Page 227 - ARM_19-1947_03
P. 227
ա յ Գ զէնքերը յանձն էք Տաճիկ՛ներ ո ւն , ատկէ իՊն չ Տաջորդ առաւօտ , գիւղական սայլը ճռճռալս վ ՁԱՅՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷ՛Ն
Կը ւաՀԻք։ եւ Հարցուց , - ֊ — ֊ Հ ա – ճամբայ ինկաւ , որուն վ ր ա յ փայտի նման դէ~՜
Պէկը զարմացաք֊ նայեցաւ
ուած է ին անպէտ զէնքերը , իսկ տասնոց ատրճա
սլա իփնչ պէաք է չլսել:
նակը որ պէկին ն ո ւի ր ե ց ին գիւղացիները , իմ ՄԵՐ ԳԱ%ՈԻԹԻՆ ԿԵԱՆՔԸ
Կը "՛երէք) որ կր համարձակիմ ձեզ առա քովս էր ։
ջարկ մը ընել յ
Երբ սայլը կանդն ե ցաւ պէ քլի .դրան առքեւ*, ՏԷՍԻՆ՚ք ԼՑառաջ) * Օրեր շարունակ Հսկայ
֊ ԸՎ | մի վախնար . քիւրտերը հաւաքո-֊-եցան սայլին՛ շա՜ը^ը եւ զէնքե սնտուկներ զամուելէ եւ Հակեր պաԱՀրաբտուելէ
- Եթէ կարելի է , թ ո յ լ աուէք որ ես խօսիմ րը կը զննէին ։ վերջ, 20,ի մօա ընտանիքներ՝ 101 անձեբէ բաղկա
զէնքեր
՝&ռէլՒ Հայերու հետ եւ ստուգեմ թէ ինչ Պէկը պատշգամէն զննեց եւ հրահանգեց ներս ցած , ծախելով տուն ու տեղ, ծանր՝ բեռներով մի
ձեզի/
ոմնին; Եթէ սլիտանի բաներ կան թոզ բերեն կբ տանի լ հ ըացաններ ը հ ացան կարաւան՛ին գէաի Հայրենիք;
յանձն են , իսկ անպէտներն ալ ձեր միիցով Ուրախ , ուրախ վեր բարձրացայ եւ տասնոցը Կ՚երթան անոնք վառ Հաւատքով, առանց սա
կընուի–
զրկեն Խոշապի կառավարչին : գրի պէկի յ^ա1թաին վրայ, աս ալ ձեզի կարկս ւթ ե ան , առա՛նց վա՝բղա պետ ական աշխար
..են ըսի :
^֊՚յԳՊէ""*^ Գ"ԼՔ ^^՚Բ պարտականութիւն բ կա հահայեացքի եւ սկզբունքներու ; կ* երթան՝ մ եր
տարած՜ կ՝րլյաք յ ձեր գբացի եւ ձեր հողերուն վը֊ Ես ատկէ բան չեմ հասկնար, տզաս , ես այ պապերուն հոգին կառչելու , անոր օդը շնչելու եւ
քեղի կբ նուիրեմ :
րայ աշխատող , ձեզ հասոյթ ապահով ալ Հայերն ղայն բաբգաւաճելո ւ;
ալ զերծ կր մնա\ն բանտէ ու չարչարանքներէ : Լալ Քիչ մը՛ նազ բրի , ըսելով թէ իրեն կը ՛փայլէ , էք ատ չանցած ասոն՛ց պիտ ի հ ե տեւին ուր ի շ -
ներ ակօսելով դէպի հայրենիք երկարող օր հնեա,
զէնքերն ալ կը պահ՛են եւ երբ եբէկուան նման ձեր պէտք է որ տասն ո ց ատրճան՛ակ մը ունենայ ; ոլ փրկարար ճանապարհը :
թշնամիները յարձակին ձեր հօտն՝ ու նախիր ր յա Բայց անդրդուելի մնաց ել տասն՛ոցն ու հա -
փշտակելու, Քռէլի Հայերը օգնութեան կը Հաս– բիւր փամփուշտներ մեր .խումրին սեփական ու— Քս/նուորնեբ են բոլորը • զինուած* ճարտա -
նին եւ ձեզի օգտակա ր հ առա յ ո լ թ ի ւնն ե ր կբ մա - թիւն կբ գառնւային , ապագային՝ Վան ի հ ե րո սա բար ո ւե սա ի զանազան ճիւղերու գիտելիքներով ե*~
աո լցան են ; ւք արտի կռիւներուն գործածուելու համ ար ; արհեստներոլ մասնագիտոլթեամբ , տոգորուած
Պէկը սկսաւ մտածել եւ միեւնոյն ատեն՝ ֆղա - Լալ զէնքեր ալ շա® տ ունէին, Հարցուց Մա հա յ բեն իքին ծառայելու եւ շինարար աշխատանքի
ձգօրէն իր պեխերն ոլորել Հ սուրը, շեշտակի հայեացքը աչքերուս սեւ՚եռելով; լծուելու վճռականութեամբ : 25 տարիներէ ի վեր
Իսկ Ծ իմ շիրը փութաց իր հաւանութիւնը ՛իմ ո ւար ին ել փափուկ խնդիր է ր , բա յց ա– գոյութեան պայքար մզեցին այստեգ; Աշվսատե–
