Page 134 - ARM_19-1948_03

Պ Տ ա ն հ Ր ԼՈՆՏՈՆԻ Մեձ ՕզուԱա ՊԱՏԱՍԽԱՆ «ՅԱՌԱՋ»Ի ՀԱՐՑԱՐԱՆԻՆ (4)

ԿԱՄ Երեց սեքուԱդը

ԼՈՆՏՈՆ ) 4 Օգոստոս . Անգլիացին հ՛երու - ՀեոսկեԱդաԱացաԱ կատաէեց խ պստաքը
X Ա է՛*1 ք
թեան՝ շրջուն Լռլնի , րնդՀանոլր առում՛ով

մ ենք Արեւելքի ժո զո վո լ^րգն ե ր ս առաււ լագ/ւ րա

յիսուն տարեկանէն ետքբ ՝^՝^ԼԷ\ ՚հ՜երտնտնք» , ասոնք (Ի– եւ վերջին մաս)

Հարիւր տարեկանին ալ գեռ երիտասարդ են, նոյն Երէց սերունդբ լիովին կատարեց իր պարտա­
ԱՀնոնք, ա՛յբ ու կին ՛իրար գիաելով եւ արմու­ կանութիւն բ եբիտասաբգութեսճ
իսկ երախա յ : կեսանքբ կր գիտեն՛ իր զո ւա րթ ^Լոո~~ եւ նոր սերուն՛­
կով Հրմշտկելով մեղմիկ խնդացին, կտար մբ խո­ դին Հանդէպ X Եթէ այսօր , Հակառակ
մեր\ով : Ղ՝ացէք ՝Բէնս ին կթոն կար&ո բն ի %կէոր ա ՜ ճերմակ
զի ճարպ գտն՛ող մաներու պէս X Ե՛– շարունակեցին ջարդի
ւա՚ղան^բ , ո ւր ե րա խ ան ե բո լ Հ ետ խառնուած սսլ ի– բաղմագլխանի ուրուականին եւ տեղական
Հայիլ լուռ Հետաքրքբութեամբ X Կին\բ պատրուակ
տակա՚Հեր ծեբունին երք , մանրանկար՝ նաւերու բրդէ կար­ աննպաստ պա յմ աննեբոճն Հա յ մնացինք , ա յգ իր
մբն ալ ստեղծեց ել սկսաւ խոզանակել նստ է ինձ յետ պարտինք դլխաւո բարաբ
կամ րաթերու մրցում կք կատարեն ,ան խ ա ռն Հա­ երէց սերուն՛դի ինքնա­
միր ծաւծկ ո ցնե բբ .ո րոնց վր այ պ իաի
ճո յքով Հ կամ Համ սթէտ Հիթի բարձունքներ ր թր~" գալիք օտարա՛կանն երր X իսկ այբք ^ԼՀ°^՜ մոռացման. Հա՛ւասարող տքնաջան աշխատանքին։
միջօբէին
ռո ւցիկ կր թռցնեն ; մեքենային Ան սերմանեց անդադար , անվՀատ •
կուեցալ դարանակալ, իր Հաշուեցոյց
Յատկանշական վայրերէն մէկն է Հայտ փար– Իր Գրիէէն Հոսեցալ Հայ մշակոյթի, Հայ
ետեւ ,դոյնզգոյն փայտէ յուլունքբ աջ ու ձախՀա–
քի « 9 ՚ օ ր ն ր X Հա յտ փարքք միա ցա՛ծ Բէ-ւ ս ինկ– մե ղ– մտքի 5 Հայ փառաւս ր ան՛ցեալի գլուխ գործոց
լաքելով , շ ա բո ւնա կ ելով գիտել ո ւ խնդալ
թբն կարտ՛ոնի Հետ, կր գրաւէ Հսկայական տարա­ գո Հ ա րնեվղբ , բան ա ս տ ե զծ ո ւթե ան , դի ւցազնե ր–
մօ\րէն. ։
ծութիւն, աւելի քան 600 Հէքաար , ծառախիտ Եա ին քին արդէն սան ոնք մո ռցած է ին բո լո ր ո– գութեան , Հայող պատմութեան, ակեբէն բիլա՚ծ ։

