Page 151 - ARM_19-1948_02
P. 151
էէ Ա * ԱՀ
թոքերու– րով. բո քում է ՝. Մենք ալ ոլնինք մեբ լեղ» ՅԱՐԳԱՆՔԻ ԲԱԺԻՆՍ Ա– ԱՀԱՐՈՆԵԱՆԻՆ ՚ Բ հ չ մը թ ա ռ ա գ ի տ ա ւ թ 1 ւ ւ Ա
ուական զա բտուղոլթիւննե ր ր : Մեր մէՀ ալ Գռ՚ռ–
1լԲ ա իր ա սլ ե ա են Հրնա բ ո ղա կ ան > ա շիւ սէ բՀ արարի
շեղումները։ Ա ենք ալ Հետամուտ ենք մեր նախա– Խ որուն կ կս կիծ ով զգա ծ ո ւած գո ւ մ էն մաՀ -
սիըութիււներ ը նկատելու օրէնք, իսկ մեր քմայք» սւան Հայ տիտանին , կուդամ սարսուռով մբ ցա Աիրելի Նարդունի,
Հ՛երը՝ կան՛ոնէ Զկայ լե զո լական միօրինակութիւն ւ ւիս արտայայտութիւնը բերել Հ • Ց * ՚իաշնակցու–
Ձկայ ոչ միայն լեզուի գեղեցկադիա/քւթիւն , այլ թեան եւ մասնաւորապէս ձեր միԼոՏով իր Հոգե– Հ ա յ - թոյէՒի 0$րդ– թիլովը, ինւիբի աոյսրկայ
եւ սլարղ դիա/ււթիլն ։ Ամէն թերթ իր քերակա ֊ ՝նոլէր ՏիկնոՀ եւ զսքւակներ-լԼ, ; ք^այց աւելին՝ կը ծ ի ծ է կա.ր)ել ձեւի մասին՝ կ՝ըսես* «թուրքերէն է,
- լ ո ւթիւնը ունի ել ուղղագրական իր յայսմաւո ւր– մասնակցիմ այդ ցաւին որ Հայունն է ընդՀանուբ , - սիւ^ւռէԹ քէ ս մ է ք » : ՚-՚
քր : Եր մոռնանք սակայն., որ Հայոց լեզուն ՛ոտ– արեւելեան թէ արեւմտեան ւ։ Գո^ւն ալ , Րրուտո՚ս : Գուն, "իրելի՛ \թա>բ֊
- նազնգակ չէ , որսչէսղի ամ էն Հ ան ղի սլո ղ գալոնէ Երէ կւււան եւ այսօրուան Հայ կեանքէն ան՝ - դունի , Հայ լեզուի մաքրութեանն ու գանձերուն
ան, որ ու քշէ աՀ \ ա մ Քէէ ձախ : Ատեն է, որ մենք Գին, ԱՀավՒոնեանի մաՀը մարդկութեան/ կորուստ ախոյեաններէն՛ մէկբ Հ
գագրինք նոյն բառը չորս տեսակ գրելէ Լ^ԷԼՀ մըն, է եւ իր սուգը Համաղդային բնոյթ պէաք "էր
սպաննէ , կ՝ըսպաննէ , կ՝սպաննէ , կր սպանէ) ; Ա– ունենար , ցո յց տալով ազդի մը յ ա բ ո ւթ ե ան ա» 1 .-— Գոռւն ալ՝ այդպէս գի՛՜րթ1– ^ԼՀ՝ թուրքե
սիկա այլեւս ուզագըութիւն չէ , ա յ լ ՝ * • Բաբելոն ։ խո յետնին կորուստը , ազգի մը ււրուն միտքնւ է բԱ– րէնէ փոխառիկ կբ ^կաբհես բառ ուրան մը որ Հա»
Պէաք է լ(ռրՀ ՛ո ալ այս խառնարանին ; Աշտ ա ր ա ա Հաբոնեան՝, որուն կեաքն էր, որուն անկախու ր/սզատ Հայերէն է^ եւ Հայ մայրը բնաւ պէտք
կա շինութեան։ գարուն մէՀ լփնք ապրիր վերՀա - թեան մ եծ Հիմ 1 աղ իրն է՜ր եւ որուն վերածնող չունէր փոխ առն՛ելու իր երկրին մէՀեկւոր քՒուբ–
աէս : (ՅՈՒՍԱԲԵՐ) պետութեան ու Հան բապետ ութեան ամ էն էն՝ սիր՝» քէն; Հա՞յն է աւելի Հին իր երկրին մէջ, թէ
ուած ու գնաՀատուած վերՀիե նաիւագաՀն էր * * . Թուրքը; Մ՝"աց որ՝ Հայը կ՝բս՝է ծիծ՜է կտւթել , մին՛չ
վեր Հինը, բայց պէտք .չէ մնայ վերՀյինը ... յ Թուրքը <— քու֊ որակումովը սիւ՜թ-տէն, ք է ս մ է ք ,
իր դագազին առՀեւ պէտք է ՀնՀուէին ի սպառ, ՛որ կը նշանակէ, կ ա թ է , կտրել : Ուրեմն՛ Թուրքը՛ չփ
ՀԱՅ ԿԻՆԸ ԵՒ ԻՐ ԳԵՐԸ ոխերն ու Հակւսմ ա ր ա ո ւթ ի լեն երը ել ա Հ ա ս 1լա ց ո– րսեր մէմէւոէն. ք է ս մ է ք (ծիծէ կտրել) : Այստեղ
զութիւեները։ ԱՀա այդ պէտք է եղած ՐԱայ իր ւիոիւաո ութիւն չկայ , եւ կաթէ կտրելն, ու ծիծէ
/-«//. աՀ ի ւս ութ եան Աէէ աք չկայ ընդՀան)ուր կտակր \ կտրելը տարբերութիւն ունին, ինչպէս որ գոսն
առմ ամ բ 9 կին արարածին գերին վրայ : Այգ ՈՐՈԼ Պէաք է որ ազգային սուդ մը նկատուի իբ մա» ալ շե-շտած էիր Հ ա յ - ի ո յ ժ ^ 86րգ թիլին մէջ ,
է եւ հ անօթ , որ ուի Հ ետ եւ կր կլան է կեանքին կէ՛ Հր* Ա եւով պա բ ո ւր ո ւա ծ ե ռ ա գ ո յ\ն ը սուդը ար տա» սւո՚ւաՀատոլթիւն բառին առիթովը :*
