Դուք՝
որոնց մատն երր ծա կծկեց ան եւ ողնաշարները
ծռեցան,
Դուք՝ որ Հիմա կը Հազա՜ք ձեր գործ՛արանին
մէկ
վտանգւած՝
մեքենա
յին պէս
Դուք՝ որ երիտասարդ
չեղած՛՝
ծերացաք,
Դուք ՝ որ բաղձացիք ու չի կրցաք, երագեցիք ու չի Հասաք,
Դուք՝ որ գեղեցիկ
սիրտ
մը. ունեցաք
րայց տգեղ
ձեռքեր,
Դուք՝
որոնց բազուկն
երր իրար շատ կը նմանին ե ան ո ւնն ին
միայն ո՛չ,
Եզրայբօրէն
ղէսլի մեզ
քալեցէք
Ձեր կարմիր
ցասումի
բոլոր
Հրեղէն
արՀ աւիր
քներով՛.*.։
է)ւ մօ՛տ բերէք,
եղբայրնե՜ր,
ձեր Համրոլրը
Որ այնպէս
առողք է ե ան
գթար։
ԱՀաւասիկ
մեր շրթունքներր,
ուրկէ գեռ կը բուրէ
kl ելա ցնոր ծուխը Մեծ՜
ՀրգեՀին։
Հրճւեցէք,
եղբայրնե՜ր, ալս ա՛լն փրկարար
ՀրգեՀն է որ մոլեռնօրէն
բոցավառ,
է;ր կարեցա
լ Աիպերիայէն
մինչեւ կալկաթա ե՛ւ Փէքին ե՛ւ ՚Աիւ՚Եօրք.
Եւ Հեռաւոր
կղզիներր Ովկիան իայ ի։
0՜
, ինչպէս ճարճատեցան
բոլոր ամրակուռ
և չարաբաստիկ
շէեքերը
նամիին,
քյւ ամեՀի
ԴՂՐդէ^հը անոնց Աստուածն
իոկ գոզացոԼց իր գա Հին
վրայ
Հրճւեցէ՛ք
եղբայրնե՛ր,
յաղթանակը
վեր fus պէս
մե՛րը
եղաւ
}յ'ւ փարաւոր, ե՛ւ տօնական, ե՛ւ պանծալի.*.։
իյորտակեցէ՚ք
և դուք
բոլոր աքն պիղծ՛ դարպասներն
ու
ապարանք
Որոնց բարձրութիւնր
ձեր երախաներու
ոսկորներուն
վրայ է
ծանրացեր։
Հբղե՜Հ,
Հրգե՜Հ, Հբգե՜Հ՝տարածեցէք
չորս
ծագերուն
քյւ անոր
շուրք պար բռնած
մեՀենական
սաղմոսներ
երգեցէք
մեզի Հետ.
է լ շեփորեցէ՚ք
անդադար,
«թշնամին
մեռաւ,
թշնամին
մեռաւ,
Անիկա որ մեր թշուառութիւնը
ստեղծեց,
Ատեղծեց՝ ու անգթօրէն
ծաղրեց.
Անիկա որ թոյն խառնեց մեր Հացէն մէք,
թ^ոյն խառնեց՝ ու վայր են օր էն քրքչաց։»
>^ք
Հյեփորեցէ՚ք,
եղբայրնե՜ր,
Օրերու
Օրն է այսօր,
Արեւափառ ե՛ւ լուսագեղ ե՛ւ անիմանալի
ե՛ւ աՀեղ...։
ԱՀա
ձեզ ե՛ւ զինին
Հրաշագործ,
Արբեցէ՛ք
ընկերներ
ե արրեցուցէք
ամբոզք
աշխարՀր.
Դինին կարմիր՝ Արդարութեան
եւ Եղբայրութեան
Հնձանքն,
Արբեցէ՛ք
րնկերներ ե արրեցուցէք
ամրովք
աշխարՀր.*.։
Փ<ււ(փք |
