Page 155 - ARM_19-1948_02

Ս Ա❁Աձ

ՊՈԻՏ՝Մ (քԻԵԱՂ. առե՛ս իրենց սիրելի էրզըումլՀ հ. չգանելով, յուսա– ԿԱՊՈ8Տ ԽԱԶԻ «ՕՐ»Ը ԻՍԻԻ ՄԷՋ
Այս կերպով, թուր–
Հաաաձ ետ պիտի դառնա՛–.։ կարդա–
խնդիրն աչ
քերսւն Համար , լքեալ դդյքի

գրուան՜ ՛ըլլայ Մ այիս Դին տեղւոյս կապոյտ խաչի մասնա­

թուրքերը խելացի են , մանաւանդ. ^Հանբա - կի՛ քԱ՚ կազմակերպած կ . Խաչի «Օր»չՀ տեովլ ունե­

պետականդ պիտակով զարդարուելէն աս դի եւ Ա– ցաւ (Օրիմեան դպրոցին սբաՀր որ լեցուած էք

Հայուն յատկանիշը՝ շինել - շինարարելն է: նոնք կրեան օդտոլիլ ա յս վերի ցուցմունքներէն եւ* Համակիրներով եւ կ* Խաշին դոբծոմւէութիլ/եբ

քԻուրքն ալ Հայէն տար որոշուելու Համար , իրենց րոլոբ քաղաքները Համաււօտագրեչ այս զն աՀ ատ ող Հայրենակիցներով :

"Րգեգբած է Հ քանդող ա փլցնող» մակդիրը : կերպով :• Հանդէսք քացուեցաւ Կապոյա խ**՝չի քայլեր -

Ա,1Գ ազգին ինքնուրոյն քաղաքակրթութիւնն Աւելցան՛ Հողե"րԼԼ: Զաակացնֆչ գանանք կա » գով *ր երդուեցաւ գեկավաքութեամր Ա* 8ով •

է այս։ Լաչակները անվիճելի են։ զամբ, դդում , սոխ •» սխտոր անկե լոշ. իբրեւ Հաւնէսեանի ՛Երգիչ խումբք երգեց նաեւ քանի մ>ք

թուՀւք քաղաքակրթութեան փաստանիշ եւ մաս ուրիշ Հայկական երգեր , ուրկէ վերԼ մասնա՛ճիւ

Ժամանակին, Գերմանները քիչ չօդտուեցան մլէս ալ տրամադրել Էշեր , եղներ ^ ու դրացիներէ ^ զ ին ատենապետ ուՀ ին Տիկին Թօփալեան գրաւոր
Ներկայիս,
Թուրքերուն՝ այս յատկութենէն։ իբր լքեալ գոյք՝ ղՍՀւ^յ>–ռ.լԱ1ծ ոչխարները արանե - Հաշուետուութիւնբ բրաւ մէկ տարուան, գո ր -

Թուրքերէն օգտուելոլ կարգը եկան՛ է , Ամերիկա– լու : ծունէութեան : կապ* Խաչյլ, բււաւ ան, կրկին մի–
ցիներուն,
որոնք կրնաՀ. անոնց այս քան գ ո ղա կան • Ա՚ակբ ս տան ձնեց Հ ո գա տ ա ր ո ւթ ի ւն բ Խրիմ եան գպ"՛

մասնագիտութիւնէ ուսումնասիրել եւ գո բնադրել բոցին, ոբ ունի \ 05 երկսեռ աշակերտ :

Ամերիկայի մէչ , ուր ա յնքան, մ եծ եւ խճողուած ՚կրուսայի Հ այ ո ց գեբե ղմանատո ւնն ալ լու. ֊ ԾրԼ* վարչութեան կողմէ ներկայ կբ $ԷԿԻս

քաղաքներ կան քիչ մր նոսրանալու սպասող % ձարք/, ենթարկելու ձեււեաբ կած են Օսմաեցինե ֊ Ա* իՒագէոսեան որ խօսք առնելով բբաւ գեղեցիկ

Ե ւ որ պէսղի Եանքին երբ գործնականօբ էն \ՐԸ՚՛ Այս աոթիլ. կոչ մ,րն ալ Հրատարակած են մե» զեկուցում մբ 3) * Կ * ^աԼէ գործունէութեան մա»
սորվին փլցնելու
աբՀեստբ, թուրքերէ որոշած ռելոց Հանգստարանէ տէրերուն որ եթէ դի աո՛* սին ՚, Խօսեցաւ նաեւ Պ * Հըաէ Հասաալեա*ե , ոբ

