Page 2 - ARM_19-1948_01
P. 2
Ո՛ աագէ իԱձ զձիւԱ ռաբհւևի թկ Անէ յչսահ֊ են Վրացի գիտունն երբ եւ. թ < պա–
ՀանՀա՚հ՝ են ա՛ն՛ուն՛ք :
ի Հարկէ, ոչ :
կաղանղ Ո$– Ծ՚Խէսնգ, այս մ՜են քաղաքին մէ^^ Ա. Վիչ/՚նսկի թէ այգ մարդիկ» ոմն էր եւ. թէ
կբլ ղբկ"ք~իլ իրենց իոբՀոլբղէն աեւ ե՛րբ կբ ՄԻՈՒԹԻՒՆԸ ԵՒ ՒՈՒՐ֊ԲԻԱ այգ մ\էչոցԱրշ՝ իր Կկրի քաղաքացիէն վերա .
ՀԱՑԱՍՏԱՆԻ
սլա լսի ձիւձւ՚ւ ալ։ ՀՀաաեբ , անշուշտ , պիտի մտա ՀԱՆԳԷՊ) ^ ք ո ա ծ րբէվ խօսքի ճչգոլթիլն՚ը վայրկեանի մը
նեն ահ՜ուխին ՛ու. թբֆող ոտքերուձԽ\ իայց ասոնք, • եւ ւ|եյ1ջին մաս) մէշ\ ստուգելու Համար։
ինչպէս եւ անոնք որ պա.այ> սւը ձ\ձ.խեբու մէՀ Ա. Վիչինսկի այգ ստուգում ր կատապա՛ն չէ
կ ա–՚.ց,բնհ՛էն– այս տօներ բ , Հեռու ե՛՜հ իրապէս ըմբռ֊ Ոչ թէ կայւսը վլ.ացակաւ Հռչակվելով անկէ լոկ այն պատճառովդ, որ որեւէ արժէք տւուաձ– չէ
էևեէէչ ռանո՚Լք ։ ճիշգ է յ յ ո յ ս ի եւ ոլբախութեաՏս Օ– մեձ֊աՀոգօբէ՚և՛ կը Հրաժավին, այլ գաՀ՚Լ ի սպառ , Վրացիթ– վերագրուաձ֊ խօսքին :
բեր են գեռ։ Հ՚ոգրնեբբ կբ նետեն իրենց վրայէն երբեք եւ բնաւ վբացակա՛..՛ չե± Նկատեր : Ա. Վիշինսկի , խօսելով Վրացիի Հոզայթ
ա)Լց\ *>ող տարի՛ Լ եւ նոբ խանղով մբ կբ մտ՛նեն գա– Հոգային իբե՚ւց օրինակաւ՛ պաՀան^նեբր Հիմ պաՀանրերու մասի). թ՝ուվւքիայէն , իր Հոգիին
ԼՒ.՝Ք1՚՚ս ^"՚էք.։ է՝ա յ$ ան ո՝ ւք էո 1է ս ո վո ր ո լ թ ի ձն մ բհ է նաւորելով քՒուրքիայէն Պատմականդ ազգա - խորը քիուսիան՛ նկատի ուձնի , բայց երբեք Վրաս–
ղո,բ 1չ օգտագոր&եև : ^ոխութիւն , ԷՀ"^է՛1"Հս յ իւե– գրակա՛ւ , քաղաքակա՛ն՛ եւ– բոլոր ա.ք/ տուեալն եվ՚՚ով տան՛ը , երբեք Հայաստանը :
նէ շ., լթիւձհ եւ տռփա՛նք կբ մ եռցնեն խոբՀ ուրգն Վրացի գիտունն երբ 1լ՝ ե ղրա ւի ա կեն՛ . Եւ որովՀետել (հուսի՚ա իրաւամբ պիտի ու֊
ու բաքեաստեդ&ութ իւե բ որոնցմով կբ շքեղհան « Վրացի էք֊ողովոլբղ ր եա պէտք է ստա 5 I, վէր կարսբ կցուաօ֊ տեսնել իր Հողերուն , ուստի
էագաււին՝ կ ագաԱ՚գն սա
կա, <"ղ1>ՐՐ, ՚որո\1ցմէ ան \ բհք կաժտրաձ չէ ել. չի Ա • Վ/՚չինսկի ա1 փութօրէԱ. Վրասաանէ ՛ան
են ՛հո յնսլէս աղոզ ՛ու ՚@՝ւ՚.՝ոլ)ԼգրԱ:սո եք բացաղա /
ալ կրնար Հ* րաժարաիլ ա : Ս ենք ք՛ն•կատվի. ույն.-ի.ն:-ք Ար . կ^ոլասւ^ ՀՀայաստա7ւի փոխարկն^ Վ^է–֊
չաա Հաբոլսա իաղաչիքնեչտա1ն Հոգայի՝։՝.Ի
տաՀա<ի , Արտոլի՚ի , Օլթիի) թորթումի , \) պԼ - յկ /հո լսի ան Հասկնա չոփ ե լ ռուստ կսձն
մ"է2^ ու ելե կարակա՛ւ՝ գուձսաւոբ ճրագ\ւ<եր ո էԼ ԳաԲ—
րի , Բաբեվ ղի , կիւմվ ւշխանէի եւ Արեւելեան Լա– պաՀ ան^1ւ երբ Հետա պ% գ ելով
գազաւահ^ Նաոեվ՛ ուն ւէբայ : Այսպէս է ՛ոբ աԱ՚ոէհ ք
շատ աւելի գեղեց ի կ եհ գիւղեբ ո ւն մ ու ղիստանի շրՀևսնԱերբ ^ Հւերառնելոփ %աել Տրապիզ՛ ՛Սակայն կայ ՚ուբփչ^ ոչ նուաղ վրդովիչ պա ֊
Հա– •վ. ագա ք մ բ եւս
դոնի .եւ կ իբասոնի շբ ^«/է-Ա ^՚ԲքԼ 1 ա յ ս ինքհ\ մ\է ա
մեստ յարկեր ուն տակ՝ ուր յոյսն ու ոլրախոլ—
մէկ-մասբ Վբաստա՚՚՚էն խլուակ֊ Հողեբոլ ^>։ Ի՚֊չո՞լ Ա . Վիչինսկի Հայաստանի ս/ւտմեյլ բ ը ֊
իյ՜ի՚^նբ իբասլէս կբ սսլաս՝ւ.լէ.ւ , եբկ\Լաո֊աք մածու
չի տար :
կին՝ աէս , եր կիւղա&ուիժեամբ ել մ՝ ա\և կա կան եբե– ինչպէս կբ տես&էք գ Վբա^\11՛ ղիաուննեբյէ մ Է-
ւակայութեամբ : Փոիսուա՚ձ՝ են անշուշտ մ՜ամա– կիկ մէկիկ , անաւն առ յսւ/Ա /յճ֊էձ՛ յ իրենց Հ.ողային ի ն ՚ ո ՞ ւ կարս րաո^ր լսելով, ան ս^մքւ^օրէԱ՛ ,
նա 1լհԼվ. բ ; Ու աշխարՀ ի\՚Լ՝ իւ ա դա դո ւիմ ի ւձհ՝ խոս ա ու - բոլոր սչաՀ ան^չԼ երր յյ՛ շաաակելոՎ /Թուրքիայէն ՝ վայրկեանի մր մէէ1, չի վ^՚Բյիշեր մեր անո&բ եւ
Ա "՛Լ մ ա\ւ՝ո ւ֊կբ Հ\է Համ ո դեր մ եղ այլեւս ի ր խոս֊ կար սի ան\ո լ.ն ր ^՚յ՚Բ^՚Ք Հ,^4 տաբ Հ բարձրաղաղակ չի յայտաբար եվ։ ի լուր ամե՛ն՛ազգի
տումներուէ՛ թայռ կաղանդի ու \ք՝նուձնգբ կերու–, հաւական է Հարեւանցի ակ՛նարկ մ՛հ* Աեաեէ Աավ. պերճ՛երու, թէ կարսի միակցումբ իր Հողե -
խումի & առայոոնեբ.բ էե\ն\ միայրն\ ; Ու յ իժէեւ սլար– քարտէսի ւիձրայ– Համողուելու Համար՛ ^ ,որ այն՛ բուն կբ պաՀա\՚..քէ ոչ թէ ՚Լրաստա՛)՚.,բ , այլ կր պա.
