ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
296
Պ – Ա –
ԱՏ Ի ՍԵԱ Ն
Վ_սւ|դ>աս|1ւ՜ււ ւ £սւյաստսւ1ւլ ւ Z«««'li|"u
u j
I
h i m i i
. I
i
H,
ս/հ
րառնանք ու
պագնենք
Նորազաա
Հողր
Հայ ո ո աշխարհ
ի,
Նոր
-յաւի ա եան՝ Էդ Էափ ե ր կան՝
Արև
մաղթենք
Մ ասլլսայ քա £_ Ս՝ ան ո լկին
Որ գնաց դէմ
Սուլթանին,
Ո ոն ա սլե ա ին
։
Մասըլսայ
էն քաքերուն,
կարիճներուն,
Որ թողին
Խոփն ու
մանգաղ
՚հէս բռնութեան
թոան
անվաէս •
կրակի պէս, Հեղեղի պէս
Ղ՝էմ
վազեցին
Հօր գաներուն,
դե
դահիճներուն,
Փա շան եր ո ւն ու
շէյիլերուն,
Սպաներուն
ու բէկերուն.
Ալ– Հա միգէ,
սև-ասկեարին,
*}՝այլ ու գազան
թշնամուն
դէմ։
Արև մաղթենք
էն
քաքերուն,
Որոնք
Համրանք
ու թիւ Հունին
,
Նրանք,
որոնք ասա ղեր ո լ պէս
Կր ցոլցլման,
անուն
Լուն ին *
Արի, անաՀ վալադներուն
,
Գիշերւայ
աէք էդ քաքերուն
,
Ամէն, ամէն
ֆէդառներուն
,
Որ
լ
ո
յ
ս
կուաան, ու թիւ
չունին։
Ապրած
կենան - կանանչ արև ,
Պայ՛ծառ
սնան •
Ղ՝ո
%
ւք, որ Հուր ու կրակ
մտ ած*
Սուրբ
Վրէժ՜ի առիւծ
դառած՝
սեր ա շիւարքի պա ա ւի
սիրուն
կռիւ
մա աք»
Մեր
երկնքի
ասաղր
դո՛ւք էք»
Մեր
արունքի
բոցր
դո՛ւք
էք։
ԱՒ . ԻՍԱՃԱԿԵԱ
Ն