յա յտնել , «Աս ա ո ւա ծ վկայ , ճիշգ ^» կրկնելով : ււանց դժուարութեան պատասխանեցի , որովհետեւ ցա՝ն՝ , տքնեցան ի խնդիր պատառ մը հացի , վատ–
Լուռ կը սպանէինք պէ կի պատասխան ին որ խոստացած էի որ Քռէլցինեբ ր օգնեն * առոգջ գործարաններու մթնոլորտը շնչելով, յա–
կ՛ուշանար ; ճաիւ վտանգէ լով նաեւ իրենց առողջութիւնը :Լը֊
Վերջապէս , ան ձեռքի ինսուն իննոց համ րիչր՝ Քանի որ այդպէս է, շատ լաւ, ասկէ վերջ֊ ռելեայն համակերպեցան կարգ մը անիրաւութիւն–
քանի մբ անգամ մ ատն երուն մէջ շարժելէ Վեբ^ երբ փավւաքիս, կրնաք այցելել ձեր աղգակիցն՚ե - ներոլ , Հա՝նդուըժեցին զանազան անարգանքներու ,
սկսաւ* ւ բուն : Ալ մ ի վախն՛աք , ես 1Աօշապի քաղաքապետ ին բայց աՀա վերջ գտան այգ բոլորըՀ
ալ , ոստիկանապետին ալ բե բ՛աննե րը մ է կմ էկ իւ.- ք1 սրտէ բաբի ճանապարՀ մեր Հայրենակից
տարիներ ,
Լաւ ես մ տածեր , եթէ կբ կարծես որ կա– զ ոտ ո՛սկոր նետեցի , ան ոնք մեր շուներն են\ եւ ՛ներուն , որոնց Հետ ապրեցանք երկար
ըելի է , զնա խօսէ եւ կարգագրէ , միայն երեք օր սյ ի /// ի չուզեն խնդիր ունենալ ինձ հետ ; Մէկ շա բ աժ նե լով կե ան՛ք ի դ առն ութի ւնն ե րը :
մաման ակ ունին ք ; բաթ վերջ Աալմաստ պիտի երթանք ազուս հար
Շնորհակալ եմ, եթէ թ ո յ լ կո ւա աք , ես անմի– սանիքին համար ան՚Հրաժեշ բաներ մ ր –.նե, Մեր Հայրենաբաղձ Համբոյրները տարէք մեր
եր՛կն՛ասլաց
2ապէս կ՚երթամ : Ըեկերգ թոզ հոս մնայ, թէեւ իր վէրքը թեթեւ է, սիրելի եղբայրներուն ու քոյրերուն ,
գեղատես ի լ
Մհէին ըսէ թ "՛լ Հիերբ պատրաստել տա յ եւ կրնայ ճամբորգել, բայց յարմար չէ որ երկուքդ Մ աո ի" ին , ա բագահ ո ս Ար աքս ին ու
ին՛քն ալ ձեզի ընկերանայ, պատասխաոնեց • միասին սահմանէն անցնիք։ Տատէն իր վէրքը կր Աեւանինւ ...
Մեր ուրախութեան չափ .ու սահման չկար ; դարմանէ ել ինքն ալ կ՝օգնէ , մանաւանդ որ Շիմ ԻՍանասորի արշաւանքի յիսն՚ամեակը Հոս
Մէկ մամ վեբ^, մենք Քռէլայ տէրտէրի հիւրն՝ շիրն ալ պիտի տանիմ հե աս յ եւս տօնուեցաւ մեծ շուքով Օգոստ * 3ին , գա շտ ա -
էինք; Տ է րա է րը անծանօթ էր մեզի , բայց Գա բո յի ԶԱՐԶԱՆԴ Հան գէսով մը; Ան՛տառը դարձեալ պճնուեցաւ իր
եղբայրն ու քեռին քանիցս Հանդիպած էին մեզի տօնական պատմուճան՛ովդ բարձրախօսը իր եբգե–
վերին Վարագի ել կարմրւորի մէջ ; ր ով թափան ցե ց Հոգին երէն ն՛ե ր ս : 0 րո լան բան ա~
Բացատրեցի մե ր մ տ ա գ րո ւթ ի ւն ը եւ անհրա - 35 ԶՕՐԱԲԱԺԻՆ խօսնեբ ր րն կե րնեբ Թ . Հեր ո յեան՝, Թ * Այվազեան՝
ԹՐ-ԲԱԿԱՆ ՍԱՀՄԱՆԻՆ
ժե շտ համ ա րուեցալ բոլոր զէնք ունեցողներ ը մո ՎՐԱՅ եւ Մ * Մ Իըգէ արծարծեցին բոցը Հա յբենաս ի բու—
զ՛՛՛՛իի հրաւիրելէ իսկ մոզովի յարմար ատենն Էր թեան , քրքրեցին յիշատակբ /// ան ւս սորի դաշտին*
գիչերը ել մեն՛ք հարկադրուած Էի՚^՚Ք սաէքաէրէ •վրայ ինկած քաջերուն ու թո-իչք առլին մեր ՛երե–
տան մէջ գիշեելու ել \նա խօրօք պէկ^է, հա՛ւան ո ւ— Զօր՛ Օլիվըր*. Թուրքիա յ ամերիկեան զինուո ւակա յո ւթեան հ ՝
թիւնն ապահովվելու % րական պատուի ր ակութն ան՝ նախագահ ը , հ ետեւ– Գա շնակցութ ի ւն՛ն էր որ իբ բուռ մը քաջերով
