ունէր,
գնան եւ ասեն Հիլանդ է * խոստացան նրանց փող , -—• եղ ասել են՝ մենակ Հարսին* Ե*- աս որ գա անպայման այդպէս կր լինի, Հէնց որ ինքբ
շատ փող ; կետ րնե րր Ե ս թ եր ի ե ր կո լ կողմը բոն ած՝ անեբե -
՚ Եոք, բարկացաւ նրանցից մէկը, Հրա - ։ ո ւթ ա ց ան ի բ ի կո ւայ մթնում , աւելի շուտ անձ - Վազել սկսի , աս կե ա րնե րն֊, անշուշտ , կր կրակեն
ցանը բարձրացնելով ; Զեր փՈէԼՐ ոլէտք չի էՀար– բեւի մ առախ ուղում : իսկ անձ բեւր շար ոճն ակ - ետեւից , ու ամէն ինչ կր վերջանայ * * * դրա Հա -
սին պէտք էր տանենք է ում Էր խուլ ու միակերպ թնդիւն ով , որ ա սա ջա - ՛մար է լ Հանգիստ էր նա թէ թոնրատանը իր ո–
Եւ բոլորէն ղգացինգ որ այլեւս օգնել չեն– կա նում Էր աւելի ծառեր ի տերեւնեբի Հանած աղմ ու— բոշումն անելուց յետոյ, թէ ճանապարՀ րնելնե -
րող , բայց որոշեցին Հետբ զնալ*, էքերունի Զա - կից : Եւ անձրեւի պատճառով մութն աւելի թանձր լիս* դրա Համար է լ ներքուստ ուրախ էր , որ մու–
ՔաՐՐ , որ մինչ այդ թւում Էր ընդարմացած Էր թւում է է * եթէ լոյս լի&էբ՝ ղինուորներր Հրացան
յանկարծ այնպէս լցուեց, ոբ երկու ձեռով, իր Ասկեաբներր դնում Էէն անխօս, Եոթերր Հան չէին արձակի, այլ կր Հետեւէին , եւ անշուշտ , կր
չոր տ՛երեւներ ի նմանող ձեռ\ներո.վ բոձԼեց Հարսի գիստ, ինչպէս առաջ՛. Բայց դա մի լա ր ո ւած Հան բոն է ի Լ՝ մի աեղ ու խայտառակութիւնն աւելի մեծ
Գէո՚-խր ու Համբուրեց նրա ճակատր, ել արցունքի գստութիւն՛ էր* Հյուտով, ինչպէս ա յ դ սովորա - կը լինէր *
կաթիլները ցած դլորուեցին նրա ճերմակ միրուքի բաբ պատաՀում է մեծ յուղումների մամանակ , Ռլիր են՛թադրութիւններն այնքան բնական ու
Վրայովւ կանայք նոյնպէս լաց եդսմն\ : յիշոգոլթիլններն ու խոՀերը պաշարեցթն , նրան*
Այդ րոպէին բոլորը խղճում էին՛ Ե սթերին՝ , իրագործելի էին թւում նրան , իր Եոթերր չէր է լ
ի՚ոկ ինքլ Եոթերր կարծես ոչինչ չէր զդում, գոնէ ու Եոթերր երկու զինուորի արանքում շարունակ կասկածում, թէ կարող է այլ բան լինել*. Այո, նա
այդպէս էր թլում ամէնքին ։ Շուրթերը սեղմած » խորՀում էր այն՛ միտքչՀ, որ ծագեց նրա գլխում
ո՝ի թեթեւ նայուածք իսկ ձՔ&^ԼՈէ1. Հալա քոլածնե թոնրատանը՝ իբ ոբոշումն\ անելիս : Ու նա ա յմմ կ անի այնպէս , ինչպէս մտածում է * * * եւ մաՀր,
