Page 158 - ARM_19-1947_04
P. 158
տանք; Աա մեր սչաամռւթեան օրէնքն է ։ Համոզ,

1ՈՐՏԻԶ ՍԱհԱՍ ԱՐԵԱՆ %աա1է ո ւ Աւ՚տաւ ւելոլ. Համար յէչեՅէՔ միայն աատերազմի ղաղա,

Վ,1՚աց1ւԱսաւևա.ա րից ի վեր՝ մեր <>»յրե՝1իքի սահմանն՛երէ ըևղար .

ձակլմաե չուք Հ եղած րոլոր լաւ. ու. վաա լո՚-րերը •

• ԷՆ վերջ լա մաս) ԱՀա ելձճ հոկտեմբերէ Ժզվեստէանֆ , ոլ.ր
Հրէ.
Հայ գրական ութ հ ա՛ե– նպաստ ե լե է լ ՚-րա Հոգա­ ՚Աշէւ-ոքէւ. ոչ մէայն ճ է չ գ է , այլեւ աւելի եմ

ցողութեան՛, աււարկան է եգել*. Սէ՛ա ծախքով շատ Ս՝եեք նման ենք մի ձկԼսբսի , ոբ\ա իբ ոլյլկանբ չայէն, քան վարելէ էր կարծել։ թարղմ՚անում՛ :

ԳԸքել։ եե ա սլագչ. ո ւե լ * Էշս՛՝ րածնի ա սլա բաս ի մի ձգում է այս ու այն ղե ա բ է Լ ել կամ պարապ է մեզ Հ՚ետաքրքր՚՚զ մասվլ Հարազատութեամբ։

խոշոր ւ) ասր ՛նրա ծախքռզլե Է ձեռք րսրուելւ Հյատ դուրս *• անում երաւ, , եաս էճոլղի Վւ ո խաբէն օձ ու «Նսկ. (Սո՚^՚է^քԸ ՚ Տաճկաստա՛նի ներկա յա .

Հայ ուսասողնսբ ոլ գր ական ագէա,ս եր , գրողներ ու ղարբճո՚վ Լօցաձն՚ւ •յոլցչոլթեաձ՛ նաէյաղաՀլլ Ա իացեալ Աղղերէ մո.

Հրատա բակի չիե ր գրամ ական օժանդակ ո լթ-Հբւն եե թո լո ր մեծ ազգերի մ օտ փո րձեցինք արդա­ զովում) է "մէ1է "՛յլ՛՛3 ասաց , ոբ այղ քարոզչու.

ստացել երանիս ին՝չպէս օրինակ (ի. ՝կաաղա՚եեանբ րութիւն^ , բաբեղաԱ ուէՒէւն , Հ ամ ե ր ա շխ ո ւթ ի ւե թեան մ ԷԼ յյրոչ տեղ է ղրաւում Թուրքիա յէց նրա

ո ւս ա ե ո գո ւթ ե աե ձ.աԲՔաՀ. °րեր խն\ Պեաար րուրգում՝, փնտռել , չխե՚ա յ ե լով որեւէ գոՀաբեբոլթիւն , եւ Հոզեբի յԴ որոչ մասի րամս/նման քարոզչոլթիլ.

իւր Հր ա ա ա ր ա կահ՜ Գամ առ ՝է* ա թ է սլ ա յի տետրակ - ոչ միայփ յուսախաբ եղանք, այ շս լ ամէն աս գամ նբ , նկատէ ՛՛ս նեեւ ՛վ Կւ ԱրտաՀա՚նբ , այղ

ների՝ Ու միւս ՀրաաարակութիւԼԽւերի Համար , մեր կարկառած ձեռքբ րոո յ>ն ու ժա Հր՛ով շան թ ա— առէք է լ ւ լ , ա Հէմեւում էր Ս ոսկուայի լրաղրոլթեաե,

ինչպէս «Ա եգու Հա յաս տաւիղի խ մրա գիր Պետրոս Հ ա րւե ց ; Այս լեզուս տօ՜գոյս արտացոլումն էմիայն մ՛ԷԼ Հրատարակուած– երկու վրացի ակաղեմէա.

