Page 291 - ARM_19-1948_02

Հ,

ե ԱՌ ԱԶ

ՁԱՅՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ տոն եան ի աշխաաա*՛ քր , Պ * Գույումճեան՛ աւել՛՛ րաբոլ ետեւէ : Գրքս-ք֊որ ճառ մը կ՚արտասանէ Հ.Ակ~
Սաբզիս
ցուց* «Մենք այսօր խան դա վառուեցանք մեր ունի» ենթակոմիտէի •> երկայքսցոլցիչ Մաբւ–

ՄԵՐ ՍՐԱՀԻՆ ԲԱՑՈՒՄԸ աե սագներ ով ու լսածներով եւ ծավէաՀա բեցթնք , Թասլագեան ։ Հաճելի ձայնով կ՝եբգէ Օր •

բայց կ՛առա քարկեմ ձեռքերբ իջեցնելով գէպի կոսեան ։

Լէ ՋՊԼԻՎ (Մարսէ յ չ ) – ֊ ֊ Այս թայ^ն՜Հս,^ գր\պա\ններրճ գբականօրէն ցոյց տալ մեր գոՀոււ~

ա/&$արէֆի \ՂՀե–֊)ՂՀ7»>Բ՚~ նակութիւէբֆ : է լ ինք առաքին օբթեակբ տուաւ խօսք կչ քիրիուի ձիւրեշէրքՖ ե\ւ առա^իձ աոթիլ
500 ֆրանք նրւփբելով՝. Իրեք– Հետի^ցան բՐԼՐԲ
դաբ^ինթա^ք^չս^լ^այւ Պ • ֆլրթվքսնհա%ի — - ֆևբ րնաքփիքէԱ աՀ-եչր կր

՚ քէչրխՂ թ. թաղեցիներու անյւմև-ով եւ ա%րՀնց սքո– Գեբկաձեբբ եւ տաս Ը վայրկեանի., մէք գոյացաւ 33 աատկահիք Գյս Հն Խ-Լկբոէրե սն , րհէ գրւք երգե­

փակա՛ն միք ոմներով % Ութուց չու Հին Էր Տիղիս Ռ– Հազար– ֆբանքx կեցցեն մեր լակերներ բ եւ Հա յ – ցիք ու պիտի երգէք թւյք.՛ աղաս։ վւսյրերռ՜–– մԷՀ ։

Միլտոնեան : Աակայն դէլքի(13ա1եյաւ– ոտնձգութիւն– բենակիցնեբր որոնք եկած էին ոչ միայն Լէ զ՚Օ– Իսկ մֆր սեր՚ոլ՜Լդբ երգեց նկուղներու մէչ, ՜՜­

էներր պատճառ գաբձան գզուեոսելու թէ կրթա­ լիվէն , այլ Պօմռնէն, Ա էն ժէրոմէն եւ եւբիշ շր~ պէս ղի գլշ1ղա\ւ– ք&ուրքր չիմանայ Գոլք կր պատ&–

կան յանձնախումբի անդամներր եւ քմմ; –&Ն–ողնեբէէն քաններէ , քաջալերելու Համաք այս ազգանուէր կանիք կուսակցութեան մբ որ Հաւատք ունի ձեր

շատեբր , որոնք րյնգրեցին Հ. 3 - Ղ՜աշակցու– Վբայ ։ Այոօր <*եզ կբ տեսնեմ կայտառ եւ աշխ ո յմ է

թեան– տեղական մար՚մէնէն՝ ստեղՆել \նոր ղաս ր ն*~ դոԲ^բ * լ ա<՚ ո լ անաց անկք Հ ր ատ ա– սակայն՛ ես տեսայ ձեզ նմա՛ններ բոլորովինկմախք,
թացք մէք X
միայն մ բ ։ Հայրենակից Պ՛ Պետրոս Զինիճեան ոք Ն ո ւի բաաո ւն հ րո թուրքին անցած ճամրաներ\Ոււ1 վրայ։ Այմմ մենք
րակուե ցաւ «Տառաք»ի
սիյայօմաբ տրամադրեց իբ տան ներքն ա– կբ խանդա վառուինք ձեգմ ով : Աաբիք աղաք, իմ

յարկի սրա՚Հր , այլ եւ յանձն առաւ հ չե կա բ ա կա - Այս խ ան դա վա ռութ եան մէք խրախճանք՝։, ու սիր՛ելի զաւակներս :

