Page 150 - ARM_19-1948_02
P. 150
ՕՐՈՒԱՆ ԿԵԱՆՔԻՆ ՀԵՏ կը տառապի եւ ս/նոը Հետ կ՝ ուրախանա յ . <Ան՚ո,ր
Հետ կր փայլի եւ անոր Հետ ալ 1լ ադօտի ; Վե~
ԼեՏՈԻԱԿԱն ԲԱքգւոն
րելքներ ու անկումներ ունի անոր պէս է Տեսաօ՜ է
.1*4. Պ Ի Տ Ի Ը Լ Լ Ա Ց Ի 8 խ Ո Ղ Ը կոաորահներ , ենթարկուած է բարբարոս արշա
Հայ լեզուն մեգի Համար աղս ա յին ՀՀ կա ա կա - ւանքներու : Գաղթած– է երկրէ երկիր եւ ւիոիւն ի
րան ^ է, տեսակ մլլ «սուրք գիրք»; Գոնէ այդպէս փոխ ապրաձ՜՝ Հիւղերու ու պալատներու մէք>։Հա–
Այս օքեռս վերԼ պիՀ գանէ բրիտանական ա է ա Ք է\ "Ր Լ\ԱաԸ ՚ Մինչ իբականրւթիւնբ քիչ ֆՐը գահ– է ցնցոտի , բայց նաեւ աբքսքյա/լան ծիրանի ։
Հոգատարութիւն ր Պաղես ա ք է վրայ եւ անգլիա տարրեր է այսօր։ Մեր լրագրութեան մԷԼ լեզուն Հագան՝ է տ՛րեխներ Հ բայց նաեւ կարմիր կօշիկ ։
կան րասակները վերջնականապէս ւգի ա ի քաշուիլ գարձած է գունաթավւ րան մր, պարզ գործիք մբ, կապան է ս^է^քի^ ա չի ա բ Հ ա՛կա լի սուր եւ տարա
անկէ՝ ամսոյս 1 5 / * , ինչպէս վճռապէս ես պա շ– որո ւն Հ անգ էպ մեր գուրզ ուր ա֊ քր Հ ե տղՀ ե տէ կր գիրի ց".՚՜ս1 • Ռւսերոմւ, կրահ է նաՀատակի խաչ է լ
տօ ասլկ ս յայտարարեց Լոնտոն նուաղի : անութին տակ սեղման մարաջախտի գա՚ւաղան;
Այմմկն գմուար է նախատեսել, թէ ինչ ելք Լեզուն ինքնանպատակ չէ անչուչտ : Բայց ա– Կապան է իր աղեղը եւ Ս են տար ի գաչտին մէչ՝ Հ ո –
պիաի ստանայ այս երկրի ապագան, տրուած րէ" մէն գեղեցկութեան պէս, որ իր նպատակք իր մԷԼ կաներ ղգետնան– է Վերջապէս տեսան ու ապրան է
Լալով որ երկու կողմերն ալ տենդագին պատէաս– "Ասի, լեզուն\ ալ արուեստ մ րն է երաժշտութեան ոսկեղար , արնաթի գար , թիթեղի դար %
տութե ան. մ ԷԼ ս՝նւ , պար պո ւե լիք գի Ր րե ր ր գրա կամ նկարչութեան պէս , ինք իր.մով կաեգուՀւ.\ եւ Անցան է բոլոր, այս նեղ ,ոլ լայ ՝ն կիրճերէն ,
ւելու Համար Հ Հրեան՛երուն ու Արաբներուն միԼեւ ինք իրեն Հպատակ : ճիշդ է*, ո ր լեզուն կբ ս ա եղ փոր ձութի ւնն երէն , փառքե բ էն ո լ փայ լա տա կ ում**
կռիւն սկսած է արդէն եւ արիւնբ կբ Հոսի : Գբժ– ծուի ազգին կողմէ , բայց եւ լեզուն է, . որ կբ ներէն, մնալով միշտ կանգուն, իր ոգին պա՛Հ ելով
բա խ ա ա բա ր Հոս ալ Հա յ գոՀեր ունեցանք , ին չպէս ստեղծ է ազգբ : Ազգութենէ՚Լ՝ դուրս լեզու էկայ 1 միշտ կենդանի, իր գիմադիծբ անաղարտ , իբ
քիչ մր ամէն ա եզ յ ին չպէս լեզուէն դուրս ազգութիւն չկայ ։ Լեգո լին ին քն ո ւթ ի ւն բ՝ անեղծ Հ
Ս՝ ԱԿ ի եւ մասնաւորաբար Մ • ՆաՀ անգնեբոայԼ–՝ մԷԼ կ՝ ար տաց ո լայ ազգբ, բայց եւ ինքբ՝ լեզուն է1 Հիմա եկած Հասած ենք նոր դարձակէտի մբ՛
Լանքե ր ր Հ ամաձայն ո ւթե ան մ ք բե րե լու Համ աբ որ 1լ արտացո լա յ ազգին մԷԼ ։ Լե զո լին, քեր ակա •
է, ինչպէս Հա յ ա ս տ ան ի մ ԷԼ մեր աղգա յին «կտակարան՝^ ր *,
կողմերր ոչ մէկ գրական արղիւնք ունեցանւ ։ Եր նաթիւձ1ր ազգին տրամաբանութիւնն բաբ բառբ դարձած է ք^աբելոն յ
Է : Լեզուն Է , ոբ կյ1 մ՛եր մեծասքանչ
կու ժ ո զո վու րդ-՚ւ՚ե րն ա լ սեփական ատէր կր նե բ " ոճբ անոր Հող երանութիւնէն Իբրեւ քերական, ութիւն ^ տրամաբանութիւն , շա -
կա յան ան Պ աղե ստինի ու զա յն– կր գա ւան են իբրեւ գասէոիա բակէ ազգբ, ինչպէս ազգբ ^՝ԿՈ ՛է՛""
իրենց վաղն Լա կան– Հայրենիքը Հ Այգ մարզին մԷԼ ւոիարակէ$> լեզուն ։ ր ա դա ս ո ւթ ի ւն , բառապաշար , մանաւանդ իբրեւ
ոչ մկկ ղիԼոզո՚-թիւն ։ էեա ռան։ գ ո ւա ծ բ ո լո ր Հարստութի ւ\և\1 եր էն 1 ուղղագրութիւն գուբս եկած է «կտակարան^ային,
Մինչ այս մինչ այն, Հականայի զիաել կուտայ ո ուս Հեղինակ մր , լեզուն, առա" իր ս րբութեն,Է՛Լ , դառնալու Համար լքեալ գոյք %
գինուորն՚երը ւելազո յնն է եւ /աւ ագո յնբ : կարելի չէ րսա կամ ս Մեր նիւթէն դուրս է խօսիլ դրական (ւ.՝ուաճումն՚ե– .