Ա իմ ո՝նեա\ն՚բ , որ1։ Հեամ եա յ յ ո րելԼանի առթիլ այե< ան–»ոլև> վրդովում բ ու զայբ։ւ յ թ ի , որոնք կաևներէ նամակէ վրայ, որոնք ապացուցում էէն,

տ ա ր ե կա ե 600 ՐուսէէԻ Լո ա Կ ՝Լչանակեց ու Հաս­ այրում են Հայի ^ոգէս , երբ սա կարգում է քԱոր– որ ճէչղ Հէնց այղ Հողերը, որոնց մաս էն յէչեց
այստեղ , Հիմնապէս
տատ՛ուն գումարով ապաՀովեց գ ր ա կա\ն՚ոն\աւոր եւ Հ բ դային– արտաքին գ ո բծեր ի վախ նախաբար Ա* զիացակսյճ՛ տաճ կա կա՛յ, ներկայացուցէչբ

էք * ւԼի ւ փ Քս ս ոլ ճաււբ , ա ր տ ա ս ա ե ո ւած Հո կա ե մ բեր

շարունակ ստաց՛ում ր % (յա սովորութիւն ունէր ա— 24/՛՛––) Ա իացեալ հողեր ե՛ն» :

մէե տարի այն^Հայ լրագրերին , որոեց ուգգոլ - Աւլգեբի բնգՀաւԼ՝ուր ժողովի քա­ Եւ գա այնքան Համոզեցուցիչ ձեւով ասլա.

թեան՚ր Հաւանում էր , ,տաս նեակ օր ի\ե\ա կեե րով ղաքակա՛ն կոմիտէում : ^ ցոլցւաձ– ՝է , որ ես խոբՀուրղ կտամ պարոն Աար.
եր
բաժանՏո բդադրուձհ լ եւ սլատուիրել այգ օբինակեե^ էքս մ էամ իա էի : Ա խ ի թ ար ւո ւմ էի պատրան­ պերին մէկ է լ կա բղա լ Վրացի ակաղե միականն

րբ ն՛ո՛ւէր ուղարկելու, գիւղական շքաւււր գսլրոց - քով ; Ենթադրում՝ էի , որ եւրոպական թերթէ՛բբ Զա\։.աչչւայի ել Բ եր ձեեիչլի լի ի այղ նամակշ, որբ

ւ1ւերիե եւայլն ; խառնշտկել են փոխ Լաբւարարի արաայայտու– ՛ւ ր ւ ւս ձ բացարձակապէս ակաղեմա կան ոճով ել

ք*այց նրա օգտաւէտ գործ՜երի թագն՝ ու սլ սա­ թի ու ոստ սո Վյւ բ ո լ թ ե ան խաղա ցե լ բազմաթիւ ազբէւրեե րի վրայ Հ իմ՛ն ու ա՛ծ , ցոյց է
կովկաս
կր կաղմ ում. է կարն ո։յ Ա ա ե ա ս ա ր ե ան ղոչ րոց ի Հ իմ– խ ա ր Հ ա գր ո ւթ ե ա\ս\ Հ՝հա ; Ա աոնաւոբապէս ի տալիս, .որ նո յնիսկ այն. մ ամանա կ , երբ Թ՛ուր,

նագբամբ, որէ յարատեւ գոյութիւնն ապա՜՝*ովե– վե բ ա բե ր մ ամ բ նրանք յաճաիյ այնպիսի աշխար֊ քիան գրաւած է եղել այղ չրԼսձւներբ, թողել է

լո ւ Հ ամ ար Հ ետ,ա գա յ ո ւմ նա կտակն լ էր իր ոգԼ Հագրական տգիտոլթրւն եե յայտ բերում , ոբ նրա՛նց էրենց վրացական անուններ բ ։ 1595 թւթն՛
Հբատարակւել
կար ո ղութի ւնր ; կարծես թէ ա յ դ եբէլբամ ասր մ ի տերրա ինկոգ– է մի պաչտօնաթոլզթ , պաՀ ւած

Սակայն կարնոյ ոլէս Հայաբնակ կենգրոնական (Լիտա Է ; Նոր վար գբի «Ֆրան /^՚իբէօր^ թերթբ, ՚վբացակա\ւ՛ գիտութեանց ակաղեմիայում ^՝ԼՐ1՚լ
վիլայէթի՝»,
վայրում մւեձ՝ Հայկական գսլրոց րաց ա՛նելու ի՛ բ^~~ որի մ՛ԷԼ սւպւ ահ էր -— «Հո կա եմ բեր եան յեղափ՚ո^– ցոլցակազիր վրացական յի չում՛ ՛են եւ որի մԷԼ ու.

քէիվ՚ր կա սլ ո ւած էր մի չարք դժուաբութիլնեեբ ի խութ եա\ն\ երեսեամեակի տօնակատար՛ութեան վ ՚ ի չ չբԼաեեեվւէ թւում այնպիսիք ,.

