Page 196 - ARM_19-1946_04
P. 196
Այստեղ հ.սՎը՝ երբեք քալքի^ նշանակութիւն

էԳաչԱակցոՆթեաԱ Օդ» չունի։ Ոչ ալ ղեփիւռի։ Այլ միմիայն շուքի ,

ԱԱա,ւ1հբ^ , հւՈւվանի^ մասին է իօսքը –.Ուրեմն ֆրան­

(Փոքրիկ ճշտում մը) սերէնը պիտի ըսուէր՝ « 0 I 1Ա0Ոէ&§Ո6Տ I 0 0 1 ^ 6 2 Ո101

Զայնն ու լարը անթառա՛մ , Հայ երգի անգու— ժտ V0է^^ օ ա ե ք 6 » ։ կամ լոկ՝ «0ռ)հւ3ւ%շշ. ա օ ւ » ։

Հ * Ց * ՚իաշնակցու թեան 5երդ տարեդարձի տօ­ գա կան սոխակ՝ Հայոց Հայկւս1նւււշին : ճիշտ ինչպէս յայտագրին մէչ^՝ « Հ " ՚ Հ արէք»ին

նակատարութիւնը անցաւ, չաա փառաւոր եւ. խան­ Անգամ մ ը եւս գերեց մ եր ամ են՚ուս Հա յքեեա– յա հորդող երգին հատուածովը կը շեշտոլէր՝Հ\Հով

դավառ մթնոլորաի մր մէջ* բաղձ Հ ոգիներ ը : ծառի տակ , գով ծառի տակ, ի՛մ եաբը՚շ՛ : Այսինքն՝
Աալ կավո յի շէնքովք՝
17 Նոյ՛ Կիրակի գիշեր մինչեւ լոյս, «Պրէպան մ եղ ամ ենքս վե ր ա ց ո՛ւց , շք ալոբ, սսաւհրււտ, հովանի ընող՝ ծառ,ի տակ։

Մ աբսէյէ»ի ընդարձակ սրածներուն մէջ, տօն էր թռցոլց տարաւ Հայրենի Հողին ու ^րին : Արդարեւ , Աճառեան՝ իր ^Գաւառականէ ք*,ա -

Հայ ժողովուրդին Համար; Հազարաւոր ընւկեըներ քՒրթււացո՛ւց մեր սիրաերը ; Գղբդաց՝ո ւց մեր ո արանին մէշ^, հով բաւլին առնելը կբ շարէ.

եւ բարեկամներ ,պատաս իսանե լո վՀ *Տ *Գ * Ս՛արսէ յ– էութիւնը ; կրակոաեց մեր ծավւերը ; Անմոռաց օր « Հ ո վ , Երեւանի բրբռ. ո ւո ս ւե ր ո սլ ւոեղ. հւլ–

լի Շր1 ՚ Կոմիտէի կոչին , խուռներամ եկած կին մը։ վանի, շուք։ Օրինակ, Արի* հոլիոլմը նստենք։

լսելու Դաշնակցութեան խօսքք եւ անդ ւ մ մը եւս Տայտագիրը , ճոխ ու Հնչեղ , ինչպկ ս իր ձայ– « Հ ո վ անել, Երեւանի բրբռվ. , շուք ընել, հո­

պանծացնելու Գա շնա կցո ւթեան անցեալն. ու Հա ք նը , աչքիս տակ է ; Աեծ երղչոլՀին Հասած է երկ­ վանի տարածել։ Օրնկ.՝ Այո Ծ՜առը հով Է անում :

Աղա տ ա գր ու իժեան ճամ բուն վրա յ տուած զոոհտե,երր : րորդ մասին : կ^երղէ ամենտւս վարպետ ք1 սաՀ ա 1լ - Հո՜վ արէք, սարե՛ր ջան, հո՜վ արէք8 , — վերջինս՝

Ղքերկաներոլ թի֊*ր*. առանց Հափազան ց ո լթե ան , կր եանի երդերէն՝ Հ\Հով արէք , սարե՛ր ջան, Հո՜՛վ ա– նոյն իսկ Ալ* իսաՀակեանի երգէն մէջբերուած իբր

Հասնէբ երեք Հազարի։ ԱրաՀին մէջ ասեղ ձղելոլ րէք. Իմ դաըդին գար մ ա՛՜ն արէք * * .» : օրինակ :

