Page 256 - ARM_19-1947_04

ՎիշիճսկիԱեդ հէհկ եւ ագսօէ... Գաշճակցաթիէ6ը սպաննելով, կարելի է Գաչնակցութենէն ազատի/
Գա շն ա կց ո ւթ է ւնը սպաննե­
ե լ փո խաաղրձաբար՝

լով, կարելի է հայրութիւնը անկե՛նդան մ ի դիակ

(ԽՕՐՀՐԳ, ՀԱՐԻՉՆԵՐՈՒ խՕԱ՝ԻԻՆ ԱՐԺԷՔԸ) դարձնել, այդպէս կը մ տած՜է ր քԻալէաթը, որ
փորձեց ե լ ձախողեց • Ա/գ
Մէկ "–"՛ր առաչՀ առասպելական մե ր նախա– իր անձը *էըա/ """ԼՈՎ

Հփյք ըմըոթսւ Հայկի ոչ Հայաստանը կքաը եք. ոչ այդպէս է, որովհետեւ եթէ մէկը մարմինն է,

Գն (տես %.Տու,ս.գ, 9 Դեկտեմբեր \Գձ/)աաբ~> ալ հայութիւն ը ւ Զկար Ա-ոյ՚նպԷս Ասորոռ Շամի - միւսը ոգին է. առանց ոգիի մարմինը ոչինչ է–
իւր
Ղ^31՚"Ք բլ՝ոյթբ այն *ԼըգոէԼէէ յայտարարութեան , րամի ցա –֊կացած Արա Գեղեցիկը՝ չնաշխար­ Գաշնակցո ւթիւն ը աւետարան էն ըխած եղ–
Ի՝ա - չէ , անոր աւետարանը ՛իւր
որ Ա էացեալ Ազգերոլ կազմակերպութեանն հիկ Հայաստանով։ Տիգրա՛ն Մեծ՛ի, Ար՚տաշԷսի րա յ րա կան միութիւն
կայսրութիւնը Խորենացու են *
զաքական՝ կոմ էակէ 1947 Հո կա . 2ձի նիստին բ- փոշիացած էր , է ս կ մողովըգի իղձերն
Ի/՝ . Միութեան
վ՛ահ՛ է Ա* Վիշենսկթ փոխ վար չա՛֊ Հհանուբց Հիւսիսականաց վեհագոյն» Հայաստա­ Գաշնակցութի ւնը գ ի ւ ա ն ա գ ի տ ա կան՛ ըմըռ ֊
գոր հ՛ո ց փոխ - տի -
պետբ ե լ ար֊.տաքիս նախարարը : նը դարձած ող՚էակէղ քՒուվքիոյ եւ քիոլսիոյ ՚նումների կամ մ ի դ ա ս ա կ ա ր գ ի դիտականօբէն

Ի ր այգ յայտարարութեամբ. Ա* Վէէփ^*սկէ % ք ապետութեանց ; ճշդուած շահերի հ իմնաւորման մ ի կուսակցոլ -

խեղաթիւրելով Վիրացի եբկոլ ա կագեմ ա կա՝ե\ն ե — Հայաստանի մէշ* հայ իսկ ք կս՛ ր ի ր Ր ղան– թիւն չէ , ՛ոչ ալ անոր առաչՀն՚որգողը տեսութիւնն
է . գ ա շն ա կց ո ւթեան նո ր նպա -
Հ՛ու՝ Ա* ճաձաչիայի եւ Ն* Պ եր հ՛են ի չվի լի ի սա ո - գուած ֊ ան աշխարհ ի չորս գին ցիր՛ուցան եղած՝ ուղղութիւն ը,
միայն ի րր փոքրամասնութիւն կապբէր իբրեւ
ր աղբ ո ւթեամր Թիֆլիոի Հկոմոլն ի ս ա » թերթի տակները կը սահմանաւորուին լոկ Հա յո ւ թե ան

194Տ Դ ե կ ա * 2,0ի թիւով Հրատարակուած սլատաս— Վկայ անցեալի փառքին ; Այղ փոքրամասնութիւնը բովանդակ կ քշահՀերբովւ/ եւ աաննա՛ր ոյմբ Հայութեան

խան ատու եւ ալ՛ ա ակար գօր էն կարեւոր գր ո ւթեան «ազդ» չէր րառի բուն իմ աստով , ան ազգութեան բազկեր կի ո քմին զոլղբթնաց կբ բարձրանայ ու

