Page 155 - ARM_19-1947_03

բում : ՝@իչ շ ւււա ունեցող Հայր չ ի մոռանում օգնեւ ԶԱՅՆԵՐԳԱՒԱՌԷՆ . րէ Վերջ ընկեր Գեգամ ՏէՀրէրեան աբժեցուց
ի րո­ «Հայաստան
իր կա րօէոեսյ լ Հայրեն՛ակցին, թէեւ ճամբար երկիր դրախտավայր»ը :

լ՛՛ ր բնակիչներն իրե&ք ամերիկեան օգնութիւն են՛ Յետոյ բեմ Հրաւիրուեցաւ բնկ* Հ* Հան տալ­
ոաանոււք : Հերոսամարտի պատ՛
ԽԱՆԱՍՈՐԻ ՅԻՍՆԱՄԵԱԿԸ ՄԱՐՍԷՅԼԻ ՄԷՋ ք՛ ՛ոն , Փարիզէն ւքՒուելէ վեբ9

Հայերր միշա Հիւրասէր են Հանգէսլ օտար - Մ Ա Ր Ս Է Յ Լ , 11 Օգաոո– ( Յ ա ւ ւ ա ջ ) — • հ/անասո– մ ական ա րժէքր եզրակաց ո ւց * «Հա յ ժողովուր­
ասելիք է
ների։ Հայկական Հիլրասի բութիւն ր րի Արշաւանքի պատմական Հերոսամարտէն յիսուն դի վերջին կէս գարու կեանքբ լի է Հերոսութիւ­

գարձելամրոզԸ էՀտուտգաբտում : տարի վերԼ, մտքով փոխագրուեցէք, իւրռաական ներով % Հեբոսներ էին մեր նախ՚իիքեերբ որ նաՀա֊

ՄԾԱԿՈՑ՚Թ •— ճամբարը ու՛նի իր գպրոցր, ուր մ եծ քաղաքի մբ ծառախիտ ընդարձակ անտառը : տակու՚եցան, Հերոսներ էք գոլք ե֊ս որ կը պայքա–

Հայեցի կ բթութիւն են ստանում 160 աշակերտ - Կարտանէն քիչ Հեռու, էքսի ե լ Մարսէյլի մի^եւ րիք ազատութեան Համար, ձեր զաւակներուն փր­

աշակերտուՀիներ : Գրան՚ց թւում կան ՛նաեւ օտար­ ղտնուող այս անտառը, կբ բաժնուի երկու մասի կութեան Համար ճերմակ վտանգին դէմ եւ նման՝

ներ , որո՛նք նոյնպէս Հայկական կրթութիւն են մուտքի լայն, տա՜բած ո ւթ ի ւ ն բ տեսակ մ բ՝ ծառուղի յ ի շաւօսւ կե լ ի տօն ակ ատ ար ութ իւններով էլ աշխ ա -

ս ա ան ո ւմ % ուր Հաստատ՛ուած են տասնեակ մր անշարժ սե­ տիք պատրա՛ստել մաքուր սրտով ազատատենչ նոր

Այս ո ւսո ւ մ ն ա կ ա՝ն ա ա րո ւմ գ սլրոց ր ուն են՝ա լու ղաններ ե լ պզտիկ բեմ մ բ ։ ՛Րի չ մբ վեր մայր ան~ սերունդ մ բ : կեցցէ՛ ձեր արթուն պաՀակբ՝ Հ* Տ*
է նաեւ ե ր գ ղաս արան ւ՛ *
տառը ղա լա ր ա գե ղ ու անեզր , ո րուն կողքին պղ– Դաշնակցութիւն բ» *

Աակայնւ գպրոցր ղրկուած է Հայերէն՝ գասսէ– 11/ի կ ջուրի ակը՝ պաղ ու ջինջ (Վ^ալապր) ։ Ս էն Լուի Նոր Ա ե բունդի նուագախո ւմբը երբ

