VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 254

պիտի լքնէի՛նք այդ տեղ ապրելու, մանաւանդ անդէն՝ Պոլիս եսա
ապրեցնելու. Համար։ Այն Հապճէպէն մէք որով մեզ Հաներ էէս ֆ
գրեթէ ոչ մէկեընուս վրայ դրամ կարէ Ամեն ԷՆ Հարուստը, Ր ացԷ ^kk.
բացառութէւններէ, ոսկի մր դրամ չունէր վրանէ
— Բարեբախտաբար, կ՚ըսէինք, ճամրու գրամ չառին մեզմէ, այլ
եդածն ալ չպիտի սնարէ
Եւ– իրոք մեր խումրին Համար բախտաւորութիւն մը եղաւ, աս
որովՀետեւ մեզմէ վերք աքսոր զրկուած՛ բոլոր Հայերէն* *եոյե իսկ Պո
բանտէն չելած բռնի պիտի գանձէին ճամրու, ծախքը մինչեւ %էկոմէտէա$
Սնկէ անդին ագատ էին կառախումբի ծախքը չվճարելու,
Հետիոտն առաք երթալ ո լզէին t
*
Առտուն՛ զարթնումը տաժանագին բան մը եզաւ ՛լատեր ուս
"P լէէֆք հ.ՐՑ ԾՐ անկողքն մը ճարել ե. տախտակէն Վրայ եբ/լնցեր Էինք,
իբր բարձ ունենալով մեր կօշիկներուն գոյգրէ
Բայց արթնցանք բարի լուրեր առնելով։ ՒղղԷթ ՚դէյ վստաՀեցուցեր
էր մերինները թէ զօրանոցը առժամանակեայ բնակութիւն մըն էր, և
պիտի արտօնուէինք քաղաքը Հաստատուելու։ Գաղափար չունէթնք
քազքին վրայ, բայց վերքապէս՝ զօրանոցի մը մէք փակուելէն լաւ
իսկ ամենէն անՀրապոքր քաղքի մը մէք Տնալըէ Մէկ երկու Հոգի՝
ծանօթներ ունէին Չանղըրըէ մէ £, արտօնութիւն ստացեր էին g եր եկէն ե
քաղաք երթալու ոստիկաններու Հսկողութեամբք
Դուրսը՝ բակին մէք՝ արտակարգ եռուզեռ ։ մը։ ՚Բաղքէն մանրավաճառ­
ներու ամբողք բանակ մը եկեր էր մինչեւ զօրանոցէ Ոմանք յաք ողեր Է
ներս մտնել՝ զինուորնեբուն մ Էյ մէկ բան Հրամցնելով t Անճար ա քթեր հնա­
ցեր էին դուրսը ե անկէ բարձրաձայն՝ իրենց բերած նիւթերուն գովքը կ
Հիւսէինք կարագ, Հաւկիթ, Հաց, մեղր, զանազան կար կան դա 1լն եր, մա
ոեբ, պտուղներ, վերքապէս ամէն բար կարէ Մեր ընկերները՝
խլելով կը զնէինէ Վաճառորդները երբեք ասանկ Հարսնիք չէին տե
Մենք ալ նոյնպէս։ ՈրովՀետեւ Պոլսէն ելած ատեննիս ա մէ՛ն բան
ողիլ» րայց աՀա այգ մաըգիկը կարագէն քաշը 8 ղրԼ*ի* մեղր քէնը 6
կր ծախէինէ Հաւկիթին Հատը կարծեմ Հէնդ փարա էր, և Հաւ մը
ՂՐ Ոէ՜2Ւ ծախել կ՚ուզէր տղայ մը, առանց գնորդ գտնելու։ Նոյն իսկ մեզ կը
խաբեն եղեր, ինչպէս դուրսը սնաց ած Հվաճառորդներ ը կը պոռային, աւել
g ընելով որ իրենց մօտ աւելէ աժան են այղ ամէնը, էն չ որ ճշմ
Զօրանոցին գուռը բաց էր, և քանի մը Հոգի կրցեր էին դուրս ել
չՀեաւանալու պայմանաւէ Արդէն պաՀակ զինուորներու աչքը մեր վրայ է
7*ազքԷն ալ ոստիկաններ եկեր էին Հսկողութեան Համարէ իյօճասար
Հետ դուրս ելանք։ Աղուոր ծառուղի մը կ՛երկարեր զօրանոցին մօտ էքն դէպի
քաղաք, որուն մէկ քանի մասերը որոշ կր տեսնէինք։ Պոլսոյ թրքական.