Page 223 - ARM_19-1947_03

ԸԱկԽ Ն. Ա ղ թ պ հ տ Ա ի ԲԱելիք * «Հայութեան Հայրիկը կբ տանինք թա­ մա յն քներ էն եւ Հնչակեան ու քիամկավար կուսակ­
Ցուղաբկաւոքաթիւքկւ ղելու » ;
ցութիւներէն ականաւոր գէմքեր :

Հիոզավուբգբ գժուաբ զսպեց իր Հեծկլաանքնե– Հայ մամուչր եւս ի՚որ սուգովդ Համակուածէ ,

բ բ Հ ան գ ր ո ւան է Հ անդր ո ւա ն , Ամ եր իկեան Հ իւան– բերաւ Հիացման իր •վերջին տոլրքր , յանձին

գանոցէն , (^ուբ կը մնար ընկեր Աղրալեանի մար– Հ.3աոաի>ի , օԱրմենիա»յի, հՅուսաբեր^ի , «Աղ -

Ը^ՀլՒը ^իևփլ էհլբալեաֆի յուզթբկթււոբութիւ– մինը 4 *>բէ ի վեր) մինչեւ Նշան եկեղեցի եւ գակֆ օրաթերթի ու Հ&աբաթօբեակ»ի , «Արեւել -

նբ Հաւք ազգային սուգի, անվերտպաՀ սիրոյ եւ եր– ապա մինչեւ գեոեղմանաարւ% ՚, ^քւղու֊մի ալիքներ ք»ի յ <ձՄասիսէի , խլ. «Ազդարարէի ճ.երկայացու. պ

կ ի լղաքծ յա բղան քի ան նա խբնթաց ա րաա յա յ աո լ - բարձրացան մանաւանգ պյն պաՀուն, երբ ձեռամ­ թ իքերուս :

թիւն մբ եղաւ, Երեքշաբթի օր, Օղ ոստ * \*)իս ։ բարձ իր գԱՀգազր վայրկեան մ ա եանգ առաւ Հ *3 *

Անվարան կաբելի է յայտարարել թէ ամբողջ Հայ Գաշն-ակցութեան Ակումբին աո Հն%^ երբ յուգար - Ձ Ա Յ Ն Ե Ր ԳԱԻԱՌԷ՚Ա

մոզովուրգբ ոտքի էր կանգնած եւ անվերջանալի կաւո ր ո ւթեան ա ր ա բ ո զո ւթ են էն վերջ , ղեկավար

ալիքներով կբ Հոսէր Պէյրութի պողոտաներէն՝, եւ երէց բնկեբնեբ իրենց ուսեբուն վրայ եկեղեցիի «ԽԱՆԱՍՈՐ»Ը ՛Ա՛ՍԻ ՄԷՋ
զռնէն գուբս ձքԳՏքեմ։ ց ին զա յն ել երբ եռագոյնով
Հետե լելով իր մեծ առաքեալի գագազէն ։ Պ է յբութ
փաթթուած այգ գագազբ իջաւ Հող , Հա յ ր Աբրա–
քագաքբ այսսլիսի վիթխարի ցոյց էէբ տեսած եր\–
Համի կողքին, յաւիտենական՝ Հանգիստին յաւձ– ՆԻՍ , 2 Սեպտ Հ . 3 • Գ • «Գէսրգ Ջավոլչ »

բեք; Երթեւեկութիւնը Հսկայ տարածութեանց նելու Համար, ընկեր Աղբալի ան ի վաստակաբեկ խումբբ եւս տօնեց քԱ ան աս որի Արշաւանքի յիս -

վբայ կանգ առած էր : 20.000^ աւելի բազմութիւն ոսկորները ։ նամեակը, մեծ խանդավառութեամ՛բ :

մբ, կա բղա ։զա Հ շարքերով եւ Հ* Մ՝ Ը* Մ ՛ի սկա– Յարգանքի իրեն ց բաժինը րեբած էին Պէյրու­ Ժամանակէն առաջ օթոքարբ լեցուած էբ *