են էրզրոլմբ փլցնել եւ անոր աեզ նոր, ամերիկ - զութ իւն ունին պէտք է գի մ են բարեխնամ ԷՎ— դնաՀատեց Կ . Խաչի կատարած մեծ գերբ գազու–

եան ոճով քաղաք մբ կերտել ։ գսձֆին յ ինչ խղճամտութիւն թաՀայո ւթեան մԷԼ եւ խրախուսեց որ շարունա­

Այս ձեւով , քանդելու դասր զօբաւո ր կե րպով Անշուշտ Պ րո ւսայի Հայ ննջեցեալները ժողով կեն ազղ ա պ ա Հ պան մ ան վեՀ գոբծբ *

կբ տ պ աւո բուի Ամ ե րի կաց իներու մտքին մ է Լոր ո ւն զումաբելով, նկատի պիաի առԼեն այգ կոչյր եւ Գեղարուեստ ական բամնին մ ասՒԼակցեցան
վւոխսւրէնւ , իրենք ալ , ֆ՝ուրքեբուն\ կբ+ան, սորվե -
պէ ա ի պաշտ պան են իր ենց վեր Լին Հ ա՚նգսա ա ր անք օյիոբղներ Օղդաեան եւ & . (ֆովՀաննէսեան աբ »•

ցնել Հ ա բիւր յա ր կան ի շէնքեր ա՛նկե լու ար Հ ե ս տ ք ։ եղող թիղ մր Հողք էՎԳ^^Փ/՛ Հ"Հ1"ԲԴՎՀ անցնելու ա աս ան ու թե ամբ ինչպէս եւ Գ. Գաւիթեաձ,։ Եր­

Ինչ պէ աք կ այ իւ ո շո ր , տ աբ ա>ծ ո ւն։ քաղաքն ե֊ ղտանգէ.ն\ :

ԿԱ տեսնէ՝ք աղա Տաճիկք , Հայոց մեռելներն գեցին Նոր Աերունդէն Օր* Շ՛ Պէնկեան եւ Պ*

րու , ււ բո նց Հ ա մա բ քաղ աքապ ետ ճար ելո ւ եւ իսկ օրէնքի պաշտպանութեան տակ կ՝առնէ , քանի Ժիրայր Տէրտէրետն ։ ԽսԼոյքի միԼոսին եբգեցթնւ

հ ախքե բուն տակէ Լ՛ ելլելս լ զմոլար ութ իւն պիտի որ անոԽց ազգականներն ու տէբեբբ լքած Հեռա ֊ Ե՛ Աերոբեան, թումայեանի «Հին ՕվւՀնութիւնբ» ,

քաշեն Թուրքերր. ։ ցած են Պրուսայէն՝ անպաշտպան՛՛ ձգելով լու սաՀ ո– Օր • // • ՛Լո ւ կա սեան «ք/1 ուրատ^բ , Վ . թաթուլի ,

էբգրում ի ամբոզԼ բնակ չութ իմն բ կաբելի է գիներլլ ; Օր * Լ * Պարս ամ եան «Հայ^բ ։ Մեներգեցին Տիկին

թխել քանի մբ երկնամերձ շէնքերու մԷԼ, նոյնիսկ Եթէ Թու,րքեբբ շարունակեն այս ձեւով Հար՛" Վ– Պէնկեան <ՀԱեւ Հողեր» Պ– Գուրեանի : Խօսե­

պարապ սենեակ՝ եր ալ 1լաւել1տւսն իր՛ենց Հսււե» թել , քանղել Հայերէն մնացած քաղաքներն ու ցաւ ուսուցիչբ Խրիմեան գզրոցին՝ Պ ՛Մ ես ում ենց

րուն , էշերո՛ւն եւ կովերուն Համար : շի ր իմ աստաննեբ բ , աՀ ագին տաբածութ իւննեք եւ ցալ յայտնեց որ աշակերտներու ձնողներէն

Այգ քանի մբ շէնքերու պ աՀ ակո ւթե ան Հա * րաց լէ պիտի մնան % շատեր կբ բացակայէին ։ Ան խրախուսեց Կ՛ Խաչի