զ զ ալի յ աԼո զութ իւնն ե ր կ ՝՝ա ր ձանաղբ են փոխել ալս մտռսւնւլ ո ւթիւնր , մսխել կամ «վար - վ՛ու մասին,, կամ գ՛ովքը ընել պատմագիտական ու
մ ուած է արդէն Հրէական) պետութիւն , ազգային ձու տտլֆ զայն։ ՀԼաս\1ւլի անոր տէրբ մէկ սե— բանա՛սիրական այն տենդագին աշխատանքին , ոա
դրօշակ , եւն . : Ա իւս կողմէ Հ եռագր՛ւալլո բալոլլրչ երբ կբ բուձնգ մբ չէ , այլ բոլոր սեբուեգներբ • միայն մկկ ըուն արձագանգները ատեն ատեն կր Հա սնին՝ մե֊
Հաստատ են ար աբական
7 րւււ սլա ր տ ո՛ւ թ իւն ր դար մբ չէ , այլ ըոլոր դարերբ։ Փոխել, մււիւել ՛լի : Րա յց մեր խանգավաււո ւթիւնր յա՚նկա րն կբ
եւ եկաարրւլգ մմ բր արաբ ակ ան կա րե ւո ր
քա զաքնեվւ՚ո ւ կամ վարձու տալ ժառանգուած Հ էսր ստո ւթ իւննե— սլաղի ի տես այնւ աՀաւոր խաոքԼկսրանին, ո րուն
պտբպուիլբ իրենց քանդակիչներէն : քյ՚ւ Սակայն այս >Ի Էն այո առաւելագոյնն՝ ու լաւ ագո յնբ, պիտի նբ™ անունն է ս ո վետ աՀա յ՛եր էն : Մեր ողբաձայն եր -
տեղափոխութիւնն ե րք ոչ մ էկ ատեն կրնան վերԼ– շւսնակէր ազգին էութենէն վտարել կենդանի ոգին զերէն՛, աղօթք դարձան– երկաթագիր մեր գիրքե"
նա կահ նկատ ո ւ իլ ; Արաբական աշխարՀ բ իր վեր– եւ փո խաբ ին ել զա լն օտար , խորթ , անՀարազատ Ր՛է1", Նարեկացի ի , •Բուչակի «լուսապսակ ճակա–
Լին • խօււ քբ չ է բս ած տակտ լին : Ար դ է ն բս ա ար աբ ւււրիով : տ»էն ուրիշ բան մնացան֊ չէ , բայց եթէ . . .ուր -
ղեկավարներու յայտարարութեանց , ան֊ոնք ի֊ Լ ե զ Ո ւն պ է ւո ք կ ունենա յ բոլոր մ իւ ո ա ր ֊ •ուական մը։ ձաթան սրինգ մը, որուն ձայնին ՛ոչ
պար"
րենց Համար կր ՚նտխատեսկին սկւլբնւսկան ո ւ ե սան երուն կատաք՚ե լութ իւնբ ^ ոբռվՀեռւեւ ւււ՝ " իսկ ոչխարները ունկն՛դիր ՛են,; \,աՀասլետին լայ–
ու
ւո ո ւ թ իւն մր ։ Լիկւոա– ն ոնցմ կ իւրաքան չ իւ րէ,1՛ մ ասեր ու մ ասնիկներ ու ՚Լաղիճ ադհգր սմքան Հ , գրեթէ փրթան։ Մու/ե -
թա -
Պ աւլես տ ին ի արու բա կան ան կտիւ ււ՛ւ թեան՝ նի իբ մկԼ։ Պկ՛ով* կ , ամէնէն առա Լ , դաշնակաւոր տաՀայ լրագրութեան լեզուն այլեւս միայն խառ–
իւ ււ ւ ե ան կր հանդիսանա լ թերեւս Արաբ» ւ՚լւ՚ս յ ե րամշւոոլթե ան՛ պէս : Գատաբկ խօսք չէ ինչ հանին չէ, այլ եւ խորթ, անՀարաղատ՝ իբրեւ
յէե աւելի , Անդր յորդանանի ԱպտուլլաՀ ո,ր մե՝1.ք կր կոչեն՛ք լեզուի ե ր աժ շտ ո ւթ իւն Հ Պէ՚ոք մառա\1գութիւն : Զուր չէ , որ րսուաձ է , թէ Հմի
զա ւ ո բ ր : Ան– գեռ քան.–ի մբ օր աոաԼ կբ յա լ տարա– կ նաեւ րէէա լ Համաչափ իբրեւ ճարւոարասլետտ– քան, ղչափ֊ք/ը յեղափոխութիւն աոա^ կը բերէ մո~
րկ լւ իժէ որո շած է իր բ ան ա կւ՝ե ր ր շաբժման մ ԷԼ կան՛ կառոլցւ ՜է>րԼաղիծերբ որոշ ոլ յռտակ պէտք ղովուրգներոլ կեանքին մէ^, իսկ արուեստի մէՀ՝
դնել ղ էպի Պ աղեստին , անգ լ . զին ո ւո րնե ր ու մեկ է րլլան , ինչպկ ո կբ պաՀանԼԷ արձան։ ագործու ,- միայն տգեղութիւն : Լեղուն ամէնէն՛ քիչ կ՝ախոր–
նում՛էն ւսնմիԼապէս վերԼ՛. թեան ա ր ո լ ե ս ա ր : Զ,եւե,րբ պէտք է բլլան՛ ճկռւնւ ժի յեզաւիոխու թ ենէ եւ ամէնկն շաւո՝ պւսՀւզսւնո—
Ա ենք յաճախ ա1ւլբազարձանք , այս սիւնակ" ու ճւոէղուկ, թւ՚չպէս է պարագան նկարչութեան՝ զական «ե ս ա ս ի ր ութ են ^» *
նե րու ն մ՝ ԷԼ , Շ թրրնւի եւ իրկունի սւՀ աբե կչական՛ մէջ ք*ա րե լական՝ (ևս յն խտււնակււ ւթիւձնյՀ *ԷԳա/Ի է
ճ ե ո՚Լ ա ր կն եք՛ո ւն– , անոն՛ց կազմ ա կեր պա կան ուժին Ս եր լեղուն աւելի ուժ ունի , քան վլսլլիկլ. ՛հ սւ I, ւ ա յւ ա աս աՀ մ ան ի մ երլրսւզ ր ական լեզու ինմ ԷԼ,
ե ւ ղ եկավ ա րնե րու կ ա բ հ ի քն ե բու մ աս ին • Այմ՜մ թի, Ա՛ ելի խօսող է , քան երգոգ է Աւելի «լեռ» թկել ււ չ նոյնքան շեշտուած ձեւուէ։ Աե ր լեզուին