աւտներ<ոլ եւ աբենոյշնեբու առաջ), ո ր ղո ւ թեամ բ թի ոստիկանապետը՝ յանուն Լիբանանեան կառա­ Ամբողջ ճամբոլ լ/նթացքին< մ եր Հա յբենակիցնեբբ

քալեց գլխաՀակ, աւելի քան մամ մբ, Ա * Նշան ե– վարութեան , /// ո րՀրգա ր անի նախկին նախաղաՀ կր ցնծային ազգային ու յեղափոխական եբգերովւ

կեղեցիէն՝ մինչեւ Աղգ* գերեզմանատուն։ Աաբգ - Հապի պ ԷԼպի աՀ լա եկեզեցւո յ մ էջ մ ասա յց վեր– 1Լե րջա պէ ս Հասանք • ԱնՀ ատ ական կառքերն ալ ե–

կային այգ ծովուն վերել, բեկեր Ազբալեանի դա– ջի՛ն իր տուրքը անբասիր Առաջնորդին , ի ս կ գերեզ­ կան յաՏորգարար հ Տեղաւորուեցանք ը^կեր Գաբե–

գագր կբ ծփար երազի ոսկեղէն նաւու մբ նմ ան՝ ; մանատան մէջ Անրի $)արաօե իր մեծ ցաւբ յ այ ա - գինի ագարակին թզենիներու շուքին տակ ։

քՒաց էին անոր յառած գրեթէ բոլոր աչքերը : (Թա­ նեց Գաչնակցոլթեան , որ կէս մբ 1լ ո բրանար ա յս Կէս օրուան ճաշէն վերջ՝ որ աեղ^ի ունեցաւ

փօրի առջեւէն կբ շարմէր խաչաձեւ կամ պսակա­ մ եծ կո բուստով : Ապտալլա Ե՚ոֆի եւ Ո՛ ի ուտ Ա օլՀ ջերմ մթնոլորտի մբ ո*էջ, գաշտաՀանգէսի բացու­

ւս ր թարմ ծազիկնեբոլ ամբողջ պարտէզ մբ ։ 12 իրենց ցաւակցութիւներ ր յա յտնած է ին արդէն , մ՛բ կատարուեցաւ «կարկուտ տ ե գա ց» ո վ , բո լո բ ին

քաՀանա յ Հայրեր, Գնէ լ վար գա պետ ի առաջն որ ֊ բազմազբաղ իրենց վ իճակր չթոյլատրելով ան– մ ասնակցութ եամբ , ոտքի վրա յ : 0ր՝ո ւան նա խա­

դո ւթեամբ եւ բազմաթիւ գպրապե տն ե բ ո լ րնկե ֊ ձամբ ներակա յ ըլլա լ արարողութեանց ։ ղա Հ լւ Հր ալ իրեց ներկ անե րբ ոբ մէկ վա յրկ եան>

րակցութեամբ՝ կը Հնչեցնէին մեր ողբացեալ մեծ լռութեամբ յարգեն՛ ընկերներ Համօ ՕՀանջանեանի

բ1 կ ե ր ո ջ ա լնքան՝ սիրած թաղմանական տրտում 3 ո ւղար կաւո ր ութիւնը ազգային շուք մբ կբ ել Նիկոլ Ազբալեանի յիշատակբ։ Ընկեր Գզ* ե)ոԱ–

շարականներ բ : Ոմանք , սգակիրնեբու բաղմու– զգենուր անով ո ր Կ ի լ1 կիո՛յ կաթ ո ղի կո ս ը « Ւր բովեան պտրղեց մեբ Հերոսներու յեղափոխական

թեան յ՛է շէն, բաղդատութեան եզր մը փն տռելով , ՎԻշաբ յայտն ած էր «Եր վաղեմի բնկերոջ ու ա ա - ոգին՝, որուն՝ շնորՀ իւ Հիմը գրուեցաւ այսօրս ւան

