Page 147 - ARM_19-1947_04

սաս՛ա* *

առ ական Մ էութեան շքանշաններով ու պատ ուս՝ բ– սանդր եան ի մ ան» ր ակր կիտ ա շվս ատ ան քր թառերի Հ– Ց– ԳԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ ՕՐԸ

շս/ենեբով : օդտագո րծմ ան լւ\ն ադա ւառո ւմ : քձ֊ ականից թո յ ք ՓՈՆ Տ՝ՈՊՆԱՅՒ ՄԷՋ

Որո՞նք են գ ե գ ա ր ո ւ ե ս տ ա կ ա ն այ\Ն արժան իք ֊ ^ձ՚՚չեզո լթեամբ իմ աո ե րբ բաւակա՛ն նեբգաշնաե Մե1 ք եւս աօնեցինք ՚իաշն ակցո լթեսձն Օ րբ

նեբլլ, որոնցմով իրաւամբ պարծենում է թումբի ամբոզԼութիլն են կազմում, Հանդիսանալով 26 Հոկտեմբերին . մասնակցութեամբ Զ) • Կ* ա ա–

իւրաքանչիւր մաս՛նակից , մեր ՀանրապեաԲ/֊թեան խ ո ւմբի Հ ամար իւր ատ ես ակ գեղեցիկ խ"ՐՔ "ք չի սանուհի՛ներուն :

ամ բայ Լ ա շխաաաւո բ ութիմՆբ : Ամէն ից առաք միայն արտաքուստ , այլեւ իրե1ց որոշակի Հարա­ Ոեմշ ղարղսՀրուաձ Էր ՛Նաշ՛ ա կ ո ո ւ թեան զի։ -

թումբի ցանկին զետեղուած են նուրբ ճաշակով ոլ զատ դո մն՛աւո բումով տ նւմ1շա.ով։ Օրուան նաիազյահր ընկեր ԽորԷն

խնամքով մշակուած հայկական Ժողովրդական 1948/՛ մարտին լբա&տում է Հայկական մողովբ*. Աիւրմէնեաէն քա&ի մը խոսքով յիշեո մեր ինկած

ա ւ – ռ լ ի 4աՂ\ 150 երգեր ու պարի եղա՛նակներ ո ո– գական երդի եւ պարի խումբի գոյութեան տասբ հերոսւեր֊շ. որոնց ի յարգանս , թ՚ւ չսլէ ս նաեւ մեբ

Ր ո 1 Ք է յէրա^է<> Հանդիսացած են մեր ժողովուրդի տարին՝ ։ 1 939 ին Մ ոսկուա յում կա յացած Հայկական ողբացեալ րն կերն երուն, Համօ Օ հ ան Հան եան ի եւ

կերտած ե ր զարուեստ ի թանկագին դո Հաւրներր : արուեստի տասնօրեակէճ գ ե ռ եւս ա՛նփորձ, նոր Ն՛ Աղբալեա\ի յիշատակին , մէկ վայրկեան
ներկաները։
Տասնեակ տաբինե րի լձնթացքոլմ կուտակուած– , կազմ՛ակեր պո ւ՛ած երգի եւ պարէ խումբր արժա - յոտ՚նկայս լռութեան հրաւիրեց ՀաՏ–

թաւ. գարա՝1ն եր ում ու ա զ գ ա գ ր ա կ ա ն ժողոված ա. նացալ բն գ Հ ան ո լ ր ո լշագր ո լ թեւ <մւ՛ եւ բաբճր դբ֊ գ է ս բ բացուեցալ Հ^Աշակ բանոլոր-^ով, յա^ոբգա–

ձերում եղած՜ անկենդան նիւթեր բ, ժողովրդական 1-աՀատականի : բար՝ եզան զեզեցիկ ա.ր տ աս ան ո ւթ ի լէ.\։ ե ր , երգեր

ստեդծագո րծո՚ւթեան այգ աննման գանձեր բ, այ­ ՛Ւր գոյո լ թե ան այս տասբ տարին երի ին թա ց - ու սլաբե ր Սանուհիներու կոզմէ՝ մեօ՜ յաշ^ոզոլ ֊

սօր վերստին՝ շոճն չ ու կենդանութիւն են՝ առնում քում խում բբ ստեդծագո բծօբէն աճել ու դարձել է թեամբ հակառակ իրենց ՝՝ տրամագրոլաձ՛ շատ

մանելով խում րի Հերթական բադրերի մ ԷԼ ռլ։ կատարեալ արՀեստով գեղարուեստ ական մ իա - կարճ մամ տնակին :