• ՛ութ եան ամ բողք ծ ախքբ : Պատ իւ իրեն : կերա ւխո Լմր սկսաւ : Նոր Ա եբուն գի օրիոբդներբ Արտասանեց Օր* Մ* Ե լքովանեան Ա ի ամ՛ ան ՝~

ա ւս ւի ո վ պարեցին ու երգեցին իրենց յատուկ ա ա–
ԱՀա ա յս սրաՀ ին բացումն՝ է որ կաւոա րու ե՝– րազնեբով թոլէն . կեցցէ Հայաստան, եւ կեցց՛են բմբոստ -
X Պարերբ մէկէ աւելի աձ՚գամԳւեբ կքկ՛՜
՛յա՝ Տ ունիս \3ին, կիրակի, կէսօրէ վերքբ : ներ։
ն ո ւե ց ան , մանաւանդ երբ յ ա յա ա բաբ ո ւե ց ա լ թէ

Պատերբ զարդարուած էին Հերոսներու եւ անոնք մաս կր կազմէին՝ «Ոսկէ փաԲ թին ՜ Աւթծաթ Նոր Ա ե բունդի գնդակի ո զիմ պիա՚կան ին կբս "~

մեծ մաաւո բ ականներ ու. պատկերներով : Մուտքի քրիկ օփէբէթին» որուն Հեղինակք՝ Տիկթ Ռ ՚Միք- քաՀայր Պ • ^ ի բ չէ րե ան ֆր ան սերէն՛ բսաւ . Ու -

զ բան զքբա ք կբ օ՜ ածանէին՝ զո յդ եռա դո յո^ներբ X աոնես/ն , զայն– նուիրած էր իր Հայրենակցին՝ րախ եմ Հա՛յ բնկեյ՚վարակս^ւնեբոլ մէք դտնոլ՚ե -

ՀԲ-ամր 4(ին կատարուեցաւ բացումբ ֆրա՛՛նսական $թ աւարշ 1յ ար գունի // , իբրեւ յի շա աա կ /՝ իւթան՛իո յ լուսՀամա ք գկր մաղթեմ որ օբ մբ այսպէս Հաւաք­

քայլերգով եւ «Բամ ։ի ո ր ո ա ան» ո վ Նոր \ք եբուն– գիւղերու՝ Հխն\ երգեբուն , բանաստեղծութեան եւ ուինք մ եր ո ի բ՛ե լի Հա յաս տանին մ էք ։

զի կողմԷ X րա ր քե բուն : Օրուան պատշաճ երկու խօսք քսաւ բնկեր Մ ՚

« Ի շիւ ան » խու՛մբի կողմ Է՝ բացման– խօսքբ Րր՛. Օրուան, սեղանապետ բէնկեր Ա. / օւ; ո ս եւսնի թ՚ա՚շճ եան– , քա քալեք ելով Գաշնակցութեան՛ Նոր–

րաւ բնկեր Ա* Միլտոնեան՛ ոբ առաւելապէս ՛ծանք– ղեկավարութեամբ, մողովոլ^գբ չաջունակեց գյչ– •Աեբունդբ , որ կբ ծլի ու կբ Նաղկի , ՚ \ծառայ՛ե լու
վրա յ՝ եւ Համար իբ ազգին :
բ անա լով Ն"ր՝ Ս եբուն դի կրթական գործին՝ ւա-րճանալ պարերով, յեղափոխական երգերով

Լ զրակացուց . «Բն ո ւթ ի ւնբ Բո էո Ր ազգերու մէչ բ1գ մէչ հայրենաշունչ ճառերով, որմեք վեր– ՛Նոր ԱերուԱգի Եբք* վարչութենէն խօսեցաւ

տուած է կռո ւե լու եւ քանդելու բնազդբ X Բայց չացան գիլեբր ուշ ատեն;*** ՊԱՐԹԵՒ բնկեր Գէորգ . ՝ք՝է քէ վե ան՛կկարդա՛պա՝Հ ութեան յոր­
դորներ րնւելով ։ իսկ *Լարդանեան՛ առա քար՛կ եց ոբ
քան ի ց ս քան դո լե լո վ Հ անդեք ձ կռուելս լ՛՝, կազմ ա–