Հ * 3 * Գա շն ակց ո ւթեան Հիմնագիբ Աիմոն Զաւա՚ր– ղան գա ւո բ իմ աստտսէ ր Ազբալեանի անզարմ անելի Հայաստանին 1918 Աայիս 2 8 / " / ։ Այգ ափ մբ Հո–

եանի յուզաբկաւո բութիւն ր կր յ ի շէ ին Պոլսոք մէջ, կորուստին» Համար, ի։սկ ԱվԳ * Կեգբ* վար չութ իւ– ղի1> կբ պարտինք այսօրուան՝ ն եբղաղթբ :

՝ոլբ , 35 տարիներ առաջ, Հայութիւնը նոյն ոգիով ՚նբ , ի՚ևք եւս գիտակցելով թէ Հսկայական արժէք

մբ կը պո կուի ՛՛Հայութենէն, մասնաւոր ծաղկե­ Գեզա ր ուեստա կան բաժին ը ճոխ էբ ; Ա՝ եր ե–

մողովբղական մ եծաշուք թազմ ան արմանա ցու­ պսակով բերած էր սուգի իր բաժինը* նոյնը բրած ր իտասարդներ ր զարմանք պատճառէ ց ին իրենց, ա–

ցած էր գաղափարի ուրիշ Հսկա լ մբ\ էր նաեւ Ազգ* Առաջնորդարանը ։ նակն՚կալներով , շնաբՀ իւ Հ* Տ * Գա շեակցութեան՝

ք$ որ տպէ ս յ ո ւ ղ ի չ էին Հազարաւոր սբտեբէ բբ֊ քՒափո ր ին՛ , խոր ե րկիւղածո ւթեամբ ու ա՚լուբ Նոբ Ա ե բունդին : Երդուեցան խմբերգներ , «Մենք

խած ափս ո սան քներ բ , օրՀնո ւթիլնն եբն– ՝ոլ խոր ֊ ՚1իշաով Հ ետեւեցան Հայ զոյգ երեսփոխաններ ,Պ* անկեղծ զինուոր ենք», «Յառաջ նաՀատակ» , «Ա՝՚բ–

Հ ր գած ո ւթ ի ւն՛ն ե բ ը , ճամբու ամբողջ բնթացքին՝ Հ Պ * Մովսէս Տէր Գա լուստեան եւ. Տօքթ. Մելքոն շակ բանուոր» եւ ուրիշներ :

Զաբմ անքէն ան շւյ բժաց ա՛ծ տեղաց ի ականատեսնե­ Հայր ա պետ եան , աղգ* ի շիսանոլթեան ց ներկա յա - Երիաասարգ իՒուբիկեան եղբայրներ ԼՓարի -

րու Հարցումներուն՛ գոՀացում տալու Համար, Հա­ ոուցիչնեբբ , Հա յ մեծամեծներ.ը , ներկայաց՛ուցիչ– զէն) արտասանեցին Ա* ԱՀաբոնեանի «Աասիս»բ,

մեստ Հայ աշխատաւորներ միա յն մէկ բան ունէին ներ՝ Հ այ կաթողիկէ ու Աւետարան՛ական Հա - եւ «*Լանի Հեբոսամարաբ» : Գեղեցիկ առոգան՛ու­

թեամբ , Տիկին Գաբիկեան երգեց «Աեւորակ աչե–

Հ/Հ7» , Օր * Գա ս սլա ր Լ ան արտասանեց «Հայաստանի

աբեւը»Հ

բան չէ սորված , այլ անբն՚գՀատ նիզակ ճոճած է կարծե ց թէ կը գան ուի ծանօթ խան՛ութին մ էջ , որ Ներ կան՛եր ո լ վւավւա քով ընկե ր ՇաՀ ան ՀԼօա -

« ծ ր ե վ ա ն » յառաջգիմական միութեան գէմ, «Սեպ­ Հա ւաքա տեգի կը ծառայէ ի մ էջ ալլո ց նաեւ Հա­ եան խօսք առնելով , պանծաց ո ւց Խա\ն ասորի 250

