VERADZENOUNT, du 01 janvier 1918 au 01 décembre 1939 - page 190

Յով Հանն էս Երկան՛եան, աւելի Հան_
րածանօթ իր (( Հաճի Տէլէպի » մա֊
կանունով, Հարուստ և բ ա ր ե պ ա շ տ
ս եղա՛ն ա ւոր մ՛ էր, որ t] ոստանղնու.
սլոլիս էլ ապրէր Ա՛ ա Հմուտ fi+ի թա.
գաւորութեան օրով։ Այս՝ Աուլթա՛նր
աչք կր տնկէ Տի՚֊զեան Հայ ^կաթոլիկ
գերդաստա՛նի՛ն ի՛նչքերու՛ն, ե աճուր ա
դի Հա՛նել կուտայ անոր կալուած–
ներր, որոնց Հետ նաեւ Հաղորդու֊
թեան սկիՀ մը (1819)։իսխէլ անուն
լիրբ Հ րռ այ ՚^Ը՛ Գ Ո Ր W< Սուլթանի՛ն
սիրականր՝ Հալէթ էֆէքնտի՝ սեղա.
նաւոր բրած Էր իրեն, արՀամարՀան_
քով կը ճօճէ նուիրական անօթը էլ
կ՚րսէ քրք9 ալ ով* « Ի ՜ նչ շքեղ բաժակ՝
գինի իւմեվու Համար շուայտութեան
խնճոյքի մր մէֆ։ » Հաճի Ձէլէպի, որ
ներկայ էր աճուրդին, կը վիրաւոր ուի
քրիստոնէութեան դէմ եղած ա յ ս
անարգանքէն, ե Հրապարակաւ կը
նաիյատէ չտես Հրեան։ իսխէլ դուրս
կ՚ելլայ սրա Հէն, գոչելով. « Jju ուղ.
ղակի Հալէթ էֆէքնտիխն պիտի եր.
թամ։ իմ Հզօր պաշտպանս պիտի
կարենայ իր ծառային պա տ իւր վ ե_
ր ական գնել, ս ա կեաՈէէ* շունին գլու ա
խր կտրեր տալով։՝»
Հաճի ՉԷլԷպի» տուն վերադառնա,
լով, մերժեց կերակուր ուտել։ Ան֊
քուն անցուց ամբոզՀ գէ*2 ռ ՐԸ* էր
երկար ծխա վաղր քաշելով ե խոր.
Հելով թէ ինչ րնելու էր ազատելու
Համար իսխէլի և Հա լէք^Ւ Հրէ^–
խնդրո ւթենէքն՝, որոնք բազմաթիւ
քրիստոնեայ րնտանիքնեբ կործա.
նած ե շ ա տ անմեղ քրիստոնեասեր
գլխատել տու՛ած էխն։ Իր կխեը* սեւ
աչքերով և կամարակապ յօնքեր
թխագեղ ՀայուՀի մր, զոր կը պ ա շ
տէր, Հանաց փարատել իր մտա Հո
դութիւնր, այլ վռնտուեցաւ սենեա.
կէքն։ Հաճի Ջէլէպի, որ շ ա տ գոռող
էր Հրեային առֆեւ խոնարՀելու Հա.
մար ներում խնդրելով անկէ, Հե.
տեւեալ օրր կայսերական պալատը
գնաց ե արտասանեց իսլամական
Հաւատամքր* « Աստու ռատ աս.
տ ո ւ ա ծ չկայ, ե Ա՛ուՀամմէտ է Աս.
տուծոյ մարգարէքն։ » Աուլթանր,՛ այս
կրօնափոխութենէքն սաստիկ ուրա֊
խացած, իր շնորՀներր շռայլեց ա.
նոր, . « ՀիտայԷթ էֆէնտի » i դրաւ
անունը ե մ ա ք ս ա տ ա ն տեսչութիւնը
անոր յանձնեց։ Սեղանաւորին կինր
պալատը դրկ**[} իր փեսան, \է
Պետրոսր (^իւրքճիխանլեան), տե.
ղեկանալու Համար թէ խնչու էլ ու֊
շանար Հոն։ Պ ա լ ա ա ա կ ա ն ն ե ր ր S Էլի
Պետրոսը կ՛ առաջնորդեն այն սրա Հը
ուր իր աները Հալէթ էֆէխտիի և
ուրիշ մաՀմետական պաշտօնատար,
ներու շնորՀաւորութիլններր կ՝րն֊
դունէր։ Տէլի Պեէոբոս, անոր գլխուն
փաթթոցը տեսնելով, կը Հասկր֊
նայ եղելութիւնը , և կը մարի
կ ՚ ի յ ն ա յ։ ՝ Փ
Ու֊րացողր իր ընտանիքին թողուց
բոլոր ինչ որ ունէր կրօնափոխու.
թենէն աոա՚լ ։ թէե , Սուլթա՛նին
Հրամանովր, երկու ամենագեղ ճա%՝իհ ՚
(գերուՀի) ստացած էր իբր կին, իր
Հայ կողակցին էլ
այցէր ամեն ամսու
վերքին օրր, և կր վճարէր իր քրիս­
տոնեայ սնաց ա ծ րնտանիքին ամ.
բոզք ծախքերը։ [f աՀ մետ ակ անն եր էքն
ծածուկ, դրամական նուէրներ, էլ րսէր
Հայ կղերին, և, :լամեն ա ն գ ա մ որ
ամայի տեղ • մր Հայ ք ա Հան այ ի մր