Page 27 - ARM_19-1947_04

Նաբդաձհի խօսք տուաւ նախ մամուլին , խլ Հետ - եռացող կեանքը՝ երիտասարդութեան եւ Հայ

թհքասհդաԱ խ պատիւ ղՀեաէ բոլոր ներկաներուն , ինչպէս Պ * Պ * Խոնգ– * ^ Լ \ ա ն ո յ 1^է՝1՜ նռւիրուող բնտրեալներուն , որոնց աչ­

կաբեանի , Գաղաղեանի , Աաբաֆեանի , Զիթու՜Լիի ^ քերը իր ալամբ յառած են Փաբիգ, ձեզի , որպէս

ԱճդէաԱիկ Ծ ա ռ ո ւ կ ե ւ ա Ա ի Հրանդ թորոսեանի, 1ք, . Պէշէ կթաշլեանի , Ա . Ա՛ե­ մեր իրենց երէց սերունդի ն՝ արմանաւս ր ներկայա–

լի քե անի , ԷԲեսրոպ Գ^ոլյումճեանի , Տէբ Տա -

Շաբաթ ֊. ո կա ե մրեր 4ի՝ձ , ֆրաԼքօ Արմենիէնի կոբեա\ևփ , Ա, 1ԱսձևէաաԼեա* ի , կ» Ի1ւշաքլեանի, Պ առա կա ում՛ ^ « ք ^ Հ ա յ ^աքի)* Հա$աբ է ոք

չկնքին՝ մԷԼ , Հ • 3 • ՚իաչնակցոլթեա ն V՛7/՛ Ա երունս Տիկին էԱէն\ Րիլղանդի , Տիկին՝ Շ Ո Աիսաքեանի , գաղափարա/չան հ ոչ տե սա/չ էտ - ելաւ , ոչ իսկ քա -

դէն կեգր* վարչոլթիլԼր , թէյասեղա.–՝ մբ Կար - /Ա * Վշաունիի , Աշ * իսաՀակեանի , քի . Ա՝իսաքեանի ղա քա կան , կայ մ տ ր դո ւն ա րմ անապտ ո ւո ւթ իւն բ

քած՝ էր ի սլատիւ Հքյայ իիի» գրական ամ սագ րի՛ն՝ ել ի վերիյ Անկեր Անդրանիկ Ծ բարձր պաՀ ե լո լ ղիտակց ո ւթի ւն ր եւ կամ զա յն

երիտասարդ իսմբագիր լձԼկեր Անդրանիկ \քառուկ– առուկեանի : ցեխին մէջ թաթխելու պզտիկութիւնը^; Տետոյ

եա՚եի , #7Հ7 Վենետիկ մեկնելուն, առթիւ Փարիգէն ք՝ո է՛՛ Ր խօսողն ե րը ՛Լեր առին ճեմ արան՛ին ու ֊ խօսքը ուղղելով նոր սերունդի տգոց , քաջալերեց

կ անցնէր քաւէի մ^ր– օրով : ՚նեցահ գերբ, Աուբիոյ եւ Լիբանանի գաղութին ե– ղան՛ոնք իրենց ընտրած ոլղէղ ճանՀապարՀին– մէջ

Գրագէտն՛եր , մամուլի ներկայացուցիչներ բ ի տ ա ս ա ր գո ւթ ե ան մտքին կաղմ ո ւթեան վ բա յ : յ ա ռա ջդի մ ե լո ւ , ճաՀնչնալո լ խո րապէս մեր մշա -

, «Արեւմ օ ւ տ յ յ » ) յէւ. գրասէր բարեկամ — Այգ Հոծ ու Հայրենիքբ յիշեցնող ամ են՚ակարեւո ր կոյթին՛ մեց՝ արմէքբ, յաբդելոլ անոնց ա.հ՚նկուն

(«Յառաք» Հոգի չլւ սլա սւ ա հ է ին Հայ Հ ամ ախմ՛բման՝ ունեցած ազդեց ութ ի ւնը մեր մշակն եբը եւ ըյ լա՛լու վա ղո ւան Համ ար պատ ր ա ս–

աւելի քան քառասուն գրագէտներու եւ բս/նա ստեղծն եբու ա աղանդին տուած ումեբ , Հայ ոգիով թրծուած ւ

