Page 190 - ARM_19-1947_03

նաղոՀութեան , Հայրենիքի ազատութեան գաղա­
կարող
ՄԵՐ ԱՇԽԱՐՀԻ Ն էՐԳԱ՚ԼԹլ Բարի ճաԱէաւտու փարներ ր ու մենք Հողմաղացի պէս չենք

բոլոր Հովերին՛ սպասարկել։ Պաչտ,ում ենք մեբ

Հայրենիքը, նրա Հողը ու Հուրը, նրա ձ֊աոն ու

Ա՛նցեալ տաբիէէ ի վեր, Իրանէն, Պուլկա– ՈղԼո՚ի քեղ , վտարանդի ժողովուրդ ; Գո՛ւ, ձաղիկը, ն՛րա լերկ լեռներբ ու լարերը, նրա ժո–

բիայէն , Ա,ոլրիայէն ել. ^ոլնասաանէն բաղմ աՀա. որ գարեր չար ունակ ա ս ա ան գա կա ե ցոտ֊պլլ ձեռքիդ ղովուըգշ, լ Ի ղ – ֊ " յ մ1"՚կրյթը, գերեզմանները (

զար Հայերու կա լ՛աւաւն եր մեկ-օցաե գէպի Ս^յՐ աշխաբՀ եք չափել*. անՀուն տառապանք, զրկանք վանքերը, նրա զարՀ\Ոիրք»նքով լքք պաամ^^թիւձը (

Հայրենիք : ապրել յ ուր Հաց ես գտել յ այնտեղ Հանգիստ ի նվ,ա ողբ ոււ գ ՚ ձ ը , նրա իւթգըէ Մ ենք մհբ Հայրե­

Ս՛եր աշխարՀի ներգաղթ ր 1ը չարոլնակուի յ կայան չէնել, Հայրենի երկրի կարօտ բ սրտիդ; նիքի Հետ ենք եղած՜ նրա ծանր օրերին, մենք սե.

Այ" օրերուն կբ մեկնի Լա եւ ֆրանսահայ գա– Գո՛Լ յ որ Տուղրէլեեբի , Լեն կթիմ՚ո ւր՝\ե ե րի , րուճգ՚ւեր ենք զոհել Լ ի ՜ ն չ սեբոլնգնեբ քնրա Զար­

ղութին Ա • կարաւանը : Համիտնեբի դաժան, արիւնոտ լուծ՛ն ես կրել՛՛ թօնքի Համար։ Արիւն՛ ենք տուել, մեբ արիւնով են՛

Հայրենիք ՚վեբաղարձողնե • , չաբաթներէ ի Գո՛լ, որ ա ւա զո տ անապատների դժոխային գե - ներկուաՆ Հ ա յ ո ց գաչտերը ՛ու /եռները ու այսօր

վեր ս՝սսւք ո ա յ փ ե ւ ցտսյսու֊թ֊քւ^.. կ՚ըսեն առա ւժմ ՀԽնն ես տեսել, մարդ գազանի սագայելետն ոճի­ եթէ մէկ չեբ-տ Հող ունինք, ընդունենք որ երախ­

Հոս մնացող է բեհ ո ազգակիցներ ւն.է ու. Հայրենի­ րը ապրել ո լ աներկիւղ Հայութեան՝ ծովածաւալ տապարտ ենք՛ նրանց , որոնք արիմւ. տուին , գե­
քի ս րրազաե
Հոգշ շու֊աով տեսնելու եւ. Հ ամ լա ւ~ վիչաբլ Հոգուդ մէջ պաՀեչ^ ուլջո յն՝ քեղւ րագոյն ղռՀողո ւթիւն ը , որ մարգ կարող է անել,

րելու սէրէն իաևգաւէառ կր՛ող ու րոց աչքերով ՚ ի ո ՚ Լ գ մեր նախնիքների սրբազան ոգին դարեր Հայրենիքի ազատութեան համար։

Վռ խլր^ին: շարունակ եբկբէ֊եբկիբ ես պտտեցրել, ապրեցրել Գնա՛, Հայ մողովուրդ Հայրենի մեր Երկիրը,

0 ե կն ո ւմ ի սլաա բաստ ո ւթ՛եան բոլոր դժուա­ եւ Հասցրել մեգ : բարի ճանապարՀ քեզ, ողՀո^թւ ք ե զ ։

րութեանց մէջ, գ է ր ռ ս ք արի պաՀող Հրճաւանքը ՝$ո տառապանքբ մեծ է եղել^ գ ե տ ե ր ո վ արիւն ՀԱ6ԱՍՏԱՆ8Ի

գերագոյև իմաստութիւնն, է։ ես տուել ոսոխին ի գին Հայրենի Հոգի , ազգի շա­

Գաղթր ցեղին մէջքր կլլ կոտրէ , ներգաղթը րունակութեան , լեզուի պաՀպան՚ման ; ՝ի՝ո պատ­

հ.Ր զօրացնէ զայն*, Գաղթր ամէն աեղ պարտու­ մութիւնը լի է ողբովդ նզովքով, լացով ու արա­ Բաբի՛– Խթաք
Գաղթբ փճացումն ծս ւթեամբ
թիւն, ներգաղթ ր յաղթանակ; ; Մ եծ Չարչարուողի պէս քամ ե լ ես

է ինքնութեան , ներգաղթ լլ կ՛ա րի ա ցնէ ցեղին խո– դառնութեան բաժակբ ցմրուր % ՎեՀ է ե՜ղել քո Հո֊.