զրքերից*. Անցեալ տարի յա^ողոլեց Հրատարակեմ Հ * Տ * Դաշնակցութեան Շրջ * կոմիտէի նա - , կր թն-՚գացնէր «Մշակ Բանուորն» ու «կարկուտ տե–
տասնըմէկ անտառի
(խմորատիպ) երկոլ գիրք, կազմուած դպրոցի ե– խաձեռն ո ւթեամ ր Հւ մասնակցո ւթեամ բ մ ասնա– զաց»ր , բարձրախօս բ կՀարձագանգէ ր

րիտասարգ ուսուցիչների 1Լոոս*է*ք% Բ ա ձ ռ Գա Րա– են թակոմիտէներոլ , Նոր Ա ե բունդի բոլոր չորս կողմը։

ւական չէ : ճիւղերուն, Օգոստոս \Օին այո անտառ ին մէջն էր Օրուան բանախօսն՜ էր ր՛ կեր * Մ ի սա քե ան ,
՛որ տեղի յիսնամ–
ԱրտասաՀման ի Հա յ մ շակիւթա յին կա զ մա ֊ եակը % ունեցաւ ե) անասս րի Արշաւանքի որուն ճառբ կ՚ընդմիջուէր բուռն ծափերով։ Կ*աը–

կերպութիւնքն երր պէտք է որ իրենց Հայ րենակ - ժէբ ամ բողջո ւթեամ բ գրի առնել զայն֊, իր կուռ

ցական օգՆութի ւն ր Հասցնեն, ճամ բարի Հայկական Օրեր առաջ ան օ ը ի ն ա կ եռուզեռ մը կը տ իրէ ր փաստերով ե լ սրտաբաց յա յ տ ար ա ր ո ւթ ի ւննե ր ո\վ ։
^լԷօ դո րծում է նաեւ մ սւնկւ֊է–
Դ-սլրոց ին : Դպ րոց ին թէ արուարձաններու եւ թէ կեդրոնի մէջ՛. Արձա­ Ընկերոջ ի ւր աքանւ չ ի ւր խօսքը ա յնքան սրտա­
կուլա -
պարտէզը : նագրուողները իրար կը Հրմշտկեն «$յառաջ»ի գոր­ ռուչ էր եւ ազդու որ, շատեր յուղումէն

չՀամբաբը ունի նաեւ իր եկեղեցին, իր քաՀա– ծակալ Դե զամ \$՝ ե ր ի կեան ի գրատան՛ առջեւ : Նո յ ս յին *մինչ Հազարաւս ր ունկնդիրներ «Հուռա*» 1լա–
Աար– ղազակէթե՜։ ՜ ՚՝ ՝ լ՜՝՛ .՝
նայդ էք եւ երգեցիկ խմբով՝ կազմուած ճամրար՚ի պատկերը ամէն տեղ, Պոմոն, Աէն–^՝երոմ,
Ա էԱ թ
պա ան՜ք ւն երից ։ թէև° Ժ գՕլիվ, Սէն Լու, Վալպարել, Ա էն թ Կ ա ր տ ան ի ֆրանսացի ըն կե բվա ր ականն եր էն

չ$ամ րա ր Է եկեղեց ին Հ անգի սան. ում Է ոչ մի~ Մարկրիտ, Աէն՚թ Ան , Պուլվաբ Օտտօ , Պ* Պ՝ ՜Խճձէ և Լւէ6ՑԱՃ իրենց Հիացում բ յայտնե -

ա յն աղօթատեղի , այլ եւ նիւթական օգնութ եան Անթուան, կքս-լբ Միլ եւ կաբտ՚ան։ լով , շն՛ ո ր Հ ա ւո ր եց ին Դաշնակցութիւն ը , ա յս գե -

ձեոնա րկո լ թ ի ւն կարօտ Լ ալ լ/ե տանիքներ ի Համար ։ Կ ի րակի , արշալո յսէն առաջ , բազմ աթիւ մար– դեցիկ տօնակատարութեան առթիւ՛ ։

՛Եկեղեցու ունեցած րո լո ր գումարները բաժանւում գատա ր ինքն ա շարժ եր զարգար ո լած ֆրանսական, Նե՜րկա^ Հանդիսականներու թիւր ճշտելու Հա­