կազմելով դրանց ղարդբ : ւոր ^ գտել է^իբ դէմքբ, որոշակի եւ միանգամայն Կարելի է առաԼձիՆ յ՛իշել Վալանսէն Տիկին
Սիրարփի ո րոնք մ եծ Հ աճ ո յ ք
Օգտագործելով մեր անց ետք երաժշտական ճիշդ ուղի : սլսւտճառեցին Պեղիկեան՚ի ե Րգերբ

մշակոյթի, մաս\\ աւո րապէս գուսանների , աշուղ­ Այս ուղին ժողովրդական ստեզծ֊ադո րծոլ­ ներկանեբուն հ

ների, ժոգովրդակա\ն երգասացների , կենցաղա– թեան ա՚՜ւ. ս ո լ ա ո. գաւն՚ձեր ի մշակմ ան , վ երամ շակ ֊ Երկու ներկայացումներ «Աաթե(՝ իկ ել Ար -
& • կ. ե) ա չի
յ ի ն ծ՜է սական եւ Հարսանեաց երգային ու պարա­ ման՝ ել նրա\նց ժոգովբդականացմա1ւ ուղին՛ է : աաշէս» , եւ «Երկու Ա1օթիներ»բ, գն աՀ ատ ո ւե -

յ ի ն արուեստի լաւագոյն աւաԱ դոլթիւնն երբ Սովե տա կան իշխանութիւնէն ստեգծել է բոլոր Ա ս)ն<՝ո ւՀ է ն՛ եր ո ւ կող*ք է » լ^^՚վ1*^ ա պ է ս

խումբի գեզաբոլեսաական զեկավարութէււնբ կ ա– պայմանՀներր մ եր ա զ գ ա լ ք.ն մ շա կո յ թ ի ծ^ագկմ ան՛ ցան :

բոզացել է ճիշդ ճանապաբՀով տանիլ այդ մէու - ու՛ բար գա ւաճ մ ան Համար հ Օրուան բս/ւ՚ա խօ սն էր բնկեր Հրա չ Հ անտ ալ­
ք՛ սւ( որ Գա ու ազգօգուտ
թիւնր՝ ստեգծելով էճքնատէւպ ու Հարազատ կա– Այժմ Հայկական ժոգովրգական՛ երգի եւ պարի գռրծունէոլթ շն ա կց ո ւթեան ա զ գ ա շէն ել
խօ սք ե րով ոդեւո ր ի ք
աարոզական ոճ, Հիմնականում գտնելով իր զար­ խումբր պատրաստւում է գեղաբ ո լե ստակաԽ էէ՜ իլն՚բ պաբղեց շինիչ

գացման ճիշգ ուղին : արժէք նոր ՛ծրագրով աբժա\1 ավայել կե ր պո վ դի - ;

Հաւատար իմ մնա լավ ժողովրդական՝ ստեզծա– մ աւո րելո լ Հո կտեմ բեր եան ոն կե ր վար ա կան մ եծ Հ ան դէսբ փ ա կո ւե ց ա լ «ք* ամ ՛է՛ ո րոտ ան ՝»ով ;

գ ո րծո ւթեա՛ն ողուն , նրա լա ւա գ ո յն ա լան դո ւ - յե զա փո էս ո՛ւթ ե ան ՅՕամեակր ; Ընկերական էսնԼոյ քբ տեւեց մինչեւ ուշ ատեն՛,

թիւ\ններին , առանց բեմակաՂ ացման աւելորդ ( Ա ո վետ ա կա\ն Հայաստան՝) ստեղծելով խա\ն դավա ռութ իւն եւ Հաճելի մթնո -

տպաւո բութիլններոլ ետելից րնկնելու՝ խումբի լորտ մր ւ կոր իմն՝ խումբի բնկերն երբ ամէն &էգ

գեդարուեստականւ ղեկավարութիւներ արաայայ - ՍԱՄՍՈՆ ԳԱՍՊԱՐԵԱՆ թ ա փ ա ծ էէն բոլորբ գոՀացնելոլ ; Վ|ա10շ

տութեա՛ն՛ Հիմնական՛ միԼոցներ բ դարձր ել է ժոգո­

վրգական.՛ պարզ երգն ոլ պարբ պաՀպանելով ժո­ « ՛ԲԵՌԻՆ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՍԱՒ • • •»