սէն\ աւելին յ լա յաէ ա ւլ ղ ւս քի՛ւ Հաստատութիւններու , թող ա– 2.–— Սա՚Յաքեցռնթ-իւն եւ ստ՝նամոցոն.թխ.ն ձ ե ֊
Կ ին ր իր Հմ այ քով եւ ն ր րամ տութե ամր յա - ն ր Հոդին տա յ Համերաշխութիւն : կլք մ ասնակցիմ ւ ե յ ը \ոյնպէս ճիշդ չեն՝ ծիծէ կտրելու (տ6\1՝էէ՝)
ծ ա իւ կր կ ատ տրէ կա ր ե ւո ր արա րքն եր ; ԱՀ ա թ է
այգ սուդին» ոչ թէ միայն իբրեւ Հաւ *քը, ոչ թէ Համար։ Ք ե ց ե լ կլւ նշանակէ քաշել - փրցնել։ \քա–
ինչու Համար գոյացած է սա բացա՛տրութիւն ր: միայն իբրեւ գրչի կրասեր եգբայր մը, այլ նաեւ ռի մբ ճիւղը կր քեցեն։ Ստինքէ՛ն տղան քեցել չի
« Գոյ ծին մէՀ փնտռէ կնոՀ մտար »: Մ իՀազզ ա՛յ ինւ 3 սւո աՀդիմ ական Ընկերակցութեան* ր՚սուիր։ իսկ մ ռ ց ե լ ր ո՛չ ախորժալուր է, ո՛չ ալ
Եթէ աէտք լինի բաղղտտոլթեան\ եզրեր Հաս կողմէ իբրեւ իբ քարտուղարը, Համամիութենա •»՝ ճիշդ ;
տատել, զանագան ազզութեանց կինւերուն արմէ • ֊ կան ազգեր ո Լ Գաշնււսկցութեան՝ իբրեւ ներ կա յա -
րին մասին, աներկբա յօրէն Հաւ կինը կբ գրաւէ ւրււցիչ, ոբոլիՀետել ԱՀարոնեան կբ պատկանի 3.— ԳսւռյՕ՚հրը թ-ալնել երկու առումով կը
առաջ՜նակարգ եւ փառուն/ակ տեգ : միՀազզ ա յին մտքին ել կեանքին ել առաՀին Հա՛»* ւլոբծածէ մողովուըգբ ։Այս ինքն։ իմ յ իշա ծ էն զատ ՝
ԱմենտՀին պատմագիրներ, (Հայ եւ օտար) մախոՀներէնւ էր ազդեբու Համամիութեան ու քու յ ի շ՛ս ծ ձեւ ովն ալ ։ ք*ա յց որ ուիՀետեւ «Հայ -
կբ փառաբանեն Հայ թագոլՀինեբոլ խելքն ու գե իւ ա զա զո՛ւթ ե ան Արշտլո յսին յ ք*ոյժշ>ի Տերւլ թիւով ծեծուած խնգիբը միմիայն
ղեցկութիւնը։ Ով չէ լսած Սաթենիկին եւ Աշխէ ֊ Եթէ պիտի փափաքէ ի որ իր մարմինը^ վւոխա^ երախան օ իծէ կար ելու (տ^V^^^) մասին/ էր , ես
յիշաօ էի մ իա յն մէկ առումը : Գաւառէ գաւառ
նիւ գրուագն՚եբը, Հռիվւս իմէ ին– ել Գայ իանէ ինսր– դրուէր Հա րաստան , Արարատի ստորոտը^, է*գտի~ տարրե՛ր առում չունի , թԼչպէս կարծեր
մաշի աո ու մ բ յիշ ելով : էիր , Ար–
բանոլէ բ վ/սրքբ % բ ի Հ ո վի տ ր , պիտի ո լ զ է ի որ իբ ս իր տը պաՀու էր
՝/՝ ր ի ս ա ո սի առաՀին գարու ն ապրած՝ յո յն ԱՀ ՀամաշխարՀային պանթէոնի մը մէՀ եթէ օր մը
Ս՛, ազաբ բաց ի բմիշկ ,Գիոսկո րիղ կը խօսի Կիլիկեցի Հ իմն. ո լէ բ ււ/յգս/իս ի Հ աստ ատ ութ իւն մբ , մ ինչ 4.— կոՆսւապ/ւ մասին, «Հայ - Բոյժ ՝»ի 88րդ
Հ ա ւ կին։ե բ ու մա ս ինւ , ին չ պէս եւ Ոապըլէ ՝ Հ ռչա - ա յգ իբ ս ի բա ր ամ փոփուէր ա յլուր : թիւով Զելինսկիի յօդուածին մէՀ (երես 90) , խմ~
կաւոբ Ֆրանսացի գրագէտը ։ բագբական ծանւօթո ւթ իւնո վ մ բ կ՚ըսես * «Մ եր
Ո^ վ չի Հ իանար Ա՛ի՛լի\կի՛ո յ պատմութեան՛ թ՝. Գաոքփկ դասական լեզուին մ ԷՀ՝ կտապ , պարսկերէն՝
ղաբգ ո՛ւ պար ս՛անք՝՛ Զապէլ թազուՀ իին ՚//""՝./ » կոււոԱ1պ» : կուտապ պարսկեր էն չէ. զուտ Հա յեց ի
գւ/ւս/որ Լեւոն Մ եծագործին;։ Մ ի Հին Գարու խա ~ է, կւաա եւ աաՂդկտծ բառերէն կազմուած։ իրա
լա բամ ած եւ կիսավայրենի շ ր Հանին մԷՀ * Զապէլ պէս՝ կուտակուա՛ծ խմորի մէՀ՝ ոսպ \ել նման
կառուցած է Հիւանդանոցներ եւկատարած է այԼ>»՛ ՄՈՐԵՆԻԿԻ ՕՐԸ ՎԱԼԱՆԱԻ ՄԷԶ իւ ո ր ի ս իւ ղըուած , ու. թ՛ոն իր ի կամ փուռի մէՀ
ււլիսի ւիափուկ , գթասիրտ եւ առաքինի արարք - Վալան սի մէՀ կա/ քԱարրերդի Աոբենիկ գիւ– ի ն/քիր մով ս։ ա պկու ա ծ ի՛մ ո բեղէն մ ըն է կո ւ ա ա պը
