Page 150 - ARM_19-1947_04

<ք Ա / I Ա ՛Զ աա

գոց հագո,սս,Կ"լստէԼ "ամ՚ԲԿ * ։ Ուշագրոլ.
էէ Վ ս է դ Խ ֊ ֊% ս է ե մս՚Հդոց
ԶԷԶՈ-Ւ ԲԱՐԵԿԱՄԻ ՄԸ ԿԱՐԾԻքԸ թեամր գիաոէչՔէն

քալոլածքբ , ւրիզէ՝ն Պրիւքսէլ աաակերբ աար.

Նամակ առ եարգուԱխ Բազմաթիւ առիթներ ներկայացեր էին որ բեր է. կբբ ֆ ք ա կբ մա&էէք կարծես, Ֆրան՛ .

<կելճէքա անցնէի , բայց էէի կրցած օգտուիլ ժա­ սայի հեռաւոքէԿ արուարձանն է որ կ՝երթաք ։

մաբակէ սղութեան պատճառաւ։ Ուսերուս ՛վրա ք ճամբոլ քս>9քԻ՚ս "Լ մԷԿ աւԼերակ քաղաք

(Բ . ե ւ վերշիճ ս՛աս) ւլվ-ուած պարտականութիւն մբ այս անգամ ընծա­ կամ շէնք.. Ա*ղչ երթ ու դարձին, Պբիւքսէլի
:
յեց լաւագոյն պաաեՀութիւնբ մեծ կա յարա* Ղ ա տ քանդուած աեղ չը տեսանք

Կրնան այլասեռածի մը մեղքը նետել իՀլ լ֊, Ջէէ ճաԼչԼաբ *վելճբքաե ; ք*Ն.–չ որ գիտէի իբ Գրեթէ.. բաո\տմամբ ուրիշ երկիրներու, Պելճի.

րեէէիս , առանց ըմբռնելու խորունկէս Գսյս"՝)այ– մասէն , քարված էի շարժանկարեեբու ժապաւէն– քան ո լազաթ Հասով դուրս ելած է, ինչպէս
բսաւ Պելճիք ծանօթ մբ;
բե՚նաս ի ր ս լթ՚րւձ* ը , այն որ էլսւղէ էր աԳԳՌ Խնեք ներէն)—֊ իձչպէս «Օլ՚իորգ Կէօլմանի Ամուսնու ֊ մր երջանիկ շեշտով

մ սւ ա ւո ր աւե էէ բարձր մակաբղակի մբ վյ՚աԱ - թիւնը» , «Հերոսական Տօնավաճառը» եւն եւ ֆրան սա) եկողին Համար , Պ րիւքս էլբ անս.

ո անց աեսնելու նաեւ առամբ նման, Հայբեեաբ,ՈԼ֊ մէկ երկու նիՀար գրքոյկներու տուած ա ե ղե կոլ– բացատրելի ճոյք պատճառող անակնկալ մբն է;

թեան մը , մին ակո՛ւթ ի ւն՛/լ , խորթ՝ մնալու Նւը : թիլնԱեբէն ։ Աակայե եց ծանօթ րլլ"Ղու» Հազիլ ոտքվԱ՚֊Ր» ԿԸ նետես կայարանէն, յիշո.
մասնաւոր Համակրութիւն տակաւին
Գիտես թէ ազգութիւն մր ունենալէ ասաք ապ­ մը ունէի եւ ղութիիդ ո I տարի ետ կ՚երթայ : Լսած էինք

րինք իբրեւ մարդկային էակ ե լ իբր այդ Վ ղ է – ունիմ այս փոքրիկ ո ւ ֊ գործունեայ ժողովուրդին որ ամէն ի ն ռատ է այստեղ, սակայն երբ աչքե­

մ ի խօսա կցութեան մէկ ենք տիեզերքէն Հետ Այս Հանդէպ հ որ երկու պատերազմներու ընթացքին րովդ կբ ա. ես՝ երեւոյթր աւելի տպաւորիչ է.

