Page 7 - ARM_19-1948_01

՚ՒաշԱակցութեաԱ Օդ Դաշնակցութեան իօսքը՛՛ Ը^կ.Իր է^ալայեան նախ
սչաակերացուց Հ ա յ ղեանքչլ ին\Լլաուէեւսկան թուա­

մ՚աակփ Ակ կանէն աո֊աՀգ \եւ ապա մշակոյթի վերաղարթու.^. ու 1 ո պ ա ^ կ ա ւ ո ^ ա թ ի ^ ^ ^ ք ^

0 *^ՈՎ յեղափոխութեան գա գա փա վ ինձՀեա ւձեդյլեէ. ա յ գ

Գործագ՚սւրսերոյ. Հետեւանքով մէկէ աւելի գա գա ւիարա բաձ ութ եա՚ե՝ գոր&ե ականաց ո ւ.մլլ հրեք

տօնակատարութիւներ ել Հանդէսներ տեղէ չու. առաքեալներու նախաձեռնութեամբ % կ՝ար*ՒԷ աաւ Նոյնէափ անսպասելի ու անակնկալ էր այս

նեցաՀե՛ ել կամ յետաձգուեցան : ՚կարեւյոր մասերբ լէեկեր Գ՝եբաս՝յմի ճառին տ մաՀը^ ար չափ ձիւ1հըճ ա՛մրան ամ իսկն՛երում: Եւբ

Դաշնակցութեան՛ Օրը եւս ար պիտի տօնուէր <(.1Լյս ՛ուր՛ո սլա կա՛ն– երկիրներուն մէՀ^ Հրասլա– Հասակէ եւ ընգոլհակութեան զեռուն եւ բեղուլն

Նոյեմբեր 2Հի շաբաթ Օրյէ տեզյի ունեցաւ ամսոյս րակւ՚երու եւ պոգոաա՛լ՛երու վյւայ , գուք կչդ աես– ժամանակ , թիթրոյիաին մէՀ կը պատրաստուէր՛

27 ի, շաբաթ իրիկունը^ ժամը ՛իննէն մինչեւ լոյս։ ՚ե.էք հ արձաններ իրենց նաՀաաակ Հերոսներուն՛ ՝յւ– Ա՛՛ր տարուայ Յունվ*ի \$ին իւր Հ՛ամերգը տալ ու

Ինչսլէս ամ Էխ տարի , այս տարի եւս Պրէսլան րոեց յ ի Հատ ա կին յարգա\հքի արա ր՚ո գո ւթէլյԱներ հրբ Ղ՚եկտեմբսր \4է՚ն առաւօտեան բարեկամներ

Մարսէյլի զոյգ սրահները կր յ\որդէիւն\ երկսեռ աեւլի կ^ունե\եա՝ւ» ամէն ւոա՝Հ1ի% իսկ այսօր մեր •վ;ու Հեռախօսին պատասխանում է յ ոբ «ա^Հան­

բաղմ\ոլթեամբ , որոնց բոլորին, ալ կուրՆքեբբ Հայբեն իքի Հ բապարակներր– գավւ գար ուած՜ են օ– գիստ կը գգայ^ ո լ կբ խնգրէ ահապպաարէ* լ իւբ
մօտ» է Ու֊ մ՚Էնչեւ անոնք կը Հաս հին պանգոկը կը
զարդարուած էին՝ Գաշնակցոլթեան Հիմ՛նադիր աաբնհրու արձաններով եւ մենք այսօր ձեզի Հեա

« Սուրբ Երրորգութեան» գար դանիշերովդ ; (ք՚ամբ միասին Հարց աա՚հք Հայասաաեի վարիչներուն՝ տեսնեն յ որ ոս տ ի կա՛՛՛են ե ր կան սենեակին՝ մ՚ՀՀ տ ու
ԱլԷմշաՀը անՀնչացած՜ է արգէն՛ • * •
ճիչդ Գի՛ն՛ ընկեր Աերմ, յանուն Հ. #. ՛Ի– Մար - Ո՛ ւր են արձաններրլ մեր Հեբտահերուն ^Հնչակեան–