ներ, •որոնք պաաիւ ել Հիացում պիտի բերէին զի ուսումնասիրած միութիւնը որ մս/սնաՏիւղԼ է ա& :
քււանեբորդ զարու, ամենանուրբ եւ ազն իլ մէկ Iեմ եր ի կա յի նո յն կազմ ակեր պո ւթեան , կազմ ո՛ւած
1 890// ն զ աղ թակ ան ո ւ թ ե ան առ աՀի ն օրերուն\ : 5.– «Հայ - Բոյժ »ի նոյն թիլին մէջ (88) , ե–
* 1833/՛– Սիսի մօտ վայրէ մ լ։ մէջ (այժ՛մ թըր– Շատ անգամ Հայրեն՛ակցական՝ Միու թիլնները բես 74» օճառի մա՛սին գրելով , կբ յիշես Երեմ ի Ու
քսւկւոն գե բեղմ անւսւոո ւն) կա՛տարուած պեղումի քն/Լ ա գա տ ո ւ թ ե ան են/թաբկուած են երբ շատ մ ան– յի Գ ի բքէն օրինակ մբ • «Եթէ լուտսցիս բար ա -
մր միջոցին՝ եր՛եւան Հաշուած է խոշոր արձա՛նաւ բանալով կ՝ իՀնեն նա Հ ան զ էն քաղաք ք՛՛՛ղա քէ\ն\ կաւ^չ : Ո՛ կ*աւելցնես վ/ակտգծի մէՀ՝ «ւ/բբագբել՝
քար մր որուն վրայ քանդա՛կուած է. «Այս Հի– ւլ իւղ ՝ 1՝այց մ եր ցեղա յին անաղարտ պաՀ պա\֊՝»> բորակաւ՝»; Արբաղբելոլ պէտք չկայ։ Վանեցին։ ալ
ւտնդանւռցյլ կաս ուսուած է շնորՀիլ Հայոց թա - ման առո/լՀ բնազդն է որ կբ մղէ Հայ մարդը օտա^ բաւրակ կկւսէ բոբակինւ (եօ–՚֊–է6) 1 զոր կբ Հանեն;
գոլՀի Զապէլթ (1241) Լ լայքն : Առա՛նց խօսե/ու բութ եան մ ԷՀ իրարու քո՚է գալ, միշտ աւելի սեղմ Վանա յ աղի լիճէ՛ն (Ազւո ք Լիճ բսուած Խորենա -
բազմաթիւ ուրիշ օգտակար՝՛ Հասարակաց շէ՚հ՚քե–՝ ՛ու աւելի մօտ իրարու Հ ԱՀա եւ մեր գիւղին՝՛ «/7–֊.– ցիէնւ) ^ Հուրբ ած ո ւ ներ ու մ ԷՀ քաշելով եւ արեւինւ
յւ՚ու֊ մասին : ս ո ւմն աս ի բ ա ւլ% բ որ նոյն մտ աՀ ոգո՛ւթեամբ կա՛զ ՝» աակ զոլորշիացն/ելւ/վ –.Պէաք է շեշտել որ XXI ձայ—
Արդեօք գոյութիւնէ, ունին Հայեր որ կարդա մ ո ւած 1լ ոլղէ պաՀ ել իր երկրին։ , իր գիրգէն , իր նտւսբ բ միւս բոլոր ձա յն ա ւո բն եր ո ւե\ մ այբն է ։ Ո*–
ցած ու յուգուած չլինին՝ Եղիշէին՛ ծանօթ տողե վ/ն տան/՛իքին/ ա ւան/դո Լ թ ի ւններ ը եւ սովորութիւն - ճ իշզ Հ ն չ ա ծ կ ա մ զ ր ած են/ մեր նա (սնիքը բ ա ր ա կ
րով. «Տիկնայք փափկասուն ք աշխարհ, ի% Հայոց» : ձեւ ո վիգ քան թէ |ւ11|11սկ՛ աղաւաղեալ գր չութեամ՛ր ։
նե րը , առանց ՚՚նեղմիւո տեղական Հ այրենասիբւ, ԶԻ ԹՈՒՆԻ
թեան, ։
Այո , Հայ կին ր փավլկասուն է ել քաշ՝ եւ առա
քինի : Օտար ազգեր կր պա՛րծենան ու կը Հպար - Ուրեմն ՛Լա լ անս ի Մ ֊ո բեն/ի կց իներ ուս խնՀոյքբ ԽՄք՝ * ՛էյ ար դո ւ.ն ի ին պատասխանը յաՀո րդով ։
տանան իրենց մի քա՛ւի հերոսուհին՛երով, օրինակ որ իրարու քով բեր/ած էր Աւագ Ամոլն, իր գիւ՛»՛
՛Ֆր ան սան իր քէան տ՚Արքնե րով , լիան Աշէթներով զին փոշին վրան եւ "ա Յքրանստյի Հողին ՚էրամ
ու Շարլօթ Քօրտկներ՚ով : ծնած ու մեծցած փոՔ՚րիկ ^Մորենիկցի՚ն » , աե -
Հայկական հին եւ նոր պատմութեան մէջ՝ սակ մը ոլիսատզնացութիւն էը եւ յիշատակի Հան֊ նոլոբտ ստեղծեի։ Աս/կայնւ մեր մարզիկները, պա^
մեծ թիւ կր կազմեն հայ դիւցազնուհիներ ; կար զէս մը Հ^Աուրբ Պ՚սբստմ եկեղեցիին, բա՛կին "*ԷՀ^ զարիւն, սկսան Հաբուածիհ դէմ Հարուածով ւիո -
ԳացէՔ Զէյթունի , Եգեսիոյ եւ քիչ մր ամբողջ ս ար քո լած : խագարձել ,ե ւ ս/Հ ա I 2 վայր կետն վերՀ մերոնք
հայաբնակ վայրերու պատմութիւնն երբ : Հիացէք Հաւկթախաղը նոյնպէս մեղ Հին անուշ օրե» նւ շ ան/ա կե ց ին առաՀին կէտբ, մ ի Հին գիծէն սուրա»՝
ու տարփողեցէք այն հայ կին երր որոնք ւէաիսա–՛ ՐԸ յ Ի ւ հ Յ ո լ 9 1 Երգերը , զուարթ բտցաղտնչոլ– ցո՛լ զնզակր աՀ ծայր չՀասած Ոսկի Թաթիկեա–