ստ ո ւե րԼ,ռ ր , գ Հյնզգ, սքանչեչի ՛ծ գկաստ ան­ վթն, որ Օգումտյի պերճ գոլնափոխութիւնր ար— Ան մինչեւ վերջբ, մինչեւ մաՀբ անագորոյն , յաղ–

՛էր, րհգարճաւէլձա մարգագետիններ եւ Լա՛յն՝՛, ա լա­ ուեստական էր Հ Այժմ ան՛ոնք շատ բնական կր գա­ թ ա Հ ա ր ե լո վ բազմապիսի դժուարութեանց ա–

գաններ , ուր ժոզովու^րդբ կր զիմ Է Հանգչելու նէին արդէն , \բնգՀա՚կառակն իրենք ալ կբ ոռային՛ նօ թո ւ թեա՜ն , տքն\ութեան եր բեմն, նո յնիսկ բար ե֊ ֊

օրուան՝ խոնջէն քէն ետք : երիաասաբգան՚տլբ իրենց վաթսուն, տարեկտն՛ին X կամնե բու անտեղի , ան՛մ իա քեն ա՛դա տ ու թ իւննե -

իրիկուտն ժամբ եէն վեր^ ^ԼՐ^լէսէ կամ ղփա– Այս մ տածումէն յավւշտակուած՝ յրգը րոլձն. մնաց միշտ պա՛տնէշի վրայ, մշտավառ ջաՀր՛
մէկ ձեռքբ,
՚նայիրշ>ի կերպարանք ունի Հձ՚հօրնբր^բ X Ամէն ա՛զ­ ււ ա ւ Օ գա ր Էնա՛ն կ իք/ ոա լւ , եւ սկա յգել ստեզծադորւծոզ ։էրիէմ* միւս ձեռքր ;
՛Բա՛ւի,
գի ճառախօսներուն՝ կեդբոնա վայրն՛ է X Ագատ երկար աաե՜Լե ի է/եր մ,ո ո ւահ՜յ ո լպի չիգանա կ մր ւ քանի մտաւոբտկաններ , ազգային

կարծի քն եր ո ւ խառն արա ն։ Խօսէ, ինչ նիւթի մա­ ք*սՂ Ղէ՝եԸ. կարմիր մեխակ մր քադեց թա՚գարէն ու գործիչներ , իրենց ունեցած բ, գիտցածւբ լի՝ո*/ին,

սին որ կհուզես, ոչ ոք արդի լէ քեզ՝ ԸնդՀա՚կա– վայե լռօրէն զետեգելով իր մագերո լ Հփ\լսքին՝ ամ բոգ ջովին յետագայ սերուն ՝դն երուն ան յապաղ

ռակն , ունկԼգիրներոլ բազմութիւն կ^տւնենաս , գիաեւյ Օգուման՝ ու էհւգտեոալ ա՝1՚որ ղ աւյ փոխանցելու Համար Հա լի ցան , մո ՛ւ շե ցսձն։

նո յնիսկ։ ԱՀա երկու սեւամորթներ , աթոռներու ի՛ւ չպհս <ք–ամա՛ւ.ակին կ՚շնէր, որովհետեւ ՛ գ դափն եպսակ ի վաղաժամ մա Հր գ րկեց ի\1

վրա յ կեցած կր ճառեն ց եզերու Հաւասարու­ ո ւն՛ տաբի առաջ Համբաւաւոբ պա ր ո ւՀ ի մ բվնաթէր Ոչ , ե րէ ց սեբո ւնդ ին տա ր ա՛ծ աշխւ նքր