"էյլէ չբթանային կոմիտէի բացոլահ֊ յայտարա - ներ ՝ Ա՛ոլրաաին ( Հ^իրայրիԽ յ Փ աշամաղին՛ ; Լվ*

են աբձաններլլ մեր մտքի ու ղէնքի Հերոսներուն, Համակ եռանդ ( աւիւն՝, եւ կեանքը մ ա ր մնա–

վ՝եց տօ՚Լակատաբոլթիւնբ ՜Հ ԱնգրաեիկիԽգ քեռիին , Ահ՛.բոբ փա չային , , Գէոբգ ցնող Բուրգէն ԱլէմշաՀին Համար անազորոյն

Ն՚՚րկանեբոլ մէՀ առաջիէն շարքի զկ՛այ աչքի Ջավուշխնւ, ոՐկ՝ ւր ՛Լ ն յէ շատակարաննեբբ Ա ի ամ ան– մաՀը որպիսի Հ հղան՛անք ոլ ծ՜ագր բաոգի * • • ԱԼնաը

կը ղա յևԷի\Լ\ խումբ մը ֆրա՜նսացի բնկեբվարա– թ ր յ ի յ Հէավէգարեանի % ՀԼ՚ոՀրապի՚ , . Վ^աբուժա^նէ ու շնորՀնհրուե եւ տա՛ղանդի ծաղկման վերհլքէւն ,

կա՚ենե^ , գլխաւորութեամբ քաղաքապետարանի վեր Հա պէս Հագա րաւո ր անանռԼս՛ նա Հատակներ ու : ^" է Ւ Հա Տ Ժողովուրդը եւ Հայութիւն\ը դեռ ձաա

խո րՀրդական 1\1տ& «1ա1Տ քՀ&բթԱ21» եւ նոյնպէս ըև~ $<Ւ՚ալէաթբ րսա& է՝ ^ Հ ա յ ^՚ոգռվուբգլշ ամ– սպաս ելէ քնե բ ունէր Գ* Ալէմշա Հէն % ո լ \ն ա * ի ւր
մ՛ուրազն՛ \ու իղձերն իր սրաին մէՀ լՀն՚կաւ անժա–
կերվաբտկան ու հայ ժ֊ողովոլբդի անկեղձ֊ բարե­ բոգՀովին բն ա ՀչեՀե լո լ Համ ար , պէտք է նախ մեռ­ մ ա՚հակ , կէս ճամբուն
վրա յ • * •
կամ «յ&.ս%շ»ի : ցնել *իաշ1 ակցու թի ււ վլ ; ք^ալէա թ չՀ աս ալ իր նրէ–

Բացումը կատարեց Ա էն՚թ Ախի նոր սերունդի պատ ա կին ; Ա յսօչո *. ա . բռնակալներն ալ պիտի Նիւ Ն՚՚րքէ մէՀ տրուած նրա Համերգը մի

երկսեււ երգչախումբը, նախ ֆրանսական քայլեր– չՀա սնին՛ իր ենց փավէաքին , քաԼ ի որ 5 / տա բո մեծ յաղթանակ էը ողբացեալ ԱլէմշաՀին Համարէ

գ՝"վ ,ու յետոյ ձՍշակ բանուոբ»ով։ Առածին խօ - մ ԷՀ Տհ ա շն ա կց\ո ւթ ի սն ր խոր Ունկ արմաա ձգաօ՜ Է Նա իր տաղանդի արդիմե\քնեբը ցուցադրեց Նի*–

.սուլն եղաւ օրուս/Խ նախագահը ընկեր Դ • ք*ալսւյ– Հայ ժոգո վո<լրգին մէ՚Լէ ^ա^ե՚ա կցո լթեան գա գա - Ե՚որքի ամենայայտնի սրաՀներից մէկուն մէՀ^ ո–