մեծար Համար եցան ւ5ե տուի լ Ե՚իրտտին մէջ ու իւիւննեբը, պարերը, ըո լոր ը վերա՛պրեցո ւց ին մեր նի ւրլխու փասովը՛. Պատանի Զոբզոթեան ըրաւ
մեռնիլ , փոխանակ ուրանա լու իրենց կրօ՛նքը եւ Հ ա յր են/ի օճախին՝ Հեբմիկ մթնո լորտ բ , ուր ոլսւՀ «Հ իացնոզ» նշանակէտ բ , անառարկելի , որ Լու՜՝
արատաւոր ելու իրենց պատիւը : մբ մոռցած օտարութեան լեղին , վե ր ա կեն լրանա– ս սրնկա ր ո ւ եց ալ ա՛ւ միՀապէս ; կիսաի/աղէն ա ո աՀ
Հայութեան պա՛րծանք ել օգուտ ընծայող զ անք յոյս ով լե ցու ած * Հակառակորդը ունեցաւ մէկ նշանակէտ : Երկրորդ
, կրէ
յատկանիշներէն, մին որ է բազմածնութիւնը հյնՀոյքը Հաւաքած էր բոլոր Մորենիկցի Հայ» կ ի ս ա խազը սկսած ատ են կ ո ղմ երր Հ աւ աս ար էի՛ն՝
կ՛ար -
պարտինք Հայ կնոջ ; օրինակ րենակիցն/երը մէկ երթիկի աակ ^ ուր մինչեւ ղ ի ֊ I 1։ Եւ աՀա կրկին կ ատ ազի յարձակում եւ
Պ,րէ– սկսան աստի
Լսած եմ օտարներ որոնք Հիացումով շերոււսն մամը 2,, անոնք ուրախ մամեր ապրեցան յազթելոլ ճիղ, սակայն մերոնք, \,շանակէտ
մը
տա յայտուին սոյն,՝ առաւելութեան վրայ, ԳՒ՚՜ԳՒ յիչատակներով Հ Եղան ա ս ա ա ու ձ՚ե ււն նուէ ր– ճան, ա բա ր դաշտին տիբապետել : կողմէ։
Հայասէր՝ թաւ կագին բարեկամս , զօրավար նեբ միութեան, օգտին : Մ–1|1–1–1իկց|ւ եւս յ ս/ո աՀա սլ աՀ Տ* Գազանճեանի
՛մօն : առումով , Հայ կինը ղօրա–՛ ՄԱՐԶԱԿԱՆ Հա կա ռա կո ը գ խումբբ ինքն իրմէ ելած , իբ
Այո , րնգՀտնուր՝
յուսաՀ ատ վար ձե ր ո ւ. ընթացքին ո ւնեցաւ մէկ
Հոր է , փաւիկասսւն եւ աղգասէր : կիրակի 9 Մայիս 1Լա լան ս ի Հայ Մաբզականր, ծանր վիրաւոր ո/ոքէն ։ Մեր աննման. Զ՚՚րղոթեան,
Հայերո՛ւ
Գբիմիթէւ իբ ախոյենական Տըմի Ֆինւալ մրցումը ունեցաւ նշանակեց կէտ մը եւս ։ հքաղը ։(երՀւսցաւ
քիոմանի դաշտին։ վրայ, ՕշՈՇԱՏՇի գէ^ 16–՜6 Տշ116 ֊ յաղթու թե ամ՛բ 3 1 : Լաւա՝դոյն խաղարկութիւն՛
մեծ բազմութեան։ մբ ներկայութեան. ։ ունեցան։ (իամազործեանւ, Ա*իթ իլեան , Թէ պո յեան՝,
ԽՈՍՏԱՑԱԾ ԷԻՆ* ԻԲՐԵՒ ԹԵՐԹՕՆ ՏԱԼ ԵԵ– Ո՝ ո մ տն/ի Հ այ զաղութ ր մեծով պզտիկով ե- Ան։թուան , մանաւանդ քՒաթիկեան մեր ան՛նման
ՐԵՆ8Ի ԹՈՐՈՍ ԼԵՒՈՆԻՆ։ ՆԱԽ ֊ԲԱՆ ԱՅԳ ՊԱՏ կած էր քաՀալերելու մեր Հայ տղաքը Վալան/սէն) Ոսկին ու բերդապաՀ Երեւանեանր –.Փութանք ըսե
ՄԱԿԱՆ ԵԱՆՕԹ ՎԷՊԻՆ ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆԸ ալ մեծ թի/ով րնկեբացած էին : լու թէ ւհոմանի Հայրենակիցներէն խումբ մը
ԿԻՐԱԿԻ ՕՐ ԿԸ ՍԿՍԻՆ-Բ՝ (իամը 3.20/՛֊՛ մարզիկն,եբը խա՛ գավ-աւլ ծա - մարզասէրներ, Հպարտութեամբ լեցուած ա յս
փերու մէՀ մտան դաշտ։ Գլխաւոր դատաւորն էր փայլուն յաղթանակէն , իւրաքանչիւր նշա՛նակէտի
աՏ ՒքՐԿԱԹԸ Պ * Ֆօն/թէն ( ւիյ օֆէ սիօնէլ) , Հակառակորդ խում՛»՝ նուիրեցին 500 ֆր • : Համագումար 1500 ֆր • որ
ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ ՄԸ ՈՐ բբ , Հազիւ
մրցումը սկսած անցաւ կա տա զի դաշտիւ՛ն վրայ յանձն ուեցաւ Ա Տ. հ..ի նւսիւազ աՀ
յարձակման լ,ոյ՚1է~>
ԳԱՐ2ԵԱԼ ՆՈՅՆՔԱՆ , կիցերով եւ Հրմշտուկներով։ Պ– Սէմէբճեանին : Ուրեմն մեր յաջորդ մրցումը ,
ՅԱՓՇՏԱԿՈՒԹԵԱՄԲ ՊԻՏԻ ԿԱՐԳԱՑՈիԻ ՄԵՐ իսկ դաշտը եզեըոզ ժ1 "գովուըդը իր ՀռՀռոցնեբով ՒւՈ316՚, տեղի պիտի ունենայ Վալանսի դաշտին վ՚ր–
բայ 16 Մայիսթէէ ։ — Թ ղ թ ՛ ա կ ի ց
ԲՈԼՈՐ ԸՆԹԵՐՑՈՂՆԵՐԷՆ։ կ ո Լզէր Հակառակորդ խումբին ի նպաստ մբթ–
