Page 18 - ARM_19-1948_03

8 &^Ա *

11. ա Ր Ո ն ե Ա Ն Ւ 8 Ի & Ա Տ Ա Ա Ի Ն պ Փ ո Խ ԺԳ, եւ Գ. Հ ա ա ւ ժ ա Ա ՀափւաէաթսկաԱ

\ ՚ ՝ ա բ Հ ֊ Յունփս"շկր., հ. յ . գ– Հրէ՛ի կո֊ իյՄԲ* ԱՀաւասիկ այն զբութիւնր որով րաւ՚ևկաւԻսսխսը

միտէն յարգանքի ե՛րեկոյթ՝ մր սարքած էր ոո՚* Հանգուցեալ Արամ Ի– ճիճեան կր պատմէ..Դ. Վա­

բացեալ Ա՛ ԱՀարոնեանի յիշատակին Հ որուն•••նա*՛ րուժանի Համար կատարուած գիմումր, է"է^ւէս

խագաՀեց մեր ՝ աչխ ա տ ա՚կյիցր է ՜Տ ի գբանո ւՀ ի : Հաղորդած էր - Բ . Գավէղ , կիրակի օր -

Սառչել՝՝ իր րան ա իք ա ութիւ; Ա՛ր -. ՏորմեՀետէ Սպանիոյ Ալֆոնս Ժ-Գ * թագալո–~ իյՄԲ* «ԱգգաԿ» շաբաթօրեակրլ Հետեւեալ

Հեռու շէ այն կսկծա շի թուականէ երր ^*աԼ րր Հեռացաւ իր գաՀէն ու երկբէն , արիկնաՀեղու" խորՀրդածութիձւնեբբ կ՛՚ըսէ խմբագրականի մր

վ-իշաի Հ Ղ°Ր ^Ւ՚՚ԳէէԼՀ բաժնուեցաւ անգար ձ մ եր թեան\ պատճաէւ էոէէաԷՈԼ– Համար , իր ժողովյրգա– մէք (11 Յունիս) -

իրականա թեն էս ; Հթաղկաբոյր ա ս 1 Բ էւվ*^՝ էբ • Հա–* կանութիւնբ աւելցաւ ոչ միայն Ան գլի ո յ , ա յ լ ն՛ա­ Արաբական աշխարՀին մէք , քաղաքականէ

մ ազգա յին՛ սուգի ամիսին : ի^Լ՚չ խորՀբդաւոր զո լ – եւ Հանրապետական Ֆրանսայի մէք՛. Եր անձին գետն ի վբայ մեր ձեռք բերած վսաաՀ ութի լ նբ կր

գագիպութիւն % շուբք ստեղծ՜ուած՝ այս Համակրանքին պատճառ - պարտինք գլխաւոր արար Հ ՚ 3 ՚ ՚հաշնակցո ւթեան՝

Տ րամօրէն ամայւսցալ եւ թափուր մ1 աց Պօմոնի ներէն մի՜Լ ալ դժբաիստ վեՀապետին րնդՀ * պա– իմաստուն եւ Հեռատես ղեկավար ո ւթեսձն , առանց

իր մ են ա ս ա ա I ր , որ ՚իբբ ուխտա՚վա յր ծառայեց տեբաղմի միքոցին ՀամաձայՎ ակաԼ երկիրներու որուն դժուար թէ արաբ վարէէ շր քանակն ե րր

երկար ա արիներ ։ Հանդէպ ցոյց տուած բար՛եկամական բնթացքնէր Հ ա յսքան մօտէն ու այսքան խոր վստաՀ ո կթեամբ

Կ՚այցելէին Հոն , բոլոր, ան՛ոնք՝ որ յափշտակէ Ալֆոնս Ժ-Ղ՛ • սա՛կա լն չբաւականացաւ իր Հր՜՝ վերաՀաս Աէէա յէս ^ա– ( գաղութն եր ու Հաւատար–՛

ուեր էին՛ մե՛ծատաղանդ գրագէաին կախարդական զօր դրացիներուն Հանդէպ միայն ուղիղ բնթացք մութեան եւ ներքին իրականզգացումներոլԱ։ Զ"՚~

դրա կաՆութհ ան՝ սարս ուռն-ե րէն՛. իրեն Հեա էին իր ուն ենալով ինչ ո ր որոշ չ ա լիով դիԼ բաՀ ասկն ալի նազան առի թնե ր ով դ արաբ բարձր ան ձնաւո ր ո ւ -