կը րա ր ձրացն էր
Մ հէն ձին՝ հեծաւ ոլ սուրաց գէպի Պհանց ։ եալ յա յ ա ա բ ա ր ո ւթ ի ւնն ե րն ըրաւ & իքակո յի մէջ յ թեան մարտակոչը արդարութեան՝ ու վրէժխնդրու—
Պատասխան՛ը գրական էր յ » զինուորական։ Մ ի ո ւթեան՝ մը ժ ո զո վ ին մէջ * • ք$անասոբներն էին որ Հիմ -
Ըն թրիքէն վերջ , գիւգացիներով լեփ-լեցուն Ան՛հրաժեշտ է որ, թուրք բանա՛կը սպառա
էր տէրտէրի թոնրատոճն՚ը* զինուի աւելի արդիական միջոցներով եւաւելիքիք քիուսիոյ ն՛պատակն է Թուրքիան ստիպել որ
թիւով
Հարցը պարզ էր բոլորին ալ, բայց վիճարա - միայն զին՛ուոր զէնքի տակ պահէ։ Այս հ^Ս՚՚Ղ*1*^ կարելի եղածին չափ զին ուռ ր պաՀԷ զէնքի տակ ,
ուեստը
ն ութ ի ւնն երը երկար տեւեցին : հնարաւոր ^Լ^էէայ թրքական ճարտարէս ր - եւ այսպէս ցնցուի իր ազգ* տնտեսութիւնը, ըսաւ
Վերջապէս որոշուեցաւ Հաւայլել բոլոր հին եւ զօրացնել յ Օլիվըր ։
անգործածելի հրացանները, սուրեր բ եւ «աղվէ - Զ°ր - Օէէ՚փըբ ոՐ՝ երկու ամիս քնն՛ական պտոյտ Զօրավար Օլիվըր ի Համաձայն , պէտք է
լիւները եւ «կափագլիդներ ը տալ պէկին , որ կա տա րեց Թուրքի ո յ մ Էջ եւ իբ ուղեւոր ո ւթձ նէն թուրք բանակին– կարեւոր մէկ մասը արձակել ո ր -
թուրք կառավարութեանն՝ յանձնէ : գեռ նոր վերագաձալ , ամեիկեան կառա՚վարու- պէսղի արդիւնաբեր եւ արտադրող բազուկները
Մն՛ացած պիտանի հրացանները ել փամփուշտ թեան տեզեկոլթիւններ տուած է Թ " – ֊ ֊ ր ք ի ո յ կացու շատնան , ել անկախաբար զինուոր* օժանդակա
ները գիւղէն հեռացնեք եւ լեոներու մէջ, ապահով թեան մ ասին եւ ամ էն էն ն պատ ակտ յարմ ար թելա թենէն , անՀ րաժեշտ է որ Ամերիկա օգնէ Թուր -
–՝եղ մը պւ քհել , պայմանաւ ար միայն՝ մէկ հոգի դրութիւն՛երը կատարած : ճշգած է թէ հարիւր քիոյ Հոգածութեան՝ ; Այս կերպով միայն կարելի է
գիտնա յ զինապահ եստին ւեղբ եւ այդ աէնձն մ իլիոն տոլաբի օժանդակութիւն ր ինչ նպատակնե առաւելագոյն արդիւնք սպասել իբ տնտեսութե
գիւղէն հեռանա լ ո լ պահուը՛տի հ Որպէսզի յ եթէ րու պէտք է գործածել Հ նէն ;
թուրք կառավարութիւնը չգոհանա յ յանձն՚ո լած - Զօրավար Օլիվըր շեշաեց նաեւ թէ Թ"*֊րքիա Զօրավար ը եզր ա կաց ո ւց •
նե րով եւ փորձէ ծեծի եւ բռնութեան դիմել, գիւ հարկադրուած է կէս միէիոս՝ ^ոգէ Ղ^՚՚ՔՒ տակ Պէաք է ամէն՝ աջակցութիւն ընծայենք այն
ղացիները ծեծի\ն
յան՚ձնելո ւ : չդիմանալով, զէնք չունենան պահել, որքան ատեն որ Ո֊ուսիա 35 զօրաբաժին երկի րնե բուն , որոնք ենթակայ չեն՛ քիո լսի ո յ տի -
րապետութեան :
դիզած է թուրքեւռուս սահ մ ան եր ո ւն՛ վբայ Հ
* • ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ Ու֊ տխրում ես դրա Համար, զարմանում \,այած ում Համար, Զամբաւ Մարդ կայ՝
է Ավիձբան : գինի է սիրում , մարդ է լ կայ ոսկի :
Ի^նչ անեմ Հապա , երբ չեմ կարող բերել ՛Ծլ\ լեզուն արագացրեց ն՛ա , կայծքարով
ԱՀմէգ բէկի սպիտակ ձին; աբեթը վառելով; Ոսկին Հէ^։ ԱշխարՀում ա–
էստեղ Ավիձբան ասում է նրան՝ ; մ ենա լաւ բանը ընկեր աս ի րութիւնն է , ա ւե լա–
Քանի որ դո լ չես կարող բերել էդ ձին՝, ես ցրեց ն\ա առարկութիւնէ էվեր$նո՝ղ ձայնով