խօսակցութեն՛էն՝ է \որ ծնած են կրօնքներ •. քա­ ապացոյցը տուաւ իր արիութեան՝ Խաձւոլթներ երնէ բերան լեցուն՝ ամէն տեսակ

ղաքական վար դա պե աո ւթիւնն եր ը9 էմաստսեբու– Կիս - կիսկւ յբ ծասօթութէւեներով բայց ապրանքապնբեարնէք–ներ1 Ուտելիք, իս մ՛ե լիք, Հագնելիք որ.
յ 1լ ի յ ն ա յ ի
թէլնն ո լ ղիտութիւնը։ Կհուզենք գիտնալ մեք ար ա մ ա գր ո ւթ ե ամ բ էր ո ր ճամբա խզես։ Երեւակայեցէք Ֆրանսան՝

ինքնութիւնը ե լ գազանիքյլ մեղ շբկապատո\էակ– Առակին ն ե գո ւթ է ւն մ աքս ի պա շտժ՚եեանե - ք1ա9ն3.9^5ո »բ աով ԱՐ երջանիկ օրերոմւ՛, այս տեսակ

նեբոլն եւ իքերուն Հ էւ մենք մինակ կբ ղ ւլ սզ> մեզ րէն՝ ։ Հէն էն ի վեր չեմ սէրեր Հակա կշռ է պաշտօն– առատոլթեւ առնելէն կ՚անցնէինք ե լ նայուած­

այս սահման– եր ուն վյըայ, է*** է "I՛ ^ԼԼՀ և՝շանճէ թէ եաներբ, եթէ նոյնիսկ ա՛նոնք ըլլաս քաղաքավար քով Հքչն աքԻսՔ աատ՚ուհբ ղա յն , իսկ այսօր ,

ստացական տա բ բե բէ\ւ՝ մէկն է մեր ազգո ւիլնը , ու իրենց քննութէւնը մակերեսային : Անմիկապէս տաոիւ ե ոոէհկանքէն յետոյ արտասովոր Հետա -

աեՀբաժեշտ ասչրեչոլ եւ մասամբ մեր ինք1Լթիլ– մէտքս 1լ է յՏնա յ ւլ ր ա ւմ ա\ւ շրկան ի էի րան ս ան երկու­ բրքրոլթեսք կբ զ իա ես ցուցափեղկերբ :

նբ ձա՝. չնա լո լ եւ գա բ ե րէ ե ե կող մ եր էւ ա 114 լահ - քի բաժս՝ող գէծը։ ԱնՀանգէստ ե լ կղայիս վիճակ Պ ե լճ ի^ձլ՚՚ւ՚նե բուն առեւտրական. մողոՎոլբգ

քէն Համապատասթան մթնոլորտէ մբ մէկ ւՀլրու– բլլալոլ վպոո՝ իրենց խանութներու թիւն է;

թեամբ^ է ր ա ւլ որ օ՝ ո ւե լո ւ ։ Երկրորդ կրօնք մգ եթէ մր 1լ ունենա յի երբ կր մօտենա յ ի ն ք էթ ա լօն՝ սիւռ

կ ուռես , կրօնքէն վերկ որ կր ծառայէ գրեէ Լոյե Ս^ին , կայարանը։ Հակառակ որ տրցակներով Հաշիւ 1լբւմ այգեօք մէկ Պելճիքացիին մէկ

հպատակէն , այսէ՝նքն. մարդը մ է Լակ չձգելդ տիե­ նամ ակներ խնամքով պաՀ ուած կ ԲԱա յ է ն գնաց­ իյանոլթ չք-՚ա՞բ, ա քնքան շատ են անոնք յ ի պա­

զերքէն առկեւ , տալով անոր՛ փ Հարկէն սլարալէց քէն՝ զանազան ծակն ու ծուկը , նոբէն աղատ չուն ք տիլ /.բենյզէաք է բսել , թէ ցոլցաւիեղկերր կբ

մ խ է թ ա բութ էլննե բ ե լ ղսպելով աԼոր չա ր Լ ա ւլւլ— չէէ քաշեր Լինչել շոգեկառքին՝ մեկնումը։ Նեղ օ– ծփան՛ մաւութեան մէչՀ ե լ յաճախորգբ Հ,րապոլ֊

ներր նոյ՚-քաււ պատրալից սարսափով մը ։ I բեր ո լ գէշ յի շատակսե րը ալ, թռցուցին ա յս անգամ բեւաԼՈԼ . Տօ-^հևւել/.ո.ւ֊ ,, շլատ ծախեէրու մտաՀ՚ոզ ոլթիլնբ
եր խորՀէլ տուեր
ալ , մաքսի պա շտ օն ե ան ե ր բ եւ ո ստ է կանո ւթե ան Հ ազար տ\ակ Հնարամտութիւնն

Հոս է Հայրենիքի միլ օզաակարութէլկ ։ իր քննիչները։ Երանի անոնց, որ &ւբո պա յէ աԱ ՛էաց­ է խտնա վզաններուն ։ Դժբախտաբար աղքատ էի