քանի մր ամւիռփ տ ե գե կութ իւ՛), ներ Ապ ւլլւ Կայ ՛յն լ ՛ր մ ԷԼ, քան « դաշտ »: մ կ Լ , ա լսաոեղ , քիչ մ ր ւս ւ ե լի Հայութիւն կա յ :
կրակնա հ ին,
իք ա ւլ ա ւ ււ ր ի լեալէոնի մասին , ռւրկկ Խ որ Հո զ է եւ իմաստուն , բա լց նա - Մ եր ոճբ վ*իչ մր աւելի բարձր ութոի չ է ու սրբն–
Հրետն.երր , որով Հ սլա բա են Աբաբներբ եւ որ բսա եւ բանաստեգծ , ինչպէս է մեր մոզովուրղբ։ Մի" թաղ։ Մենք, կարծես , քիչ11*Ը ""՜^՚ԼՒ յա՚Բ՚11Ա^՚՚՝Ք "՜1՜
չկղոք գ ի ւո ուլնե բու՝ ար ա բա կան աշխ ար Հ ի կենս ո #յ«՛ աէեւսմսւնակ պատկեր Է եւ իմաստ : Գիտութիւն, Է քիշ մ ր աւե՛լի ւլ ւււ րղ ո լքանք ունինք մեր լեզուին՝
նա 1լ ու Հար թ ի չ ո։ Ժ ր կբ Հան գիս անտ յ : եւ արուեստ։ Աղօթք է եւ մրմունԼ, ռազմերդ ու Հանգէւկ , մանաւանդ քիչ մբ աւելի բան դիտենք
Ան ո ւ ան ա սլ էս Ար ա բա կ ան Լ եզ է ոնբ (Լ սլա ո ւ լ" // եգեզի , արտասուք ու փոթորիկ լեզուի դեղեցկագիտոէ թեւսն՝ մասին՛ ;
լաՀի անձնական բանակն է. բայց անոր զեկավսւ— Հայ լեզուն Հայելին Է Հայ Հոգիին % Անոր Հետ ք՝այ9 ՚ ^ եւրր լրալգրրատգկրանտկւ լլեեղզ.ուն ալ կբ աա ււ ա պի
բր Հանրութեան սւ յնքւս՝։
ալ հ անօթ չէ ՝• ՝ւ*ի՛չ ՛ւ ր
հ ա ն օթ ան անք ի րեն Հ ետ • մ ան ալանդ լեգէոնին
վճ ական գե մբ վեր. ապա Հ ուած է՝ Պաղեստինի
ն կա խո ւթե ան Համա ո մղուելիք կո իլներՈ ւնմէԼ։ Արաբներուն վրայ, որ \939ին երբ գնդապետ Փ իք կան Ումերուն մԷԼ։ Անոր շարքերէն ոչ մէկր զա–
ԽորՀբղաւոր այգ Հրամանատարն է ան գլի ա– հանգստեան կոչուեցաւ, անմիԼապկս անոր յա– սսւլիք եւլած է ու քիչեր միայն Հրաժարած %
ցի պաՀեստի սպայ մ ր՝ $օն Պէկրթ Կլբպ։ \Լրաբ– Լո րգ կարգուեցաւ իբրեւ վերին Հ բամ անատւսր Ա" Ասլաս երուն մէկ կարեւոր մ աս բ արաբ գին–
նեյ,,ո– գ>սյս կր Հնչեն Կլրպ վւաշա կամ «Ապու Հա՝" ր ա բ ական էեգէ ոնին ։ <ո ւորնե բէն 1լբնտր ուի է Լեգէոնականները կատա
նէյք» , որ թաբգման ի «վիրաւոր ծնօտով Հայրի– Այդ ատենն երբ լեգէոնբ կբ Հաշուէր Հազարէն ղի ա՛նՀ աաակա՚ն ո ւթ իւննե բ , բացարձակապէս ա ՜՛
կր$> , իր կզակին վրա լ ունեցած ո ումբի սպիին քան ի մ յւ Հ ող ի ւսւե լի զիւ.ուո բ եւ քառասուն երեք /լաւո ե՝.Լ– իրենց ուզած որեւէ նիւթին շուրԼ խօսե
սպայ՛. Ա՚ոկէց վերԼ այս թի՚-ԼՀ արադօբէն աճե
պատճառով : ՄիԼաակՀ ասա Կ է. նր բազազս Հազիւ լու * ոազմավաբո ւթեն էն մինչեւ Հագուստ "
անգլիացի
յիսուն տարեկան : քէինուո ք ի ղաւI աIIկI ՝I. իւրաքանչիւր լեգէոնական պաշտամունքի կապուստ : Սպաներուն եւ զին ուռ րնե վճւ
Հմուտ այ ս փոքր ակ ազմ կայ։ Նոյ՜
ուսուցչի մր երեւոյթն ու ձեւեր) ունի ՚. Հ աս նոզ նո լի ր ում ունի Հ անդէպ լէ ումին միթել շ ա ա քիչ տարբերութիւն
Ուսան.ոգ մ րն է պատմութեան , ւիիլիսո լիսւյու. - ՛եւ քաղց րա բաբո յ Հրամ անատաբին՝ , որ Հարկ ե" 1՚.ր նաեւ, սնունդի եւ բնակութեան պա յ մ անն եր ո ւ
թեւ ւրղ աբանութե սւն՛ եւ Հնաբանութեան։ զած պարագային միայն բի՚րա ուժ կր գործածէ • ՛ոչ ••
Անւլ լիլսցի տսւսնբՀինգ աղաներ կր կազմեն՝ ա—
Սակայն։ ամէնքէմ աո աչ՝ ռազմիկ մ րն է ան; Արա բայց իր զլխաւոբ յաԼոզոլթիւնը կբ պարտի այն
՝ն ոբ ո պ ա լու կ՚՚յ "՛ը ՝• Ն՛՛՛ա նսւպ Է ս ի բ ղ Էն քերն ու դԸ~
բի, Ա,, ււբներր կլւ ճանչն այ տեղացիի մվչ նը– բանթն , որ կբ քւսԼալեվ՚է Շէյիւեբուն զաւակներն ,ր ամ ական ւլլի՛ա ւո ր օժան դակո ւթ ի ւն բ կր ւււուսնայ
մ ան ՝. իր կե ան քին քո անձ բե օ թ բ տարիներ բ անցու ու պէ՚ոէվ ին առող Լ ե բ ի տ ա ս տ բ դո ւթ ի ւն բ , ո ր -
ցած կ Մ իԼին Արեւե լքի մ ԷԼ , ծ առա յե լով կամ ի պէսզի միանան իր բանակին եւ պատերազմի ար– Մեծն ԲրիաանիայԷն . տարեկան ո ւթ ր ՚^իլէ"^
Հիմե–
