Page 272 - ARM_19-1946_04
P. 272
ՏՊԱՒՈՐՈԻԹԻԻ ՆՆԵՐ ՀտյԽհԱ կը սավիՕւեոՕհաւ մկ կին շ՝ Արուսեակ : - Ո՞վ «"Հացուց բեղի այդքան

լաւ Հայերէն խօսիլ։ = Մայրիկս։ ՄատլէնՀս աք

ՀԱՅԱՍՏԱՆԷՆ մինչեւ Հարիւր Համրել, օրերուն անունները ես

Զբօսաշրջիկ Հայերուս Հետ ամառնային Հա. ուրիշ շաա Հայերէն բառեր ղիաէ , մեբ խօսածը կը

ճելի եղանակ մբ անցընելէ վեր չ, աՀա ձմեռբ իր Հասկնայ, կ՚ըսէ մատնանշելով օտար ընկեբուՀթ

(Գ* ՆՆ վերջին մաս) Համատարած ու տխրագին սարսուռներով : Տե ոբ կը սկսի Հայերէն, բառերով խօսիլ եւ Համրել։

Պաբզ ճաշեր կամ ընթրիքներ էէ ին անոնք ո– րեւաթափ ծառեր ու մռայլ պատկեր մը ամէն՛ ֊ Գ ^ " 3 Կ՚երՐ»՚՞ք այստեղ Այ՛ , պար ոն
մայրիկս
բոնց մ ասն ակից եղա յ Հա յա սա ան ի մ էջ * Անոնք կոզմ ։ Գան դաղ էւ ակամայ շարժում մը սովորա. նց դպրոցը կԴրթանք, բայց երբ

մի2ւոցնեք է ին կա բծես ստեղծելու ՛ե ղքա յ րական կան կեանքին մէջ՛. Տխուր է տեսարանը։ շատ գրամ շաՀի եւ մեծ քաղաք բնակթք, Հայ.

մ՚թնոլո քտ\ի մը մ էջէն Հա յրեն ի քաղց րութեամ բ Առաւօտ մը ժամը 4ին քանի մը ընկերներով կական վարժարան պիտի երթանք։

թաթաւուն աշխարՀ մը։ քամակներուն մէջ Հա յո ց ճամբայ կ՝ելլե1ք Օկոշէն , տանձի եւ խնձորի Արտասուքը կը խեղդէ մեղ տեսնելով թէ եր.
ւնումսեէ
այգիներուն գինին չէր միայն ոբ կը Լողչոոար կա– ը>ւ ելու ։ Լուսնափայլ երկնքին կու փոքրիկները թշուառութեան մէչ Հասակ նե.

խարղօրէն , ա յլ անգուշակելի կրակներս ւ ջերմ ո լ. - ինքնաշարժը կը սողայ պատռելով ձիւն՛երու թ՛ան­ տած, ապագայի վարդագոյն յոյսեր՛ով օրօրուած

թենէն կազմուած ոսկին ; ձր ր խաւերր ղի շե բա յին ամ ա յութեաե մ Էջ : Արշա– Հայ դսլրոցը կ՚երագեն : - Ո՞ւր կը թ1՚"կիք, աղ.

Այս էր պատճառր ան շուշտ տբ ե ր կա ր ա տ ե ւ Լ՚՚յսէ՚ս հ֊Ր ՀտսնիԼք մեծ գէւղ մը, ուրկէ Հազիւ կը շիկս։ = Գիմացի աղտիկ տունը, ՛եթէ կը Հաճիք,

ժ՜ամ երը կր սաՀէին եւ մենք տակաւին յաղեցած նշմ արուին՝ արեւուն ոսկեփա յլ ել տկար ճառա - երթանք :

էէի՝լՔ ՐԼէաՐ 1 ռ լ ղինովութիւնը աստուածային՛ ու­ ղայթները ձիւն ազարդ լեռներու գագաթնեբուն Համբուրելէ վերջ իրենց ընկեբուՀին , կ՛ա .

րախութիւնն էր սիրտերը ՛արծարծող ։ վբայ • Ա առած եւ անօթի ենք։ կբ մտնվենք գիւղին ռաչնորգեն մեղ զէպի տ՛ուն։ Սուգերու մ էշ ան .