տեմբեր եան» շարժման գէմ, Աապ՚ոթաժի ենթար­ յազգի թրքական խաֆիէի մբ եւ ուրկէ շբջանա - Հերոսներու յիշատակբ : Ընկերը մասնաւոր յ՚ու -

կած է Աոֆիայի ազգային վարժարանի մէջ Օֆէա– ռութեան կբ Հանուին բոլոր գար շաՀ ոտ սուտերն զում ով խօսեցաւ Համ օ ՕՀանջանեանի եւ Նիկօ ւ

կան լուսաւորական, ծրագրի կիրարկումը, անբար­ ո լ պառաւական բամ բա սան քն ե ր բ * Աղրալեանի մ ա Հ ո ւան առթ իւ , կո ր ուս տներ որոնք

տաւան ու նախատական վերաբերմունք ունեցած է ք՝այց այս մասին՝ բաւական է : Գորտի նման՛ող իսոր վէրք մը բացին Հ* 3* Գաշնակցութեան սըր–

ազգային վարժարանի ուսուց չական կազմին Հ ան– ել գորտի ու եղան պատմութիւնը յիչեցնող լարա­ տին վլքայ, եւ մեծ բաց մբ ձղեցին Հայ մտաւոբա–

գէպ , Ա՛ո վետական Հա յ ա աո ան ի պետական գրօշա– խաղաց բ բն զմիշտ գլորեցաւ Հասարակական աղ - կանութեան մէջ՛. Այս առթիլ Նիսի Հ • 3 * Գ • Գէ֊

կբ կոչած է կուսակցական գրօշակ ու արգի լած ա– բանոցբ: ոբգ Ձավուշ էսում բբ իբ բոլոր րն\կե րներու կողմէ

շա կերտութեան զա յն կրել տողանցքներու առթիլ , ՊուլքլարաՀայ Հասարակական կեանքին *^Է9 ցաւակցութիւն կբ յայտնէ ան՛ոնց բնտանիքի ան–

բն՚գզձիմացած է ազգային վարժարանի մէջ Հայկա­ բոլոր ս/նոնք որ 1լ ըմբռնեն յառաջգիմական ուժե– գամներուն եւ Հ * 3 • Գաշնակցութեան բարձբա–

կան նոր ուղղագրութեան կիրարկման եւ րնգՀան– տ ո լ մ ո ած ս.պայքարին խոր իմաստը, բոլոր անոնք ղո յն մ արմիններուն :

րասլէս թագ՛ուն կամ բացա յայբէ ձեւերով, գործօն ՏՅեետոտոյյ յլաաիջորրգգաարրաարր եերրդգեեցցիինն ՕՕբր * Աւագեան

կամ կրաւորական միջոցներով, սուտով ու կեզ֊ որ կբ գիտակցին վեՀ ութիւն բ այն նպատակներուն՝, (Մարսէյլէն) , «Ես ազջիկ եմ շատ սիրուն», «Աստ՛

ծիքով ան նկրտած Է թումբ Հ անգիստն՝ալ պուլկա– որոնց ի րագո րծման ի խնդիր կը մաքաոձին ժողո­ ՂեՍԷ\ Խ՝. շողչոզան՝ » եւ «Պլպոլլբ» , Տիկին Ա ա լ–

րաՀա լ յ ա ո ա ջգ ի մ ական շաբժմ ան խո րացմ ան՛ ու վրդական զանղուածներբ , բոլոր անոնք որ ծանւօթ խաս եան՝ «Ան ուշ գա բո ւն բ» , երիտ աս արդ Աւագ­

ծաւ ՛ո լ մ ան է են մարտնչող բաղմութիւննեբու գերագոյն ղոՀա– եան , «Գարունքները» , «Աարերը մեղի-մեզի» ՛ու

բեբոլթիլններուն), որպէս Հայ ել որպէս պուլկար «Սօֆի», Տիկին Վարդիթեր փ օսեան «Ազթամ արի