էթնո րՀաւո ր ո ւմ է Գաւիթըչ, ինչպէս կարգն է, ինքս կը բերեմ , Գաւիթ , որ քեզ էգպէս տխուր եւ նորից նայեց երկնքին , նայեց ծառերի կատար
բայց տխրում է , որ Ավիձբան ամուսնացել է ար չտեսնեմ : Քանի որ ես երջանիկ եմ, զ ո լ է լ պէտք ներին ու եափնջին քաշեց վյյան : Մեծ քամի է
դէն , է լ չի կարող նրա օգնութիւնը խնդրել, խան է երջանիկ լինես ՚ Հ է ն ց վ աղբ ճամ բա յ կ*ընկնեմ ես, էինելոլ ; էքածկուիբ * * •
գարել նրա երջանկութիւնը ... էթ՚ատ է լ քաջ ու ըն գոլ կը մնաս էստեղ : . . . էսպէս , ազպերս , Ավիձբան գնում է նրա
կերասէր , բայց Ավյիձբան իր կնոջր մինակ կը Զէ՛ - ասում է Գաւիթը , մենակ չեմ թող առաջ , Գաւիթը նոր միայն տեսնում է , թէ Ի֊^ք
թողնի10 Հ իմ ա ու կը միանա® յ իրեն՝՛ էդ վաանգա– նի քեւի, , ես է լ պիտի դամ քեզ Հետ ։ Ղ^Ղ-^ՑԷ^Լ ^ԼՒԱ է ունեցել Ավիձբան ու զարման՛ում է
ւոբ գործի Համար * * * Մ տած ում է Գաւիթը եւ էն, Բայց Ավիձբան չի թովնում նրան ; որ առաջին Հանդիպումին էդ չէր նկատել, երեւի
թէ ամօթ չի® էդպէս բանի Համար դիմել ս՚֊րիշփ \ Գոլ պիտի մ՛նաս , ասում է ,-— Հօրս ու Հ ոգսով տարուա՛ծ ՚՛ Ս բա Հասակը նմ ան էր չթնա -
թէկս՚֊ղ մօտիկ ընկերոջ յ կնոջս պաՀելու ; բո*–* գէմքր կաթի պէս ճերմակ, աչքերը՝ վառ
Ու տխրում է Գաւիթն աւելի տ Տխրում է ու Ու միւս օբր պատրաստ՝ ասում է Գաւթին ; աստղեր , քայլուածքը նազուկ, ասես կի՛ն չէր ք ա յ –
Հետն է լ աշխատում ուրախ պահել իրեն I Բայց որ Եօթ օր սպասիր ինձ; Եօթ օրուայ մէջ ե– լուս Այլ և ֊ էր ֊Հպարտ ո լ գեղե
քան է լ աշխատում է ուրախ ցոյց տալ իրեն Ա՛ կայ լաւ , չեկայ մ՚խիթաբի ր ծեր Հօրս ու
վիձբան ն կա ա ւո ւմ է նրա տխրութիւնը : կնոջս ; Ո–֊– գեբւում տա ր լո ւմ է Գաւիթը սրա դե -
զեցկութեամ բ յ
Եղբա յ ր եմ, ասում է, ինչո՛՞ւ ես տ Ը֊ Ասում է Ավիձբան , իր ջաՀել կն՝ո$ե ու ծեր
խուր % ի^՚նչ վիշտ ունիս՝ ասա իմանանք , ի՞նչ ցաւ Հօրը յանձն՛ում •է Գաւթին եւ ձի նստում գնում... Ափսոս , ասում է , քեղ առաջ չեմ պա տա–
ինչո^ւ Համար,
ւնեւ . դար մ, սնեն Հել ,
կինը։
կ՛ , Հոգոց է քաշում Գաւիթը; ֊ Ջեմ Այստեղ անտառապաՀը՝ Չ ամրան նորից ընդ - Հարցնում է Ավփձբայի
ուզում * ասում է իմ վշաո՚վ խանգարել քո ու Հատեց պատմութիւեբգ նստեց թիկն տուած տեղը
րախութիւն բ % եւ Հ՝ե տաքրքր ո լեց՝ լսո^ւմ եմ, թէ յոԳ^՚եցի ար՛ Նա չի Հասկանում Գաւթի միտքը;
Պատմիր, տեսնեմ , Ասում է Ավիձբան , դէն; իմանալով լսում եմ նա թոյլտուութիւն Ես քեզ կ՚առնէի ու էնպէս կը պաՀԷՀի, --
կինն
է**"Լ ուրախութիւն կարող Է լինել ինձ Հ ամ ար , խնդրեց մի նոր պապիրոս շինելու ։ ասում է Գաւիթը : Գա
երբ ընկերս տխուր Է : ի^նչպէս կարող եմ Հանդըս– Հիմա գոլ ինձ էն ասա, Հետաքրքրուեց Vէք^է՛6 սւ֊րախ չես , որ ես քո ընկերոջ
աանալ, երբ դու ցաւ ունիս * • • նա խօսքս ուղղելով ինձ։—- Գոլ կարդացող մարդ եմ զարմանում է Ավիձբայի կինը։
Ու Ավիձբան էնպէս է ստիպում Գաւթին, որ ես, իթնչնւ է ամենալաւ բանր աշխարՀում : Ես քեզ էնպէս կը պաՀէի, ասում է
ւիթը նորից ո լ ախ քաշում ։
նա "իրար բաց է անում ընկերոջ առաջ պատ - Հարցը շատ անակնկալ էր , եւ ես անորոշ պա
