Page 46 - \ARM_19-1946_03
P. 46
ԻՐԱՒ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈԻԹԻԻՆ >Ը ՀԱՅԱՍՏԱ՛ՆԻ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ ԴՐՈՒԱԳՆԵՐ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ՕՐԵՐԷՆ
•ՔՈ ԱՆՈՒՆԸ 4ԱՆԳԻՊ ՈԻՍ
8* Օշական նոր գո ր՛ե՝ահ– ութ իւն մր տուաւ
վերջերս Հիրաւի բառին, «իրաւ բանաստեղծն , Քո անունը շրթեբիս բիւր աշխարհներ հո անցայ , Տուզի՛ չ , շա՛տ ՛յուզիչ եղերական «գիպուաձ»
Արքայական ու վսեմ քո անունը իմ սրտում,
«իրաւ բանաստեղծութիւն $ : Այսինքն իրական, կարօտակէզ իմ հոգում դու յաւերժոդ ծիածան, մը պատաՀեցաւ լեոՖերու կատարէ , մեզմէ մէկ
՝Րո անունով բախտաւոր՝ եղայ հպարտ ու խնդուն :
վաւերական ինչպէս կ րսէր արգէն երր նլաբղ սերունգ առաչՀ • • • :
լեղուով կբ խօսէր եւ չէր գործածեր րառերու սօ՛ Մարզիկ ու չուներ, ձ֊աւալուն օձի պէս մ իա–
սինձբ որ կը փակէէ ընթերցողին եբեւակայու - ձոյլ իրենց թունաւոր ժանիքը գէպի բարձունք -
թեան , կը փա թ տ ո ւի անոր առաձգական ու ման - Ռազմի ահեղ արիւնոտ ուզիներում հեոաւոբ, ները անկան, սողալով ու գաւաղիր , պաչարեցին
Ես քայլեցի անմռունչ, ես քայլեցի անտրտում , , ու վճռեցին
ո ւած ապատ թելերով , ումաթափ ու յուսախաբ ը՛ Անպարտելի եւ անառ, ամենայաղթ–, զօրաւոր , լեոձերոլ ազատութիւնը Հալածական
Անմահ էի՝ քո պայծաո,սուրբ անունն իմ սրտում։ աստուա -
նելու Համար զայն ի՛վերջոյ ; ^Սկիզբէն կը տես մերկացնել հ֊աղկող գեղեցկութիւնը, տաճարին...։
նենք իր մէջ լեզուն կոտրելու ճիգ մը, որ սակայն ձ֊ամերձ եղնիկներու դարակերտ
ինքն տտպութենէն անցաւ ախտագին խրթնոլ - ինկաւ պաՀնորգ երերուն, անՀաւյսսար մա
թեան ; Ուսումնասիրելէ երեւոյթ մ ը) % քառումով , իր րմբոստ եղչիկր՜ները խրելէ • վեբչ
Մեծ աաղանղ մըն է 0 շա կան եւ կը Հիանանք Թէ տխրութեան մի սեւ ամպ պատէր կամարն իմ զինք Հալածողներու սրտին մէչ1 :
իր վերելքին վրայ։ Գիւղէն կուգա ր դ երիտասարդ՝ հոգու, ինկան եւ բազմաթիւ ուրիշներ , որոնցմէ շա
Գոլ մայրական քո ձեռքով ձգւում էիր ինձ հեուից
գաս մբ տալու Համար բոլոր Համալսարանականնե Աստանդական վրանում,այն հեոաւոր նամբէքում, տեր , մօտն րԱալով յաւիտենականութեան , Աստը,
ք՝ոնն էի ես եւ քեզ հետ,միշտ անբաժան քեզանից։
րուն ու գրական յարգուած քուրմերուն ։ Մեծ ա՛ ծոլ գաՀը զարգարեցին : Ոզչ՝ մնացոզներր խլուե -
լիք մը։ Իրեն կբ պարտինք մեր կեղծ կուռքերուն ցան՝ վաճառանոցներու մէչ դարանակալ սպասող
տապալում բ եւ մեր գրական Հորիզոններուն ըն - գնորգներէ՝ իրենց ցուցապարտէզներու փառքին
գարձակումը։ Ի*բ կնիքը զարկաւ մարգոց եւ անոնք Իսկ թ է կրակն իմ հագչէր , մարէր լոյսն իմ աչ . Համար : արիւ
Հա
դարձան արմէքներ : Եւ ա յ գ վաւերացումը նկատ– բում, . Նախճիրր կատարեալ էր , ու Հեղեղուած
Թէ ընկնէի ես խոցուած եւ մոխրանար սիրտն իմ անտառ,
յնՀ րամե շս ճանչցուելու Հւ իբրեւ կեանք կ՚առնէի ես նորից մշտահոլով աշխարհում նը անո՛ւշ, ա՝նո՛ւշ, Հրէշածին շրթունքներու
Քանի կաս դու , ապրում ես ,դու իմ սրտի մտերիմ :
դրող՛ ճՕշականն ըսաւ* *•՝$>։ Ու շատեր երագեցին մար :
* * * կ՚երագեն , մուրացին ու կբ մուրան այդ Հաս - Ցաւի մրրիկ մը գալարուելով սար ու
ա ա աո ւմ բ : Հիմա իսկ, ան իր շուքին տակ առած է ձոր ու ծմակ , Հալ ու մաշ տաբածուեցալ արիւնա
Ափիւռքը։ Ե» արդար կբ գանեմ ծերի մը այդ տ ի– Ես քո անունն իմ սրտում արհաւիրքներ սանձեցի , զանգ, ծովէ ծով, երկրէ երկիր, մինչեւ Հեռաւոր
Ոսոխն բնկաւ գլխատւած , շողաց խաղաղ աոաւօտ ,
ր ա պետ ո ւթ ի ւն ր եւ օգտակար երբ Հին , պառաւ եւ Յաղթանակի արեւով արշալոյսներ բացեցի րե լեռներ ր աշխ-արՀի :
՚Րո կախարդող եբկնքռւմյոբ դու լինես բախտաւոր :