ԱԼէււա& իրենց իմ աստէն՝ աԱոնք (լ ա՝ռհ–են նո բէ՝ն էիա յրհ բ բ գ ղոբս ք$՝.ո լ– քիա յէն կբ /ւքաՀա՝ն^ե\հ Վ^րա– Հա ջ/, ՀԱՅԱՍՏԱՆբ։
ն շսձԼա կո լթ ի սև մ բ ինքզիաք յօշոտո ղ այս ալ– ցի գի ա ո լԼ1ն եբ.բ ԱրտաՀան , Արտոլին , 0 լթի , էյւ չի յայտարարեր այն ժամանակ , երբ տա–
ախոձոհրան- է , Արե
խաբՀթհ< առ չեւ։ Ու այսսլէս յ ան՛ո՛նք կբ գ Թորթում , Ապեքր ^ ք*աբեյ;գ , Կիւմիւշխա\1 կիբասհնուք կաւին երէկ նոյն Վգխշինսկիի փոքրաւորներու II ոյձ–
աւեէի կ աբօ ա ալի եվ, բ կբ կոր սն Ահ են իր Խ՚Լ ս
ւելեան –ւ Լաղքէսաան ( Տ,րապիղոն ով ել ^Պբոյփտա^նե^ոլ մէ^ Աեւրի գա^ ՛՛աղ րի անունէ՛ •
Բուրգ՛ս՝, այ ձ\ր ւնին սլակասէտՆ : մ իասիՀԼ ) կր կա դմ ե՛՛կ Հողաշյւ՚^ան՝ մբ, \ոբ կներ կբ խօսէթն ել Աեւբի գաշնագրի ի(– աղ ոբհա ւմք կր
Կաղան գ ու ոլ\նգ իբակա\Ա՝ էին երբ կբ նա կարի Կ ա ր ււ էն գ է պի Հիւսիս ար եւմ տ ո ւք ե լ ար\ե ւ— սլտՀ ան^է ի1ւ Հ՛ա յաս տանի Համ ար :
յիմ՛ ետիս ; Ա արգիկ կբ գառնայի\Լ< բաբի : Կբ վեր մուտք ելկբ Հակի դէպք՝ Աել \$ոփ :
նային ՛Լ ախչքյ կ ձնեՀձև ու քէ^ներբ : Ա արգիկ կբ մօ Ա յճ՛ Աելբի , որու ա I բաժ ան մասր կրլ կազմէր
տենա յին Նաեւ ա\հ ա սո ւնն եվւ ո ւձհ՝ , որոնք կբ Հաս Ահ՛ գ հ ի^նչսլէս բացատրել ա (ս 1էրղո1Լիէ մե - նաեւ կարսբ է
կնայ ի,Խ մեր լեդուն տօնական այգ օբեբուձե՛ : Պ՚էաի
քաղաք ու գիլղ կբ գիմէին ձ ի ւձե ահ՜ ա՛հ՜ ո լկան տա ռ֊ ղանէոլմբ փաստաթուղթի մ-բ ղէմ -— Վ^բաց՛ի գի– Ո ՀՀԲ եմ՚ն– անկեղծ էէ բ ա ձ" "քուՀ անւթ,ր , ոլրեմւԼ
տու%\1 եր ուն– նամ ա Կ1Լ ք՚ասնաւյորաբաբ Ա . *Լի — Ս եւր Լու կարս ) պաՀ ան^ելուի ,ու Հ այ^էմ-ո ղո վո ւր ղր
շիոկիի կողմէ
ամէ՛ն տեղ ոտքի Հ անելոփ՝ ^1բավտա^նեբու ու քՕ–
՚-֊-եբու՚հ մէ^ թ՜ափառող թշուառ աբ^եբն՝ ու գայ Ա՝ենք աեսաձ-ք , որ– Վրացի գիտուտ՚Հեեբբ կար– ղ ահ ահ ակ ՎհԻ՚լԻ՝՚սկիներյ* ղա յթ կբ պաՀանֆէին ոք
լեր բ յ աղուէսՀհեբն ու վարադներբ : Աղնիկ-Լերբ կոլ ՝սբ շեն պաՀա՚Լ^եբ» ի^նչպէս ^ԼՀ^ԷԷայ ուրեմն ( որ թէ Հայաստս/նի , յլ միայն եւ բացառաբար քիու.
գային բ լո ո ա իբե1ը տառապանքբ *Լ ք. աց1 • գիտուններու
: Հէքեաթ էր : աս. ու^՜և էն դայձ ՎիշինսկիՆե– ււ աս տ աե ի Հ ա մ՝ար
Պղտ իկ էի անշո ւշտ ու կեանքբ ե ր աղ մ ր ն էր շո լբ– ր բ կր պաՀ անֆեն Վ ւ՚ասա ս/ն ի Համ ար : Այլաաէ՚՛ ի^կպէս բացատրել վրղո
Հայաստանի Ա՛ո լիրա,
$յչս • ք՝այ$ ՝,լ>՝>լ՝օ՜ի կբ թուի թէ մեօ^Լրբ ՚Լաեւ կ՚ապ Ո^ ւբ տ ես Լ ռլա& է ա յսքան բն գ վղե ցուցիչ $ վիչ ... ուէացումր այսքաւ
ամէնէն
րէին տ ար բհ՛ր մ աԼկութիւ-հ՛ մ բ : Եթէ ե բեխաԱ եբբ գռեՀիկ Բ ք/1,7 յ՛" ՚– աԱտիճսՀն\ ա^^երելի խեղաթիւ -
կան իրաւունքներու, երբ Վրացի գիտոճնԱրնւ իսկ
1լ ի յնա յին կաղանգին՛ մ ոգութեաԼ՝ տակ ^ տ ա ր ի– րում պատմական փաստաթուղթի մբ^ բաբճէրօրէն
երբեք բերան բաոաձ֊ չեն կարսի մասին եւ ղա (ն
քոտնեբբ 1լ ե՛հ թ ա բ կո ւէ ի\Լ \$\Լ՝ո ւնգին ՚սւ աղօթքներ պատասխանատու անձէի մբ կողմէ^ մ.ի՝^ադղային երբեք Համար,
պաՀանչաձ չեն Վրասաանի
բուն մոգութեան : ԱնոԱք ^ իրենց Հողերուն ու ամէնէն Հեղինակաւս ր մէկ ատեա-֊ի առ^եւ :
խն՛չա՞լ չի տրուիր Հայաստանի ււ/հունր հ
ցաւե րոլն ետ ելէս մ օտե) ֊ա էու Համ ար քիձ ^* ԷՀ Փ՜ Մ՛իթէ՞ , խօսք ա,* ելէ աււաշ, Ա. Վիչթ1սկիի
Ինչո՞ւ կ^ քաշքշուի Ո լ կր Հոլովողի
Փֆ&ց անցեալ, կոբսոլաձ֊ եվ անութէ ն , կր ւգակսէին մա^գիկն ՛ու. մի^ոցներ՚բ ստուգելու , ՚յնուձն
մանկութեամբ, տարՐ0ռթեԲք
Վրասաան ռբ զիկ կարսի նկ էամ ամբ
տարբերերեւակայոլթեամօյ.ոլԼԺԵաԱ բ մմ/ւբ (
• Ծ՚եո, նգին խորՀ ուրդին մէչ^էէ
ահկեղհ՜՚ութեամբ
կը Հ ււսնէին ուրիշ երագի մ շ : Բաներ՝ ։ոՀր
Հաղ– նստէր ամի սն ե Վ *Կ կ.կթ վրայ՛,
՛՛յ՛/՛եւ, Փոխք. ւ& եւ ճամ բռակ. երբ : կ՝աոանձ՛։ աճային գիլգերբ՝ կբ կտրէր
ուա. է՚ա լա ա ա լիք– լեռձե– այս աօւերուն առթիլ, մաղթել գեղեցկ՛ութիւն մբ
նե.\ր՚ւ ու թ-ՕՅ֊Էւք՚ււե^ը : Ա՝ ո գութ իւն բ կուղայ Հիմա յ՛ վ Տ՛այ : կ՚՚ապրէիՆ անցեալին .գեղեցկութեան նման՝ գալիք կախար
տա^ եբ ճամբայով; /^յլ մ եֆ։ քաղաքն եր>ո՝լն մէ^ ^ Ղ՛ա >աե։ դանքներէն որո(1,ք կր ներկայանան մեզի գիտա
մեր բեվԱուե կաղանգն ու \^նուձ1գբ կբ ղաոս1ան ա՛ ւՀչ՚Հնձվ շ ոյ^պէս կան ոլ ճարտարաբուեսաական անուններով; խո.