մ Ո ւ յ է իր ցա^շ, տասխան տուի %
<4) FondՍsՏ՛ A.RԶ.AՕԲ.ԵMԱՆ
Կը ւաՀԻք։ եւ Հարցուց , - ֊ — ֊ Հ ա – ճամբայ ինկաւ , որուն վ ր ա յ փայտի նման դէ~՜
Պէկը զարմացաք֊ նայեցաւ
ուած է ին անպէտ զէնքերը , իսկ տասնոց ատրճա
սլա իփնչ պէաք է չլսել:
նակը որ պէկին ն ո ւի ր ե ց ին գիւղացիները , իմ ՄԵՐ ԳԱ%ՈԻԹԻՆ ԿԵԱՆՔԸ
Կը "՛երէք) որ կր համարձակիմ ձեզ առա քովս էր ։
ջարկ մը ընել յ
Երբ սայլը կանդն ե ցաւ պէ քլի .դրան առքեւ*, ՏԷՍԻՆ՚ք ԼՑառաջ) * Օրեր շարունակ Հսկայ
֊ ԸՎ | մի վախնար . քիւրտերը հաւաքո-֊-եցան սայլին՛ շա՜ը^ը եւ զէնքե սնտուկներ զամուելէ եւ Հակեր պաԱՀրաբտուելէ
- Եթէ կարելի է , թ ո յ լ աուէք որ ես խօսիմ րը կը զննէին ։ վերջ, 20,ի մօա ընտանիքներ՝ 101 անձեբէ բաղկա
զէնքեր
՝&ռէլՒ Հայերու հետ եւ ստուգեմ թէ ինչ Պէկը պատշգամէն զննեց եւ հրահանգեց ներս ցած , ծախելով տուն ու տեղ, ծանր՝ բեռներով մի
ձեզի/
ոմնին; Եթէ սլիտանի բաներ կան թոզ բերեն կբ տանի լ հ ըացաններ ը հ ացան կարաւան՛ին գէաի Հայրենիք;
յանձն են , իսկ անպէտներն ալ ձեր միիցով Ուրախ , ուրախ վեր բարձրացայ եւ տասնոցը Կ՚երթան անոնք վառ Հաւատքով, առանց սա
կընուի–
զրկեն Խոշապի կառավարչին : գրի պէկի յ^ա1թաին վրայ, աս ալ ձեզի կարկս ւթ ե ան , առա՛նց վա՝բղա պետ ական աշխար
..են ըսի :
^֊՚յԳՊէ""*^ Գ"ԼՔ ^^՚Բ պարտականութիւն բ կա հահայեացքի եւ սկզբունքներու ; կ* երթան՝ մ եր
տարած՜ կ՝րլյաք յ ձեր գբացի եւ ձեր հողերուն վը֊ Ես ատկէ բան չեմ հասկնար, տզաս , ես այ պապերուն հոգին կառչելու , անոր օդը շնչելու եւ
քեղի կբ նուիրեմ :
րայ աշխատող , ձեզ հասոյթ ապահով ալ Հայերն ղայն բաբգաւաճելո ւ;
ալ զերծ կր մնա\ն բանտէ ու չարչարանքներէ : Լալ Քիչ մը՛ նազ բրի , ըսելով թէ իրեն կը ՛փայլէ , էք ատ չանցած ասոն՛ց պիտ ի հ ե տեւին ուր ի շ -
ներ ակօսելով դէպի հայրենիք երկարող օր հնեա,
զէնքերն ալ կը պահ՛են եւ երբ եբէկուան նման ձեր պէտք է որ տասն ո ց ատրճան՛ակ մը ունենայ ; ոլ փրկարար ճանապարհը :
թշնամիները յարձակին ձեր հօտն՝ ու նախիր ր յա Բայց անդրդուելի մնաց ել տասն՛ոցն ու հա -
փշտակելու, Քռէլի Հայերը օգնութեան կը Հաս– բիւր փամփուշտներ մեր .խումրին սեփական ու— Քս/նուորնեբ են բոլորը • զինուած* ճարտա -
նին եւ ձեզի օգտակա ր հ առա յ ո լ թ ի ւնն ե ր կբ մա - թիւն կբ գառնւային , ապագային՝ Վան ի հ ե րո սա բար ո ւե սա ի զանազան ճիւղերու գիտելիքներով ե*~
աո լցան են ; ւք արտի կռիւներուն գործածուելու համ ար ; արհեստներոլ մասնագիտոլթեամբ , տոգորուած
Պէկը սկսաւ մտածել եւ միեւնոյն ատեն՝ ֆղա - Լալ զէնքեր ալ շա® տ ունէին, Հարցուց Մա հա յ բեն իքին ծառայելու եւ շինարար աշխատանքի
ձգօրէն իր պեխերն ոլորել Հ սուրը, շեշտակի հայեացքը աչքերուս սեւ՚եռելով; լծուելու վճռականութեամբ : 25 տարիներէ ի վեր
Իսկ Ծ իմ շիրը փութաց իր հաւանութիւնը ՛իմ ո ւար ին ել փափուկ խնդիր է ր , բա յց ա– գոյութեան պայքար մզեցին այստեգ; Աշվսատե–
յա յտնել , «Աս ա ո ւա ծ վկայ , ճիշգ ^» կրկնելով : ււանց դժուարութեան պատասխանեցի , որովհետեւ ցա՝ն՝ , տքնեցան ի խնդիր պատառ մը հացի , վատ–