փետրաթափ եւ նոր սերունդին Հեւո անՀ ա շա ադ - Անսահման եղաւ տառապանքր աքսորանքին :
ռա ւն ե բ կբ կր կռան տակաւին , վե բաՀ աստատե լու Հեկեկացին անոնք , քնացած խղճի պարտէզներուն
Հ ամ ար իրենց տափակո ւթ իւննե բ ը : Իր խօսքեբը մէշ, փշաթելերէն վիրաւոր կուրծքերով։ Լացով
ունին պաա դա մն եր ո լ զօր ո ւթիւնբ ։ Ի^նչ պիտ ի րբ֊ Այն հեռաւոր ափերից հիմա, դարձել եմ ես տուն, բեռնաւորուեցան ձէրենց Հայեացքը ուղղելով մշու
լար ան , եթէ իր տաղանդին Համապատասխան մեծ Ես զինուորդ քո ջահել , որ լոկ շիւղն եմ քո մեծ շապա՛տ ըղձանքին ՚ * . :
Եւ աՀա, օր մ ըն ալ, երկու
զարգացում մբ առած Ը Աա Ր եւ տարբեր ժոզովուր– տան , որբեր երկու Հո
գի մ բ պատկանէ ր ։ Կբկին ը ։ Ո բովՀետեւ 0 շա կան Եւ քո անունն է կրկին կարօտավաո իմ սրտում, րիզոններէ մեկնած, Հրաշքով մր իրար կը գտնեն
անոնցմէ չէ ,որ կբ կուրնան , կը տափակնան ու Իմ յաւերժոդ հայրենիք, Սովետական Հայաստան։ տարիներ վերչ^՝ Հասարակաց պողոտայի մը վրայ։
կ՜՚անբանանա՛ն զարգացումէն եւ ան շատ աւելի ա -
զատ կերպով պիտի տարածէր էսՔՂէ^՚ՔՐ 1 եթէ ԳՈՒՐԳԷՆ ԲՈՐԵԱՆ X
չՀասկցուելու վախը չունենար • թշնամին՝ սալայատակներէն մաշած իր մ ո յ–
Բայց ա յս բացառիկ տադանգը, ըռ ո ս է է ա է ման չափով եւ բմբռնում ով , մ ան ա ւան կեբբ քանի մբ անգամ փոխած էր արդէն , եւ իր
էր սովորական դառնալ
ոլզէի փորձել օր մբ կշս-ե լ իր ան սա Հ մ ան ա ռա ւե - երբ կը պակսի արժէքներու գ մ եր մ էջ , ներկայութիւնը սկսած
։ Տեսանք ,
լութի ւննե բովն ու թեր ո ւթի ւններովը , իմ էսկ Պանթէոնը ինքբ, Օշա այլեւս :
ե լ քանի մր
կաբոզութիւնս չափած ըլլալու Համար , այս ա - կարդ մը Հիրաւիներ , որոնց մէջ նաեւ էիոզովուրդբ , խառնուած զին ո ւո բն ե բ ո լ Հետ
Հ ա ր կո ւ եւ անսպառ աագանդը, որուն ոչ մէկ գրիչ կանբ, կ՛ուրացուին մեր երկրին մէջ իրիկուան դեգերում ի պաՀեր ստեղծած Էր, խառն
կբ յանդդնի մ օտենալ, չունեցաւ մ աքի խոր թա կեղծեր կբ դառնան «իրաւ^ ; ի խուռն , տօնավաճառի մթնոլորտով : Օրուան
փանցում մ ր բանաստեղծութեան աշխարՀ ին մէջ ։ Բայց այս բառը առիթ կուտայ ինծի տա ճնշիչ Հոգին ենթակայ, Համբերող ու Համակեր -
Չընկերացուց մ տածում բ իր անվրէպ բնազդին ու ղանդները երկու դասակարգի բաժնելու ։ կեղծ ու պող ։
ճաշակին : Իր գա տ ո գո ւթի ւնն ե բ բ բրաւ ան ե ր բեմն իրաւ : Փօլ Վ^ալէ բ ի , տաղանդ • ՚Բօքթօ , տաղանդ : Եկւորնեբն ու տեզացիներր սկսած Էին իրար
նո յն իսկ առանց Հատոր բ բանալու : Հոտառու– Առաջինբ «իրալ$> , սակայն * եւ երկբոբգր կեղծ : գիտել կողմնակի : Բորբոսած կիրքն ու ատելու -
թեամբ։ Եւ ^գեո մեր վրայ երբեմն ծախուած ( Մ եբիննեբբ զդա յուն են ու կբ գո ւր դո ւր ան իրենց իժիւն ը, Ջրփոսի ազազուն թալային կանանչու -
բանի մբ տպաւ ո ր ո ւթիւնբ ։ Բայց Օշական բ չէ որ Համբաւին վբայ , զանց կ՚առնեմ իրենց անո ւննե– թեան մր փսխուած Էր : ՆիՀար ու Հիւծած ժ՜պաի
կը Հետապնդեմ: Գ առնան ք իր Հիրաւի բառին ։ րը) » Առաջիը կ՚րսէ այն ինչ որ ըսել կ՛ուզէ , կը մը նման։ Ա՚արգիկ սկսած Էին իրար Հոտոլրտալ ,
ներկա յանա յ իր Հ ոգի ին մ՛անրակրկիտ Հա բազա– վերապրումի գոՀ ո էձեակութե ամ բ % ին չպէ ս մազ -
ՀյւսՀ եկան է նիւթը , ո բ ովՀեաեւ մեր գոյու - աո ւթեամ բբ , խո բացում ով, պա ում ով : Ե րկրո բդր կուած անձրեւէն , մարգագետնի նորածիլ խոտեբր
թեան ամէնէն կարեւոր ու գեղեցիկ բահերէն մէկն մեհ֊ աճպարար մ բ՝ որ կը խազա յ Հ րթիռնե բու լոգանքի Հաճոյքով կ՚ապրին :
է « իրաւ » ԼՀԼԼաԼու– Համար մեբ մզած աայքաբը, Հետ մ եծ նիք ով մը, տալով կեղծ խո բացում - Այսպիսի խաղաղ իրկուն մր, մայթին վրայ՛ ան–
զո ր , ընդլայնելով , պիտի կրնանք ընդՀանրացնել ներ : Առաջինը կրնայ տեւել : Ե րկրո բդբ , ՐԼլաԼո*ք Համար բազմութեան մէ^, երկու մարգկային խա