<ձԶ,ո*–ա ր թս ո ց՝5> ը տեսայ , թ՛որ ամ անեան ի թան՛­ պանդոկը, բարձր՛աձայն եւ ուրախ աղաղակներով։ շուք սենեակ մբ՝ որուն արժէքները կը գերազան,

գարանը * ՝ Տան՛կ ւ ւժգ/ւ յն երիտասարդ մը խ՛ո Հանոց էն ցեն ոեւէ վւարի1 ամ ու շքեղ տոլն։ Կբ ՛նմանի եր.

Աշունը ոսկեջրած էր արգէն այն գեղուղէշ դուրս ելլելով, ապշաՀար ու ժպտագին մեղ կբ կաթէ Հասարակ վանդակի մը, ՛որուն մէշ կ՚ապրին

նազելաշարժ բարտիները, ՛որոնք Երեւանէն էջմիա­ դիտէ Հ թան՛կագին սոխակն՛եր : Հինցած կարասիներով կա.

ծին տանող Հիանալի ճամբան կ՝ եզերեն երկար Առտուն՝ կանուխ այս ի^նչ Հրաշք* գոլք Հաւոբուած։ Պատերը զարդարուած Հայ գրոզնե.
էք։
շարքերով ։ Աչն ան ա յին թախիծը ձէր անշուշտ որ Հա՛՛յ բու լուսանկարներով։ Ազգային զինանշանին վե­

ծանրացաւ սրտիս մէջ , ա յ լ $Լո ւա ր թն\ո ց ի աւե - Անշուշտ , կը ձայնէ ընկերներէն մին , քա­ րել գրուած է «Եթէ Հայերէն չխօսիք ճաշ չկայ՛» :
նի որ Հայերէն կը խօսինք։
րակներէն տսլաւորուեցայ ցաւատանջ զգացումով։ Վար՜ի կողմը ՀԱխրեցէք ձեր ազգը եւ Հայրենի.

՛Ա եր ցեղը ստեղծեր ու կեր տ ե ր է մ ի շտ * ստեղ­ քը» եւ նման գոՀար խօսքեբ 5 Մութը ՀեսւզՀեձոէ

ծեր է անխոնջ գա ր ե ր ո լ ընթացքին՛ եւ զար գա ր՛ա ծ Անզուսպ ուրախութեամբ , ձեռքի տաք սեղ , թանձր՛անալուն ե լե կա րա կոճակը կը սեղմեմ , բայց

է երկի րը իր Հ ոգիէն բխած յաւերժոլթեամ բ , իսկ մումնէերով կ^առաջնորդէ մեղ դէպի սրաՀ : ք*ո– չի վառիր։ 13 ան գա ր՛ո լած է, պարոն , կ՚ըսէ

թշնտմին փորձեր է քանգել , /"ռԳԳ^՚Լ արեան մէջ ր՚րդ ալ սառեր էք , մօտեցէք ջերմոցին ^ որ լալ վաքբիկն Պ՚երճուՀվ,ն , ոբ իր քրոշմէն աւելի Հա­

մե ր զօրութեան ա ր եւին բոց ք ։ Այսօր Հ սլար ատ ւ - մ բ տաքնաք • Անօթի ենք , էլ աղաղակէ ՝ոլր իՀլ մ՛արձակ եւ իր ա՛ն՛ունին պէս պերճախօս կ՚երեւէի :

թեամբ կը Հռչակենք ոք յտզթանակք մերն է եղած : մը * Կէս ժամ վերջ Հ՛ա յո լ կարօտով տանջոլտղ ե– ՀՀՀՀ։ քՕ անգար ո լա՛՛ծ • ՚ * այդ գեղեցիկ բսձռբ ո^վ սոր.

Ու֊բ որ երթանք, կը տեսնենք այս յաղթանա­ ր իտասարղբ ճոխ Լ ա իս ա ճաշ մը կը բերէ՝ տաք եւ վեց՚ոլց ք՛եղի։ • • Ա.այբ,իկս , կը շեշտէ* ան շատ

կին ապացոյցը ։ առատ կաթ , երշիկ , կարագ , իւղոտ պանիր , ա֊ նախանձախն՛դիր է Հայերէն խօսելու: ^= ՛հախան,

՝Բաքէ գեղեց կո ւթի ւնն՛ե ր էն յետո յ աՀա մ ագա– նուշեղէն ու կարմ ր ա ծ Հաց ։ Ան յադ ախորժակով ձախնգի՛՛ր • • * այդ ի՛՝^ձ բառեր սորված ես , աղ.