են կարօտ եւ Հիւանգ Հա յ րենակիցն ե ր ին է լ\ամբա– եւ Հայկական դրօշներով, քադքի մէջ թէ ճամ բու մար դիմեցի կարգադիր անձն ա իւո ւմ րի ՛անգամ -

րի Հա ք կաթոլիկ Համ ա յ ն ք ը ունի իր աղօթաաե - ամբողջ երկայնքը ,իրար էլողֆո լնէին ազգային յե– ն ե ր ո ւն՝ որոնք յա յտնեց ի ն թէ 2500 զա րգան ի շե ր

ղ ի ն քաղաքում : ղափո խա կան ե ր գերով % սպառելէ– վերջ , Հարիւրէ աւելի ը$ւ կերներ իրենց

է^ամ բար ի թատրոնբ ամէնի ց շատ յաճ ա թե լի ԱՀա անտառի երկաթէ մուտքի մեծ գուռբ , զաբդանիշերբ տուին նոր եկողներու Համար։

վա յ րն է Հ ան գ ի սան ո ւմ գա ղո ւթ ի բնակ չո ւթ եան՛ որ յաղթական՝ կամարի մբ պէս պճնուած է ք գա­ Այսպէս ուրեմն մօտ երեք Հազար ժողովուրդ
յքշատակելի առաւօտէն մինչեւ
Համար ։Այստեզ յաճախակի տբւոլմ են Հայկական լար ճ իւղերով ՚, Երկու կողմերը կը ծածանին զո յ դ զիշերուան օր մը ապրեցաւ

եւ օտար ներկայացումներ , Համերգներ , պարտ ~ ե ռ ա դո յ ննեբբ, իսկ մէջտեղբ դրօշը Գաչնակցու - ժամը տասը ։

Հանգէսներ ելն յ թեան , իր փառապան՛ծ զինանշանով ։ Աջ ու ձախ Պաշտօնական Հ անգիս ո լ թ են էն՛ վերջ անտառին՝

ֆ՝ատթոնբ ունի իր դրամատիկ, արեւմտեան կարգի կեցած են Նոր Սե բ ո ւն ղ ի կա ր դա պա Հ .գին–, տէրն էբժողո\վոլր՚գը։ Հոն "Լերը^ թառն, ու ջու­
թակ ր ,. քիչ մը
գործիքների եւ Հայկական) ՚րգ պարի ո ւոբները , որոնց մէջէն , ՀետզՀետէ Հաս նո զ , Հա­ անդին՝ ասւռւ.|.օււՆււ(ւա|նտ, գեղջուկ
/սմբակներ ճամբարի ւատաւոր բաղմո լ թ ի ւննսեբ կը գիմ են Ո-էպի ուխ -
։ Վերջինս կազմում է պարեր ու երդեր , վարը՝ Ղ/ոբ Ա ե բո լնդի նուագա­

պարծանքբ։ Ամերի կացին երբ միշտ ցանկանում են աաւէայր ; խումբը, եւրոպական ե լ Հայկական՝ պարեր

տԼս\,ելնրա ելոյթնեբը։ Վերջերս Աիւնիիւում այգ , (իամը 1 1 ին, խ ա ն դ ա վ ա ռ ծափերու մէջ մուտէթ ւելք եւ Արեւմուտք իրարու մօտ ։

թմբի ելոյթՆեր՚ն էին եկել գիտելու մօտ 1500 Օ֊ կը գործէ «Օառաջ^ի խմբագրապետ ընկեր Հյ • Երե կո լե՚ան՛ ՛մարդատար ին քնա շա րժն՚ե բ բ երբ կր

տաբներ • Հանդէս ր անցել էբ մեծ յաջողութեամբ։ ՚Միսաքեան՛, առաջն որգուելով կարտանի քաղաքա­ ՛պա րպէին ան ա աո ը , ծառերը կարծես կուլա յին

Մ ի քանի օր առաջ ամերիկեան զինուորական պետ V^^էօ^ Տ շ ^ ա շ ^ սեղանը ։ մեր ե տեւէն, :