Fonds A.R.A.M
թոքերու– րով. բո քում է ՝. Մենք ալ ոլնինք մեբ լեղ» ՅԱՐԳԱՆՔԻ ԲԱԺԻՆՍ Ա– ԱՀԱՐՈՆԵԱՆԻՆ ՚ Բ հ չ մը թ ա ռ ա գ ի տ ա ւ թ 1 ւ ւ Ա
ուական զա բտուղոլթիւննե ր ր : Մեր մէՀ ալ Գռ՚ռ–
1լԲ ա իր ա սլ ե ա են Հրնա բ ո ղա կ ան > ա շիւ սէ բՀ արարի
շեղումները։ Ա ենք ալ Հետամուտ ենք մեր նախա– Խ որուն կ կս կիծ ով զգա ծ ո ւած գո ւ մ էն մաՀ -
սիըութիււներ ը նկատելու օրէնք, իսկ մեր քմայք» սւան Հայ տիտանին , կուդամ սարսուռով մբ ցա Աիրելի Նարդունի,
Հ՛երը՝ կան՛ոնէ Զկայ լե զո լական միօրինակութիւն ւ ւիս արտայայտութիւնը բերել Հ • Ց * ՚իաշնակցու–
Ձկայ ոչ միայն լեզուի գեղեցկադիա/քւթիւն , այլ թեան եւ մասնաւորապէս ձեր միԼոՏով իր Հոգե– Հ ա յ - թոյէՒի 0$րդ– թիլովը, ինւիբի աոյսրկայ
եւ սլարղ դիա/ււթիլն ։ Ամէն թերթ իր քերակա ֊ ՝նոլէր ՏիկնոՀ եւ զսքւակներ-լԼ, ; ք^այց աւելին՝ կը ծ ի ծ է կա.ր)ել ձեւի մասին՝ կ՝ըսես* «թուրքերէն է,
- լ ո ւթիւնը ունի ել ուղղագրական իր յայսմաւո ւր– մասնակցիմ այդ ցաւին որ Հայունն է ընդՀանուբ , - սիւ^ւռէԹ քէ ս մ է ք » : ՚-՚
քր : Եր մոռնանք սակայն., որ Հայոց լեզուն ՛ոտ– արեւելեան թէ արեւմտեան ւ։ Գո^ւն ալ , Րրուտո՚ս : Գուն, "իրելի՛ \թա>բ֊
- նազնգակ չէ , որսչէսղի ամ էն Հ ան ղի սլո ղ գալոնէ Երէ կւււան եւ այսօրուան Հայ կեանքէն ան՝ - դունի , Հայ լեզուի մաքրութեանն ու գանձերուն
ան, որ ու քշէ աՀ \ ա մ Քէէ ձախ : Ատեն է, որ մենք Գին, ԱՀավՒոնեանի մաՀը մարդկութեան/ կորուստ ախոյեաններէն՛ մէկբ Հ
գագրինք նոյն բառը չորս տեսակ գրելէ Լ^ԷԼՀ մըն, է եւ իր սուգը Համաղդային բնոյթ պէաք "էր
սպաննէ , կ՝ըսպաննէ , կ՝սպաննէ , կր սպանէ) ; Ա– ունենար , ցո յց տալով ազդի մը յ ա բ ո ւթ ե ան ա» 1 .-— Գոռւն ալ՝ այդպէս գի՛՜րթ1– ^ԼՀ՝ թուրքե
սիկա այլեւս ուզագըութիւն չէ , ա յ լ ՝ * • Բաբելոն ։ խո յետնին կորուստը , ազգի մը ււրուն միտքնւ է բԱ– րէնէ փոխառիկ կբ ^կաբհես բառ ուրան մը որ Հա»
Պէաք է լ(ռրՀ ՛ո ալ այս խառնարանին ; Աշտ ա ր ա ա Հաբոնեան՝, որուն կեաքն էր, որուն անկախու ր/սզատ Հայերէն է^ եւ Հայ մայրը բնաւ պէտք
կա շինութեան։ գարուն մէՀ լփնք ապրիր վերՀա - թեան մ եծ Հիմ 1 աղ իրն է՜ր եւ որուն վերածնող չունէր փոխ առն՛ելու իր երկրին մէՀեկւոր քՒուբ–
աէս : (ՅՈՒՍԱԲԵՐ) պետութեան ու Հան բապետ ութեան ամ էն էն՝ սիր՝» քէն; Հա՞յն է աւելի Հին իր երկրին մէջ, թէ
ուած ու գնաՀատուած վերՀիե նաիւագաՀն էր * * . Թուրքը; Մ՝"աց որ՝ Հայը կ՝բս՝է ծիծ՜է կտւթել , մին՛չ
վեր Հինը, բայց պէտք .չէ մնայ վերՀյինը ... յ Թուրքը <— քու֊ որակումովը սիւ՜թ-տէն, ք է ս մ է ք ,
իր դագազին առՀեւ պէտք է ՀնՀուէին ի սպառ, ՛որ կը նշանակէ, կ ա թ է , կտրել : Ուրեմն՛ Թուրքը՛ չփ
ՀԱՅ ԿԻՆԸ ԵՒ ԻՐ ԳԵՐԸ ոխերն ու Հակւսմ ա ր ա ո ւթ ի լեն երը ել ա Հ ա ս 1լա ց ո– րսեր մէմէւոէն. ք է ս մ է ք (ծիծէ կտրել) : Այստեղ
զութիւեները։ ԱՀա այդ պէտք է եղած ՐԱայ իր ւիոիւաո ութիւն չկայ , եւ կաթէ կտրելն, ու ծիծէ
/-«//. աՀ ի ւս ութ եան Աէէ աք չկայ ընդՀան)ուր կտակր \ կտրելը տարբերութիւն ունին, ինչպէս որ գոսն
առմ ամ բ 9 կին արարածին գերին վրայ : Այգ ՈՐՈԼ Պէաք է որ ազգային սուդ մը նկատուի իբ մա» ալ շե-շտած էիր Հ ա յ - ի ո յ ժ ^ 86րգ թիլին մէջ ,
է եւ հ անօթ , որ ուի Հ ետ եւ կր կլան է կեանքին կէ՛ Հր* Ա եւով պա բ ո ւր ո ւա ծ ե ռ ա գ ո յ\ն ը սուդը ար տա» սւո՚ւաՀատոլթիւն բառին առիթովը :*
