Page 162 - ARM_19-1947_04

& Ա& Ա ա

ՍԻՐՏ, ՍԻՏ՛Ի Ե հ ԲԱԶՍՒԿ ԵՐԲ ա տ ս ԱՆԳԱՄ ԿԻԻԿՐ Կ.Ր տսէաէյՈԲ՚"–ԲՒ՚՚11 ""ԺլովձզԼյ
այլ ե՛ս եմ որ
թէ Էնք էէ՝ "V յարձակած է զկաս,

ԲԱՑԱՒ ԲԵՐԱե կր յարձակէմ վբ՚"ն՝ աաչաաաձձրլ. համար Ն"է .
սաքխ^երու
ես Հբացեա^ւնեքՈէ– գաայչ։ Եւ Հմէ.

Հ. 8. Գ. %ա, Միաք եւ Բազուկ : Աք^ տասսֆերորղ մամսւ֊ֆ գ ր ա գ է տ ի անուշիկ պատկե­

գէն 57 տարեկան , բ ա յ ց մ\իշտ առոյգ եւ տոկուն * րով մր՝ զի՛՛ Կճ իօբեցնէ Ե՞իսաքեան՚եերոլ. Հաա .

/1®4*Ր է գաղտնիքը իբ յարաաեէ-ութեան։ իք տումէն», մոռցած ըԱալով որ տակավւԽ կը

մ շտագա լաք ե բ ի տ ա ս աբ գ ո լ թ եան ։ Կը Հարցնեն թԼ&ի(*) * յիչե՜մ իր Իօս1՚111 Մւ՚սաքեա՚ե՚եերոլ սլատոլհա՚ևին
մողովոլրգի
Երդի մբ մէկ աուլը շատ բան սլիտի բացատ­ •—֊ Հեգնանքի ել այլաբանութեան տարրերէն տակէն, հա - հա հի - հի, նիւթն ալ

րէր *-— հՄենք անկեղծ՝ զինուոր եեք» ։ կռէ .յլ սչւ ն ծացս ելու ճ գա.ււս լկ.լ մ ո պարտութեան թարմ նկար ա գ ր ո լիժիլԼ լ, , թէեւ
եւ ա–
Սի բաբ տրոփեց ։ Աիտքն ըմբոստացաւ բար - արդեօք վիրքյին՝ յօդուածիդ մէԼ^ մարդոց այսօր զիեՔ կ՝ուրաիացնեն նոյն մողովոլրղի՚Ա
միաի^
կաճայթ ; Ե *֊ Բաօո*֊կէ\ պատգամ եց * իԼաբկ, երբ ն ա ս ո ւնն եր ո ւ ն կռիւքն պատս ութ եան ն ո լիր ուած ; ր.էզի,թս Ա1|&ս/ք^ բերաձ– իր է10բ\\Խներլլ

կզուգեն թնդել, տբռբել Ք^Գ ։ Ա եղա՜յ , Տէ՛ր : բշաէա-շ բօախշւ :

Այնքան բա իս տ ա լոր աղգե բո՛ւ մ էք , ՀարիլբաՀ– ՝Բիչ աւր մնայ հ ղէ՛ ս պիտի մ՛եղադրեն ոչ մի -

պատիկ աւելի Հզօր կաղմ ակեր պո ւթիւններ թւկան այնւ կռիւին֊ բարբարոս պաշտամունքովդ այլեւ*** Գարչարարրաո լրագրութեան մր գէմ իմ փի.

ցիրուցան % Ու֊րիՀևեբ ծիւրեցան կաթոլածաՀտբ • կռո ւաղանո ւթեամ բ ; Ե՛ս կռուազան յ էլ աղա չեմ ։ լիսլսչականիս աոիմիւ՝ Հ ի ն ձ ֊ ի գէմ /,» ըսելո՛վ աս .
փէճփվան/, պէս , եւ վի.
Ո ւ֊մ ա ս պա ռ : Կ ււ. ո ւ.ա գա\.. ես անո՛ր կ՚ըսեմ , ոբ կը կռուի իր սլարէղ ՛հետո, ի լ , ճիլղ

Դա շնա կցո լ թ ի ւնբ աՀա միշտ աշիւոյմ եւ ղ ո բ - կնոքը Հետէ իր աղքկա.ևը ^»ետ յ իբ աղդականնե - րալորել, իր <օիաիքրոն»իԱւ ձ առա յալ հացկատակի

հօն՝ X Մ ՚ - Է ^ Հ ե ւ անգամ օտարութեան մէք : Լեռներոմ րուն Հետ , իր դրաց բ ներուն Հետ , իր ընկերնե– մը նմաեցնել գ ր ա գ է տ ը ՝ անոր մերմելով անձնա .