Հաւաքական կե ան քէն՝ մ էկ անՀատը 1լ ապը^ աւե լէ եալ ՝ՀքաՀանգներ բ պէաէ տեսն են եւ վա յելեն՝ բա– պելճիքաքսն ֆրանքով ու եթէ չրլյար մեր թան–

ապաՀ,ով, աւելի դէ*֊րէն , էքԼս^՚Լոլ– Համար էրկա - բիտները–. կագին՝ ք րեէւեբ Պետիկեանի Հիւրասէրոլթէւնր

նիկ որովՀետել ամէն՝ Հայրենիք ոլնեցողնկւը եր­ Եթէ ձՌԼԼա րե\1՝ութէւննեբն ու , պելճիքական ս ա է պուֆ՛ պէտ է բլլա յի կէս ա\՚՝օթի Փ արիզ վե՝–

կանի կ շեն, կան դժբախտներ նոյնիսկ էրեկ Ջրկ­ քազաքներոլ ֆ ր ան ս ե բ ԷՀև՝ անուննե րը , ճամբոբդր րագաոնլ է

րէն մէկ, օաարակա՝.է մր աւելի օաարակա ։ Կր էնքնփ բեն կը կարծէ տակաւին Զէրան սա յի մ Էկ ։

յիչեմ ա յ ս առթէլ քա֊ մէկ յօդուածդ «Հ յ ք՛ո յ– Լ>ոյն տուն՛երն ու շէնքերը, մէայն թէ , Հոս, քա– ԻՐպրաքազաքո շատ կբ նմանի Փարիզին,

մին» մէկ ո*–բ մեր Հայրենաբաղձութիւնը ո վե - զա քն ե բ ն ու գէւզե ըր կը գան ո լէ ն սի թէեւ ս\ելի մաքուր։ Ա՝ իայն Հանրակառքերբ քի ք

բածես տեսակ մր ախտիւ II ւ ատիկա Հ Լար յլո ր ու­ կբ զգաս որ խէտ բնակչութէւն ունեցող երկիր մո մԼկազա^եան են՝։ Ստորերկրեայ երկաթու­

թէ ւն կուտայ ինծի աւելէ լայն չափով մր ամպելու մթ1> ես , եւ մ արղէկ ա պր ե լո Համ լ զարկ ղիի պմլասէն , երթեւեկր կբ կատարուի ճամբա–

մեր Հայրեեասէրոլթէւնը, այսրնքն նկատ\լ զայն տուած եե ճարտար ար ռւե ստին ։ \թխնելոյզները կր նե բոլնվրա քէն ։ Բազմ ո ւթիւնբ իրար 1լ ուտէ փո–

նաեւ մեր" ոսկորէն ու միսին՛ մէկ անցած բ ւն մբ ։ մ կրատեն տեսաբան.բ ո լ սեւ մուխէ, վեՀափառ զոզՂեուն մէկ, այգ պատճառաւ ալ կենդանի է

Բայց Հակառակ այս բո՛լորին , անիկա չ կրնար թագաւորո լ թ է լ ն ն է որ ^է1՚չէյէ։ Եր կրաբան՚ակա\ե՝ քազայւ։ Տարօրինակ երեւոյթ, Հակառակ տարի–

ՎԼԱալ մեր գլխաւո ր կոչումը։ Աարդ ենք ա^ էն բա­ տեսակէտէն էոկ նո յն Հ ո զա շե ր տն է , երկու կող­ ՚ ե * ։ ո լ I պա՛ն իա– կան տիրապետութեան տակ գբտ–

նէ առակ։ սւ մարգ ենք երբ մեր մտածո մով կր մ՛ բն ալ մէեւնոյն՝ ղո յն՚բ ունին Հ ե ր կո ւած ՝ ղա շտ ե– նոլ՝ե լոԱք , մ այրաքազաքին՝ մ էկ չկան սպան իական

մնանք այգ բոլորէն վեր առանց ուրանալու մեր րր : Ս /՛ակ տարբեր ո ւթ է լ ն ը , ղիծէն աս դէն , խա­ ոճով էնքեր ։

յզգութէւնբ։ Այսպէս մտածումէն՝ կուաամ չո նութներ բ, ղործարաննեբբ կր կրեն Տ^էւբօն , Տի*– Պեճիքա ենք*** եւ Ամերիկայի Աիացեայ

