Page 287 - ARM_19-1948_02

6 ԱՌԱՋ

ՁԱՅՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ ղարկալո րութեան շարժանկարը : Այս աո թիւ Հ . ԳԱղՐՒԹԷ ԳԱ1ՈՒԹ

Յ՛Գ– Նո\ր Սերունդի Եր^– վարչութիւնը Հրապա­

ՅԱՐԳԱՆՔԻ ԵՐԵԿՈՅԹ րակաւ կը յա յանէ իր չնորՀակքսլոլ.թխյ։1նեբը՝ ա–
Հաք~֊
նոր՝ նիւթական՛ եւ բարոյական զոհողութեան ՊՈԼՍՌՑ ՄխիթԽքեաՏե Սանուց Միա֊թեան

մա.*–.– Արամ ՄկրաՕի. .։> ժողովււ։ ււ րաՀին մէ^ տբ՚ւտ+սսհ է յր բե Լե աքձ/լ Վաս -

ԼԻՈՆ, 15 Յո մնիս.– Ողբացեալ բնկեր Ա. տակաւոր դաստիարակ օւսույքի< Փ •• • ^ատթէքւս

ԱՀաբոնեա՚ւի մաՀուքԱձն քառասունքի առթխ. , <«//.-՝ ՄԱՏԻՍ ա ՌՕՄԱնՒ ՄԷՋ Թորոսեանի օ՛ր ներկայիս տնռ–բէ%% է, VէլիՀթ՚ԱՀի

սս$ էլասգա րո լհ ցաւ , նա խա^եոՖ՚ո ւթ՜եամբ ճեմարանին յ Պ– ՚հբբԳ՚՚ք ՚Քէօմի/ւրճեա՛.։, նսէիւա -

Հ* Տ՝ ր* ե^ր ՜Ա՛եբուն գի կեղս– Ֆրանսայի ԾրՀ* Ռ/1ՄԱՆ , ( յ ա պ ա ղ ա ծ ) . – Մայի,։ 27թ ա<ձ - դաՀ յ ո բելին ա՚կաՀ յան՚ձնաժողովի , սւուա՚գ– է յո­

վարչութեան , Յունիս \Գթ , կիրակի : Եկեղեցին ուեցաւ Հայաստանի Հա\ւ\լ.ապեաութեա% Հռչակ - բելեարին կթթւ^կ^ն դորհ-ուձ-էութե^ն գլխաւոր
ո ւթեամ բ
լեցուած կր երկսեռ, բազմութեամբ ; ման ՅՕրգ աա բեդարձր , նախաձեռն գիժերը, իթբել ուաոռցիփեւ ա՝1Կւրէն ագգ՛ վարժա­

ՀոգեՀա\ ՚գսաեան արարողութիւն կատարեց « Անդրանիկ » խում րին եւ մասնակցութեամբ Նոր րաններու եւ Հիմնադիր երբեմնի քծ՚ո^եօեան վար­

Վու* ք ^ ն յ . *Լարիսլեա\ն ՝, որ յուղիչ բա՛՛ախօսու - Աերունգին, կապուտ էՕ ա չին՛ եւ գադութին : ժարանի , իբրեւ դաստիարակ ել մանկավա՛րժ :

թեամ բ մր յանձնարարեց երբեք չմ ոոձնալ մեծ Հա~ Ընկեր Ա • Գասապեանի բացման խօսքերէն Բանախօսները իրենց ճառերուն մէ^ յ ա յ անաւ օ֊ են՛

յու\ն պատգամ ր ։ «Այսքան չարիք թկ մոռանան ՚/ե՜րջ * Տիկին ՇԷՀիրլեան ուղերձ մր կարդաց Կ • թէ քիռւմանիոյ, իսւալիոյ, Անգլի՚ոյ , $)–րանսայի

մ եվ. ոբգիք , թ՚՚ղ ոդՓ աչիւարՀ Հայ ուն՝ կարդայ նքա չի կողմէ՛, Տետոյ Նոր Աերունգին անդամնե– եւ Ամերիկայի մէ^ կան բաղմաթիւ քՒորոսեան սա­