ղաթնե ր ը ո րոնք մ եծ խնամ քով թուագրուած եւ ուտելէ վերջ ա յ " բոլոքք , կը Հ ետ աքրքր ուինք իր շիկս ՚՛ • Ես տակաւին շատ բան՛եր գիտեմ , երգել ,

ցուցադրուած են ձեռադի րնե բ ո ւ թանգարանին կեանքով ; Լի՚ոն կը բն՛ակէի , Կ՚ըսէ , ֆիղիքական կարդալ , ա ր տ ա ս ան ե լ , դերասանութիւն : Ապշա ֊

մէջ։ կարծես այստեղ են փոիւտդրուած իրենց ան– րնդՀ ան՛ուր տկար՛ս ւթ՛ե ան մը պատճառով ստիպ - Հար այս անակնկալէն , կը ստիպենք զիսքը որ եր.

չէ ջ ծ ի ած անն ե ր ո վ Հայոց ա շխա րՀ ի լեռնե ր՛ուն* եւ ուեցա յ յուլիսին ա յս կողմ ե ր ը գալ օդափոխոլ ֊ գէ : ՛Րն քո յշ փոքրիկն՛երը կը սկսին «Իբրեւ արծի.

դա շտ ե բո ւն ծաղիկներ ք • 0 ուղում եւ սքանչացում թեան ։ \,իլթապէս քայքայուած ՐէէաԼո1Լ » ^ԼաՐ^՚լՒ Լճէն եւ իրարու ետեւէ՝ «Հայաստան՛ երկիր գբաէս.

ՂՂ՝այ միանգամայն մարգս գիտելով այս ման՛­ չէր մէկ ամիսէն աւելի մնալ* բայց պանդոկապե– տավայր՝», «Աշակ բան՛ուոր», «կար՚օտել եմ շքեղ

րանկարներով պճնուած Աւե տ՛ա բանն երք ո՛ք ոնց տբ ազնիւ եւ գթասիրտ, վերջապէս Հաւանեցաւ որ

վրտյ կաբծե ս Հ՝այ թագաւորներ ու թագ՚ոլՀիներ ի– Հ՛ոս մնամ , մասամբ օգն՛ելով իրենց խոՀանոցին Երեւան» , <Հկռ՚ոլնկ»ը : կ՚արտասանեն «Գ՛ուն ՛ա.

բենդ ս ատ ներ ուն խուն կն։ ՛են մոռցած : գո բծեր ո ւն ։ Ւր ենց անգն աՀա տելի մա րգա սի քո լ - "՛՛՛շի՛1՛ վանկ շրթունքէս , առածին ձայն իմ Հոդ .

Ղ՛՛ուին ի պեդումներբ կք շաքունակուէին ռՐԲ թենէն ազղուած , օրական 6-7 ժամ 1լ աշվսատիմ, ւոյս», «՚էթունն ու կատուն» , «Գայլն ՛ու գառնուկը»

այցելեցինք Հոն % Երեւան Հ ան ո ւա ծ են արգէն եօթ– որո ւ վա ի/ ւս ր էն՝ Հակառակ յամ առ մ ե րժումիս , եւ ՛այսպէս յաԼ\ւրղաբար , երբ յանկարծ իրենց վշ.
կր վճարեն
նե րորրդ գար ու Ա * Լո ւո ա ւ՛ո ր չի ե կ՛եղ ե ց ին եւ կ ա– 3000 ֆրանք ալ ամսական : ատ դոՀ տաՀար մայրը սեւերու մէշ ն՛երս կր մտնէ։ Փոք.

թողի կո սաբան ը ւ գ՛եղեցիկ են յախճապակիէ գոյ– եմ վիճակէս , մ իա յն թէ Հա յեր ու կարօտէն կը րիկները բարեկիրթ շարժուձեւեբով մեզ կը ներ.

զգոյն սափորները եւ աման՛ները ււրոնք նրբացած տառապիմ : Ջեր գա՚լը մ եծ սվւ՚ո փանք եւ երջան– կայաց՛նեն : Ս՛եր ուրախութիւնը յայտնելէ վել՚շ ,

քաղաքակրթութեան մ՜ը $ոԼքը կուտ՚ան մեզի : կութիւն է ինձ Համար ։ ջերմապէս կը շնորՀաւորենք արժանաւոր Հայու­

Ղ՛ուին էն իջանք Ար տա շատ դ ի ՚ ֊ գ ը րոլ տաաւօ - քՍ օսա կց՛ո ւթի ւնը տաքցած էր երբ տեսան ք որ հին եւ իր զաւակն՛երը , ՛որ՛ոնք թէեւ Հ ե /ւո ւ Հ<այ -