կարեւոր տեղ . Ա%ոբ մէչ է նու^-^ոյ*, ^–.^ ^ անո՜լյնւեոո, իսկ գիծ էն՜ ան՜գին՝ Վսճ՚տէրոլն, ՆաՀսֆգներր կ՚ապրինք կարծես ։ Վեբկին նորաձե–

րանքբ; Ու այս սաՀմանւեբուն մէչ կարելի է տես–^- լութկսմբ ամեբիկեան կառքեր Հորս կողմբ։ ն)ա–

նե, արուեստի լա լաւ լ ո յն՝ բմբռնում մը , անՀբա - Այսպէս է գէթյ Հպա^ցէկ տպաւոր ութի ւն բ ալ Քնհ– 1ա ս,մ ե ր իկեան ս՛պիտակ Հ աց ՝ շաքար բ՝
Հ %արին–
ժեշտ մեր ազգին ո բուն ար տա յա յա ութիւնր եզած պատուՀանէն կախոլած ճամբոր դէն. : $ ետաւլա– սն պ ^ ֊ . ^ ^ շ կւՐ^է,էԱ\լբը

է միշտ զգա ց ա կա ե , առաւելապէս վիպա յէն ու ա– յ • 1 քանի մբ օրուան շփումս եւ ՛ո ւս ո ւմնա ս ի բ ո լ.- քխնձորո, զոբծիքեբ՝ ամերիկեան, մ ի ծիծա–

տիկա ն՛ոյնիսկ խորՀրգային Հայրենիքին մէկ, այն թէլնս զէս բերէն ա յն եզրակացոթեան թէ սխա­ >/թ մէքխմորխեողէնշնո..՜. Հ անդամ ամմաեքբբիոկւեատծն , է* պատրԱմաասն–ի
, տաքցուր եւ կեր :
ձկանէն երբ գրկողներէն կբ պաՀակուէբ , Հայրե - լած չէի : ^ելճիքայէ Վալօններբ եւ Ֆրանսացինե­ տուածած :։ Բադց կափարիչը

II ա ս ի բ ո լթեն էն; Հեռու ,մէկաղգա յ է ն բմբռն՝ում մբ ։ րէ բաժնոզ սաՀմաԱը, պատմութեան, աեբացատ - Գործնական մողովուրդ, Պ ելճ իքաց ինեբբ եր.

Պարզ խօսքով, փափաքելէ է Ունենալ ագգա - րեչի ու Հեգնական խազերէն մին է ։ \, ո յն ժողո– տարի առաք արդէն։ Հաշտուեր են մեծ Հովա­

յին գրականութեան կոզքէն՝ ուրիշ մը որ փաստէ ր ՚Լո՚֊ՐԳՐ յ նո յն լեզուն , ն՛ո յն՝ բար քերբ ։ նաւոր մբ ու ն՛ե՜՛. ալա. գաղափարին՛ Հետ եւ այսօր

մշակոյթ մբ, բարձր որակ մ ը ։ Ու ղգաէէ՝ է ս՛,1" Երբ կր մ օտենաք Ալզասիւ՝ եւ 1լ ան ցն՝ի ք գե բ– կ՚ապրին շատ Հանգիստ; Գիտեն որ փափաքն
իրակնԴ I է*. Հ •ք–^.««« . ւ–լաււ։սս որ աբագլաքս
պաՀանկը նէոյնէսկ անոնց քով ոբ կը մնան ազգա– մ տնական սաՀմ անը , ա՛մ ի կապէս կբ զգաք թէ Օ–

յէն սաՀմաններոլ մէկէԲոլոըն ալ, եթէ Հնարաւո– ա ա ր երկիր կբ փոխագրուիք։ հէնքերու ոճը , Հեր­ կանուբթաիռւբնբ տարբեր բաներ են ե լ «անկախո

բոլթէլն ունեն՛ան՝ , պէտի գր(քն\ օտար լեռրլով մբ կուած Հոգին տեսքն ու գոյնը կը փոխոլին ։ Ա՝ար­ թիւ(նՇ՛»ար.) բառբ՝ երբեմն շատ առաձգական :
Հ. ԱԿՈՆԱՑԵԱՆ

աւելէ մ եծ Հասա րակոլթէւն ու Համբալ ունենա -

լու Համար։ Բոլորն ալ կբ փառաբանեն, այն Հայ–

բենակէցները որ կր փայլէն միկազգային գրակա­

նութեան մ էկ , թէեւ ա յգ փ առա բանա ւթիւնն աք ե լ ներաշխարՀ մ ը ։ Ներվալ կը մնայ օրինակի րր, մղած պայքարները; Ան, կ՛արդար ան այ նոյն­