ղովրդական բան աՀ իւս ո ւթե ա)ն>. դուն աւո բ ման՝ աՇ. ՎԱՍՏԱԿԱՒՈՐ ԸՆԿԵՐՈՋ ՄԸ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ

ռանձ\։..ա յատկութիւնն եր՛բ , նրա Համն, ու Հոաբ : Ւմ թրքաՀա յ բա ր ե կամն ե բ ք, ց մ ի ֊ բ նորերս , է/որին ցաւով կարդացի «ՏառաԼ»ի մԷԼ Պ•

ք^ացի ժողովրդական նիւթեր ից, խումբի ծբ - մեր սովորական խօսակցութեան ժամաէն՚ակ , է*"^ Պիոնեանի մաՀուան Լո*֊րր՝ ի^արոյական պարտք կբ

րազր ոլմ զետեղուած են ժամ անտ կա կից սովե տա– պաամ եց Հ ետեւեալք , որր ես աւե լոՀրգ չեմ Համ ա֊ Հ ամ ար է մ քան ի մր տող նուիրել իր յ ի շա տակէն՝
լնէ
Հա յ երաժիշտներէ լա ւա գ ո յ\ն՝ ստեգծագո րծոլ– րում «Տ ա ռ ա Լ» ի մ է Լոցով րե բե լո լ ի զ ի տ ո ւթի Տիկէ՛ն՝ Զօրեան եւ ր ամ ուս ին բ ()՝ո ս ա ոմ մ ա սն ա ւ ո ր

թի ւնն երբ , րն կե բ վ ա բութ իլն ր կառուցող ,1 ՚" " Ղ Հայ ընթերց ոգն երուն * վ արժա բան մբ բացին՛ Ֆիլիպէ ի մԷԼ , լաւադո յն

ժո՛զո՚վրդի կառո ւց ո զական ու վե ր ա շին մ ան առօր– « 1917 թ՛ աշնան Ա՝ուսուլի վիլայէթում գբտ– մ ա\նկա վա րժ ա կան ծրագրով ;

եան , ՝)Լ րա վազուա յ լուսաշող ապագա\ն՝ : քևուող թուրք զօր ամ աս ին մ ԷԼ , իբրեւ զինուոր ե– Երրորդ տարուան, դպրոցական շբԼանին սկիզ­

գած՜ ատեն՚ս , իմ թուրք պետ-սպան , լուր առն՚ելով բէ՛ն՛՝ Տ՛է կին Զօբեան՛ առոգԼական պատճառներով

Ա ովեաաՀայ եր գաՀ անն ե ր ի ց Վաբդգէ ս ՏաԼ ~ Ո\Ո շուտով մ եզ մ օտ պիտ ի ժամ անէ Ար ե ւե լե ան ստիսլուեցալ մեկն՚իլ կովկասՀ

եան՝ «երգ ն ո լիր ած Ա ա ա լինին՛» Հ ի ան ալի ստեգ– պարսկական ճակատի գլխաւոր Հրամանատարբ իբ

ծ^ագործ ո ւթ իւնբ արդէն՝ մօտ տասբ տարի կազմում ամբոզԼ Հ ամ աՀ ա ր զո վ , ինձ լա\%– ձ-Լարա րեց Հապ - Ան մ աՀ Ո* ո ստոմէւ ն ի ւթ ա կան ա Լ ակց ո ւթ եան

է եր գա ց ան կ ի զա բգբ եւ բո լո բ նոր ծբագ ր եր ի ճեպ պատրաստութիւն տեսն՛ել, ոբպէսզի սպաս - խոստո ւմ ով վարժարանք յանձանձուեցաւ Պիոնեանի\ն՝

բացմ ան առաԼին Համ արբ : կարօ Զ աքա ր ե՜ ան խ ո ւ ո ո բար ձր ա ս տ իճան Հ իւր եր ր րստ արժան ւո յն եւ չորս ա շա կ եՀրտ ու Հ ին եր ո ւն ո րոնք ձ բիտ բաբ

«ե^նԼոյքի երգբ» , Աշոտ Աաթեանի «Աարտիկի եր– Հ իւր բնկալս լին՝ ՚ Հակառակ ա\՝. Հրաժեշտ ան՚օ թե . կ՝ աշէսատէ ի\ն՛ • Վար՚ժա բան՚ր ապրեցաւ միա յն վեց

գբ7». ել «կենաց ե րգր» , Երուա՚նդ ԱաՀառո լ\ն՚ո լ եւ զէննե ր՚ր ու ա յլեւա յլ պար ա գան ե ր բ այս , գրեթէ աար ի հ Այնւտեգ էբ որ տ ե գ ի կ* ունենա յին Ռո աԱ՛ Ո ֊