րի վրայ, նա գլուխը գիք բոն ած՝ գնաց դէպի մասամ բ Հանգիստ էր ել նրա Համ ար , որ իրեն նրան– թւում էր Հ ե շա , պարզ ու ցանկալի ։
դուռբւ Պառաւ սկեսուրր եւ Հաստլիկ տատ մ է րր , տանում են՝ մթնով , դա շատ յարմար էր գալիս
(շալնեբր վեբցրաօ՝, որ չթրֆո*–ին ) » առաջ եկան , իր տ բամ ադր ո ւթեան , նախ՝ տեսն ողներ չէ ին լի - ՍՏ– ԶՕՐԵԱՆ
որ ուղեկցին Եսթերին, բայց ասկեաբները նրանց նի , ոբ իբեն\ տանում են, ել երկրորդ մթն՛ով
կանգնեցրին է Հեշա էր իրագործել իր մտադրութիւնը : Բայց եր (12)
Fonds A.R.A.M
ՀՈԳԵՀԱՆԳԻՍՏ ԵՒ ՍԳԱՀԱՆԴԷՍ Ծուրջ չորս Հարիւր Հ՛ոգի ոտքի Էին մնացել, տեղ ղափոխական , ազգային, Հասարակական ու պե -
Հ– ՕՀԱՆՋԱՆԵԱՆ ԵՒ Ն– Ա՚ԼԲԱԼԵԱՆԻ գրաւելոփ գուն ե ր ո ւմ , օթեակնե բում եւ պատերի տակտն գործիչի , Գ^՜եց նրա պատկերր ա ր պէս՝
6ԻՇԱՏԱԿԻՆ երկայնքում ։ կկազմակերպի չ յանձնախումբն ան - մարդու , անբիՀ յեղափոխականի ալ Հայրեն աս է -
կարող Էր եղել բաւա բաբե լու մ ո լաքի տ՛ոմ սի Հա րի * որպէս Դ՛աշն ակցութեան բաբո յա կան Հ եղին ա–
մար գիմոզ Հարիւրաւոր Հայրենակիցների)։ Բե* կոլթիլնր մարմնացնող գէմքիՀ 8իշ*$ , թէ ի չ -
թէՀՐԱՆ, Հոկա, 1 ք ) , – ~ ինչպէ* *Բ միլ* Բ" - մի վրայ, գրուաֆ՜ Էին Հա1գուցեա^ինեբի մեհ՜աղիր պէս ներկայ Հայաստանի ^ՐԻԳԻ Հան՝գխ*փ§ող
լոր հայ գաղութներին , նոյ՛նպէս ել իբանահ այ ել շքեղ լո ւս ան կա>ր՚Լ երր , սեւ <ռլ կա րմիբ մա պա– Հանրապետութեան Հայաստանի ամեն ամ ռա յլ Փ -
գաղութին՝ ա՛նհուն վիչտ աա աճ աւլեց մեծ՜ եւ ան. - ւէննեբով ե բ ի ղո ւած : րերին ՕՀ ան ջան եանն ս տան ձնեց վա բ չա պ ե տ ի
նման յեղափոխականի՝ Տօքթ • Համօ Օձանման - Հանդէսի բա ց ո ւմ բ կատարեց ազգային , ու դմոլար ին պաշտօնր ։ Բանա խօս ր ցաւ յա յա -
եանի մահր; Օգոստոս \7ին հոգեհանգիստ էր Հ ասա բա կա կան ծե ր ո ւնաղա ր գ գո րծ ի չ Տօքթ * ՛ն եռ ^ որ Օ Հ ան ջա\Լ՝եանն ե ր ը փո խ ունակ \ե բ կրում
կազմ ակերպուե լ հանգուցեալի յիշատակին, երբ Տ ա րո ւթի ւն Ա ւս Լ վտ ա՛հ ե ա ն ր , խո ր յո ւդո ՚ մ՝՝ո՚վ ՚ո գե - ապրելու, ստեղծադո բծելու եւ այնտեղ է լ իրենց
Օգոստոս \Հ>ին ստացուեց մի ուրիշ բօթաբեր հև - կո չե լո վ երկու վեթե րա\Լների պայծառ յիշատա - մաՀկանտց՝ոմւ կնքելու, Հարկադրւում են օտար