կ ե ր .պ ու ե լո լ , վ ե բա՛շիւ \ ե լո լ ան օր ինա կ ո ւմբ Հաւ այս ճաշբ ապաՀ ով է երկու, բամ ան\ո րդ «Հա յաս -

մ ողով ուր ղ ի մեծ շհ՚որՀ բ եղած՜ է» ԵՐԿՈՒ 8ԱՋՈՂ ՁԵՌՆԱՐԿՆԵՐ տա$ւ»ի ։ Մէկ վայրկեանի մէք երկու բտմանորդա*–

Գե զարուեստական րամն էն– Ա էն՛ (Իէրոմ ի \թոբ գթ՚Բ երեքի բարձրացաւ ։

Ս երանգէն Օր . Ալիս Ցարութիւնեանի , Լէ գՕ լի­ ՄԱՐՍԷՅԼ (ՅաւԱպ) . - Հակառակ օգին ան - Աքս Հ աճ ելի ճաշր վեր քացաւ մեծ խանգավտ*–
յարմարութեան ռո ւթե ա մբ : Ապրիք , «// իամ ան թ ո թի աղաք :
զ՛էն՝ Աւ աՀ իա 7՝ ո լո յե անի ար ա ա ս ան ո ւթ ի ւննե րր յո ւթեան՛ տեղի , ^էո^էԻ^Լ բազմութեան՛ մբ ն՛եր՛կա–
Թղթակից
եւ (հաԱէթ Գաւի թե ածէի մեներգներբ Լափեր՛ու ունեցաւ Ա Էնթ Մ ա ր կր ի տի «Հա­

ա ոս՜ ա՛յ. ա ո ա Լ իսկ փոքրիկն Ժանէթ Ջինիճեան ւք ազասպ» ե\ւթակոմիտէին գաշտաՀանդէսբ: ՝ք՝ա– ՄԱՐՍԷՅԼ, (յապաղած). - Աէնթ Անթուանի

քեբմ տպէ ս զնա Հ ա տ ո ւ ե ց ալ իր «ֆան թ է զի»ն երո վ X նի մբ խօս քով Հանդէսք բացաւ րնկեր Տօնապետ - «բնկեր կարօ» ենթակոմիտէի դաշտային Հանդէ­

Ալ. զ չախում րի «Նոր Աեբունդն ենք» աո ո յդ եան ։

քայլերգէն– վերք , բեմ Հրաւիրուեցաւ օրուան յարք– Աէնթ Մար՚կրիտի Նոր Աերունդի երգչախում֊ սք տեղի ունեցաւ Տ ունիս Տին ^ կիրակի առաւօտէն
, բ&՚՚կեր Նագաշեանի , եր ~
գելի Հիւրր՝ Շ * Նարդունին՝ : բբ , ղեկավարութեամբ մին՛չեւ իրիկուն*., Պ ՚ Նշան Նաճարեանի ագարակբ :

Որքա*ն պարզ ու գրաւիչ էր ՚Լյաբղունիին խօ— գեց «Մ արս է յեէզ»բ եւ Համ ազասպ ի ձօնուաւծ երդ ՆաիւագասՀ րնկեր Ա • Պօյաճեան բեմ Հրա է ի -

սելու ոճբ, օգտակար ու Հաս1լՏ1––ալի մեծերաւն թէ մր : Գեղեցիկ առոգած ութեամր արտասանութիւն­ րհց Ա Էնթ ԱԳնի երկսեռ եբգչտխո ւմբր որ ՀաՀե՚֊դԷ–

պզտիկներուն Համար։ Ան։– քաքալերեց Նոր Ա ե– ներ բրին Նոր Ա եր՛ո ւնդի աղքիկներբ եւ տղաքր , : սր բացաւ «Մարսէյեէզ»ով ել « Մշակ բանուո -

բու\1գր եւ Հորդորեց ծնոզնեՀր՝բ աւելի մեծ կոԼ՛ո։ք 0 րո ւան բան ա խօս բ ՝ թեկե ր Մ * թաշճե ան շեշտ եց ր»ով X Ընկերք Համառօտակի պաբղեց Հ* Ց *
դնբել իվ՚ենց զա ւա կն եր ո ւն Հայեց ի գործունէոլ
էրաստ ի ա՝բ ա՛­ ան-Հ րամեշտութ իւնւբ Հայ մողովուրդի միասՀւ՚ա –՛ Գ աշն ակցո ւթ ե ան յեղափոխականէ