նախատինք » : րուն կողմ է եղան երգեր ել աբտասանոլթիւննեբ : ներ ոյ՚ոն՚ք դրւսւահ– են նախանձելի դիրք՛՛ Ամէնէն՛՛

Յունիս \Վին–, երկուշաբթի իրիկուն տեղի ուձնե– ^տռեբ խօսեցան "<*Ր * Թորգոմ , Հյաւար՛շ Ա ի– վեր^ր խօսու՚ձ է յոբելեարը , ինք, շնոըՀակալոլ -

ՅԱ՚– յա\Ըդանքի երեկոյթ , Գ՚ԳՐ՚՚ՅԻ սրաՀին մէջ որ սա րե ան , ինկեր Ազգին Մ աբաիրոսեան : թիւն րո/անելով բոլորին։

ծա յրէ ծայր լեցուած է\ր երկսեռ բազմութեամբ : Հ ան ղ է սբ փակ ո լեց աւ ո լՀ ատ են ձգելով

Տանուն Հ* Տ* Գ* Նոր Աերունգի Կեգր * Ֆ՛ր - ի/որ տպաւորութիւն : Ա. Հանդէսին ներկայ եղաՆ ե՛ք. բաղմ աթ իւ մաաւո—

ր անսայի ԵլՎ ՚ վարչութեանն ինկեր Ա * թ՛աթ ուլ– բտկաններ , տնօրէն, ուսուցիչ, լրագրող, նախկին՝

եան քանի մր խօս քով կատարեց երեկոյթին բա - ՄԵՐ ԵԱԳԿՈՏԻՆ ՀԱՆԳԷՍԸ եւ արգի սանե^ր. ու Համակիրներ , որոնք Համակ–,
ցումր ել՛ երգչախումբր երգեց
«Յառաջ նաՀա - րււլթեամ բ շք֊^ասլատաՏ են &ե բոլնաղարդ յոբել—

ԱՀ ակ» , որ ունկնդրուեցաւ յոանկայս ; /. արը :

Գե զարուեստ ական բաժնին՛ ս իր ա յօժար ՏԷՍԻՆ, 14 Յունիս— Ֆր. Կ ապոյա Խաչր 1946 ՊՈՒԼԿԱՐԻՍ.– Փաղարճրգի Հայ գաղութը

մասնտկցեցան յայտնի երգչուՀի Օր * Հթովինար Աեպւոեմբերէն ի վեր կր շարունակէ բաց պաՀել կր բաղկա՛ տ ւ ^1 ի լէ ճ ի կցի).֊եր է , տեգացիներէ ,

Տէր Պետրոսեան , ինչպէս եւ Օր* $՝աթլեան ։ Տ է ս ին ի մ իակ ծաղկո ցր , մեր մ աաաղ սերունդի Մտլկ ա\ յ. աց ին ե րէ , քհ ոտ ո ս թո ցիներ է ընղ–

Ըեկեր Օնւհիկ Պօյաճեանբ մեծ յ ա ջ ո ղո ւ.թ ե ամ բ Հ ա յեց // դա ս/ո ի արա կո ւթեան վառարանր : գամէնր մօտ 450 անՀատ Հ Զորս դա սա -

արտասանեց Ա . Վարսձնգեանի «Հերոսներուն/» Հ Տ ո ւն ի ս \2,ին , շաբաթ իր իկուն , Հ * Տ • *հ • // ա նն երէ բ աղ կացտ\ծ նախակրթա^ րա1 \ր ո ւն ի \ 2

Ընկե՚նեբ Ալթունեան եւ Պէրպէրեաւհ նուա - Տան՛ մ էջ տեղի ունեցաւ աշակերտներու կողմէ 20 աշակերտ , մինչ 12 տ ա ր ի առաջ ,ո.ւնէբ 70 " ՚ -
»լեցին՝ « Ա այր Արաքսի»ն
մ բ տեղա փոխել ով մեր , ներ կան երր վայրկեան՝ պատրաստ ո ւած Հան՛դէս >- ներկայացում մր , ղե - շա կեր՛ա : Նուազման– պատճառր սակաւաթիւ ա-