թեան մասին X Անգին գինով մր /երերուն՝ վիճակի I բա Լ ա ւ որ պա բուկ բ ս՝ բ •պատաՀա՛կան՛, չեղւ Անո ւերմ, ցանուեցաւ

մ էջ , անվե րջ կր կրկնէ ու կր մրթմբթա յ . «Վագր ան Նտ՚կա ս ա քի ի թէ յ ար աննե ր\ր Հաճո յքի թազա– կանխամտածուա՛ծ կերպով, յարմար ու պարարտ

պէնք Հօլիտէյ (արձակուրդ) է» ։ Ո*– տարօրինակ մա՚սեբուն՛ մէջ ել յաճախ, պարած էր– նազանքով Հողին, վրայ X Եթէ երլձեք սպասուած Հունձքբ կա–

բան . բագմ ութիւն բ չր ջա պա տ ա՛ծ « գինքբ , մ տիկ Հ ար ուստ Օզում այի Հ ամ ար : իրտար,երեաւ՝սլ՚ւ չ$եեղդաալւ (, տապտաատասսխԽան ատ ո ւն՛ սեբմնա–
Օղում ան սակայն Հ իմ՚ա ն ստած անն՚պա ս ա
^ճ^է ՜ոլ հ.Լ\ Է^Դ"*^1 Հ՛ոն եր՛իտասարդ մ\բ , վար­ էր Հոն. ՚յնն է , ԱՏ ա , ա՚յրրտտբ , էեոտկան զօր քա՚զտ–
շարժանկար
չապետ էթլի ի քա՛ղաքա՛կանութիւնք կք քնն՚ագա– ՛ո րմ ա բաց տան մ էջ , գե ղին եղէգէ Հ իւսուած ւ լ այ մանն երր ։ Պոռնուկութեա\ն \ Հ ա մա

ս՛է X Երիտասարդ տիկին մր իր բանա ս տ ե զծո ւ– եււիս իիանթչպէթո ե\ վրմայիշտ,, պղեիրն/աձիէՆ մՀոախզրարամանխքորլոմիներրր ասջկեւր քակրթութիլնր իր ճիրաններով՝

թիննբ կր կարդայր Տա՚իստակ մ բ՝ վրան՝ գրուած թնդա քին Հ ա՛կ ա ււ ա կ իր ան Հ ո ւն տ խրու թեան : իր "քարասրաՀ , տաժանակիր աշիսատյաԱանւ4ռք,, աղջիէլնե,—

« Աստուած սէր է » : Ուրիշ մր Հրէական գաւոբ կր ետեւ կ եռա ս ենին ե ր բ կր՛ ճաոադա յ թէ թե ան՛ձրեւոտ րու անառակ ժպիտ , այ լաս եր ո ւթեան ել

պաշտպանէ X ՝Բի չ վա ր ր գե տ ե գո ւա՛ծ երկու բար՛ձ­ •ու գորշ ՛երկնքի տակ ՚։ Հքաոերբ կաբձես Պ էն կա լի ապալլ–

րախօսն եր ել բաւականն լա յն շրջան ակ մր երկս եռ բոսոր Հ.քւավառո լթեամբ լուսազարդուած է ին՛ ։ գայնացումի անխՀ,,ւսւսփ\ե լի վտան՛գ եւ վերջապէս

բազմ ու թեան , <ոմ անք րնկո ղմ անա՚ծ խոտերուն՝ վբ– Ե րբեմն ան Հ ամ ար ծաղիկի թ եր թեր օ գին մէք ոսկի Հ որթի պաշտամուձնքր ել շատեբուն հ.ՂՂԻա՜~

բայ , ոմանք ոտքի ; Ասիկա լուրջ բան՝ մբ Բէէա–~ մեղմիկ Հովէ մ ր՝ տարո ւբեբուելով Հազար խաղով ցու մր ւի զոսկր եա յ աշ /// ար ակներո լ մէջ ։