է
ամբողջ մ ա րդկութեան , քանի որ քաղաքակրթու Հանդերձ մեծ տաղանդ մը, դատապարտուած չաձեւ քայյԼր յանկարծ կանգ կխաոնեն : ինչպէս
րնե րն
թիւն ու մ շակո յթ կբ ձգտին իրականացնել մ ար մ ո ռա ց ո ւթ ե ան : Երկուքն ալ իրենց Համ ակի շատերոլ կր պատաՀի , «միակերպ մտածումի» Հե
դը ։ Ու թարգճ ոբովՀ ետ եւ քաղաքակրթութիւն ու ու ատողները ունին : տեւանքով, ճամ բուն վբայ պարբ կը շաբռւնակոլի
մշակոյթ իրենց աբդելքնեբբ կբ բերեն իրենց Հետ, րայց մակերեսա յին պիտի ր / լար այս դատ ո լմն աչՀ - ձախ ճօճուելոլ ենթարկուելով , մինչել որ
իրենց թոյնբ Հակազդելով նոյնիսկ իրարու, ինչ* ալ։ Երբեմն շատ աւելի իրական է մարդը իր ծըպ՜ ստիպուինք ծիծաղով մր օղակը քակել ու մեկնիլ
պէս իրական տագանգր կը բերէ իր Հետ իր ո զբեր– տումին մ էջ ։ Գիմ ակով ու Հագուստով , որոնք չեն անբացատրելի զգացումով մը Համակուէ լով, ա -
գութեան պատճառնեբբ եւ իր լինելոլթիւնբ գըժ– Համ ա պա տ ա ս իս ան ե բ մ եղի ծանօթ իր էութեան , ռանց սակայն վերլուծելու բնութեան գաղտնիքը :
ուաբացնոզ խաւարը; կարեւոր որովՀետել կ՚ապ արտայայտութիլնբ կբ գառնան Հոգիին. խարերէն ք ՝ ա յ Յ ա յ ս երկու մարզիկը օտարներ են, օտար
րինք կեղծ ո լ խո րամ անկ եւ մ եր է ո ւթիւնբ կբ մ բ– եկող ճշմ ա բ տ ո ւթ ե ան մ ը ։ Երբեմն եր աղբ աւե լի՜ "՛էշ. կերպարանափոիսուած տարրեր կեղեւ -
նայ մեզի անծանօթ մինչեւ գերեզման : ի ր ա կան է քան ընթաց իկ ի բա կանո ւթիւնբ ։ իր ներով :
0 շա կան ա յս նիւթով չէ որ կը Հ ե տ ա քր քր ո ւի տուեալներ ր կուգան ենթա շխարՀ է մ ը զոր առօր Մէկր զինուորական մ րն է գրաւման բանա
երբ կբ գործածէ իր Հ իրաւ » բառը : իր նպատակն եայ ի ր ա կան ո ւթ իւն բ կը ծածկէ իր տակ։ Ո՛– աա– կէն։ Սլացիկ Հասակով եւ արծիւի Հայեացքով •
է միայն բնորոշեք ճշմարիտ բանաստեգծբ : Եւ գա ին ռապանքէն զուրկ չեն ա յս ճամրէն քա լո զն եր բ ։ մտամոլոր Հպարտ ինքնամ ոռաց ո ւթեամ բ :
կը ճանչնա յ երբ ան կբ Համ ա պա տ ա ս խ ան է իր բմ– Բայց թեթեւ են մ ի շա , ու շատ անգամ զո^»Ր Մի՞ւսը, բանուոր մր, նկուն եւ մտատան9 ,
բբռնումին ու ճաշակին եւ կը յուղէ զէնքբ ; Ան կեղծ տեսողութեան մը ։ Կը սիրեմ այն որ պաղ խորասուզուած , անողնայար;
նկատի չունի Հ Իրաւ » բառին տար ո գութ իւնը ։ դատումով մը կբ պա րպէ իր էութիւնը , գլխաւո բ •Բայլերր կանգ կ՝ առնեն աներեւոյթ ուժէ մր
ԵԼ չի Հարցներ թէ ստեզծագո րծութիւնր ճշմա– ն պ ա տա կը արուեստին ; Կ բ պա րպէ կերտելու Հա կա շկանգո լած :
բ իա ա բ տա յա յա ութ ի ւնն է ստեզծագործ Հ ոգի ին ։ մար ինքզինքբՀ իր արուեստէն անջատ : Ա՛արդը ; Վկա յո ւած ազնիւ ձիերու պէս , իրար կր Հոտ–
Առանց խորանալու , ան կբ դատէ մ իա յն արտա Կը դատէ , կը կշոէ , կր ղաէ մինչեւ որ գտնէ «ի - ոլըտան; «Բնազգը» թեւ կ՝առնէ, կ՝ընդարձակուի :,
դրութիւնը։ իբմէ Հեռու ու անջատ է Հետեւաբար բաւըֆ ։ Մնացեալը Բեգասի դինով խոյանք մ րն է ԱնՀ ամար յիշատակներ իրենց անցեալի ժապաւէն ր
մեր այս պեղումը։ Ան թելադրողն է միայն։ 0շա– յաճախ, վիպական % Ոսկին պէտք է չ՜սգվել իր ձի կը քակեն զսպանակի մը պէս ընդոստ; ժամանա
կան կը ղրաղի արտաքինով եւ ատով իսկ կ՚ունե ուն սմբա կներ ուն տակէն շատ անգամ ցեխերու կը կանգ կ՝առնէ մինչեւ որ նաՀանչի տեւողութիւ
նայ երբեմն վրիպումներ ։ Ան կը Հիանա յ երբեմն Հեա խ առդնուած , աւագին Հեա • • • : նը լրանայ ;
աճպարարի մը առջեւ ՀՈ ր գլխարկէն կր Հ անէ ծա Կան անշուշտ կեղծ բա յց տաղանդաւոր բանա Ձեռքերը կԳրկարին , մատնեբէն ցնցող ուժ՝ մր
գի կներ եւ ծագի կներ Լդեռ կ՚ոլզէ^ք* • «) , բայց ստեղծներ որ մանրակրկիտ կերպով, լ\ափելով ու կը Հեղու, արիւնը կբ սկսի եռալ, ձայն տալ.