I լա գի լ. , "րր գուժում էր մի ուրիշ վեթերա^ի եւ կր • Տ ոքտո բ ի ա ռա ջա ր կո վ Հանդի սակ անն երր Հոր իզոննեբի տակ սպառելու ի րենց ո յմերր եւ
համազգային՝ մեծ դէմքի Ն ի կո լ Աղբալի անի մահր,։ յ ոտնկայս յարգեցին– նրանց յիշատակր*. Տոքթորը այ\նաեզ է լ գե բեղմ ան իջն ելու միայն մ ի ափ Հա յ–
Հոգեհանէգստեան պաշտամունքը տեղի ՚ոլնե ֊ յիշեց ,. որ պատերազմի ընթացքում եւ այնուՀե - րենի Հ ՝ ո ղ կրծ՜քին սեղմած է
ցաւ երկուսի յիշատակին; Ա՝ի հոծ բազմութիւն տեւ Հ* $ . Ղ*ա շձոակց ո ւթ իլնբ կորցրել է գործիչ - Երկրորդ բանախօսն Էր Հայկ ԱճԷմեանր , որն
ԺՏրել էէ՛ մայրաքաղաքի մայր տաճարն ու նրա ների մի շարան՝ Ջամալեան, Զ°Ր * ԱեպուՀ, ք$ ա– իւ նիւթն սկսեց բնաբան– ունենալով Հ.Ղ*ուն էն գրէ–
րնդարձակ բակբ ; Տովհաննէս քհնյ • ՀագեաԼը ո– ա ի սեան ,Ղ՝ ի ւլխ ան տ ան ե ան , Բմ.Տ քհաւթեան , Արա խէն իմաստուն իս» խօսքեբր՝ \եւ նոյնանուն երգի
դեկաչեց հայ, ժոգռվչբգի այս երկու արժանաւոր
&ր– . րատ եան եւ Լիպ * ՛Նա դար եան ( վախ ճան ահ՜ ար -
ղալա կների խնկելի յիշատակր, վեբ հանելով յ անգո վ մ ի յաջող բանաս տ եղծո ւթ եա մբ Լ,ին քնա լ—
րտնց գերբ զանազա՛ն՝ մարզերում Հ տասաՀմանում) Արմեն\ակ Աֆթանգիլեան , Ո՛ւաւք բո յն) սլատկե րեց Աղբալեան-ի գէմ քն ու դերբ ։Բա–
Հոգեհանգստեաւն ազգի մէչ1 նշուած քՕեչօ , \քիկոլ Ղքիկողոսեան , ԱամսոԻ խան , ԱբրՕ նախօսր տուեց Աբական՛ ՝%Հսկայի Հակիրճ կեն սա -
էր ) թէ յհ–
գր ա կան ր Լ քա դո ւած իր անտիպ աշխատ ո ւթիւն ի ց ,
տագայվւն նաեւ սգահանգէս պիտի կազմակերպուի ՕՀանեան, հքաչատուր Գրիգորեան ել Հայրապետ
հանգուցեալն եր ի յիշատակին ; (իրանի , միւս հա $1 անի րե ան ( մ ա Հաց ած ք* բան ում ) առա ջաբ կելո վ կեն ս ա դրո ւթ ի ւնր գրի առած Թաւբիղում , \923 -
յաշատ քաղաքււերն եւս հոգեհանգիստ ՛են կազմա մի րոպէ յ ոտն կայս յարգել յԻշեալ Ղ՚աշնակցա - ին) , յի շատ ա կե ց բար ձբ ագո յն կրթութիւն ստա
կերպել) ; Սգահանգէսյղ տեղի ունեցաւ այսօր՝ կան գործիչների յ ի շա ա ա կ ր : նալու ճամբին նրա կրած տառապանքներ ր եւ
հ՛ոկտեմբեր 1 ()ի ՛՛ւ , մայրաքաղաքի նորակառոյց ր /••- Այ ն՛ո ւՀ ետ եւ սկ" լեց ճոխ ծր ագ ի բր , բա զկա - նն րկա յաց րեց Հ մ ուտ ո լ անաչառ քննադատ , կրր֊
գարձակ մէկ սբահւում : Աւելի քան հազար հինգ ցածերկոլ մասից; ԼՀրատա րա՚կուել էր ծրագիր, թական վաստակաւոր գործիչ ( 1 9 0 9 1 9 1 2 1*՝ԷՀ -
