ՎԵ Ր ԱԾՆ Ո ՒՆԳ
717
ա արարութիւն ո ըրած է
$
ղկարեւորր ամէքն բա՛նէ առաք, Փրկելն է
Հա
Ձի մոռնանք որ կո ըսուած ամէն օր իր արժէքը ունի և թերեւս այն
Հուն երր մե՛նո { nu այդ Հարցը կը քննենք, քաըդերր իրենց ընթացքը կը շա
րունակեն։ Թ է քն ի կ տեսակէտով,
ամենին գործնական
միքոցն է
խումբ մը ղրկեէ որուն Համար պէաք ենք կազմած և գրամ գտնել։ իմ կ
ծիքով 00,(100 մարգ և. 20 միլիոն ոսկի պիտի բաւեն տյդ բանին։
քիումանիոյ ներկաւացուցիչր
նոյնպէս գեղեցիկ ճառով մը պնդած է
ան միքական գործունէութեան
մը անՀրաժեշտութեան
վրայ, սապէս արտա
լայտուելով, «Պարո՛ններ, Հայաստանի խուճապի աղաղակը աշխարՀի
բո
ազատ ժողովուրդներու վրտյ Հրամայական և ան միքական պարտք կ
ազատելու Համար մեր Հայ եղբայրները։ Ա/ս ք
ա
ՐԴ
ռ
րր
այսօրուայ
ունդ
չեն։ Մենք ամեչնքս ամէքն ինչ գիտենք և այդ մասին
քննութիւն աւե
լորդ պիտի րլլ
ա
ր
։
եթէ տակաւին Հալեր գոյութիւն
ունին, այգ իրենց ապ
րելու կամքին կը պարտին և շնորՀիւ
ա
յդ դիմադրութեան՝
որ անոնք ցոքց
տուած են ընդդէմ զիրենք փշրողներուն։ Պարտականութիւներու
առա քինն
գործել արագօրէն և ապացոյցը տալ Հայերուն որ աշխարՀի բոլոր ժողովուրդ
ները իրենց Հետ են։
՝Բանատալի ներկայացուցիչը Պ* ՏոՀէրթի իր ճառին մէք ի միքի այլոց
Հետեւեալ յատկանշական
խօսքեր ր ըրած է* «Աւելորդ է ծանրանալ այն
մակրութեան վրա
լ որուն իրաւունք
ունի տյս անբախտ
ժողովուրդը։
Գմո ո–
նանք որ Հայերու պա Հան քա ծ ր արդարութիւնն է և որ արդարութիւնը խ
ղաղութեան
Հիմունքն է։»
Մասնաւոր ուշադրութեան
արժանի է Աերպօ-Գրուաթօ-Ալավ
պետո
թեան ներկայացուցիչի, Պ* ԱԲ
ա
յՔ
ա
Լ
ո
4Էït
ճառր, որուն Հայրենիքը
նոյնպէս
ժամանակին թատերավայր
եղած է թրքական
խժդժութիւններու ե.
րու։ S ար գելի Հռետորը Հաւատարիմ արտայալտիչր կր դաոնաք տյղ ի
նութեան, ժողովին
մէք։ կ՚արժէր որ ճառը ամբողքութեամր
թարգմանէինք,
բայց տեղի սղութեան պատճառաւ
կը բաւականանանք
միայն
ներկայաց
ընթերցող Հասարակութեան
գլխաւոր
կէտերը։
€ Հայ աս տանի գատին ոյժ տալու Համար այսօր խօսք առնելով, ես, որ
պէս Աերպ և որպէս Աերպօ-՝Բրուաթօ՚Ալովէն
պատուիրակութեան նախա
բնական, տրամաբանական և ինքնաբուխ
պարտականութիւն
մընէ
կատարեմ։ կը ցաւիմ որ ան Հանգստութեան պատճառւվ
չեմ կրցած
կանուխ կատարել այղ բանը, ինծի կը թուի, Պարոններ, որ մեր ժողովը այգ
լսնդրի վերաբերմամբ ստիպողական պարտք մը ունի կատարելիք։
Գլխ
պետութիւններու
կողմէ գործո ւնէութ իլն մը ան Հրա ժեշտ է։ Օ՜Հ» գիտեմ որ
ալդ պետութիւններու
կառավարութիւններր,
այս վերքին տարիներու ըն
թացքին աշխարՀի գլխին բարձուած
բազմաթիւ ծանր Հարցերով ծանրաբեռ
նուած են։ Բալց այդ նկատողութիւնները պէտք չէ մեղ շեղեցնեն այն ուղի
(շն գէպի ուր պէտք է մեզ առա քնոր դեն ա մենա վե Հան ձն ձգտուՏները և
նաբարձր
զգացոււքներր։
