Page 106 - ARM_19-1946_04

8 Տ Թ% թ

« Հ Պ Ա Ր Տ Ե%Է՝Բ ԶԵՐ ԳԻՐ՚Բ ՄԸ Զ Ո Ր Պ Է Տ * է Ա Յ Ր Ե Լ ծած է նաեւ Հ1 180, այս անգամ ոչ թէ իբրեւ Հո.

մանի չ կծիպին, այլ իբրեւ Համարժ֊էք բշոօոյ՚շհա

ԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՆՃԱՐՈՎ» բառին (նո՛յն Հնչումով եւս ռուսերէն գրուած) ,

է շ 160.— «Նսգտոյէդա (ռոճկէն) — թտա&ո– լատիներէն, որ սակայն... սխալ է, (շիտակը կը

էյսու — մաաւնաչոլս չ, կծիպ։ : Գրուի այսպէս . ԱձաՈՀգհխ) Հ

ԽՄԲ - Ինչպէս ցրած է ի ս * , Ֆրանք՚եւհայկսւ. Ս՝ԲԳ 1 հ^ե՚ՂւԼ ^լ մատնաշունչը տարրեր բաներ (35
կան. Միուր-եան րնդհ –քարտուղարը , <1| • Ֆրետերիք են :
Ֆէյտի թ-է՛ հայերէն եւ ր ֊ է Փ ր ա Թ ս է ր է ն խօսեցաւ Շ ՆԱԲԳՈՒՆԻ ՝
կիրակի օր, Սորպոնի մ է ջ ։ Ստորեւ նոյնւուը-եամր
կր հրատարակենք իր հայերէն ինքնագիր ս>յտ.ր: Ա. կծիպ զամ կծեպ բառը , գաւառական ԶՀ010 ԶԵԿՈՅՑ Մ Ը

արտասանութեանս Համաձայն՝ բազմաթիւ, փոփո­

(Պ– Ֆ է յ տ ի հեղինակած է ֆրանսերէն քերականու.. խութիւներ է կրածգ— քի^էփ ԼՎ*–>") 1 քցԻ՚ղ ՀԱ–* Աքէն Ժամ տնակի պէս , այգ գիշերդ ք֊&յ քտթսՀիի

ր-իւն մ ը , օտարնհրուն հայերէն աւրվեց՚նելւււ հս*. պարան) թերեւս նաեւ, քեծ ԼՂ^արաբազ^ , քսպնոա ալ Ս . Լուսաւորչի անշէՀ կանթեղ բ կբ լուսաւորէր

մար) , - (Մ ուշ), ցլէպ (Լոռի) , քցիմ բառն է, որ կբ Հայ ԱշխարՀբ, խաղաղ ու խորՀուրդեեբով լի.

* . ՛Ասկէ քանի մբ ամիս առաՀ , երբ "Ր Պ * Թո– նշանակէ ^աւելորդ մ ասն փշաձեւ բուսեալ ի մ ԷՀ ԱՀա գիշեբուայ այգ ժամին, Աբագածի ծայ,

սունեան ինձմէ խնդրեց որ ա յս Ա՝ իութեան բնգՀ . մ ատին եւ եղնգան՝^ ( Հա յկազեան բառարան ) , կամ բա դոյն բարձունքի վրայ, կենսատու կանթեղի ր; •

քարտ՛ուղարութեան բեռը ւիրաս առնեմ , առաՀին Հձթել մորթոյ շարՀ ղեզնգամբք^, (*Լ,որայր /*իւ զան– սի տակ , կառուցուա\ծ օդերեւութաբան ական կււ

միտքս եղաւ մե րժե լ , որովՀ ետել անձնական ու ֊ դաւլին : կեսարացիներու բարբառով՝ թելթեէոլ–կ ՚ յանի լՀ&ձւօն սկսաւ բնդունել մի անսովոր զեկոյց

սհւմնասիրութիւննեբուս , այսինքն Հայ լեզուին թուրքերէն՝ շէյթ^սն թՐնաղը : Ֆրանսերէն՝ 6ա/16, Հա յ լեզուով ... Հա յ բառերով ...