թիւնբ :

նկութեան՝ Համար ։ Եւ եւլրակացուց « Մենք կան՚ութեան. եւ Հայ Հողերու ամբողքացմա՚ն ; Երգոգնեբո լ ե ա\ րտ աս ան՝ ո գ % ե բու թիւր այն<–
Հաւա՛տա– Աէնթ Ար ՝-
քսանելՀ ինգ տարի Հա ք մնացինք եւ կբ Աճուրդէն– դո յա ցաւ կոկիկ դո ւմար՝ մբ , քան շատ էր որ ս սւ ի ւս ո ւ ած եմ զանց առնել։

սնեմ ձե,, որ Հա ր իւր քսան ՚եւՀ թւ գ տաբի եւս կբբ^~ Մ արկբ ի տ ց ին ե ր ո Լ ակնկալածէն աւելի ։ Վայելե - տաս ան եզ թ^՚կեր Գրիգոք Ա՝իւճէբէթեան : Գրաւոր

նանք գիմ անա լ , եթէ լաւ կազմ ակերպուինք եւ ցինք քերմ մթնոլորտ մբ ,մա՝նաւանդոբմեբբոլորին ուղեր՛ձ մր կարդաց րնկեյւ. Աւետիս Գաշն՚ակեաԱ

Հաւատարիմ մ 3. անք մե ր պատմ ութեան որ մ եր սիրելի Ա արգիս ին զուռնան ու տաւուլր անդադար յանունձ «բնկեր Կարօ» ենթակոմիտէի ։

ազգային ոգիին միակ ՚ւ-երշն^չարանն– է ։ Աե բ Հայ– կր բանէ թ և ։ Ուշ ատեն փակռւեցալ այս սիրուն՝
է բ լ լ ա յ մ եզմ ով եւ ան խ սւ– դաշտաՀ ան\գէսբ *
րենիքբ Հպարտ պէտք Ընկեր Նիկողոսեան , իբրեւ օրուան բանախօս ,

րականօրէն մեզ Հագոբդտկից բնէ՝ օգաազորձ ե– Սէն Լուի Նոր Սեբոմ գի «Սիամանթօ» ն՛կարագրեց ՚Լարաքիլիսէի եւ Ա ար տ ա ր՛ուպ ա տ ի

լով գիտակ անձ ա րդի մի քո ց ն երէն ռատ ի օն • : իյումբր կաղմակեվւ պա& էբ ճաշ մր կիրակի երե­ կռիւներբ^ ուր երեք - չորսի դէմ կբ ճակատէր

Հ ած. ՛գիսակ անն ե րր յ ո ան կ այ ս՝ երգչախո ւմբ ին կոյ։ Ասեղ ձգեք ու տեգ չկայ։ ՊատաՀաբար ներս մէկ Հայ կտրիճ։ հաղթանակին պատիւր կր պատ­

Հետ փառաւորեցին՝ 9 , ա ՚ շ ն ա կ ց ո ւ թ ի ւ ն բ՝ « Մշակ կբ մտնեմ ։ ինչ խտ-նգավ առս ւթիւն ։ Նոր Սեր՝ուԼ–~ կանի ամբոզք մողովուրգին X

բա՚նո ւ ո ր» ո վ , որմ է վերք խօսք տր ուեցաւ վաս– գի աղչիկնեբր իրենց մեղոլաչան աշխատան՚քուք Տիկին Մանուշի Արենուշնեբու «Աբաքս »

տակաւո ր մ տ ա ւո՚ր տ կան Պ * ՆԼա Հ ա՝նՂ* ո լ յում ճեանի ^ խումբբ յաքողապէս պար՛եց Հնդկական պարեր $