Լուռ կը սպանէինք պէ կի պատասխան ին որ խոստացած էի որ Քռէլցինեբ ր օգնեն * առոգջ գործարաններու մթնոլորտը շնչելով, յա–
կ՛ուշանար ; ճաիւ վտանգէ լով նաեւ իրենց առողջութիւնը :Լը֊
Վերջապէս , ան ձեռքի ինսուն իննոց համ րիչր՝ Քանի որ այդպէս է, շատ լաւ, ասկէ վերջ֊ ռելեայն համակերպեցան կարգ մը անիրաւութիւն–
քանի մբ անգամ մ ատն երուն մէջ շարժելէ Վեբ^ երբ փավւաքիս, կրնաք այցելել ձեր աղգակիցն՚ե - ներոլ , Հա՝նդուըժեցին զանազան անարգանքներու ,
սկսաւ* ւ բուն : Ալ մ ի վախն՛աք , ես 1Աօշապի քաղաքապետ ին բայց աՀա վերջ գտան այգ բոլորըՀ
ալ , ոստիկանապետին ալ բե բ՛աննե րը մ է կմ էկ իւ.- ք1 սրտէ բաբի ճանապարՀ մեր Հայրենակից
տարիներ ,
Լաւ ես մ տածեր , եթէ կբ կարծես որ կա– զ ոտ ո՛սկոր նետեցի , ան ոնք մեր շուներն են\ եւ ՛ներուն , որոնց Հետ ապրեցանք երկար
ըելի է , զնա խօսէ եւ կարգագրէ , միայն երեք օր սյ ի /// ի չուզեն խնդիր ունենալ ինձ հետ ; Մէկ շա բ աժ նե լով կե ան՛ք ի դ առն ութի ւնն ե րը :
մաման ակ ունին ք ; բաթ վերջ Աալմաստ պիտի երթանք ազուս հար
Շնորհակալ եմ, եթէ թ ո յ լ կո ւա աք , ես անմի– սանիքին համար ան՚Հրաժեշ բաներ մ ր –.նե, Մեր Հայրենաբաղձ Համբոյրները տարէք մեր
եր՛կն՛ասլաց
2ապէս կ՚երթամ : Ըեկերգ թոզ հոս մնայ, թէեւ իր վէրքը թեթեւ է, սիրելի եղբայրներուն ու քոյրերուն ,
գեղատես ի լ
Մհէին ըսէ թ "՛լ Հիերբ պատրաստել տա յ եւ կրնայ ճամբորգել, բայց յարմար չէ որ երկուքդ Մ աո ի" ին , ա բագահ ո ս Ար աքս ին ու
ին՛քն ալ ձեզի ընկերանայ, պատասխաոնեց • միասին սահմանէն անցնիք։ Տատէն իր վէրքը կր Աեւանինւ ...
Մեր ուրախութեան չափ .ու սահման չկար ; դարմանէ ել ինքն ալ կ՝օգնէ , մանաւանդ որ Շիմ ԻՍանասորի արշաւանքի յիսն՚ամեակը Հոս
Մէկ մամ վեբ^, մենք Քռէլայ տէրտէրի հիւրն՝ շիրն ալ պիտի տանիմ հե աս յ եւս տօնուեցաւ մեծ շուքով Օգոստ * 3ին , գա շտ ա -
էինք; Տ է րա է րը անծանօթ էր մեզի , բայց Գա բո յի ԶԱՐԶԱՆԴ Հան գէսով մը; Ան՛տառը դարձեալ պճնուեցաւ իր
եղբայրն ու քեռին քանիցս Հանդիպած էին մեզի տօնական պատմուճան՛ովդ բարձրախօսը իր եբգե–
վերին Վարագի ել կարմրւորի մէջ ; ր ով թափան ցե ց Հոգին երէն ն՛ե ր ս : 0 րո լան բան ա~
Բացատրեցի մե ր մ տ ա գ րո ւթ ի ւն ը եւ անհրա - 35 ԶՕՐԱԲԱԺԻՆ խօսնեբ ր րն կե րնեբ Թ . Հեր ո յեան՝, Թ * Այվազեան՝
ԹՐ-ԲԱԿԱՆ ՍԱՀՄԱՆԻՆ
ժե շտ համ ա րուեցալ բոլոր զէնք ունեցողներ ը մո ՎՐԱՅ եւ Մ * Մ Իըգէ արծարծեցին բոցը Հա յբենաս ի բու—
զ՛՛՛՛իի հրաւիրելէ իսկ մոզովի յարմար ատենն Էր թեան , քրքրեցին յիշատակբ /// ան ւս սորի դաշտին*
գիչերը ել մեն՛ք հարկադրուած Էի՚^՚Ք սաէքաէրէ •վրայ ինկած քաջերուն ու թո-իչք առլին մեր ՛երե–
տան մէջ գիշեելու ել \նա խօրօք պէկ^է, հա՛ւան ո ւ— Զօր՛ Օլիվըր*. Թուրքիա յ ամերիկեան զինուո ւակա յո ւթեան հ ՝
թիւնն ապահովվելու % րական պատուի ր ակութն ան՝ նախագահ ը , հ ետեւ– Գա շնակցութ ի ւն՛ն էր որ իբ բուռ մը քաջերով
կը րա ր ձրացն էր
Մ հէն ձին՝ հեծաւ ոլ սուրաց գէպի Պհանց ։ եալ յա յ ա ա բ ա ր ո ւթ ի ւնն ե րն ըրաւ & իքակո յի մէջ յ թեան մարտակոչը արդարութեան՝ ու վրէժխնդրու—
