մաս կը կազմէ և կը Տնայ Միացեալ Հայաստանին։
Ամբոզք Հայութեան
ս
այղ աւիւնով կը բաբախէ, ամեն Հա լու. աչքերը այդ ուղղութիւնով
յ
IL վստաՀօրէն
կր նային ա սլա գային։
Ասկէ տարբեր զգացում մը ենթադրել ո ե֊ իցէ Հայու քով անիմ
անխիզճ պիտի ըլլար.
Ր
ա
յՏ
ամբողֆ
Հայութեան
իր ցանկալի
ա Կք
է
ւէկէ
ա
Հանդէպ ունեցած՝ սէրը* տեսակ մը Հայրենասիրական
աման
շա
ենթարկել,
ե, ըսել թէ — ինչպէս որ ըսին ոմանք — «Թէ
Կէլէկէ՛""
պէտք է դարձնել Միացեալ Հայաստանի
կորիզը Ա– կառավարութիւ
պիսի տղայական և վտանգաւոր
մտայնութեան
մր արտայայտութիւնն
կը մատնէ այդպէս խորՀողներուն քով* քաղաքական տարրական
թեան
չգոյութիւն
ր։ Այս մտայնութիւնը
առակի այն ազնիւ
չորքոտանիին
պա բար ագան է, որ արտացոլացումէն
խափուած,
Հուրին մէք բե
կը ձգէ» ստուերը* բռնելու
Համար։
ինչպէս
միշտ դա դրա ծ ^սնք յեղյեղելէ
Հիմա առաւելապէս,
բ՛արձ
գոչ աղաղակենք և Հասկցնենք, թէ Հայութեան
մինակ կրթվելիք
օրին
կռուանր, դաշնադիրներով
և իրաւական տեսակէտով
ընղունուա
Հայաստանի
Հանրապետութիւ՛նն
է, անիկա պէտք է զօրացնենք,
րենք անով Հասնելու Համար մեր ազգային պատմական
նուաճոււքնե
բաղձանքներուն։
Անիկա պէտք է ըլլայ մեր գոյութեան
նշանաքարը,
պէտք է ուղղուին նայուած՜քները
որպէսղի օր մը
iiréidffîé
Հայաստանի
րաւումը, ոչ թէ այսպէս սնամէջ խօսքերով
շինուած՛ թուղթէ
Հրթիռներ
լան, այլ զօրաւոր և անկախ ազգի մր կրակէ անպարտելի
բազուկ
տաղրելու Համար իր ոյժին ե արդարութեան
իրաւունքը։
Կիլիկիոյ
Ա
՝Է2 քրիստոնեայ
դաՀլիճի մը կազմութիւնով,
Ատանայի
եղած՛ անկախութեան
Հռչակումը,
որքան ալ մեր սրտերը
լեցնէ
ա
Հրճուանքով, վայրկեան
մըապրեցնելով
մեր մէ £ ծովէ ծ՜ով մեծ Հայա
ազգային երազը, Հեռու չէ նոր էն շատ
մը մտաՀոգութիւններ
պա աճառելէ։
Աէվրի դա՛շնագիրը
կիլիկի ան կը ձգէ Տաճկաստանի։
ինքնա վ
թեան մեծագոյն
յռյսը կը խարսխուէր
3)
բան սայի վերՀքքն պաՀու
յ այտն ա բե
րած րարեացակամութեանր
վրայ։ կազմուած՝ քրիստոնեայ
խառն կա
րութեան Հանդէպ անոր ցուցուցած
չկա մութիւն ր ղժբաղդաբար կր մատ
այղ բա րեա g ա կա մութե ան տարտամութիւնը
և. տՀասութիւնը։
Եթէ
կա մութիւնը
ՀիՏնաւոր է, դժուար է կոաՀել թէ ի՞նչսլէս
կը վերֆանայ այ
Հերոսամարտը, որ կը սնայ մէկը ցեղի՛ս ազատագրական
պատմութեան
կապ
դրուագներէն։
Այս Հարցումը ինքնիրեն
ընելու է Ազգ* Պատուիրակութիւնր,
որ Հիմա
ալ յաւազնութիւնը
ունի վարելու
Կիլիկի
ո
յ արտաքին
քաղաքականութիւնը
և ի Հեճուկս
կիլիկէռյ
ժողովրդին կամ ազգային
մարմիններու
դժկամակու
թեան» անոր պատուիրակութիւնը
կոչուելու
բաղձանքները։
^ ï ï
a
t f /
r
?
f
պատուիրակութիւնը
իր ձեռքը
խղճին
վրայ գնելով
կրնա
վկայել որ, ինքը չէ որ կը վարէ, կամ կարող է վարելու
Կիլիկիոյ
ի
դիւանագիտական
ուղղութիւն ր, այլ Կիլիկիոյ
ժողովուրդն
է որ ունի
իրեն
