VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 280

ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ ՓՈՐՑ $է ՍԻԱՄԱՆԹՕԻ
ՔԵՐԹՕ՚ԼՈԻԹԵ ԱՆ՚ՎՐԱՏ
:—
Ջ •
Երեւակայութիւնը խելացնոր խուճապի մը կը մատնէ յաճախ
մանթօի պատկերները որոնք մերթ խորՀրդաւոր ստուերներու մէք, և
դոյներու լուսա շառայլ տպաւորութեան՝ մէք կ՛ անցնին։ Անոնք դիւր
նելի չեն մեղի Համար, և տեսակ մը անՀա ս1լնա լիութեան դրոշմը կ
իրենց վրայ։ կարծես թէ նկարիյբ իր երազը չուզեր յայտնել յանկարծ,
մտածումը կը խուզարկէ ներկերու թանձրամած ու մռայլ խաւերու
Աիամանթօի վր^ի^ը էի 1 ա Ր^էր առանց բոսոր դոյնին, բոսորը կար
Հայելին ըլլայ ուր յաճախ այնքան խորՀրդաւոր տեսիլներով կ՛անդրադառ­
նան ցոլքերն իր Հոգիին։ Դ Բոսորաներկ է արդէն ամբողք Հորիզոնը որ
նաստեղծին Հեռաւոր ներա շխ ար Հէն կ՚երեւի։ Բայց Հազուագիւտ չեն
քերթողութեան մէք այն պատկերները որոնց պայծառութեան ե զիրենք ստ
ճշմարիտ ոյժին առք եւ մարգ Հիացումով կանգ կ՚առնէ։ ԱՀա ւա սիկ ար­
ձան մը.
((Յետոյ այսպէս է մ քաղցրահոս մազերս ուս երէս վար.**
«Արմունկներս հու՛սկուրն եր ուս վրա՛ն յենած՝ և է մ երկու ձեռքեր ուս՝ »
((IFար մար թասէ մր ձեւր ւոալով՝
((Հեծեծանքով սրա էս կայծեր՛ս֊ ասոր մէէ\ ես կ* արտասուեմ**.))
աՀոյլանդբի մը. ՝ ' > տ
((Ու աՀաւասէկ արծաթք* ւտյ խնկամանները սրբազան»
Լ(Ենէպէս վաղնջական ու մաքրակրօն քրմուՀէներ
((Այսպէս մեր անշարժ ձեռուրներուն բարձունքէն, _r ,
(((Յ՛ոդ ձեր յաղթողի կերպարանքներուն աոքեւ,
((սեր պաշա ա մունքն արտաբուրեն,**)) ց | Փ յ fjï*^
Երբեսն ալ միակ տող մը կը բաւէ պատկեր մը ուրուագծ
((ԵԼ աՀաւասէկ նորէն լայն շարժոււՈտերր սերւ/եաոաններուն)) 5
Նմանութիւնն երր ինքնատիպ ե գրաւիչ են, ^շատ անգամ յանկարծ
Հաս ( լ խուռնամբոխ սարսափով մը*
((Հսկայակա՛ն կաղնէն եր ու տերեւներ ր վէրաւորուած թռչուններու նման
((Հոգեվարքէ ճէչերով վար էնկան .**))
Ուրիշ տեղ մը*
((Եւ գերեզմաններ, մեր քայլերուն տակ, կմւս՝խքէ անաառԳւեր,
fcSSj ղանղաղօրէն պէտ է շարժէն.**))
Ածականներու գործածութիւնը երբեսն Հակասական իմաստներէ
տող մտածումին լոյսովր կը զարդարուի.