աեղ չկար է Սանդուղները եւ վերնայարկը նոյնպէս Ո֊– կը տեսնեմ որ՝ «Հով արէք»ին դէմը , փա­ ///֊ Ա՛ ա լ իւ ա ս Լ ան ի քառաՀատոր (Բառարանին

լեցուն Էիս Հայրենակարօտ բազմութեամբ՛. կագծի մէջ , դրուած է ֆրանսերէնով բացատրու­ մէջ ալ նոփյոնխ բաառցնաուտածր՝ ո ւթ իԱճւնանռեեանրնէն ու : օրինակն,երբ,
նշուշս
Օրուան նախ աղա Հր , Լ\եկ* Ա* Աարգիսեան, թիւն մը, « Տ օ ս ք ք 1 շ 2 ԱՈՇ ե ո Տ 6 » ։ Ջեմ գիտեր թէ Ուրեմն ասկէ ետք՝ Հասկնանք, բացատրենք ււլ

բացուած յայտարարելով Հանգի ս ո ւթի ւն ը , Հրաւի­ ա վ է կատարեր –այգ թարղմանութիւսՀըՀ եր գ են ք այգ գ ո ո ա ք ի կ " իր եր գը իը ո ՜ւդի^Է իմաս­

րեց ընկ * 5 * $՝ադոյեանը, որ բեմ ղալով, յանուն Ա՝ եր ժողով ր դա կան կամ ժ ո զո ւԼր դա կան՚ա ց ած տովը ;

Հ *8 ՛Գ ՛Մարսէյլի Շր^* կոմիտէինտ ըրաւ բացման երդերուն մ էջ , կան տեղական բառեր ել աս ու– ՉԻԹՈՒՆԻ

խօսքը : Ընկեբ՚բ ըսաւ թէ այսօր , 56 տարիներէ ի թի ւնն եր՝ որոնց ճիշտ նշանակ՛ութիւնն անծանօթ

վեր , դոյութիւձն ունի Հ *Տ *Գ * եւ կը գործէ Հայ է մնացեր երգոոննրուն եւ ունկնդիրնեբուն ; //՚ ա - ՎԻԷՆ, (Յապաւղած) Ն՚՚յ • Սի", երկուշաբ­

իրականս ւթե ան մ էջ Հ Ե՛–ա յ " 56 տարիներու փո– նաւանգ ՊոլսաՀայեր,ուն ; Գբոց մարգերն անգամ թի օրը, Զ.ինադաղար.ի (1914 1918) տարեդար -

թո՚բկալից եւ արիւնոտ կեանքը պզտիկ եւ աննշան յաճախ սխա՛լ Հասկցած են ու սխա՛լ թարգմանած X

երեւոյթ մը չէ մեր ազդի վերջին յիսնամեակի Տայտտգրին այգ կէտին մէջ ալ՝ անճշւոոլթիւն ձին առթիւ, Վիէնի Հ-ՄԸՄի Սկաուտները ել

պատմութեան– մէ^Հ Գա շնա կց ո ւթ ե ան ազղեցոլ - մբ կ ա ր ; Ս ատնացոյց քնելով, աջ կողմս ն՛ստած գա յ լո լկնե ր՝ր մ ա սն ա կց ե ց ան քաղաքապետութեան

թիւնբ եղած է չափէն աւելի մեծ Հայ ժողովուրղի ղրաղէտ տ ի կին ին կբ շշնչտմ՝ «Ա ի/ա՛ լ թարգմանէ կողմէ կազմակերպուած սովորական տողանցքին ;

ազղային , քաղաքական , մշակոլթային , յեղափո­ ուած է» : Երդը լմննալէն վերջ, կր Հետաքրքրուի Անոնք իրենց յարգանքի տուրքը տարին Ան­

խական –ազատ ա գրական եւ քնկեբային կեանքի քո­ աիկինը թէ ,ոԲբն է ս իւ ա լր : կբ բացատրեմ որ՝ Հու| ծանօթ զինուորի յուշարձանին եւ Հ ՛Մ ՚ Ը ՚ Մ ՛ի ա -

լ՛՛ք ասպարէզներուն վրայ։ Գա շնա կց ո ւթ եան շձչ՚որ– արէք՝ կը նշանակէ շոքլք րրէք , ոաուե՜ր ըրէք, ոՏ նունով անոր վրայ զետեղեցին գեղեցիկ ծաղկե ֊