եան։ Ը՚ւկերբ ի տես խուռներամ բազմութեան՝, փա՛րա բաԼ ո ւթ ի ւձս բ պէսւի ապրէ յաւիտեան ; կեց– րը կը պարփակէր աւելի քան Հորս Հազար ս սբդ,

ոգեւորտլթեամբ ել յուղում ով շն՚որհաւորեց ցէ Հայ ժ՜ողովոլրգբ ձւ կհցցէ ՝քաշեակցտլթիմնբ՚ֆ I եւ գաՀ լիճը ոչ միայն օտար եւ Հայ ըն՛տիր Հ. ս սա­

Ս արսէյլի՛ շրջանային կոմիտէն նոյնպէս նաեւ բո­ ԱՀա կրկիՆ Աէնթ Անի Նոր Աեբունգվլ բեմի րա կուէ/ եա մբ լէ էր այդ օրն ^ այլ շատ շաաեբբ

լոր ներկաները արանք, հակառակ քսսճելՀինգ օր վրսյյ * էյՐ^^Ց հլ՚՚գի ուս՛, ւցիշ *^ • Համբարձում տոմսակ չգտնելով յետ էին դարձածէ Թէ Հ ա յ &ւ

տեւող գորՆաղուլին ազղուաօ֊ ըլլա լնուն , յանձն Համբարձում ե անի գե կս՛ վար ո ւթեամբ 1լ երգեն ե ր՝– թէ օտար ունկնդիրները Հեռացած՜ էի՛ն շատ դոՀ

առնելով, ՛որոշ զոհողութ իւեներ եկեր էինւ լսելու կու խմբերգներ աւելի խնամուած՜ ու Աեբգաշնակ ել գեղարաւեստական մեծ՜ Հաճոյք ստացած հ Հ"*/

ՀձԱգՀի նազով» , «Աարր սարի նման չէ» : Հասարակութիւնն իրեն Հպարտ էր ղգացած՝ այդ­

վերագրուեցալ ան՛որ բացակայութիւնը ; Այդ Հ աւասվ, կ $)>ր ան սա ծ՚ե ած՜ պար մ ան ո ւՀ ի մբ պիսի բա բձբ եր ւ %տակա\հ ՚՚գովէ աճով եւ լրՀօ–՛

պատրանքովը մեձ֊ցանք , հասակ նետեցինք : ճուլիկ Շաքարեան Լէ վՕ էխվ-Ա՝ ուր թէկոյի Հ* Ա– բէն պատրաստա՛ծ Համերգին՝ ներկայ գտնուելով տ

Հիմա օտար երդիքի տակ երբ գաղրեր է ե– ՀանՀեան՛ խոլմբէն ,որ կ՚արտասանէ <ձ. Ա^՝ուշ Հայ֊ Ամ երիկեան ամ ենայա յանի թհր թ հ ր\ը բո լոր ն աք

ռալը մեր ցամք—եղկոցի կաթսայիւ , ու ալ չենքառ– բենիք»բ գգացում ով ել ապրելով մ էն մի ՛հ ա խա– լաւագո յե\ տողեր նուէ րեցին աղբաց եալի՚Լ եւ Հ էա­

ներ անոր ռուփով օծուաօ՜ ու ընկոյզի փսորներ՛ով գաս\ոլթեան Հետ շ ցան, ան որ շնով։ Հնեբ\ուն վրայ ( միակ ^նկատողու­

՛՛լ բբին ձի հ ատէ կսեր\ով հ՜արս՛ւբուած՜ անուշ Հոտն Աէն Լուի Նոր Սերունդէն Օր– Մաալէն/ Բի– թիւնը որ արած էին ՚հռքա *սյս էր յ թէ եղանակ­
վհբՀ ները բագմ ագա՚եա լթեն է մի փոքբգոլր կ էիհ եւ. մի–
ու Համը% ես կյուղեմ պատմել Հձգգումէն ելլող լոյ ե անի <ձ Հայրենի քնար» ար տա սա՚եութենէն