Հեա . ան՚Հվւաժեշտ էր նախ ստանալ թոլրքիա^յի Ա՚ոս կուայ ում ներկայ չէր Ս թալի՛ն, որբ Հաեդբս– էլչաէս Ջբլղբր , Պոցիսովէ , Փանեակէ (Բանա)

կասկած՜ոտ կառավարութեան Համ աձա յ ն ո լ թ իլե\բ , տանում է ///րիմի ափին Աոչիում^։ Առչին՝ ո՛ւր,. ԱրտաՀա\նւ, որտեղ ապրում են մէայն՛ Վ^րացէներ,
քանակութիւն՛ են կամ
վճռել կառո լցման Հ ետ կապ ո ւած՜ մի շարք ար - ի յ բ ի մ ն ո՝ լ ո՝ ւ իսկ Տաճէ կ՚նեբ կամ չնչին

Հ ե ս տ ա գի տ ա կան խն գիրն եր եւ կաղմ ակեր պել նոր Գժո լաբանում էի ենթադրել , որ Վ^իշյինսքու չկան :,

բացոսե լէք ղպր ոցի ղեկավարման գո՝բծր է ԱՀա պէս պա շա ժ՚եա կա ն մի անձնաւորութիւն , ա յեքան

թեթեւամտութեամբ, թ ո յ լ կա այ իրեն խո րապէս Ուրեմն այղ ՛ն՛ամակի , Հեղինակն երբ էւազաղ.

՛այս րո՝լորի Համարւ֊ Էլ Ա ան ա ս ա ր ե աւ. ի ե Հարկա - խոցել Ս իութեան վերԼապէս «դաշնակցային » օրէն, ինչպէս ղա վայել է ակաղե միականն երին՝,

ւսր Էին Եգեանր՝ նրա գի ա՛ո ւթ իւն ր ,Հմտութիւնբ , Հանրապետո լթիւն^եբէց մէկի՝ Հայաստանի ժո ֊ արտայայտւում են այն իմ՛աստով,ոբայղ Հ.ողեբբ

աջակցութիւնն ու խորՀուրդն երբ : Ամենադժո՛ւա՛՛ ղովրգի սիբտբ % վեր աղարձո ւլ.ն՝ վրացակաՀն՛ Հանրապետութեան ,

վ1 ին՛ խնդի րն՛ ա յն Էր , որ թ՜րքական կառավար ու -> Ա ակա յն եմ ա\ւ՛ դէպքեր ում , դա աո զո ւթի լենե­ վբաց մոզովուրղին պատմական , ազղաղրական՝,

թի ՛ւնր Հ ր ամ արտ ւե լ Էր արտ օն ել դպր Է թ Յո ռ աո լս°Ր* քա զաքա կան ել ուր ի չ ա յլ Հ է մ ո լնքներո՚վ :

վա Էսեեա լո վ որ րա ց ո ւե լի ք գպրոց՝յչ կար՛ող . Է մօտ րիս ե տեւից , սել ուրուականի նման բար ձ բան ո ւմ

է մի մհ& բնկերոԼ խ°սքբ է Ղ՝ա կբ I ին ի արղաբ, որովՀետեւ այղ Հոզերբ

ապագայում վերածոլել Հ^այեբի Համար քաղաքա­ 1918 թ– Փեար լարի վերԼին օրբ, Երեւանում , վրացակաՀն՛ են% : այղ.
վբ .
կան քարոզութեան վայրի, դառնալ յեղափոխոլ -- շտապ գործով ՛ն եր ս թռա յ Արա մ ի աշխատասե^– (քեզ ուր ի չ բան չէր մնում , այլ ծ^էծ՜աղիլ հարիւրակ

թե ան րո յ ե ո լ կեդրոն՝ , գ ր ա Համար աս֊ւՀբաժեշս. եակր եւ զարմանքից քարացայ՝ տեսնելով նրան պիսի մի ա կաղեմա կան խեղկատակութեան Աար.
Ջա.
Էր տ ր ա մ ա գր ե լ ռուս բարձր կառավարս ւթե աե\րլ , գրասեղանի առԼեւ գլուէսբ խմն՚աբՀած ձեռքերի րայ, եթէ նա ցոլցաղրւած՝ չէթ^էբ կէս են ե*–
Վրաս.
որպէսզի վերջինս իր Պ ո լս ի դեսպանի մ լ. Լոցով Վրայ , մատնեբր մխրճուած իր շքեղ մետաքսա­ պետո՛ւթեանց ներկայացուցիչների առԼեւ։