մբ աբժէքբ, կբ վկայէ բ , թէ յիլատակուած Վբ ֊ խեղկատակութիւն էբ : «Պարսից , Բ՚՚ոլբքաց երկ­ կ՝/վնէ ։

րաց ի երկու գիտունէ երբ կբ սլա Հան շեն նաեւ րամասերի մէշ* հայութիւն չկայ՛, բայց կան Հա - Վերոյիշեալ տուեալներով պէտք է բացատ բե է

կաՀէսի մ էակցում բ Թուրքիս յ , ի թիւս թբքապատ– /ա՛ստան ն ոոււսժ\ քբ իստ ո\ն ՚ ե ա յ Թ՝ո լ րքեր 1լ եգրակ/ս այն կայունութիէ1նբ , ,որ ցուցաղրահ Է րաշնակ–
Ա Օլա -
կան Վրաստանի ուրիշ Հողերու : ցնէր իրաւացիօրէն գեր մ ան մ աբաԼախտ ց ո լ թ ի ւնբ իր. կեանքի 57 տարիների լին թ ա ց քո ւմ ,

Մ՚ե ն-ք տեսանք , որ վրացի գի աո ւնն երբ ի բենց կէն : Ռուսական Հայաստանի մէԼ Է^Լա՝Բ Հայ ու - Անոր ղէմ են եղած *յավ՛ ական եւ բոլշելի կեան

ա յգ գբութ՚ե ան մ է^ կաբսբ վյրա ցական Հող ՛եր՝ - թիւն , բա յց կար Հայաբար բառ ռոլսութիւձն՝, իբր Ռսւսիան եւ անոր ֆի զի քա կան մ աՀբ Հետապն -

բեք չեւ՝ Հռչակեր ե լ անոր միակցոլմբ Վրաստա - յառաԼապաՀ ռուս ա շէս ա ր Հ ա կա լո լ թ եան Հ Հա յ ո ւ– գա ծ • չնա յելով տասնեակ Հ ազաբների նաՀատա -

՚^/՛ /ք-բենց այգ գրութեամբ երբեք չեն պաՀ ան^եբ : թիւ՚Լբ , մ կ կ գաբ աոաԼ , պա բ պո ւած իւր աղա - կութ եան եւ Հ աբիւբ Հ ազաբն երի աքսա րման ,

Տեսանք, որ կարսբ կբ պաՀան^են ոչ թէ Վբ– տ՚ութեան , ի՚֊ր Հ ա յ Ր են ի քի աղատագրման , Է^Բ ա յսօ ր եւս ան կբ մնա յ առածիւն թշնամին ա շէսար–

բացի գիաուններբ, ա յլ կբ սլաՀ ան Լէ Ա. Վիշի՝լ>֊ւ– մ շակո յ թ ի գերակա յութեան իտէալներէն , գար - Հ աս աս ան բո լշեւիղմի Համար

կի է սակայն՝ ոչ թէ Վրասաանի , այլ .բուն էսԿ ձած էր վարձու կամ •յնվարձ կեն գան ա կ ան մ ի Անոր ղէմ է ինչպէս օսմանեա ւյնպէ* ւե֊֊
Ռուսիս յ Համար ։ խաշինք , օտարին ե լ չ ն յելով Գաշնակցա -
ծառա յ զաս սար ուղ , բա յց ղակ փո խ ո ւա ծ Թ՝" ւՀրքիան
ականաւոր
Փաստեր , ււ լ ա ա մ ակսձն իբո ղո լթիլննեբ եւ նաեւ գայլերի մ ի ոՀմակ ՝ երբ Հաբցբ կոլգաբ իւր Հատ. •իկ հատիկ ընտրեցին
վաւերաթուղթեր խեղաթիւրելով
Վձրասաանի ու ձեւասլէս ներքին ձ ա թ ո լ ի ձ 1 բողոքական , լուսաւորչական կանները եւ անոնցմով կախաղանները զարդարե­
անձուն տալով
Հակառակ Վ^րաստա­ աղանղա կան բամ ան ո լ Հա յո ւթ իւ ՛նբ աղ - ցին , չնայելով որ 100 հազարներ էաըղեցին մեր
ղութիլն
ն ի կամքին ֊ Ա* Վիշինսկի իրականին մէԼ Ռու­ չէր Այլ ղ ա ւա՛՝ և ականն Հ ամ ա յնքխեր ՝ ի– ղո վ ուրդէն , բայց ե լ այնպէս Գաշնակցո լթ իլնը
սի ա ն նկատէ ունէր կլՒ
Հետ ասլ\Լ ՛գէր ե լ ռուսական սլաՀանԼներ րաբ բզքտող , ի բար յօշոտող , բայց միա ս նՍ ա բա բ կը մն սյ գաբ ձե ՚Դ ԲԲ.Ր յանգ, կբ
:
Հ լու Հ սլա ւո ա կ , մ ի Հատու գործ է ք օտարին Հա - մարուի թ