Լ&ոլաօ֊ են սպասարկութեան ։ Աէնթ Անթուան ի սանոլՀիներբ Հայկական պարե–

որ ուսուցիչն եզած էբ Տ * Նարդունիին ; կարճ եւ Սրահին մէչտեգս է րնկեր Փիէիկեան •• Հրա­ ՚ր\ով ոդեւորեցին Հ անգի սա կանչեր ր • Ս իրայօմար՛
եղանիմ
ազդու ճառով մբ դրուատելով Լէ ՜ղՕլիվի կա՛յ– ման՛ի մր վբայ՝ լռութիւն՛ կր տ իրէ ։ Ա իր մասնակցութիւնր բերաւ «Հայ Մշակոյթ» թա­
ի—
մակե բպո ւթիւնբ եւ ուսուցչուՀի Տիկթ Ռ՛ Միք՜ բացումր « ՄԼակ բանուոբ^ով : Հցմբերգնեբբ տեր ա իւ ո ւմ ր ր , ն. ո ւագե լո վ Ա ա յաթ Նովա յէս եւ Ա—

<ՅԱՌԱՋ»Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (35) տեղեբնո ւդ չէք շաԲէեէբ * կ1ոլգէ<*Ք "Բ * * * յ ս կեռ իբ ն շան ա՛ծ բ : Ազեխար՚շ &իձ\ մբ արձակեց եւ խե–

ո ո ւր ո վ ս մաս մ աս կտրատեմ ճեղ , գոչեց • մեՀծա– լակորոյս վազեց զ էպի ԱԱաղիկբ ու գրկեց զայն ։

լոր բ ե ւ բռնեց ամ էն ԷՆ սիրուն աղք կան՝ ձեռքբ : Բայց նո յն– պաՀուն իր գլխոլն. վրա յ ճօճեցաւ ա՛­

1Լք.։18 1,1'ԿԱԹ Հտղիլ տասնբՀինգ տար եկան կար անիկա : Աք– րար մեծաւորի՛՝ կեռ սուրբ* վայրկեան մբ եւս եւ

րաբ Հ բամ անաաարբ քաշեց զայն իր մ օտ եւ , Հա՛­ Գաւիթթձ գլուխր երկու կէս աիտի ԲէէաՐ\ռՐԲ **ա~՜

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) կառակ աղք կան բնգգիմութեան ^գբկեց անոր մէք– սալ Աշոտ Երկաթ եւ արիւնաթաթախ գետին՝ փբ՜

քբ եւ ամուր մբ սեղմեց իբկուբծքին՛։ Նոյնբ բրին ռեց վայրենի ա՛րա բբ : Մ իւս երկուքբ յա րձակե -

\<– տեւ միւս երկու Արաբն՚եբբ , Հետե ւե լով իրենց ցան Աշոտ ի վրայ 1 Բա,19 %աԲ^ հ^է՚՜է. Բ ետք ա -

ԻԱ– մեծ աւո րի օ բինա կին X նոնք ալ արիւնլուա ք գետին տապալեցան ։

Առքեւնինլ\ կեցած էէն երեք Հայ աղքիկներ * ա– Ապա այս վեր քինբ բարձբացուց կէո մբ նուա­ Գուվէ՚սբ , ՛վանքի բակին մէք, Հայ կտրիճներն
: Երկար
մօթէն ու վախէն կախա՛ծ էին անո\1ք իրենց գբ– զած աղքկան գլուխբ եւ Հ իա ց ած ՚ սկսաւ նայիլ ա– էին որ իր՛ենց արիւնոտ Հունձքր կ՚ընէին
քար–
էո՚ւխներբ եւ լուռ կբ Հեկեկայինք Ներ՚կաներբ ու– նոր գեղեցիկ դէմքին . յետոյ շրթունքնեբբ մ՝օտե>– չտեւ՛եց կո֊իւր ՚ Թշնամիներուն՝ մէկ մասր փախուստ

շադբութեամբ կբ նայէին» անոնց եւ մտովի իրենց ցուց անոր եւ Համ բուրեց զայն. X գուեցաւ , /քնացածն երբ ւ եզ ապա տառ

Համար կ^րնտբէին ամէնէն գեղեցիկբx Վայրենի ԱլլաՀբ վկայ, Ասկեար 1 դարձաւ ան՛ իր տոլին ։
աղ–
կ իք՚քբ ե լ անա սնա կ ան բնազդ բ կք խօս է բ անոնց բնկերներուն, Հա յ ադքիկնեբուն նման սիրուն շատ Աշոտ Ե ր կաթ թ ոգուց որ Գաւիթ կարօտն առ­