մ ասին կատարելիք Հ ետ աղօտ ո ւթ ի ւնն եր ո ւս , էլ ու֊ կամ \ւ\ՇէէՇ Լայս վերՀին բառը կրնաք գտնել Պբի֊

ղէի նուիրել բոլոր ժամանակս , բոլոր ուժս % Սա­ սոյի Ւհտէօե՚շ շ1շտ Լճբւ6տտաոտ Րօբս1ա^տ^ մԷՀ,ԷՀ 205)։ ՈւշադրութիՀ ւն , ուշադրութի՛ւն , խօսում

կայն վերՀ ի ՚իեբ Հո յ Համոզուեցա լ որ այս պաշտօ­ Զեռա կան աշխատանք կատարողնե բ՛ու մօտ յա– է Տ ա լի տ են ա կան ութ ե ան գիրկր գտնուող պրոֆէ

նով ալ կրնայի Հայ մշակոյթին ծառայել եւ տեղի ճախադէպ է տեսնել ՔյԷ^՚Ռ * թէեւ պատանիներ սօբ Աանուկ Աբեղեան , Հայկական Ակադեմիա ւ ՚

տոլի : ՝՛ ՝>».֊- կան ^որոնք քցիմ շատ կ՚ունենան՝ Հաւանաբար երբ նորոգ Հանգուցեալ իսկական անդամ բ ...

Այսօր ուրախ ութ իւն կբ ղգամ նկատելով ՜– ր իրենց եղունգնեբ՛ուն Հետ կբ խաղան շարունակ % Սոյն ազդարար ձայնաչիքլլ կրկնուեցաւ, երկ

մեբՄիութեան նո ր գո բծո ւնէ ո լթե ա% ա յս առա Հին Մեր անուշիկ բանա սա եղծ բ ,ՎաՀան Տէբեան ^ քցիմ Րռրդ* տպա երբորդ անդամ , որի° յեաոյ բնկալո։ է

ցո յցբ Գա զի աց ինեբ ո ւն սլիաի յիշեցնէ թէ Հ՛ո՛ն , Ա– ունէր՝ եզբօ՛ր բ վկա յ ո ւթե ա՛մ բ Ա*յ<Հգ ,կատասղովօորբոէւնթիւնիսցկսում գոբծիքբ սկսաւ թէ ՀադՀրդել եւ թէ՛ արձանագրէ ՚
էր կբծստել եղւ, ւնգն երբ Հ
Հէ 1տեւ 1 Մ & Ա ր ^ բ ^ ն ասա երով , Մեսրաւետ
րեւելքի մէՀ կայ ինքնատիպ ե լ բնտիր քաղաքակր­ նրա մատներ բ միշտ
թութիւն մբ որ թէ՛ արեւելեան , թէ՛ ար իւն լոլիկ Էին , մատներ ի աւ.ղւլագբռւթ1յ ամս
արեւմտեան (ծա յբի կաշին պո կոտ ած , եղունգներ
գբե թէ քէին թէեւ ւ&ձւօն բնդունոգ վարպետ բնկ . 0րբելեա^

մշակոյթներէն քաղելով ի^չ "Ր ԻբեԱ յարմար կբ մնացել; Ատտների քցիմ Հ իւանգո ւթ իւն բ ^ որ ա - նբ բազմիցս ուզեց շտկել նոր|ւ վրայ , սակայն գոբ–

տեսնուէ բ ա յս պա շար բ ձուլես , իրենն ալ աւել– ռաՀ էր եկել եղունգներ կրծելուց , մնաց նրա վրայ ծիքբ տարօրինակ յամառութեամբ չէր շեղեր Մես–

ւյուս , ե լ իր սեփական գբոՀ^ովբ կնքելով^ այս բո­ Հասակն՝ առած ժամանակ էթ (1յՈրք ք 1925 , թի՛– րոբեան իր ուղիէն յ
յետոյ կբ խոստո­
լորէն ինքնուրոյն Հանճար մ բ ստեղծես ; 5 6 ) ։ ք^՚տն ա ս տ ե ղծ ին եղբայբբ ԱՀա Հարազատ պատճէնր ոոյ% զեկոյցին.