լու. 5՜ % կ՝բոէ ճոն ; Հնդիկ երիտասարգ մբն է , կր ու թռուբբալով կբ խումէին տունէն ներս X Եթէ որբանոցներու շրջապատէն գուբս չկր­

խօսի Հա յ տա՛ր՛ա սլա տ ի ել Ն ի գա՛մ ի վէճեբոլ. մտ— Հիմ ո ցանք օգտոլիլ , ասպարէզի վրայ երեւիլ , քաղա­

սին X Կր կարդայ Հատ՝ուա\հներ՝ կատաբուած բա՛­ ււ՛յ ն՛ օտտ րա՛ կ ա ն^ն եէ րր ւ ր՛ոնք •ամբողջ քական եւ ազգային ղեկավարութիւնք ձեռք ձգել,

նա կց ո ւթի ւննե ր էն ։ Եթէ գլուխս քիչ մ՛բ Հտաք» ետինքին վեր բարձրացած էին , տ յմմ նո յն՝ թա–

4 ՐԼԷաՐ 1 թերեւս ես ալ փորձէի խօսիլ Հայութեան վ՚սվ իր վերադառնային ղւււռիւիար , երկտթխ Հա–

մասին ; Ե ր բեմն՛ Հարց՛ումներ ալ 1լ ուղղուին ժո­ է ա < ա՛ւր ա ա,ւկով

ղովուրդին կոզմ"է . բայղ ոչ մէկ իրարանցում կամ Ա ինչ ծերուկ Օղում ան ե րիւոասարդի պէս շպար– ուղղուեցաւ դէպի թ է յ ֊ րմ պե լար անր ։ իր աչքերբ
իր Հաճոյքով
կռիւ՛, Ոստիկաճնեբր կեցած կբ դիտեն՛ ու կբ խն­ ,ռէ.ա՚ծ , ս՚-՚նդոլ.րուահ , միշտ նստած Է անշարժ կր ճառա՛գայթէին, երբ Հոն Հտսալ. եւ

դան։ Այսպէս մինչեւ ժամ\ր 10 եւ աւելի ոլշյ. մոխրամանին ետեւ։ Անպատճառ կբ քնանաք բստլ թէյավաճառ կնոջ *

մ տ ած ե ց սրճարան ի վա րձակա լր եւ աչք քթթելով Պզաիկ լուսնի շոգ, պարէ իԽծի Հա՛մար ա,լսվ–~

՝$Հ Աէ՚նյթ Փօլբ Լոնտ,ոնի Մայր եկեղեցին է, իր ա՛յս զ գաց ո ւ մ բ կՀն՚կ ւ ՛ն՝ փ,ոխ նցեց , ան՝ ալ փո— ուանր պէս ։ *

շին՛ո ւա՛ծ 1 երգ գարու վեբջերր , Հ ամբաւա՚ւորճար– ի է ա դարձ նշմար ույ մր Հ ՛ս ււ կց ո ւ ց : ՀԱ պասեձ որ սա աւ ր բաներ մբ փսփսաց , աւելի թեթեւ
ամչ–
ու ար սալ ետ Ո էն՛ (^1՝6ո) ի կոգմէ, սլացիկ եւ պատ– արթննայի։ Եւ կծկդւելով ողնիի պէս կարմիր բան խռիւներու սօսափիւնբ ու ոտքի ելաւ

կաււազգ՚ոլ ։ Նշանաւոր են իյւ\ խճանկա թն\եր բ , /զու­ վերմակի մր ետ/ւն՝ վառեց իր փոքրիկ հ իսա՚մո րճ\ր նալով։ (Հանկարծ արիւեր երեսբ խուժեց, անոր