մէք* իր՛ենց աչքերր բորբոքա՛ծ էին մոլութեան լվ՚^է էհ"՜՚1 աշխարՀիս երեսին, միայն ափսոս , նէ իբ նշանածէն, իսկ ինքր քաշուեցաւ մէկ կողմ,

•կքակովx Բայց Հայ աղքիկներբ ամօթաՀար գետին ափսոս որ Մ ի*֊** լիման՛ չեն անոն՛ք ; Հ բամ ա յելով իր զին ո լորն ե ր ո ւն Հ ան զ. ս ւո անա լ քէք

կբ նայէին» միշտ եւ կ՚աշխատէին ծածկել երես­ Ապա սկսաւ վաւաշոտ աչքերով նայիլ խեղճ մբ , որպէսզի կք՛ կին շարունակեն իր՛ենց ճամբան ;

նին X աղքի կներո ւն ել ղմայ լի լ անոնց դ եղե ց կո Լ թե ան ՎստաՀ էբ որ վլա՛խս տակ անն եր կ բ կին՝ պ իա ի վե­

Մոաեցէք ինձ * մի վախնաք ^ եգ. ձեզ վնաս վբայ : րադառնան նոր ո ւմ ե բ ո վ եւ ղինքբ ձգեն ծուղակի

չեմ տար , բսաւք մեծաւոր բ եւ ակնարկով Հրաւի– Ահցան քանի մբ վայրկեաններ , զար՚Հուրան - մ էք 1 Ե՛֊ չսխալեցաւ Աշոտ ։

բեղ աղքիկներբ իր մօտ X քի ե ւ անՀ ն ա րին տառապ անքի երկ ար վայբկ ե ան­ Գաւիթ զ ես կարօտր չէր առա\ծ իր Աստղիկէն ,

Ո այց անոնցմէ ոչ մէկր շարմե ցաւ տեղէն ; ներ ։ 3ան կաւրծ դոլրսէն՝ լսուեցան սոսկալի աղա­ դեռ չէին Հանւլստացած Հայ քաքեբբ , լոյս% ու

ղակներ.,ճիչ ու վայնասուն եւ իրարու բախողսոլ– խաւար ր դեռ նոր էին բամնուած իրարմէ , երբ

Ջէթք լոեր • եբէէ ալ երգում բրի որ ոչ մէկ բեր ո լ Հարուածն եր : Եբ ե քն ա լ ձգ ե ցի ն ազ քի կն ե– Արաբներու աՀագին բազմութիւն մբ շրքապաաեց

վնաս պիտի Հա՛սցնեմ ձեզի X Թէեւ ա. Հաւատ ի աղ­ րբ եւ խլելով իրենց սուրեբբ կ՚ուղէին դուրս գայ Աշոտ Եր՛՛կաթն։ ու իբ փոքրաթիւ խումբբ ։

քիկներ էք դուք, բայց կ՚երդնում յանուն ԱլլաՀի , սենեակէն X

որ եթէ ձեր նզովեալ Հաւատքբ ուրանաք եւ բն>– Բայց ճ ի շդ այդ մի քո ց ին գուռբ կ ոտբ եց աւ ^ , ամ էն մէկուս տասնէն աւելի >կ*իյնա յ ,
ցին ր ս ա ւ Աշոտ տեոնե լով Արաբներու բաղմ ա թիւն ր ։
դունիք ճշմարիտ կրօն բ 4 մեբ ամիրապետի Հարէ– աՀ ագին՝ ճարճատիւն ով եւ ս եմին վր ա յ եր եւա

մին,\ մէք կ՚անցբնէք ամենաերքանիկ կեանքբ X Աշոտ Երկաթն ու Գաւիթբ : Ե Լ մամանա կ <ա ալով ո ր ան ոնք իբ վբ ա յ յար՛­
ձակին՛ , Հ րամ գործեք
Պ աՀ մբ լռութիւն տիրեց : Գաւիթ ն այ ե ց աւ մ ձ)ծ՛ աւ որին ո աքերս ւն։ տակ եւ շփոթութիւն ա յե զ առաքին՛ յարձակումբ

կեավուբի աղքիկներ, ի^՚-է էք» ի^չ է , ւիոոլած ո լշաթա փաղք կան ե ճանչց աւան միքապէս ձգել Արաբներուն մէք :

ԲԱԳՐԱՏ Ա8՝ԼԱՋԵԱ1Ա

Fonds A.R.A.M