ա յլ երգաՀ աններ ի ար գի ակա՛՛ն ո ւթե ամ բ յագեցած անբնակ վայրում , գտնեքո՚լ մեծամեծ գժուարու— մի երգեցիկ խո՚ւմբին Հանգէսներբ եւ թ ա տ ե ք ա -

նոր ստեդծագո բծութիւննե ր բ նո յԼ պէս իբե<ց ար­ թիւններէձ՛՝, այս ոլ ա՛յն կողմ դիմելով, յաԼողե– սէ րն եր ո ւ նե ր կա յ ա ց ո ւմ֊ն երբ , Վ աՀ ագն մ արմն՛ա -

ժան ավայել տեզն են՛ գրաւում ժողովրդական եր­ ցա յ Ր"ԷՈՐՐ գտնելու, Հաւաքելու։ Նշանակուած մաոզական խումբին զ ասեր բ , ին չսլէ ս նաեւ ժո -

գի ել պարի խումբի ծ՜րագրում : ՕգՐր ամէն ինչ կ ա ր գ ա դ ր ո ւ ա ծ էր ո՛ւ պատրաս­ ղովներ ու գասախօսութիլննեբ :

Ա*օտ Հարիւր՛ Հոգուց բաղկացած՜ այդ գեգաբ– տուած աւելի քան վայելուչ սեղան մր իր ՐՈԼ"Ր՛ Նո յն՝ դպրոց ին՝ մ ԷԼ պաշտօնավարած են ո զ -

ուեստական՝ միաւորի մԷԼ ե\Լ՝ բացի երգեցիկ խբմ– կեր՛ուխումով : բացեալ ԷԻ ո լրէն Տէարգաբեանր եւ Վտարանդին՛

բից եւ պարողներից , նաեւ ժողովրդական գոր - (Արամ Ջարրք) : Գազան իք չէ ո՛ր Հայբ օտար

Երր բարձրաստիճան այդ Հիւբեբր զարմաց­ վարժարաններուն առԼեւ իբ քսակք լայն՝ կր բա­

Լիքների խումրբ (շւ\ի , քանոնդ թմբուկ ել թառ), մամբ ու Հիացմամբ վայելեցին իրենց պատուին՝

գործիքային՛ մասբ գերազանցապէս Հունդէս է ղա­ նայ՝, բայց Հայ վարժարանին՝ Հետ սա նթիմն ալ կր

սարքա՛ծ սեգանր ու գլխաւոր Հրամանատար ր , Հ ե֊ սակարկէ : Պիո(ւեանբ ս տանձն ահ՛ էր Գա՚Ր"^Թ

լիս է1 ո լա գա կցողէ՝ դե բում : Ա երթ ՚րնդ մերթ , տաքոքբուելով իմ պե ա սպայից , տեգեկացալ որ

որոշ (Վանա, Ա ասանի , Ա ուշի ռազմ՛ական , փո­ նիւթական՛ հոգբ եւ Ն ան ր ա բե ռն ո ւա՚օ՜ էր իր ղասե­

սեգանբ իմ ան մ ի Լա կան Լանքեբով է պատրաս­ րով։ Ուսուցիչերբ սլէտք է վճարուէթն– . բայց

թորկա յ ո յղ բ՛ո պէնեբ աբւոա յա յ ա ո գ ) պարերի Հա­ տուած, ինձ իր մօտ կանչեց ու երբ ինձ Հարցրեց

մար օ գտա դո րծւում է նաեւ զուռն՛ան ու մ եծ Ի՛ կեր Պիո՝նեան ստիսլոլած– էր ապրիլ չափազանց

ու իմացաւ որ ես Հայ եմ , Համբուրեց ճակատս եւ իւն այո զութ եամ բ :

թմբոլկբ ; բոլորի ներկայութեամբ յայտնեց իր Հիացմունքր

Հա յերի բն դո լն ա կ ո ւթ ի ւնն եր ի մ ասի\ն՛ առ Հասա - Մեձ֊ զոհողութ1.ւններով էր միաի ոբ կրցաւ
ի վերիոյ ստիսլուեցալ
Հայկական՛ ժողովրդական երդի ել պարի շարունակել գսլրոցը որ

խումբի ա չքի Հր\նկն՚ող մենակատար երգիչ ե ր գ չու– բակ եւ նրանց քաԼութեան մասին ի մասւն՚աւորի , փակել իր գոլաՆեբր •