գա զ ա փա բա պա շա վարդապետ ո ւթեան Հետեւորդ– պիաի ըլլայ, ՚յյլ նաեւ ան .մարդասէր եւ Հոգա­ թիւններ իսոստովաԼած են՛ ա յ ս ճշմարտութիւնր :

նեբվԼդ եղբայրներն ու րնկերներր դ եբիաա - ծու զ.տնուեցալ իր բարձր ուշադրութեան յանձ — իսկ թէ ի^նչ պիտի րլլար մեր՝, գաղութնե բուն վ ի–

ք սաբգներւ ու տարէցներ անխաիբ ։Ա*էկ խօսքով ամ- ն ո լա՛ծ ն ո յ ն իսկ ան Հ ա տ ակ ան դէպքերու : ճակբ վերքին տարիներուն , պոլշեւիկեան սան՛­

Բոգք ՚&ՀայոՅ ^ ո Գ" 4" լԲԳԲ ^ ։ Ջեմ գիտեր ո0 էէ ե լ ի^ն չլզէ ս , կրցեր է , Ր^՚Գ^ * ձարձակ գրգռութիւնՀէ երու եւ քանդող բրոբա~–

Ե*– մենք շատ անդամ արցունքոտ աչքերով պատերազմ ի շր քա է ին , \)սլան ի ո հ վեՀապետին ո ւ– կան՚տի ստեղծած քաոսին մէքդ եթէ գոյութիւնէ

կր կարդայի՛– ք սրտառուչ էքեր Մեծ Տառապեալի չադր՚ ութիւն ր Հ բաւի րե լ . Վարուժանի ՛Հր"* յ 1 չ ո ւե\ե ն ար ՛իա շն ա կ ց ո ւթեան ս ան ձող ո ւժբ դ ամ էնւ

ցաւագին ապրումներէն՝ դ որպէս պլպլուն կայծեր Մ եծասիրտ թաղ. ալ որբ անձ), ա կւսՀհ նամակ մը ո ւ զ– մտիդ կրնաք երեւակայելդ Հիմա որ ծս^նօթ են՛ ար—

անոՄ լուսացնցուղ էոլթենէն՝ որ կբ մաշէր, կբ զ ե լսվ իր Պո լսո ք գե ս պահ ին , կր լանձնարաբէ ա՛­ ւլ էն արաբ պետութեանց տ րամ ա գ ր ո ւթ ի ւ ն ն ե բն ու

Հատնէբ ամէն օր Հիւանդի անկողնին մէք։ Կբ նոր դ իւ՚1ԳՐ^՚Լ թոլՐՔ կառավարութենէն որ՝ Վա­ սլա շտ օն ա կան քաղաքականութեան ուղղութիւն ր•

գոլէ աաէր ինչպէս աւերակ սրբութիւն– •- մա– -՚ րուժանի կեանքր իրեն շնորՀուի՝. Ղ%եսպանբ , ան– Օտարիս– ծախոլա՛ծ Հայանուն վարձկաններ դիմե­

ս ո ճ՜ե՚ք : միքապէս դ լատուկ ՚գրութեամբ , կբ դիմէ թուրք ցին ամէն մ ի քոց ի դ ո րպէ սղի քայքայեն՛ 25 տարի­

Հա յոց ժ ո զո վ ո ւ ր որ սակա յն գիտցաւ ա յգ արտաքին զ ո բծոց ն՚աիւաբաբ ք$ա լի լ սլէքի) որ բոա ներու աշխատանքով գլուխ բերուած Հ ա՚յեւարա՛բ

մ աո ո ւնք—ն շիս ա րր ան զ* թա>ր գուրգռւ րանքովսլաՀե լ սովորութեան կր իաստանա լ Հետեւա՝– ք տալ խինդ— բաբե կամ ո ւթեան գեղեցիկ միոլթիւնբ դ Հայ ղան*–

իր սրտին մէք : է՛, ո յ՛ն : Պաւոասիսանր երբ կ՚ուշանայ դ գեսպանտր՛ կբ ւլո ւ ա՛ծն ե րր անբաղձալի եւ ւիտ ա\1գա՝լ՝ո ր տ ա՛ր ր ց ո յց

\ԼՀ աւ ու եան առաքեալբ արմանի էր այգ ան*֊ Հրամայէ իր պաշտօնատարներէն մէկունւ. որուն՛ տան յա չս տեղացի ա զ գ ա բն՚ա՚կչո ւթեան ց , բայց