տուն արգէն մտած էինք իսՅՈւլոդի այգիներուն մէջ։ ժամ ր 12 կբ զարնէր ։ Կր սւոիպէ որ կէսօրին ալ ճա­ կական շրջանակներէ , կղզիացած աննշան գիւգակի

Տի շե ց ի մ ան կո ւթ ի ւն ս ՛ել կարծեց ի թէ Ամ ասիան շենք։ կարելի® բան էր այնքան առատօրէն ՛ուտե­ մըմէջ , բայց օժտուած են Հայու սրտով ել զգա­

շատ Հեռու չէր Ար տա շատ էն , քանի ո ր եր կո լքին լէ վերջ դարձեալ ս՛եղան ՛նստիլ ։ Աեկնումի պա ֊ ցում՛ով։ Դժբախտ ՀայոլՀին՝ Տփկին՛ Եւդինէ Ա.
ճէմե՚ան
՛ալ այգիները այնքան նման էին իրարու։ Հուն Զմոռնաք զիս ^ըն կերնեբ , կբ յարէ Պոլսե– Հաստատուած է այղ գիւղակին մէջ 1943–

Արտա շատ ի մէջ ալ սեդան սարքած էին մեզի ցի Արամբ, որ անդադար եւ կարօտ՛ով կը նայէր ին , երբ պարենաւորման դժուարութեանց չկարե­
՛ր
Համար ։ ՛Աինչեւ վերջալոյսի խաղաղութիւնը մնա­ նալով տոկալ, սա ի սլո լ Լ ր է իր զաւակներուն եւ

կառքին ե տեւէն ։ ամուսնոյն Հետ լեռներ բ քաշուիլ։ Տարաբախտ ա–

ցինք Հոն * ք՝ տ յց սեղանէն՛ առաջ մ եղի շատ մ ան ՝ի՝անի մ ք գիւղեր անցնելէ վերջ , ամ էն տեղ մուսնոյն վերջին Հրաժեշտէն ի վեր, դժնդակ պայ­

րամասն տեղե կութ իւննե ք տուին կոլխոզի պատաս­ պտ՛ուղի փոքր գնումներ կատարելով եւ մ անա ֊ մաններու մէջ մօտիկ գործարանը աշխատելով,իր

խանատու պաշտօնե՚աները ։ ք&օսա կցեցանք նաեւ Ւ— ւանդ Հայ փնտռե լով , վերջապէս ի ր ի կո ւան ժամը ար՛իւնը ցամքեցնելով, կը կերակրէ իր սրտի Հա­

բանէն Հ՛ոն՝ տ ե ղա ւո ր ո ւա ծ ներ գա գթողներ ու Հ ետ 4ին կր Հասնինք գիւդակ մբ, որ բարձրաբերձ լեռ­ տորները։ Ամէն իրիկուն ժամը 6—9 կերակուր -

ո րոնք օր Հնութ եան խօսք ունէ ին սոսկ Հա յր Կնիքին ներու ստորոտք, անառիկ դիրքի մբ վբայ կր նմա­ ներու պատրաստութեանց միջոցին ել կիրակինե–

Հ ամ ար ; նի փոքր ամրոցի մը ։ ^ի չ անգին կը մխայ խնձ՛որ­

Ւսկ Հայ թատրոն ր մ անա ւան գ կը ներ կա յա - օղիի գործարանի մր ծխնելո յզը ։ Հյ ունե ր բ կը VII 1 Իր փոՔՐիՎ դոՀաբնեբուն՛ կանոնաւորապէս Հա­

ցնէ , իր դերասաններու տաղանդով, իր բեմագրու— սկսին Հաջել մեր գալուստը ողջուԼելով։ Ջմեռ - յերէն դասեր կ՛ալանդէ , կը ս՛որվեցնէ երգել եւ

թե ամբ եւ Հ ա գո ւս ան ե ր՛ո լ շքեղութ ե ամ բ , նախան­ նա յին դեղե ց կո լթ.ի ւն)Լ երով խո րՀ ր դաւս բ տես՛ա­ արտասանելՓրրեմն յոգնած, գործէն ուժասպառ,

ձելի երեւոյթ մը։ Օվւերայի թատ ր ոնր լաւագոյն­ րան, մը կը պարղուի մե՛ր առջեւ ։ Արդեօք այստեղ քնատ, մանաւանդ գառն վիշտերս լ մէշ շղթայ -