սէն\ աւելին յ լա յաէ ա ւլ ղ ւս քի՛ւ Հաստատութիւններու , թող ա– 2.–— Սա՚Յաքեցռնթ-իւն եւ ստ՝նամոցոն.թխ.ն ձ ե ֊
Կ ին ր իր Հմ այ քով եւ ն ր րամ տութե ամր յա - ն ր Հոդին տա յ Համերաշխութիւն : կլք մ ասնակցիմ ւ ե յ ը \ոյնպէս ճիշդ չեն՝ ծիծէ կտրելու (տ6\1՝էէ՝)
ծ ա իւ կր կ ատ տրէ կա ր ե ւո ր արա րքն եր ; ԱՀ ա թ է
այգ սուդին» ոչ թէ միայն իբրեւ Հաւ *քը, ոչ թէ Համար։ Ք ե ց ե լ կլւ նշանակէ քաշել - փրցնել։ \քա–
ինչու Համար գոյացած է սա բացա՛տրութիւն ր: միայն իբրեւ գրչի կրասեր եգբայր մը, այլ նաեւ ռի մբ ճիւղը կր քեցեն։ Ստինքէ՛ն տղան քեցել չի
« Գոյ ծին մէՀ փնտռէ կնոՀ մտար »: Մ իՀազզ ա՛յ ինւ 3 սւո աՀդիմ ական Ընկերակցութեան* ր՚սուիր։ իսկ մ ռ ց ե լ ր ո՛չ ախորժալուր է, ո՛չ ալ
Եթէ աէտք լինի բաղղտտոլթեան\ եզրեր Հաս կողմէ իբրեւ իբ քարտուղարը, Համամիութենա •»՝ ճիշդ ;
տատել, զանագան ազզութեանց կինւերուն արմէ • ֊ կան ազգեր ո Լ Գաշնււսկցութեան՝ իբրեւ ներ կա յա -
րին մասին, աներկբա յօրէն Հաւ կինը կբ գրաւէ ւրււցիչ, ոբոլիՀետել ԱՀարոնեան կբ պատկանի 3.— ԳսւռյՕ՚հրը թ-ալնել երկու առումով կը
առաջ՜նակարգ եւ փառուն/ակ տեգ : միՀազզ ա յին մտքին ել կեանքին ել առաՀին Հա՛»* ւլոբծածէ մողովուըգբ ։Այս ինքն։ իմ յ իշա ծ էն զատ ՝
ԱմենտՀին պատմագիրներ, (Հայ եւ օտար) մախոՀներէնւ էր ազդեբու Համամիութեան ու քու յ ի շ՛ս ծ ձեւ ովն ալ ։ ք*ա յց որ ուիՀետեւ «Հայ -
կբ փառաբանեն Հայ թագոլՀինեբոլ խելքն ու գե իւ ա զա զո՛ւթ ե ան Արշտլո յսին յ ք*ոյժշ>ի Տերւլ թիւով ծեծուած խնգիբը միմիայն
ղեցկութիւնը։ Ով չէ լսած Սաթենիկին եւ Աշխէ ֊ Եթէ պիտի փափաքէ ի որ իր մարմինը^ վւոխա^ երախան օ իծէ կար ելու (տ^V^^^) մասին/ էր , ես
յիշաօ էի մ իա յն մէկ առումը : Գաւառէ գաւառ
նիւ գրուագն՚եբը, Հռիվւս իմէ ին– ել Գայ իանէ ինսր– դրուէր Հա րաստան , Արարատի ստորոտը^, է*գտի~ տարրե՛ր առում չունի , թԼչպէս կարծեր
մաշի աո ու մ բ յիշ ելով : էիր , Ար–
բանոլէ բ վ/սրքբ % բ ի Հ ո վի տ ր , պիտի ո լ զ է ի որ իբ ս իր տը պաՀու էր
՝/՝ ր ի ս ա ո սի առաՀին գարու ն ապրած՝ յո յն ԱՀ ՀամաշխարՀային պանթէոնի մը մէՀ եթէ օր մը
Ս՛, ազաբ բաց ի բմիշկ ,Գիոսկո րիղ կը խօսի Կիլիկեցի Հ իմն. ո լէ բ ււ/յգս/իս ի Հ աստ ատ ութ իւն մբ , մ ինչ 4.— կոՆսւապ/ւ մասին, «Հայ - Բոյժ ՝»ի 88րդ
Հ ա ւ կին։ե բ ու մա ս ինւ , ին չ պէս եւ Ոապըլէ ՝ Հ ռչա - ա յգ իբ ս ի բա ր ամ փոփուէր ա յլուր : թիւով Զելինսկիի յօդուածին մէՀ (երես 90) , խմ~
կաւոբ Ֆրանսացի գրագէտը ։ բագբական ծանւօթո ւթ իւնո վ մ բ կ՚ըսես * «Մ եր
Ո^ վ չի Հ իանար Ա՛ի՛լի\կի՛ո յ պատմութեան՛ թ՝. Գաոքփկ դասական լեզուին մ ԷՀ՝ կտապ , պարսկերէն՝
ղաբգ ո՛ւ պար ս՛անք՝՛ Զապէլ թազուՀ իին ՚//""՝./ » կոււոԱ1պ» : կուտապ պարսկեր էն չէ. զուտ Հա յեց ի
գւ/ւս/որ Լեւոն Մ եծագործին;։ Մ ի Հին Գարու խա ~ է, կւաա եւ աաՂդկտծ բառերէն կազմուած։ իրա
լա բամ ած եւ կիսավայրենի շ ր Հանին մԷՀ * Զապէլ պէս՝ կուտակուա՛ծ խմորի մէՀ՝ ոսպ \ել նման
կառուցած է Հիւանդանոցներ եւկատարած է այԼ>»՛ ՄՈՐԵՆԻԿԻ ՕՐԸ ՎԱԼԱՆԱԻ ՄԷԶ իւ ո ր ի ս իւ ղըուած , ու. թ՛ոն իր ի կամ փուռի մէՀ
ււլիսի ւիափուկ , գթասիրտ եւ առաքինի արարք - Վալան սի մէՀ կա/ քԱարրերդի Աոբենիկ գիւ– ի ն/քիր մով ս։ ա պկու ա ծ ի՛մ ո բեղէն մ ըն է կո ւ ա ա պը