Հիներից, պարող սլարուՀիներից են՝ վաստակաւո՛ր՛ ասելով որ Արեւելեան Պարսկական ճակատի կ (՛՛՛­ Պիոնեանր ընկեր Յովնսձնի հրաւէրով գնաց

արուեստադիտուՀ ի Ե՚֊գէնէ ք՝ ա ս ե ան ր , Վարդանա ու ին 15.000 ռուս բան ակր, յադթուա ծ– մեզմէ , մեզ քԻավրիզ իբԼիեւ կեգր . վարժարանի տեսուչ։ Շատ

Մ աթէ ոսեանբ , Համ աղաս պ կարանեանբ , Լուսիկ աք՛ձ՛և ատ ուր լինելու ՛վրայ էրէ երբ ՛Բեռին իր 2000 յարգուած էր եւ ս ի ր ո ւ ահ : Աքնտեզ էր որ տօ&< -

՝ւ՝ոշեա\ս՝բ , Վաբդգէ ս Ո*աշիտեանբ , քիօգա Աաֆար֊ Հ , ո յ կամաւոբներով նրա՛՛֊ ո օգնութեան Հտսալ ու ուեցաւ իր ուսուցչութեան ՅՕամեա / յոբելեանը։

եա\ն\բ , Անժելիա Հյ աՀնաբաթեան բ, Արամ ա յ ի ս մեզ ստիաեո ետ նահանջելու . . .» :

ՄԵՍՐՈՊ ՀԱՉԵԱՆՑ Վարյ֊արանէն դուրս ունեցաւ հանրային շատ
:
Ղ^ազաբե ան\ր եւ ուրիշներ, ոբոնցից ամէն՛ մ է կն ու­ բեզոճն գոր հ՜ուձնէութիւն

նի՛ իբ կաւ ո արոզակ ան՛ աբժաՀն իքն ե րբ : Յարգան՛ք ի՛ր յիշատակին :

Խումբի գե զարուեստական– ղեկավար , Հան - ԱՌ ՈՐ ԱՆԿ է Ս • Տէր Դաւթեա©

բա պետութեանն՝ ժողովրդական ա ր՛ուե ստագէա Գաւառի մեր բարեմիտ թգթակիցներր կբ

թաթուլ Ալթ ո լ\՚1,ե ան ի թ ա փ ա ծ ստեղծագործական գանգատին վերԼերս թէ իրենց տեգական Հանդէս­

մեծ՛ Լանւքերբ զուր չեն աՀւ՝ցել% Նրբազգաց երա - ներու .նկաբագրութէ ւնն երէն կբ զեղչեն՛ք դեգար–

^՜իչա ւ ժոգովրգական՝ զուլալ մեղեգին եր ել ան - ո ւ ե ս ա ա կան յայտագիրնեբ ո ւ)ն մասակցոզնեբուե՝ ԽՈՆԱՐՀՆԵՐՆ ԱԼ ՅԻՇԵՆ՚Բ

խառն ար ո ւե սա ի ս իր աՀա ր , մ Է՛ Հա ան Հ աՀն՚դ էւ ս տ ու ան՛ուններ բ : «Յառաիի հոկտեմբեր 26/՛ թ է ՚ ֊ ր ուձիրոլաձ֊ էր

որոնոգ արուեստագէտ է թաթուլ Ալթունեա՚նր , •Ան արդար է ա յս դիտ ո գո ւթ իւր : «ՏառաԼ»ի կոմիտաս վարդասլետի մահու՚ան տարելիցին։

ոբբ էսումլՀէ կազմակերպման^, առաԼին տարթե՝՝ե–~ ներկայ ծաւալր շատ կրճատուած ԸԷԼալով, ստիպ– Կարդացի մեծ հ՚ե տաքր քր ո լթեամբ ու յանկարծ

բից զայսօր քբտնաԼան ա շ էս ա տ ա ն ք ս ւէ ՛երգի եւ ուած ենք լ աճա էս Համառօտել այդ նկարադրոլ - միտքս ինկաւ մահ ո լան տարեդարձը "էր^էի րն՝ -

պ արի խ ո ւմբ լէ որ ա կա կ ան բ ար ձր աստիճ ան ի Է թ էւ ւնն երբ ո րո ն ց մԷ9, զ մ բա խտաբար , կբ պակսթն՝ կերՈչ մը՝ Յարութիւն Պիաէրեանի :