հարիւր հայրենակիցներ եկել է ինիրենց յա րգանքի ո՛րր պարունակում էր նաեւՀանգուցեալներին՝կար՚– բանի Հա յոց դպրոց ի տեսուչ) եւ ՛հա շն ակցութեան
տուրքը մատուցանելու երկու վեթերաններին> : նեբր) ։ Եզան յա լուր պատշաճ ի երգեր ու նուագ - կարող տեսաբան Աղբալեանին է
ն՛եր Հձսօլօ , փուտրտետ , խմբտկան ) եւ արտասա Հանդէս ին ներ կա լ էին աղգային Հ ա սարա կա -
նութիւներ է ՛իրան՛ա Հա լ երիտասարդ ու տ ա ղան՝ - կան) մ արմիններ ի ան դամն ե բր , յարան՚ուանու -
տատակամ՛ութիւն, յամառութիւն եւ կիրք՛ Ուրիյ գաւո ր ե րամ իշտ ՝ քիուբիկ *հրիգո ր եանր իրեն յա -
նմա% ո լթիւննե ր գիրերու ձեւին, տարածութեան տուկ Հմ տութեամ բ ջութակի վրա յ ն ո ւա գե ց Կ ո՝ - թի ւնն երին պա տ կանո ղ մեծ թիւով Հ ա յ բեն ակից ֊֊
եւ գիծ եր ու յօրիԽոլածո ւթեան միջել, կր մեկ - մ իտասի «էք ի բանի՛ էք առ՝ֆ\ր, : իբանաՀայ Հռչակա - ներ ե Հոգելորդաս ին եր կայաց ո լցի չներ ւԲացակա–
նուի Լ՝ միելնսյն այլաբանական իմաստով։ Ղ՝իր մ ր ւոր երգչոլՀ ի Լմեցցօսոփրանօ) Տիկ* Ա աթօ Փերի յում էր թեմ ա կ ալ եպիսկ՚ոպոսբ որ րստ €իր ԱՈ–
գբաղննական լուրջ քննութես^ւ մր ենթարկելու Աղա բա բե ան, մեծ յ ա ջո ղո լթե ա մ բ ե րգեց« \ք ովի վոր ու թեան ան ա կնկալ կեր պովդ Հ ի լաճ դ ացել էբ
թէ Հ ո գե Հ անգս տ ին եւ թէ ս գա Հ ան գ է ս ին ճիշդ մի
Համար, պէտք է կարելի եղած՜ին չափ իրարու. Հետ երգր՝^ ԼԱնտոն– Ա՝այ ի լեան\) , «Ո ւ֊ուին ե ր ի ա ա էլ » եւ օր մնացած :
րաղգաաել աարրեր մամանակնե բու մէջ գրուած Գոլ ւ\ա^^Լ Հսլարտ Հասակդ ԼիրանաՀայ ե ր սւ -
գիրերու շա ւո մր նմոյշն՚եր է մշտագէտ Լեւոն ^իրիգորեանի) ; \յո ւագա խում բր
Տ որո գր ո ւ ահ Է. պէս կանոնաւոր ու Համաչափ իրանաՀ ա յ շնոբՀ ա լի երամի շտ Վյսրդգէս ^րիգո ր– •ԱգաՀանգէսի օբր ՛ութ էջից բաղկացած մի
գիրերը նշան են մաքի ճաշակի, նմանողութեան բացառիկ թիւ էր Հրատարակել ք^էՀբանում Հրա -
գիր ր կր
եւ ինքնատպութեան , պարզ ու յստակ եւ ուղ զա - ե ան ի գհ կավա րո ւթեամբ շատ ս աՀ ո ւն ել մ աքուր տաբակուող եւ լա յն< մողովրդական ութիւն վա յե -
ցուցնէ աէն կեղծութիւն , պարզութիւն նուագեց, «մաՀոլան, քայլերգի (Հ*ոպէն՝) , «Օտարի լող »Ալիք» օբաթեբթր\