Հաշիւ Ա&Դէիոյ կամ ք՛՛՛ա իր Հայեցողութեան • Հ եստին Հ ետ ՝ սորվին նաեւ կրթութիւն եւ գաս" տոլար,–— որ Անգրյորգս/1ւանյշ Հաստատուն
Նախոբգ Հ ամ ա շխա րՀ ա լին պատերազմինւ 3)ը֊ տիարակռլթիլն՝: Ու ցեղապետնեբյւ Հպարտ են՛, րու վրա յ կբ պաՀԷ :
րսւ. սայի մ կ Լ ծա ո ա յե ց իրրել բ ր իա անաց ի ամ - ււր իրենց ղալա կհե ր ք ան դամ են լե գէ ոնին : Լեգէոնբ չունի ծանր զէնքեր։ Բ՝եթեւ է ան եւ
րսւշկն ոպալ։ Հբաժւսրելով բանակէն 1921/*՛^ գնաց ԱպտուլլաՀ թագաւորի այս ընտրեալ բանա֊ արագաշարժ , արադ Հարուածելու Համար թրՀ ա՝
Ա իԼաւլետք իբրեւ Հասարակ զինուոր եւ այնտեղ յ Րա սօ կը Հաշուէ 10 12.000 զինուոր , մէԼն բր նամին : Գաղւոնիք է թէ թ..՝չաւլէ ս կբ տոկան ա՛հա -
կազմ ա կեբսլե ց I ո ՚ ա սսւեւլհ ի ր աքի պետութեան լալով սւգաՆ երբ՛. Արաբական լեգէոնբ ոչ մէկ ն\բ֊ պատին մԷԼ երկար բանակումներու ։ Հեծած արա"
սսւՀմանայի. ոստիկւսնական ում։ր : Նոյն տարին մ՛ան ութիւն ո ւն ի ֆր ան սակ ան՛ Հ ամբ ա ւ ա՛ւ ո.ը լ ե - լ՛ո՛կ ան ն մ ո յ զն եր ու եւ կ ամ ո ւզտե րու քամա կնե–
էր ււ ը Անգլիացի ուրիշ մեծ ել նոյնքան խ ււր Հր՜ դէոնին Հետ : Մինչ այս վեր Լիսին մ ԷԼ ապաստան բուն վրայ, ա՛նոնք այդ զրութեան մԷԼ, կը պառ**
զսւլոր ղիԳ ուորական մ բ՝ գնդապետ ճէրրրա Փիք , կր ւիտո են ոճրագործներ ու կասկզածելի անցեա կին եւ կ՛աներ ե ւ ութանւաա՚յ. թ շնամ ի ի ան " ո ղութւեիժե
կր –֊ւիմւէր Արաբական Լե ւլ կ որ , Ան զ ր յ ււ ր ղան ուն ի Է՚՚Վ ան Հ ա ա՛ներ , ար ա բա կան բ կբ բ ղկանայ յատ– նէն : Ունի մհքենաշարմ վ թան քեր
մԷԼ : ՝Բանի մր տաբի վերԼ, 1930/՛^, Կ/Ըպ վ՛աշտ կապէս ընտրուան պարկեշտ ֆէլլաՀ կամաւորնե– ղրաՀապատ կառք, ելն.–. Յիչենք նաեւ որ վելվին
կո մ Փիքի լեզ կոնին մ ԷԼ : րէ՝ Անոր դասաւանդութիւննեին ու թ ա ք թ փ կ ^ Համ ա շխա րՀայթ, պատերազմի փորձառութիւնն
Ի բ ա՛ր ամ ադրութ եան տակ ունենալով 1 50 Պէ՜ Հ իմնուած են– անգլիական զինուորական վաբժա" ալ ուԼւնի , ուր փայլուն յւսԼոզութ իւննե ր ձեռք բե–
ւոկ վինն երէ բաղկացած ո ւ զտաւ ո ր շրԼուն պաՀ ա– ր աններ՝ Ա էնտՀ բրսթի եւ Ո՚֊էուիչի դրութեան րաւ
է Լեգէոնին Այ.՛
կազօբք մը, կբ շրԼի աւելի քան 30.000 քառ* մղոն վրայ, որոնց շր Փանաւա րտ ներէն է աՀ ս, կորիզը Պազեստին արշաւող արա–
Հ իմն/ագի բը ՝ բտկան այւնն ք,,,,%ակթ^
ան ւս՝ պա տա յին տար ահ ութիւ ն : Այդ վսյ յըեր ու կխ* Հ ամբաւաւոր եւ աս պե լական րՈ Ո լ հ պիաի երթան մմր իու–
ղոլ ան–
ս ա վ ա յ ՚ ե՝ ֊ ի եւ պաւոե րաղմ ի կ ցեղաիսւ, մ բե բուն ՛է՛՛՛՛է– ՚է՚Ի՚Բ– Կա,լի ատեն սակայն , անոնք կը զոր– Աալոլ միւս արաբական պհտութիւններու
՚քէք. հ-Լ՛ Հաստատէ կարգ կանոն եւ. օբինապաՀու - ն են Համաձայն անապատային պայմաններու ու ղս, ան չ, , րնռգէմ Հրէական աշխարՀին
լ,
իժիւն ՜՛ ԿՐ զի՛ք են Հայդուկային խո ր ամ՚ա՚Լ՚կութիւ1,նեբո ղ ին– Կրկնենք անդամ մրն ալ որ, արաբական լե
Միւս առեգծուածա յին անձին, Հանզուցեալ որոնց վարժ– են, տրուան ՐԱալով որ բոլոր ղէ,,//, ին իւթապէ,,, օժանդակողն Է Մեն՛ն ^Ւէէ"""՜
՛է1 զ * Լորրնսի ն՛ման, Կլբպ վ՚աշա ալ կբ տիրէ ա" ոլորները՝ անապատի զաւակներ են : իան, իչպէս կբ Հաստատէ ամհրիկեան թերթի Օ լ*
ր արա /ղ/աան՛ն /Լ ւ/ոլին եւ անոր այլազան գաւառա֊ Հիանա լ ի կերպով մարզոլան , լաւ սպառս, - թղթակիցը I., Ապա ո՛, ,լա Հ թագաւորը անորպաչա֊
բարբառներուն։ իլբացոլցան է արաբական սո ղիւ՚ուան ե, խիս,,, կարղապաՀ այս բանակը օժ–՛ ազատ ե այբ :
վոբութիւն՚ւեբը ել կը՛ Հագոլի անոնց նմա՛ն։ Իը տոլաՆ Է մողովրգավարական ոգիով։ Այս տեսա Ո՞վպխոի իշի.1 : Տոլա՞բբ է
Հմայքէ »Ն ավդեցութիմծչ այնքան Կ՚եէէ Է եզան1 կէտէն ան թերեւս միակն է աշխարՀի ղին ո ւո՛ բա "