Եւ իսկ՛ս պէս , եթէ խո բՀրղա յին վարիչներու մար; Օտարի լուծբ զե^բագասող . ի՚֊Ր Հայրենիքին ո ւր քի ո յ ամբո ղ^ո ւթե ան :
աչքին
բաղձսձե ճան Կ էիանե րու ե լ Պերծե՝նիշվիլէն,ե\ր ու ազատոլթիւնբ , ան կախ ռ՛ քժ ի ւնբ ուրացող : Հա­ Գաշնակց ո լ թ ի լ Հ ը հալածուեցաւ նաեւ բոլոր
, ան Հա­
քբ դբԽկէ արմ էք ունի , ապա թն չպէս ւատաւոր երկուքին ու երկրի օտարներին այն պետութեանց ե լ մողովոլ\րգնեբուկողմէ , որ՛
<Տ.Թ՝ոլրքբ
որ Ա* Վիշթեոկի այղքան անփութօրէն ւատ գէպի՛ իւր անձբ եւ ի կրայինն երբ; յբաեւրոՎեկամ էին քիոլսին կամ Թուըըին , բայց չն՚ա–
, կար–
փաստեր եւ իր ո զո ւթ ի ւձն եր կբ չարափոխէ անիծած , բայց իւր խօսքբ օբՀ^ած ^՜» կրոէ մեր մէ շտ յսՀյրգ ատել հալածանկքբներշիանր՛ունակէ անիմրիշոտւղին՛.կեն Գսուանղատկ -,
ժողովս ւրղր : Ե ւ Թուրքին խօսքբ կբ յաբմ արի
սի նման ամրոց մբ Վրասաանի պ ա ր գ ե ւ տալով , ՝ւյ ղ յ արա տ Եւո լ թեան
մէկ գ ա ր ա ռ ա Լ ո ւան Հա յ ո լ կա ց ո ւթ ե ան , Հ^ք^օ շա - նիքր Ղ՝ աշնակ ց ո ւթ ե ան

երբ Վ ր ա ս տան՝ նմյ ւն՝ պաՀ ան Լ եր բ եք ո ւն եց ծ չէ յէ՛ն փաշա ղուբս չ ի ղա^ւ , Հա յէն՝ Հայ փատ ի շա– Հ աւատ ար մութ եան մ ԷԼն է իւր զաղափարն ե ր ուն ,

եւ չուանի յ ութիւն գուբս չ ի գար՝ֆ , այս էր Հա յութե՛ան եւ ո րսնաւնգ կխառնեն Հա յութեան եւ Հա յա սա անի

Ի՞նչպէս կ ՚ բ լ լ ա յ , որ Ա՛ Վիշթոկի Վբ մոռ­ Հա յաս տ անիւ՝ կաց ութիւն բ , երբ ծնաւ Ղ* ա՚Հնակցո լ– բնական իղձերէն՝ :

նայի եւ չ ի տար Հայաստան ի ան\ո ւնր , երբ պատ– Որոինք են Հայութեան բնատուր իղձերր : Ա՜­
է երեք ղասի
մ ական օրէն , ա զ գ ա գր օ բ էն ու քաղաքականօրէն) թ/ւնբ : նոնք ա յ՛նքան պարզ են՝, որ կաբելի

կարսբ գրեթէ միշա Հա յաստանի պա ա կան ած է եւ Գա շն ակցութիւնը չծ՚նալ իբր՛ արդիւնք մտքի բամն ե լ *

կարս ի միակցոլմին պաՀանԼբ իր Հողե\րուն միշտ ե լ տեսութեանց դ ե դ ե ր ո ւմն՚ե^րո լ , ան ոչ փիլիսւո– ա ) Հա յո ւթե ան ոլաՀ պանում բ եւ ի բր ազգ ա–
Հայ մ՜ողովոլրղր գ ր ա ծ է: ն ո բ– կազմ աւո րո լմբ% Հայութեան պատկանողերկ—
վւա յութեան. ե լ ոչ ալ վարգապետո լթեււնւ պ, -