ներու շարքի՛ն կը պատկանի ամ բո ղք /// ո ր Հ ր ւլ սւ յին ալ Հա յ կա® յ , էլ քսէ ընկեր մք Հեգնանքով Հ ՛ուած, բայց ել այնպէս դասերը կը շարուն՛ակէ ,

Մ ի՛ութեան– մէջ, ոչ քբրեւ շէնք, այլ իբրեւ գեդա՚ր– Կբ մտնենք դի՚֊դքն մէջ, նեղ-նեղ փողոցներ , մինչ անդին՝ մեծ քաղաքն՚երոլ մէշ Հայ մայրեր

ու ե սա , իբրեւ կազմ ։ աղբերու կոյտեր , ճմլոլած իսնձորն երու դէգեր ք լեցուն քսակով կամ Համեստ ղփրքերոլ տէր , չեն

Ուշադրութեան արժան ի է մ անաւանդ Լէնի ֊ ծուռ պատեր ու ե ր կա լնքին տձեւ ու նախնական Հաճիր նո յնիսկ թեթեւ դիտողութիւն մը ուղղել ի–

նա կան ի պ ետ ական Տ րամ ա թ իք թա տ քո 1-ը ՛ուր տոլ ե*; : ՝^՚ււնի մր քա լլ ա՛՝ դեն՝ աղբՀւքի մը առջեւ րենց զաւակներուն , որոնք շփացած ել քմաՀաճ

բախտ ք ունեցանք ներկայ գա Լա ւե լո ւ % . Զաք՝ եանի կր ն*մաբենք երեք աղջն՛ակ՝ եր Հազիւ 6՚՜7 տարե­ ձեւել՛ով, առանց Հայերէն բառ մը սորվելու, օ.

€՝Ա>քա Գեղեցիկ^ի * \\ե բ կա լացմ ան ։ /Թատերակը կան ։ Ջու֊Ր խմելու ւիալիաքով կը յառաջանանք դէ­ տար լեգո լ կը խօսին ընտանեկան յարկին մէշ եւ

գր՛ուած է բանաստեղծ ո ւթեամ բ ։ Հա յ քեն իքի յ ըն­ պի աղբիր ։ ութք ,ներու ներկայութեան - ք)րո"նց է յանցանքը

տանեկան , կնոջ , որդիական ել մ\այրակա՚ն սիրո ք Անշուշտ ծնողներուն : Մանուկ մը իբ ազգային

•մասին այԼպիսի գեղեցիկ եւ աղն ուաթռիչ խօսքեք Փա յ լա կ , էլ ըսէ ՔՈ՚ԼԷ րնկե րս , սա սեւուլիկ նախանձախնդրութեան ել դաստիարակութեան

կան Հտն որ Ն * Զարեանք ստեղծած է իրապէս դա­ աղջիկներուն նա լէ , ճիշդ ՀայոԼ֊ ^Ր նմանին , նախաքայլը կ՚առնէ իր ընտանեկան յարկէն ել Հայ

սական՛ երկ մը «Արա Գեղի ցիկլով : Փ ո քբագո յն ը յան կա րծ ղլուխը բարձրացնելով ,ա - կը մեծնա յ իր ծ՛նողքին շուքին տակ :

Ամ էն ա ր՛ո ւե ս տ ՛ե ւ մասնաւոր ապէս մ ատենա - նուշիկ եւ անմեղ ժպիտով մը կր ձայնէ* Այո՛ , Լեզուներէն ամէնէն քաղցրը, պաշտելին մայ­

դրութիւնք ամենաՀզօր ապացոյցն է ՛ժողովուրդի պարոն , Հայ եմ ։ Եկուր սա քաո$րիկ շրքեներդ րենի լեզուն է եւ բանալին օտար լեզունեբու։

մբ յաւեբժոլթեան : Աշակոլթային բոլոր մարզե - անգամ մ ը Համբուրենք, ըսելով վրա<ե կը նետ - Հայ մայրեր, օրինակ առէք դժբախտ , բայց

բուն մ էջ ա յո օր մ ենք կը ներկա յացնեն ք նա իւ ան - ուինք ։ Կ ր խօսի ա յնքան քադց րօրէն, մ աքուր եւ պարտաճանաչ ՀայոլՀիէն։