ել ծովերով Հեռու՝ Հայրենիքէն ւ րոձւ Հետ , ՝իր Հացագործին Հետ , իր նպաբավա ֊ կան տեսակէտ ու գագափար սլարգելու որեւէ կա.

Գ՛ա ղանթքը , պա բղա պէս այն ո բ մնաց ճառին Հետ Հ սրճարանի կարսոնին Հետ^ փո1Լո9Ր ր ո գութ իւն , վեր քա պէս ամէնէն զգայուն կէտէն

Հաւատարիմ այս ժոզոՎուբդի տենչերուն , ինչպէս լուսաւորող լապտ՛երին Հետ յ վեբքապէս բարեւ զարնել կագմոլաձ֊ ու լիակշիռ գրագէտ մը, Որ

տառապանքներուն* Ա ա ն ա ւ ա ն դ ոբ՝ իը Հիւթը քա­ տուողին– Հետ ու բարեւ չտուողէն Հետ ։ կռուազան իրեն կրօնք գարձուցաձ– է արուեստը ել հայ մ շա.
ղած է եւ կը քաղէ ոչ թէ դուրս էն >, այէ ներսէն՝ յ
ես անո՛ր կ՚ըսեմ , ոբ կը կռուի իբ տա\^՚ը մէք յ ու­ կոյթշ, որ ո՛չ Աստուձ-ոյ կը հպատակի , ոչ ա,

Բ՛ուն իսկ աո բիւրէն ։ րիշին տանը մ էք , մաս ուն մ էք , փ ո ղո ց ին մ էք , մամոԱային , բայց միայն ու միայն ՀայՈգիին,

Դաշնակցութեան ճիգն եղաւ արթն՛ցնել , ար - շոգեկառքին մէք , օդա նաւին մէք , ՝Վ ո լս ո յ1 մէք յ ի ՜ ն չ գիւրիս րաե է եգեր, Աամաթիացի ագրար;

մեցն ել ձիրքեր , որոնք թմբած , անճանաչելի ^ " ՚ / ՛ / ՛ ^ ^ մէք) Երեւանի մէք^ ամէ՛ն՝ կլիմայի տակ։ Եւ սակայն, մէկ աչքիս մէք արցունք , միւսին

ւլ ւս բւէ տա ծ Է ի ն է Եւ սր՝բել արատներ , որոնք ծաղ -՝ Եւ֊ ո րպէ սղի իյեւր շատ չկռուի գիտցած ե բբա յե– մէք կայօ-ակնացած– զայրոյթ, կր վստահեցնեմ

կաւեբ գիմ* ագիծ մր տուած Էին ա յ ս ժողովոլր - րէնիս ալ Հետ , ա յս անգամ պիտի դո բծած եմ ախ^ քեղ՛ որ կաթկթող վէրքս անգամ չի կրէ՚՚ար մ արեւ

գին.։ տա բան ական բառ մը ծագում ով յունարէն։ք ^ՈՔ^Օր– լյԼգվղումս րոէոր այն գրիչ րռնողներուն գէմ ,

ԱմեՀի երկունք մը այգ ճիգբ։ Տանուն Ագա– բհւ1շ կը կո՛չուին ա յ ս Հիւանդ\ն\եբը յ որոնք յ իրենց պախ ալ—լ1ամէ•որոնք գրակա՛ւ ութիւն ը կը կար.

տ ո՛ւթեան. եւ Հայբենվքիէ տանը մէք | կը նստին՝ երեսը ր ուցած չոր ձստենոր։ ագրուՈթւիւ,նսդարձեալ, երբեքկր վսպտաահռեկցանծ եմ չէ Ք^զ որ
պատին , ըստ Ա ադա յէ լի թելադրանքին վ»ի
Դա շնչակցութենէն շատ առաք , ին չպէս անոր , ի\Լ չպէս մէք կամ այլուր ^ պաշտպանելոլ Համար
Աիսաք

Հետ գուգըհթաց , մարդիկ , խմբակցութիւններ կը Հաւատայ մեք միամիտ մողովուբդբ ; եաննե բու ել Վաբ՝յցեա\՝նեբ ու տեսա