կեղծ ու սրտագին նուիրում ին Հ Վասնզի ան՝ ամ– ա՚ունր յա գտնելու պէտք չենք տեսներ ոյւ՝ Հե— չյ ա՛քո ղե ց ան : Հայ եւ արար ժողովուրդներու եգ–

բողք կ եանքո ւէն ու ար ի ւն ո փր ս ի րե ց իր մ ո զո– տապնգէ իր վեՀապետին յանձ՚&արարութեան՛ լա՝– բա յ ր ա կ ան կեն ակցո ւթիւնբ գիմ ացա՚ւ ա յս ծան\ր\

էէուտղռր Հ Եւ տուաւ անոր ինչ որ ո լ)ն է բ դ ե՛լ Հոգի փորձութեան ալ : Խառնակիչներն ո՛ւ գաւադիրնե–

դքբ Ր/1. Է^^Ք ինկան իրեն՛ց լարած մ եքեն այո ւթ ի լն>–

եւ միտք : Պ աշ տ օ նա տ ար բ քան իցս կբ կբ^"է էբ գֆմու մ– ներուն մէք՛. Արաբական աշխաբՀբ ա լսօր աւելի

քՒշն՚ամի բռէ ութե ան տակ Հ ծ՛ծող ժողովոււրդբ ներ բ եւ վերքասլէս պ ատ ա ս խ անտ կբ ստանա յ թէ քան երբեք Համոզոլած է *\բ\ի^ո , որ Հայութիւնր

աԿ.֊ռ՚յր մեծագոյն լիի շան ու մտածում բ եղաւ։ ԱՀ սւ– գե ս պանա տ ան՝ ւղաշտօ՚Ա ՛՛ագի րր կո բ ս ո ւած ԼՀԼԼա՝էք՚*ք իր ծոցին՛ մէք քաղաքական առանձին ազդակ մբ

բոն ե տն Հերոսա՛պատումներ գրեց : Պ ա յքաբի էքե– դիւաններու մէք , չեն կրցած գտնել զայն , Հարկ

րով ծառացաւ ճակատագրի եւ ս տ բ կամ տ ո ւթ ե ան ելլած փն աս տ ո լքբ կատարելու Հ ամար : Պաշւոօ -

զէ մ ; Ե *- ա՛լ ծաէ բծե ց ի նքն ա պ աշտ պ ան ո ւթեա՛ն ՝ անէ– Ա սւբատ քիավւայէլեան նախկին աշակերտի մբ եւ

ձէք \ ո ա հ ։ 1 Լ ՚ քք"Է*ղԷա Աբոէիեան եւ Րաֆֆի դ երկու ՝նատարբ կբ սաիպուիանձնապէս գիւաններր պտր­ ^աՐՑ11 պարզելով ան ո բ դ կբ խնդրէ որ ճշգրիտ տե–

լուսապսակ, տ իւս ա ն ն եր ր : Առա քին բ՝ իր ՚Հ՚Վէբք տի լ ե ւ յաքողելսվ պաշտօն աւլ իբր զ ա\նել , կր յանձ­ ղեկութիւէնեբ քաղէ եւ Հաղորդէ իրեն։ Այս վեր­

Հայաստան ի՝^ովդ ՚եբկրորդր իր « ք(ք ենգ ՝Տ>ով ու նէ զա ւն վերստին նաիս ար՛ա րին ՛դ որ այս անղամ կբ քին ս ալ կր դիմէ ստորագրեալիս դՈր պատերազմի

«կայծ^ելով : իաստանա լ շոււոով սլատասիսանել ; ՀԲք"^^/11՛ Վարուժանի րնւտանիքին Հետ յարաբե­

Ըմ բո սա ո ւթեան - ի-էքն-ա պա շտ պան՛ու թեան ՝Բանի մբ օր վեբքբ սակայն կր Հ ագո բ գուի րութիւն պաՀ ող միակ անձն էր ։
գեսպանատաւ իր աքս որավայբ
սել/՛մերթ ցանուեր Է ի ն տարիներ առաք % բացաւ Զան կր բրէ , թէ Վ այ. ուժ ւս՝ֆ Կ ո վկա սի ճակ ա՛տ ր Վարուժան գ ե ռ՚՚1.որ սպաննուած էր ա յգ մի–
րդ ն զի ն ո լ ո՝ V աղբ ո լ ե լով
Բ ա լց –ԱՀ աբոն եան տիտանր աւելի լա՛քն։ քոցին եւ գիտէի թէ 2անկրրրէ1 Գասթէմուձնի