,Հ\ ւս կա ւո ա գ իր ր դժբախտաբար ձեզի շատ ան - վանի , որ իրենց բն տան իքին մ ԷՀ ^սովորութիւնդ ՀայկակէսԹ Աըադես1իայլւ նախագահիԹ^

նպաստ եղաւ։ Հայ ցեղը այս ռազմագիտական լեռ– էր եղունգ կբծելբ (օՈ^շհօթհ&§16) I (հատճէն բ խոբՀ բդաՀա յ Գրողներ ի

նաՀ ան դո յսբ Հաստատ ո ւելով շատ վտանգաւոր - Մ ա 1X1 ե աշո%ւնոչւ կամ մատնաշուրթն՝ ան ո լ... /» . Համագումարին^

գիրք մբ բռնեց եւ իրենց բոլոր քաՀոլթեամ՛բ Հան– նբ կր արուի ծանօթ պալարին ^ որ կբ դոոյւան՚ա / Այն պաՀ ին, երբ դուք իմ երկբային աճիւնք

դերձ՝ Հա յերբ բաւական բազմաթիւ չեգան այս մատներուն ծայբբ, եզունդներուն մ՚օտիկւ Զար­ 1լ ամփոփէիք, ես արդէն ժամեր առաՀ կբ գանուէի

դի Ր քէն օդտուե լու յար ա տ ե ւօ ր էն ^ ա յլ բնգՀակա– մահալի է ո ր ոտքի մատներէն աւելի՝ ձեռքի մատ­ երկնքի մուտքին Հ ՚էթատ արագ անցայ Առա Հին ,

ււա կ և անդադար ստիպուեցան Փոքր Ասիոյ այս բա­ նեքն են ենիժակա յ , եւ ձեռքի մատներուն՝ մ ԷՀ ա– ԵրկԲ"ԲԳ) Եբքորդ, Չորրորդ, Հինգերորդ ու Վե­

նալին ցանկացող ազգեբուն գէմ պայքար ի լ ե լ վեր– ռաւելապէս՝ բթամատ բ , Գ" Բ Ախ՝ ՛խէսյյէ)I իներ1 բ կբ ցերորդ երկինքների սաՀմաններէն եւ կբ գտն՛ուէի

Հա պէս թշնամ ի ազգեր էն շբ Հա պատուեցան որոնք կ ո չեն թուրք ի մատ , ի"կ պ ելժ գ ի ւղաց ինեբբ ՝ ո– Եօթներորդի եզերքին ...

արգիլեց ին քազաքակիրթ ժողովուրդն եբուն Հետ Հիլ կոտրող, կամ Հօբաբ, կամ կապիկ, (ււ ա րի կանգնեցի անշբՀափակ մի դարպասի առաՀ,

յարաբերութիւն պաՀ Լ լ : Թէ՛ Հա յերուն սակաւա– բթամատ բ Հա լ լեզուի մԷՀ կբ կոչուի բուշ , իսկ Հոն կր Հսկէին Աեբովբէներ եւ ՝ք°՛երովբէնեբ՝ Հրա–

իժիւ մնալր , թէ՛ ասոնց Հեռաւոր բնակավայրբթոյլ Զ էն կիլէր ցիներու բարբառով՝ պպի^ : ՚Հյուազ քան լեզու սուրերով ...