խանդավառուեցան ն ո յ ն ա ռ ա քա գ ր ո ւթ ի ւնն ե ր ո վ * Այս տիպարները ծանօթ են ամէնուն յ ՐայՑ «-->«֊• րայ°

Եւ֊ ա յսօր կան՝ ո լմեր՝ , որ նո յն ճամբան կբ փոր - * «է/

մա\ւ՝աւանդ Հայ գիւղացին՛երուն , որոնք յատկա - վստաՀ չեմ որ ստորագրութիւնդ պառկած չբչլայ ,

ձեն , իրենց կաթը ծծելով օտարին ստինքէն՛։ ն շտ կա՝.Լ բա ցատրո լ թ ի լն Լ ե ր ուն ին բնո բոշելո ւ երէկ «0 ՛ու լա ք^ ի մէք՝ այսօր այլուր , պաշտպանե­

Բայց , Դա շնա կց ո ւթեան՝ գերն ու Հմայքը պի­ Համար կռուազանն եր ո ւձնւ Հ ոգի ն , « սլ աբ տակ լ ո լ Համ աբ երէկ Վ^ր ացեաննեբու ա յսօր *Լրա&է

տի մնան ին՛քնուրոյն։ Անբաղդատելի X Նոյնիսկ չունին ^ իրենց շուքին Հետ անգամ կը կռուին ^ Դ բիգոր ի կն՚ե րո լ տեսակէտ ր։
ամ էն էն սովորական մ էք : կ՚ըսեն
եբեւոյթնե բուն տ\Լ\ոնք ՛յ եւ դեռ զանց 1լառն եմ ուրիշ պատ– Գիտես որ ես ոչ միաթնւ կարոդութիլնն ուն՛իմ

՛ի ս ւ ֊ ք ո^ւբ կրց ած էք տ եսնել այն Հոսո ւն՝ , և Ե Ր ա ւ է 9 ՐաՍ""ոբ"*–թչ^ն մ ը ) որ կբ յէչեցնէ ինծի տեսակէտ շինելու , նո յնիսկ քիչ մբ էւէլօք՝

ինքնածին թանգավառութիլքնը՝ որ կ՚ալեկոծէ ՝Բամպրոնին ճաշակը ; արտածման Համար ( այլեւ տեսակէտ քարգելու։

բա գմ ո ւթի լնն երր , երբ կր Համա խմբուին՝, տօնելու ՜Այս մարդոց մօտ ^ սակայն , կբ պակսի խելքը^ Ատոր Համար չէր է անշուշտ , որ կը կարծէ ի թէ
ա յ լա պէս պիտի
Համ ար գա գա փար ա կան՛ յաղթանակ մբ ։ Ն՝ո յնիսկ կարծրութեա\1ց չփոլ ձուէին ակռա ք դա բնե լ ամէն դուն պիտի չուգէէր բաՀնավէճի մէք մտնել ինծի

երբ ափ մբ ընկերներ են, Համեստ սեղանի մր 3արձակեցալ : 0 բթնա կը տուաւ մեր քԱեւը : Հետ^ եթէ նո յնիսկ ե՛ս բլլա լի նաիսա յաբձա կը ։ Ա յ յ

չա-բքշ ։ վրաս յ կռիւ ուզեց : Ոայց աՀա , անոր Համար ^ որ իմ սլա շտ պ ա նա ծ տեսակէտներս

Դուք ռւՐ՝է՚ձ ՚ Ո ՛ Լ աեսա^ծ էք այնքան խոր Հա­ կա՛րճ յ այո՛ ^ շա՛՛տ կարճ կռիւէ մը ետքբ , ՀՀայ– քեզի ծա^^օթ էին ա՛յն օրէն , երբ դ ե ռ ճանճբ խայ­

ւատք եւ յարատեւութիւն , յանուն՝ Հայրենիքի ա– Հոյութեամ բ դատ չի պ աշտ սլ ա՛ն ո լի ր» կ՝*ըսէ ու թած էէ բ ե զ դո ւ ո ճ ո զբեր գո ւթեան Հասցնելու Հա­

գա տ ո ւթե ան որքան Դաշնակցութեան շարքեր ո լն մար դբացնո ւթեան մէք պատաՀած գժտութիւն