մ տ ո ւթ ի ւն , ան Հալա սագ գիրր գիւրազգայութիւն մաՀր» (Գրիկ) , «Եղերերգ» եւ Ան գան թ քաթրիթ ԻՐԱՆԱՀԱՅ
եւ անորոշութիւն, մանր գիրր՝ սնո աո ւթիւն , նըբ– Զ1ւյ յկովսկի : Հան բածանօթ բան ա ս տ ե ղ ծներ Պ•
բամտո ւթիւն եւ իա րամ ա6 կաթիւ՛. , կանոնաւոր Ո սա անիկն ո լ Ար ամ *հառօն է դե գա ր ե ւե ս տ ա -
գիրր՝ պարզութիւն եւ րա ր ե կա ր գո ւթիւն , մեծ կան՝ մեծ Հաճոյք պատճաոձեցին՝ արտասանելով ի– Պ ՈԱԶԻԼԻԱ /"գեց իր գի ւան ագի տա կան յա բա
Գիրր Հպարտութիւն եւ փառասիրութիւն , րարակ բենց գո րծերիցՀ «Ի խորոց սրտի» եւ «Փառք եմ բե բո ւթիւննեբ ր քՍորՀրգային Ա իութեան Հետ րսե–
գիրր թո րամ անկութիւն եւ կեղծիք, մանուածա ասում»; Աղբալեանի աշակերտուՀիներից Օր* Ար Լով թէ ան չէ պա տաս խանած իբ ծանուց ագրիէ՛,
պատ գիրր՝ ճշզ ութեան պակաս եւ անուղղամոլ - շալոյս Տսվակիմեանն արտասած– եց Աիամանթոյի
թիւն՛, ուղղաՀայեաց գիրր՝ ումգՀ ութիւն , վերա - որով կբ բո դո քէ ր իր նա խագաՀ ին գէմ ռուսական
պաՀ ու թիւն եւ անտարբերոլթիւե , իրարու փակած՛ «Գաղավէար ին»ր իսկ Օր* Ռիմա 3ովՀ աննի ս եանր մամուլին գործածած լեզուն % Զիլի ալ պիտի խղէ
գիրեր ր կեղծիք եւ գաղտն ա պաՀ ութի ւն , իրարմէ Վ^աՀ ան՝ Տէ րեսձնի «Հ րամեշտ ի գա զէ լՖր I Հանդէսին՛
Հեռու գիրերրւ՝ անկեղծս ւ֊թ իւն եւ անգաղտնապա - իբ մ ասնակցոլթիլնն է բ բե ր\ե լ նաեւ կոմիտաս իր կապեր ր այսօրերս*. Ջախի թերթեր ր այս
Հ ո ւթ իւն , զարդարուն գիրր՝ յաւա կն*ո ւթիւն , սնա ե ր գչախ ո լմբի քա ո ե ա կր. % Բաւական բս ջո զ էին իր խզումներուն մ էջ կր գտնեն, նա խագաՀ Թրում բնի
փառութիւն ել պչրոտութիւնտ գ խառնակ գէրԼՀ «Բլբուլին» (Աայաթ ՚էյովա), ՕՀանջանեանի մ ա ւոր :
խառնաշփոթ ու խանգարուած երեւակայո ւթիւն , ա մէնից շատ սիրած երգր , ՝ո ր եր– ՄԻԱՑԵԱԼ ԱԶԳԵՐՈՒ համագումարին ուր -
ւ^ոյէ ԳէՍԼՀ մեղկութիւն եւ անորոշութիւն, Հաւա գուել է իր թաղմանր, եւ «Տէր Ողորմեա» : Տիկ*
սարաչափ գի ր ր յա րատեւո ւթիւն՝ եւ ո՚լղղամ տա— Իքաբօ Մ * Բարսեզեանբ յա^ող կերպով երգեց Աղ բա թ օր ո լան ն։ի ս ա ին մ էք , խոր Հր . պատո լիբակու–
թիւն՝, շեղագիր գիրր՝ տկարամտութիւն եւ խան– բալեանի սիրած երգերից՝ «Ղ՝ուն էն– գլխէն՝ իմ աս թիւնր բուռն, կերպով գէմ արտայայտուեցաւ՝ Հա–
գախատանք, անկանոն գիրր՝ անկարգութիւն եւ տ՛ուն ես» ԼԱայաթ ՚քյովա^ւ մագ ո ւմար ր տաբի մ ր անրն դՀաա շար ո լն ա կ ել ո ւ