աՂ.գէ Ք թրքական կառավարութեան վք ա յ եւ կաս­ նման՝ մ ազեբէ՝ մ ԷԼ : պերն– ի ՞ ն չ է մտաՀողւում՝ : Փ ա ռ ք ԱլլաՀին,

կածներ վարատելով ուղի Հարթէր բացմանւ ար - $>յկեբ Աբամ , խն չ է պատաՀել* ՚նաչեան ել Բ եր քեն ի չուլին այնքան Համ՛եստ

տօն՚ութիլն՛ ստանալու Համար X \/ա բնկճւած էբ ու աւհշարժ * շուտ չպատաս­ ՚Լ՚՚Լկ " I Հեն ապացուցել, թէ Ան գա բան եւս

Արղ^ ՝"ռվ ^աՐ"1 էր ա յ գ ա Լ ՝ ե է 1 եթէ ՝ո՝է Եզ– խանեց •.՝՝-• տանի մասն է, այլ միայն՛ կար ս՛ո ու ԱրտաՀանբ

եանե ո լ նրա պէս մարդիկ, որոնք ղիտէին\ կառա­ Հարցումս կր կն ե ց է՛ * Հայաստան ի Հարազատօրէն Հարազատ քաղաք .

վարական րարձր Հ ա ս տատ ո ւթ ի լններ ի րո լո ր ելք ՚Ս՚երոնք աւել են կրղրումբ Տաճիկներին՝, ներբ :

Ոլ մուտքեր ր , եւ որոնց առա Լ շն որՀիւ իրեեց ու­ ասաց ն՛ա : Հանղիստ ձգենք վրացի ղիտնակա\հնեբին։

նեցած կապերի, բաց էին բոլոր փակ գռնեբբ; կարելի բան չէ * մի Հ ա ւ ա տ ա ք , լո՛ւր բ սուտ Մենք Հե ռոլ ենք մ աքից նրանց առա բ կո լ թ ի լե\ւե բ

Այսպիսով լաԼողւում է (է ո ւս ա ց կա ո.ա էիա - կբ լիեի1 * ՝ անել այս դէպքում նոյնքա\ն\, որքան չէինք անել,

րո ւթեան Հ րաՀանգի շն ո բՀ ի լ փարատել կասկած ֊ Ոչ, վատ լուրերին մենք միշտ պիտի Հա֊ եթէ իրենց ակադեմ իա յ ո ւմ պաՀլող մէ*Լնադար -

ներբ եւ ս տ աԱ. ա լ բացման ՚արաօն՚ո՚լթ իլն՝բ , որէս էանք է եան ուրիշ ձեռաղրների Հիման ՚վբայ Հերանք պիե–

յետոյ կառուցւում Է դպրոցի շէնքբ եւ Լրի1– կա ֊ կս* 1լաւելացնԷի եւ լալ լուրերին չՀաւա - գէին՛, թէ կատուի պոչբ քթի ծ՜այրին՛ է եւ ոչ մի

Հ աւո բլում ո ւս ո ւ մ ն ա՛կան՛ անՀ րաժեշտ թ" Լ" ր "(I՛՜ այլտեղ ;

տոյքներովէ ՝ Աիաժամանակ ուսուցչական՛ ռասա–, ք՝այ& ^ ա Ր 9 ենք տալիս եյոբՀբդային Հա յաս -
կասկածում,
կարգեր էին՛ պատր աստւում նոր քաց՛ուելիք գոպ– ԼԵգեանբ) \ո՝չ մի տեղեկութիւն չէւ տուել, թէեւ տաևի ղեկավարներին «մենք չենք
նրանց
բ՛ոցէ՝ Համար, դրանց թւում յայտնի ման՛կավարժ դրան ի ց 8 1 0 տար ի առա Լ նրա խո բՀ.րղով ֊ -ո լ 111 որ մ՚եբին՚էց ոչ պակաս փոթորիկ է ոռնում կա ՛՛ք ,

Ս ե գ ր ա կ Մանգինեանր , Փիլիպոս Վաբդանեանր , Լակց ութեամբ է գե ուած եղել ; ք*ացի ա յգ Աանա– ներսումՓՎիշէանսքոլ ցնդաբա՛նութիմնփց ո*լբ