մէք։ Մինչեւ իսկ երբ Հ՚ոբիգոնբ ամպոտ է ել (*) Բարեկամներս կը գրեն ինծի թէ* ի՛նչքան մ բ ։ կ^ակնարկեմ այն գաբշսձնքինԼ * * ) , Ղ" Ր Հրամ–

մարդիկ վայբերան՛ կանյչեր 1լ արձակեն : ալ Հաճելի բլլայ կարդալ այո փիլիպպականներԸ) Սդ"ե*ս–նՑքԷ, Ր <ձ*Բատարփնքի տուտուի խորագդրիոճվա,ն

Դետթհ մէկ ա^փր միայն անցած ես ։ Ոչինչ ։ Հ.կա ռուց ո ւած քով ^ Հ մա ո լ իք Լ ամ բ ու լեգուով իրա– ՜ձ– բան չէր ճաշակի այդ խա\–

Բաց թելե ր գ ել լողա ։ Վ^ադր կբ Հ ա սնի ս միւս քարում, գ ր ա գ է տ ի մը հոգւոյն մէք, յագեցնելու

կ ան դո Հա բնեբ» , ա յսոլՀսձ ^ դ եր ձ ց աւ է դֆ տ ել ո բ համար ոիսր կնոք մը հանգէպ ,ոլ տեսնուա՚Նալչէր

տփբ ։ կբ վատնուի թան^կադթն ժամանակ մբէ Գոբ կարե­ թերթի խմրագիր մր, տպելու համ

Այն ս^ր ոլժն էբ որ կաբգապաՀ Ութեան. , խոր՝– լի էր յ ատ կա ցն ե լ ստեղծագործական աշխատանք. յգքլ
լկտի գրութիւն; Ս՛եզի՛՛ վիճակուաձ՜ է եղեր տես­
հե I ո ւ եւ գործելու եղանակներ սոբվեցուց անՀա նել այգ խարախո|աքալոՀա. :
Աերու։ <ձԻ)ելբ ձգէ թող երգէ իր խաղերը՝^։

մար բազմութեանց։ Ոչ միայն իր շարքեր ո մւ՚, Ջեմ գիտե ը թէ դասական մ ատեն ա գ ր ո ւթեան
մ ասնա գէտն երբ ի^^՝^ նպատակով ե բ կա՛ ր 1լ ո լ ֊
ա յ լ եւ աւելի Հ եռուն : թնչել ուր որ կբ Հ ա սնէ ր Տեսանք, ել հայ գ ր ա գ է տ ի մեր ամօթր ՆՆե -

էր ւոլկր. •• ցինք ու լռեցինք, ինչպէս սո՛վորութիւն է հիմա է

սումնաս ի բեն Դեմ ոսթենէսր յ իթրեւ ճարտասանա­ 1'սկ գուն համարձակո՚լթի՚աՏւներուգ °՜ԷրԸ.
աննման
է/ւ այդ կար՚վապաՀ ութիւն բ կբ բխի գիտակ– կան ու լեգուական նրբութեանց գանձարանն թէ ՚ լայ՚1 ցուցիր, գրեցիր բաներ, հԱ1լքա1Ա եւ Հա–

ցութենէ ։ Երբեք՝ աւելի Հզօր կամքի մբ Հպատա՛­ սլա ամ ական ու բարացուցականն իւթեր ու վկա յ "՜՛­ Հապացոյց^ւերով , ՛որոն՛ց հաչիԼր ետքէն; կուրա­
: Այլ
կելու ստրկութենէն * բան ; Ա յսուՀանդեբձ կբ խ ո ս տ ով ան ի մ ո ր ինծի մարձակոլթիլններուգ մէք գինովցար , ,

Աքդ կա բ դա պա Հ ութեան Հետ միս ո լ ոսկոր ցանկալի է դառնալ փզոսկրեա յ ա շատ ար ա կի գ ր ա–~ ցար՝, ոլ զարնուեցար . . . մեղուի .փեթակին

դարձաւ ուր՛իշ առաքին ո ւթ ի լն՝ մբ , դա գտնա ֊ ղէ տ բ,թ ա դուած իր ներշնչումներուն մէք ։Աակայն սակայն խելացութիւն. կարօ–\եցիբ՝ փախար