Ա յսպէս կ՝բլլա յ ա յն մ էակ պատճառով , որ գիւնք է Հ Ան չծնալ իբր ա ր ձ ա գ ա ն գ օտար յա– բա՛մ ասեր էն Թուրք, Ռուս եւայլ ոյժեր(՛ու Հեռա -
Վրասաանի եւ Հայաստանի իբր մարմ­ ցեալ -
Ա * ՎիչԻ՝հ սկին երր ռաԼգիմական ուղղութեան ց , այլ ծնաւ ցումբ ե ե լ Անկախ ու Աղ դ Հա յաս

անունն եր բ յիշատակելով՝ ոչ Հա յաստանի արմ էք նացում ա լ ճ՚ւ շուած ղասի ի ն քնագիտակց ու­ նի ստեղծում բ;

կուտան ե լ ոչ ալ Վրասաանի : թն ան » ան՛որ ա՛նթեղուած իղձեր- // ւ առատ ո ւթե ւ ն՛ բ ) Բոլոր տեսակի բււնատ իրական վար չու -
ու ան կա իս ո ւթեան , անոր -
Այս անուն՛ն երբ, թնչպէս բսինք, քօղ են մ ի - Պպատմական աւանգսլ թեւ ոչնչացում բ , շաՀ ագոր՚ծմ անց վերԼաւռ -
անոր հ ա ւ ա– ւն բութ Հաս տա–
այն բոմն Ռ՛ուս իան քօղ րկելոլ ել թեանց՝ առնականութեան ե լ գերիշխան՝Հ/ոլթե իւնլՀ ե լ մողովրգտվար կարդեբոլ

լում ի ճամբաներ ր Հարթել Հ ամար : չիսօսուա՚ծ եւ չպատճառա բանս ւա ծղա զա փտրն եբու տումբ անձի, խղճի , մտքի, աշխատանքի աղա–

Այսպէս է այսօր, այսպէս էբ նաեւ երէկ : ի րազո րծմ ան Համ ար : *\*ա շ1 ակցութիւնբ– մի աո լ թ ի ւ Յ նե ր ո վ X

Երէկ, Հայաստանի խոր>Հ\ր գա յնացմ՛ան օրե - Հ ատուածի կուսակցոլթիւն բ չէ , այլ Հայ ժողո - գ) Ցրուած Հայութեան Հաւաքումբ^էր. ազա­

բուն , ռրբ Ռուս իաԼա եւ Թուրքիա զին ա կց ա բա ր վրգի ներքին՛ պաՀ անաւեր ո լ ,ան ո բ ի զձերս ւամ փ ո– տ ա գ ր ո ւ ա ծ բնագաւառներէ վրայ :

Հ ի լսիս էն ե լ Հ ա րաւ էն ւ եղաշա բժո գէսւԻ ւիումրւ Ով Հայ է, թէ^"ւղ & ա լէս1՛ էլՐ մտքով եւ ԱՀա այս երեք կէտ\եբու մէ^ կաբելի է ամ փո -
մեր ՝*այբե.՝ իքր եւ զինակցաբար գերեռմւ սնեցթ
գործքով թշնամի ԳաշԳ ակց՚ոլթեան , բայց իւր փել Հայութեան իզձերբ, որ յար եւ նման են՝ իր՝

ե թաղիտութեամբ ՛նա Գաշնակց՛ութիւնբ կր Հա– ան էն ու տեղէն վտար ուած տարագէր մէ ան՝ձի

անոր ազատութիւնն ու անկախոլթիւնբ, Ի ՛Աթա­ մ ար ի արտա յայտի չբ Հայ՛ո լ թ ե ան : Հայոլթ իւն՚բ բաղձանքներուն : Դաշնակցութեան գաղափար ա -

լին ա ^ օրերուն՝ ազգութեա՛՜ն ց գործեբոլ զոր—

ծավար ՚ՀՊրաւղա»ի 1920 Գեկւո . 4/՛ թՒ"վ)

«Կեցց է Ի) ո\չ Հ բղա յին Հայա սա ան բ% իս ո ր ա գր ի ն

ՀՀ$առապած եւ բազյմզաԱնա՚աչարչարր Հա ր ՀՀա այա /ուսստտաանե/բ Հէն ողֆորնի Հեռագիր կբ ստացուի ընկեր Լենինի Այս աւետիս ի վյրա յ է ն անցած
ծնտլնգի եւ
ա՚նուձնին՝ քԱորՀ ր գ ա յին Հա յաստանի քսսՀնբեօթր տարիներ *•• ՝ղ1