օրուան Հիւբբ , առանձին՝ գուրգուրանքովդ մը է կաղմաւորման՝ մէջ : կանգ առին մասնաւորաբտբ Հյ * Նարդանի փակեց թէ յաս եղան բ խանդա -
գրական՛ տաղան­
Թէյասեղս/նը բա ո ա լ Նոր Ա երտ ւՏԼգի կեգր . Հիւրին՛ , ինկեր Ա * \ք առոլկեանի վառ բառերով , ուղղուած մ աս՛ն աւո րա բա բ , իրենց

վա ր շո ւթ ե ան կողմ է բն կե ր ($ ովիկ էյղիաղարեան՝ , դին՝ , անոր տոլած թուով քիչ , ԲաձՅ ա բմէքով ճակատբ բարձր բռնող, իրենց խօսքը շիտակ բսող

ո ի բաբի գալուասա մաղթ ե ռ ըհ կեր ՝ք$առուկեանփ , ն շանակելի աշխատս/Լքին. վրա յ * Տի շե լով միշտ եւ իրենց կռնակը ամէն՝ Հովի Հծոող մտաւորական–

եւ շ(ն ո րՀակա լութ իւն՝ բոլոր ներկաներուն , որոնք ՀձԹուղթ առ Երեւանդ գբքոյքբ , որայնքանւ աղ - ներուն , մ անաւանդ ի բաւ բանաստեղծ Ն՝ ա ււո ւկ ե ա–

պատասխան՛ած Էին իրենց Հրաւէրին՛ : մուկ Հանեց եւ որուն՝ յառաջաբանի Տ . 0շական Էն\ ն ին որուն Համ ա ր նախատեսեց բեղմ\նաւոբ եւ

Ամփոփ ձեւով մբ բացատ րե ս թէ ի^է է եղած Հէ ա,մ արւ դէն՝ վկայական մըն՛ էր երիտասարդ գրողին լիառատ տարիներ X
Ս& - ՛ր։
ա յս Համ եստ ձեռնարկին նպատակդ , եւ Նոր Հաւաքոյթը զ Լ զարուեստական րամին՝ մըն՝ ալ

բ ո ւն գ ի բոլոր անգամն ե բու կո ղմ է յ՛" Ր Գ1**1* Քո */ քէն կե ր Ծ առուկեան նախ շն՚ո րՀակա լութ իւն ոլնւէր գ մանաւանդ յան պատրաստից ։ Պ է յր՚ութէն

ող^ունեց, երիտասարդ սերունդին– պատկան՛ող յայանեց էյոր Աեբունդի կեգր՛– վարչութեան որ Տիկին Ե* Աճէ մետն , ողբացեալ Ա՝ . ՀԼաբէֆեանի

բաԱաստեղծ \)՝ առուկեանբ ; առիթ տուաւ իրենէ ծանօթ ան ա լո լ ի բարու մ օտ քեռորդին , Հաճելի անակն՛կալի մբ առջեւ գրաւ

ՆախաղաՀբ՝ բն՛կե բ . վարգունի իր բաց - Հ աւաքո ւած իր մ աքի եղբա յ լձն,ե բուն՛ , որոնց մէկ Հանդիսականները իր երկու գեղեցիկ արտասա -

ման՝ իսօսքով օ՜անօթացուց Ա* \)՝ ա /ւ ո ւ կե ան բ ներ - մասին՛ միայն Հանդիպած էր իր Փարիղ ա՛նցու - ն՚ութիւններով Աեծաբենցէն <ձԱիրեր» ել Վաբոլ -

կան ե ր ո ւն՛ , շեշտե լով ո է միայն ան ո բ գրական– - ցած քանի մբ օր՛եր բո լքն՝ հ ՀձՒնծի Համար եղա ծա յս ման՛էն «Բան՚ուո բուՀ ին» է Լո րիսԱ* ատ թէ ո սեան– Ա ո–

բանա ստեղծ ական տաղանդը, ա յ լ անա բ ստեղծած սլա սւ ո լ ո լ Հ աւաքո յ թ բ ես կ՝ րնդո ւն ի մ նուի ր ուած գոմ ոն, Տար՚ոն ցիէն սիրուն ոտանաւո բմ բ , գեղեցիկ