իշխան՛ս լթիլԼներբ ցանկութիւն յա յտնեցթԼ, երե։բ Մ ին չեւ կէսօր տեղի ունեցան զան՛ազան մր֊ ՊԱՐԹԵԻ
ամսո\վ ՀՐ^լու
Համար պայմանագիր կնքել խմբի Հետ, ամ ե– մ րցումներ ե զաշտա յինՀաճելի խաղեր ,իսկ ժամ ր
Ր ի կաց Հանգէս֊
տալոլ Գերմ ան՛ի այ ի ամերիկեան գօտին ե լ Յին կատարուեցաւ տօնակատարութեան պաշտօ
է
ի զինոլոբների Համար Հայկական նա կաւ; բացումը ։ ՆՈՐԷՆ ԵՒ ՆՈՐԷՆ ԿԸ ԽՆԴՐԵՆ*

։ Այժմս խումբբ այգ ուղղութեամբ 1. Ձհււագիրյ&հրը ւքաքռ ւ ր գ ր ե լ , Մ Ե Լ Ա Ն Ո Վ
եւ ՄԷԿ Է Զ Ե Վ Ր Ա Յ Մա|նաւանդ յսսւսւկ՝ աւԹուէԼ
Գբաղած՝ իրեն կարգի բերելով։ Ընկեր Հ . Ալետիսեան՝ բացատ բե լէ փերջ օր - ւՕհբը: •

Ընդամէնը մ ի քանի օր է , որ տեղի ունեցաւ ուտն տօնիւն իմաստը, Ա էն թ Անի % որ Ա երուն դի

" ՚ յ Գ խմբի փորձնական ե լ ո յ թ ը ։ հայելու էին եկեք երգչախումբը երգեց «՜Ծաղկիր աղատ իմ Հայրե­

բազմ աթ ի ւ ամ երի կաց ի զին ո ւո բտկաններ եւ Հ ա֊ ն ի ք» բ ե լ ֆրանսական քայլերգբ ։ Տիկին՛ Ռեբեկա 2. Կուրկի եզածհւն չ ա փ ամ՚Փոփհլ եաԹդէս.
;՝ւ1ւ|ււււ 1ւ1յԱ1|ԱԱ(||ւու բ իԱլր :
բիւրաւոր ուրիշ օտարներ։ Բոլոր Ամերիկացիները Ա իլտոնեանի՝ ՜աշակե բան ե բ էն Տ Օր *՝• ԱնաՀ իա յաջոգ

Հիացած էին։ ա ր տ աս անո ւթ ի ւն՛ մբ բրաւ՝ «Հա յ Հոգին» , նոյն­ 3. ժ ա մ ա ՚ ն ա կ ի ն զ բ կ է լ բ–զթակցոՆթփւյն1ււեբը,

հյմբի անդամննրին պակսում են Համապատաս­ պէս պատան ի Պետրոս Մ ար գա ր եան ի «Վազգէնի ո բ պ է ս զ ի հբաւոաբակոՆի էնււյ1^ շաբբ-ՈՆաՕ, մ է ջ :

խան ազղա յին Հագուստներ եւ ո ան ամ աննւե ր : յիշատակին» արտասանութիւնը ծափերու արժա - 4. Ո ւ շ ա դ բ ո Ն թ հ ա մ բ հհսւևիլ կաասւբոլաօ՜ սր.
բսւգբոՆթ-հասց։
ԱԶԱՏ ՄԱՐԴ նացալ : Մ է կէ աւելի մ են երգն ե ր է եւ խմ բե բգն\ե–

էՏԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾ-ՐՆԵՐԸ Ու այսպէս անվերջ, տեսա՛՛կ տեսակ ղրոյց~ Նազէ՛ , պէկր որ գայ, ի%չ կ՚ընես։
որ կբ ծնին Դիգօ
ներ, մարդկային երդիքսերուն՝ տակ ու կը թաղ ֊ շրթունքի ջան, այսպէս կուրծք Կ^Ր^՜քէ » ԼԲ~
ուին
սբտեբու մէջ ։ թունք անգունդր կը \ն\ետուինք, ալ մենք

