M;- ՎԵ Ր ԱԾՆ Ո ԻՆԳ
627
յաքսորանս էր, ի խնդրոյ Հայաղխն ուրուՏն եպիսկոպոսի և վարդապետի Հա
մազգւոյ նորին՝ Ղ*իոսկորոս անուն կոչեցելոյ, ե այլեւս յոգնախումբ
բազմու
թեան , որք ժողովեալ էխն յաւուր յիշատակի մեծահռչակ տօնի նորին սուրբ
Լուսաւորչին արեւելեան աշխար Հին։» (]ւրետ\ Ոսկեբերանի ժամանակ
Հայերու
€յոզնախ՛ո ւմբ բամգութ իւն»
մր
կար այս կողմեր ալ։
Պատմութիւնը
մեզկ՚րսէ, թէ բիւզանգական տիրապետութեան ժամա
նակ Հայերու մեծ՜ բազմութիւն
մըկարնաե Ա արաշի զաւառին մէք, կազմելով
բնակչութեան
մեծամասնութիւն ր, այնպէս որ Ա արաշ քազաքր շատ անդամ
ներ յանձնուած էր Հայ իշխաններու Հսկողութեան, ինչպէս Գէորդ ԱլեՀի (9li>
ին), ֆանտ ֆիլարտոսի (1Ա6օ ին) և այլոց, իսկ 1ս՝աչիկ Ա. կաթողիկոսը
(970
—990) Տարսոնի, Աելինոնդի ե Անտիոքի մէք բնակող Հայոց Հոծ բազմութե
նէն ստիպուեցաւ
այս թեմերէն իւրաքանչիւրին
Համար զատ եպիսկոպոս
ձեռնադրել։
Այսօր արեւելեան Ա իքերկրականի դշխոն՝ Այ ասը սեերու մէք է, մին
չեւ որ նորէքն իրնախկին փառքն ստանայ Հայերու ձեռքով։ իր տեղը .գրաւած
են Հիմա Ա՝ եր սինն ու Ադեքսանդրեակր։
Ա* եր սինի կաղմութիւնր ղեռնոր է, մինչդեռ Աղեքսանդրեակ
Հինժամա
նակն
եր
է ի
վեր
անուանի քաղաք
մը
եղած է,
ե
Հիւսիսային
վարքին
սաՀմանն
է սեմական լեզուախօս ազգերու։
՚.
Ոնակչութեան
կողման է՛ կիլիկիան՝
t
օսմանեան չարաբաստիկ
սաՀմա–
նադրութենէքն առաք կը ներկայացնէր Հետեւեալ թիլերը.
460,570
քրիստոնեայ
342,234 ՄաՀմետական
73,000 Պաշտօնապէս չճանչցուած
կրօ՛ններ (գնչու, եւլն։)
460,370 ՚Բրիստոնեաներու
մէքէն զուտ Հայերու թիւն եղած է՝ 380,006
ուրեւքն քախքախիչ մեծամասնութիւն
մը ունեցած ենք Կիէիկիոյ մէք։
Կիլիկիայի բնական Հարստութեանց
զալով, Հոն կր գտնուին շատ
տեսակ Հանքեր, բուսական օգտակար բերքեր եւ կենդանիներ, որոնց
մէկը զատ զատ կարժէ յիշոլ Հոս։
Հանքեր. — կրաքար, գայլախաղ, օձաքար, երկաթ, արծաթ
ե լ
մ
ւանդ կապար,
իսկ Հրե ատեն կային՝ ծծումբ, արք ասպ, բորակ, աղ, ս
ապակէՀող։
Զէյթունի մէք՝ երկաթ եւ սեւ մարմարիոն։ Բուլղար դաղի մէք
տեսնուած են ոսկիի Հետքեր։
Բերքեր։ — խաղող, ցորեն, զարի, կորեկ, պիստակ, բրինձ,
1լնճիթ,
շաքա
րեղէդ, նարին f, կիտրոն, քրքում և մանաւանդ բամբակ։ Անտառներէն՝
մայրի
(cèdre)»
որ
կը
մրցի Լիբանանի մայրիներուն Հևա, եղեւնի, սոճի, սօսէ, կաղ
նի և գիՀի։
ա
կենդանիներ. — Եզ, կով, գոմէշ, ձի,էշ, ուղտ, ոչխար, այծ։ Վայրի կեն
դանիներ՝ վիթ (gazelle), եղնիկ, եղջերուներու զանազան տեսակներ։
Հաւե–
զէններէն՝ սալամ, կաքաւ եւ լոր։
Երկրորդ յօգուածիսնիւթր
պիտի կազմէ Կիչիկիայի
պատմութիւնը,
որքան կարելի է Համառօտ գծերով։
կ. Յ– ԲԱՍՄԱՋԵՍ. Ն