պաՀ ութիւն ։ Հրաշք՝ ժողովուրդի , մր մէք ոբ իր ա փ ս ո՛՜ ո 1 կեանքը զիս գրած է քառուղի ի մը բե­
՜ւ զբեր դո ւթե անց , կռի՛ւնե­
շո ւքէն. կբ դո գար ։ րանը գ Հանդի ս ա տ ե ս կա՚րճ(***)> ՚
Երբ ես\
թանկագինէ յատկութիւն՝ մբ եւս որ գարգտ -
րու , թշուառութեան ։ Ըը չըլլար ոբ ուսանող մը Աւփ կապարսք ՝>

ց տ ւ շ ն ո ՚ ր Հ ի լ Հ* 3* Դաշնակցութեան , Անձ - աքակցոլթիլն չխնդբէ , որբ մը՝ պաաշ%ս տ ււ/ ա՛ն ո ւ- Ը"Խ՝
թիւն 1 Հիւան՛՛դ
նոլիբութիւն, ; մը՝ օգնութիւն , բարեկամ մբ տե­ կււիսը կա՛րո :

՚հԹԷ մէկ ա\1՝ձն.ո ւէ ր մարդ ունենայինք »* ղեկութիւն ։ Յաճախ կբ կատարուին այնպիսի դի–

Մէկբ դա^ձ ալ տասւբ ։ Ո ա բ ձրաց տ լ ՛բիբի մ ումներ ինձ բո լո բովին խո ր թ^ո ր կբ կարծեմ թէ ^ ա յ ց ևս հաչիլ ունիմ քեղի հետ ,ոչ միայն՝

Հագարի X Ամ բոգք բադմ ութ իլննե ր պ ատ ռաստ մեր մէք ոմանք գ ր ա գ է տ ը կը շփոթեն պատրիար­ ինձի ։ւ ւ զ զած վիրաւոր անքիղ համար, այլեւ ա–

կրակ ո՝ նե տփուելու * ** քին Հետ ։ Եւ֊ դեռ կա\ն\ իմ սձն՚ձնական Հոդեբո : րեւմտահայ ոտնակոխուաց– արմէքներոլ ել իրա.

Այդ ան ձնո լի րութեան ոգիէն ծնաւ ա յն՝ յեղա՛­ Աիրտ ունւեցիր եւ մերմէ լ Աեզի ծանօթ այս քիսե­

փոխական վճռական ո ւթիւնր , որ միչել այսօր ա՛ րովս յ ես թնչպէս կրնամ լուռ մն ալ եւ անտար - ( * * ) Կարձ-ես թէ հայհոյութենէ տարրեր բա­

շեշտ եւ գոյն՝ կուտայ Դաշնակցութեան միքոցաւ բեր : ներ են իր գրութիլնները, <ձ՝Բատարինքի տոլ­

կա տա բու ած գ ո ր ծե ր՛ո ւ ն ։ Ոչ մ է կ տ ատ ան ո ւմ , Մե ր գրողներ ւկեղէՀն. լռութեաՀն) հակա ՛ու։ ւ՛՛» օրինակ ; Եւ յետոյ Վրացեանն՚եբու եւ Մի–
իք.
երբ արձակուած է վճիռը։ ռակ, կր խորհ իմ որ անհ րամեշտ է, երբեմն, ՚սաքեաննեբոլ ի ՞ ն չ խնգիր կար իմ՚փիլիպպականիս
գորձ֊ա.
Եւ Վե ր քա պէս արծարծում , ծա ւա լո ւմ առն՛ա­ նել հրապարակ, համակրանքի շր քանակս ար. մէք, "լ՛ կ՝ուղղուէր լրագրական խայտառակ ու

կան , մարտական առաքինո՛ւթեան զ: ծ-ելոլ համար իբրեւ զէնք, ո՛ւ մելանս՝ իբրեւ թշուառ բարքերու գէմ՝ 3 ո բին համբերութիւնն

Զօրանոցներու ւթ\1\ո ւո րնեբէն շատ առաք . քասպ : Որպէսզի մաքրոլի՛ քիչ մը հրապարակը։ իսկ սպառելու աստիճան գարշելի : Ամէն՛. բա՛ն՛

Դաշնակցական 3)էտա լին էբ որ սորվեցուց գաբ՛– > ո ւսատ ատոլ թեւ սր ւՀունւ՝ գո^ւն պիտի շտկես Միսաքեաններոլ գէմ իր ոիսին կապելու այս ախ­
ոլ - Հոդիս տաբանական առան -
նելու գիտութիւն բ, ի խնդիր՝ ինքնապաշտպան ամէն բան, ա՛յ գիւղացի , 1լ բսեմ ես ինծիՏ տրա­ ձին; Բայց էւշր պիտի ուսումնասիրուի կր սկսի
հայհոյութիլնը Հաս–
թեան՝ եւ ազատութեան : ^ էէ"1 ՚1 ^ "ւէ վ՚ղոսկրեայ աշտարակ թռելոճ ո վ իրեն սորվեցոլց թէ ո՛ւր