իր գրական — գազավւարաբան ո ւթեան՛ թեւեր զրկուեր է ե լ Հոն ճակատամարտի մր աՀու\1\ հՎ՚ո— տարուելու պատրուակով ճամբայ Հանուելէն քիք

փարելով Հայրե՛ ի Հողին : թութենկ օզ ւոուե լով թշնամիի կողմէ անցեր է՛ ետքր դ իր չորս րնկեբներով միասին Զանկրրբէն

վ կրնայ շափել թէ ան ին՛ձ ան սաՀմա\1< սիրով ուստի ալս սլա յ մ աններ ո ւն մէք արտաքին գոր՛ծոց Հազիւ \ 2 ժամ Հեռու դ ամէնքն ալ տեղւոյն ի իժ–

սիրեց Հալրենի Հոգր ; .//արն ու գե տ բ դ ար՛տն։ ու ն աիւարայա ւթ իւ ն բ շատ կբ ցաւի որ ի վիւ\ակի շէ իժ՚իՀատի մ ասնաճիւղին գլխաւորութեամբ կազ­

Հովիտլլ^ ծառաստանն ու պաբտէզր՝ դ այգեստանն ւլոՀացում տալու Թուրքիո լ բարեկամ վեՀապե - մուած քաբգարարնեբու խումբի մր կողմէ խժգր–

ու ան ա ա ււ բ : Երգեց զանոնք ա՚ն՝Հու\1.\ գորովովդ տին մէկ անձնական փափաքին– : Այս պատասխա– ժ՛ա բար սպա ա֊ուահ՛ էր :

մեծ նուիրումով ՚. նելով ի թ թ իՀ ատակովն կառավարութիւներ կբ փոր– Թուականները ճչգրաօրէՀւ Հաշուել կարելի

Վերքերս Հան– Հ ած ան օթ մեծ Հ յէ ապար ա կա զիր ձէւ՛ մրոտելդ դասալիք մր ցոյց տալ այն անձ ր ո– չէ , բայց շատ կր տարակուսիմ որ՛ դ ե ս պ ա ն ա տ ա ն

մր զինքբ կ՚ա՚ուանէբ Հ^Ոբգի Աբաքսի եւ Արաբա–՝ բուն Հա մա ր միք ն որդն եր էր Ա պան ի ո լ վե Հ ապ ե — պաշտօ՛ն ագրին կորսուելու. խագր տարաբախտ

աի » : ար : Մ ի ո չ Վարուժան այնքան խրոխտ Հոգի մր Վարուժան ր մեռցնելու ե լ Սպանիոյ թադաւռրթ%՛

է՛ն ՛չ սքանչելի որակում բացատ րե լո ւ Համ ար ո,է1ն կ ո որ իւ մաՀուան ն՛ախօրեակին գէ"Ք1Լ ^"1**1*՝՜ կողմէ եղաք* խնւլքանքիՆ Հետեւանք չտալու Հա -
ԱՀաբոնեանբ։ կա՛րէ–
բնապաշտ .և Հայրենապաշտ ի Ր քերթուա՛ծէն՝ Հատ­ թաբել ւիոսձող րնկերներուն պատասխանա՛ծ՜ Էր * մար պատրուակ մ րն– էր :

գա, ք Ա աս ի ս ին ուղղուած– « Ե զւււր մ ի աշիւատիք զիս Համոզելու* գիտեմ Հաղորդեցի այս տեղե կոլթրլՍ1 ե֊րր , թայց

ուած մբ • որ պիտի մ եռ ցնեն զիս դ բայց Հոգ չէ , ա զ զ ի ււ ա պ ա ֊ ափսոս որ Ալֆոձս (հԳի մարդասիրական ե լ աս­

Մասիս դ քա^֊ Մ ասիս . մանուկ օրերից դ զայի յ ո յ ս ր ուտիս մէք պիտի մեռնիմ »: պետական այս դեղեց իկ ժեսթն ա՛նդամ բաւական
անգունդ-Լերից
Մի երիվարի խբիւինՓ եմ լս՛ում քո Ապանիոյ գե սլանա ա ո ւն՝ր սակալն իր սլաշտօ— չեղաւ արիւնձա էալ 1՛ թթ իՀատականներոլ ճիրան–

՝Բ ո ծոցն է շղթայ ո ւած իմ երազ արքան դ նազ րի կ ո ր ս ո ւե լո ւ խեղկատակութենէն խրատ - Ա երէն փրկելու իւեդճ Վարուժանը , Հայ երկնակա­

Ա է գ Ար ատ ւււ լ ազգն իր րոց նժ ոյգով դ ուածդ չ ի Հա՛ւատար տրուած պատասխանին ճբշ– մարին ամէնէն փայլուկ։ ա սաղեր էն մի՛ն՛.