չտուին որ Հայ մ շակո յթր ճան չց ուի միլս եր կիր- բթամատ ր, ենթակայ է նաեւ ցոոււցո ա ււ ատ ը, զոր 1յ ս իմ ինքնութեան թերթիկը ներկայացուցի...

ներուն մէՀ։ Մէկ օրինակ մէՀ բերեմ , Հատ մբ ի Հայկազեան բառարանբ կբ կոչէ ՝ք՝բտի մատ , Ակն– *իաբր իէլ Հր ե շտակա պետբ շատ ուշադիր նա–

մէՀ այլոց , բայց ամէն էն նշանակալից օբինակբ : ցին տապակ-լղոզ, այլ գաւառներու մէՀ կոչուած ււ , նայեցաւ, ապա մեղմիկ շ ^ ՚ Հ ա ց * &

Ասկէ յիսուն տարի առաՀ տակաւին , գեղար­ է նաեւ Տուգայ , իսկ պելժ գիւղացիներու լեզուով՝ Պբ * պրոֆէսօր , դուք չէք կարող Ամենա -

ուեստի նուի ր ո ւած ուսումնասիրական գրքեր ուն &ովՀաԼնէս, կամ կարագ-լղող, Լ^1լինիոս կր վ1լա֊ կաշի այս դարպասից ներս բնդունուել, քանի որ

"՞ԷՀ* Հայկական ճարտարապետութիւնք եւ ոչ * յկ յէ ոբյցուցամատբ լատիներէն կբ կոչուի Հբժիշկ՚ֆ , <*՝ ՛՛ր փձսռաշուք լո լգա ր կաւոր ութ ի ւեն ու թագում բ

կբ յիշատակոլէր * Առանց Ատրչի կովսկիի չափա­ •որովՀետեւ րմիշկներբ այգ մատով կբ քսէին օծա֊ կատարոլեզալ առա նց « Հ ա յ ր Մեյւ>>^՛ , ապա դուք.

զանցութեան կուրօրէն Հ ե տեւելու ամ էն մ արգ կբ նեւՒքւԼ) •• պէտք է անցնէք $աւիտենակս/նութեան՛ Հայկական

ստի պոլի Հ իմ ա իր ա ր ժ ան ի տ եզր տալ Հա յ կա կան Աատնաշուրթբ Հազուադէպ է միւս մատնե ֊ տաղաւար բ ե լ ստանաք պատշաճ կւ գրասքբ :
Հաղաբել
ճարտարապետութեան , բա յց Հա յ կա կան ճա բտա– րուն վրայ՝. Ֆրանսացիներբ մատնաշոլրթին կու Մի ակնթարթ եւ աՀա Հասայ

բա պետ ո լթի լն բ գի լրին է ներկա յացնել օտաբնե– տան զանազան անուններ , Ո1&1 (1օՈՈ6, Ո1Ձ.1 <յ՚^6Ո– աստեղա յին տարածութեան վրայ՝ մ ի ա յլ դար­

րունէ իրաւական Է աս՛որ Համար որ այս օտարներ բ էւՄ6, ոա1 ճ*6ոշօոէւ։շ (որ դարձած է ատձ ճշ ւ՜շոԸՕոէւ՜շ), պասի առաՀ, կառոլցուած Զուարթնոցի ոճով :

ա՛ռիթ ունենան այս գեղա բո ւես տ սյ կան շէսքերբ ա2ւ1 Տէ. ՕօՈ^ՇՈէԱէՇ (որովՀետեւ բուժուելոլ Հւ Օբա ճակատի արծ-ուեխոյակկամարին՝ լոյս գրերով

տեսնելու ոբպէսզի ասոնց գեղեց կո ւթիլնբ Հասկբ– մար՝ 1լազօթենԼ\^ այս սուրբին՝) , կամ %,կոտտա– կարդացի ^.Յաւիտենականութեան եւ ԱնմաՀների