Պատասխան՛ը գրական էր յ » զինուորական։ Մ ի ո ւթեան՝ մը ժ ո զո վ ին մէջ * • ք$անասոբներն էին որ Հիմ -
Ըն թրիքէն վերջ , գիւգացիներով լեփ-լեցուն Ան՛հրաժեշտ է որ, թուրք բանա՛կը սպառա
էր տէրտէրի թոնրատոճն՚ը* զինուի աւելի արդիական միջոցներով եւաւելիքիք քիուսիոյ ն՛պատակն է Թուրքիան ստիպել որ
թիւով
Հարցը պարզ էր բոլորին ալ, բայց վիճարա - միայն զին՛ուոր զէնքի տակ պահէ։ Այս հ^Ս՚՚Ղ*1*^ կարելի եղածին չափ զին ուռ ր պաՀԷ զէնքի տակ ,
ուեստը
ն ութ ի ւնն երը երկար տեւեցին : հնարաւոր ^Լ^էէայ թրքական ճարտարէս ր - եւ այսպէս ցնցուի իր ազգ* տնտեսութիւնը, ըսաւ
Վերջապէս որոշուեցաւ Հաւայլել բոլոր հին եւ զօրացնել յ Օլիվըր ։
անգործածելի հրացանները, սուրեր բ եւ «աղվէ - Զ°ր - Օէէ՚փըբ ոՐ՝ երկու ամիս քնն՛ական պտոյտ Զօրավար Օլիվըր ի Համաձայն , պէտք է
լիւները եւ «կափագլիդներ ը տալ պէկին , որ կա տա րեց Թուրքի ո յ մ Էջ եւ իբ ուղեւոր ո ւթձ նէն թուրք բանակին– կարեւոր մէկ մասը արձակել ո ր -
թուրք կառավարութեանն՝ յանձնէ : գեռ նոր վերագաձալ , ամեիկեան կառա՚վարու- պէսղի արդիւնաբեր եւ արտադրող բազուկները
Մն՛ացած պիտանի հրացանները ել փամփուշտ թեան տեզեկոլթիւններ տուած է Թ " – ֊ ֊ ր ք ի ո յ կացու շատնան , ել անկախաբար զինուոր* օժանդակա
ները գիւղէն հեռացնեք եւ լեոներու մէջ, ապահով թեան մ ասին եւ ամ էն էն ն պատ ակտ յարմ ար թելա թենէն , անՀ րաժեշտ է որ Ամերիկա օգնէ Թուր -
–՝եղ մը պւ քհել , պայմանաւ ար միայն՝ մէկ հոգի դրութիւն՛երը կատարած : ճշգած է թէ հարիւր քիոյ Հոգածութեան՝ ; Այս կերպով միայն կարելի է
գիտնա յ զինապահ եստին ւեղբ եւ այդ աէնձն մ իլիոն տոլաբի օժանդակութիւն ր ինչ նպատակնե առաւելագոյն արդիւնք սպասել իբ տնտեսութե
գիւղէն հեռանա լ ո լ պահուը՛տի հ Որպէսզի յ եթէ րու պէտք է գործածել Հ նէն ;
թուրք կառավարութիւնը չգոհանա յ յանձն՚ո լած - Զօրավար Օլիվըր շեշաեց նաեւ թէ Թ"*֊րքիա Զօրավար ը եզր ա կաց ո ւց •
նե րով եւ փորձէ ծեծի եւ բռնութեան դիմել, գիւ հարկադրուած է կէս միէիոս՝ ^ոգէ Ղ^՚՚ՔՒ տակ Պէաք է ամէն՝ աջակցութիւն ընծայենք այն
ղացիները ծեծի\ն
յան՚ձնելո ւ : չդիմանալով, զէնք չունենան պահել, որքան ատեն որ Ո֊ուսիա 35 զօրաբաժին երկի րնե բուն , որոնք ենթակայ չեն՛ քիո լսի ո յ տի -
րապետութեան :
դիզած է թուրքեւռուս սահ մ ան եր ո ւն՛ վբայ Հ
* • ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ Ու֊ տխրում ես դրա Համար, զարմանում \,այած ում Համար, Զամբաւ Մարդ կայ՝
է Ավիձբան : գինի է սիրում , մարդ է լ կայ ոսկի :
Ի^նչ անեմ Հապա , երբ չեմ կարող բերել ՛Ծլ\ լեզուն արագացրեց ն՛ա , կայծքարով
ԱՀմէգ բէկի սպիտակ ձին; աբեթը վառելով; Ոսկին Հէ^։ ԱշխարՀում ա–
էստեղ Ավիձբան ասում է նրան՝ ; մ ենա լաւ բանը ընկեր աս ի րութիւնն է , ա ւե լա–
Քանի որ դո լ չես կարող բերել էդ ձին՝, ես ցրեց ն\ա առարկութիւնէ էվեր$նո՝ղ ձայնով
էթնո րՀաւո ր ո ւմ է Գաւիթըչ, ինչպէս կարգն է, ինքս կը բերեմ , Գաւիթ , որ քեզ էգպէս տխուր եւ նորից նայեց երկնքին , նայեց ծառերի կատար