որ ողոր՛մա՛ծ ո ւթեամբր Անտանտայէ եւ 1Ճ աշն ա կ - ՛ւ՛ի լիճ ան քաղաքի գրաւման մասին Տեղկոմի կող­ Ե ւ է՛նչ աաբէնեբ • ••

՝՚ներւ>ք մատնուած էր սովէ, քայքայումէ եւ ղաղ– մէ Հ Դեկտեմբեր 1 ի՛ա՝ եով՚Հբղային Ազբպէյճանբ

է^Ւ ՚ 1՚Ր Բ"Ր՚Ր ՀբոՀրեկամ^ն եբու կողմէ ա յս Ու Հ՝սայւյ>Բ աակաւէն Հոն է, ուր՝ ան՝ կեցած՝
ա ռա^ :
ինքնակամ օրէն կբ Հ բաժարի Հ իւսիսա յ ի ն շրջան­ էբ ք սա նբ եօթ բ տար ինեբ

խարուած Հայասաանբ այժմ էր փրկութէլնբ գբ~ ներէն ( Հա յաստանի * «է/ոլս .» ) ե ւկբ յա յտա -

տտւ ա յն բան^ն մ է^ , որ ին քղին ք խորՀ ր գ ա յին Հոն է , էր Հէն աեղբ գ Հա կառա Կ. \յյն էր ո զո ւ–

Լ կիր Հռչակեց : րաբէ Զանգեղս ւրի , Նախ իջեւան ի եւ Լեռնային՝ 1 "Ր Գայս իր տեղէն* շ, բժելու. ՀՀտ ամար Հայ
Հայաստա­
՛Լա բ ա բա զի վա իսա\ ՛ցում բ /Օ՚ոգՀրղա յին ժ ոզովուբգբ երկբոՀ՚գ մեծ պատեա բազմէն եւս
յ թուրք ճակատ
Հ֊Ր չ սուտ Հ աւասիացումն երբ ԱՀ ղլիո յ՝ Հա յ – ն ի : ՛հ ե կա ե մբեր 1 ի ն Տեղկոմ ր կր ստանա շուրԼ 300.000 <սյ մ ալ աէկներ ռաղմ ա

կակա\Ն շաՀե\ւ.ու այղ Հազարաւոր պաշտպանվի , ոք Հ րամ անատա բո ւթեա՝,ւ ող^ո յն բ : Ղ՚եկտ * 2,էն կբ Հանեց՝ անոնցմէ 60 70 Հազարէն՝ ոսկորներբ Հոս

Ուիլսինի չարաբաստիկ 14 կէտերբ, ոք Ազգաժո­ ստացուէ բն կերՕր ժոն չ. կիձէ ի Հ աղո ր գ ա գ ր ո ւթ է ւն բ ո լ Հոն՝ փռելով է
Աւելին «
ղովի շ,լա լլ իա ստումներ բ իր՝ կողմ է Հա յասաա– այն մասին՝, ոբ Երեւանէ Դաշնակ կա ։ւա վար՛ս ւ -

Հնի ր՛. ծա յ ո ւա ծ Հ(,Հ\ոգատա ր ո ւթեան՝^ Հետ մ իա սին , թիւնր քշուած է եւ Հայաստան֊ է զօրքերբ իրենք

չէի՛ն կրՀ ար եւ չկրցան փրկել Հայաստանբ ղի Ր ենք ղրած են Տ եղկ ո մ ի տրամ աղբ ո ւթե ան տակ : Հակառակ Խ որ կ դա յին՛ /իուսիոյ ազդու­
մա յբաքազաքբ
կռա ո րածէ եւ ֆիղիքա կան բնա^ն^ումէ : Ա իա յն ՀձԱյժմ Հայաստա՛՛նի \$ո\րՀրղային , Երեւան, թեանց գործավարի՝ ի . Սթալինի գըչով աըձա -

քՕպրՀ բղային ի շէյան\ո ւթեան՝ գաղափար բ տուաւ կբ գտնուի Հայաստա՛նի իշիա§.\ոլ - նագրուած այն՛ վկայութեան , թէ ) 920 Գեկս

