VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 266

032 ֊ ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
նայ Հին Թիլրքիայի 1ւ Պարսկաստա՛նէ Հողամասերից։ Առածի՛ն պարագան՝
քՒիլրքիայի Իգդիրը* ՚ Ո Ր է ա՛ն պա տեՀ ութիւն չի ներկայացնում, քանի որ
քՒիլրքիան եղել պատերաղմող կողմ Ա չորս տարի կռուել է դաշնակիցների
դէմ։ Մինչդեռ ռ րկր ո ՐԴ պարագան՝ Պարսկաստանի խ^գիրը որոշ
տեհութիւն է Հ ներկայացնում, քանի որ Պարսկաստանր եղել է իրաւ
չէգոք։ Այս ան պա տեՀո ւթիւնր սակայն անյաղթելի չէ, եթէ կամեն
Ասորի ժողովուրդին1 իր արած՝ մեծ՛ամեծ զոՀողութիւսներից և իր Հերոսակա
դի մա դրութիւնիg յետոյ՝ տալ վերջապէս– նրա այնքան ցանկացած,
արժանի ևնրան խոստացուած ինքնավարութիւնր։ ՛Անյաղթելի չէ մանա­
ւանդ, եթէ նկատի առնենք, որ Պարսկաստանի այդ Հողամասերի
րիներից զատ ապրում են Հայերր գլխաւորապէս։
ինքնավար Ասորեստան ր նպաստաւոր է Հայ ժողովուրզի քա
կան շաՀեբին ես։ Մեր Հարաւային սահմանների վրայ Վւսնայ ծովի և Նա
տախի ուղղութեամր, փոխանակ ՚թիւրդերի կամ Թիւր քերի մենք կունենանք
Ասորի ժողովուրղր, որ ապա Հովարար մեզ Հետ կր լինի իր քաղաքա
կապով և որ րնդՀանրապէս խաղաղ կուլտուրական կեանք կստեղծ
շրջաններում։ ինքնավար Ասորեստան ր Հաւան ական արար կր մտնի՛
տանի Հանրապետութեան քաղաքական դամբողջութեան մէք — պաՀելով
ինքնավարութիւնր—ինչ որ կր ծառայէ երկու ժողովուրգների զարգացման
ե ապա գային ։ ժողովուրգների, որ Հեռաւոր ժամանաէլներից սկսած եղել
միշտ իրար այնքան մտերիմ իրենց կուլտուրայով, պայքարով և տառա
պանքով։
PbPbU/ u
,ՆԱՇԽԱՐՀ
Արև՛ , արև , Հո՛ն ծաղիկ՛ներ ոսկե Հուր
Ոուրվաոներու սլէս կը մրիտան սլսսլրղուն,
Իմ սրտիս մէ%_ Հեռա կարօտ մ՛ը տրի/ ուր
կ արաասուէ երգր դիւթական ափերուն։
Հոն ձառերուս ստուերիս մէ2_ կ՛անձրեւես
ԿինաԱոնի գաղ2_ րուրումևեր Հեշտաւէտ,
Եւ լուտասներ ր խոշտանգուած մեղուէն
Կ՝ օրօրեն մաՀն իրենց անոյշ՝ լոյ սին Հետ։
Եւ գինիէն ոսկեշառայլ ար ելէն.
Լեցուն են միշտ գեղեցկութեան սափորներ,
Երբոր վար ղերն ալ մեղկօրէն կր թօ շնին,
թ՛աւիշն իրենց մար մինն եր ո ւն են ի* առն երք