1 4
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
ղափեր որոնց մէ £ նկատեցի
« m e r c i,
mercifàkp եկաւ ապացուցանելու մե
վարպետին, որ Հայ Հասարակութիւնը գի՛տէր գնահատել իր և Տիկ
Համակրանքի
մէսթը դէպի երիտասարդ
ձՀայ արուեստագէտր։
Պ* Ա արեան վԱնտրոմաքնի Գ. Դ. և Ե՛ տեսարաններու
մէֆ
յաւա1լնութիւնր
չունէր մեգի տալու անքննադատելի Օրէս"
1
մր։ Դասական՛
ներու երկրին մէ £ Օրէս տի մը Հայ բեմին վրա/ երեւալր շատեր
յանդգնո
թիւն մը Համարեցին գուցէ* ես այդ ցուցադրութիւնը
ընդունեցի իբր քննու
թիւն մը Պ* Ս արեանի կողմէ տրուած Հայ Հասարակութեան,
ցոյց
Համար նոյն կարողութիւններուն
նախախայրիքները,
որոնք օր մր զարգանա՛
լով» Հասուննալով, պիտի կրնան — ես վստաՀ եմ — մեզի րմբոշխնել տա
արուեստի անխառն Հաճոյքներ, առանց
failSS e
ՈՕէշի
չափազանցութիւններու
Տիկին ժօռտան
՚ԲօնԷ՝քօնսէրվաթուառէն
տաւիղի առածին մրցանակ՝
մեծ նրբութեամբ արտայայտեց մանաւանդ
HaSSe lma i l S ^
«PditrO\li\\ey>ը*> եր
ներու կատարեալ տիրականութեամբ մը։
Օրիորդ Պոէքա (Օբէոա ՚Բօմիքէն) Հ Հնչեղ ե արեւոտ
ձայն մը ունէր,
իր երգած երկու կտորները մեծ՛ Հաճոյքով լսուեց ան։
À
Օրիորդ Կինա Րիւտէլ, Փա սինի նոր պարերով,
Տիկի՛" ՛ե* ՎԷ՛Հ՛Է
տասանութիւններով
ամբողջացուցին
ցերեկոյթ մր, որ րնգՀանուր տպաւո
րութեան մէ^՝ վս տա Հա բար կարելի է ըսել՝ մեծապէս Հաճելի եղաւ. Հա
րակութեան։
'3
$$Լ՛
M
Պ* Ա արեանին կր մաղթենք նոր յա^ո ղութի ւններ, որոնք սակայն յա
մառ աշխատանքի մր պտուզներր կրնան
ՐԱ
՚սլ։ Ցանկալի էր որ ան
ւէր ֆրանսական չափազանց շողոքորդութիւններէ կամ Հայկական զանա
քննադատութիւններէ։
պ^Լ
Յայտնի (ձՀքանիր զքեզֆին Հետ
իրեն կր նուիրեմ
իմ նշանաբանը։ ,
— Արուեստը կարելի է միշտ սորվիլ, գիտնալ՝
երբէք։–
.£Ր. ԱԼԵԱՆԱ Ք
ԻՆՉՊԷՍ I W M UH տ
ա
ՀԱՅԿԱԿԱ Ն ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆԸ
ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹԵԱ
Ն ԲԱՆԱԿՑՈՒՏՓՒՆՆեՐ
Ը ԼԸԿՐԱՆ Ի
ԼԵՏ
Ա՚ինչ Երեւանի կառավարութեան
ամբող^ ուշադրութիւնը կեդրոն ա ցած
էր Ալէքսանղրապոլի
Հաշտութեան
՛խնդրի վրայ, վստաՀ՝
որ Պոլշէվիկնե
կողմից ոչինչ չի սպաոնում երկրին՝* քանի որ ամենարար եկա մա կան բանակ
ցսւթիւններ
էին վարւում
իյորՀ. քիհւսաստանի ներկայացուցիչ Լըկրանի Հետ,
վերջինս, ինչպէս յետոյ պարզուեց տեղի ունեցած դեպքերով,
քնացնում էր
Հայկական
դաՀլիճր։
Լըկրանի Հետ վարուած .բանակցութիւնն երի Հիսնական միտքն այն էր
ë m éè