ազՀ^ա\ե. Հէքեաթը ովւ> մեր մ՚ամիկենըէն. աւան գա– բեմ եկաւաաճ հոՂՅււՀՅւըբսճ €օոտշւ11շւտ ասուշփշւ1շ որ ապաղագ բնո յթ ուՀեէին : ԸնգՀաեաւբ Հ իա ցւ ՛ո ւնք

բար Հասած՜ էր մեր օրեր՛ուն * քծ\ող ալեւոր Հայու խօսեցաւ մօտ կէս մ՜ամ ւ Բացատրեց բէկերվարու^ էբ պատճառանք– ^Աւարայրի ճակատա՛մարտը» որը

մը ^աԳա^Գձ^ՔԼՀ ԼՀԼԼաձ աձ" ^*էք^ւա^՜ԼՀ ^^.Ր՝ ՝"ՈԲ –ս ս թե ան ա ես ակ էտն երբ եւ ե գրակաց ո լց վլս ելո վ^ նրա սա եղծ ագո րծ^ռլթեաւ ց գլուխ գործ՜ոց ր պիտի

բ՛ո մեգ էն եւ օրՀնութիմհ՛ մը մեր Հ ա լւ\ո լս տ երեւա– հՀ&ա՝գթան ա կր աւնպայմ անօրէն պէտի <հպտի ըն­ Համարել յ

կայութէււնով օժա/ււած նախնիքներուն՛ յիշատակը կերվարս ւթ եան յ որ՛ովՀ\ետեւ .ան՛ 1լյ* ցանկայ բ՝ո– դ՛ժբախտաբար Նէ*~ Եորքի ա յգ նշանաւոր

փաո֊աւորող ; էսբ ագգերու, բոլոր մաբգկութեան ագատութիւ– նուա գա Հանդէսը եղաւ 9* • Ալէ մԼաՀի կարապի

Գարեր գարեր առաՀ ճինիվիզեերու օրերուն ՝ն<ր գ եւ անոր Համար իր անկարելրն կր փորձէ ու երգը*** ^Հ՚րՀի՚ւ՛՝ անգամն էբ , որ ահար տաղանդը

/՝իւթաԼի ոյ յ ՆէկԷոյ քաղաքիՀև մօաերա երիտա - պիտի վէորձէ շարունակ յ ^ռցցէ չչնկերվաբոլթիլ– ցուցադրեց սա եղծ ագո րծ՜ո ւթիւձենե րը Հա յո ւթ եան

սագ ձկնորս մը կ՚ապրէր • Ան՛ Համբաւ. ունէր իբ­ ն ր եւ կեցցէ հ\) ր ա ե ս ա ե 7/ % եւ օտարներուն առՀեւ , աւ յաւիտեան լռեց • • •

րեւ կարիճ կայաաւլ ու մւս֊ ֊աւանդ իբր խման այլ Լիոնի ընկնրներէւն Ա էս աք Լ, իր գէն որ պա - Մեր երիտասարդ ոյժերն փնչքա՚նւ քիչ Հոդ կը

կէւուաղան երէտասարգ մը։ Նիկէոյ էէ^ին Հարա­ աաՀաբաբ Ա՚արսէյլ կբ գանուէր կարճ բայց ագ– տանին իրենց առոգՀութեան վրա յ : Ողբացեալն

ւային մ ասր գաւաթ– մ ա ^// ւր կր գառն ար անոր Գռւ ճառ մը խօսեցաւ , օբի՚հակ լարելով Հ,Ա . Բա­ առաեց ափսոսանքի կր վատնէր իր եռանդն՛ ալ ա–

աղէն տակ երբ ո ւռկա՝՝հն երը նաւակին՛ մ ԷՀ կա ո - կս ւն ց »ի բան ի փո գ» էն ել թե լագր՚ե լով ՚ծ^՜ե ո գ– լիւնը յ ու նամ ահ աւանդ կբ ծխէր անդադար* ա՛­
բո լոր սոնք ալ թերեւս պատճառ եղան
առա գա սա կը բա Լա ր կա պո յա Հուրերուն *Լա– նեբ\ուն որ փոխանցեն՝՛ նոր սեբոլնգին այհ> նախ–* ու անժամ ան ակ մ աՀուան Հ ա՛նոր վաղաՀաս