նան եւ վրան Հիանան՛, էքթէ չկարենան մինչեւ Հւ ցող մ ատդ (էաէէշ-շհէ) : ք^ժշկական գրականութեան Հայկական– Տաղաւարդ ... իսկոյն ունեցայ երկրա­

11Ա IIIIIIII ն երթալ տե սնել , գոնէ դիւրին է անոնց մ ԷՀ՝ թաաՈՏ, թուրքերէն՝ ԱՂ Որո մա 7 արաբերէն՝ յին մ ի խոկում՝ ուղղուած՜ տեսնել ^է2»5> Հ.Հդի ե լ
քաշուած
աչքին– առՀեւ դնել խնամքով եւ ճաշակով աահիս 7 է ան գլեր Էն՝ ™հւէ1օ^, գերմաներէն՝ «Ի»ն «Վ»ի :

լուսանկարներ։ ^աբթենոնին վրայ Հիացոզնեբէն §6Տշհ՝^Աք։ "I՚"I"՛ԲI՛ մակերեսային է եւ կը դառ­ Այստեզ կանգնած Հսկում էր Աասնայ ՚իաւի–

քանի՞ Հոգի աչքով տեսած են շէնքբ : ՝^անի՞ Հոգի՝ նայ միայն եղունգին շոլրՀն ի վեր՝ առանց խոբբ թբ աՀ թեւին Հխտչ^պաաաբագինդ , միւսին Հ^թուր

գացին տեսան Անկկոբի տաճարբ * թափանցելու, կբ կոչուի էՕԱքՈ1օ1շ (ճիշտ ու ճիշտ կայծակին՛^ , որի Հրացայտ շեզվւի վրայ շոզշււ -

Աակայն մ ատ են ա գր ո ւթ ի ւն ր ճանչցնելբ շատ Համապատասխան Հայերէնին՝ մատնաշուրթն \=. զում էր Հրասայլ մր՝ դէպի Աասուն, դէպի լեո–

աւելի բարդ խնդիր մրն է; ՈրովՀետեւ օտաբներբ ք՛ւս ա ն ա շո ւռ) : կամ ժողովուրդին բե բն ո վ ւոտձ Թերն հայրենի՝ մակագրո ւթեամբ * . . Սպւ ւար կու.-

լեզուական դժուարութեան կբ Հ ան դի պին . պէտք է հ\շւՈ0: Արդարեւ , ըստ Աճառեանի՝ մ ատնա շուն ք ^Ի^Ը կատարում էր Աէնով^ՍՀանր : Գւ յ բպասի

սշուււչւյ ա ոբ Հ այեր էն լեզուն աւելի տա ո աս ծուի ւմ մ ատն շուն չ կբ \ծագի I IIIIII >–՛ IշII ււ՝ /լ/ր/ թն |== մււ խոյակի վբ ա յ նշմ ար եցի հՍ ա սմայ \$ ռեբ » փա ռա–
մտաւորական օտար գա սեբուն մէՀ, բայց ամէնէն ա շո ւռ բառէն՝) ;
կազմ աշխատանքս , շամանդաղով պաբուրած ...
ա բ դի ւն աւո ր ճա րն է Հա յկական մ ատենագրութիւ-
Փրոֆ . Արծրունի մատն ա շուն չ բառբ գործւ • Հօրեղբա– յր , տար ղէտ գիտունի թուղթր

նբ թարգմանել։ Այս տեսակէտով ալ իր ք^ՕՏ61՜ծ16 մեր մեծ սուրբերու ժողովքին , ձա յնեց Գաւիթ բ