Տովսէփ Ա՝ադաթեանբ եւ Աբուլեանբ , սրանցից ա– սաբեաևբ թո՛ղել է 202894 թէ չկաք ։

ո ւս Լին երկուս ր մնում են Ո՛ ո ւս ու ս ա ա ՛ե ս ւմ Հայ - ռուբլոլ, ոչ ժամկե­ Հարց ենք տալիս մեր Հակառակորդներէն
պարաա–
.կական՝ դպրոցներում աշվսատելոլ Համար , էս^է տանց ե ւ 5239 1 ռուբլոլ Հ$*ամ կետանց են ձեր ւրնդվզոււՐն ոլ րողոքբ է

վեբԼին՛ եր կուս՚բ անմիԼապէս մեկե՚ում են՛ կարէն մուբՀ ակեե ր յ Պատերազմէ/ վախճանից ի վեր դուք մեզնից

եւ մի էռրբորգի Հետ միասին ղեկավար Հանդիսա­ Ա ա՛ւ. ա ս ւս բ ե ա ն ՝ի երե ք կտակ ա կա տարն ե րից ոչ պակաս իսոստումներ ստացաք, յուսացիք, պա–

նում նորաբաց «Աանասարեան դպրոցի,ի մէւՆչեւ Գէոբգ Եւ֊անղուլեան բ մի շաբաթ Պետերբուբգում ՀսւնԼեցէք , «ՀամաՀ՚այկական» Գ Համա՛գումարներ

նրա կարճատ՛ել բայց շա ա փառաւ՛որ կեանքի վեր– մնալուց յետոյ Եգեա\.\ին մի Հավատարմաթուղթ կազմակե րպԼցիք , ճաշասեղաններ տուիք , պետռւ֊

նւ՛– է տալիս , որով լիազօրում է նրան էր վա ո խար էն՝ թիւն՜նեբին դիմեցիք, Հեռագբներ տեղացիք Ա՛ ՈԱ–

Այգ դպր ո ցբ , ին՛չպէս վկա յում են օտար ճա– «դնել պետական գրամատւունր ո ւս ո ւմ ե ա բ ան ա - կո՚ւա ու այլուր ^ Հայ Գտա ի 0 անձնաժ ողռվՀեերից

նապարՀո րգնեբր , մի «ծաղկեալ () վա ս էա» է եղեք պա տ կա\1\ բո չոր թղթե ր բ , ստանա լ դրա՛ն ց տոկոս– մեզ չէզոքացրէք կ ոլզէիք բացառապէս ձեր

սուլթան ական՛ Ան՝ատ\ո լի ա յ ի , կամ լալ է ասեք նւեբր , ետ վե,րցնել թղթերր , առնել , ծաիսել Աք յւլ Լա՚նքեբով իրականացնել կարս Ար տ ա Հ ան ի վերա–

Հայկական նաՀանգն\երի «անապատէ՝^ մԷԼ։ Վանի թզթերն բստ ցանկութեանդ : Ե*-֊ Եղեանբ բոլոր գա՚րձբ Հայրենիքին գրեցիք ՛ու. խօսեցիք ,մի սար

ռուսական նախկին՛ Հիւպատոս կոլիս-Բա կէ՚։.ի ա֊ արժ ե թ ղթ երբ դե ում է գր ՛ա մ ատ ո ւՏւ \բ իբ են վե րա– Քե լ ի ն ի ն թրքասիրական արտայայտութեան Հա­

,սելով, գա, «իբրեւ մի լէ՚ակատաբ դպրոցական սլաՀե լով վեբո յիչեալ լիազօրս լ թ իլնտբ : Աակայն՝ մար Կարս ԱբտաՀանի Հարցում <ձկո ր չ ի՛ ՝$> պոռա­

Հ իմն ա բ կո ւթ ի ւն , լուր Լ Հարուած է Հասցրել րո - դսաո ւ մ Հն աակաբռաակ I ապատէր կկանտակի գումիամրնասետրէի՛ն, քանինկ որ ո լ - ցիք, Ա՝ ո լոթովին փորձեց իք ներկայանալ ան -

ղոքակաւ ների քարոգութեանր թրքական Հա յաս - կա բ գա դր ութի ւձն բ վերա պաՀ ո ւած է եղեկլտամամ բ շուշտ նո յն ա յ դ Հողամ ասերի պաՀ ան Լն արծարծե­