շարմումր <Հ\յայ ի ր ի՝Տ>ո վ եւ մանաւանդ նոր շիտակ Ա ոլբիո յ եւ Լիբանանի մեր բո լո ր մ աքի եւ գր1վ* առողս/ն ութեամբ եւ արտա յա յա ի չ գէմ ախազով

կեցուտծքր ներկայ դերբուկ ճամբաներուն՝ վրայ, \է"կեբներուն՝ , որոնց վաստակբ կբ տեսնեմ ՛որ ա— մը : Օր * Աստղիկ ՝Բէօսէեան երգեց իր փոքրիկ ,

սՀնոր շեշտակի խօսքբ ամ էն՝ բանի գլուիս ծուող ՝եւ ռանձն՚տպէս ձեր ուշադրութեան ել ձեր դոլբգու- անուշ ձայն՛ով երկու Հայերէն երգեր , Օր • Ա *

«ա յդսլէս է Տէր իմ» կբկ"ող մ աքի մ արգոց ս/.ն– - բարեքին առարկա յ է՝^ : Զրուան՚տեան Ա ա յա թ Նովայէն այնքան յ ո ւ զ ի չ ու

շաՀ բաղմոլթեանտ մէջ*. Ւ՛ր Ը"եէիքբ ամբողջացնէ՝ - $՝ետո յ խօսեցաւ ամ փոփ կերպո վ ա յս, երկու խոր , իսկ Պ * /Սորէն Ա ինտսեան <Հ Հ ա յ ա ս տ ան Հ> բ

լու մ տադբութիլնբ յհ ա աձգե լ ո վ փակմ ան , րն կեր կարեւոր գադոլթնեբուն մասին՝, ոոյց տալով Հոն նոյնքա\ն յաջող ու գեղեցիկ Հ

մ ա րդիկ անտտեսսփ ե լի դարձնելու : (յթնոբՀ իւ գո ր - (իա մը 7 ինւ ց բո լեց ան՝ Հ բա լիր ետ լներ բ ջերմ ա–

գիժերու մէջ՛, Պէբիպէրիի մասին կատարուած նո­ ^՜ւ՚Քե ՚^ԼՀ * օմտուած ամ էն՝ տեսակ լա պտ եբներո վ , պէո ո ՛լ^ ո ւն ե լո ւէ օրուան Հ իւրը , ո ր իր խոՀ ոլն ՛ու

րագոյն ուսումնասի րութիւններր երեւան– Հան՚ե - ձեւափոխող ել փոխակերպող կազմածներով , յ ի Հհ– բան՛իմաց աբտայայտութիւններով այնքան Հա -

ցին՝ թէ այգ Հիւանդութենէն վարակուած Հիւանդ– եալ ճարտարագէտը յաջողած է իր անձբ աներւու– մ ակբլլթիւն էր շաՀ ած , ա յթտքան կարճ մամ անա -

ներումն, սննդառութեան՝ մէջ գոյութիւն ունի կեն - թացն ել փոբձե բուն ներկա ւ գտնուող Հ ան գի սա - կի մբմէջ։

սան իլթի մ.ր պակաս բ : Այգ կենսանիւթն է 81 <, որ ս՛ ե ոն ե ո լն ա չքեր էն : ՇՐ՛ՋՈՒՆ ԹՂԹԱԿԻՑ

մեծ քանա կ ո լթեամբ կբ գան ուի խմո ին՝ե բու եւ Ներկայիս ա\ն Հետամուտ է շինելու փոխա -

Հունտերու, մասնաւորապէս անոնց սերմին ել կե - գբելի Գոբ^իք մ բ, մ իա ցած ե լե կա բտկան մ արտ -

գելին մ էշ : կոցի մբ, ո բուն՛ միջոցաւ կարելի պիտի ր լ լայ ՄԱՐԶԱԿԱՆ

\յ՝սՀնօթ է թէ մարդկային՛ ներքին) ումին ար ֊ պ ար ա իլ առան՛ց ո ւ րի շէն՝ տեսն ո ւելո լ ;

տադբութ իւն բ կախում ունի բնածուխի ջրածնտ– ՜^Տօքթ * Ա՛իլլիքան , որ Նօպէլի գիտութեան ԱԼՖՈՐՎԻԼԻ Հ.Ծ- Ը.ՄՀ