ղ ա շար Հ դեղածիծաւլ Աբ ա բատ եան՝ կա վ ա ր ո ւթ ե ա մբ Տիկին 91 • Փափազեանի : Տանուտն մ ո ւսն /ւ ւթ ի ւննե ր ո ւ եւ յաճախա կ ք, բն՚ա կ ի չն՛՛եր ո ւ

Կրթական Ա արմն ի Պ– Արամ Միքայէլեան Հանդէ– տ ե զ ա ւի ո խմ ա>ն \ կր վերագրո ւի :

Առաջին բանախօսն Էբ ինկեր Միսա՚ք Միր՚գէ 1 ս՛բ բաց ուած յտ քտարա\րեց երգչախումբի կողմէն ԻՐԱ-ԲԻ ՀԱՅ ԳԱՂՈՒԹԻՆ ՏԱԳՆԱՊԸ Մ ու–

ււ բ զգայուն/ ճառով մբ վեր Հանեց Հայ ժոգովուլ/՝– երդուած ղպրոցակաւնէ քայլերգով : $ ետ ո ք կ տ բ - սուլի մէջ բա՛րեկեցիկ պա քմ աններ ու տակ 1լապ -
նոյնքան՛ մ բն ալ Զախօ ,
գի յարգանքր Հ անգէպ ԱՀարոնեանին : «Տարիներ դաց նուէրներր Լ դու մ ար՛ 31.000 ֆր՛) ԳՈ\Բ ԿրՏթսի– բէին 400 ՝>այ րնտանիք,

առա՛ջ մենք սլա տուով պա շտ պանե ց ին ք ԱՀ ար՝ո\ն\ - կա՚Ա Աաբմինր Հաւաքած էր Զո,ակի առթիւ, Հավրէղ , ՏբՀոք, Ա էն/ճար ե լ է՚^՚պիէ՛, նմանապէս

եան՝, որ ծովածաւալ բազմ՛ութեան առջեւ ճառ աուներբ եւ իսանութներր չէջելով ։ լծուած չա՛րքաշ եւ պ ա տ ո ւ ա ւ ո ր աշխատաԽքի :

իա ո ահ ատ ա% երբ քանի մբ սմսեղուկներ փորձե– Հանդէսի Ա * մ ասր կբ կազմ էր գեղարուես - Իրաքի մէջ ալ լաւագոյն՛ տար՚բր Համարուա՛ծ

ղին լռութեան ղատա՚պարտել զայն; Երկու տարի /// ակ ան բամ ի$յ մբ , ղորւ կատարեցին գպ րո&ի ա– է Հա Ա/ , սակա լնւ անտանելի չափեբոլ Հասած է
ւթի ւնր
ա ո.աջ ի ր ծ. ՚ ն գ ե ան ՏՕամ եակ ի ա օնա կ ա ա արու - շակերւոնեբր, մանչ եւ ԱԳ^իկ* Ժաման՛ակէ մբ ի վե՛ր տիրոդ ան/գործո : Ւ1—
չէ տե–
թիւ՚յ֊ր եկաւ ապացուցանել թէԱՀարոնեան առաք– Երկրորդ մ ասն էր երեք տ բարով կատակեր - րաղ ե կն ե բ կ*րսենձ թէ ա յս՚պիսի սգութիւն

եա լ , իր, գրչով, խօսքով եւ գորհ ով թափանցած է գութիլն մր , «Երեք քաջեր»ր, զոր ներկայացու­ սա՚ծ զաղութ ր նո յ ն ի ս կ ՎռՐ^թր պատերազմին է
ն՛որ՝
բովանդակ Հայութեան սրտին ։ էին՛ դպրոցի բար ձբ ագո յն դաս՛արանի աշակերտ - Այս մաաՀոգոլթիւն՛ր կրնար փ ա ր ա տ ի լ միայն՛

Երկրորդ բանախօսն էր Պ* 3* Վարժապետ - նեվ.\ր մեծ յաջողութեամբ ։ Հ ոլն՝ձքին՛ առատ ո ւ թեամր