աւե .աIնբն ական երբ կբ պակսի ձիւնբ ։ ինքնամվւոփ , փաղելով գուռ, ոլ պատ՛ուհան : Ջիւ֊ Ր ո ^ ^ ձ " ՛ " 5 ՛ " ՛ ՛ " ^է՛լային գոռող քաղաքա.
, անց–
- իւն , ճեբմակ ու ազնուականն , Լկ ո լս ա կա՚Լ՛ , • I՛ խաղաղութիւն մը. էր ; կ՝ա\ Հետանայխն նոյն– կրթոլթիլններբ ու գալիք թասաուձներբ
վեր ւ*. ցական ոլ Հայրենական % Աւ տ ա ր ա՚Հ^ա ն իսկ աւաղակէ՚երբ : Ու առասպելն եբրէ կւ(լոլգայվ՚ն եալի երեք մոգերուն պէս, աբՀամարՀերովթալւն
խար– սղութեան մէ^ն է ոբ տարինեվ^է\Ա յոգ֊ ՛ահ՜ ու ա յ Գ ձիւնին վրայկն : Ս . \,շա– կ՝աեցՀ.էր իր ձիով : ո ի ութ իւն բ ^ Հ ետեւիւ, իմ ացակսձհա լթեան ա~
Ու խովտՀբղաւո ք> \նշան՛ ե^ է ւն ա ո ք. ձիուն պսւյտին՝ ւլ ա մ՛անգ է աստղին : Ա՝ ադթենք որ՝ քաոսային ու
հ՜ա–՛, չ. աց ահ՜ Հողին՝ կբ գա՛ւէ իր սձ՚սգո բ րութիւեն ու Հետքեր ր : Մ եռելհԼ րբ պատանքւ ելավ ^ կ՚ելլէին
վերւ ցումբ : Զմեռբ մաքուր յիւ պայծ՜առ արուես իբեց ու կբ քալէի՛ն այգ ձիւնին ա րնոտ Ա՛յս օրեր էն անգի% 1 մա բղիկ Հ^լլա^ 4/՛^"
տին եղա՚Լ֊ա գ՚ս՝ է , բսահ՜ է բանաստեգհ՜ մբւ Ու֊յ՚ի) գերեզմա ձերէն բարի , կարեկից .ու գթառատ : Ո*– մեբ յոյսեր\ն> ու
մբ Լ , յա յա՛՛ է թէ բոլոր մեհ՚ութիւձԼնեբբ , բո լո բ վրա յէ ն գա՛ր ձեա լ ուրաիյութիլքւ.Աեր\բ լուսաւորուին՛ նոբ Հաւատքով
ս րրւ– Ք ի ւնԱ։. ե ր՚բ կբ պա տ բ ա ս տ ո լ ին լռութե ան մ բ Այգ ձիլէն է ո * ՚ կբ յիշեմ իւաղալիքեեբէյ ա– մբ^ քանի որ կարեւոր բ այս է եւ ոչ թէ ճշմ ար -
ետի որ կբ նմա՚ւի ձիւնի,՛,, լռութե աս ։կ* ուռճանա / *–ելի : Կէս գիշեվէն ւ/եր^ ^ աստղ՚ւ րոԼն ու լո ւս թնին աոլթիւձև՚լլւ Ու մեբ խա՝նգավառութիւ>ննեբբ չբլլան
7Ղ1՛ յգ ձիւնին տակ։ ՋիւձիԿ, մէ«էն քա,1,ով է ., կVԳ ,ան– ^կռւտար/ ե՚բբաո^այյ իր–յ ղե ղ՚եգսղցոկցոզոլլլթ,ի լ\Լ\ մբ ե— փլահ՜ Հողիի մ յուսաՀատութեան ւիաահ պտոււլբ X
յէ թաագգաա•ււոորր1նեեերրըո, ՚1 իIրրեեննցռI մ ո՝ււմ–ոուգժոՏւեսթքէե,ւն./է՛ ՚ ՚^ կք-ղեցյ տա\ւ՚ող Տաս բուն : ճե,մակ ձ-ովո կ մէ - ԺողովուբզձԼե րբ բանաստեղծ չեն ոչ աչ փիլիս"–՜
. ու կ եր~
որ ե. - եքբ $ոէնւ՛,ան՚ց.ն՚ե,լւով ււ մռ ա՚ղիկ ,.՝.ստու.երային փտյ : Աւոնք կբ ճանբան ի րա կա՚ն\ոլթփլ% մ բ՝ ղռ~
էր ոՀր
ճոխ,\ լթիաձմե երէ՛ն յուսախաբ եյ՚*եք մոգերը գացին
թա յք՚ն ) լեռներ էւն ի$; ող Հ՝ո վի ւեեր ո մհ՝ պէս ք խո՛ - վ– ի րակաՀն ին ել ժ-խտո
վւաւււ՚յբս/ւել նորած-ինբ հ կաղանգԱ՛ ու Ծնունգր այգ
ն ար Հ ի լ լուսեղէն, խորՀ ու՛ գ ի ն աո^եւ : Զիւն բ եւ ւմնեբոն վիհին միթւ «
ձիւն ով է ոբ 1լ առնեն՛– իրենց վեՀութիլԼ\և՛ ու գե֊
մ՚ոմերուն լոյսբ։ Պ^ոդք էր– կաբել ներքին ու ցբ\Ր– Պկտք է որ արո՛ւի ատիկա իրենց ։Հող է անոնց եր–
ղԼ ցկո ւ֊թյ֊ լնբ : \$ առե բ բ կբ գառ– ան Հր եշտա կա
տ ի– > լււո լթ ե ււ/ւ մբ զ աշտ ր Հա^էնե լո լ Հ ամ ար յո յ— չ՝ա1. ղոկովուլթրգիինւն, ը : Աարյիւգնէով նաեոււ գարաւ,,ր կարօտը, մեր
յին : Կկւլլան առագաստուեր ։ Տարերբ կբ վե ր ահ՜ պ՚նգուաշի ։
սի ն՝ եւ ուրախս ւ թ եսձե ; \$ ան ր ու տր տ ո ւմ է՛ի ն տառապանքով Հետա–
ուի 1 կաճապներու։ Աբեւին Նիբա՚ւին, Հասելով
քայլեր ր՝ գէւ/՚վ–՚"յի՜ ա յԳ /"Անթեան մէ^Հ Ո՚-վ֊ս*– թեԱք զայ1 էաք է որ տրույի ատիկա իրեն : Մ աղ–