ներ, •որոնք պաաիւ ել Հիացում պիտի բերէին զի ուսումնասիրած միութիւնը որ մս/սնաՏիւղԼ է ա& :
քււանեբորդ զարու, ամենանուրբ եւ ազն իլ մէկ Iեմ եր ի կա յի նո յն կազմ ակեր պո ւթեան , կազմ ո՛ւած
1 890// ն զ աղ թակ ան ո ւ թ ե ան առ աՀի ն օրերուն\ : 5.– «Հայ - Բոյժ »ի նոյն թիլին մէջ (88) , ե–
* 1833/՛– Սիսի մօտ վայրէ մ լ։ մէջ (այժ՛մ թըր– Շատ անգամ Հայրեն՛ակցական՝ Միու թիլնները բես 74» օճառի մա՛սին գրելով , կբ յիշես Երեմ ի Ու
քսւկւոն գե բեղմ անւսւոո ւն) կա՛տարուած պեղումի քն/Լ ա գա տ ո ւ թ ե ան են/թաբկուած են երբ շատ մ ան– յի Գ ի բքէն օրինակ մբ • «Եթէ լուտսցիս բար ա -
մր միջոցին՝ եր՛եւան Հաշուած է խոշոր արձա՛նաւ բանալով կ՝ իՀնեն նա Հ ան զ էն քաղաք ք՛՛՛ղա քէ\ն\ կաւ^չ : Ո՛ կ*աւելցնես վ/ակտգծի մէՀ՝ «ւ/բբագբել՝
քար մր որուն վրայ քանդա՛կուած է. «Այս Հի– ւլ իւղ ՝ 1՝այց մ եր ցեղա յին անաղարտ պաՀ պա\֊՝»> բորակաւ՝»; Արբաղբելոլ պէտք չկայ։ Վանեցին։ ալ
ւտնդանւռցյլ կաս ուսուած է շնորՀիլ Հայոց թա - ման առո/լՀ բնազդն է որ կբ մղէ Հայ մարդը օտա^ բաւրակ կկւսէ բոբակինւ (եօ–՚֊–է6) 1 զոր կբ Հանեն;
գոլՀի Զապէլթ (1241) Լ լայքն : Առա՛նց խօսե/ու բութ եան մ ԷՀ իրարու քո՚է գալ, միշտ աւելի սեղմ Վանա յ աղի լիճէ՛ն (Ազւո ք Լիճ բսուած Խորենա -
բազմաթիւ ուրիշ օգտակար՝՛ Հասարակաց շէ՚հ՚քե–՝ ՛ու աւելի մօտ իրարու Հ ԱՀա եւ մեր գիւղին՝՛ «/7–֊.– ցիէնւ) ^ Հուրբ ած ո ւ ներ ու մ ԷՀ քաշելով եւ արեւինւ
յւ՚ու֊ մասին : ս ո ւմն աս ի բ ա ւլ% բ որ նոյն մտ աՀ ոգո՛ւթեամբ կա՛զ ՝» աակ զոլորշիացն/ելւ/վ –.Պէաք է շեշտել որ XXI ձայ—
Արդեօք գոյութիւնէ, ունին Հայեր որ կարդա մ ո ւած 1լ ոլղէ պաՀ ել իր երկրին։ , իր գիրգէն , իր նտւսբ բ միւս բոլոր ձա յն ա ւո բն եր ո ւե\ մ այբն է ։ Ո*–
ցած ու յուգուած չլինին՝ Եղիշէին՛ ծանօթ տողե վ/ն տան/՛իքին/ ա ւան/դո Լ թ ի ւններ ը եւ սովորութիւն - ճ իշզ Հ ն չ ա ծ կ ա մ զ ր ած են/ մեր նա (սնիքը բ ա ր ա կ
րով. «Տիկնայք փափկասուն ք աշխարհ, ի% Հայոց» : ձեւ ո վիգ քան թէ |ւ11|11սկ՛ աղաւաղեալ գր չութեամ՛ր ։
նե րը , առանց ՚՚նեղմիւո տեղական Հ այրենասիբւ, ԶԻ ԹՈՒՆԻ
թեան, ։
Այո , Հայ կին ր փավլկասուն է ել քաշ՝ եւ առա
քինի : Օտար ազգեր կր պա՛րծենան ու կը Հպար - Ուրեմն ՛Լա լ անս ի Մ ֊ո բեն/ի կց իներ ուս խնՀոյքբ ԽՄք՝ * ՛էյ ար դո ւ.ն ի ին պատասխանը յաՀո րդով ։
տանան իրենց մի քա՛ւի հերոսուհին՛երով, օրինակ որ իրարու քով բեր/ած էր Աւագ Ամոլն, իր գիւ՛»՛
՛Ֆր ան սան իր քէան տ՚Արքնե րով , լիան Աշէթներով զին փոշին վրան եւ "ա Յքրանստյի Հողին ՚էրամ
ու Շարլօթ Քօրտկներ՚ով : ծնած ու մեծցած փոՔ՚րիկ ^Մորենիկցի՚ն » , աե -
Հայկական հին եւ նոր պատմութեան մէջ՝ սակ մը ոլիսատզնացութիւն էը եւ յիշատակի Հան֊ նոլոբտ ստեղծեի։ Աս/կայնւ մեր մարզիկները, պա^
մեծ թիւ կր կազմեն հայ դիւցազնուհիներ ; կար զէս մը Հ^Աուրբ Պ՚սբստմ եկեղեցիին, բա՛կին "*ԷՀ^ զարիւն, սկսան Հաբուածիհ դէմ Հարուածով ւիո -
ԳացէՔ Զէյթունի , Եգեսիոյ եւ քիչ մր ամբողջ ս ար քո լած : խագարձել ,ե ւ ս/Հ ա I 2 վայր կետն վերՀ մերոնք
հայաբնակ վայրերու պատմութիւնն երբ : Հիացէք Հաւկթախաղը նոյնպէս մեղ Հին անուշ օրե» նւ շ ան/ա կե ց ին առաՀին կէտբ, մ ի Հին գիծէն սուրա»՝
ու տարփողեցէք այն հայ կին երր որոնք ւէաիսա–՛ ՐԸ յ Ի ւ հ Յ ո լ 9 1 Երգերը , զուարթ բտցաղտնչոլ– ցո՛լ զնզակր աՀ ծայր չՀասած Ոսկի Թաթիկեա–