բոլորն ալ թուգթէ , որոնք գունագեգ , շլմորեցու– կշռելով կուտան իրենց ^էեղծիքր , վարպետու– ֊ Գուրղէ՚ն... = Տ՛ալէ՛ն...
ցիչ ճշմարիտ կր թուին իրեն։ Ան կր Հիանայ աբ– թեամբ , բա յց զուրկ իսո բացում էն որ կր պաՀանջէ 8 անկարծ անոնց Համար ամ բող՛է քաղաքը կր
ա ա յա յտութեան յ ա ջո զո լ թ ե ա մ բբ : ///. իրաւ կ՛ լւ ս է Հրաժարում մբ բոլոր այգ աճ սլա րա բութ իւննե - չոգիանա յ, կ՝անՀետանայ իր բնակիչներով փյւենք
շատ անգամ բան Լ րու որոնք կեղծ , բայց յաջող են ։ րէն։ Ե*– րնզ Հակառակն , Հիրաւիներ կան, >որ ա– կը վերանան օդին մէշ թռիչքով մը աՀռելի արա
յ*ՐՐ լէ *^սՂՔՐ ։ Արուեստը սուտ մըն է յաճախ ։ ոանց Հաշիւի կբ մսխեն իրենց ՚ Հարստութիւնը : գութեամբ։ Տարիներր կը քակոլին ինչպէս խարիս
*Բ իչերն են որ կ՚աբտա յա յտեն անկեոծո ւթեամ բ Ոչ մէկբ եւ ոչ միւս ը ։ Լաւագո յնը ա յն է ո ր ա յգ խի մր պարանը, երկարելով գէպի Հունը իրենց
այն ինչ որ բսել կ՛ուզեն եւ այն ինչ որ են։ *Բի– վա ր պետռ ւ^թ եան կը մ իա ցնէ պեզո ւած խո բութիւն անցեալին ;
չեբբ՝ որ յանդուգն են, տոկուն ու յայն թոքեր մը ։ Այլ խօսքով սրտի եւ մտքի Հաւասարակշռու Գիրկրնգխաոնուած են այժմ, աններդաշնակ
լնին սուպոլե լու Հ ամ ս աաոդաանգ ։ Այլապէս թիւն մը, բան մր որ իրականացումբ պիտի բլլաբ միաձոյլ արձանի մը պէս; Անցորդներ ր իրենց կբ
կբ դաոնան իսոս տ ո վան ո ւթ եան ու փսխունքի աղ– նաեւ մարդկութեան եւ լրացումը մշակոյթին որ նային։ Ոմանք կանգ կ՝առնեն, ամէ մարգ իր Հո
բաման մը, վիժած մր, որուն «իրաւութիւնը» սիրտ է միայն եւ քաղաքակրթութիւն, որ միտք գիին մակարդակով կը դատէ; Բայց այս զանխո -
արժէք մր չի ՛ներկայաց՛ներ եւ որուն առէեւ , յու– է լոկ, զարգացում : Անկեղծութեամբ ։ Որքան աը– Հեմ» տղաքը մոռցած են թէ իրենք կը գտնուին օ–
ղոլելոլ տեղ, կր ծիծաղինք Նոյնիսկ անգութ ծ ի– խուր է Հ ր ապա բակի վրա յ եղած մ եր դրական տար երկրի մր բազմածաւալ Հրապարակը։
ծազով մր; խառն իճազանճբ , ուր կբ կեղծուին , կբ կա պկուին - «Գոլրգէն , միթէ կարելի" է, ոչ, չեմ կըբ–
՝Բանի մր րառ եւս՛ րսեչու Համար թէ որքան մտածում եւ յուղում ։ նար Հաւատալ թէ՝ մենք կրնայինք իրար տեսնել
մակերեսային ու յարաբերական է ժ՜ամանակին Այս սաՀմաննեբուն մէջ է որ պէտք է տես այսքան ^տարիներ վերի; Այս Հայրենի բառերը ա–
Հետ արտաքին այս գատումր « իրաւ բանաստեղ նենք ղոււո բանաստեղծութիւնը , ա յո ինքն խոր , նոր կոկորդէն կր գլորէին շղթայակապ գերիներու
ծին », քանի որ ամէն սերունդ ճշմարտութիւնը Հարազատ , զիրաւի , 0 շա կան ի բառով : Աքէս այլափոխուած, անզամաՀերձ :
կը տեսնէ իր պայմաններուն մէՀէն, կյէ զարգաց– ՆԻԿՈԴ,ՈՍ ՍԱՐԱՖ ԵԱՆ ք ՝ ա յ ո ՚/^քյ/՚Հ^-՚^ւ՛ զգացումը կյւ բաւէր վանկե–
Fonds A.R.A.M
•ՔՈ ԱՆՈՒՆԸ 4ԱՆԳԻՊ ՈԻՍ
8* Օշական նոր գո ր՛ե՝ահ– ութ իւն մր տուաւ
վերջերս Հիրաւի բառին, «իրաւ բանաստեղծն , Քո անունը շրթեբիս բիւր աշխարհներ հո անցայ , Տուզի՛ չ , շա՛տ ՛յուզիչ եղերական «գիպուաձ»
Արքայական ու վսեմ քո անունը իմ սրտում,
«իրաւ բանաստեղծութիւն $ : Այսինքն իրական, կարօտակէզ իմ հոգում դու յաւերժոդ ծիածան, մը պատաՀեցաւ լեոՖերու կատարէ , մեզմէ մէկ
՝Րո անունով բախտաւոր՝ եղայ հպարտ ու խնդուն :
վաւերական ինչպէս կ րսէր արգէն երր նլաբղ սերունգ առաչՀ • • • :
լեղուով կբ խօսէր եւ չէր գործածեր րառերու սօ՛ Մարզիկ ու չուներ, ձ֊աւալուն օձի պէս մ իա–