տին օգտագործում էն՛ , Լշտքա ր , ն շա յ) : Այդ օդ - մրցանակին արմանացած է, Ամերիկայի գիտոլ - Հ * Մ * Ը • Մ ՛ի խաօւտ խումբը իր կարգին ըս–

տադործումր թերի է երյւ 81 կենսանիւթբ կր թետնց Ակադեմիային տեղեկադիրով մբ մ ա ան ա - կսալ իր մբցում՚ն՚եբոլ շարքը։ Աոաջի՛նը յաղթու–

պակսի : Ան՛կէ յառաջ /լուգա յ ջիդերու Համ ար նիշ բբա& է մթնոլո ր\ս ին մ էջ դո յո ւթ իւձ^ր աեղ ր - նա կ մ բ եղա լ Հա կառա կ որ տակաւ ին ան՛վար մ ո ւ

թունաւոր աբտագոլթեանց կատաեում մբ* Պ^ - ճառագայթն երոլ (ս1էքՁ. ՀՅ^ՕւՀ) , որոնք օմտուած են անփորձ են մեր տղաքբ ։ Ա եծ յո յս դրած ենք ի՛­

բիպէբիի Համար 8 կենսան՛իւթի բումական. աղդե– 100 անգամ աւելի զօրաւոր թափանցողական ումով րեն՛ց վբայ ու վստաՀ ենք ո ր քիչ ատեն՚էն լաւ ուր–

ցոլ իժ է ւ՝ն ր այսօր վերջնական՛ապէս Հաստատուած քան՛ մեզի ծանօթ բոլոր ճառագայթն երբ : գիւն քներ պիտի կարենանք արձան՛ագրել :

է Տօքթ * Միլլիքահի կաԲ°^իքո։է այԳ ճառա ֊ Գալով Ա* խոլմբին՛, .ըսենք որ ծանր պարտու­

՜Հհ Փասթէօռի աշակերտներէն Տօքթ • Լեկռէ ,որ գայթերը կրնան՝ թափանցել 1.82 մ ե թր թանձրու­ թիւն մը՛ կրեց։ Աեր տգաքր յանցաւոր՛ չեն որով —

տարին՚երէ ի վեր (&՝ունուղի աշխատանոցին մէջգի– թիւն ունեց ող կ ար ծր կապարի մբ ղան ՛դո լա ծր , Հ ետ ել այ ս ե\րկբ ո բ գ մ բցում ով կբ խաղային, ի ֊

տա կան Հ ետ աղօտ ո ւթ ի ւնն ե ր ո վ զբաղած է , վեր - մինչդեռ մինչեւ Հիմա ամէնէն աւելի թափանցիկ բենցմէ երեք անգա մբաըձր խում րի մը գէմ ։

ջերս խիստ կարեւոր գիւտ մբ բրածէ,որ մեծ յե­ յատկութիւն ունեցող X ճառագայթնեբբ չեն՝ կրր~ իքեր մարզիկն երբ իրենց սովորական եռան —

ղաշրջում յառաջ պիտի բերէ քարիւղի արտ ա - նար 1 1/4 սան՚դիմեթր Հաստութիւնէ ունեցող կա­ գով դիմադրեցինտ մէկ մամ , բայց ուժասպառ

դրութեան մէջ։ պարէ պատեանի մբ մ է ջէն՝ անցնիլ։ չկրցան շա ր ո ւն ա կե լ նո յն կորովով ։ Ու 0֊,

5) բան՛ս աց ի գի տն ականեր իր աշխատ ան ո ց ին՝ Այգ ն՛որագիւտ ճառագայթնե րուն թր թռա - 1\4օոէՐ6ա1 ետել ետեւի նշանակեց իր կէտերը ։

մ էջ ամ էն՝ օր ո բոշ քան ա կո ւթ ե ամ բ քարի*֊զ կք^ ցումնեբբ օդին մէջ չափազանց կարճ են, աւելի Պէտք է սակայն յիշել Ար շալի րի , Ա բապի ու

պատ բաստէ մ իք ր ո պային խմ որում ով , իբր նախ - կարճ քան՛ ռատիոմի կալքլքա. ճառադայթհերբ ,ո - մ անաւանդ Ա* արտիրոսի սքանչելի խաղա բկու -