Եւ պիաի ելնի զէնք ու զրաՀով դ գութեանրլ եւ կր ձեռնարկէ Հալ շրքանակնեբէ տ ե— ա ՛ դ ա մ մր եւս յարգանք մեքիանձն վեՀապե Հ

իր զաւակն երի արիւնն ուզելու ղ ե կո ւ իժ ի լքն քա զ ե լ Վ ար. ուժ ան ի մաս ին : ք* աբ ե բա իւ– տին , Հանգիստ անզուգական բանաստեղհ՜ին ան -
Արար աշխարՀ ից . զդաստ *
Հդօբ օրերին իմ ցեղբ տաբաո ալն պաշտօնեան որուն յանձնուեբ էր ալս մե ո Հոգւոյն եւ անէծք մարդասպաններուն Հ

քննո ւթիւն բ դ կբ ղ ի մ է իր բաբե կամն ե րէն մէկուն՝ ԱՐԻՃ

•Բեռ պաՀ է աո ւե լ իր աստուածներին դ

գաՀաբնե՝ր\հն դ Հ ի ն Հ ի ն քա՚քքեգին ,

կա լծակ ր ծամ ող իր վ ի շա պներին. , Ի՛ր– շան թարձ ա կ գրական ութե ան մ ո գա կան մշա>կո քիժի չքքն աղ ան գ ա ս տ ան ի ն ոսկի բերքր դ ո -

Աւերիչ գեւերիՆդ իր Հսկա) երին : ուժն էր որ յուսակտուր ժողովու բդի մբ րուն մէք եւ քաղցր ու քրմական Վարուժանր յ

Արտալազգր տոլ;, մեզ զէնք ու զրաՀով , ծոցէն ի լո յս Հ անեց Հերոսական՛ զ մ այլելի գէմքե բ Բ ա յց իր մ ա բ գ ա բ է ա շուն՛չ բանաստեղծս ւթիւն՛բ

Ու թող աշիսաբՀի Հիմերբ թնգա՛ն , ո լ տիպարն՛եր : Ե՛– անոնք գոյն՛ ու երանդ տոլին կատարուեցաւ ԱՀարոնեանի կեանքին մէք ; կանգ­

Նր ա վւրկաբաբ ւսլզթ Հ ա ր ո ւա ծնւերի ց բււ ՚ ակա լո ւթեան եր կաթէ գի շատ ի շ թաթ ին տակ նեցին վւբ փառքի արձանբ իբրեւ պետական մարգ ւ

ԱՀ , մե՚.ք ալնպէս կա^օտ ենք ուժին դ ճմլուած մեր ժողովուրդին : իսկ աստուա՚ծատիպ Ո^–՛1՝ աշխաբՀային փառքք մ շան՛ քեն ա կան՛ ՛ե–

Մ ասիս դ քան Մ ասիս % քերթողբ անմաՀացալ ցեղին սրտին մէք : ո ած՝ է տ մեր օրերուն ինշ գաՀեր ու թ ա գ ե ր խոր­

ք՚^նչ Հրաշապատում քերթուած • ր Հայ՛ր Առաքինր դ երիտասարդ բանաստեղծ ՚)՚ա– տակուեցան :

չ ի յուզա իր * չ ի իւանո֊ա վա ո ո ւ ի ր այս Հոգեկան շքեղ նիէլ Վարուժան անտ բ վաստակաւոր ուսեր ուն ձբ– Բանա ստ եղծնւ եր բ մարգարէներ են դ յաճախ

զեղում ով , այս մեՀենական ւոեսիլներովդ Հեթա­ գեց քաւերժութեան ՚ծիրա՝՝– ին՝ դ գրելով <&Պատգա– աստուածային՝ նեբշԳւչումով : ԱՀ աբ ոն եան իր տա­

նոս այս պատկերներով է մաւորնեբբ»Հ Այն ատեն՛ դ 1909 11 թուակաևնե - ռապանքներն ալ ՛նախատեսեց Հ ինքն է որ կր գրէ •