Fonds A.R.A.M
Հետ կր փայլի եւ անոր Հետ ալ 1լ ադօտի ; Վե~
ԼեՏՈԻԱԿԱն ԲԱքգւոն
րելքներ ու անկումներ ունի անոր պէս է Տեսաօ՜ է
.1*4. Պ Ի Տ Ի Ը Լ Լ Ա Ց Ի 8 խ Ո Ղ Ը կոաորահներ , ենթարկուած է բարբարոս արշա
Հայ լեզուն մեգի Համար աղս ա յին ՀՀ կա ա կա - ւանքներու : Գաղթած– է երկրէ երկիր եւ ւիոիւն ի
րան ^ է, տեսակ մլլ «սուրք գիրք»; Գոնէ այդպէս փոխ ապրաձ՜՝ Հիւղերու ու պալատներու մէք>։Հա–
Այս օքեռս վերԼ պիՀ գանէ բրիտանական ա է ա Ք է\ "Ր Լ\ԱաԸ ՚ Մինչ իբականրւթիւնբ քիչ ֆՐը գահ– է ցնցոտի , բայց նաեւ աբքսքյա/լան ծիրանի ։
Հոգատարութիւն ր Պաղես ա ք է վրայ եւ անգլիա տարրեր է այսօր։ Մեր լրագրութեան մԷԼ լեզուն Հագան՝ է տ՛րեխներ Հ բայց նաեւ կարմիր կօշիկ ։
կան րասակները վերջնականապէս ւգի ա ի քաշուիլ գարձած է գունաթավւ րան մր, պարզ գործիք մբ, կապան է ս^է^քի^ ա չի ա բ Հ ա՛կա լի սուր եւ տարա
անկէ՝ ամսոյս 1 5 / * , ինչպէս վճռապէս ես պա շ– որո ւն Հ անգ էպ մեր գուրզ ուր ա֊ քր Հ ե տղՀ ե տէ կր գիրի ց".՚՜ս1 • Ռւսերոմւ, կրահ է նաՀատակի խաչ է լ
տօ ասլկ ս յայտարարեց Լոնտոն նուաղի : անութին տակ սեղման մարաջախտի գա՚ւաղան;
Այմմկն գմուար է նախատեսել, թէ ինչ ելք Լեզուն ինքնանպատակ չէ անչուչտ : Բայց ա– Կապան է իր աղեղը եւ Ս են տար ի գաչտին մէչ՝ Հ ո –
պիաի ստանայ այս երկրի ապագան, տրուած րէ" մէն գեղեցկութեան պէս, որ իր նպատակք իր մԷԼ կաներ ղգետնան– է Վերջապէս տեսան ու ապրան է
Լալով որ երկու կողմերն ալ տենդագին պատէաս– "Ասի, լեզուն\ ալ արուեստ մ րն է երաժշտութեան ոսկեղար , արնաթի գար , թիթեղի դար %
տութե ան. մ ԷԼ ս՝նւ , պար պո ւե լիք գի Ր րե ր ր գրա կամ նկարչութեան պէս , ինք իր.մով կաեգուՀւ.\ եւ Անցան է բոլոր, այս նեղ ,ոլ լայ ՝ն կիրճերէն ,
ւելու Համար Հ Հրեան՛երուն ու Արաբներուն միԼեւ ինք իրեն Հպատակ : ճիշդ է*, ո ր լեզուն կբ ս ա եղ փոր ձութի ւնն երէն , փառքե բ էն ո լ փայ լա տա կ ում**
կռիւն սկսած է արդէն եւ արիւնբ կբ Հոսի : Գբժ– ծուի ազգին կողմէ , բայց եւ լեզուն է, . որ կբ ներէն, մնալով միշտ կանգուն, իր ոգին պա՛Հ ելով
բա խ ա ա բա ր Հոս ալ Հա յ գոՀեր ունեցանք , ին չպէս ստեղծ է ազգբ : Ազգութենէ՚Լ՝ դուրս լեզու էկայ 1 միշտ կենդանի, իր գիմադիծբ անաղարտ , իբ
քիչ մր ամէն ա եզ յ ին չպէս լեզուէն դուրս ազգութիւն չկայ ։ Լեգո լին ին քն ո ւթ ի ւն բ՝ անեղծ Հ
Ս՝ ԱԿ ի եւ մասնաւորաբար Մ • ՆաՀ անգնեբոայԼ–՝ մԷԼ կ՝ ար տաց ո լայ ազգբ, բայց եւ ինքբ՝ լեզուն է1 Հիմա եկած Հասած ենք նոր դարձակէտի մբ՛
Լանքե ր ր Հ ամաձայն ո ւթե ան մ ք բե րե լու Համ աբ որ 1լ արտացո լա յ ազգին մԷԼ ։ Լե զո լին, քեր ակա •
է, ինչպէս Հա յ ա ս տ ան ի մ ԷԼ մեր աղգա յին «կտակարան՝^ ր *,
կողմերր ոչ մէկ գրական արղիւնք ունեցանւ ։ Եր նաթիւձ1ր ազգին տրամաբանութիւնն բաբ բառբ դարձած է ք^աբելոն յ
Է : Լեզուն Է , ոբ կյ1 մ՛եր մեծասքանչ
կու ժ ո զո վու րդ-՚ւ՚ե րն ա լ սեփական ատէր կր նե բ " ոճբ անոր Հող երանութիւնէն Իբրեւ քերական, ութիւն ^ տրամաբանութիւն , շա -
կա յան ան Պ աղե ստինի ու զա յն– կր գա ւան են իբրեւ գասէոիա բակէ ազգբ, ինչպէս ազգբ ^՝ԿՈ ՛է՛""
իրենց վաղն Լա կան– Հայրենիքը Հ Այգ մարզին մԷԼ ւոիարակէ$> լեզուն ։ ր ա դա ս ո ւթ ի ւն , բառապաշար , մանաւանդ իբրեւ
ոչ մկկ ղիԼոզո՚-թիւն ։ էեա ռան։ գ ո ւա ծ բ ո լո ր Հարստութի ւ\և\1 եր էն 1 ուղղագրութիւն գուբս եկած է «կտակարան^ային,
Մինչ այս մինչ այն, Հականայի զիաել կուտայ ո ուս Հեղինակ մր , լեզուն, առա" իր ս րբութեն,Է՛Լ , դառնալու Համար լքեալ գոյք %
գինուորն՚երը ւելազո յնն է եւ /աւ ագո յնբ : կարելի չէ րսա կամ ս Մեր նիւթէն դուրս է խօսիլ դրական (ւ.՝ուաճումն՚ե– .