նական նիւթ օդա ա դո րծելո վ ձէթ բ կամ ս ո վո րա– րոնց թրթռացումները չափէ աւելի կարճ են*. թիւնր մինչեւ վերք։

կա\ն օճապր : մբ միջո ց բ գտած է Հ. ՏԷՐՈԱԿԻ
՚^^քԼւո տ ր ի ա ց ի ճարտարագէտ

պէս անՀանգիսա չէին եղել : Համար կարծես , ասում էին\Հ

ա ս ր ի 2.Ա.Ր0Ը Գիւ֊ղի աղամ աբդկան՚ց մ եծ մ ասն արդէն ճա­ Կնանոն՚ց , երեխան՛երին առնենք՝ տնօրէն ֊

կատումն էր, ,ուբ կամ զէն քով, կամ ղիբք փոըե– ների երեսը չտեսնես , մե)նք մի քանի օրից ետ կը

լո վ օգնում էր Հայ զօրքին՝ , իսկ գիւղում ւլ ըա ֊ գանք . , .

նուող ծերունիները ձեոձներբ գօտիներրը խրած , Բայց դա չէր մխիթարում մնացողներին՝*

կան՝այք կոները խաչած , յաճախ նրանց Հետ ել ընդՀակ առա կբ՝ աւելի էր տխրեցնո ւմ : Նր անց

Երկու օր շարունակ տխուր լուրեր Էին գա­ Հ ասակաւո ր եբեխան՚ե րը այս ու ա յն՝ փ՛ողոցի ան՛­ տագնապն՛ ա ւե լա ցնո ւմ էր մ ան՛աւանդ անձրեւբ ,ո ր

լիս ճակատից , ու երկու օր շարունակ այգ փ ո ք - կի ւնո ւմ կամ այս ոլ ա յն՝ տան՝ բա կո ւմ խմ րո ւած մերթ վ արար , մ երթ մ ան րամ աշ իջնռւմ էր եր -

Սեհ. գԷ՚֊ղ1լԿաԴ^՝ոլսւԲ դոդում էր աՀից,, ինչպէս սպասում էին նոր , Հանգստացնող լուրերի : կիսՔԸ պտտող մ ոխրագո յն՝ ամ պեբից :

մի թռչուն, որ սպասում էր որսորդի զարկին ; ՛Մ ին չգեռ ուն՛ելս ր ու ճարպիկ կաղնուտց ինե– Զ°բքի նաՀան՚ջից յետոլ գիւղում տիրեց մի

Աարդկանց ձեոՀն այլեւ գործ չէր բոնում, Հնձած բից ոմանք իրեն՛ց ճաղաւոր սայչեբը լծած , տան ան՚շար՚մ լռութիւն , որ լինում է միայն՛ անտառում

խոտը մն՛ացել էր արտերում փռուած, բանջաբա - մ էջբ բարձած՝ ըն՚տ ա\ն՚իքո վ , ե րե խաներ ով գաղ - փո թոր կից առաջ ; Գիւղի կեանքբ կանգ առաւ ու

ն՚ոցն՚եբն ան պաՀ ա պան , կանայք չէին կարողան՛ում թում էին ղիլզից * Տ ան ռ լմ է ին, , ին՛չ կարող է ին , ամ էն ին՛չ Համ ակուեց մ ի Համբ ս պա ս ո ղա կան ո ւ -

ճաշ եփել կամ տուն Հաւաքել, ինչ ընկնում էր ն ո ր ա Հ ա ր ս՚ն իր օմիտը , պառաւքն իր Հ ո գե պա ֊ թեամբ , երբ սիրտը՛ կարծես չի բաբախում , Լքքն՚ւ.