չափազանցուած բան մըն է, երբ նկատէ ուզենանք Համար, մինչ իր շրկանիև շատ աւելէ Համբաւա­ իսկ ՛իր ստեղծած Հայրենասիրութիւնով եւ տզզա­

անվւառունակ վախճանը Հա յեր ո լ կոզմէ օսյար լե­ ւորն.ե լ է ո ււ ո ււ ւա ծ են արդէն՝ յին գիտակցութիւնով; Սխալներուն մասին կարե­

զուներով գրուած գէրքերուՆ մեծ մասը։ Նկատելի •ԱՀա ազատութիւն բ չէզոքէ մը գրական* լի է խօսիլ միայն բնգոլնելէ վերք այս ճշմարտաւ–

Հ ա կաս ո ւթ ի ւն մբ եւ ստոր ա զ գ ա ցութիւն՛ մը կայ գետնի վբայ : ժ * պէտք է նկատէ ունենար ա յս թիւնբ։ Կարելի է քնքեադատել անոր վարդապե­

նո՛յն ատեն ա յ դ պինդ Հայրենասիրութեան ետէն , մ ան վ։ ամ ա ս\Լ՝ո ւթ իւն ներ՛ը երբ բո լոր չէզոքն ե ր բ կոկ տութիւնը , բայց ով Հայրենասէրներ , այդ վար­

որ կողմն ացո յ ց ի մ բ խեէ թեղած ասեղէն պէս կր տայ կուրէն էբրել կամակոր էակներ , անպէտներ դապետութիւնք, մեր առաւելագոյն Հայրենասի–

դառնալ ակ ՛ու ձախ : ք)լ կաբելէ չէ դատապարաեք նաեւ։ Պէաք է մէանղամ րնդ մ է շտ դրուէ այդ ղա– րութլլնբ եղաւ ժամանակ մ բ ։ Ու ո՞վ կ՚երաչխս՛–

երբ մէկը չէզոք կբ մնայ այս վւրփուրներոլն առ֊ ն ազաւ՚ո ւթ է ւն՚բ չէզոքներուն միկեւ : ւոբէ թէ ձեր գտած ճշմարտուիմ իւնր անկէ աւելի

կեւ ։ Հրապարակր ողողուած է անոնցմով^* էիեկու– բան մ շ կ՚արմէ կամ պիտի չՀիննայ անոր պէս օր

սացումբ անՀրաժեշտ է : Պարկեշտ ոլ խղճամէա Կա բղալով նմ ան դատապարտ ո ւթիւնն եր մԸ.1 " է Ի տ Ի չ՛՛լա խարտ կա ի ուրիշ վարդապետս՛–

զբող մբ չ ի ղրկիր շաՀագո բծել այդ անկեալ վի­ կ՚ունենամ նաեւ ցաւ մբ Հ * Տ * Դաշն՛ակց՛ութեան թեա\ւ՛ մբ կոյր մոլեռանդներէն։ Գաղափարներր

ճակը, Հայելի մբ ձեռքին՛ կախարդել ժողովուր­ Հանդէպ որուն ոչ միայն ես այլեւ շատեր կբ պար կէ յեղաշրջուին,։ Կարեւոր բ անոնց մեր ազգի"՛*

դը^ զուարճացնել զայն տակաւին զա՝՚ազսքԼ Հտ­ տիե իրենց ազգայիԱ՛ գիտակցութիւնը ։ Զ ա յ ն ու՛ տուած բարիքն է ; Ու Գաշն ակց ո լթիւնբ տուած է

պիտ ո ւթի ւններով կամ աժան ոգբերով ա յն ար - բացողներն իսկ, եթէ աւլնուութիւնն ու կարճոգու) անՀ ուն բերք մբ : Ո՞վ բսաւ թէ ա\ն՛ չ ի կրնար օգ­

ղա բացում ով թէ աՏ1՝ոնք կը գո Հացնեն մեր Հ ասա– թիւձ բ ո ւնե նան իկ՛ ելու մ ին չեւ իրեն ց մ ան.կոպ տակար շլլալ տակաւին ; ՝Բաղաքականութիւնբ Ա՛­

րակութիւնբ ։ Մնաց որ ժամանակաւոր կեանք մը թիլնւբ , պիտի բմ բռնեն ՚)*ա շնա կցո լթեան գերբ է նակնկալներ ունի միշտ։ Լալ կ ՚ բ լ լ ա յ որ ՚՚՚-ս՚յիՔ