Հ իւ էր որ ցիրուցան մոզով ուր ղի մր Հ ակոտնե ա յ թէ Հողմ ւիչեցէք, կամ քամի մը վ՚չեցէք, ինչպկ ս պսակ մը՛՛

գա ղա փ ա րն ե ր ը Համ աղբելով ստեզծուեցաւ ա յսօր– է ՏՕսքք1©2 ԱՈ6 Խհշը X Թարդմանողր կարծեր է թէ՝ Ա եր սկաուտները ել գայլուկները , մաքուր եւ

ուան Հայ ժողովուրգն ու միաձոյլ մտածողութիւ­ հովք այստեղ քամ|իւ, ճողմ , ցեփիւո. կր նշանակէ : կոկիկ Հագուած, իքենց կարգապաՀ քալուածքով

նը; Հայ ժողովուրդի վերջին՝ կէս զարու զրական– Մ ինչղեռ ճով բառը՝ ունի նաեւ երկրորդ առում նախանձը կր շարժէին՝ շատ շատե բուն , ո ր ո վՀե տն­

մ շակութա յին վերելքն ու վաստակը առաւել Հա֊, մը, որ է շուք 7 սաուեր , հովանի։ Ունինք գրաբա­ քաս աքիս միակ սկա ուտ ական շարժում ը կր ներ­

վավ կը կր է դա շն՛ա կց ա կան գա գավւ ա բ տիւ օսու - րով^ հովասուն 7 ամպհովանի , հովանաւոր , եովա. կա յագն էին ;

թեան կնիքբ : Գա շնա կցական յեղափո խ ական –ազա­ ն՚Ոց , եւն* որ ամ էքն ալ շուքի, ստուերի Հետ կապ ինչպէս անցեալ տարի , այս տաբի եւս Հայ

տագրական կռիւներ ո լ շնո րՀ իւ էր որ գարերով կամ * եւ Ա արտիկներու Մի ո լթիւնք ազղա յին Եռա–

ստրուկ ապրած Հայ ժողովուրդը դարձաւ մարտա­ ունթ; դչ միայն դրա բա Լ ԼԻ/ գԳո՚՚յյն"՝""ո.վ՛ւ թ.յ3)րբաասնս.ս . Բ,ա–նասակաիՂր Հայյ՛էժ,աա,խ.կ,իղնր՛,֊ ^Աարտիլկ–..
իսաՀակեան
կան ուժ ել դար ե քո լ ստրկութեան շզթաները վ* շ– ,գի տրի ց ե արյլեէւթէերիե՚–ո ք Ա էութիւնը , ինչպէս նաեւ Հ .Ա .Ը ֊Մ/•»• թ ի
ւ ան ե ան ք*արբառին նբ մասնակցեցան այս տողանցքին , եւ միասնաբար
րելով 1918 Աայիո 2,$ին վերականգնեց Հայ սլետւս– քաջածանօթ

կանւութիւյնբ ; է ըսեր ; Ա՝իայն մենք քիչ մը խ.ոբան՛ալու ենք՝ իր Վիէնի Հայ գաղութի անունով թարմ ծաղկեպսակ

տուած սիրակարօտ էակին ու ցաւին Հետ, ՚որպէս մը զետեղեցին Անծանօթ զինուորի շիրիմին վրայ։

Ապա ինկերը բացատրելով օրուան տօն ին ի– զի պատկերենք մեք աչքին ՛առջեւ , թէ իր սրտի

մ աստը քսաւ թէ եկած ենք ա (՛՛օր պ անծացն ելու սիրածը կորսնցնող մքն է երղոլյր ; քՒէ ան՝ ինկած

Գա շնա կց ութնակն գործք եւ յարւլելոլ յիշատակր է սար ու ձոր , ել կբ փնտռէ իր կոր՛ուսած էակը ; ՏԻԳՐԱնԱԿՆՐՏԻ Հայրենակցական եւ < Ա ~ ֊

տոլէՒէլՆ կամ գոչելով.. Ա/,նք մոռնար նա/, ԳՐ") » ՐԲ որ բաս ու Հոգին՜ ք Ա՛քպէս I, լ իր մարմբ. 1Լարչոէթյէւն7^րը .Ո,ասնաբար՝ Ներգաղթի Կեզը ՚
մեր հիմնադիր են։ Ու ճարր
Երրգրոլոթրիդոմւնթըիւնը •Բրիստափոր , ՝ն/՛ , Քրտնաձ , վառուած, տագնապած Հանգանակիչ Աարմբ, դ կազմած են Ամերիկայի