եան, ՛որ՝ շ1;՝որՀաւոբեց ՆՈ\Ր Աեբունգր իբ այս ձեռ՛­ առնել ան ուն՛ւե « ՅՈՒՍԱԲԵՐ բն կերա կց ութ եա ն վար չ ո լ թ ի ւնր
Խ՚Մ՚Ո * Տեղի
նարկին Համ ար եւ կո չ ուղղեց ներկս/նեբուն , որ– անձկոլթիւնր կր ստիպէ զանց ռր՚ոշաէծ Է կ տ ռո ցւա,նսաե\ լ « Հայ Մ չակոյթի Տուն »

պէսզի նիւթապէս եւ բաբո յա պէս քաջալեր, են \թՈ բ ՚ "ԲՐ ։ .-/,-֊ 1050 ,բ։աւ * մե թ բ տա րած ութեամ բ Հոգով , Ղ*ա–
, շատ ապրին
Ա երունգբ իր ս ե փ ա՛կան Հ ալ տքա տեղին ու ն /մնալու մեր գպ ր ո ց ի ս ան ե ր ր , ո բ ՀԷրԷի բանուկ մէկ պո զո տ ա յ ին վրայ ։ (Հ/ստակա–

Համար։ ՝Բանի մր խօսքով ալ իր յա րգանքր յայտ­ իրենց վրայ գրուած լո յսերբ ել ի ր ա կան՛ացն են կա­ զծ ի պա տ ր ա ս տ ո ւթե ան մրցում մբ բացուած" է I

նեց ԱՀ ար ոնե ան ի յի շա տակ ին : մաց , կամաց : Այս առթիւ 1լ աբմէ շնորՀաւորեք Առա ջն ո ւթի ւն՝ շաՀ ող ճարտարապետ բ ՛պիտի ստա–

Վերջին խօսողն էբ ի՚ււկեր Ա* իսաՀակեան , որ գպրո ց ի ուսուցիչ — ո ւսուց չուՀին , որոնք արՀա– նայ 2001 \էսկ երկրոբդր 100 եգիպտական՛ ոսկի
ան —
ներւկա՚յացոլց ԱՀ աբոն եան. ր իբրեւ գրագէտ - քա­ մ արՀելո վ ամ էն ՝՛ տեսակ գմուա բութ իւններ սրբա՛­ պարգեւ ;

ղաքական եւ աղգա յին գործիչ : «Աբովեան՛ ,Ըաֆ– ն կան յ ա ր ա տ ե ւո ւթ ե ա մ բ տար ած են իրենց

ֆ ի եւ ԱՀ ար ոնե ան ՝ մեր աղա տագր ո ւ թեան դար - զան պարտականութիւն, իբրեւ թեւ. ու թիկունքր

բթնեբն են որոնք իրենց ԳԲ՚Հով ^ ա ՝ յ ժոգովո՝լ,րգր ունենալով կա պո յտ ք# ա չբ , Կրթ • մ արմ ինն եւ Տ է՜

ոտքի Հան՛եցին ընդդէմ բռնութեան և մգեցինղայ՚ն– ս թնի դիտակից եւ ւլոՀա՛բերող գագութր ;Վ1յւ1ա՜ւյ(ւ|ւ կու տա յ եբկյ՛ ադո րծ ո ւթեան եւ ա ր^ ա ււա րո ւծա -

սլայքարիլ յսՀւ՚ուն1՛ ազատութեան » I Գժբախտա - ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ մէշ ղիանականներ գաաձ են ա– թեան զարգացման ա ս ///իճ ա ՝ ր : ՛ոն ո ւած են նաեւ

բար այսօ^ւ։ Հայբենիքբ շի ճաԽչնար ԱՀար՚ոՀնեանբ , ւեբակնե ր ր Հսկայ բերդի մր որ 2600 տարի առաջ Մ իջեր կրական եան տեսակի ոսկիէ օդեր, >ոբ ցոյց

բայց Հայ ժո ղող՛՛ուրգր լի՛նի Հ այրենիքէն ներս թէ Անդր - կովկասի քաղաքականէ1 կեդրոնր եդած Է է կ ուտ ան Ո ւրա րտաց ինե ր ու եւ Հ ին Արեւելքի ժո -