Եւ գՐլզր (՛Ր րաղմաթիլ սէբաՀար ռոյգերր կր մեր մ՛ուրազին Հասանք :

ււս՚օւքւււ՚ւ։ ճան՚չնայ , յաճախ ալ պարզ , բարեկամական յա­ Նազէ՛ , ես կհուզեմ ոբ մենք Աստծու Հրա–

րա բե բո ւթ իւննեբուն , նայուածքի մը կամ անմեղ մ անքով զոյգ մ ը ա ւլ ա ւն իւ դառնանք ու մ եր բո յ$՚ր

խ օս ակցո ւթ եան մը կասկ ածելի բւո յ թ վե ր ու զ բե - շինենք էն մեծ ժայռի ճեգքին մէջ՛.

ք՝այց Նադէն աէկի " " ւ ^ ւ ՚ է լ ՛ * 1 է՛ ո լ ՚ղԷԿէհ 1լա– լով, սիրոյ շապիկը կը Հագցնէ։ Ջէ1 , Դիգօ, անգութ որսորդներ կուգան ու

ա ազի եւ Հղօր, ինչպէս Չին-Մաչինի իք ագա լոր ը , կուզ Աառան՝ գիտէ բոլոր ջաՀիլներուն՝ գադտ– մեղ կը սպաննեն :

ել՝ անգութ ինչպէս դժոխածին– Հրէշ Լէսկի^ի– նիքը , անոր ա չքէն ու ակաւջէե բան, չ ի փ ա խ էիր ։ Նազէ՛ , կարճ է մեր կեանքի թե լ բ , թո յ է

մ ուր ը յ. Պատառիկ մլՀ ծամելրք ձէւթ , ասեղ մը, գա­ աուր որ կր&՜քիգ քառսուն կոճակն երբ արձակեմ..,
ճամբուն
• • • Դիգօն , շին\ական՝ տէրտէր ի տղան , լերան ւաթ մը ՇաՀպաղՈւ գինի կամ օղի , քա^ի մը Դիգօ՛ , նայէ , այն ի^ն՚չ ամպ է մեր գիլզի
վրա յ ;
կատարին՝ կ^երաղէ իրիկուն ը, որ պիտի գայ , թուզ կամ ճանկ մը չամիչ անՀրաժեշտ են, որ աԽ

բա յց կ՛ուշանա յ ։ էր բերանր գոց պաՀԷ ։ . ՛Նազէ՛ , ան Հովն է որ ճամբաներու փոշի­

Որ Հօտը շորորալով անցնի դիւղամէջէն ,ոՀ– Նազէն տեղեակ է այգ փրկաբար միջոցին, ները ամպի կբ վերածէ ։

խաբնե բոլ փռնգտոցին ու մ ա յ ի ւն ե ր ո ւն մ էջ խեղ– բայց պէկի աքէնհ.ա.1 I՛Բ Հ պ ա Ր ա ա ն ք ր էէ Գէէ^^էԲ » Դիգօ՛ ջան , Դիգօ , տե՛ս տես , ձիաւոբնեբ
մափաւաԼգ մաՀ՚ագոյժ տեսա­
գութն՝ բամբասասէր պառաւներու փսփսուքները։ որ Աառան ալ ռայեա Է: են ոբ քա ււ ա ս մրա կ կ՚աբշաւեն :
/իայեան
Որ՝ Նազէն իր սօսի Հասակը տնկէ պէ^Ի ռայեա չ ի մատներ , այդ ալ կբ Դիգօն՝ նայեցաւ ու կռաՀեց
Հանդարտեցնէ րանին իսկութիլնբ ։
պատշգամին , Դիդոյի յաղթական երթը ողջունե– Նաղէն ; ^

լու , խորՀ ր դա ւոբ ա կն ար կ Լ ե ր փո խանակե լու « • * - Նազէ՛ , կը տեսնես մաՀ բ որ ամպերբ Հե–
ծած կ^արշաւէ ;
Որ՝ Դիգօ\ն իր փ1ջած կակաչն ու գներրուկ– Աշուն իրիկուն մը, Դիգօն իր Հօտը տեղաւո–