սինձբ որ կը փակէէ ընթերցողին եբեւակայու - ձոյլ իրենց թունաւոր ժանիքը գէպի բարձունք -
թեան , կը փա թ տ ո ւի անոր առաձգական ու ման - Ռազմի ահեղ արիւնոտ ուզիներում հեոաւոբ, ները անկան, սողալով ու գաւաղիր , պաչարեցին
Ես քայլեցի անմռունչ, ես քայլեցի անտրտում , , ու վճռեցին
ո ւած ապատ թելերով , ումաթափ ու յուսախաբ ը՛ Անպարտելի եւ անառ, ամենայաղթ–, զօրաւոր , լեոձերոլ ազատութիւնը Հալածական
Անմահ էի՝ քո պայծաո,սուրբ անունն իմ սրտում։ աստուա -
նելու Համար զայն ի՛վերջոյ ; ^Սկիզբէն կը տես մերկացնել հ֊աղկող գեղեցկութիւնը, տաճարին...։
նենք իր մէջ լեզուն կոտրելու ճիգ մը, որ սակայն ձ֊ամերձ եղնիկներու դարակերտ
ինքն տտպութենէն անցաւ ախտագին խրթնոլ - ինկաւ պաՀնորգ երերուն, անՀաւյսսար մա
թեան ; Ուսումնասիրելէ երեւոյթ մ ը) % քառումով , իր րմբոստ եղչիկր՜ները խրելէ • վեբչ
Մեծ աաղանղ մըն է 0 շա կան եւ կը Հիանանք Թէ տխրութեան մի սեւ ամպ պատէր կամարն իմ զինք Հալածողներու սրտին մէչ1 :
իր վերելքին վրայ։ Գիւղէն կուգա ր դ երիտասարդ՝ հոգու, ինկան եւ բազմաթիւ ուրիշներ , որոնցմէ շա
Գոլ մայրական քո ձեռքով ձգւում էիր ինձ հեուից
գաս մբ տալու Համար բոլոր Համալսարանականնե Աստանդական վրանում,այն հեոաւոր նամբէքում, տեր , մօտն րԱալով յաւիտենականութեան , Աստը,
ք՝ոնն էի ես եւ քեզ հետ,միշտ անբաժան քեզանից։
րուն ու գրական յարգուած քուրմերուն ։ Մեծ ա՛ ծոլ գաՀը զարգարեցին : Ոզչ՝ մնացոզներր խլուե -
լիք մը։ Իրեն կբ պարտինք մեր կեղծ կուռքերուն ցան՝ վաճառանոցներու մէչ դարանակալ սպասող
տապալում բ եւ մեր գրական Հորիզոններուն ըն - գնորգներէ՝ իրենց ցուցապարտէզներու փառքին
գարձակումը։ Ի*բ կնիքը զարկաւ մարգոց եւ անոնք Իսկ թ է կրակն իմ հագչէր , մարէր լոյսն իմ աչ . Համար : արիւ
Հա
դարձան արմէքներ : Եւ ա յ գ վաւերացումը նկատ– բում, . Նախճիրր կատարեալ էր , ու Հեղեղուած
Թէ ընկնէի ես խոցուած եւ մոխրանար սիրտն իմ անտառ,
յնՀ րամե շս ճանչցուելու Հւ իբրեւ կեանք կ՚առնէի ես նորից մշտահոլով աշխարհում նը անո՛ւշ, ա՝նո՛ւշ, Հրէշածին շրթունքներու
Քանի կաս դու , ապրում ես ,դու իմ սրտի մտերիմ :
դրող՛ ճՕշականն ըսաւ* *•՝$>։ Ու շատեր երագեցին մար :
* * * կ՚երագեն , մուրացին ու կբ մուրան այդ Հաս - Ցաւի մրրիկ մը գալարուելով սար ու
ա ա աո ւմ բ : Հիմա իսկ, ան իր շուքին տակ առած է ձոր ու ծմակ , Հալ ու մաշ տաբածուեցալ արիւնա
Ափիւռքը։ Ե» արդար կբ գանեմ ծերի մը այդ տ ի– Ես քո անունն իմ սրտում արհաւիրքներ սանձեցի , զանգ, ծովէ ծով, երկրէ երկիր, մինչեւ Հեռաւոր
Ոսոխն բնկաւ գլխատւած , շողաց խաղաղ աոաւօտ ,
ր ա պետ ո ւթ ի ւն ր եւ օգտակար երբ Հին , պառաւ եւ Յաղթանակի արեւով արշալոյսներ բացեցի րե լեռներ ր աշխ-արՀի :
՚Րո կախարդող եբկնքռւմյոբ դու լինես բախտաւոր :
փետրաթափ եւ նոր սերունդին Հեւո անՀ ա շա ադ - Անսահման եղաւ տառապանքր աքսորանքին :
ռա ւն ե բ կբ կր կռան տակաւին , վե բաՀ աստատե լու Հեկեկացին անոնք , քնացած խղճի պարտէզներուն
Հ ամ ար իրենց տափակո ւթ իւննե բ ը : Իր խօսքեբը մէշ, փշաթելերէն վիրաւոր կուրծքերով։ Լացով
ունին պաա դա մն եր ո լ զօր ո ւթիւնբ ։ Ի^նչ պիտ ի րբ֊ Այն հեռաւոր ափերից հիմա, դարձել եմ ես տուն, բեռնաւորուեցան ձէրենց Հայեացքը ուղղելով մշու
լար ան , եթէ իր տաղանդին Համապատասխան մեծ Ես զինուորդ քո ջահել , որ լոկ շիւղն եմ քո մեծ շապա՛տ ըղձանքին ՚ * . :
Եւ աՀա, օր մ ըն ալ, երկու