՛ք* ա՛ն ա՛ս տ ե ղ ծին քն ա ր էն կւ ակ ու կսկիծ կր յ ո բ՛– բուն մ ե ծ՜ան ո ւն Հ այր կ ալան ալ որ՝ կր տ ա ռապ է ր « Հեշտ չէ անտառի մ էք բա րձբագիբ (լ ազն ի

" հ ի տես անիրուած ու յօշոտ՛ուած՜ ցեղին : Կ՚ոդե– Մետեխի բանտին մէշ֊. լ ի ն ե լ . փոթորկի առա քին թափր դ ամպրողի առաջ­

կո չէ Հ ին Հայոց դիցաբանս լթիւնր,ո բկբՀաւատար Աիս դ գնա բազէ դ կայծակր կտուցիդ * քին պա յ թ ի ւնբ դ շանթի առա քին բոցր նրա ճակա­

թէ Մ աս իսի ա՝ գ ո ւն գն ե ր ո ւն մէք լ\ո(^ա յ ո ՚ ֊ ա ՚ ծ , Բայց մեռելներզ այգ՝ զոՀերն են լո յ ս ի անոնց տին է զարկում; ՛Նրա փոխարէն արշալոյսի առա–

բան աո լած է Ա բ տ ա ւ ա զ գ իր թագաւոր Հօր անէ ծ - մ ի դպչիր՛ քին ցոլքբ դ նրան է ո զքո ւն ո ւմ դ եւ վե րքալոյս ի

քով՝ * կր բողոքէ Մասիսին : Ղ՚ժզոՀանք ու պաՀանք Աիբտ՚եբ որ չեն գիտեր վրէժէն ասյգէլ ՚ անոնց վե՛րքին– շոզբ 1բա տեբեւներին է ժպտում ձ ած–

կբ բաք Հ՛ ւոցնէ : Կ՛ուզէ իր երազ Ոյր քան , որ զէնք մԻ գա1հ՛ 1 կուե լու ց առաք^> :

ու զրաՀով , Հին։ Հին քա՚քքեբով ^գելերով ^կայծակ Այլ ալնտեղ պայքարն առաքեալ մբ ունի բան­ Ի՚^նչ արժէք ունի ԱՀարոնեանի մ աբգկեղէն

ծամող լքի *ապք՛ երով , երկինք ու գետին պիտի տին մէք կրանփթ. քծ՝ե ւե րովգ Հուժկու զարկ փշ­ մւյ/Հր՛. Լոյս ալեղէնբ կ՚ապրի եւ պիտի ապրի գա­

կո րծանէ հ Եւ Հի՛ ՚ զաւակն եր ի ար իւնր պիտի ու զէ րէ , խախամն ի ր լուսամ ուտին եւ շանթբ կտոլ– րէ գար. ; ԱՀա անոր թարմ Հողակոյտին ա՚ռլձնթեր

ա՛րար ա *ի/աբՀիո »: ցիղ յ ո յ ս ՝ ն ՛ հբգհ թառած իր ուսին վճիտ • ՚րսէ թէ կբ բարձրանայ լաւիտենակա՚Լ ո ւթեան գափն ի ն դ

ի։, < Հ ս ար որ ր ու վ իթիսաո ի երազ : Եւ աենչա– *ա տով մհնքպիտփ կանգնենք արձանն իր փառքին տ ա ր ած ե լով իր մ շտ ական ան շ թե *–եր ր եւ մբմ 1. քե -
լերան լանքերուն
վառ կսկծով կ՚ողոքէ Հայրենի Աիւ դ գնա բազէ , գավքնի մր կտուցիդ »: լով - «Յս՚րզանք քե ւթ : Փառք եւ օբՀնութիլն

փա բահ * Ինկ աւ ՚ ա– ,եւմ ւոա<,Հայա մ տաւ որ ական ութե ան՝ ա՛ դասաւոր անցեալիդ։ Պատիւ ու պարծանք լու­
մա­
<ձԱՀ * մնւեք այնպէս կարօտ ենք ուժին ^ լուսագէս փազանգբ։ ) 915ի զաբՀոլրանքր սաւոր ՛է ալի քին :

Մ աս էս . էա<*՛ V էա ս ս * * *» 1 հագոյժ խորշակ այԲԾ& ) մոխբացուց Հայժլ* ՏԻԳՐԱՆՈՒՀԻ

Fonds A.R.A.M