ները դժուարին ճամբաներով թաղէին Հասցնէ ու րեց Աղբբատազի գոմ երբ եւ անյայտացաւ ։ Ըսին Ա՛Հ , ճչաց Նազէն՝ լեղապատառ , բայց ես

Նազէն կա բեն այ ան իա ո վ իր գլուխը բարձին գնել։ որ կուղ Աառա\ն է մատներ*** անմեղ եմ, մե՞ղք է ս էրելը՛*

Բայց գի ւգը այ ս օրերս ինչ տր չա ր ա գ ո ՚ ֊ շ ա կ •Այգ գիշեր, գիլգր մերձ ի մաՀ , գալարեցաւ, Ու ծունկի եկաւ , բա զկա տ ա բ ած աղօթեց
«վւտոքզ
երեւոյթ է ստացեր : հ) ո րՀ րգաւոր եւ զգուշաւոր , ՛պէկի զայԲոյի^ԼՀ էր ամբողջ կատաղութեամբ շա՛տ ը լ լ ա յ Խո/սէէ՛ (Աստուած) , մենք մեր

Համ ա րեա իրարու ականջն ի վե բ կր խօսին՛ * սլա յթեցալ մեծին ու փոքր ին գլխուն : մ ո լրազ\՝ն Հասանք , Հ ո դէն ստեղծեցիր մ եզ , Հ իմ ա ։

վասն՛ զի «պատերբ ականջ ունին» , կ՚ըսեն : Աքաղաղներ բ պա պան ձե ց ան , շուները սիրտ ալ քար ղարձուբ , որ թշնամիի սուրերը մեր կո­

Նազէն ււ լ Դիգօն կը սիրեն իրար։ էրԲԻ՚ս Հաջելու, կ՚ըսես գիէ֊ղէԼ մեռած էր ՚* ղերուն ՛էրա Հ փշրուին :

- Ս ո՛ ւս , պապանձիր , լեզուդ չորնայ : Պէկր Լուսաբացին՝ Հ ազար Հ ազար ձիաւոր ու Հետի­ Դիզօն ուժգին՝ գրկեց ու սրտին սեղմեց Նաղէի

լսէ րո լո ր ի ս կբ կո՛տորէ ։ յ է լսեր ոտնէ , ե րը զին ուած , որը անզէն , վւա յտով , քարով կուրծքը , բայց տիրոջ Հրամանով անոր Հաստ,
«չոպան»
ՀլլալՒք Բան էէ > " V է տես՛եր , ո՛՛վ ու խարազանքով գացին գտնելու մեղաւոր ղոյգը , առնական րաղուկներր թուլացա^, ծունկերբ կթո­

֊ոբ պէկի աղջիկբ տան շինական տէրտէրի որ լեռնակատարէն անգոլգո՛ գրտոբեն ,որ մորթենք տեցան՛ ու ծաԱուեցան ու դիակը մը պէս երկնցաւ

տղունւ % կտոր-կտոր ընեե , շուն ու գէլին կերցւե՚ն՛։ Նազէ ի աո քե րուն տակ :

Սէրը ոչ տարիք կը չափէ, ոչ ալ Հարստու­ Նազէ1 , ո ւր ա իս ես , Հա ր ց ո ւց առագաստի Կ՚ըսեն թէ՝ երկինքէն կրակ թափեցաւ, չ ո ր–
իմաստուն
թիւն : պատրաստուող Դիգօն : ցուց , խանձեց դար ու դաշտերը, սիրաՀձԱր զրյգը

Սէրը տգեղը գեղեցիկ ու յիմալձն 0՜ , շատ ուրախ եմ ո լ երջանիկ , պատաս­ Հալեցաւ , բիւրեղ դարձաւ ՛ու երբ պաղ Հովր
Նաղէն՛ :
կը Ներկայացնէ : խանեց փէ-եց* սիրաՀար զոյգր քար դարձաւ։

( 2 ) Ա– Մ Ա Ր Ա Լ

Fonds A.R.A.M