տերուն եւ ա՛ո աս տ աղնե ր՛։ ՛յն վրայ ։ Րէնի այս ու սկսաւ ծ՜խել խորասուզո՛ւա՛ծ ու մտամոլոր X աալով կեռասի ծաղիկնեբոլ ցոլքր : իր. քղանցքթձ
օգային՛
Հրաշակերւ ոք , աազռաատտ ոո ււածած՝ է Հրաշքաթ սպիներ էբիկր ն՛՛ոյն բանք բբալ ու միասին լուռ ու մունք ^աՏՐՐ վեր կ՚առնէ, կր սօթթէ եւ կբ սկսի պարել*

ււ մբա կոծ ո լ թի ւննե բէն , թէեւ վիրաւո ր սպասեցին իրենց Հարեւանին արթննալուն ։ ^աձ° աՀա վարձակալ իր ամուսինք այս դիտելով

•ունի քին պտտեբսւն վրայ։ Ու֊ աւերա՚կնե– Հ)ղուման պաՀ մբ վերջ Հնչեղ աղմուկով մ ո խ– կբ դեղնի ինչպէս բռնկա՛ծ յարդէ խցան՛ մլ Ու
կբ Հասկնալս ,
բու լայն տրամագիծի մբ մէջ, կբ կանգնի ան միս բամ անին մէջ պարպեց իր <ծխամ ո ր ճր եւ \ոտքի պատ շաճ կր միջա մ տէ ;
Ան իմ կինս է * իմինս
մ իւ. ակ , իբրեւ կոթող մբ մ ար դկա յ թէ սա եղծ ա– ելաւ X է,

գործ փառքին X Անոր ղ՚ե տն՚ագամբար ան բ Պա՛ն— Աքն Ի^յէ "I* ՚գատաՀեցալ ետքր .ոչ ոք գիտցաւ։ Օզում ա • իմ կինս ա լյեւս պիտի չպարէ քեղի Հա­

թէոնն է իր մեծ զաւակներուն։ ք՝աղմաթիւ ՛ուրիշ Մէկբ չաե սաւ ա լն ո բ *^եղ պիտ ի պատմեմ ։ մար , եթէ նոյնիսկ իր ոտքեբուն՛ տակ նետես Նսյ~

շատ մ\բ նշանաւ՛որ ա՝՚մտՀն,երոլ աճիւններու եւ Օղում ա իր պաճոյճին նեբքեւ եր ի տ ա՛ս ար դա– քաղաքայի ծովուն բոլոր կրիտն ե բ՛ո լ պատեան ր

արձանն եր ու կար գին , Հոս կբ Հ ան զչին՝ ն ա՚ե ւ * թա ր մ ա տ ի ՝ անՀ ւ էմբե ր շար ժո ւմով մբ ոսկիոմ ագուցուա՛ծ ։ Հեռացիր, Օգումա՝, ես չեմ

քՒրաֆա լկար ի ե Ուաթէրլո յի Հերոսն երր Ոնէ լ – լքեր կինս քո՛ւ բո լոր ոսկիիգ գնով , կո բ ս ո ւ\է՝% :

լինկթրնի գուքս՚ր եւ լորտ Նէլսլ$– X Այ ս երկու Օ ղո ւմ ա\ն շ ււ/ա ասա խան ե ց նա յնիսկ , ել երեք
ս;ն՝ւ ւմ ծ •ափ զարկա՛ւ ։ Վեց ծառանէԴբ ղու ր /ւ ե կ ան՛
յ ա զթ ա կաննե րո լ կո թո զա կերտ կրանիթեա՝, յ ար­

ձաններ բ կբ կանգն ին նմանապէս քաղաքէն՛ ՚էւլ՛— ղան աղան թագաւորներու ոսկի դրամներու ՛չկար­ տան անկիւնէն, մոխիր Նետեց թ վարձակալին աչ֊