անՀ ո գո ւթիւն , թեթեւ գիրր՝ նրբութիւն եւ գիւ Հ ամեբիկեան առաջարկին * կբսմիքօ բացատրեց թէ
րաղգա յ ութիւն, գեղագիրը աննշան բնութիւն եւ Առաջին բանախօս Համբարձում Գրիգորեանր
աատ *աճու0եւն սերող փ ելն* է մ ի Հակիրճ ճառով վեր Հանեց Հ • Տ * Ղ* ա շն ա կց ո լ - այդ տեսակ փորձ մր կրնայ երկուքի բամնել մի–
պ1 էՐ Ր1 Հ. ՏկՐՈԱԿԻ թեան մեծ առաջն որդի կատարած գերբ որաէս յե ջազգային կազմակերպութիւնը ;
-— ինչո՛՞ւ Համար։ Մենք մենակ Հարսին՛ պիտի բեմն նրան սարսափեցնում էր այն՝ միտքը, թէ
տանենք *•• յանկարծ չկաբողանայ անել այն, ինչ մտադրել էէ
Բա յց պառաւներն անխօս առաջ գնացին , Ու շուտ շուտ մտքում կրելն ում Էր ատամներրսեղ–
գուբս եկան թոնրատանից եւ անձրեւի տակ Հ ե ա ե - մած* «պիտի ա՛նեմ՝ ինչ Էլ լինի* * . . իսկ ինչ Էր
ւեցին\ Եսթեբինէ Բակի դռանր ասկեարնեբը նորից ուզում անել * \,ա մտածում Էր աւելի լալ Է
է*, այն, ինչ յետոյ տեղի ունեցաւ թոնրատա ս ա ի սլ ուած եղան կանգնել եւ ետ դարձնել նրանց* սպան ո լ ել , քան են թա բկո ւե լ ան պատ ո ւո ւ թե ան– եւ
նը ք լինում է մ իայն մ եռելը գե բեղմ ա նա տ ո ւն ր կարիք չկայ, ոբ նբա\նք գան– • » . Ե՝ւ գլուխն ին եւ խայտառակուել աշխա րՀում * ու* * • որոշել Էր
տանելու միջոցին : Պառաւը կախ րն՚կալ Հարսից ^ բռո ւն ց քնին թափ տոլին բարկացած ։ Այդ մամ ա՜ փախչել , որ ետեւից խփեն , սպանեն է ԱՀա ինչ Էր
միւս կանայք լաց եղան , իսկ աղամ ա րդիկ առա 9 նաւ կ Հարսին ուղեկցել ուզեց Զաքար ապին : Աս - մտածում \նա ; \,րան թւում Էր ^ Որ իրեն միայն՛ դա
եկան ու սկսեցին խօսել զին՛ո ւորների Հետ , որ ետ կետ րներ ը նրան Էլ չիթ ո ղին\ : կՏ ազատէ բ խայտառակս ւթիւնից X Եւ , ք " յ ս ունէր,
գնան եւ ասեն Հիլանդ է * խոստացան նրանց փող , -—• եղ ասել են՝ մենակ Հարսին* Ե*- աս որ գա անպայման այդպէս կր լինի, Հէնց որ ինքբ
շատ փող ; կետ րնե րր Ե ս թ եր ի ե ր կո լ կողմը բոն ած՝ անեբե -
՚ Եոք, բարկացաւ նրանցից մէկը, Հրա - ։ ո ւթ ա ց ան ի բ ի կո ւայ մթնում , աւելի շուտ անձ - Վազել սկսի , աս կե ա րնե րն֊, անշուշտ , կր կրակեն
ցանը բարձրացնելով ; Զեր փՈէԼՐ ոլէտք չի էՀար– բեւի մ առախ ուղում : իսկ անձ բեւր շար ոճն ակ - ետեւից , ու ամէն ինչ կր վերջանայ * * * դրա Հա -