<հ ո զովականն երբ ափ ի բերան ականջալուր ե– քաղ տքաց ի նուի բակ ան պարտակ ան ո *–թի ւնն ո լն ի ն երգը», Տ՛իկին Պէբպէրեան՝ «Փոքրիկ
*$՚Էք
զան այս փոքրոգի ու իբ սեփական մաղձին՛՛ զըզ– անխնա յ գիմ ակազեբծ բնելու ժ ո զո վո ւր դի բո լո ր տղաս» , ըն­
մբ կտոր
խեղգուող մարդուկին լպի՛ր՛շ ՀայՀտլչներուն , թագն\ուած թշն՝ամինեբբ , բոլոր երկերեսանինեբբ , կեր Հայաստան Մ ի րդա հան Աայաթ Նովայէն
մի–
ուելի քսութիւննեբոլն ; Հաւան արար ան՛ պաՀ կեղծաւորն ե րն ու լարախաղացները» : մը , եւ «Վարդ բացուել ա» ;

Օր՛ուան բանախօս բ , բնկեր Ա * Յակոբեան

* • ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ ք՚մ նշանածը ՀԷնց գոլ ես , ասում է նա , ԴՑ^Լ՝ Ր"՚յ& էնքն է ընկել ԱՀմէտ բէկի ձեռքը։ Օ՛ *
, ինչպէս շատ գժուաբ է բեբել^նրա սպիտակ ձին ։
ա հ ա » ԶՈՐԸ վերջապէս ուշքի գալով : աս ո ւմ է

Ա՚ւ2յ^հ։Ա. շվ*^՚թ*–ոլ–մ Էհ կարմրում Տխրում է Գաւիթբ , յուսա Հատ ո ւթեան մէջ
կարգն է ;
ընկնտւմ : Ա*տածում է, ոբ ինքը երբեք չի կարող
Գոլ պէտք է իմ կինը լինես
փախցնե լ ԱՀ մ էտ բէկի սպիտակ ձին որ ին ձեռք
Գաւիթն ո լ բռնում աղջկայ ձեռը Հ
ղոել կամեցողբ ինք1ն է միշա ձեռք ըն\կնում յ

Ամէն բան սովորեցիր, որդիս, Հաբ - էսա եղ աղջիկը կանգնում է , թէ էգպէս Հա­ Բայց Հին օրէնք է Աբիսաւլ աշխաբՀում, որ՝
է նա ւ աղջկայ
ցնոլմ սարակ ձեւով ինքը մարգ շ ի առնի, թէ էնքէՀ որո­ ս իր աՀ ա ր տղան՝ պէտք է կա տա ր ի սիրած ու քա­
է լ ի՛նք
Ա/" % ՀայԲ 1 ամէնը, ինչ ս^ովոբեցբել է շ ե լ է առնել էն աղային ո՛վ կբ Բ^՚բի ի բեն ԱՀ– ց ան կո ւթ ի ւն–ր նրան ի բ խելքբ , Հնարքն

Շաքբիլբ : մէտ բէկի սպիտակ ձին , էն– ձին ոըբ շատ փեսա­ ջութիւնն ապացուցանելու։ է լ ի՜՛ն՛չ ջաՀել,

Ու Նոբան Հրաւիրում է իր բոլոր Հարեւաննե– ցուներ են ցանկացել բերել, բայց չեն՝ կարողացել։ սիրաՀար , \որ էգ բանը չփորձի, չանի։

յ՚ին , Հրաւիրում է ամբոզջ գի՚֊զը եւ մե՛՛ծ, մե՛՛ծ Ագաթ կայ Աբխազ աշխաբՀում էն՛չ որ

ուրախութիւն է սարքում ոբգոլ պատուին հ ցանկանա յ աղ^փկբ փեսացու տղա յից * նա չպէտք Ատածում է Գաւիթը երկար, մտածում աղ -