ձիւն ապատ տանիք եբ էն ո լ պատեր է>ն ^ կբ տաք -
խութ ի ւնբ կուղա լ. ո ղրաղին ու ո ղբե բղա կան ա - յաւիտենական այղ մ անուղին, որուն
ցք՚է պաղ ու խաղաղ ճ ե րմա կութ իլն բ ւ Կբ վւա լլին դօթքեե րէ\ –՛ վերՉգ ՛որո ք կբ յիչեցնէին մեր գարա– ոլգա՚ձ֊ը Հաց է ել ազատութիւն,, սէր ու կեանքի
ոսկեգո յ՚Լ՜ կրէ շողան մ սուրին յարղերր լա յ\\՝ ու ւոբ տաո ապա՚.քն ու սուգբ ել սպասումբ փրկու ապա Հ՛ո վոլթ իւն՝ Հայրենական Հողերուն վրայ »
լուսհղԷ^Ն տարահ՜"ւթեաս վ ր ա յ % Կ բ վառիւն՛, կբ թեան; Տոյսը կուղա,ր խո՚նարՀելէ ու թողութիւն Հպարտութիւն արեւ։ Ա՝աղթենք այգ ձ&ուՏւգը մեր
կայ.՝, կլտան ֆւսՀեբու պէս քֆւ֊ե Ր էն կախուահ՜ սա– իւնգրելէ վեր չ : Յետյ։ \,ոլէր, պաոլղ, կերուխում ազգին եւ, եթէ կարելի է, սեւեռեԱրք Հեոսձներ՚ր՝
ոոյց՚ներբւ Ու֊ Հեռուն , առասպելական կեր պա - կբ սրբանային նման֊ վերացումով; էիոգութիէՀե՝ ել մեր գուշակող աչքերը, գիտնալու Համար թէ ինչ
բա\\ռ–երէն ա.՚գի\Ն , մաՀրմարէ լեռբ կբ ղպի եր– գուշակ՛ութիւն Լոյն՚պԷս : "(էաք է ընենք, ո րպէսզի ապաՀովոլի անոր "ԱԴ
կնքթ վեՀափ առ բարձրացում ո վ ՚ Կ՚ապրիս Ո աայր ինձ զձիւն Հայրենի ... երջանկութիւնը ... քանի որ կա՚րելորբլ այս է եւ
բիվւ-ակա\նին մ Է^ : ո չ թէ վ ազգապետութիւնը .. -
Ջիւն մբ միայ\՛՝ որպէսգէ, քաւի մբ օր, վեր– Եւ այս մաղթանքէն ու գուշակութիւնը կ՝ԸԼ՜
Կաբելի չէ եր ե ւակա յել մ եր կաղան գն ու զգայի գեգեցկո ւթր ւն ր ա՚ ցհալ այգ պատրանք - լան սրտաՂ՚ց՝ երբ իրապէս կ՚ապրինք կաղանգն ու
\յ՝նո1–՚գբ աւ֊ռԼց տյգ ձիւնին , որ կբ տեդաբ ա— ՚ներուն : Մ/՚նակ ու տխո՚է ե1ք երբ կ՝անցնինք \քնուււգբ մեր պապերուձն՛, ձիւնին առ չեւ : ա«&9
•ւ օր է՛ն՝ մ ւ՛ յ : Ու կախաբղա^Լ քնեբէն ու թօթէմնեվ էն աէևգթ^ մեր
գա »ւ ւե բո լ.ռ. ՛ու լելւներուն վյ՛ ութիլ1նե ժխտ ո ւմնէե ր ուն վիՀին առֆեւ , ուր մեր՝ գոյու յոյսերն ու երազները, ցաւերն, ու ախբութ՚ իլմնե–
՚յնՀ> ւ("Այժժե,է. շս, Է
որ տեղայ ան, իր յիմավ. Հ՛ր կոլգաՆ այգ ճերմակ ճամ բով միայն՝ մինչեւ
րէն թեթեւս,,,. Հոգիի ,քր պէս, Հ<ոււայ1,ոլթիլն թի ւն \Լ՚ ու րրա^բ կբ կոր Սէ ց\՚. են իր ճնց իմա ստբ : մեր սիրտբ :
ունա/նաթեա՝,ց» վ,սփսացոգի մբ Ամա՛ն, որպէսզի Ջի^ն մբ միայն վաս՚եղի , տարբեր ճամ բով մբ , Հա
ճանչ ս,նք մ՚՚՚՚ք մեզ այս օտար ու մ եհ՜ քւոգա րի սան՜ ենք կեանքին առասպելական բնոյթին՛ ու 0 տեգար այգ ձիւնը այնպէս ին՚չպէս հտգի -
մ էշ–. Ար ա, ՛ն կր բացատրուին ղարեոու խորե– պա,յ ապիւ՝: ճշմ ա րտութիւ ր ան կարելի է : ,Հ$ա– ները կը թօթափեն իրենց մեղքերն՛ ու սխա/ները։
րէ՚հ եկ ալ մհ Հակասութիւներ ր, մեր սէրը վե– կա տա զրուան ենք երագին ք Ող ոլթե ,ն։ Բւ յ.1 Տեղար -"՛յգ ձիւնը այս մ եհ– ու օտար ՛ո՛ յոգ Գևա՚Ն՝
բար՛ութ ի լձՆբ կյլ մնայ մե ճերմակ ու ան սա Հման Քաղաքին վրայ, թաղէր զայ՛ն, որպէսզի տեսնէի
րաց ման եւ բարութեաՕ. : ,Ջ,1.ւն ել լեռ։ Բ՛ ք " ւ
խաղաղութիւն : Սրտաբաց ոգեկա՛ւ ութիւն ւ լ ա– Հայրենիքը, մերը, օՀՆեձիքը, եւ այն միւսը ղո բ
կարօտը։ Վերանորոգման յոյսը •••
ՀՀ ատոլ թիւն բւմւ՚ասաեղձբ կ՚երեւակայէ մանուկ Ո լ վեր1IIIՈI,է -
սլա էտււ՚ւ ան՛սպառ Եւ քան՛ի որ այգ է կեա՚ք/ը, առասպել ու ճերմակ.