գուբս, երբեք չի վարող մ ոռն՛ալ իր սւն - Ուր ար ա ո ւի արքա յ ին ա բքայ պ ալատ բ շինաւ ա՛ծ Է ղովոկքւ գներռւն միջեւ գո յ ութ իւն ունեցող կասլե–

մոռանա լի երդի էր։ Հա քւ ես իքի մէ$ չրթռւն՚քէ այս բերդին մէջ՛. Պեղումներու բնթացքին մեծ Ր ր : Ան ց ե ալ տ ա ք#ո լ ան ղտնուած սեպ ա՚գ իր ա՚րձ ա–

շրթունք կո Հ՚ւ՚շոլի ԱՀարոն՛եան՝ ա\նու$ւ՚ը » : քանակութեամբ զորեն , կորեկ, դարի , ել անա՝– նաղրութիւձննե րբ կր Հաստատեն թէ , այս պա լա–

« Սինէ Գ՚ռդօ՝^ ներկայացուց ԱՀարոնեան՛ի յո,ւ^ սուններոլ կմախքն՛եր գտնուած են, ինչ որ ցոյց տր շինուած է ՝ք՝ • Ա– եօթներորդ գարու կիսան :

ՅԱքհԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (34) գուա\ծ ձայնով, աներս է , Ա՝ ա թ ո սբ : Ւսկ ո^ւր է - Աստղիկբ ոռդ1 է , բայց թէ իթ՚նչ վիճակի

՛նշանածս , Աստղիկբ : մէ^, Աստ՛ուած միայն գիտէ։

Մաթոս, որ գ ե ռ չէր Հասկցած, թէ ինչ կր • Որքա՞էԼ է Արարներ՛ուն թիւ^ը, Հարցուց Ա—

ւ ա 1ւք կ ա » կատա՛րուի իր չոլրջր 1 Աստղիկին եւ իր անունր չռա Երկաթ, ոբ մինչեւ աքդ ժամանակ լուռ մտիկ

լսելուն պէս լա յն բացաւ աչքերբ , նայեցաւ Գա­ կ՚ընէր :

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) ւիթին՛ եւ նուաղեցաւ Հ ք&եդճ մարդ, ճաէն՚չցած էր Ջեմ գիտեր , բայց երեք Հարիւրէն պա՛կաս

իր կոբսուսքծ ւիեսան ։ չէ ••
•—֊ Լաւ ուրեմն՛. Տզաք,
՝$ան՚ի մր վա քր կետն յետո յ , շնորՀիւ տար - ձիերր թողէք իրենց տե–
ղերր եւ ինծի Հե տեւեցէք,
ուած խնամքներուն, սթափեցաւ Ատթոս , քիչ մր ււ է/ւ ջ անցլ՛ոաւ Հրամայեց Աշոտ եւ ա–

Ազատեցէք գոնէ այս երկուքր, որոնք դա– Հ անգս ա ան ալէ ետք , «//. եր ու փես այ վա խ ադար–

տապարտուա\ծ են ողջ ողջ թաղուելւ, բայց որոնց ձար///ր սկսան զիրարւ Հաբցափորձել , իրարու վի­ Գաւիթ կ՛՛ուղէ ր ամ էն քէն առաջ երթալ, բայզ

շուն՚չր բեբաննին է դեռ, րսաւ Աշոտ Երկաթ եւ ճակն՛ իմանալ հ,էԼ Գսս1^Ր՝ թ՚քկէնքր, մինչ սիբաբ պատառ պա -
տառ Կ՚ըլլար X
մէկ կողմ քա շո ւե լով նստեցաւ կանանչ խոտին ֊ Բւ ւեմն լբ է Աստղիկը , Հարցռւց

վրայ ու իւ կաւ խոր վչաի մէջ։ Գաւիթ դողդղալով :

Ղ՛ալի թր եւ մէկ քան՛ի ու՛ր իշնե ր քանդեցին Այնտեղ , ըսաւ Մաթոս ել ցոյց տուաւ ԻԱ.
:
Հոդր ել աղատեցին երկու Հոգին , որոնք կիսամեռ վանքը Վանքր , որուն կր մօտենային մեր կտր՚իճնե–

