է[արա%քը խօսքերուն որ աոաջին անգամ ու երկչոտօրէն, իր ականթներուն,
պիտի փսփսային առածին յայտնութիւնները
սիրոյ։
Որքան քաղցր սլիաի ըլլային աոաջին Հպուե%երն ու գուրգուրանքները
տարտամ,
և նուիրական՝ առածին ծաղիկը կարմիր* բարբառը մունֆ ու պե
ճախօս բոլոր վճիտ Հրայրքներմւն,
որ դ
ոո
գ
ո
%_ մատներու
երկարէր • • •
Ուրեաւ, ինք, որուն սրտին Համար երիտասարդութիւնն
ու սէրը իրենց
Ր
ո
է
ո
Ր երանայի
անա1լնկպլնեբը
դեռ պա Հա ծ են, Հպիտի երթա՞յ
Հոն, ուր
պարմանին, մտացիր ու կենսուրախ,
իրեն կ՝սպասէ։
՛Բանի որ Գեղեցկու
թիւնը իրեն ալ այնքան ժպտուն եղածէ ու առատաձեռն,
քանի որ fառումը
առնական ակնարկներուն գեռ այնպէս,
f եղակարծ կը
շի1լնեցնեն
իր կուսա
կան այտերն ու շուարման Դ
ո
ԴԴ
ո
$ր կը պտրտցնեն իր բուստէ . շրթներուն
վրայ, և քանի որ իր աչքերր դեռ այնքան անմեղ են ու պա fծառ ե կր ցոլա՛՛
ցնեն իրենց վճիտութեան ընդմէֆփւ
եղնի1լներու
նայուածքներուն
անիմանալի
խորՀուրղը
այն, եղերերգի մը քթթուններով
ե անծայրածիր
զարմացումը
այն՛ ա%Հնարին՝ Տարիքի
ըմբռնողութեան, երբ անոնք, ապառաժի մը կա
տարէն, սրտատրոփ,
մարդոց սեւ քաղաքները կը դիտեն • . •"
Ու֊րեՅն ինք, երիտասարդ
և գեղեցիկ, է
ա
է՝
տ
է
^րթայ Հոն ուր պար
մանին, կենսայորղ, իրեն կը սպասէ • • •
Ո*ր ձեռքն է, կ"յր "լ անողորմ որ լռութեան մէ £՛ տառապանքի ամե–
սուր ու զարհուրելիին արմատը կը ձգէ խորր այն դեռափթիթ
սրտին։
ինչո՞ւ ուրեսե իր փութկոտ
քայլերը չեն ուղղուիր Հոնև ինչո՛ւ իրենց
սրտի բաբախուններու
ընկերակցութեան
րնգմէֆէքն ռաբունի
խորՀուրդին
պանծացման երգը չի սկսիր։
Ան կեանքին Հետ, ղաշներուն
ամենին դժնդակը՝ իր յարատեւ է մար
տիրոսաց ման դաշնը
1լնքած
է ալ։ Ան, ալ չպիտի երթայ Հոն ուր պարմա
նիներ
իրեն պիտի սպասէին։
• • • frf_
այդպէս
մթեչեւ որ գորշը
իյնալ իր վարսերուն մէֆ և ztpt^E
դառնայ միակ ու փայփայիչ պատկերը ճակատագրէն իր պղծուած
օրերո
• . . Տառապանքի
ընտրութիւն
ր իր վեսութիւններուն
ու Հպարտու
թիւնն երուն ի խնդիր» յադթած
է Հոգեկան
գիտուններուն ու անկումի Հա
մակերպուին երուն
Փ • •
Արնիկա, այն առածին ան գանն ալ, չի գնաց Հոն ուր պար մանին
իրեն
կ* սպա սէր և տառապանքը որդեդրած, կրակէ սրտաճմլումով
մը, ձախաւե
շարժման մը րնդմէֆէն, ճիւղէն գն դա կա Հար ինկած արտոյտի մընման, նետ–
ուեցաւ անկողնին վրայ և Հեկեկանքը, Հսկայ ու անդնդախոր, պոռթկաց
որովՀետեւ նա խեղանդամ էր և Հեգնանքի ժսլիտր չէր սիրերէ
1ՐԱ2
ՏԱՐԴԱՐԵԱ
Ն