• մագիր : ել ո՛ւր կը վերքանայ ,

Ա յս Հ իմնա կան աբժանիի՚ւերբ գմ ուա ր թէ դի­ Կ.ոո՚–ՅԻ՞ն ՎեՀ՚քապէս թէ

մանայ՛ին ժամանակի աւերներուն ել օտ ա րո լ թ էդս՚ն՝ ն՚ահանքի պատրուակ է

խայծեբուն՛ գ եթէ Ղ՚ա չնակ ցոլթ իլն բ քալած բլլէԱ՜Ր Եւ գար ձետ լ Դաշնակցութեան ոգին Էր , որ միայն; Զէ՞ որ իմ ՚ փ ի լի պպա կանն եր ուս նիւթն՛ ա\

միաեոգմանի, վւոխանակ Հետապնդելու բոլո^ լ$՚~ արու եւ մ շտ սձ1՝որո գ Հիւթ մբ Հ ոսեցուց դրակա­ այս է լոկ Թուրք չկոչել Դաշնակցականը– ,

գունակութեանց ՝ն եբդաշնտկ զարգացումը ։ նութեան՝ թնչպէս Հրապարակագրութեան մէք : Հայաստան ի թշնամի ել ներգաղթի խափանարար

ի*.ուն մշակոյթհ ճակատէն գուբս ^ եթէ այսօր Դաշնակցութեան լեոուն աՆգամ տեն՛դել ուժ, ցոյց չտալ Դաշնակցականը, ազատ սակայն պաբ–

ո ւնի նք քա գ արա կան գ.բ ա կան ո ւ թի ւն , իս կա կ Փս դ1 տութիլՀՆ եւ շն,որՀ կբ Հոսի , գրքէ ել ք^երթի կեշտօրէն քննագատելու Հ. 3 . Դաշնակցութեան

յառաք ապաՀ ր՝ Հ * Տ * Դաշնակցութիւնն է: մէք , թէ բեմ ե բո լ վրա ք : գորձ-բ Տ

Ամ էն՛ էն տ մա բդի Հակառակո րգն ալ պք։տի ( * * * ) Կարճաբանը կրնայ լռել, իսկ իր «փաթ–
* * * Երիտասարդ ընկեր , որ Դաշնակցութեան փէելիվա1նրո\ն»,ր կրնայ
ուրիշ մը հան՛ել հրապա­
չ կ րնա ր՝ մխտեք աքս ի րո ղո ւթ ի ւն ր հ () ր ր կր տօնես այսօր, անշուշտ պիտի Հպարտա -
րակ • սպասեմ նաել <ձՀա յա ստանաս ի րական »
Դաշնակցութեան քննակա՛ն միտքն էր ո ր ^ ււ ււ/ -
նաս այս արժէքներով : Բայց , զ գ ո յ շ ։ Ջ բլլայ որ նամակն երու , ուղղագրութիւնը տակաւին սխաէ
րով
լառ ե լոմ Հայաստանի լեռներէն ո լ դաշտերէ*^ թմբիւ ՚յնցեա ք փառքե ա\։՚արգանք՝նեբով, զորս պիտի կարդամ հաճոյ­

մին չեւ մ իքաոգա յին՝ պողոտանե^ոոլ լաբքւ ւբ ինթւ*<– Հաւատք եւ յարատեւ ճիգ , որպէսզի բան մ րն քո՛վ ու պիտի պահեմ՝ ուսումն՛ասիրութեան մր

սյէ , էքեր լուծելով* պրպտելով , տքնելոփ եւ ի Հար­ ս լ դուն աւելցնես անոնց Վրայ, իբրեւ նոր սե - համար ապագային ; Բայց ել այնպէս պիտի չա -

կին ստեգծադոբծելով , ալս մոգովուրգբ փարմե - ւ ո լն դ ։ րունակուի այս յօգոլաօաշարքը ;

ցուց քաղաքական մտածողութեան ։ Շ– ՄԻՍԱ-ԲԵԱՆ Շ. Ն–

Fonds A.R.A.M