մար , ու որ չախլքա|պ,ը յ՛ո բեռցած զ ա պ ւ ո ի յ է մրէ ԷՀ , գայլերն Հ աղուէսնեբբ եւ միւս վայրի անգամ ուՀ իներ բ եւ թելադրէ ց որ շարունակեն ի–

բալա կան Է * * * կենդան թևերն ալ մտածելու է : Անոնք ալ Ա\\Ա*հ.ին րենց ազգօգուտ գոբծբ առանց վ Հ ատելու: Ա յս

ինչ գեղեցիկ միԼոց, Հայերէն, Բիւզանդացի– արարծներն են Հ քծ՝ուրքեբբ, որ դեմոկրատ աՂԳ Հ անգէսէն գոյացաւ նիւթական Համեստ գումար

ներէն մ՝նացա\ծ ք ուշերն ու յուշալւձաննեբբ սւնՀե֊ են՝ Հիմա, պիտի յարգեն այս Փոքրամասնութիւն" մբ ։— Լ|ր|Ա1աւ1ւ

ւո սւց նե,ո.լ Հ ամ ար փլցնել Հ ին քազաքներբ : ներլդ եւ Հաւասար իրաւունքներ պիաի տան ա -

0 ր մր , էրւլրում ի Հայեբյւ երբ վեր ադա ռն ան նէ ոնց . • •

երկիր , ք*ասենի դաշտին վրա յ\, ի զուր * պիտի վւն֊ Կ– ՊԵՏՈՒՇ
են ա մբո ղԼ տար ին Տ
7. քերականութեան մ ԷԼ «այո» եւ «»^» բա–

ռեբբ ի^՚^ձ ^* 5

Երբ տուն, ւոալլինք լուանալու, ւոեսա%ք որ՝ ՄՏ-ԲԻ ԶԲՕՍԱՆ* 8. (V՛բ ստնաւորբ չի կբնաբ քալել եւ Ո^Բ
ՈՐ-ԲԱՆ ԲԱՆ ԳԻՏԷ* ակ–
ե գրօ ր ս շապիկն ու անդր ա վ ալւ տ ի կր ա ր իւն ով ու թռչունք չի կրնար թռչիլ :
(<1|ասւաս|սա(ւ(ւեո։ը եւրհքշաոթի) քանի՛*
թտբւււիսով ծածկուած Էին, եղբօրս մւսբմինէն 9. Լուձեցէք Հետեւեալ թնճուկնեբբ

կտրտուած մ սի կտււբն երբ փակած էին շապիկին ։ ծթգաորԼր ^ բմրաաԼբ . նբսւոատր :

Ն" յն գիշեչաբ աԲ.ե ռա՚ծ էբ ե զբայ բս է 10.— ՍաՏթիկ, է ատ 37.Տբ ՖարԷնայթ
աստիճան է ;

Տ սւԼոր դ օ րբ եր բ՝ զ ացինք զինք տեսնելս ւ , 1 . ԱձգլեբԷն գիտցո՛ղներուն՝ կրնանք ճիչդ 11.–— Աուլթան Համիտ ե^բբ գաՀբնկէց եղաւ։

ՀեբթապաՀբ յայտն՛եց թէ՝ մեռաւ եւ շուներուն արտասա՛նել — Լշւշշտէշւ՜, Շ1շւ՚1տ, Օօ-եյք, 0օ1ճւշ1, Խ– I 2. Ա&վ է.ր՝ Վեբսայլի խոբՀրգաժոգովին
կերցոլցինք »:
մնայուն նախագաՀ յէ յ

Պառալբ յանկարծ վեր ցատկեց տեղէն , դն՚աց 2. Համաձայն Աս ա՛ո լա նա շունչին ի՛՞նչ բան 13. «Հանճարք Հաբիւբին մէկ ներշնչում է,
Փուլիցէբի
ու բերաւ իր ողբացեալ եղբօր եւ մեր աննման , աւելի լաւ է քան յակինթը Հ Հարիւբին իննբսուն\րիսբ քրտինք» "**ի\ ԱԱած է»
Հբամաբեցաւ
ա՛ն մ աՀ բն կեր ո Լ վւոքրիկ մէկ լուսան կարբ : 3.՛—• Ո՛՞ր Հայ գրագէտը, շաՀա՚ն է են՛ Անա~՝ 14.—— Ե՞րբ կբ լրանայ Պոլսոյ գրաւման 500–