բայց տխրում է , որ Ավիձբան ամուսնացել է ար չտեսնեմ : Քանի որ ես երջանիկ եմ, զ ո լ է լ պէտք ներին ու եափնջին քաշեց վյյան : Մեծ քամի է
դէն , է լ չի կարող նրա օգնութիւնը խնդրել, խան է երջանիկ լինես ՚ Հ է ն ց վ աղբ ճամ բա յ կ*ընկնեմ ես, էինելոլ ; էքածկուիբ * * •
գարել նրա երջանկութիւնը ... էթ՚ատ է լ քաջ ու ըն գոլ կը մնաս էստեղ : . . . էսպէս , ազպերս , Ավիձբան գնում է նրա
կերասէր , բայց Ավյիձբան իր կնոջր մինակ կը Զէ՛ - ասում է Գաւիթը , մենակ չեմ թող առաջ , Գաւիթը նոր միայն տեսնում է , թէ Ի֊^ք
թողնի10 Հ իմ ա ու կը միանա® յ իրեն՝՛ էդ վաանգա– նի քեւի, , ես է լ պիտի դամ քեզ Հետ ։ Ղ^Ղ-^ՑԷ^Լ ^ԼՒԱ է ունեցել Ավիձբան ու զարման՛ում է
ւոբ գործի Համար * * * Մ տած ում է Գաւիթը եւ էն, Բայց Ավիձբան չի թովնում նրան ; որ առաջին Հանդիպումին էդ չէր նկատել, երեւի
թէ ամօթ չի® էդպէս բանի Համար դիմել ս՚֊րիշփ \ Գոլ պիտի մ՛նաս , ասում է ,-— Հօրս ու Հ ոգսով տարուա՛ծ ՚՛ Ս բա Հասակը նմ ան էր չթնա -
թէկս՚֊ղ մօտիկ ընկերոջ յ կնոջս պաՀելու ; բո*–* գէմքր կաթի պէս ճերմակ, աչքերը՝ վառ
Ու տխրում է Գաւիթն աւելի տ Տխրում է ու Ու միւս օբր պատրաստ՝ ասում է Գաւթին ; աստղեր , քայլուածքը նազուկ, ասես կի՛ն չէր ք ա յ –
Հետն է լ աշխատում ուրախ պահել իրեն I Բայց որ Եօթ օր սպասիր ինձ; Եօթ օրուայ մէջ ե– լուս Այլ և ֊ էր ֊Հպարտ ո լ գեղե
քան է լ աշխատում է ուրախ ցոյց տալ իրեն Ա՛ կայ լաւ , չեկայ մ՚խիթաբի ր ծեր Հօրս ու
վիձբան ն կա ա ւո ւմ է նրա տխրութիւնը : կնոջս ; Ո–֊– գեբւում տա ր լո ւմ է Գաւիթը սրա դե -
զեցկութեամ բ յ
Եղբա յ ր եմ, ասում է, ինչո՛՞ւ ես տ Ը֊ Ասում է Ավիձբան , իր ջաՀել կն՝ո$ե ու ծեր
խուր % ի^՚նչ վիշտ ունիս՝ ասա իմանանք , ի՞նչ ցաւ Հօրը յանձն՛ում •է Գաւթին եւ ձի նստում գնում... Ափսոս , ասում է , քեղ առաջ չեմ պա տա–
ինչո^ւ Համար,
ւնեւ . դար մ, սնեն Հել ,
կինը։
կ՛ , Հոգոց է քաշում Գաւիթը; ֊ Ջեմ Այստեղ անտառապաՀը՝ Չ ամրան նորից ընդ - Հարցնում է Ավփձբայի
ուզում * ասում է իմ վշաո՚վ խանգարել քո ու Հատեց պատմութիւեբգ նստեց թիկն տուած տեղը
րախութիւն բ % եւ Հ՝ե տաքրքր ո լեց՝ լսո^ւմ եմ, թէ յոԳ^՚եցի ար՛ Նա չի Հասկանում Գաւթի միտքը;
Պատմիր, տեսնեմ , Ասում է Ավիձբան , դէն; իմանալով լսում եմ նա թոյլտուութիւն Ես քեզ կ՚առնէի ու էնպէս կը պաՀԷՀի, --
կինն
է**"Լ ուրախութիւն կարող Է լինել ինձ Հ ամ ար , խնդրեց մի նոր պապիրոս շինելու ։ ասում է Գաւիթը : Գա
երբ ընկերս տխուր Է : ի^նչպէս կարող եմ Հանդըս– Հիմա գոլ ինձ էն ասա, Հետաքրքրուեց Vէք^է՛6 սւ֊րախ չես , որ ես քո ընկերոջ
աանալ, երբ դու ցաւ ունիս * • • նա խօսքս ուղղելով ինձ։—- Գոլ կարդացող մարդ եմ զարմանում է Ավիձբայի կինը։
Ու Ավիձբան էնպէս է ստիպում Գաւթին, որ ես, իթնչնւ է ամենալաւ բանր աշխարՀում : Ես քեզ էնպէս կը պաՀէի, ասում է
ւիթը նորից ո լ ախ քաշում ։
նա "իրար բաց է անում ընկերոջ առաջ պատ - Հարցը շատ անակնկալ էր , եւ ես անորոշ պա
մ Ո ւ յ է իր ցա^շ, տասխան տուի %
<4) FondՍsՏ՛ A.RԶ.AՕԲ.ԵMԱՆ
