VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 131

Վ ծ Ր Ա Ծ % ն հ Ն Գ 821
չկար որ Գերմանիան էր յաղթականը։ ժամանակ եղաւ, որ Պոլսոյ գեր
դես սլա՛նա ա ո ւնը Պատրիարքարան մարդ ղրկելով գանգատեցաւ Հ
ա յ ժողովուր­
դէն բռնած րնթացքին դէմ։
Ն"յն անգգոյշ րնթացքր նաեւ Պոլսոյ Հայ մամուլին կողմէ, որ աոաջին
Օրէն է ս ւ Համաձայնութեան՝ ղատին քերմ պաշտպան դարձեր էր։ Վերք է
գերման դեսպանատունը պիտի ստիպուէր կարեւոր գումարներ վճարելո
Հայ թորթերուն, որպէս զի Հրատարակեն գերման պաշտօնական զեկոյցները
որոնց բնաւ կարեւորութիւն չէին րնծայեր։ Մինչդեռ Հա մա ձայն ական տէրու­
թեանց, մասնաւորաբար ֆրանսական պաշտօնական զեկոյցները կը Հր
րակէին խոշոր տառերով և խանդավառ մեկնութիւններով։ , փ
Հայութեան բնաքնքումը անշուշտ աւելի խոր պա աճառներու մէկ բեր­
մունքն էր։ Եթէ Հայ ժողովուրդր կոտորուեցալ, պատճառը ոչ ի
փոխական կազմակերպութիւններն էին, ոչ իր տուած՝ կամաւոբները Համա­
ձայնութեան, ոչ իր բռնած՛ թշնամական ընթացքր։ խոտորուեցաւ [ ո կ
աշխար Հա գրական դիրքին պատճառաւ որ գինքը միակ արգելքը կը
ձնէր Վյոսփորի ափերէն մինչեւ Հեռաւոր թուր ան եան ոստանները տ արածուե­
լիք Համաթուրք զանգուած՜ի մը գոյ ա g ման դէմ։ Թուրքերը պատերազմի մտած՛ էին
այԴ ծ՜րագիրը իրականացնելու Համար։ էւ ատիկա մէ1լն էր նաև Գեր
նիոյ պատերազմի նպատակներէն, որովՀետեւ կազմուելիք այգ ա
Համաթուրք աշխարՀը իրեն Համար պարզ շաՀաստան մը պիտի դաոնար,
որուն շնոբՀիւ պիտի կրնար իր քաղաքական ու տնտեսական գ երա
թի ւնր տարած՜ել մինչեւ կեդրոնական ու ծ՜այրագոյն Ասիոյ Հարստագոյն ոս­
տանները։
Այս տեսակէտէն մե1լնելով՝ ճակատագրական բան մըն էր
վուրդին՛ վրայ իքած զուլումը։ Բալց տարակոյս չկայ թէ աւելի խոՀեմ,
աւելի զգոյշ այալով՝ թերեւս շատ չա՛րիք կարենայինք Հեռացնել ժողս–՛
վուրգին գլխէն։ Ե"– ատիկա չկրցանք ընել, ամբոզք ժողովուրդը չկրցաւ՛
ընել։ Զկրցանք կեղծ՛ել։ Երբեք էենք կրցած՛ կեղծ՛ել, որովՀետեւ դիւանա*
գիտութիւնը Հայկական առաքինութիւն մը չէ եղեր բնաւ։ Տուժեցինք եւ
ասոր Համար ոչ ոք յանցաւոր էր իսկապէս, կամ ամէնը մէկ յանցաւ
ԱՐԱ Մ ԱՆՏՈՆէշԱ Ն