քը, կտէն, լուո Ո լ անսաՀման
յոյս գարնան եւ վերանորոգման։ Այգ ձիւձնր կբ կրնանք գուշակութեան, վեվ.աԱՈբ,ոգման ել յոյսի
Ն– ՍԱՐԱՖԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
ՀանՀա՚հ՝ են ա՛ն՛ուն՛ք :
ի Հարկէ, ոչ :
կաղանղ Ո$– Ծ՚Խէսնգ, այս մ՜են քաղաքին մէ^^ Ա. Վիչ/՚նսկի թէ այգ մարդիկ» ոմն էր եւ. թէ
կբլ ղբկ"ք~իլ իրենց իոբՀոլբղէն աեւ ե՛րբ կբ ՄԻՈՒԹԻՒՆԸ ԵՒ ՒՈՒՐ֊ԲԻԱ այգ մ\էչոցԱրշ՝ իր Կկրի քաղաքացիէն վերա .
ՀԱՑԱՍՏԱՆԻ
սլա լսի ձիւձւ՚ւ ալ։ ՀՀաաեբ , անշուշտ , պիտի մտա ՀԱՆԳԷՊ) ^ ք ո ա ծ րբէվ խօսքի ճչգոլթիլն՚ը վայրկեանի մը
նեն ահ՜ուխին ՛ու. թբֆող ոտքերուձԽ\ իայց ասոնք, • եւ ւ|եյ1ջին մաս) մէշ\ ստուգելու Համար։
ինչպէս եւ անոնք որ պա.այ> սւը ձ\ձ.խեբու մէՀ Ա. Վիչինսկի այգ ստուգում ր կատապա՛ն չէ
կ ա–՚.ց,բնհ՛էն– այս տօներ բ , Հեռու ե՛՜հ իրապէս ըմբռ֊ Ոչ թէ կայւսը վլ.ացակաւ Հռչակվելով անկէ լոկ այն պատճառովդ, որ որեւէ արժէք տւուաձ– չէ
էևեէէչ ռանո՚Լք ։ ճիշգ է յ յ ո յ ս ի եւ ոլբախութեաՏս Օ– մեձ֊աՀոգօբէ՚և՛ կը Հրաժավին, այլ գաՀ՚Լ ի սպառ , Վրացիթ– վերագրուաձ֊ խօսքին :
բեր են գեռ։ Հ՚ոգրնեբբ կբ նետեն իրենց վրայէն երբեք եւ բնաւ վբացակա՛..՛ չե± Նկատեր : Ա. Վիշինսկի , խօսելով Վրացիի Հոզայթ
ա)Լց\ *>ող տարի՛ Լ եւ նոբ խանղով մբ կբ մտ՛նեն գա– Հոգային իբե՚ւց օրինակաւ՛ պաՀան^նեբր Հիմ պաՀանրերու մասի). թ՝ուվւքիայէն , իր Հոգիին
ԼՒ.՝Ք1՚՚ս ^"՚էք.։ է՝ա յ$ ան ո՝ ւք էո 1է ս ո վո ր ո լ թ ի ձն մ բհ է նաւորելով քՒուրքիայէն Պատմականդ ազգա - խորը քիուսիան՛ նկատի ուձնի , բայց երբեք Վրաս–
ղո,բ 1չ օգտագոր&եև : ^ոխութիւն , ԷՀ"^է՛1"Հս յ իւե– գրակա՛ւ , քաղաքակա՛ն՛ եւ– բոլոր ա.ք/ տուեալն եվ՚՚ով տան՛ը , երբեք Հայաստանը :
նէ շ., լթիւձհ եւ տռփա՛նք կբ մ եռցնեն խոբՀ ուրգն Վրացի գիտունն երբ 1լ՝ ե ղրա ւի ա կեն՛ . Եւ որովՀետել (հուսի՚ա իրաւամբ պիտի ու֊
ու բաքեաստեդ&ութ իւե բ որոնցմով կբ շքեղհան « Վրացի էք֊ողովոլբղ ր եա պէտք է ստա 5 I, վէր կարսբ կցուաօ֊ տեսնել իր Հողերուն , ուստի
էագաււին՝ կ ագաԱ՚գն սա
կա, <"ղ1>ՐՐ, ՚որո\1ցմէ ան \ բհք կաժտրաձ չէ ել. չի Ա • Վ/՚չինսկի ա1 փութօրէԱ. Վրասաանէ ՛ան
են ՛հո յնսլէս աղոզ ՛ու ՚@՝ւ՚.՝ոլ)ԼգրԱ:սո եք բացաղա /
ալ կրնար Հ* րաժարաիլ ա : Ս ենք ք՛ն•կատվի. ույն.-ի.ն:-ք Ար . կ^ոլասւ^ ՀՀայաստա7ւի փոխարկն^ Վ^է–֊
չաա Հաբոլսա իաղաչիքնեչտա1ն Հոգայի՝։՝.Ի
տաՀա<ի , Արտոլի՚ի , Օլթիի) թորթումի , \) պԼ - յկ /հո լսի ան Հասկնա չոփ ե լ ռուստ կսձն
մ"է2^ ու ելե կարակա՛ւ՝ գուձսաւոբ ճրագ\ւ<եր ո էԼ ԳաԲ—
րի , Բաբեվ ղի , կիւմվ ւշխանէի եւ Արեւելեան Լա– պաՀ ան^1ւ երբ Հետա պ% գ ելով
գազաւահ^ Նաոեվ՛ ուն ւէբայ : Այսպէս է ՛ոբ աԱ՚ոէհ ք
շատ աւելի գեղեց ի կ եհ գիւղեբ ո ւն մ ու ղիստանի շրՀևսնԱերբ ^ Հւերառնելոփ %աել Տրապիզ՛ ՛Սակայն կայ ՚ուբփչ^ ոչ նուաղ վրդովիչ պա ֊
Հա– •վ. ագա ք մ բ եւս
դոնի .եւ կ իբասոնի շբ ^«/է-Ա ^՚ԲքԼ 1 ա յ ս ինքհ\ մ\է ա
մեստ յարկեր ուն տակ՝ ուր յոյսն ու ոլրախոլ—
մէկ-մասբ Վբաստա՚՚՚էն խլուակ֊ Հողեբոլ ^>։ Ի՚֊չո՞լ Ա . Վիչինսկի Հայաստանի ս/ւտմեյլ բ ը ֊
իյ՜ի՚^նբ իբասլէս կբ սսլաս՝ւ.լէ.ւ , եբկ\Լաո֊աք մածու
չի տար :
կին՝ աէս , եր կիւղա&ուիժեամբ ել մ՝ ա\և կա կան եբե– ինչպէս կբ տես&էք գ Վբա^\11՛ ղիաուննեբյէ մ Է-
ւակայութեամբ : Փոիսուա՚ձ՝ են անշուշտ մ՜ամա– կիկ մէկիկ , անաւն առ յսւ/Ա /յճ֊էձ՛ յ իրենց Հ.ողային ի ն ՚ ո ՞ ւ կարս րաո^ր լսելով, ան ս^մքւ^օրէԱ՛ ,
նա 1լհԼվ. բ ; Ու աշխարՀ ի\՚Լ՝ իւ ա դա դո ւիմ ի ւձհ՝ խոս ա ու - բոլոր սչաՀ ան^չԼ երր յյ՛ շաաակելոՎ /Թուրքիայէն ՝ վայրկեանի մր մէէ1, չի վ^՚Բյիշեր մեր անո&բ եւ
Ա "՛Լ մ ա\ւ՝ո ւ֊կբ Հ\է Համ ո դեր մ եղ այլեւս ի ր խոս֊ կար սի ան\ո լ.ն ր ^՚յ՚Բ^՚Ք Հ,^4 տաբ Հ բարձրաղաղակ չի յայտաբար եվ։ ի լուր ամե՛ն՛ազգի
տումներուէ՛ թայռ կաղանդի ու \ք՝նուձնգբ կերու–, հաւական է Հարեւանցի ակ՛նարկ մ՛հ* Աեաեէ Աավ. պերճ՛երու, թէ կարսի միակցումբ իր Հողե -
խումի & առայոոնեբ.բ էե\ն\ միայրն\ ; Ու յ իժէեւ սլար– քարտէսի ւիձրայ– Համողուելու Համար՛ ^ ,որ այն՛ բուն կբ պաՀա\՚..քէ ոչ թէ ՚Լրաստա՛)՚.,բ , այլ կր պա.