զ զ ալի յ աԼո զութ իւնն ե ր կ ՝՝ա ր ձանաղբ են փոխել ալս մտռսւնւլ ո ւթիւնր , մսխել կամ «վար - վ՛ու մասին,, կամ գ՛ովքը ընել պատմագիտական ու
մ ուած է արդէն Հրէական) պետութիւն , ազգային ձու տտլֆ զայն։ ՀԼաս\1ւլի անոր տէրբ մէկ սե— բանա՛սիրական այն տենդագին աշխատանքին , ոա
դրօշակ , եւն . : Ա իւս կողմէ Հ եռագր՛ւալլո բալոլլրչ երբ կբ բուձնգ մբ չէ , այլ բոլոր սեբուեգներբ • միայն մկկ ըուն արձագանգները ատեն ատեն կր Հա սնին՝ մե֊
Հաստատ են ար աբական
7 րւււ սլա ր տ ո՛ւ թ իւն ր դար մբ չէ , այլ ըոլոր դարերբ։ Փոխել, մււիւել ՛լի : Րա յց մեր խանգավաււո ւթիւնր յա՚նկա րն կբ
եւ եկաարրւլգ մմ բր արաբ ակ ան կա րե ւո ր
քա զաքնեվւ՚ո ւ կամ վարձու տալ ժառանգուած Հ էսր ստո ւթ իւննե— սլաղի ի տես այնւ աՀաւոր խաոքԼկսրանին, ո րուն
պտբպուիլբ իրենց քանդակիչներէն : քյ՚ւ Սակայն այս >Ի Էն այո առաւելագոյնն՝ ու լաւ ագո յնբ, պիտի նբ™ անունն է ս ո վետ աՀա յ՛եր էն : Մեր ողբաձայն եր -
տեղափոխութիւնն ե րք ոչ մ էկ ատեն կրնան վերԼ– շւսնակէր ազգին էութենէն վտարել կենդանի ոգին զերէն՛, աղօթք դարձան– երկաթագիր մեր գիրքե"
նա կահ նկատ ո ւ իլ ; Արաբական աշխարՀ բ իր վեր– եւ փո խաբ ին ել զա լն օտար , խորթ , անՀարազատ Ր՛է1", Նարեկացի ի , •Բուչակի «լուսապսակ ճակա–
Լին • խօււ քբ չ է բս ած տակտ լին : Ար դ է ն բս ա ար աբ ւււրիով : տ»էն ուրիշ բան մնացան֊ չէ , բայց եթէ . . .ուր -
ղեկավարներու յայտարարութեանց , ան֊ոնք ի֊ Լ ե զ Ո ւն պ է ւո ք կ ունենա յ բոլոր մ իւ ո ա ր ֊ •ուական մը։ ձաթան սրինգ մը, որուն ձայնին ՛ոչ
պար"
րենց Համար կր ՚նտխատեսկին սկւլբնւսկան ո ւ ե սան երուն կատաք՚ե լութ իւնբ ^ ոբռվՀեռւեւ ւււ՝ " իսկ ոչխարները ունկն՛դիր ՛են,; \,աՀասլետին լայ–
ու
ւո ո ւ թ իւն մր ։ Լիկւոա– ն ոնցմ կ իւրաքան չ իւ րէ,1՛ մ ասեր ու մ ասնիկներ ու ՚Լաղիճ ադհգր սմքան Հ , գրեթէ փրթան։ Մու/ե -
թա -
Պ աւլես տ ին ի արու բա կան ան կտիւ ււ՛ւ թեան՝ նի իբ մկԼ։ Պկ՛ով* կ , ամէնէն առա Լ , դաշնակաւոր տաՀայ լրագրութեան լեզուն այլեւս միայն խառ–
իւ ււ ւ ե ան կր հանդիսանա լ թերեւս Արաբ» ւ՚լւ՚ս յ ե րամշւոոլթե ան՛ պէս : Գատաբկ խօսք չէ ինչ հանին չէ, այլ եւ խորթ, անՀարաղատ՝ իբրեւ
յէե աւելի , Անդր յորդանանի ԱպտուլլաՀ ո,ր մե՝1.ք կր կոչեն՛ք լեզուի ե ր աժ շտ ո ւթ իւն Հ Պէ՚ոք մառա\1գութիւն : Զուր չէ , որ րսուաձ է , թէ Հմի
զա ւ ո բ ր : Ան– գեռ քան.–ի մբ օր աոաԼ կբ յա լ տարա– կ նաեւ րէէա լ Համաչափ իբրեւ ճարւոարասլետտ– քան, ղչափ֊ք/ը յեղափոխութիւն աոա^ կը բերէ մո~
րկ լւ իժէ որո շած է իր բ ան ա կւ՝ե ր ր շաբժման մ ԷԼ կան՛ կառոլցւ ՜է>րԼաղիծերբ որոշ ոլ յռտակ պէտք ղովուրգներոլ կեանքին մէ^, իսկ արուեստի մէՀ՝
դնել ղ էպի Պ աղեստին , անգ լ . զին ո ւո րնե ր ու մեկ է րլլան , ինչպկ ո կբ պաՀանԼԷ արձան։ ագործու ,- միայն տգեղութիւն : Լեղուն ամէնէն՛ քիչ կ՝ախոր–
նում՛էն ւսնմիԼապէս վերԼ՛. թեան ա ր ո լ ե ս ա ր : Զ,եւե,րբ պէտք է բլլան՛ ճկռւնւ ժի յեզաւիոխու թ ենէ եւ ամէնկն շաւո՝ պւսՀւզսւնո—
Ա ենք յաճախ ա1ւլբազարձանք , այս սիւնակ" ու ճւոէղուկ, թւ՚չպէս է պարագան նկարչութեան՝ զական «ե ս ա ս ի ր ութ են ^» *
նե րու ն մ՝ ԷԼ , Շ թրրնւի եւ իրկունի սւՀ աբե կչական՛ մէջ ք*ա րե լական՝ (ևս յն խտււնակււ ւթիւձնյՀ *ԷԳա/Ի է
ճ ե ո՚Լ ա ր կն եք՛ո ւն– , անոն՛ց կազմ ա կեր պա կան ուժին Ս եր լեղուն աւելի ուժ ունի , քան վլսլլիկլ. ՛հ սւ I, ւ ա յւ ա աս աՀ մ ան ի մ երլրսւզ ր ական լեզու ինմ ԷԼ,
ե ւ ղ եկավ ա րնե րու կ ա բ հ ի քն ե բու մ աս ին • Այմ՜մ թի, Ա՛ ելի խօսող է , քան երգոգ է Աւելի «լեռ» թկել ււ չ նոյնքան շեշտուած ձեւուէ։ Աե ր լեզուին