Հա յաստանին խաղաղութիւն եւ աղղա յ են վե ր ա - թեան ձեռքլէ » : \ ի ն Խորհրդային ԱւԱւպէյճա\ն <ը յօժար ա կամ օրէն
վ –Ա ան
նո ր գմ ան Հնա րալ՚ո բութի ւն » : հրամաբաօ֊ է մեբ հայրենիքի հիլսիսային
ել
Փ ա ս տ ե ր յիշատակելով այս մասի՛ն՝, Ա թալին Այս ուրախ ւըեըը հաղորդելով՝ Ս թալին ն՛երէն՛ ե լ գ ,նոնք Զ^ոգեղոպ,, \ախիչե^ան
կ՛՛ եզր ա փակէ ր •
Լեռնային ՛Լա բա բաղ փոխանցած՜ Հայաստանէ ,
կը գրէր՛
^Դարաւոր թշնամա՚նքբ, ոբ կար Հայաստանի ՛այս շրջաններէն Հայաստանի մաս կը կազմէ այ­

«ԱՀ "* քանի մբ փաստեր , որ Հա յաստանբ ա– •ե լ զինք շձրֆապատող մաՀմ ե տա ղան՝ երկիրներու սօր միայն ՀՀանդեզոլրը, ՛որ՛ովհետեւ 1920 Գեկա •

ռփքիհ ո ոգեցին գէ՚գի խորՀ բղա յնացում • Ղ՛աշն ակ - է՚լ\ռլ » ՝Ր$– Գ ա ա ւ մէկ Հարուածով՝ եղբայրս։ - 1 ին՛ ՀՀանղեղոլբ արղէն իսկ մեր հայրենիքի սահ­

նե րա , Անս։ ՛ո՝.տա յի ա յղ ղո ր ծ տ կա ինե բ ո լ կո բծա– կան Համերաշխութեան Հաստատումով Հա յաս - մաններուն մէչ1 էր եւ արդէն իսկ անոր՛ անբաժան

նա բար քա ղսւ քա կան ո լ թ ի լն ր եր կի ր բ տար ալ գէ­ տա՝ նի , Բ՛ուրքիս յ եւ Աղբ պէյ ճանի աշխատ աւո ր - մասը կը կազմէր՛ :
ներ.լու մի չեւ ։
պի ան իշխւ՛.յ/ա՝ւ. ոոււթ,իւձ,1. եւ թշուառութիւնն՝ Հ Պատե - իսկ ՝\յախիջելա®նը, իսկ Լեռնա յին՚Լա բաբա®–
էբ Ղ՚աշնակ–
րա զմբ Թ աուՀ՚ւ՚քք–^ոյ ՚ Հետ, որ յղացուա՛ծ <ւԹոզ գիտնան բոԼՈրԱ % որոնց ո\ր Հարկ է զ ը , Խորհրդային՛ Ազյրպէյճան՚ի՛ միշտ կաըդա
կացութիւնս՝
ներու կող մք ւս § ա սա ա ն ի ծանր գիտ՜՛նալ, թէ այսպէս կոչուած Հայկական <&կնճի– Ռո ի ո յ «եղբայրական» խո ստումները ը

Հասցոլց էր, հ ա յ րա կէտ ի ն Հ Սովէ ե լ ՛անէ շխաՀնո լ - ռ»բ , որու վրա յ ապարգիւ կե ՞պով ղլուխ կոտ­ թուրք հրտմա\նատարտլթ1ան նոյնքան Հեղբա^յ -
ր՛ա ֊կանզ» ա փ
թեն է տառապած Հ իւսիսա յէն՝ շրջաններ բ Հա յաս– րած են աշխար Հա կա լ ւ^իւանազփ աո ւթեան Հին ողշո՞յ1նը, եւ իրեն՛ իսկ՝ 1)թալթի

տան հ * ՛Ն" յեմ բեր ի վե ր ֆա լո բ ո լ թ եան կ^ապստամ– գայլերր , ի վիճակի եղաւ լուծելու ՄԻԱՑՆ (լձնգ– ".ոյց հալաստիացումնե"րն ու աւետի՛ սը Հա, յ ֊ ո –
ղովուրդին
բին եւ կր ա յաստ՚ա՝նի Տեզափոիսական ղծումբ իբմէ՝ Աթալինէ • <<,3"«–"»») հ)ո\լ։Հբղա -

կոմիսւէն , • / խաւս բո ւթեամ բ բնկե\ր Կաս եանի յին իշխանութիլնլէ Հ Հ ի ն ու ծանօթ պաամսւլթիլննեը .. .
(ՅՈՒՍԱԲԵՐ)
Նոյեմբեր ՅՕին Հայաստանի Տեղկոմի նախագա - <ձկեցցէ է1 որՀրգայէն Հայաստանը» ; ԼՄնացեալբ յտշոըդով)

Fonds A.R.A.M