րայ^ կը կոնՆէբ ւ1՚իւշքիւ֊լէ|ի թանձր գինին ո լ. իր բարեմ ասնութիւենե ր ր տրոնք կուգան\ մեր

մէկ անգամաւան ձկնորսութեան Հասոյթովյչ շա­ նիքներ՚էն ; ի ս կա կա\հ՛ անակնկալ սլլ հգան Օը*

բաթ մը կյլ իւմէբ գինիի կարտոնե բուն աակբ Պաբղ էր գ անսեթեւեթ >ո՝ւ ՀեղաՀամբոյըւ
1 ժպաագէմ ու ՔաՀ.ոԴ
պառկած՜ ։ Այգ օըեվ^ուն մարգոց քաջութեան ու փնաբիկ Ջորպաճեանի ֆանթէգիները « Ա՝օտա է » Համակրելի էր , սէոաէիբ ժպիտը միշտ դէմ՚քին յ

Հեր ո ս ո ւթ եան չափա՚եիշհ էր իրենց սլա ր սչահ գէ~ եւ ^Հայկական աո.ակ»ներ Գաբբիէլ եպիսկոպոս գ է ա \ է գէ^ՔԱ ։ ^ ան ա՛ւանդ

&ԻԻ կարամնեբոմԼ\ Համրանքբ։ Մ էկբ գովաբանե­ Այվագովսկիէն \ իսկ ժպիտը մ արդուն գէմքին՝ վրա յ՝ նա յն՝ է թէ

լու Համար սովորութիւն էր ք*"ել Հտիկ մբ գի­ Օր* Ժսյննէթ Գաւիթեան այս անգամ եւս արեգակը երկնքի՛ն՛ վ բա յ ; ԱՀա թէ ինչու ահա ր
գէմքը միշտ լուսաւոր էր յ
նին կբ կոնձէ առանց աչքերը թարթելու» : աբժ՜եցուց &ափեր խլեց , երգելով ո չ միա/ե՛ «Հայ–

Ան կ՛ապրէր լճին եզերքը իր ձեռքով չինա՚օ– րենի տուն»նւ >ու €Հայրենիք»բ ա յ լ ՚նահւ նոր հրգ Վերջին անգամդ անցած՜ ձմեռ, Փարիզի մէ^

եղէգսեայխրճիթին մէշՀՀևետն՛ ու աղեղը կռնակին մր «Հայաստանի լեռներոււ1»բ յ գաչնաւորտւած՝ Հաբսահիքէ մը Հանդիպեցանք : *կսակադբութիւ–

ոլ լայն՛ չեղբով սուրբ կուշտին կապաօ՜ , որ՛սի Տիկէն Տ* Աիլտոեեանի կողմ է \ ՚նէն յետոյ իր երգի Հիեր էն ոմանց եւ Օբ* Աստղիկ

կ ելլէր արչալոյսէ՚ե՛ առաշՀ ու առաւօտ՛ուն կանուխ Գոմոնի Նոր Աերուեգէն ըեկհբ Աակաբես/ն իր Առաքելեանի մասնակցութեամբ Հայկական երգե–

իր բերքը շալզաՆ կ՚իչ^էբ քաղաք։ Հոն կը փոխա­ Հայերէն ու ֆրանսերէն զոյգ արտասանութիւն - րա՛ւ եւ պա ր ե ր ո լ ուրախութիւն, տեղի աւնե ցաւ Ա—

՛նակէր գինփավ ու ալիւրով ու քանի մբ օրէն կբ ներով Նափեր խլեց ներկանեբէնւ լէմշաՀի ղեկա վա ր ո ւթեամ՝բ , էն չ "՛ր Համակեց ա–

վերադառնար։ Երբ միսի կարիք ունենար ձմեռ­ ՀՀբՀանային կոմիտէի կոգմէ խօսեցաւ ըն՛կեր մէՆուն Հ ա յ երգեբու շունչով եւ Հոգեկան՝ մեծ՛