քանի մր ամւիռփ տ ե գե կութ իւ՛), ներ Ապ ւլլւ Կայ ՛յն լ ՛ր մ ԷԼ, քան « դաշտ »: մ կ Լ , ա լսաոեղ , քիչ մ ր ւս ւ ե լի Հայութիւն կա յ :
կրակնա հ ին,
իք ա ւլ ա ւ ււ ր ի լեալէոնի մասին , ռւրկկ Խ որ Հո զ է եւ իմաստուն , բա լց նա - Մ եր ոճբ վ*իչ մր աւելի բարձր ութոի չ է ու սրբն–
Հրետն.երր , որով Հ սլա բա են Աբաբներբ եւ որ բսա եւ բանաստեգծ , ինչպէս է մեր մոզովուրղբ։ Մի" թաղ։ Մենք, կարծես , քիչ11*Ը ""՜^՚ԼՒ յա՚Բ՚11Ա^՚՚՝Ք "՜1՜
չկղոք գ ի ւո ուլնե բու՝ ար ա բա կան աշխ ար Հ ի կենս ո #յ«՛ աէեւսմսւնակ պատկեր Է եւ իմաստ : Գիտութիւն, Է քիշ մ ր աւե՛լի ւլ ւււ րղ ո լքանք ունինք մեր լեզուին՝
նա 1լ ու Հար թ ի չ ո։ Ժ ր կբ Հան գիս անտ յ : եւ արուեստ։ Աղօթք է եւ մրմունԼ, ռազմերդ ու Հանգէւկ , մանաւանդ քիչ մբ աւելի բան դիտենք
Ան ո ւ ան ա սլ էս Ար ա բա կ ան Լ եզ է ոնբ (Լ սլա ո ւ լ" // եգեզի , արտասուք ու փոթորիկ լեզուի դեղեցկագիտոէ թեւսն՝ մասին՛ ;
լաՀի անձնական բանակն է. բայց անոր զեկավսւ— Հայ լեզուն Հայելին Է Հայ Հոգիին % Անոր Հետ ք՝այ9 ՚ ^ եւրր լրալգրրատգկրանտկւ լլեեղզ.ուն ալ կբ աա ււ ա պի
բր Հանրութեան սւ յնքւս՝։
ալ հ անօթ չէ ՝• ՝ւ*ի՛չ ՛ւ ր
հ ա ն օթ ան անք ի րեն Հ ետ • մ ան ալանդ լեգէոնին
վճ ական գե մբ վեր. ապա Հ ուած է՝ Պաղեստինի
ն կա խո ւթե ան Համա ո մղուելիք կո իլներՈ ւնմէԼ։ Արաբներուն վրայ, որ \939ին երբ գնդապետ Փ իք կան Ումերուն մԷԼ։ Անոր շարքերէն ոչ մէկր զա–
ԽորՀբղաւոր այգ Հրամանատարն է ան գլի ա– հանգստեան կոչուեցաւ, անմիԼապկս անոր յա– սսւլիք եւլած է ու քիչեր միայն Հրաժարած %
ցի պաՀեստի սպայ մ ր՝ $օն Պէկրթ Կլբպ։ \Լրաբ– Լո րգ կարգուեցաւ իբրեւ վերին Հ բամ անատւսր Ա" Ասլաս երուն մէկ կարեւոր մ աս բ արաբ գին–
նեյ,,ո– գ>սյս կր Հնչեն Կլրպ վւաշա կամ «Ապու Հա՝" ր ա բ ական էեգէ ոնին ։ <ո ւորնե բէն 1լբնտր ուի է Լեգէոնականները կատա
նէյք» , որ թաբգման ի «վիրաւոր ծնօտով Հայրի– Այդ ատենն երբ լեգէոնբ կբ Հաշուէր Հազարէն ղի ա՛նՀ աաակա՚ն ո ւթ իւննե բ , բացարձակապէս ա ՜՛
կր$> , իր կզակին վրա լ ունեցած ո ումբի սպիին քան ի մ յւ Հ ող ի ւսւե լի զիւ.ուո բ եւ քառասուն երեք /լաւո ե՝.Լ– իրենց ուզած որեւէ նիւթին շուրԼ խօսե
սպայ՛. Ա՚ոկէց վերԼ այս թի՚-ԼՀ արադօբէն աճե
պատճառով : ՄիԼաակՀ ասա Կ է. նր բազազս Հազիւ լու * ոազմավաբո ւթեն էն մինչեւ Հագուստ "
անգլիացի
յիսուն տարեկան : քէինուո ք ի ղաւI աIIկI ՝I. իւրաքանչիւր լեգէոնական պաշտամունքի կապուստ : Սպաներուն եւ զին ուռ րնե վճւ
Հմուտ այ ս փոքր ակ ազմ կայ։ Նոյ՜
ուսուցչի մր երեւոյթն ու ձեւեր) ունի ՚. Հ աս նոզ նո լի ր ում ունի Հ անդէպ լէ ումին միթել շ ա ա քիչ տարբերութիւն
Ուսան.ոգ մ րն է պատմութեան , ւիիլիսո լիսւյու. - ՛եւ քաղց րա բաբո յ Հրամ անատաբին՝ , որ Հարկ ե" 1՚.ր նաեւ, սնունդի եւ բնակութեան պա յ մ անն եր ո ւ
թեւ ւրղ աբանութե սւն՛ եւ Հնաբանութեան։ զած պարագային միայն բի՚րա ուժ կր գործածէ • ՛ոչ ••
Անւլ լիլսցի տսւսնբՀինգ աղաներ կր կազմեն՝ ա—
Սակայն։ ամէնքէմ աո աչ՝ ռազմիկ մ րն է ան; Արա բայց իր զլխաւոբ յաԼոզոլթիւնը կբ պարտի այն
՝ն ոբ ո պ ա լու կ՚՚յ "՛ը ՝• Ն՛՛՛ա նսւպ Է ս ի բ ղ Էն քերն ու դԸ~
բի, Ա,, ււբներր կլւ ճանչն այ տեղացիի մվչ նը– բանթն , որ կբ քւսԼալեվ՚է Շէյիւեբուն զաւակներն ,ր ամ ական ւլլի՛ա ւո ր օժան դակո ւթ ի ւն բ կր ւււուսնայ
մ ան ՝. իր կե ան քին քո անձ բե օ թ բ տարիներ բ անցու ու պէ՚ոէվ ին առող Լ ե բ ի տ ա ս տ բ դո ւթ ի ւն բ , ո ր -
ցած կ Մ իԼին Արեւե լքի մ ԷԼ , ծ առա յե լով կամ ի պէսզի միանան իր բանակին եւ պատերազմի ար– Մեծն ԲրիաանիայԷն . տարեկան ո ւթ ր ՚^իլէ"^
Հիմե–