տանում , որովՀետեւ նրանց դպրոցներբ չեն կարո­ կտակակատարներին : Տիգրանեանր քանիցս բոերռքզո լու Համ ար , ոսկի գրիչ էէ ^ուիրեցիք եւ Հոկտեմ­
ղացել ա-
մրցել դրա Հ\ետ՝ֆ ; Լ^ա՚ն՚ապարՀ որդների քել է այգ ապօրինութեան դէմ , բայց ապարդէւն, բեր 24ին ն ո յ ն այգ Աոլոթովվա օ գնա կանր ,ամբողԼ

սելով այդտեղ ամէն ինչ գոՀացուցիչ ու թարմա֊ Եղեւ նրանից է լ պաՀանԼել է տալ իրեն՝ ն\ո՝յն\ աշխաբՀ ի առԼեւ , կա ր սն ու ԱրտաՀանբ պաՀ ան -
պիսի լիազօրութիւն , ինչ որ տուել է Եւ֊անղուլ–
ցոլ–ց1՚՝ձ տպաւոր ութիւն՝ է թոԳ^*է» –ռւ նկարչու­ Լեց Թուբքիայից ոչ թէ Հայաստանի այլ Վրաս -

թեան սրաՀներբ , եւ երաժշտութեան՛ ղաՀլիճր իւր եանր հ տանի Համար ;

բազմաթիւ դաշնամուրներով, լարային գործիք - /> վեր Լո վ Ա ան ա ս ա ր եան \է՝ արած՜ բա բեգոր ծա—

նեբով, եւ ո՛ւսումնական պիտոյքևերի բազմապիսի թիլննե րի ցոլցակբ լր ա ց՚Լ՚ե լո լ Համ ար, ա ւե լցնեն ք

Հա ւաքած՜ո ւներ՚բ, եւ լուսաւորաւ բնգաբձակ գւս– որ նա կաբինում բաց է արել նաեւ մի ղուտ «Ար^ Անցեալ տաբի, Հայաստանի խորՀրդայնաց*–

սարբաաններբ եւ ուսուցիչների եւ ուսանողների Հ ես տան ոց դպրոցի , որի վար պետ ո ւս ո ւց ի չ ն ե բ ին մ ան տա րեգաբձի առթիւ , Ա ոսկուայի պաշտօնա–

թարմ , ա ո ո լգ կերպաբանքր պատրաստել էբ տուել (հո ւս ա ս տան ո ւմ , դրանք թերթում Հայկոմկուսի քարտուղար Գ* Հ%աբո՝լ–

Լեւոն Տիգբանեանի 1890/ Օգոստոս 30 Պե - Թիֆլք՚ս ի պետական Ա րՀ ես տ աւո րաց ղաբ՚ոց ի շրր֊ թ ի ^ է ա ն գրում էր, ոբ Հայ քաղաքական կետն ֊

տեբբոլրգից՝ գրած՜ եւ նո յն թուի նո յեմբեր $թհ՝ Լանաւարտհեր էին , որոնց Համար Ա ան ա ս ար ե ան ր քում Հ * Տ • Գաշնակցոլթի/ձնբ եղել է արեւմտեան

«Մ չավ» ի 102 Համ արում տպագրո լած մ ի նամա ~~ Հ՚ւարաւորութիւննեբ էր ստեղծել նախապէս իրենց գրամ ատ իրական պետ ոլթիւննեբի Հա կամ էաոլ

ա

կից յ՚մանում ենք ^ ո ր գ պ ր ո ց ի Համ ար Ա անասար֊ արՀ\հստների մԷԼ կատարելագործուելու Պետեր– թեան (օրիէնտացիա) ներկայացուցիչ* իսկ ի -

եան՚ր թողած է եղել իսկական զյԼտվ Հաշւած2,()$42$ բ ուր գի \,իկոլա յ Տեսար ելի չէ ԱրՀեսաաւոբաց րՀ\՚1ք առաԼինն են եղել , որ բ ա ց ա ռ ա պ է ս եւ ամ -

ռուբլոլ տոկոսաբեր արժեթղթեր , ՛որոնք սա կա - դպրւոցույք ; բողԼ"վիս րֆգգրէլել են ռուսական՛ Հ ա կամ է տ ու­

բանի գներով այն ժամանակ կազմում էին մօտա– իք իւնր :
Աա , ի Հարկէ,
ւորապէս 345 Հազար րուբլի , կաբինում է լ մի Հո­ ԵՐՈՒԱնԳ ՇԱՀԱԶԻԶ

ղամաս, որէ մասին\ կտակակատարներից մէկր վչմիաձթ» այնպիսի մի խեղաթիւրումն է

Fonds A.R.A.M
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163