Վ Ե Ր Ա Ծ Ն Ո Ւ ՆԴ
Շ Ա Բ Ա Թ Ա Թ Ե Ր Թ
ԳՐԱԿԱՆ, ՀԱՍԱՐԱԿԱԿԱՆ Եհ ՝ԻԱ%Ա-ԲԱԿԱՆ
ՓԱՐԻԶ,
՛հ՛ ՏԱՐԻ
ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹԵԱՆ
I P.ՏԱՐԵԴԱՐՑԸ
ԱՀա իր բազմապիսի
ձեւերուն մէ £ դարաւոր նպատակ
մր, չար չարա
դոն՜, արիւնաշաղախ կեանէ մր յետոյ
իրակահ ութիւս դարձած՛է
Երկու տա րիԷիվեր աՀա գերագոյ՛ն Հա՛նգրուա՛նը, ուր այդ շրջա՛նէ՛ն առաֆ
Հալ ժողովուրդի ամե՛նաազնիւ ու ամենամեծ Հոգիներուն երազները Համար՛
ձակած էին միայն սաւառնիլ, խեղդուելու Համար իրենց արիւնի
կարմրու՛
թեանը մէ}։
• I
I
Այսօր, անոր Հաստատման երկրորդ տարելիցին, անկարելի կրԱ
ա
յ մտ
ծել (ժէ ի^նչսլէս րնդունուեցալ ան մեր մէ9 ե ի՛՞՛նչ եղաւ իր կատարեալ զար
գացմանը Համար։
Եղ՛աւ այն, ինչ որ պատմութիւնը սովոր է արձանագրել ազգերու տա–
գրութեան
մէք, միիրականութիւններու
առքե։
Հայ ազգր, իր ծայրաՀեզ, ան բնականոն տարօրինակութիւնը
Հոնալ ցոյց
տուաւ։
իը
ա
կ
ա<Ա
ութիւնը
որ խանդավա ռութ եան անօրինակ թափով պ
էր ընդունուէր, պատաՀեցաւ
նոյնիսկ Հակամարտ
ոյժերու։
Նոյն իսկ, անոր փոքրութիւնը, անոր տկարութիւնը,
թչուառութիւնը
զինք եղաւ զինքր ճանչնալ չուղողներու
ձեռքը։
Բոլիթիքոս գլուխներ ուզեցին Հեռաւոր ու օդային պատճառներով
ընդ՛
Հանուր Հայկական Հարցը երկուքի բաժնել, կեդբոեանալ
այսպէս | կոչուած
Հ(թիւրքաՀայ դատին»
վրայ ևայլն Աայլն։
Այսօր, արդին իրականութիւն մըե է ան ոչ միայն ներքին աղգաւին տեսա
կէտով, այլ ե օտար աչխարՀին առՀև ու պաշտօնապէս,
իր Հակառ