ն՛ազան Հրապարակներուն վրայ։ իր կամարներուն դացած եմ որ մեր Մեծն Տիգրանի ոսկեդրամնե­ ՔԿ"^՛ մԷ9 եւ կտա կոչելով անոր թեւերր, երեոր.
տէՈջ
տակ առաջին Հանգչոզբ եզած է ինքբ Ո էն ։ ԱՀա րէն՛ մէկբ Հ,ոս կբ գտնուի ։ Հակառա՛կ բուռն փա– գե ան՛ին գարձ\յ ցին, որպէսղի չտեսնէի իր

Ո լէ լլին կթ բն ի թաղմ ան ծանր ամ արմին կառքբ , եւ փա քիս , չեմ կրնար գտնել։ Այս շէնքն ալ մասամբ պարելր Օղում ա՛յ ի Համար։

դագա՚ղբ , գո ր քաշած են տա՛սներ՛կու ձիեր ։ քանդուած ՚րլլալով , ա յց ելո լներ բ ամէն կողմ չեն Օղում ան ան յ տզօրէն կբ Հնչէր պարոլՀիթս մա–

՚ւբձգւ յրձիկ , անՀատնում ԿդուղՆռր սլէտք կրնար մտնել) ։ զերոմնբոյրբ. բոյրր մարմնին ,ոլ Հագուստին ։
գմբէթ–
է վե ք ե լա կե լ Հասնե լու Համ ար տաճարին ԱԱվերջ շարք մբ մոմիաներու։ ԱՀա Եգիպ­ ՛յ.7 յնպէս , իր գերագրգռութեան մէջ պ Ա՛­
ո ս– Հելով
աշտարակք, որուն՝ դագաթր կբ բարձրանայ մէջ կր տացի մբ, մեռած 3500 Ա՛) թուականին, շատ Հալա՚սաբակշռութիւնբ , իբրեւ ան աէրբ
քլղեց միտքն աւհոր՛ մազերուն
կեայ խաչ մբ։ Աշտար՛ակին ներքնամասին բնական վիճակի մէջ, մաղերբ անգամ մնացած են մէջ ղե տե ղ ա ա՛հ կա ր—

գտն՛ուի Հոլիսփբրինկ ՝ Կէ լրբին Լմ րմ ունջի ճեմ ե– անվթար։ Հոս կր գտնուին նաեւ Պ • 9" • Կիւլ՚գէնկ– միրմեխակր :

լիք) յ Հ բաշալիօրէնւ՛ \ն կար աղա բդո ւա\ծ X /^ոլորա՛կ— ետնի եգիպտական եւ " ՚ բ ի շ կան դա կա գործ ո ւ– Մ՛եբժեց ^Ի՚Բ Ա Լ չտուաւ ՚ծազիկբ\ու այլեւս

ներոլ նստարանն եբո ւձն– վր՛այ, մէկբ նստած բաներ թինն երէ՛ն նմո յշնեբ : Մեր Հայրենակցին թան կա– չնայեցաւ Օգո ւ֊մա յին : Ա յն ա՛տեն Օղում սան ոտքի

մբ կբ մրթմ րթայ , գլուխր պատ ին դրած X Մ ա՛ր— գին իւղանկարն՛եր՛է մաս մք կբ զարդա՛րեն որմերբ ելաւ ու ձեռնակապ վարձակալին ՔՈՎ յա\ՐԴ;է

գր խելքբ թռցուցեր է , կորսեմ չՀօնին : Հյ.ոլր՚ջթնն ե– ^՚Է^Ը^ՐԼ 1լէԼեԼՍԻԻԱ՛՝ Ա ՝,1ո 1ս Համար յատկացուած է ւիսիաթի մր վրայ զետեղեց քսակ մբ .ոսկի, տուփ

բրս ալ ս ա կա յն գլո լխնեբբ վւտկցո լցա՛ծ են պատ ին մասնաւոր սրաՀ մբ։ մբ խեցի, եւ սպիտակ բուստէ մանեակ մ բ ։ Ե-֊