սին պէտք էր տանենք է ում Էր խուլ ու միակերպ թնդիւն ով , որ ա սա ջա - ՛մար է լ Հանգիստ էր նա թէ թոնրատանը իր ո–
Եւ բոլորէն ղգացինգ որ այլեւս օգնել չեն– կա նում Էր աւելի ծառեր ի տերեւնեբի Հանած աղմ ու— բոշումն անելուց յետոյ, թէ ճանապարՀ րնելնե -
րող , բայց որոշեցին Հետբ զնալ*, էքերունի Զա - կից : Եւ անձրեւի պատճառով մութն աւելի թանձր լիս* դրա Համար է լ ներքուստ ուրախ էր , որ մու–
ՔաՐՐ , որ մինչ այդ թւում Էր ընդարմացած Էր թւում է է * եթէ լոյս լի&էբ՝ ղինուորներր Հրացան
յանկարծ այնպէս լցուեց, ոբ երկու ձեռով, իր Ասկեաբներր դնում Էէն անխօս, Եոթերր Հան չէին արձակի, այլ կր Հետեւէին , եւ անշուշտ , կր
չոր տ՛երեւներ ի նմանող ձեռ\ներո.վ բոձԼեց Հարսի գիստ, ինչպէս առաջ՛. Բայց դա մի լա ր ո ւած Հան բոն է ի Լ՝ մի աեղ ու խայտառակութիւնն աւելի մեծ
Գէո՚-խր ու Համբուրեց նրա ճակատր, ել արցունքի գստութիւն՛ էր* Հյուտով, ինչպէս ա յ դ սովորա - կը լինէր *
կաթիլները ցած դլորուեցին նրա ճերմակ միրուքի բաբ պատաՀում է մեծ յուղումների մամանակ , Ռլիր են՛թադրութիւններն այնքան բնական ու
Վրայովւ կանայք նոյնպէս լաց եդսմն\ : յիշոգոլթիլններն ու խոՀերը պաշարեցթն , նրան*
Այդ րոպէին բոլորը խղճում էին՛ Ե սթերին՝ , իրագործելի էին թւում նրան , իր Եոթերր չէր է լ
ի՚ոկ ինքլ Եոթերր կարծես ոչինչ չէր զդում, գոնէ ու Եոթերր երկու զինուորի արանքում շարունակ կասկածում, թէ կարող է այլ բան լինել*. Այո, նա
այդպէս էր թլում ամէնքին ։ Շուրթերը սեղմած » խորՀում էր այն՛ միտքչՀ, որ ծագեց նրա գլխում
ո՝ի թեթեւ նայուածք իսկ ձՔ&^ԼՈէ1. Հալա քոլածնե թոնրատանը՝ իբ ոբոշումն\ անելիս : Ու նա ա յմմ կ անի այնպէս , ինչպէս մտածում է * * * եւ մաՀր,
րի վրայ, նա գլուխը գիք բոն ած՝ գնաց դէպի մասամ բ Հանգիստ էր ել նրա Համ ար , որ իրեն նրան– թւում էր Հ ե շա , պարզ ու ցանկալի ։
դուռբւ Պառաւ սկեսուրր եւ Հաստլիկ տատ մ է րր , տանում են՝ մթնով , դա շատ յարմար էր գալիս
(շալնեբր վեբցրաօ՝, որ չթրֆո*–ին ) » առաջ եկան , իր տ բամ ադր ո ւթեան , նախ՝ տեսն ողներ չէ ին լի - ՍՏ– ԶՕՐԵԱՆ
որ ուղեկցին Եսթերին, բայց ասկեաբները նրանց նի , ոբ իբեն\ տանում են, ել երկրորդ մթն՛ով
կանգնեցրին է Հեշա էր իրագործել իր մտադրութիւնը : Բայց եր (12)
Fonds A.R.A.M