ձ՚Խաշաշով, իր X^օսV^^^տ Ճաւ6ա6ոտ գբքով եւ այլն (1) Ֆրանսակաւն գիւղերու մէջ մատնքսւշոլրթ-ը Զէն-ով–0Հ ան ին , տար ու վււա ղ դարձիր ...
րուժե|ոլ համար՝ հիւանդ մատր կը խօթ-ե՚ն եռա­
Պ * Ջոպանեան լաւ ծառայեց իր Հայրենիքին : ի*մ ցած ջուրի մէջ , յհտոյ կը Փաթ֊թեԸ լաթով մը զոր Երբ դիտում էի դարպասից ներս , յանկարծ
պ1;ւոք է նախապէս երեք անգամ քսել Տէ. 8օո^6Ո–
ուսուցիչս ալ, 1\1Ցշ1շք ^ ա յ մատենագրութեան՝ էԱքշի նշխարքին, եւ կ՚աղօթ՚են երգելով. մշուշի մէՀէն իմ դէմ բ կանգնեց պա յծ առօր էն՝ Հայր

թարգմանութեանց Հաւաքածոյ մբ Հիմնեց. Ղ՝բժ– ^ս^ եօսէ, զա հտւէ, զսւ շաէ տօստ շշէէ6 բշտւս Արսէն Ղ^ազիկեանբ ե լ մրմնՀաց աբծուաձայն շեշ–
1\1՚6է6 տօաաշւ1 շէ ւշբօտ.
• բ ա իւ ւո ւսբ ա ր այս թարգմ անութ իւննե րբ միայն մաս­ աով. . .

նագէտներէն ճան չցուեցան : Պէաք չէ ո՛ր տեզեկա– Լո՛ւր ինձ յ ո՛վ վարդապետ Հա յկական ք*ա–

նալ \ուզոզբ ստիպոլի փնտռել այս գո բծեր բ , պէտք նի եւ Մ ՝ե ս ր ո բե ան դպրութեան , իմ բե բնով Մ ա շ–

է բնդՀ ակա ռակն ո ր չՀետաքրքրողին աչքին զա ր– թոցն է խօսում , իմ ձայնբ ոսկեգաբու եւ միՀին՝

նէ : ԱնՀնաբին չէ որ գաղիացի տզանՀայ Հէքեաթ– Շ՚շտէ V^ոս Տշւէտւո. դա ր ո լ մա տ են ա գի րն ե ր ո ւնն է , իմ խօսքբ աշխար–

ներ կարդայ ինչպէս արդէն ՇոՈ1ա եղբարց շնոբՀիւ յ*Ցւ շա^ԶՈ06 տէ աօո յ֊ողց 6Տէ բ ս ^ ; Հիկ էեզոլ–ի մեծ մշակներու մտքերէն եւ Հ ոգիէն կբ

գերմանական, Անտեբսէնի չնոր-Հիլ սքանտինալ - Տօս1շւ§62–աօւ, §ՐՁՈ(յ ՏՑւոէ 8օո^V^ոէս^6. բխի : ՛Ծանրակշիռ է քո մեգան չան քբ , որովՀետեւ

եան պատմ ուածքներ կը ճանչնա յ կամ Հազար սւ կարգ մր գիւղացիներ ալ կը յ|սւնձնարարեն հի. ծանր է Մ ես ր ո բե ան ոլզղաղբոլթեան քո խաթա -

մէկ Պ՚իչեր ԳՐքէ" առակներ : Աղուոր Հէքեաթներ ւ.անդ մաար խօթ-ել կաաուին ականջին, կամ դեռ րումը, որու Համար անպարփակ ժամանակով այս

պակաս չեն Հայոց մէՀ։ Մատաղ տարիքիս մէՀ նոր խաշած, տաք հաւկիթին մ է ջ ։ ՚ՕմաԸ. հայ կա - տաղաւարի ղաւիթում կ՛՚ապաշխարես . եւ կր

ազգուած մ արդբ իր բոլոր կեանքին ընթացքին կան սսվււրութփւններ նաեւ մեր մէջ , — ՚ այդ րոլօւրր վայելես անմաՀութիւնբ։

նոյն ազդեց ութեան տակ կբ մնայ : Գիտեմ որ նմա­ իմ ք*ժշկական Համայնագիտարանիս մէջ : Հերշին ր առր Հազիւ արտասս/ևած, անէացաւ

նօրինակ փորձեր եղած են տիեզերական սա աՀ ին լոյսերոլ ծփա՛նքների ծոցը... ե լ մէկ էլ լսեցի.

