VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 847

ցէէն էրենց տարիներէ ի Հեր յերիւրած գրպարտութէւԼներու Հաւաքածոյին,
րայց կ՛արժէ որ այս երկու կէտրն վրայ արուի ան Հրաժեշտ բացատրութիւ­
նը, Հանրութիւնը լուսաբանելու և ցուցունելու Համար թէ, որքան չարա՛
միտ են մեր Հակառակորդները։
Ա.— Պ* Սաֆրաստեան Ջէչէրէնի կոդմէ 12 Նոյ* թուականով
Arméûi a կոմիտէէն ուղղուած րատիոյէն կարդաց այնպիսի Հատուա
միայն, որոնք ունԼլնդիրներուն վրայ այն տպաւորութիւնբ կը ձգէին, որ
Հայաստանի Դաշնակցական կառավարութիւնը, թշնամական կեցուածք
նի, երկիր ր՛չր f ապա տող բոլոր պետութիւններու և քիուսիոյ Հանդէպ, և
պատճառաւ ալ չէ ընդունած Սովիէթներու միք ա մտ ութ իւնր, ե պա
դարձած է վերք քէն պատերազմին շարունակութեան։
Ձիչերինի այս րատիօն եթէ ամբողքութեամբ կարդացուէր Հասա
կու ՚Ծ եան t պիտի պար զուէր որ, այն կը մեղադրէ Դաշնակցութիւնը ԳՐԷ՜
իյաւորաբար այն բանին մէք, որ անիկա դաշնակիցներու դատին յարած է
այդ դաշնակիցներր կ՝աշխատին Հայաստանը զինուորական կռուան դարձնե
պայքարելու Համար սօվիէթական (կուսաստանի դէմ։ Այդ նօթր իր վեր
•մասին մէք սապէս կ՚ըսէ, ((•.. Դաշնակիցներու Հայաստանի մէք այդ քաղա
քականութիւնը կը կադմէ ամենէն մեծ խոչընդոտը, իրականացնելու Համար
Աօվէէթներոն խաղաղասէր մտադրութիւնները»։ ինչ որ պարդ կերպով
կուտայ թէ՝ Զիչերինի մեղադրանքները դաշնակիցներուն է որ կ՚ուղղուի
իսկ քիչ վ ա ՐՐ նօթր սապէս կը շարունակուի, «Երբոր դաշնակցական
ռավարութիւնր աւելի խաղաղասէր դիրք մր բռնէ իր դրացիներուն Հանդէպ
(այսինքն դաշնակիցներու թշնամիներուն Հանդէպ) և երբ երաշխաւորու­
թիւն ունենանք որ Հայասաանր չպիտի վերածուի դաշնակիցներու գինւո–
րական կայանի մը, սաՀմաններու մասին այն ատեն միայն նպաստաւոր
լուծում մըիրապէս Կա րելի պիտի ըլլայընել Հայաստանի ե իր դրացինե­
րուն միքեւ։»
ԱՀաւասիկ թէ, ինչ տեսակէտներ ունի Չիչէրինի ակնարկուած նօ
գրութիւնը, որ Պ* Աաֆրաստեանի կողմէ ներկայացուեցաւ ^էրր ռուսակ
միքա մտ ութ իւն մը, որ դաշնակցականներու կողմէ մերժուած էր։»
Ամէն պարագայի տակ առն ուա զն անՀ ասկն ալի և Հակասական
ըլյար, որ Ռամկավար կուսակցութիւնը ամբաստանէր մեգ, որ պօլշէվի1
րու առաքար/լներր չեն ընդունուած, ե ատով ամբաստանէր Դաշնակց
նը որ յարած է դաշնակիցներու դատին։ ճիշդ այ դ տպաւորութիւնբ չստեղ­
ծելու Համար Պ* Աաֆրաստեան խեղաթիւրեց և գիտակցօրեն խեղ
ճշմարտութիւնը։
Աքնսկզբունք, և չնաշխարՀիկ քտմէլիօ՚ններր: Նոյն մարդիկր մե–
% ծով, պզտիկով լուտանք չձգեցին որ չ՚րնէին Դաշնակցութեան Հանդէպ,
նոյնիսկ պաշտօնական ե անպաշտօն բերաններով եւրոպական դաՀլի
ներկայացնելով Հայաստանի Հանրապետութիւնը իբր u i°iZ^ iltk. կառա վար
թէ ւն մը։ Դեռ մտքերու մէք Բաբաքանեաններու և ԱաֆրաԱտեաններու
ժանաւոր լուսաղբարէն՝ Աալքօմ կոչուած մարդուն, Հոս Հոնբրած շարու–