ունին միայն։, կախարդական՝ այդ Հա յ ե լիներ բ ո ֊ րենց կազմաւորման վրայ ե լ պիտի ունենան է ՔԻէ մ \ ք ֊ 4–ե1՝ սոՎ։1"""ո՚–թիւններէն եւ թմրածու–

րո\ն՝ց առաքինութիւնն է գեղեցկացնել թեթեբցո - բա խտա գիտական՝ զգացում մբ։ Վարժարաններէ թենէն :

ղ ի ն դէմքբՏ թօոիլ անՀոբ Հոգիէն։ Այոօրոլան րն՛ - ,ոլ ե կեգեց Էէն առակ, Հայ ոգէն ճանչցայ Ղ՝աք կ՚բմբոձւես , Նարդունի , թէ առողք մտածում

թեբցողբ էլանցնի եւ եկողը կոլդայ աա՚ր^էր Հո­ նակցական ոն թե ր ցա ր աննե բ ո լ մէկ՝ ուր 1լեբթա ւ մ բ որքան անՀ րաժեշտ է մեզի , առողք ես անա­

գերով, կիրքերով ու մարմակւերով։ ^հրող մր ա֊ երբ տզայ էի տակալէն։ Պղտէկ քաղաքը ուր ծԼ չառ։ Զէզոք մբն է որ կրնայ ունենալ միայն զայն»

ւելի կը շաՀի ժամանակին՛ ղէմ տալով Համա­ ն՚ած եմ, Հայրենիքէն Հեռու, էբ Հայութիւնբ խ Տուէք այգ յարգանքի տուրքը Հայրենական՝ զ՛բ­

մարդկային՛ եւ մ՛նայուն տարրեր, էն չ ,ո ր բրին պաՀէր շնորՀիլ Դաշնակցութեան ։ ք>1^ցԱ6–էՕԱՈ1Ցւէ րաւոր ու անխորտակելի կաղնիէն Հեռացած ս՛ ՏԳ
ֆրանսական
գաս ականները մինչեւ ՎալԷրի : մբն է ր ան ե կող ու ղացող տ ա բ ա գէրն ե բ ո ւն Հունտին որ Հնարաւորութիւն չունի արմատ նե -

Գրողը չէ շաՀիր նաեւ գռեՀկութիլններ գրելով) քել՛. Ամէն գաղթա կան\ո ւթ ի ւձԼ՝ ձգած էր խւ տելու աքին կամ ձախին պատկանող Հողին մէք եւ

ինչպէս կռթնեն՛ ամեբիկեան եւ ֆրանսական կարգ Այգ ՐՈԷՈՐ խաւեր բ միութիւն մբ կբ կազմաւ որ սակայն , տխուր կ՛արձագանգէ մայր ծառին

մը գրողներ ոբ չեն խնայեր բառեբբ ։ Այգ բոլոբր շւորՀիւ եկող ու գացո՚ղ Գաշնակցական՛ գործի– բոլոր խարշափներբ , սարսուռներն ու երկնատեն)

կբ խօսին ժողովուրդէն Հոգիէն, 1լասլաՀովթ՝Ն թե>– նեբոլն : Այսօր կր փչէ ապերախտութեան՛ Հով էր խո յանք՝ներբ ;

թերցողն՝եբու աւելի մեծ բա զմութ է ւն՛ մը^ բայց այգ կուսակցութեան դէմ ե լ այդ Հոփբ կ՚ադէ Ասկէ անգին՛ անձնական ողբերգութիւնն է,
մբ չկրնալ ասլրելո՛–
եւ կո դառնան նաեւ անխուսափելի մ՚ոռսյ^,ու^թեան Հայրենասիրութեան մբն ալ անուն՚բ, բայց աս»^ մինակութիւնբ ազդութեամբ ուզեր զբաղեցնել

պատճառներ ։ Չեմ Հաւատար շատ վսեմութեան , կեշտ Հայ մբ, եթէ դնէր ձեռքր խղճին "ԼՐ^ք , ցաւբ, բաներ որոնցմով չեմ

բայց կբ Հաստատեմ թէ ամէնէն տոկուն, գործեբր պիտի ամչնայ ու խոստովանի ճշմարտութիւն՛^ . քեզ :

անոնք են դարձեալ որ վսեմութիւն մբ կը բերեն Ջեմ յիշեր այղ կուսակցութեան՛ տուած Հերոսֆ^ Ն– ՍԱՐԱՖԵԱՆ

Fonds A.R.A.M