Զաւարեան ել Դ՛ու ւմ ֊ որոնց հոզինէրը փրենց ՚1Ը ՛՛՛ետ է ա՛ յն սա ր ե բո ւն՝ որոնց կիզի շ լանթր ո ւն մէջ,Հանգանակութիւնը էս լ ռ լ արգիլնաւոր դարձ­

զէնքի եւ գաղափարի ղին ո լորն եր ուն , Հրա՜ յ լ, ի , ՎՐա.1 ՂՌ թափառի ինքը, սիրամաշ։ Ար ելէն պ 11111111 ն.ելու Համար։

Աղբիւր Սերսբի, ԳՀորգ Չավ ուշի, Կոլկոլնեանի , պարոլի՛ լ կ՛՛ուղէ ; ՝ք. չիկ մը շՈ1 ք տե՜ղզ կկ՝՝՝ոոլւղղէէ :: կտոր Այս առթիւ Հ ա յր են ա կի ցն\֊^ լո Ա ուղղուած կո­
ւ ւ ւ ւ ւ ֊ V ՚ • ււ ՜ւ - ւ. ւ ւ 1ա՝–Ղ> ։ • " • • • լ –
•քեռիի, Եփրեմի, Աոլրատի, Անզրանիկի, իշխ,Ա– չով մը կր Հրաւիրեն աջակցել առս.,ո ձե ռն ո ւթ ե ամ բ.

նի, Խաժակի, Ակն ունի ի, Վռամեանի Բարկէն Ս խ. մը ամպի շո\.քի՜ն կր կարօտի, հովանաւոր կաբկա. • «Ներ զ ա զ թ ի Հ ար իւր տո կոսով էրազ֊ո րծո ւմր

նիի, Ջարգարեանի , Սիամանթոյի, Վարուժանի , ո ի ՜ մը կ՚րղձայ : Ու հոգւոյն ճիչ,ր կր ^՚էէ՝ ըսելով. միայն պիտի արգիլէ Սփի՚֊ուքի Հայութեան ձուլու­

Շահրիկեանի եւ այլ հազարաւոր յայտնի ու ան­ — « Հ ո ՜ վ ըրէք , սարե՛ր ջ.ան • հո՜վ ըրէք • մը եւ վերջ պիտի գնէ անոր պանդխտութեան, ան­

յայտ ընկերներու հոգիներուն միացած, այո հան­ Իմ ցաւին դարմա՜ն բրէք : գործութեան , չքաւորութեան եւ քաղաքական Հա­

դիսաւոր ժամուն կը սաւառնին այս սրահին վերել Ու երբ այդ ցաւին դարմանը չի գտներ , .ինք - լածանքին ու պիտի դարձնէ ղա յն իր գարե րով ե -

եւ հոգեպէս կ՝ամրապնգեն մեզ Գա շնա կցո ւթե ան ղի՚նքբ մխիթարելու ձեւուի՝ կ՚անդրադարձէ . ր աւլածսծ ոոււ փայփայած Հայրենիքի ազատ ու ե ր ^Ա1–

գործը շարունակելու մեր ուխտին մէի ՅՀաոյ , — «Սարեբբ Լկամ ամպերը) հով չե՛ն անում։ սէկ քաղաքացին» ;

յանուն Շրք. Կոմիտէի /սնգբեց հանդիսականներէն Իմ ցաւին՝ դարման (չեն) անում» :

որ մէկ վայրկեան յոտնկայս յարգուի անոնց՜ յ ի– ետք : Հայութիւնք 1918^^ ստեղծեց իր պետ ո ւթիլ-
շատ ակը *
նը , Հա յաս տանի Հանրապետութիւնը , իբ առա ջին ասը արժանացաւ երկարատեւ ծափերու :

Օրուան մասնաւոր բանախօսը, ընկ , Գ *Իփէք– ընկերվս1 րական կառավարութիւնով ;Ուրիշներ չու­ Գեղարուեստական բաժինբ բաւական ճոխ էր :

եան բուռն ծափերու մ էք բեմ գալովդ խօսեցաւ կո^ նեցան; այդ կարղերբ , Հայաստան՚ը ունեցաւ այդ Լիոնէն մ ասնաւո րասլէս Հրաւիրուած էր օփեբայի

բովի ճառ մբ որուն՝ ամփոփումը կուտամ ստորեւ* կառավարութիւնը ; Այգ թանկագին գանձք , այգ ծանօթ երգչոլՀին, Օր՛ Ծ՜ովինար Տէր Պետրոսեան