Վիճակի մէջ փռուեցան գետին Հ Գաւիթի սիրտ ը տրոփել սկսաւ • կ՚՚ուղէր վեր՝ րր , կր գսէւ՚ոլէբ Ա ասիսի Հաբաւայթւ լանջքին։ վր՜

Ո՚-չագրութեամ՝բ կբ նայէր Գաւիթ այս երկու կենալ եւ թռչիլ գէպի վանք։ Այդ բանը ՛Նկատեց բայ, խորունկ ձորի մր մէջ, .որ ծածկուա՛ծ էր

թշուա՛ռներու գէմքթւ՛* յանկար՛ծ կեցաւ եւ ա՛պու­ Մաթոս ել ղդոլչացոլց ղայն : մացառներով ու թուփերով :

շի նման սկսաւ նայիլ ան՛ոնցմէ մէկուն երեսին՛» Սպասէ , ո՞ւր կ՛՚երթաս • վանքը լեցուն է Այն պաՀ ո ւն , եր բ Աշո տ Երկաթ կբ մ օ տեն՚ա բ

արիւնէր սառեցալ երակներուն ՚^Է^ է " ՚ յ դ գէմքր արաբ ղին ոլորներ ով։ Մենք, գիւղէն վւախուստ վանք ի պար ի ս պ ի ե , նե բ սր * վա ն ա՛կ աններ ո լ լձն -

ծանօթ էր իրեն , բայց կր վախն՛ար ինքն իրեն տալէ ետք, Հանգիստ կ՝ապր՚էի՝1՝ք ա ձԳ վանքին դարձակ սենեակներէն՛ մէկուն մէջ տեգի կքուն՛ե -

խո սա ո վանել ո լ ա՛տ ի կա : մէ1֊ իրիկուն մը, յանկարձ , Արաբները յարձա - ՛Լար Հետ՛եւեալ տեսարանբ : կազմոցին վրայ , ուր

Նայեցաւ , նայեցաւ եւ ապա յանկարծ փաթ– կեցան մեր վրա/ եւ ամէն թչ աւերեցին , վանա­ առաջ կբ նստէր վանաՀայրր, այժմ բազմա՛՛ծ էր

թուեցաւ անոր վզին* խելագարի պէս կր Համբու­ կաններ՛ը սսլա՜ւ նեցին հեծ ի տակ , իսկ մեղ Հողին արաբ այդ փոքրիկ գունդին մեծաւոբր :

րէր՝՝ զա յն՛ * միւս զին ո լո բներ ր վախով ղինքր կր տակ թաղեցին այսպէս , ոբովՀետեւ զէնքի դիմաձ՜

դիտէին • այնպէս կր կարծէին՝, թէ իրաւամբ Գա– ԷԲ՚ք •• Այս երկու կիներն ա՛լ, զորս կը տեսնէք ա– Խրոխտ ու վ այրեն ի դէմք մբ ունէր ա՛ն* ԳՐԷ՜

Լ-իթ թռցուցա՛ծ է թռԷՔՐ՝ ԷՈԼԲԲ Հ ա սալ Աշոտ Եր՜՛ Հա գլխիվար կապուած՜ , այնքան ՚օ՜եձ՜եցին. մթ՚՚չեւ խին կապա\ծ էր սպիտակ չալմա ,իսկ մէջքէն կախ–

կաթին* ան մօտեցաւ Գաւիթին , որ դեռ կբ շա– որ շունշերնին կարեցաւ ։Իյեզճեր՚ր կ՝ուզէին փախ– ուած էր կեռ սու,րր : Իր մօտր, քիչ մբ աւելի վար

ր ո ւնակէր Համբուրել անծ ան՚օթր , առանց խօսիք շիլ վանքէն , բայց չյաիղեցան : նստած էին ուրիշ մարդիկ , որոնք բստ երեւոյթին

կարենալու ՚ Իսկ Աստղի"կը, կրկի՝՛՛ ՀաԲցՈԼ" Գաւիթ իր ստորագասեալներն էին :
ա՛՛ Հ ամ բեր ութեամ բ :
Ախ , տ է ր իմ , պատասխան՛եց Գաւիթ խեղ– ԲԱԳՐԱՏ ԱՑՀԱԶԵԱՆյձ

Fonds A.R.A.M