ները նււխազ, իսկ ամառնեվւը այհ՜եամ, ն՛ապաս­ Ասաա՚ուր ՝Բէօսէեան որուն՛ խօսքերը շինիչ էի&\ ու բաւականութիւնն՝ պաաճառեց բոլոր Հանդիսական­
ներուն ; հ
տակ ո, կաքաւ կ՛որսար : Ւր նետէն վիրաւոր , կարելի է ըսել աւելէ գասախօսութիւե մվլ քան<

գա ՛՛մա ած՜ ու բնտելացոլցաօ՜ էր այծ՜եաւ) մը ա– ճառ։ Ան ներկայացուց Հս*յ մ՜ոգովուբգր յե/լա­ Ողբացեալը կը նուազէր առանց դադար ի \ռս

րուն կաթին\ առատութիւն՛ը կը յ՛որդէր ստիքնե– ւի ո իա լթ Լնէ հ առաՀ եւ վերՀ^ ու վերՀացու֊ց ըսե– Հանգստի , միանգամայն՝ քրաինքի մէՀ կորած՜ է

րէն տ լավ։ «Հալ ժ֊ոգովուրգին ճակատին՝ Լօթինհրու Հարսանիքէն յետո յ , երբ կը բաժնուէինք՝ աֆս

Ջկնորսբ, 28 տարեկանին՛, խենթի պէս սիրեց եւ քուշկէններու կոգմէ քսուած՜ սեւ մուրը սբբո– առաւ յ ու ես ի*֊ր ճակատը Համբոլրեցի Հ ք*մ Հին

դինեպռձին ազբիկը, ու զայն՛ հօրը տու՛՛էն փախ– ւչր 1 եգած՜ է 3եգափյ.խական խաղակցութիւնը» ; ո լ աղն իւ բարեկամներէն մէկը կատակով դարձաւ

ցուց։ Այգ օր 4 ե ա չքէ հեռի ըլլալու ՛ու իր հետքը Ըեկեբ հ)աչիկ Ա վրտի չեան րաշն՚ա կց ութիւն ր գէպ ի՛նձ ու ըսաւ* «$էր Հայր , ի^^Հ °ս անում,

հ–ա՝&կելւււ համար, հիւղակը փոխագրեց լիճէն ա– \ւմանցուց ՝Բրէստոսէ մը , ով. քարկոծեսւեցաւ , սա կաթոլիկ է»։ կ ս ալ աւելցուցի* «Գիտեմ, լաւ

ւելբ հեռի խութերուն մ էի Ան լիճին այգ ափեբբ չարչարուեցաւ ( մարգկո ւթեան փրկութեան Հա - գիտեմ : ձար, Ասա ո լած , որ այսպիսի կաթս լէ կ «

կը ճանչնաբ իր հինդ մատքերուն պէս : ԿՆոՀ հ,ը– մար , եւ ցոյց տ՛ուաւ աղատութեան ճամբան ւ 1՛ ս կ Հնեը Հայերու մէՀ շատ ու շատ լինէին» յ ու կրկիս

բապոյրն ու գուրգուրանքը՝ զայն, կապեցին հա­ գոլք ՛եկած֊ էք աօ՚նելու ձեր ազատութիւն ր կեր– Համբուրեցի է

զին, մշակեց հազը, ցորեն ցանեց, որթի տՏուձհկեբ տ>ոգ յ ձեր մշակո յթը ճ խացն՚ոգ , ձեգ Համ ար ա֊

տնկեց , իսկ շրջան՛ի պտղատու վայրի հ՜առերլւ պատ ու անկախ Հայբ*>՛ / ^/՚ ճամբան լուսաւորոգ բա խտաբար ա յ դ մեբ վերՀին Հանդիպումն

դարձան իրեն սեփականութիւնը : Հ* 3* *)՝աշ.նա՚կց>ոլթեան ծ՝ենգեան աարեգարձր՚ւ եղաւ : \յ ս ան կարող եղա յ ներկայ գտնուի լ անոր