զարգացում մբ առած Ը Աա Ր եւ տարբեր ժոզովուր– տան , որբեր երկու Հո
գի մ բ պատկանէ ր ։ Կբկին ը ։ Ո բովՀետեւ 0 շա կան Եւ քո անունն է կրկին կարօտավաո իմ սրտում, րիզոններէ մեկնած, Հրաշքով մր իրար կը գտնեն
անոնցմէ չէ ,որ կբ կուրնան , կը տափակնան ու Իմ յաւերժոդ հայրենիք, Սովետական Հայաստան։ տարիներ վերչ^՝ Հասարակաց պողոտայի մը վրայ։
կ՜՚անբանանա՛ն զարգացումէն եւ ան շատ աւելի ա -
զատ կերպով պիտի տարածէր էսՔՂէ^՚ՔՐ 1 եթէ ԳՈՒՐԳԷՆ ԲՈՐԵԱՆ X
չՀասկցուելու վախը չունենար • թշնամին՝ սալայատակներէն մաշած իր մ ո յ–
Բայց ա յս բացառիկ տադանգը, ըռ ո ս է է ա է ման չափով եւ բմբռնում ով , մ ան ա ւան կեբբ քանի մբ անգամ փոխած էր արդէն , եւ իր
էր սովորական դառնալ
ոլզէի փորձել օր մբ կշս-ե լ իր ան սա Հ մ ան ա ռա ւե - երբ կը պակսի արժէքներու գ մ եր մ էջ , ներկայութիւնը սկսած
։ Տեսանք ,
լութի ւննե բովն ու թեր ո ւթի ւններովը , իմ էսկ Պանթէոնը ինքբ, Օշա այլեւս :
ե լ քանի մր
կաբոզութիւնս չափած ըլլալու Համար , այս ա - կարդ մը Հիրաւիներ , որոնց մէջ նաեւ էիոզովուրդբ , խառնուած զին ո ւո բն ե բ ո լ Հետ
Հ ա ր կո ւ եւ անսպառ աագանդը, որուն ոչ մէկ գրիչ կանբ, կ՛ուրացուին մեր երկրին մէջ իրիկուան դեգերում ի պաՀեր ստեղծած Էր, խառն
կբ յանդդնի մ օտենալ, չունեցաւ մ աքի խոր թա կեղծեր կբ դառնան «իրաւ^ ; ի խուռն , տօնավաճառի մթնոլորտով : Օրուան
փանցում մ ր բանաստեղծութեան աշխարՀ ին մէջ ։ Բայց այս բառը առիթ կուտայ ինծի տա ճնշիչ Հոգին ենթակայ, Համբերող ու Համակեր -
Չընկերացուց մ տածում բ իր անվրէպ բնազդին ու ղանդները երկու դասակարգի բաժնելու ։ կեղծ ու պող ։
ճաշակին : Իր գա տ ո գո ւթի ւնն ե բ բ բրաւ ան ե ր բեմն իրաւ : Փօլ Վ^ալէ բ ի , տաղանդ • ՚Բօքթօ , տաղանդ : Եկւորնեբն ու տեզացիներր սկսած Էին իրար
նո յն իսկ առանց Հատոր բ բանալու : Հոտառու– Առաջինբ «իրալ$> , սակայն * եւ երկբոբգր կեղծ : գիտել կողմնակի : Բորբոսած կիրքն ու ատելու -
թեամբ։ Եւ ^գեո մեր վրայ երբեմն ծախուած ( Մ եբիննեբբ զդա յուն են ու կբ գո ւր դո ւր ան իրենց իժիւն ը, Ջրփոսի ազազուն թալային կանանչու -
բանի մբ տպաւ ո ր ո ւթիւնբ ։ Բայց Օշական բ չէ որ Համբաւին վբայ , զանց կ՚առնեմ իրենց անո ւննե– թեան մր փսխուած Էր : ՆիՀար ու Հիւծած ժ՜պաի
կը Հետապնդեմ: Գ առնան ք իր Հիրաւի բառին ։ րը) » Առաջիը կ՚րսէ այն ինչ որ ըսել կ՛ուզէ , կը մը նման։ Ա՚արգիկ սկսած Էին իրար Հոտոլրտալ ,
ներկա յանա յ իր Հ ոգի ին մ՛անրակրկիտ Հա բազա– վերապրումի գոՀ ո էձեակութե ամ բ % ին չպէ ս մազ -
ՀյւսՀ եկան է նիւթը , ո բ ովՀեաեւ մեր գոյու - աո ւթեամ բբ , խո բացում ով, պա ում ով : Ե րկրո բդր կուած անձրեւէն , մարգագետնի նորածիլ խոտեբր
թեան ամէնէն կարեւոր ու գեղեցիկ բահերէն մէկն մեհ֊ աճպարար մ բ՝ որ կը խազա յ Հ րթիռնե բու լոգանքի Հաճոյքով կ՚ապրին :
է « իրաւ » ԼՀԼԼաԼու– Համար մեբ մզած աայքաբը, Հետ մ եծ նիք ով մը, տալով կեղծ խո բացում - Այսպիսի խաղաղ իրկուն մր, մայթին վրայ՛ ան–
զո ր , ընդլայնելով , պիտի կրնանք ընդՀանրացնել ներ : Առաջինը կրնայ տեւել : Ե րկրո բդբ , ՐԼլաԼո*ք Համար բազմութեան մէ^, երկու մարգկային խա
է
ամբողջ մ ա րդկութեան , քանի որ քաղաքակրթու Հանդերձ մեծ տաղանդ մը, դատապարտուած չաձեւ քայյԼր յանկարծ կանգ կխաոնեն : ինչպէս
րնե րն
թիւն ու մ շակո յթ կբ ձգտին իրականացնել մ ար մ ո ռա ց ո ւթ ե ան : Երկուքն ալ իրենց Համ ակի շատերոլ կր պատաՀի , «միակերպ մտածումի» Հե