է մեբժի * պէտք է կատարի, որքան է լ դժուար ջըկա ք ց ան կո ւթ ե ա ն՝ մ ա ս ին ո լ տխրում աւելի ;

իսկ երբ անցն՛ում է մի երկու ամիս -— ն՛ա լինի–. Ի*^նչպէս փախցնել ԱՀմէտ բէկի սպիտակ ձին * * •

կանչում է Գաւթին եւ ասում • թւում է դժուար , ա1. կարելի , անՀ՚նաբին բան յ

Գոլ արդէն քսան տարեկան ես, որդիս : Ո՞րտեղ է էդ ԱՀմէդ բէկը, որտե՞ղ է նրա Բայց էստեղ յիշում է յանկարծ իբ սրաակից ,

Գնա ե֊ մ ի Հարսնացու գտիր քեզ Համար ,մի էնպէս սպիտակ ձին Հարցնում է ՚հաւիթր ՚. մտերիմ ընկեր Ավիձբային , որի Հետ սովորել էին

աղջիկ, որի նմանը չլի՛նի ողջ Աբղաղիայում : ֊ Մե* սարի էն կողմը, ""49 է աալիս աղ– իմաստուն Հ>աքրիլի մօտ եւ որն՝ ասել՛ էր թէ նե֊

Եւ դնում է Գաւիթը Հարսնացու փնտռելու : 1ԻԿԲ՚. 7 օրից բերիր քոնը կը լինեմ ,չբերիր ղ ո ւթեան ատեն թող յիշի իբեն :

Գնում է նա գիւղեր ու աւաններ մտնում է դու քո ճամբէն՛ կ երթաս , ես կբ մնամ իմ Հօր
տունը :
ձորերը, բարձրանում է չեռներն ու իջնում ծ ո - Յիշում է Գաւիթբ Ավիձբային ու գնում նբ–
կամ
վափեբը, բայց ոչ մի տեղ չի գտնում իբ սրտի Լաւ, ասում է Գաւիթը, ու մաքի մէջ է րանց գիւղբ , նրանից խորՀոլրդ Հարցնելու

ուզածը , մի էնպէս աղջիկ որի նմս/Լբ չլինի "Գ^ ընկնում՝ միտք անում, թէ ի՚Հնչպէս բերի ԱՀմէտ ն րա օգն ո ւթ ի լն՝ր իսն գրելու :

Աբխազի այում ; բէկի սպիտակ ձին : Գնում դանում է Գաւիթը ն\բա գիւղը , գտնում

Երկար փնտռելուց յետոյ, վերջապէս , վե - Ու գնում Հարց ո լ վարձ է ան՛ում գիլզում , է ՝նբանց տունը , եւ ընկերները գրկում են– իրար ,
թէ ի՛նչ մարգ
րադառնալիս՝ Գաւի թ բ մի գիլզում , աղբիւր ի մօտ նրա սպիտակ է էգ ԱՀմէտ բէկբ եւ ի՚նչտեսակ է Համ բուրում կա րօտով , ու Ավիձբան ասում է
ն րան :
Հանդիպում է մ ի աղջկայ , մի լուսե րես աղջկա յ , ձին՛. Ու ի^^չովէ" ^ԼաՐռլէ է բերեք Նր ան է

որ ար ե ւիւն ասում է , գու գուբս մի գայ , ես կարող ես շն-ոբՀաւոբել ինձ, Գաւիթ , ես տաս բ

արդէն գոլրս եմ եկել ւ 0 Հ յ ԱՀմէտ բէ՜՛կբ , ասում են նրան* շատ օբ է ամուսնացել եմ արդէն :

Տաբւում , գեբւում է Գաւիթը նրա տեսքով, խիստ մարգ է ԱՀմէտ բէկբ յ էս^Լ նրա սպիտակ (3)

իելքբ կորցնում է ու մնում կանգնած է ձին՝ մի Հրեղէն , որին շատ մարգ է փորձել ձեռք ՄՏ՛ ԶՕՐԵԱՆ

Fonds A.R.A.M