մեծար Համար եցան ւ5ե տուի լ Ե՚իրտտին մէջ ու իւիւննեբը, պարերը, ըո լոր ը վերա՛պրեցո ւց ին մեր նի ւրլխու փասովը՛. Պատանի Զոբզոթեան ըրաւ
մեռնիլ , փոխանակ ուրանա լու իրենց կրօ՛նքը եւ Հ ա յր են/ի օճախին՝ Հեբմիկ մթնո լորտ բ , ուր ոլսւՀ «Հ իացնոզ» նշանակէտ բ , անառարկելի , որ Լու՜՝
արատաւոր ելու իրենց պատիւը : մբ մոռցած օտարութեան լեղին , վե ր ա կեն լրանա– ս սրնկա ր ո ւ եց ալ ա՛ւ միՀապէս ; կիսաի/աղէն ա ո աՀ
Հայութեան պա՛րծանք ել օգուտ ընծայող զ անք յոյս ով լե ցու ած * Հակառակորդը ունեցաւ մէկ նշանակէտ : Երկրորդ
, կրէ
յատկանիշներէն, մին որ է բազմածնութիւնը հյնՀոյքը Հաւաքած էր բոլոր Մորենիկցի Հայ» կ ի ս ա խազը սկսած ատ են կ ո ղմ երր Հ աւ աս ար էի՛ն՝
կ՛ար -
պարտինք Հայ կնոջ ; օրինակ րենակիցն/երը մէկ երթիկի աակ ^ ուր մինչեւ ղ ի ֊ I 1։ Եւ աՀա կրկին կ ատ ազի յարձակում եւ
Պ,րէ– սկսան աստի
Լսած եմ օտարներ որոնք Հիացումով շերոււսն մամը 2,, անոնք ուրախ մամեր ապրեցան յազթելոլ ճիղ, սակայն մերոնք, \,շանակէտ
մը
տա յայտուին սոյն,՝ առաւելութեան վրայ, ԳՒ՚՜ԳՒ յիչատակներով Հ Եղան ա ս ա ա ու ձ՚ե ււն նուէ ր– ճան, ա բա ր դաշտին տիբապետել : կողմէ։
Հայասէր՝ թաւ կագին բարեկամս , զօրավար նեբ միութեան, օգտին : Մ–1|1–1–1իկց|ւ եւս յ ս/ո աՀա սլ աՀ Տ* Գազանճեանի
՛մօն : առումով , Հայ կինը ղօրա–՛ ՄԱՐԶԱԿԱՆ Հա կա ռա կո ը գ խումբբ ինքն իրմէ ելած , իբ
Այո , րնգՀտնուր՝
յուսաՀ ատ վար ձե ր ո ւ. ընթացքին ո ւնեցաւ մէկ
Հոր է , փաւիկասսւն եւ աղգասէր : կիրակի 9 Մայիս 1Լա լան ս ի Հայ Մաբզականր, ծանր վիրաւոր ո/ոքէն ։ Մեր աննման. Զ՚՚րղոթեան,
Հայերո՛ւ
Գբիմիթէւ իբ ախոյենական Տըմի Ֆինւալ մրցումը ունեցաւ նշանակեց կէտ մը եւս ։ հքաղը ։(երՀւսցաւ
քիոմանի դաշտին։ վրայ, ՕշՈՇԱՏՇի գէ^ 16–՜6 Տշ116 ֊ յաղթու թե ամ՛բ 3 1 : Լաւա՝դոյն խաղարկութիւն՛
մեծ բազմութեան։ մբ ներկայութեան. ։ ունեցան։ (իամազործեանւ, Ա*իթ իլեան , Թէ պո յեան՝,
ԽՈՍՏԱՑԱԾ ԷԻՆ* ԻԲՐԵՒ ԹԵՐԹՕՆ ՏԱԼ ԵԵ– Ո՝ ո մ տն/ի Հ այ զաղութ ր մեծով պզտիկով ե- Ան։թուան , մանաւանդ քՒաթիկեան մեր ան՛նման
ՐԵՆ8Ի ԹՈՐՈՍ ԼԵՒՈՆԻՆ։ ՆԱԽ ֊ԲԱՆ ԱՅԳ ՊԱՏ կած էր քաՀալերելու մեր Հայ տղաքը Վալան/սէն) Ոսկին ու բերդապաՀ Երեւանեանր –.Փութանք ըսե
ՄԱԿԱՆ ԵԱՆՕԹ ՎԷՊԻՆ ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆԸ ալ մեծ թի/ով րնկեբացած էին : լու թէ ւհոմանի Հայրենակիցներէն խումբ մը
ԿԻՐԱԿԻ ՕՐ ԿԸ ՍԿՍԻՆ-Բ՝ (իամը 3.20/՛֊՛ մարզիկն,եբը խա՛ գավ-աւլ ծա - մարզասէրներ, Հպարտութեամբ լեցուած ա յս
փերու մէՀ մտան դաշտ։ Գլխաւոր դատաւորն էր փայլուն յաղթանակէն , իւրաքանչիւր նշա՛նակէտի
աՏ ՒքՐԿԱԹԸ Պ * Ֆօն/թէն ( ւիյ օֆէ սիօնէլ) , Հակառակորդ խում՛»՝ նուիրեցին 500 ֆր • : Համագումար 1500 ֆր • որ
ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ ՄԸ ՈՐ բբ , Հազիւ
մրցումը սկսած անցաւ կա տա զի դաշտիւ՛ն վրայ յանձն ուեցաւ Ա Տ. հ..ի նւսիւազ աՀ
յարձակման լ,ոյ՚1է~>
ԳԱՐ2ԵԱԼ ՆՈՅՆՔԱՆ , կիցերով եւ Հրմշտուկներով։ Պ– Սէմէբճեանին : Ուրեմն մեր յաջորդ մրցումը ,
ՅԱՓՇՏԱԿՈՒԹԵԱՄԲ ՊԻՏԻ ԿԱՐԳԱՑՈիԻ ՄԵՐ իսկ դաշտը եզեըոզ ժ1 "գովուըդը իր ՀռՀռոցնեբով ՒւՈ316՚, տեղի պիտի ունենայ Վալանսի դաշտին վ՚ր–
բայ 16 Մայիսթէէ ։ — Թ ղ թ ՛ ա կ ի ց
ԲՈԼՈՐ ԸՆԹԵՐՑՈՂՆԵՐԷՆ։ կ ո Լզէր Հակառակորդ խումբին ի նպաստ մբթ–
Fonds A.R.A.M
