թիւններ
րնել, որ յաքողութիւնր
տրուած՛
գեղերին էր. բայց
Հաւկուրութեա
ուրիշ շատ
յամառ պարագաներու
գոյութիւնր և Հակառակ
գե
նակութեան
անոնս տ ևա կանաց ո ւմը, առաքին պաՀուն իսկ
լ\
ո1
~ՐՐ
այսպիսի
դի՛՜րի՛ն ենթագրութիւն
մր։
էս անձամբ այն Համոզումին
եկած էի որ, անիկա զո
բանական
երեւոյթ մր ըլք
ա
/է
աւելի — ինչպէս բելլա կրան — րնդՀանրապ
սնունդի պակասութենէն
ե միօրինակութենէն
յառաք եկած՜, բն
թշուառութիւններու
մէք դասուելիք
Հիւանդութիւն
մըն էր։ զկարելի
երբէք րնդունիլ ոմանց այն զարկած՜ը, թէ գաղթավայրի
աւազուտքին
ա
պատային
միօրինակ
գորշութիւնը ե տեսութիւնը
Հաճոյացնող
զանա
բնական պատկերներու
նուազութիւն ր, պատճառ
կրԱ
ա
յին
այսպիսի
ախտաբանական
երեւոյթի
մըյառաքացումին,
նոյնիսկ թերեւս
տեսողութեա
խաբկանքի
մը։ Եթէ Գեղեցիկ քրանցքով մը, շոգենաւերով, աղի
րով ե իր ցցուն շենքերով
շրքապա տուած վրանաքաղաքի
պզտիկ
քին վրայ, մարդիկ Հաւկուր
րլլային, պէտք էր մտածել թէ ան Հո
ման անապատներու
մէք շարունակ
շրքող ար արբ ե. պէտէվին
կրԱային։ Յետոյ Տարտանէլի բնական գ եղեց կութ իւններ ով լեցուն լեոները
ձորերը, անտառները ե. քուրերր պէտք չէ երբէք թոյլատու
ՐԱ
ա
յ
ղինուորներր խումբերով
Հաւկուր
դաոնային։
Գոց ելով այս կէս– ղիտա կան փակագիծ՜ը,
պէտք է
վրանաքաղաքի
մեր Հաւկուրները գոնէ մասամբ
աւելի բանաստեղծ՜
1ւ
թուրքի աէս չփնտռեցին
խոշոր
կենդանիներու
թոքի
կարմիր կտոր
Անոնք սիրաՀարներ
էին թռչունի,
աքլորի, մանաւանդ
Հաւու սրտին, որ
փնտռէին անստգիւտ
բալասան մը գտած՜ րԱ
ա
լու
Հաւաստիքովը։
Բժշկուողներ
եղան, թռչունի
սրտէն թէ իրենց Հաւատքէն, կ
ինքնաբերաբար,
որովՀետեւ
նոյնիսկ
առանց
դարմանումի
շատե
Հաւկուրութիւնը
տեղի կուտար մի քանի շաբաթներ վերք, և իրենց ակնա
ներէն
գիշերային սեւ քօղը կ* ան Հետանար։
Որքան ալ առողջացողներ
րլլային
9Տ00
ժողովուրդ
ունեցող վրանա
քաղաքին մէք, Հաւկուրներու
թի
լ
ր
նորէն լէզէոն էր։ Երր ^էկր Կ *առողք անա
արդէն ուրիշներ անզգալաբար վարակուած
կ^Րէէ
ա
յթ
ս։
Վրանաբնա1լները
առաքին իրիկունէն իսկ, ստիպուած ՐԱ
ա
լով
իրենց վրանները, Հաւկուրներուն
վիճակը այնքան աչքի զարնող
գժրազղու–
թիւն մր չէր երեւար։ Մինակ յաճախապէս,
ցաւալի
մեւնոյն ատեն ծ՜իծ՜ա
արկածներ տեղի կ՚սւնենային։
Գիշեր ատեն բնական
պէտքի Համար
ո ե. իցէ առիթով, առանց առա քն որ դի դուրս ելած՛ Հաւկուրներ,
ուրիշի վրանը մտնելով, տեղի կուտային
աՀա գին աղմուկի ու փոթորիկի,
մինչեւ որ իըականութիմնը
Հասկցուէր, արդէն
ամբոզք թաղի
բնակիչներ
վրաններէն
գուբս կը թափէին
ժխորր և կոիւր դիտելու Համար։ Այղ
յետոյ խօսուըռտուքը և ծ՛իծաղները կը շար ունակ էին մինչեւ ուշ գիշե