մն՝ում էր ին՛կած։ Երկու օր էր նախիրը արօտ չէր Հ ուստ բ , իլէկն ու մանածը, տանտիկինն իր Հա - չա ռութ ի ւնն ինգՀատւում է կամ Հ ելում , երբ

տարւում , երբեմն՝ այստեղ այնտեդ կարելի էր՝ գո ւս տ ՛ու ամ անեղէն ը , իսկ փ"քըիկ երե - մարդկանց շարմումնեին, ոլ խօսքերը չեն աւար -

աեմնել մի ձի , որ ներս լւն կած փորով , կտրած խանծերը մի Հաւ կամ մի կատու գրկած բեռնած տւում ... Թէ մարդ, թէ անասուն) , տ ո լն՛ թէ
տակ
կապի մնացորդը՛ վզից կախ կամ ՛ոտն՛երի կամ սա յլի վե րե կր տեդաւո բո ւած ուխտ գնացողի ծխնելոյզ ասես սպասում էինւ ինչ է լինելու մի

քաշ տալով , կռծում է փողոցների եզերքին. եր ը ։ մ պիտով ն ա յ ո ւմ՛ է ին՝ մն աց ո զն ե րին ու կա բծես մամ , երկու մամ յետոյ այմմ շն՛երն I՛"
մտԼտւմ
ց ան կա պա տ եր ի արանքում բո լսած կանաչն ասում էին\ , . շուտով կբ վերադառն՛անք , առ դադարել էին՝ Հաչելուց ; Մ ի քանի բո -
ո չփն չ
Վ^աղցած թուխսը, ճուտերը ՚ետեւն արած, կամ այմմ մնաք բարոփֆ ... Մնացողն՚ե բ բ սակայն՝ Հ ե– պէում վւոդո ցնեբն՝ ամ այացան , բա կե ր ը գատաը՝ -

էր տ՛ուն՝ Հացի տաշտը քրքրում , ել կամ, ռա ց ո զն ե բ իհ\ նա յո՚ւմ է ին թագնո լած արՀամ ար - կուեցին , մնացող մարդիկ աշխատում էին թագ -

չգտնելով , ծուար էր անում տախտի տակ Հանքով, աշխատում էին՝ ամէն կերպ ցոյց ա ա լ , նուել ապաՀով տեղեր՝. Ամէնքին թ ւո ւմ էր, թէ

տաիստի վբայ ։ որ ի րենք եր բեք չեն՝ վախենում եւ բն՛աւ մ տա դիր թ շնամ ին դարան՝ մտած նայում է իրեն՛ց , ուստի եւ

ծա՛նր, աաղՏն՚ապալի օրեր էին, եբեկո\ներբ չեն թողնել , Հա յըենական օջախները ել պապեր ի անցնում էին պատ՛երի ու ցանկապատեր ի կոդքով,

ճրագ չէէն՝ վառում , գիշերն՛երն անցնում էթնէ ն ո լի բա կան դե բեղմ անն ե բ ը : Ր ո պէն՚եբ ը խո րՀ բգա– գրեթէ կոլզէկոլղ ու վազէվաղ *. .

վատ երազն՛երով ու տեսիլքներով, իսկ է"Ււրը, ւ֊որ էին* մարդիկ խօսում էին՝ զգացմունքներով։ ք՝այց թշնամին, գիւդ մտաւ միայն Հետեւեալ
գէլգէ
շները Հո շարունակ Հաչում Էին լուսնի վրա լ եւ Մ՛ենք մեր Հողը չենք թողնի* էստեղ ծըն– °ՐԼՀ կէսօըին ։ Նրա մօտեցում բ տեսնելով^ °ԲԸ^է ^՚՚ՐԲ
նրա ձեռքբ
՛ոռնում ... Թ՚^ում Էր , թէ Հեռու՚Լ եր ում՝ սարե­ ուել ենք, էստեղ է լ կը մեռն՛ենք, ասում էին մեծ մ ասր թագնո ւե ց , որ առաջին իսկ :

րի այն՝ կողմը վխտում են անթիւ անՀամար , Հանգիսաւորապէս , կարծես երդուելով յ թշնամին՝ առաւել գազազած Է լին՛ում,

զինավառ ու ար՛ն ա ծա րաւ թշնամին՛եր, որոն՛ց Հո­ Հեռացողն՛երն այդ Համա բում էին յանդիմա — ԷէՀ^Կ^Է՚ե եւ ի զուր նաՀատակ չդաոնան

տը չսչե^ն առել են արդէն . . . երբեք շներն՝ այգ » ն՝անք եւ, վախկոտ չերեւալու եւ արդարանալու (1)

ՍՏԵՓԱՆ ԶՕՐԵԱՆ

Fonds A.R.A.M