&ե լի երեւոյթ մ ր : Հայ պետութիւնը անթուելի գո - տրամաբանօրէն՝, ոք բոլորս ալ զարմանքով իրա­ ԵՐ– ԳՈՉՈԻ՚եԵԱ՚ն

Հ ո զո ւթ ի ւնն ե՛ր կ*ընէ բարձր պաՀելոլ Համար մեր րու կ ր նա յինք ։ Փ<" քր ի կր մ տնկական ջերմ իւան–

ցեղին իմ ա ցական մ ակտբդակը * Լո յսերոլ մէջ է գավա ռո ւթեամբ մ ը կթ ծանօթացն է մեզ իր քո յրբ

մեր երկիր Ր՛՛ Լո ,1" Ի՝11 մէջէն՛ է որ անիկա իրեն կբ եւ ֆրանսացի րն՛կե ր ո ւՀ ին * ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱՂ.ՈՒՒ

կանչէ իր Հեռաւոր զաւակները : Ե*– ասիկա առաջին - Անունգ ի՞նչ է : = ՊերճուՀի , իսկ քոյրի.

դէպքն է որ տեգի 1Լ ունեն\ա յ ք* ա գբ ա տո ւն ե ան ց ան­ ՀԱՅ ՊԱՏԱՆԻ մը՝ Աեգրակ ԱշապաՀեան , 17

կումէն ի վեր ։ Տարագրած են մեզ յաճախ , քան­ Ծաղկեր է մեր Հայաստանբ , մեր \ամէնուն տարեկան–, որ Գոլէնոս Այրէսի երկրորդական

դած , Հ րդեՀած են մ եր շիւ ՛ա.ր ա ր ա կան Հարստու - Հայրենիքը * վարժարանը աւարտած էր , աիբելով սպաներէն

թիւններբ, ցրուած ենք աշխարՀի չորս ծագերուն կան գնած է ան Հպարտ եւ տձ. յոգ զԱղդ՝ երկըն– լեղուին , ամեն՛աբարձր ^իշբ շաՀած է սղադքու -

եւ Հ\ա կառա կ ամ էն տանջանքի , ամ էն վտաԳ. գի ք(՚ն դիմաց , մարդկութեան դիմաց , թշնամիին թեան մէջ։ 8ե տո ւ Արժանթինի Հան ր ա սլ ետ ո ւ -

մեն ո զա րգա րա ծ ենռ երե րագուն զ. ը մ եր ար իւն ին դիմաց, որ՛ովՀետեւ գիտէ ոռ իր բա՝\ա ստեղծնե ր ր թեան Երե սփ *Հիքւղովին սղագրութեան սլաշտօ>ւեա–

եւ քրտինքէն Հ րաշալի իսճանկա րն ե րով ը • քոյլյր կ՝եքզեն , սէրը եւ ճշմարտութիւնը կլերդեն : յի մ ր Հ ամ ար բա ց ո լած քն նու թեան մ ասնա կցելով ,

Այսօր տարբեր է պատկեր ը : Լուսաւորչի, կան– ՈրովՀետեւ դիտէ ո՚ո իր քաՂ գակազործնԼ որ քա - շատ մր թեկնածուներու մէջէն առաջնութիւնը շա­

թհզը Անագածի կողեր՛ր չէ որ կր լո ւս ա ւա ր է մի - րի.ն եւ պգինձին մէջ կը մարմւ աց– են յաւերժին Հած եւ պաշտօնական։ սղագրիչ դարձած է։

այն՛, այլ բոլոր խաւարի մէջ մնացած Հոգիներ՛ը \ո– խորՀ՚ուրգը* որտվՀետեւ գիտէ մանաւանդ, որ ,ֆբ Պոէ-էնոս Այրէսի մէջ կան եօթը վկայ՚եալ Հայ

րոնք ընդոստ արթնցեր են աՀա եւ կը տեսնեն գե– ղաւա կն ե ր ո ւն կ ո ւրծքը ան խոր տա կ ե լի վա Հ ան է ո - բժիշկն եր , երեք ատ ամն ա բո յժ , երեք դա յեակ ,

ղեցկավառ Հորիզոնները ։ ս՛ոխին դէմ . . • մէկ ճա՛րտարագէտ * Ունին շատ մբ ուսանողներ

Արեւ է ծագեր Արար ատեան գաչտին վրայ * ԱՐԱԷՆ ԵՐԿԱՒ որոնք մասնագիտութեան կը Հետեւին։

Fonds A.R.A.M
   267   268   269   270   271   272   273   274   275   276   277