եւ Հձիսենթ^բ կ՚ունկնդրեն ։ ՊաՀապանն է , ոբ բա­ Հետաքբքիբ ել ՀրաՀսանգիչ այռելութիմ1ւ՝բ ինքն իսկ արձակելով կալանաւորին՛ թեւեր\բ, \բ~
իհրո ը,աւբյազմմտռառզեգի
ցատրութիւնն ե ր կուտայ ։ Հիարձեալ սանդուղներ , կենդա.\աաբնանաբաակնաՆակաՆ ապաարրտտէէլզյիենն ,, ձուկՆրով, –ս ո ս.ա.լ..տ.ն. ––^ - ր ^ աիւրութեամբ Համակուաւծ X

ու կբ մտնենք Աթօն Կէլրրին Լ՝Բ ա ր է ճեմելիքէ , թռչուններով, կենդանիներով, (ԼՀ ա ւ ա ււ ր ղկ , գբացի , աո ասոնք բոլորք քէ–

աշտարակին արտաքին մ ասր ։ Այստեղ ամ ի՛՛"^ զուՏհնեբով, էլն՛. եւԱ՝ • X ք* ո ւսա բանա կան. պարտէ— զի եւ սպաննէ ղիս , ես կբ սիբՏե մ քու կինդ ե,

Լոնտոն բ կբ պա բ զո ւ ի աչքե բուդ առջեւ : ԳՐ Հասարակածա յին սքանչելի տունկեր ով , ձա­ չի սիրեր գիս սպաննէ գիս ^ ԳՐասԻ ՚՛

Միայն քան՛ի մր իւօսք , «բրիտանական թան– ռերով ու պա ո ւգներ ո վ X Կ բ ին ի չի գի տար անր՝ ուր իսկ վա րձակա լր իր մ ոխ րոտ աչքեր՛բ ճմ ռելով
շքե– ո) ատ ա ս խաւ նեէ.<ւլ .
գարա՛՛ւ մասին , չեղծանելու Համ ար անոր Ա իքրրէականր երկայնութեան 0 աստիճանին վրա ք
կը
զո ւթիւնն ու ճո խո ւթիւն՚բ X ՛հր ագար անք որ ԿԸ գտնուի.. Հէմփթրն Գօրթի, Ուինգրրի ե Այ" ) ան չի սիրեր քեզ, Օգումա աՀա թէ
Հար՛ուստ ա բա–
պար ո ւն ա կէ 5 մ իլիոն գրքեբոլ Հ աւաքա,ծ ո յ մ՛բ բազմաթիլ պալատներ , իրենց ինչու ես կբ րագձամ որ Հարիւր տարի ե
ով ։
աշխարՀի ամենաՀաբուստն է X Հնագոյն գաԱձեբ , սիներով , գորգե րով , նկարներ է՛ 1<" ("վ՛ա Է սգի անոր ՀանգԷսլ տաձաձ սէրգ ապ–

առանձ ին> , րնդարձակ սրաՀներ ո ւ մ էջ՝ \յ լլադա յի , Պատմութիւն մբ ամբողջ փառքի եւ յաղթա­ պեց\՚է քեզ մինչեւ մահգ։

Եգիպաոսի , Հռոմի , Բաբ՛ե լռնի քագաքակրթու– նակներու * բա յց քիչ պարտութեան, ։ Վերս ուր դրամներգ ել նուէրներդ, Օզումա։
փոխարէն։
թենէն եւ աբո լեսողն՛եր էն ։ ՛Բաբի , երկաթի դարե­ Այս և՝ւՂԼԼայ մեր վերջին նամա կբ Լոնտոնէն։ Ես քեզ չեմ սաաններ աչխարՀի ոսկիին,

րէն մնացած ա ռա բ կաներ ։ Անդին դաՏնձարան մը Ա– ՀԱԲԷԼԵԱՆ ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻ

Fonds A.R.A.M