« Ես իմ մէկ ոտքբ գերեզմանի դուռն է Հ ա՛– գրական մրցանակը տ ն ա բաւ ի ամ եակբ ւ

4. Ո՛՞ր վար՛չապետին օրով Հաւ սու ա՛ր 15. —ք ԱռաԼին պատերազմէն ետք քանի® տե -

սեր , ես իբր սրբութիւն սլաՀեցի այս նկտրբ յէ" Ա1 ՛գլիս յ էտոլըրտ Ը . թագաւորը : ս ա կ Հ ո դատ ար ո ւթ իւ ննեբ Հաստատ ո ւե ցան :

սաւ, ասկէ վերԼ ձեզի կր պատկանի . եղբօրս կը~ 5. Ո՛՞վքեր Հայերէնի թարգման՛ածն 16.— 1922 Ապրիլ \եին ո՞ր պետոլթիլնները

ւոա՚կր գրուեցաւ , ալ Հոդ չէ , Աստուած թող Հո­ թոլ Ֆրս/նսի « քՒայիս»ը, ՀձԱստուան՚ներ՚ը իրար՛ու Հետ դաշնագիր կնքեցին :

ւլիս առնէ : ^ են»ը : 17. Լողանք, գա՚չնագրին մէջ «Հայ» ել «Հա–՛

ԱԶԳԻՆ ե.–֊ ք)թւր ցերեկլլ եւ գիշերք գրեթէ յաոաան» ըաոերր յիչատակուա՞ն են :

« ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹ0Ն1Է վւայւյի տակ կբ նշմար ուէք վիթի"այ՚ի կապոյտ անգութ Ե ուսուֆի Հ րոսակներր , սպաննեցին ծե­
առԼեւ
րերն ու անկարներ բ, մայրերու աձՔՒս Հգթայե֊

Խարո յկներուն առԼեւ կր վ խա ա յին. Եուսուֆի մո.րթոտեցին< զաւակնեբք , մնացա\ծնեքբ

Աա 17ՐԿԱԹԸ զինուո րներբ, դաժան եւ աՀարկու տեսքով, մէկ ցին ծանր շղթաներով եւ քարեք ու ու մացաււնե բու

քանի Հողի բնկողմանտծ էին կրակին շուբԼ եւ ի" մէ2>\") յոգնած , քաղցած ու ծարաւի , քշեցին

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) քենց ս խբ ագո րծութ իւնն երբ կբ պատմէին իրա­ մինչեւ կ ա՚պոյտ բերդի պարիսպներուն մօտ։ 0^ւ,ր՝

՞՜ րու , կբ ծիծաղէին ու կատակներ կ^րսէին– Ուրիշ պիաի աանին զիրեն՛ք, ի՛՞նչ պիտի ընեն իրենց, ոչ
« աեղ մբ, խումբ մբ ուրիշ զինուո բներ
Հաւաքուա՛ծ

Ա. ՄԱՍ էին խաբ ոյկ ին շուբԼ եւ փայտէ շամվէո ւր ի վր այ ոք գիաէ ։
Գըեց՝ ԲԱԳՐԱՏ
Ա8Վ.ԱԶԵԱՆՑ կբ խորովէին՝ ամբոզԼ ոչխար մբ Հ Հայաստանի օդն 0՜ , պապակեցայ , կաթիլ մՀ իպ։ , կը
Ա. Հայեացքը
ու Լուրբ բացած էր անոնց ախոբժակլւ, իսկ կե - շչնշաբ գեղեցիկ նորատի աղԸկ մը,
, մ օտեց իր
յէակուր ամէն կողմ կար, կբ բաւէր Վ։ոքրէկ ար­ պտտցնելով չորս կողմը : շլմորան՛

կապոյտ թեբգբ պա շար ո լա ծ էր։ շաւանք մբ գործել մօտա՝կայ գիւղեբբ եւ ոչխար* ԱՀ յ մ եռայ , մի քաշե՛ր, շղթան՛
նէ ե րո ւ
Գեռ նոբ բացուած էր գարոմԼբ, նոր էին Հա– ոբկորբ Հօ տեբբ պատր աս տ Էին անոնէ ց ան կու շտ ինն՜ի, կը կրկնէր ուրիշ մը սարսափէն՝