պատերազմ ին ժամ տնակ ,բա յց չշաբո ւնակուեցան ; Լո՛յս, արարիչ լուսոյ, առածին լոյս .. .
ԱՀա ՇնորոՀՀալոէ. սրբազան
3) րանս ա կան մ ատ ենադ րական թեր թե բուն մ ԷՀ ձեր պա բտա կանո ւթ իւն բ կատարած կ^Ըէէաք , ՛որով­ երգի եղանակը ծա.

պէտք է յաճախ մ տցնել վէպիկներու (ոՕԱ\^611&5>^– Հետեւ. աշխարՀ ս բարոյական մշակոյթին միշտ կա– ւալեց չ ո ՚ ֊ բ Հ " * ՂԳաՑէ *^եծ բարեկամ ե գործա–
կից Կոմիտաս ի ծանօթ ձայնր, զեղուն ու գրաւիչ՝
բու) թարգմ անութ ի ւնն ե բ : էթԼ արդեօք անկարելի րօտբ կը զգայ եւ պատճառ չկայ 1բ ձեր ուՀա կ ց ււ ւ
Լո՜յս , լո՜յս . . .
է՞ Հայ ոզբեբդոլթիւն– մբ կամ աւելի կատա, - թենէն միշտ գրկուի : ՛ք՛անի որ կայ Հայկ կան

կե ր զ.ո ւթ ի լն մը , որովՀետեւ մեր գարր դասական բնտի ր մ շակո յթ մբ , քանի ո ր ձե բ ազգբ դժբախտ ԱՀա լոյսերի միՀից , յաւիտենականութեան ե

ողբերգութեան ճաշակբ քիչ մբ կոբսնւցոլցած է առանձնութեամբն Հա՚հգերձ յա Հո զա հ է ինքնիրեն անմ աՀ ութեան սեմին եմ, ոզՀոյններս բոԼորիդ՝

ֆրանսական բեմ ին պաՀանՀին քիչ մ բ յաբմ աբզբ^ կառուցանել ինքնատիպ քազաքակրթութիւն մբ , ՀԼ&ճօ Հաղո\րգիչը այստեղ լռեց :

նելով Գաղիաց իներուն ներկայացնել։ Գիտեմ որ պարտականութիւն ունիք վերՀին Հանքր քնել տա– 1* ս կ ստացող վարպետ 0 ր բե լես/1ւբ զա յն անմ ի
ջ ,ա ն ո
գժուարութիլնբ մեծ է, բայց Հայր կամքի տէր է ՚ւծե ւ Հ ամ ւ Բ զ»՚յ՝և, " րպէ «ղի մարդկութիւնը ղռլթլամր տեղեկագրեց Հայկական Ա.

եւ կրնայ յա^ոգիւ Հակառակ բոլոր արգելքնեբուն : անկէ օգտոլի։ Հպարտ եղէք ձեր ազգային Հան– կադեմիայի ն խագաՀոլթեան , կցելով իր բ ա ֊

Հայ մ շակո յթը ճ ան շ ցն ե լո վ ոչ մ իայն Հ ա յբենասի– ճարով յ ցատրոլթիւնը Մեսրոբեան ո ւղղագր ոլթեամբ գր.

րական գործ մը, ա յ Լ եւ մարդկութեան Հանգէա ՖՐԵՏԷՐԻ-Բ ՖԷ6ՏԻ ուած լինելու Համարէ

Իրան, Ս1ւպտ– 1946. 0ՐԻ0Ն

Fonds A.R.A.M