Հաշիւ Ա&Դէիոյ կամ ք՛՛՛ա իր Հայեցողութեան • Հ եստին Հ ետ ՝ սորվին նաեւ կրթութիւն եւ գաս" տոլար,–— որ Անգրյորգս/1ւանյշ Հաստատուն
Նախոբգ Հ ամ ա շխա րՀ ա լին պատերազմինւ 3)ը֊ տիարակռլթիլն՝: Ու ցեղապետնեբյւ Հպարտ են՛, րու վրա յ կբ պաՀԷ :
րսւ. սայի մ կ Լ ծա ո ա յե ց իրրել բ ր իա անաց ի ամ - ււր իրենց ղալա կհե ր ք ան դամ են լե գէ ոնին : Լեգէոնբ չունի ծանր զէնքեր։ Բ՝եթեւ է ան եւ
րսւշկն ոպալ։ Հբաժւսրելով բանակէն 1921/*՛^ գնաց ԱպտուլլաՀ թագաւորի այս ընտրեալ բանա֊ արագաշարժ , արադ Հարուածելու Համար թրՀ ա՝
Ա իԼաւլետք իբրեւ Հասարակ զինուոր եւ այնտեղ յ Րա սօ կը Հաշուէ 10 12.000 զինուոր , մէԼն բր նամին : Գաղւոնիք է թէ թ..՝չաւլէ ս կբ տոկան ա՛հա -
կազմ ա կեբսլե ց I ո ՚ ա սսւեւլհ ի ր աքի պետութեան լալով սւգաՆ երբ՛. Արաբական լեգէոնբ ոչ մէկ ն\բ֊ պատին մԷԼ երկար բանակումներու ։ Հեծած արա"
սսւՀմանայի. ոստիկւսնական ում։ր : Նոյն տարին մ՛ան ութիւն ո ւն ի ֆր ան սակ ան՛ Հ ամբ ա ւ ա՛ւ ո.ը լ ե - լ՛ո՛կ ան ն մ ո յ զն եր ու եւ կ ամ ո ւզտե րու քամա կնե–
էր ււ ը Անգլիացի ուրիշ մեծ ել նոյնքան խ ււր Հր՜ դէոնին Հետ : Մինչ այս վեր Լիսին մ ԷԼ ապաստան բուն վրայ, ա՛նոնք այդ զրութեան մԷԼ, կը պառ**
զսւլոր ղիԳ ուորական մ բ՝ գնդապետ ճէրրրա Փիք , կր ւիտո են ոճրագործներ ու կասկզածելի անցեա կին եւ կ՛աներ ե ւ ութանւաա՚յ. թ շնամ ի ի ան " ո ղութւեիժե
կր –֊ւիմւէր Արաբական Լե ւլ կ որ , Ան զ ր յ ււ ր ղան ուն ի Է՚՚Վ ան Հ ա ա՛ներ , ար ա բա կան բ կբ բ ղկանայ յատ– նէն : Ունի մհքենաշարմ վ թան քեր
մԷԼ : ՝Բանի մր տաբի վերԼ, 1930/՛^, Կ/Ըպ վ՛աշտ կապէս ընտրուան պարկեշտ ֆէլլաՀ կամաւորնե– ղրաՀապատ կառք, ելն.–. Յիչենք նաեւ որ վելվին
կո մ Փիքի լեզ կոնին մ ԷԼ : րէ՝ Անոր դասաւանդութիւննեին ու թ ա ք թ փ կ ^ Համ ա շխա րՀայթ, պատերազմի փորձառութիւնն
Ի բ ա՛ր ամ ադրութ եան տակ ունենալով 1 50 Պէ՜ Հ իմնուած են– անգլիական զինուորական վաբժա" ալ ուԼւնի , ուր փայլուն յւսԼոզութ իւննե ր ձեռք բե–
ւոկ վինն երէ բաղկացած ո ւ զտաւ ո ր շրԼուն պաՀ ա– ր աններ՝ Ա էնտՀ բրսթի եւ Ո՚֊էուիչի դրութեան րաւ
է Լեգէոնին Այ.՛
կազօբք մը, կբ շրԼի աւելի քան 30.000 քառ* մղոն վրայ, որոնց շր Փանաւա րտ ներէն է աՀ ս, կորիզը Պազեստին արշաւող արա–
Հ իմն/ագի բը ՝ բտկան այւնն ք,,,,%ակթ^
ան ւս՝ պա տա յին տար ահ ութիւ ն : Այդ վսյ յըեր ու կխ* Հ ամբաւաւոր եւ աս պե լական րՈ Ո լ հ պիաի երթան մմր իու–
ղոլ ան–
ս ա վ ա յ ՚ ե՝ ֊ ի եւ պաւոե րաղմ ի կ ցեղաիսւ, մ բե բուն ՛է՛՛՛՛է– ՚է՚Ի՚Բ– Կա,լի ատեն սակայն , անոնք կը զոր– Աալոլ միւս արաբական պհտութիւններու
՚քէք. հ-Լ՛ Հաստատէ կարգ կանոն եւ. օբինապաՀու - ն են Համաձայն անապատային պայմաններու ու ղս, ան չ, , րնռգէմ Հրէական աշխարՀին
լ,
իժիւն ՜՛ ԿՐ զի՛ք են Հայդուկային խո ր ամ՚ա՚Լ՚կութիւ1,նեբո ղ ին– Կրկնենք անդամ մրն ալ որ, արաբական լե
Միւս առեգծուածա յին անձին, Հանզուցեալ որոնց վարժ– են, տրուան ՐԱալով որ բոլոր ղէ,,//, ին իւթապէ,,, օժանդակողն Է Մեն՛ն ^Ւէէ"""՜
՛է1 զ * Լորրնսի ն՛ման, Կլբպ վ՚աշա ալ կբ տիրէ ա" ոլորները՝ անապատի զաւակներ են : իան, իչպէս կբ Հաստատէ ամհրիկեան թերթի Օ լ*
ր արա /ղ/աան՛ն /Լ ւ/ոլին եւ անոր այլազան գաւառա֊ Հիանա լ ի կերպով մարզոլան , լաւ սպառս, - թղթակիցը I., Ապա ո՛, ,լա Հ թագաւորը անորպաչա֊
բարբառներուն։ իլբացոլցան է արաբական սո ղիւ՚ուան ե, խիս,,, կարղապաՀ այս բանակը օժ–՛ ազատ ե այբ :
վոբութիւն՚ւեբը ել կը՛ Հագոլի անոնց նմա՛ն։ Իը տոլաՆ Է մողովրգավարական ոգիով։ Այս տեսա Ո՞վպխոի իշի.1 : Տոլա՞բբ է
Հմայքէ »Ն ավդեցութիմծչ այնքան Կ՚եէէ Է եզան1 կէտէն ան թերեւս միակն է աշխարՀի ղին ո ւո՛ բա "
Fonds A.R.A.M