ԱԼէււա& իրենց իմ աստէն՝ աԱոնք (լ ա՝ռհ–են նո բէ՝ն էիա յրհ բ բ գ ղոբս ք$՝.ո լ– քիա յէն կբ /ւքաՀա՝ն^ե\հ Վ^րա– Հա ջ/, ՀԱՅԱՍՏԱՆբ։
ն շսձԼա կո լթ ի սև մ բ ինքզիաք յօշոտո ղ այս ալ– ցի գի ա ո լԼ1ն եբ.բ ԱրտաՀան , Արտոլին , 0 լթի , էյւ չի յայտարարեր այն ժամանակ , երբ տա–
ախոձոհրան- է , Արե
խաբՀթհ< առ չեւ։ Ու այսսլէս յ ան՛ո՛նք կբ գ Թորթում , Ապեքր ^ ք*աբեյ;գ , Կիւմիւշխա\1 կիբասհնուք կաւին երէկ նոյն Վգխշինսկիի փոքրաւորներու II ոյձ–
աւեէի կ աբօ ա ալի եվ, բ կբ կոր սն Ահ են իր Խ՚Լ ս
ւելեան –ւ Լաղքէսաան ( Տ,րապիղոն ով ել ^Պբոյփտա^նե^ոլ մէ^ Աեւրի գա^ ՛՛աղ րի անունէ՛ •
Բուրգ՛ս՝, այ ձ\ր ւնին սլակասէտՆ : մ իասիՀԼ ) կր կա դմ ե՛՛կ Հողաշյւ՚^ան՝ մբ, \ոբ կներ կբ խօսէթն ել Աեւբի գաշնագրի ի(– աղ ոբհա ւմք կր
Կաղան գ ու ոլ\նգ իբակա\Ա՝ էին երբ կբ նա կարի Կ ա ր ււ էն գ է պի Հիւսիս ար եւմ տ ո ւք ե լ ար\ե ւ— սլտՀ ան^է ի1ւ Հ՛ա յաս տանի Համ ար :
յիմ՛ ետիս ; Ա արգիկ կբ գառնայի\Լ< բաբի : Կբ վեր մուտք ելկբ Հակի դէպք՝ Աել \$ոփ :
նային ՛Լ ախչքյ կ ձնեՀձև ու քէ^ներբ : Ա արգիկ կբ մօ Ա յճ՛ Աելբի , որու ա I բաժ ան մասր կրլ կազմէր
տենա յին Նաեւ ա\հ ա սո ւնն եվւ ո ւձհ՝ , որոնք կբ Հաս Ահ՛ գ հ ի^նչսլէս բացատրել ա (ս 1էրղո1Լիէ մե - նաեւ կարսբ է
կնայ ի,Խ մեր լեդուն տօնական այգ օբեբուձե՛ : Պ՚էաի
քաղաք ու գիլղ կբ գիմէին ձ ի ւձե ահ՜ ա՛հ՜ ո լկան տա ռ֊ ղանէոլմբ փաստաթուղթի մ-բ ղէմ -— Վ^բաց՛ի գի– Ո ՀՀԲ եմ՚ն– անկեղծ էէ բ ա ձ" "քուՀ անւթ,ր , ոլրեմւԼ
տու%\1 եր ուն– նամ ա Կ1Լ ք՚ասնաւյորաբաբ Ա . *Լի — Ս եւր Լու կարս ) պաՀ ան^ելուի ,ու Հ այ^էմ-ո ղո վո ւր ղր
շիոկիի կողմէ
ամէ՛ն տեղ ոտքի Հ անելոփ՝ ^1բավտա^նեբու ու քՕ–
՚-֊-եբու՚հ մէ^ թ՜ափառող թշուառ աբ^եբն՝ ու գայ Ա՝ենք աեսաձ-ք , որ– Վրացի գիտուտ՚Հեեբբ կար– ղ ահ ահ ակ ՎհԻ՚լԻ՝՚սկիներյ* ղա յթ կբ պաՀանֆէին ոք
լեր բ յ աղուէսՀհեբն ու վարադներբ : Աղնիկ-Լերբ կոլ ՝սբ շեն պաՀա՚Լ^եբ» ի^նչպէս ^ԼՀ^ԷԷայ ուրեմն ( որ թէ Հայաստս/նի , յլ միայն եւ բացառաբար քիու.
գային բ լո ո ա իբե1ը տառապանքբ *Լ ք. աց1 • գիտուններու
: Հէքեաթ էր : աս. ու^՜և էն դայձ ՎիշինսկիՆե– ււ աս տ աե ի Հ ա մ՝ար
Պղտ իկ էի անշո ւշտ ու կեանքբ ե ր աղ մ ր ն էր շո լբ– ր բ կր պաՀ անֆեն Վ ւ՚ասա ս/ն ի Համ ար : Այլաաէ՚՛ ի^կպէս բացատրել վրղո
Հայաստանի Ա՛ո լիրա,
$յչս • ք՝այ$ ՝,լ>՝>լ՝օ՜ի կբ թուի թէ մեօ^Լրբ ՚Լաեւ կ՚ապ Ո^ ւբ տ ես Լ ռլա& է ա յսքան բն գ վղե ցուցիչ $ վիչ ... ուէացումր այսքաւ
ամէնէն
րէին տ ար բհ՛ր մ աԼկութիւ-հ՛ մ բ : Եթէ ե բեխաԱ եբբ գռեՀիկ Բ ք/1,7 յ՛" ՚– աԱտիճսՀն\ ա^^երելի խեղաթիւ -
կան իրաւունքներու, երբ Վրացի գիտոճնԱրնւ իսկ
1լ ի յնա յին կաղանգին՛ մ ոգութեաԼ՝ տակ ^ տ ա ր ի– րում պատմական փաստաթուղթի մբ^ բաբճէրօրէն
երբեք բերան բաոաձ֊ չեն կարսի մասին եւ ղա (ն
քոտնեբբ 1լ ե՛հ թ ա բ կո ւէ ի\Լ \$\Լ՝ո ւնգին ՚սւ աղօթքներ պատասխանատու անձէի մբ կողմէ^ մ.ի՝^ադղային երբեք Համար,
պաՀանչաձ չեն Վրասաանի
բուն մոգութեան : ԱնոԱք ^ իրենց Հողերուն ու ամէնէն Հեղինակաւս ր մէկ ատեա-֊ի առ^եւ :
խն՛չա՞լ չի տրուիր Հայաստանի ււ/հունր հ
ցաւե րոլն ետ ելէս մ օտե) ֊ա էու Համ ար քիձ ^* ԷՀ Փ՜ Մ՛իթէ՞ , խօսք ա,* ելէ աււաշ, Ա. Վիչթ1սկիի
Ինչո՞ւ կ^ քաշքշուի Ո լ կր Հոլովողի
Փֆ&ց անցեալ, կոբսոլաձ֊ եվ անութէ ն , կր ւգակսէին մա^գիկն ՛ու. մի^ոցներ՚բ ստուգելու , ՚յնուձն
մանկութեամբ, տարՐ0ռթեԲք
Վրասաան ռբ զիկ կարսի նկ էամ ամբ
տարբերերեւակայոլթեամօյ.ոլԼԺԵաԱ բ մմ/ւբ (
• Ծ՚եո, նգին խորՀ ուրդին մէչ^էէ
ահկեղհ՜՚ութեամբ
կը Հ ււսնէին ուրիշ երագի մ շ : Բաներ՝ ։ոՀր
Հաղ– նստէր ամի սն ե Վ *Կ կ.կթ վրայ՛,
՛՛յ՛/՛եւ, Փոխք. ւ& եւ ճամ բռակ. երբ : կ՝աոանձ՛։ աճային գիլգերբ՝ կբ կտրէր
ուա. է՚ա լա ա ա լիք– լեռձե– այս աօւերուն առթիլ, մաղթել գեղեցկ՛ութիւն մբ
նե.\ր՚ւ ու թ-ՕՅ֊Էւք՚ււե^ը : Ա՝ ո գութ իւն բ կուղայ Հիմա յ՛ վ Տ՛այ : կ՚՚ապրէիՆ անցեալին .գեղեցկութեան նման՝ գալիք կախար
տա^ եբ ճամբայով; /^յլ մ եֆ։ քաղաքն եր>ո՝լն մէ^ ^ Ղ՛ա >աե։ դանքներէն որո(1,ք կր ներկայանան մեզի գիտա
մեր բեվԱուե կաղանգն ու \^նուձ1գբ կբ ղաոս1ան ա՛ ւՀչ՚Հնձվ շ ոյ^պէս կան ոլ ճարտարաբուեսաական անուններով; խո.