Տարին չլրացած֊ հայր եղաւ աղիակի մը։ //- Վ^եբՀէն խօսոզը եղաւ քաղաքապետարան ի Նիւ– Ն ո րք*Է նո ւադա Հանդէս ին՝ հ ինքն՝ ալ եկած ^ ե–

բուն աշխարհ գալէն ետք կինը մեռաւ։ Աւագնե­ նախկէն խորՀրգական ՚<<,յ&Ա§6» որ թուելո Հայ ղ ռ լ զ1՚ս աեսն\ելու Նիւ– Եորքի Ա այր եկեղեցւո ք

րով բարձր թումբ մը կանգնեց անոր գերեզմանէն՛ յ-ողովուրգի առաւելութրւններր , շեշտեց անոր մ ԷՀ) սակայն անյաՀող , բացակայ էի այգ Օրը յ

վրայ ալ երախան, կապեց այծ֊եամին ստինքնե­ աշխատասիրութիւնը մա^աւանգ ագաաատինչ տյ– Դեկտեմբեր 20ին Հ ոձ բնտիր բագմ՚ւ։ լիք եան

րուն։ Վվ՚շտ ու սուգ ըրաւ, հրաժարեցաւ գեղ ու գին ու մաղթանքն՛եր ըրաւ որ աշխարՀի չորս ծ՜ա– ներկա յութեամբ տեղի է ու։, են ում Գ֊ ԱլէմշաՀի

քաղաք ոտք դնելէ, եւ հեռացաւ մարգերէն : գեբռւ1Խ ցրուած՜ Հ ՚ " յ ո ւ թ է ւ֊նը Հ ամախմբուի իր ա֊ Նիւ Եոբքում եր՛եք Հայ կլաթոլիգ Հայրերու մաս–

Աղչնակը տարօրինակ արագութեամբ կը մեծ֊– գատ ու անկախ Հա յրհն է քին< մ է Հհ մաղձ՛ութեամբ։ Գաղաղը եկեղեցւոյ դուրս տա

նար։էրկ տարեկանին ծ֊ով կը մտ՛նէր ալկը լողար Յետո յ սկսան պար ե ր-ը որոնք տեւ եցին մթ - նե լու պաՀուն Ս • Լուսաւրիչ Ս՛այր եկեղեցւո յ
չեւ աո աո լ ;
ձուկի մը պէս։ Ա՛ճին բոլոր թռչունները իր է ն ։ երգեցիկ խումբբ Արմէն Պասչամեանի ղեկավա­

կերներն էին , չուրէ ներս ու դուրս կբ խառնուէր՛ Ա. ՄԻԼՏՈՆԵԱՆ րութեամբ լալով ՛ու արտասուաթոր աչքերով Հա­

անոնց երամակին , խաղեր կ՚ընէր անոնց հետ։ ղի լ ղուղելով ինքբ զի՚՚ՔԲ երգում է ողբացեալէ –; ա–

Երբ անօթենար կը վազէր այձեամփն մօտիկը ու ԿԸ ւօՆ՚ՒՐՈՒԻ ԹՈՒ՚ԼԹԻՆ մէկ էջ,իԹ վ ր ^ յ գրհ, յ-շտաղէտի ՀԱլարայր»ի եբգԱ, ինչ ոբ երզած֊ էին
յօդու֊սւծ ել թդթակցււււթինն: ՄԱ^&աւաւՕդ բնթեււ–
կը ծձէր անոր ստինքներէն՝ կուշտ ու կուռ։ 4նլի գիր^վ՝ խմյաւգրիւ(ւ եւ գրաւշարին աշխատանք ր Համերգին օրբ Հանղուցեալյի ղեկավարութեամբ ւ
դիսրա(յ11ելււՆ համար;
( Հթ աս՚ո ւն ա ե ե ւի ) Ա՛նժամանակ Հ՛ողաթումբ մրն ալ բարձրացաւ.

Գ. ՋԱ-ԲՐԵԱՆ

Fonds A.R.A.M