կուդամ Միջերկրականի միւս ափերէն։ Ջ ա֊ երազը յանկարծ ցնդեցաւ * բա յց Հայ ժոգովուրգը որ նախ ֆրանսերէն , ապա Հայերէն «Տույ-տույ» ,

լի ա տլան զ մեծ Է ՛յուղումս տեսնելով այսքան\ Հար չ յո ւս աՀ ատ ե ցաւ , ան՝ ստեզծագո բծեց , շէնցուց եր– «Կռունկ» , «Հօյ նար»,– «Հայաստան» երգերով

բազմութիւն իրարու քովՀաւաքուած լսելու Հ ա մա ը կիրը յ շնորՀ իւ իր շինարարական տ ա ղան գին. ; կր կնո ւթ ի ւնն ե ր ո լ արժանացաւ ել խանդավառու ֊

ԳաշԳւակցոլթեան /"°սքը : Հայոլթիւնը միշտ նո յնն Գա շնակցութիւնը կ՝ուղէ միացած տեսնել քծ՝բ–֊, թիմնբ Հասցռլց գագաթնակէտին; Երգչախումբբ

Է ամէն աեղ ; Ան Գաշնակցութեան Հետ է։ Գաշ - քաՀա լաստանի Հ ո ւլե ր ր ներկայ Հայաստանին , այն (Սէն Լուի Նոր Սերունդի) երզեց «Մարսէյէզ»ը եւ

նակցութիւնբ եղեր է միակ կո ւս ա կց ո / թ ի լ)՛բ Հա ք Հայաստանին՛ որ մերն է; Վյսր-չաձեւք անցողական «\Մշտկ բաքն ո ւո ր» ը , զոր ժողովուրդը ունկնդրեց

ժողովուրդին որ իր ծնած վա յր կետն էն առե ր է է; իսաՀակեան կ՛՚ըսէ, «Արարատի ծեր ՚էմբէթից յոտնկայս յ՛՛ Արտասանեցին ընկ ՚ Ն ՚ Մանուկեան ,

.անոք լաւագոյն զաւակները եւ Հազարներով զա - դար է եկեր վայրկեանի պէս ու֊ անցեր; Հերթը մի Ա *՝ ք*ր ո ւ ւո ե սւ ՛հ , Գ. ֊Րրմոյե ան , քոյր եւ եղբայր (Հա­

ն՚՚ն ք նետեր է ազատագրական կռ իւն՚երու մէջ է սլաՀ քոնն է Հ իմա ղու էլ նա յի ր սէգ ճակատ ին ու րու իժիւն եան , Գ * Պօղսեան ել վաքք իկն Արփիկ

թայց ամէն անգամ որ Հալածանք կբ զղայ, կբ Հա­ անցիր» ; Ուրիշներ կուտա՞ն թէ չէ ^ այգ չէ կա֊ Բ՝աղոյեան «Մեռան, չկորան»ը; Նոր Սերունդի

ւաքուի Գա շն ա կց ո ւթ եան շււ ւ հ/^ : Ի՞նչ է Գա շնակ­ յւեւոբբ հ Մ ենք պիտի պաՀ ան՚ջեն ք մեք Հ՝,ողեր ը * ^*>Րլ* Վարչութեան կողմէ ուղերձ մը ըրաւ րնկ *
ցո ւթեան ա յս գերբնական կարողութիւնք որ ժո–. Հայը պէտք է Հաւատք ունենա յ իր Հողերու ամ­
Ժ • Ոոկեան :
Գովոլ~ԲԳԸ իրեն կբ քաշէ : Ա իմ իայն յեզաւիո խա կան՛ բողջացում ին ;
ղաղափաքի ճանապարՀով չէ այգ, այլ անոր կամ­ Ապա խօսեցան մ՛եր ընկերվարական բարեկամ­
Ներդա՞ղթ^ կատարելապէս Համաձայն ենք;
քի տոկունութեան ; Պատմ ո ւթեան 1^էջ էկա յ ոեւէ ները, յ681Ո ^ Ց Տ Տ 6 , 1\1ձՈԱՏ 8 օ § § 1 և \Հօ%Շ\ Ն^ձ^որոնք՛
Ներգաղթ արտասաՀմ՚անէն , ներզտղթ եւ քհուսաս–
իրենց ղոՀ ունակութիւնը յայտնեցին եղած ջերմ
գ է ա ք լր Հ՚յիյ ^ "՛յ ՛՛՛խ՛ ւեղի յոանէն : Այգ Աերգազթր պէտք է ծաոայէ Հայ ժո­
մթնոլորտին Համար՛, Պուշ տիւ Ո՚օնի նաՀանգային
ոեւէ խոչընդոտի ասք եւ : Գա շնակց ո ւթ իլն ը այգ ղովուրդը իր Հայրենի Հոգերուն, վրայ Հտւաքելուվ