դը ։ Ու թարգճ ոբովՀ ետ եւ քաղաքակրթութիւն ու ու ատողները ունին : տեւանքով, ճամ բուն վբայ պարբ կը շաբռւնակոլի
մշակոյթ իրենց աբդելքնեբբ կբ բերեն իրենց Հետ, րայց մակերեսա յին պիտի ր / լար այս դատ ո լմն աչՀ - ձախ ճօճուելոլ ենթարկուելով , մինչել որ
իրենց թոյնբ Հակազդելով նոյնիսկ իրարու, ինչ* ալ։ Երբեմն շատ աւելի իրական է մարդը իր ծըպ՜ ստիպուինք ծիծաղով մր օղակը քակել ու մեկնիլ
պէս իրական տագանգր կը բերէ իր Հետ իր ո զբեր– տումին մ էջ ։ Գիմ ակով ու Հագուստով , որոնք չեն անբացատրելի զգացումով մը Համակուէ լով, ա -
գութեան պատճառնեբբ եւ իր լինելոլթիւնբ գըժ– Համ ա պա տ ա ս իս ան ե բ մ եղի ծանօթ իր էութեան , ռանց սակայն վերլուծելու բնութեան գաղտնիքը :
ուաբացնոզ խաւարը; կարեւոր որովՀետել կ՚ապ արտայայտութիլնբ կբ գառնան Հոգիին. խարերէն ք ՝ ա յ Յ ա յ ս երկու մարզիկը օտարներ են, օտար
րինք կեղծ ո լ խո րամ անկ եւ մ եր է ո ւթիւնբ կբ մ բ– եկող ճշմ ա բ տ ո ւթ ե ան մ ը ։ Երբեմն եր աղբ աւե լի՜ "՛էշ. կերպարանափոիսուած տարրեր կեղեւ -
նայ մեզի անծանօթ մինչեւ գերեզման : ի ր ա կան է քան ընթաց իկ ի բա կանո ւթիւնբ ։ իր ներով :
0 շա կան ա յս նիւթով չէ որ կը Հ ե տ ա քր քր ո ւի տուեալներ ր կուգան ենթա շխարՀ է մ ը զոր առօր Մէկր զինուորական մ րն է գրաւման բանա
երբ կբ գործածէ իր Հ իրաւ » բառը : իր նպատակն եայ ի ր ա կան ո ւթ իւն բ կը ծածկէ իր տակ։ Ո՛– աա– կէն։ Սլացիկ Հասակով եւ արծիւի Հայեացքով •
է միայն բնորոշեք ճշմարիտ բանաստեգծբ : Եւ գա ին ռապանքէն զուրկ չեն ա յս ճամրէն քա լո զն եր բ ։ մտամոլոր Հպարտ ինքնամ ոռաց ո ւթեամ բ :
կը ճանչնա յ երբ ան կբ Համ ա պա տ ա ս խ ան է իր բմ– Բայց թեթեւ են մ ի շա , ու շատ անգամ զո^»Ր Մի՞ւսը, բանուոր մր, նկուն եւ մտատան9 ,
բբռնումին ու ճաշակին եւ կը յուղէ զէնքբ ; Ան կեղծ տեսողութեան մը ։ Կը սիրեմ այն որ պաղ խորասուզուած , անողնայար;
նկատի չունի Հ Իրաւ » բառին տար ո գութ իւնը ։ դատումով մը կբ պա րպէ իր էութիւնը , գլխաւո բ •Բայլերր կանգ կ՝ առնեն աներեւոյթ ուժէ մր
ԵԼ չի Հարցներ թէ ստեզծագո րծութիւնր ճշմա– ն պ ա տա կը արուեստին ; Կ բ պա րպէ կերտելու Հա կա շկանգո լած :
բ իա ա բ տա յա յա ութ ի ւնն է ստեզծագործ Հ ոգի ին ։ մար ինքզինքբՀ իր արուեստէն անջատ : Ա՛արդը ; Վկա յո ւած ազնիւ ձիերու պէս , իրար կր Հոտ–
Առանց խորանալու , ան կբ դատէ մ իա յն արտա Կը դատէ , կը կշոէ , կր ղաէ մինչեւ որ գտնէ «ի - ոլըտան; «Բնազգը» թեւ կ՝առնէ, կ՝ընդարձակուի :,
դրութիւնը։ իբմէ Հեռու ու անջատ է Հետեւաբար բաւըֆ ։ Մնացեալը Բեգասի դինով խոյանք մ րն է ԱնՀ ամար յիշատակներ իրենց անցեալի ժապաւէն ր
մեր այս պեղումը։ Ան թելադրողն է միայն։ 0շա– յաճախ, վիպական % Ոսկին պէտք է չ՜սգվել իր ձի կը քակեն զսպանակի մը պէս ընդոստ; ժամանա
կան կը ղրաղի արտաքինով եւ ատով իսկ կ՚ունե ուն սմբա կներ ուն տակէն շատ անգամ ցեխերու կը կանգ կ՝առնէ մինչեւ որ նաՀանչի տեւողութիւ
նայ երբեմն վրիպումներ ։ Ան կը Հիանա յ երբեմն Հեա խ առդնուած , աւագին Հեա • • • : նը լրանայ ;
աճպարարի մը առջեւ ՀՈ ր գլխարկէն կր Հ անէ ծա Կան անշուշտ կեղծ բա յց տաղանդաւոր բանա Ձեռքերը կԳրկարին , մատնեբէն ցնցող ուժ՝ մր
գի կներ եւ ծագի կներ Լդեռ կ՚ոլզէ^ք* • «) , բայց ստեղծներ որ մանրակրկիտ կերպով, լ\ափելով ու կը Հեղու, արիւնը կբ սկսի եռալ, ձայն տալ.