Հասցրել X չափն՛ ու Համեմատութիւն ր • կաբելի չէ վերԼապէս Համեստ աշխատաւոր մըն էր ան, շարքայի՛ն

Պ ա րա յին մ ասին՛ գեկավար Զդուարդ ՛Մ՛ան ո ւկ– Ա ք> ւնակներ յատկացնել աե զակատ՛՛ երեկոյթի մբ , հաւատաւոր ԳաչնակցակաՀև՛ մը որուն անոմնր

եանբ ն\ոյն պէսստեգագոբծակաՀն՝ սերտ Հ ամագոր - մ ա ր ւլ ա կ ան Հանդէսի մբ կամ ֆութպո լի մ բցումի զարմանա լի զուգադիսլութեամբ մր կապուած կը

ծ ակց ո ւթե ամբ գե զարուեստական ղե կավա ր ի Հետ, մբ նկարազրութեա՝՝.ց : Զկայ գաւառական՝ շրԼա\ն՝ մնայ, մտքիս մէէ՝, անմահ կոմիտաս ի յիշատակին

զ ասա ք արակել ու աճե ցրել է ե րի տ ա ս ա ր դ պարող մր որ շ ո ւն են այ իր շաբաթական ժոզովբ^ Հա%գէ– հետ :

ա ր ո ւե ս տ ա դէ ան ե ր\ի ալս ներդաշնակ խում բբ , ո րՐ սբ կամ մրցոլմբ : խմբագրութիւնս պարտաւոր է 1935^ հոկտեմբերին էր, տխուր օր՝ մր : Ծանր

ամբոզԼ էսում բի աքն բաժան մամն՛ է կազմում I մ տածել \\աել ա յնւ՝ ր՛ն. թ եր ց ո զն ե ր ո ւն մ աս ին\ որոնց հիւանդ էր մեր սիրելի Յարութիւնը : Բոլորոլեր

ի*ազմ աթէաւ ոճաւո բուած՜ եւ աբժէ քաւոր պաբե րի Համար շաՀեկան չէ այս կամ այն Հանդէսին էինք իր. անկոզինին շուրթը, իր ընտանիքն ու

առկա լ ո լթ իւն բ խումբի խաղաց ա\՝՚.կո պա բար - անցուդարձբ : ՝ մտերիմ բարեկամներ։ Յանկարծ մեր ձեռքէն

ոեստի բ՛. ադա լառում էդուարդ Ա*ան\Ոլկեանի կա­ Մ եր բուռն փավւաքն է քաԼալերել Նոր Աե - խլեց «Յառաիր որուն մէջ կար՛ Կոմիտասի՝ մահ ֊

տարած Հետաքրքիր պրպաումների արգասիքն է% քունգի սլա աւա ինե րն ու մ անկամ ա րտո ւՀ՚ին երբ՝ ուան գոյմը ։ կարդաց ու աչքերը լեցուեցան : Լա­

Ժողովրդական գործիքների բա՛նիմաց դեկա - իրեն/ ց ան ո՝ւնն ե բ ր Հր աաա ր ա կե լո վ մեր թերթին ՛յ ի՛նք իրեն հետ :

վարնե րից է Ազեքսա\նդր Ազեքսա\\ գրեան բ , որն իր մԷԼ, բայց մեծերբ պարտաւոր են երբեմն ցուցնեք •Բա՛ն՛ի մը օր վերք զթքն ալ պիտի յանձնէթնք

Հ ե րթէէնՀ դ ո րծ իքխերի ^է^Դ. առա ն՚ձն այատ կ ո ւ–* իրենց «ՏառաԼ»ի լայնքն ու երկայնքր : սեւ հողին։ Տարիներ անցեր են, բայց չենք կըր֊

թիւննեբր Համակերպել է խումբի բնգՀանուբ ո– Ուրեմն կբ խնգրե՛՝ ք որ մեր թզթակիցնեբբ ցած մոռնալ իր, յիշատակը։ Բարեսիրտ ու նոԼիր–

ճ թ, ^ նրա գե գա ր ո ւե ս տ ա կան կա ա ա ր ո գա կան՝ պա - խուսափին աւելորդ մ ան րամ ա սնո լթ ի լեն ե ր է հ ւ ուա ծ ընկեր • մը\1՛ էր մե ր տարաբախտ Տ ա բ ո ւթ ի ւ–՛

Հանիներին : Առանձնապէս ուշագրաւ է Աղ^Ք ՜ գրեն աւելէի ամփոփ ու մա\1 աւանդ .ընթեռնելի ։

Fonds A.R.A.M