կամքին, արտայայտութիւնն է ; ինչսլէս բանաս յ՚աւական է ուրիշներուն Համար աշխատինք ւ Երբ իա րՀ ուրդին նաիսագաՀք պաշտօնական նամակով

տեղծն ալ կ՚ըսէ «նպատակս տկարութիւն չի ճանչ– այս պաՀ ան ջնե ր ր կր գնենք^ կր քրթմնջեն թէ Գաշ~ մր ցաւ կը յա յտնէր թէ իր պարտական ^ութիւն նե–

՝նար–»Հ Հնարաւորութիւն չկայ փոխելու Գաշնակ ն ա կց ա կաննհ ր ը Հակառակ են Հա յաստանին , Գա շ– րոլ բերումով չէր կրցած ներկայ բէլալ;

ցոլթեան գաղափլ էբները; իտէալը հայ ժո ղո– նա կցականն երբ Հակառակ են ն եր դա զթին , անոն ք Հանգիսութեան լաւագոյն բաժինբ կբ կազմէ­
վ ուրդի
րենիքբ եւ Հայրենիքի զաղափարն կՀ:այԱզատեժիոIղոՀվո"լ՚ր7–֊ փա չա (լան են , եւա յ լն ; Ներգաղթ բ սրբութիւն՛ մըն ին Հա լկա կան պարերբ որոնք Տիկ՝ Մանուշ Հյա–
դաՀիճնեքու լուծէն^, տալ
է, պէտք չէ մօտենան անոք անմ ա քո լրներ ք , պէտք մ ի շեանի ջանքերով պատրաստ ո ւա ծ , արժանացան՛

գին աղատ ութիւն .Առանց ազատութեան չկա ւ զար­ չէ պղծել զա յն ղձուձ Հ ա շիւնե քով : ինչ չափով ալ ջերմ րնղունելութեան ։ Հանդիսոլթեան պաշտօնա­

գացում , չկա յ յառաջդիմո ւթ իւն , չկա յ Հանձա ր ;։ ներղաղթ տեղի ունենա յ , դարձեալ պիտի բլլա՚ն կան մ ասին լրանալէն ետք սկսաւ բնւկեբաՀ ամա -

Ազատութիւն կամ մ աՀ * այս է Գ ա շն ա կ ց ո ւ թ ե ան՛ մնացողԳւեր ; Պէտք է ղանոնք Հայ պաՀել : ՝ք՝անի կ րական ուրա խութ իւն բ , աո անձի ն սրա Հի մէջ ;

նշանաբանը : Ազատութիւնէ Հայ ժողովուրդին գե­ կայ Գաշնակցութիւնը ,Հա ւ ժողովուրդը թող Հան– Հազար ա ւո ր Հ անդի սա կանն եր երգեցին , պարեցին

րութենէ, ազատութիւն Հայկական Հողերուն։ Այդ դիստ ՚ըէլայ , չի կորս ուի բ ; Հայը եւ Գաշնակցակա– ել զուարճացան) մինչեւ Լոյս՚. Ներկանեբոլ դէմ–

ազատութիլնբ սլաՀ մբ իրականացաւ , ան իր Հետ՛ նր իրարմէ անբաժանն լ ի են ; կեցցէ՛ Հալ ժողո - քերուն վրայ կր կարդացուէր գոՀ ունակութեան

ի ր ականաւլ ո ւ էլ նաեւ ուրիշ պայմանմբ^ պետակա­ ՎՈ1֊ՐԳԲ\ ^է^ՑՏէ1 անոր Հարազատ զաւակը Գաշ– ժպիտ մը երբ դուրս կ ելլէին սրաՀէն****;

նս ւթի ւնբ վեց Հարիւր տարիներու կորուստէ մը նակցութիւնբ» յ

ԹՂԹԱԿԻՑ

Fonds A.R.A.M
   191   192   193   194   195   196   197   198   199   200   201