բոլորն ալ թուգթէ , որոնք գունագեգ , շլմորեցու– կշռելով կուտան իրենց ^էեղծիքր , վարպետու– ֊ Գուրղէ՚ն... = Տ՛ալէ՛ն...
ցիչ ճշմարիտ կր թուին իրեն։ Ան կր Հիանայ աբ– թեամբ , բա յց զուրկ իսո բացում էն որ կր պաՀանջէ 8 անկարծ անոնց Համար ամ բող՛է քաղաքը կր
ա ա յա յտութեան յ ա ջո զո լ թ ե ա մ բբ : ///. իրաւ կ՛ լւ ս է Հրաժարում մբ բոլոր այգ աճ սլա րա բութ իւննե - չոգիանա յ, կ՝անՀետանայ իր բնակիչներով փյւենք
շատ անգամ բան Լ րու որոնք կեղծ , բայց յաջող են ։ րէն։ Ե*– րնզ Հակառակն , Հիրաւիներ կան, >որ ա– կը վերանան օդին մէշ թռիչքով մը աՀռելի արա
յ*ՐՐ լէ *^սՂՔՐ ։ Արուեստը սուտ մըն է յաճախ ։ ոանց Հաշիւի կբ մսխեն իրենց ՚ Հարստութիւնը : գութեամբ։ Տարիներր կը քակոլին ինչպէս խարիս
*Բ իչերն են որ կ՚աբտա յա յտեն անկեոծո ւթեամ բ Ոչ մէկբ եւ ոչ միւս ը ։ Լաւագո յնը ա յն է ո ր ա յգ խի մր պարանը, երկարելով գէպի Հունը իրենց
այն ինչ որ բսել կ՛ուզեն եւ այն ինչ որ են։ *Բի– վա ր պետռ ւ^թ եան կը մ իա ցնէ պեզո ւած խո բութիւն անցեալին ;
չեբբ՝ որ յանդուգն են, տոկուն ու յայն թոքեր մը ։ Այլ խօսքով սրտի եւ մտքի Հաւասարակշռու Գիրկրնգխաոնուած են այժմ, աններդաշնակ
լնին սուպոլե լու Հ ամ ս աաոդաանգ ։ Այլապէս թիւն մը, բան մր որ իրականացումբ պիտի բլլաբ միաձոյլ արձանի մը պէս; Անցորդներ ր իրենց կբ
կբ դաոնան իսոս տ ո վան ո ւթ եան ու փսխունքի աղ– նաեւ մարդկութեան եւ լրացումը մշակոյթին որ նային։ Ոմանք կանգ կ՝առնեն, ամէ մարգ իր Հո
բաման մը, վիժած մր, որուն «իրաւութիւնը» սիրտ է միայն եւ քաղաքակրթութիւն, որ միտք գիին մակարդակով կը դատէ; Բայց այս զանխո -
արժէք մր չի ՛ներկայաց՛ներ եւ որուն առէեւ , յու– է լոկ, զարգացում : Անկեղծութեամբ ։ Որքան աը– Հեմ» տղաքը մոռցած են թէ իրենք կը գտնուին օ–
ղոլելոլ տեղ, կր ծիծաղինք Նոյնիսկ անգութ ծ ի– խուր է Հ ր ապա բակի վրա յ եղած մ եր դրական տար երկրի մր բազմածաւալ Հրապարակը։
ծազով մր; խառն իճազանճբ , ուր կբ կեղծուին , կբ կա պկուին - «Գոլրգէն , միթէ կարելի" է, ոչ, չեմ կըբ–
՝Բանի մր րառ եւս՛ րսեչու Համար թէ որքան մտածում եւ յուղում ։ նար Հաւատալ թէ՝ մենք կրնայինք իրար տեսնել
մակերեսային ու յարաբերական է ժ՜ամանակին Այս սաՀմաննեբուն մէջ է որ պէտք է տես այսքան ^տարիներ վերի; Այս Հայրենի բառերը ա–
Հետ արտաքին այս գատումր « իրաւ բանաստեղ նենք ղոււո բանաստեղծութիւնը , ա յո ինքն խոր , նոր կոկորդէն կր գլորէին շղթայակապ գերիներու
ծին », քանի որ ամէն սերունդ ճշմարտութիւնը Հարազատ , զիրաւի , 0 շա կան ի բառով : Աքէս այլափոխուած, անզամաՀերձ :
կը տեսնէ իր պայմաններուն մէՀէն, կյէ զարգաց– ՆԻԿՈԴ,ՈՍ ՍԱՐԱՖ ԵԱՆ ք ՝ ա յ ո ՚/^քյ/՚Հ^-՚^ւ՛ զգացումը կյւ բաւէր վանկե–
Fonds A.R.A.M