լած ձիւնն ու սառոյցք, եւ թաւշեայ կանաչով յագեցնելու : աչքերով :

պատած էք բերդի շքԼակայքբ , երբ Եուսուֆ բս. Արաբական վրաններէն քիչ մբ դէ՛զի վար , Բայց այս ո զոր մ ելիներ ուն Հեն՜կլտանքին՛ պա­
եւ
պարապետք իբ Հրոսակնե՛րով կանգ առաւ բերդի բաց երկնքի տակ , կանաչ խոտերու վբայ , գրեթէ տասխանը կ՚ըլլար պաՀապաաներ՚ուն մտրակի
ա՚ն^~
պաաեբուն առԼեւ ու բազմաթիւ սպիտակ վրան ֊ իրարու ս ե ղ մ ո լած , թափուած էբ խառն իճազանճ ՚ն՚իղակի Հա՚բոլան՜նեբը, որոնք իրարու եաեւէ

նեբով շբԼապատեց այդ Հինաւուրց ամրոց բ, ուր բ ագմո լթիւն մր կ ին եր ու եւ եր ի տաս արզներ ո լ , խնայ կ՝իշ*նէին Հանդիպողին գլխուն :

ապաստանած էր Հայոց թագաւոր Ա մ բատբ . իր որոնց վիգերէն , իրարու շատ մօտ , անցուած էին Յալի աղդեցութեան տակ՝ կը լռէ ին քիչ մը,

Հաւատք իմ զօրքերով ; Հաստ շղթան եր : \^ ան ր, ծանր կբ Հ եծեծէին, սլ" ապա միաձայն, իբրեւ մէկ մարմին, սարսափելի

Արեւբ նոր էր ծածկուած լեռներու ետին , Հհ" նոնք . շղթաներու ամ ուր կապերբ ուռեցուցած է՛­

բիզոնին վրայ թոզելով ծիրսւնեդոյն շերտեր , ո– ին իրենց վիզերր , ի"կ պատռտած Հագուստներու կեր՛պով կը Հառաչէին յ

քոնք Հ ետղՀետէ կբ սկսէին ս& Հ ետանալ ; Հեռուն ւոակէն , մերկ մարմիններ ուն– վրայէն կբ Հոսէր թոզ Հառաչեն , թոզ Հեն կ/աան ոբքան որ

1լերեւայխն ամպե րա գորշ կոյտեր . կամաց կա» արի ւնբ : Աաբսափելի տեսարան մր կբ ներկա յա" կ՛ուզեն , որ՛ուն՛ ինչ Հոգը* բոլորն, ալ յատկապէս

մաց Հեռաւոր լեռնեբբ ^լրնկւլմէին թանձր խաւա*֊ ցնէբ ալդ վւսյրր ^ ուր խմբուած էին Հայ ղերի -
րի մէԼգ մինչ
ու դաշտերլէ կապոյտ բերդի շրԼակայ բլուրներն նեբբ եւ անոնց շուբԼ Հերթով կբ պատէին զին\– ընտրուան , գեղեցիկ կիներ ու պատանիներ էին՛
ցերուն տակ
կբ լուսաւորուէին, խ ար ո յկնեբու բո­ ո լորներր արիւնաթաթախ նիզակն երք ձ եռքերդ– եւ ուշ կամ կանուխ պիտի վաճառուէ ին կամ զոՀ

;^ նին : պիտի երթային,՛ ղինուորներու անասնական՛ կիր -՝

Մ էկէՀ մ իւսի եաեւէն կբ բազմանա յին խա– Գեռ քանի մբ օք առաԼ աղատ էխն անոնք, իա քեբուն :

^"յ^՚^ՐԲ –Գէ՚Լ^Ր՚^՚յէ^ խաւարին մԷԼ կբ տարա"՝ բ ենց րն տան եկան յար կ ին> ա ակ , իբ ենց ս իրելի"՝

ծէին թրենց կարմրագոյն ցոլքեքր , որոնց թոյք նեիու զկ՚կթք– մէԼ՛ Րայց յ ՚ ո ^ կ ս ^ ՚ ե վրա յ Հաս՛ոքս՝ (I)

Fonds A.R.A.M