աւե .աIնբն ական երբ կբ պակսի ձիւնբ ։ ինքնամվւոփ , փաղելով գուռ, ոլ պատ՛ուհան : Ջիւ֊ Ր ո ^ ^ ձ " ՛ " 5 ՛ " ՛ ՛ " ^է՛լային գոռող քաղաքա.
, անց–
- իւն , ճեբմակ ու ազնուականն , Լկ ո լս ա կա՚Լ՛ , • I՛ խաղաղութիւն մը. էր ; կ՝ա\ Հետանայխն նոյն– կրթոլթիլններբ ու գալիք թասաուձներբ
վեր ւ*. ցական ոլ Հայրենական % Աւ տ ա ր ա՚Հ^ա ն իսկ աւաղակէ՚երբ : Ու առասպելն եբրէ կւ(լոլգայվ՚ն եալի երեք մոգերուն պէս, աբՀամարՀերովթալւն
խար– սղութեան մէ^ն է ոբ տարինեվ^է\Ա յոգ֊ ՛ահ՜ ու ա յ Գ ձիւնին վրայկն : Ս . \,շա– կ՝աեցՀ.էր իր ձիով : ո ի ութ իւն բ ^ Հ ետեւիւ, իմ ացակսձհա լթեան ա~
Ու խովտՀբղաւո ք> \նշան՛ ե^ է ւն ա ո ք. ձիուն պսւյտին՝ ւլ ա մ՛անգ է աստղին : Ա՝ ադթենք որ՝ քաոսային ու
հ՜ա–՛, չ. աց ահ՜ Հողին՝ կբ գա՛ւէ իր սձ՚սգո բ րութիւեն ու Հետքեր ր : Մ եռելհԼ րբ պատանքւ ելավ ^ կ՚ելլէին
վերւ ցումբ : Զմեռբ մաքուր յիւ պայծ՜առ արուես իբեց ու կբ քալէի՛ն այգ ձիւնին ա րնոտ Ա՛յս օրեր էն անգի% 1 մա բղիկ Հ^լլա^ 4/՛^"
տին եղա՚Լ֊ա գ՚ս՝ է , բսահ՜ է բանաստեգհ՜ մբւ Ու֊յ՚ի) գերեզմա ձերէն բարի , կարեկից .ու գթառատ : Ո*– մեբ յոյսեր\ն> ու
մբ Լ , յա յա՛՛ է թէ բոլոր մեհ՚ութիւձԼնեբբ , բո լո բ վրա յէ ն գա՛ր ձեա լ ուրաիյութիլքւ.Աեր\բ լուսաւորուին՛ նոբ Հաւատքով
ս րրւ– Ք ի ւնԱ։. ե ր՚բ կբ պա տ բ ա ս տ ո լ ին լռութե ան մ բ Այգ ձիլէն է ո * ՚ կբ յիշեմ իւաղալիքեեբէյ ա– մբ^ քանի որ կարեւոր բ այս է եւ ոչ թէ ճշմ ար -
ետի որ կբ նմա՚ւի ձիւնի,՛,, լռութե աս ։կ* ուռճանա / *–ելի : Կէս գիշեվէն ւ/եր^ ^ աստղ՚ւ րոԼն ու լո ւս թնին աոլթիւձև՚լլւ Ու մեբ խա՝նգավառութիւ>ննեբբ չբլլան
7Ղ1՛ յգ ձիւնին տակ։ ՋիւձիԿ, մէ«էն քա,1,ով է ., կVԳ ,ան– ^կռւտար/ ե՚բբաո^այյ իր–յ ղե ղ՚եգսղցոկցոզոլլլթ,ի լ\Լ\ մբ ե— փլահ՜ Հողիի մ յուսաՀատութեան ւիաահ պտոււլբ X
յէ թաագգաա•ււոորր1նեեերրըո, ՚1 իIրրեեննցռI մ ո՝ււմ–ոուգժոՏւեսթքէե,ւն./է՛ ՚ ՚^ կք-ղեցյ տա\ւ՚ող Տաս բուն : ճե,մակ ձ-ովո կ մէ - ԺողովուբզձԼե րբ բանաստեղծ չեն ոչ աչ փիլիս"–՜
. ու կ եր~
որ ե. - եքբ $ոէնւ՛,ան՚ց.ն՚ե,լւով ււ մռ ա՚ղիկ ,.՝.ստու.երային փտյ : Աւոնք կբ ճանբան ի րա կա՚ն\ոլթփլ% մ բ՝ ղռ~
էր ոՀր
ճոխ,\ լթիաձմե երէ՛ն յուսախաբ եյ՚*եք մոգերը գացին
թա յք՚ն ) լեռներ էւն ի$; ող Հ՝ո վի ւեեր ո մհ՝ պէս ք խո՛ - վ– ի րակաՀն ին ել ժ-խտո
վւաւււ՚յբս/ւել նորած-ինբ հ կաղանգԱ՛ ու Ծնունգր այգ
ն ար Հ ի լ լուսեղէն, խորՀ ու՛ գ ի ն աո^եւ : Զիւն բ եւ ւմնեբոն վիհին միթւ «
ձիւն ով է ոբ 1լ առնեն՛– իրենց վեՀութիլԼ\և՛ ու գե֊
մ՚ոմերուն լոյսբ։ Պ^ոդք էր– կաբել ներքին ու ցբ\Ր– Պկտք է որ արո՛ւի ատիկա իրենց ։Հող է անոնց եր–
ղԼ ցկո ւ֊թյ֊ լնբ : \$ առե բ բ կբ գառ– ան Հր եշտա կա
տ ի– > լււո լթ ե ււ/ւ մբ զ աշտ ր Հա^էնե լո լ Հ ամ ար յո յ— չ՝ա1. ղոկովուլթրգիինւն, ը : Աարյիւգնէով նաեոււ գարաւ,,ր կարօտը, մեր
յին : Կկւլլան առագաստուեր ։ Տարերբ կբ վե ր ահ՜ պ՚նգուաշի ։
սի ն՝ եւ ուրախս ւ թ եսձե ; \$ ան ր ու տր տ ո ւմ է՛ի ն տառապանքով Հետա–
ուի 1 կաճապներու։ Աբեւին Նիբա՚ւին, Հասելով
քայլեր ր՝ գէւ/՚վ–՚"յի՜ ա յԳ /"Անթեան մէ^Հ Ո՚-վ֊ս*– թեԱք զայ1 էաք է որ տրույի ատիկա իրեն : Մ աղ–
ձիւն ապատ տանիք եբ էն ո լ պատեր է>ն ^ կբ տաք -
խութ ի ւնբ կուղա լ. ո ղրաղին ու ո ղբե բղա կան ա - յաւիտենական այղ մ անուղին, որուն
ցք՚է պաղ ու խաղաղ ճ ե րմա կութ իլն բ ւ Կբ վւա լլին դօթքեե րէ\ –՛ վերՉգ ՛որո ք կբ յիչեցնէին մեր գարա– ոլգա՚ձ֊ը Հաց է ել ազատութիւն,, սէր ու կեանքի
ոսկեգո յ՚Լ՜ կրէ շողան մ սուրին յարղերր լա յ\\՝ ու ւոբ տաո ապա՚.քն ու սուգբ ել սպասումբ փրկու ապա Հ՛ո վոլթ իւն՝ Հայրենական Հողերուն վրայ »
լուսհղԷ^Ն տարահ՜"ւթեաս վ ր ա յ % Կ բ վառիւն՛, կբ թեան; Տոյսը կուղա,ր խո՚նարՀելէ ու թողութիւն Հպարտութիւն արեւ։ Ա՝աղթենք այգ ձ&ուՏւգը մեր
կայ.՝, կլտան ֆւսՀեբու պէս քֆւ֊ե Ր էն կախուահ՜ սա– իւնգրելէ վեր չ : Յետյ։ \,ոլէր, պաոլղ, կերուխում ազգին եւ, եթէ կարելի է, սեւեռեԱրք Հեոսձներ՚ր՝
ոոյց՚ներբւ Ու֊ Հեռուն , առասպելական կեր պա - կբ սրբանային նման֊ վերացումով; էիոգութիէՀե՝ ել մեր գուշակող աչքերը, գիտնալու Համար թէ ինչ
բա\\ռ–երէն ա.՚գի\Ն , մաՀրմարէ լեռբ կբ ղպի եր– գուշակ՛ութիւն Լոյն՚պԷս : "(էաք է ընենք, ո րպէսզի ապաՀովոլի անոր "ԱԴ
կնքթ վեՀափ առ բարձրացում ո վ ՚ Կ՚ապրիս Ո աայր ինձ զձիւն Հայրենի ... երջանկութիւնը ... քանի որ կա՚րելորբլ այս է եւ
բիվւ-ակա\նին մ Է^ : ո չ թէ վ ազգապետութիւնը .. -
Ջիւն մբ միայ\՛՝ որպէսգէ, քաւի մբ օր, վեր– Եւ այս մաղթանքէն ու գուշակութիւնը կ՝ԸԼ՜
Կաբելի չէ եր ե ւակա յել մ եր կաղան գն ու զգայի գեգեցկո ւթր ւն ր ա՚ ցհալ այգ պատրանք - լան սրտաՂ՚ց՝ երբ իրապէս կ՚ապրինք կաղանգն ու
\յ՝նո1–՚գբ աւ֊ռԼց տյգ ձիւնին , որ կբ տեդաբ ա— ՚ներուն : Մ/՚նակ ու տխո՚է ե1ք երբ կ՝անցնինք \քնուււգբ մեր պապերուձն՛, ձիւնին առ չեւ : ա«&9
•ւ օր է՛ն՝ մ ւ՛ յ : Ու կախաբղա^Լ քնեբէն ու թօթէմնեվ էն աէևգթ^ մեր
գա »ւ ւե բո լ.ռ. ՛ու լելւներուն վյ՛ ութիլ1նե ժխտ ո ւմնէե ր ուն վիՀին առֆեւ , ուր մեր՝ գոյու յոյսերն ու երազները, ցաւերն, ու ախբութ՚ իլմնե–
՚յնՀ> ւ("Այժժե,է. շս, Է
որ տեղայ ան, իր յիմավ. Հ՛ր կոլգաՆ այգ ճերմակ ճամ բով միայն՝ մինչեւ
րէն թեթեւս,,,. Հոգիի ,քր պէս, Հ<ոււայ1,ոլթիլն թի ւն \Լ՚ ու րրա^բ կբ կոր Սէ ց\՚. են իր ճնց իմա ստբ : մեր սիրտբ :
ունա/նաթեա՝,ց» վ,սփսացոգի մբ Ամա՛ն, որպէսզի Ջի^ն մբ միայն վաս՚եղի , տարբեր ճամ բով մբ , Հա
ճանչ ս,նք մ՚՚՚՚ք մեզ այս օտար ու մ եհ՜ քւոգա րի սան՜ ենք կեանքին առասպելական բնոյթին՛ ու 0 տեգար այգ ձիւնը այնպէս ին՚չպէս հտգի -
մ էշ–. Ար ա, ՛ն կր բացատրուին ղարեոու խորե– պա,յ ապիւ՝: ճշմ ա րտութիւ ր ան կարելի է : ,Հ$ա– ները կը թօթափեն իրենց մեղքերն՛ ու սխա/ները։
րէ՚հ եկ ալ մհ Հակասութիւներ ր, մեր սէրը վե– կա տա զրուան ենք երագին ք Ող ոլթե ,ն։ Բւ յ.1 Տեղար -"՛յգ ձիւնը այս մ եհ– ու օտար ՛ո՛ յոգ Գևա՚Ն՝
բար՛ութ ի լձՆբ կյլ մնայ մե ճերմակ ու ան սա Հման Քաղաքին վրայ, թաղէր զայ՛ն, որպէսզի տեսնէի
րաց ման եւ բարութեաՕ. : ,Ջ,1.ւն ել լեռ։ Բ՛ ք " ւ
խաղաղութիւն : Սրտաբաց ոգեկա՛ւ ութիւն ւ լ ա– Հայրենիքը, մերը, օՀՆեձիքը, եւ այն միւսը ղո բ
կարօտը։ Վերանորոգման յոյսը •••
ՀՀ ատոլ թիւն բւմւ՚ասաեղձբ կ՚երեւակայէ մանուկ Ո լ վեր1IIIՈI,է -
սլա էտււ՚ւ ան՛սպառ Եւ քան՛ի որ այգ է կեա՚ք/ը, առասպել ու ճերմակ.
քը, կտէն, լուո Ո լ անսաՀման
յոյս գարնան եւ վերանորոգման։ Այգ ձիւձնր կբ կրնանք գուշակութեան, վեվ.աԱՈբ,ոգման ել յոյսի
Ն– ՍԱՐԱՖԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