ցատո ւահ սիրտեր ր : գին , Տիգբաննեբի , ՎայգաԱեերի , Օրէ ներ ի , ՚իւս– ն ր ն ՚ է ՚ կ ձեզի որ բախտբ կ՚ունենաք ազատե­

Ներգաղթի Հակառակ ոչ մ կ կ խօսք կայ՛. Այս է-իթ ք*էգեր ի անմ ոռանալի անուններբ առաջնոր­ լու օտար Հագեր ո լ *իրա յ աստանդական թափառե­

մասէ։ ֊. , բոլոր բսի-ըսալնե րբ , չարամիա վլվլոլկ– դել են՛ քեզ անսայթաք գէպի լուսաւոր ապագան՝; լ է ն եւ ճամբայ կ՚ելլէք մտնելու ձեր եր\կիրբ նո­

ներ եւ քմաՀաճ ենթագրութիւն ՛եր են, ոբո\նք տբ֊ Տ ո յո բ ե լ լոյսբ երբեք չեն մեռած քո մէջ*, րաշէն , ողջուՏնելու ձեր սուրբ Հողը* պայծառ, ա֊

նաքանդ բաց մբ գոյացնէ զ ո լ ե լ մեր ցեղային մե­ Լուս ա ւոր չ ի պա յծառ կան թեղյբ ղեկա՛վարող ճր՛ագ բեւն ու լ ո * ֊ ս ի ն ը եւ ի^րերյչ աագ ու զուլալ**՛

քենան խախտելու կբ ծառայեն՛ , է եղել քեղ Համար : Ու տեսնելու էջմիածինը, էրեւաՀնը մայրա­

Հայրենիքէն ներս կամ գուբս , Հայրենիքի ՛Ա­ Գ ա բերի մ բո ւ ֊ ր բ ՝ ն են գ թշնամին դա բեբբ կբ քաղաք , ուրիշ գիւղեր ու քաղաքներ Հայրենիքի
ար մարտնչող զաւակն երբ , ի– ամէն
ղա սա ւթե ան Համ ո ւժգնոլթե ամ բ տանեն գ դո ւ կաս ու կբ մնաս ու Հայրենիքը քո՝ գիւգերէն կողմր ե լ ժողովուրդ մբ ձեր լեզուէն ^ ձեր
պայքար ր
բենց յեղափոխական կբ դառնայ զրախա քո գ՜աղափարական շուն՛չի >որոնք կարօտով ու յուղումով կբ սպա­

Հաստատած են, թէ ցեղի մբ կր.սծ բոլոր զրկանք­ ալ Հզօրագոյն եռանդի Հ ն ՚ ո բ Հ ի ւ ։ ՝թո երկիբբ պի­ սեն ձեզի* ....

ներուն , ՐՈԼ"Ր անարգան՛քն ե ր ո ւ1% , բոլոր նուաս­ տի ՛ծաղկի՝, իսկ քո ոսոխդ ՛պիտի խամրի՛; ԳոՐլ • ՚.» • Երանի՛՛ ձեզի որ դարձած էք Հայաստանի քա­
ո քում բ
տացումներուն ե լ տառապանքներուն ամ Համախմ­ Գայլի ատամներբ պիտի թափուեն՚Հ Գ՛Ո՛Լ, վերա­ ղաքացի,– թօթուտծ– փոչթնյ օտաբ Հողի՝*֊ ու զերծ՝

միայն՛ ու միայն Հայրենի Հոգին փրայ ծնած փիւնիկ , յաւէտ պիտի ապրես : ա՚նսնց չար աչքեր էն ու նայուածքէն :

բուելու ի բա կան ո ւթի ւ ն ն է յ Այսօր , երբ Հա յ ր են իքի գոձն եր բ կիսով բաց– Պէտք է Հբճուիք երբ որ տեսնէք Հայ դպրոց­

ւում են քո առաջ, չարչարուած ժողովուրդ* մի՛ ներ , ճեմարաններ , Համալսարան , ու թ ատ րոն ,

(իո զռփո ւլւ գ մբ ՛որքան՛ բաղմ ամ արդ , թանձ­ էՀ՚նկրկիր * գնա՛ . դարերի երազն է մեր իրակա­

րախիտ է իր Հայբենի Հողին վրայ, այնքան ղօ– նանում : Հայր աստանդական՛՝ երկիր է վերադառ­ շա րժանկար ո լ գործարան , ուր ամ է ն՝ աեղ Հայու

րաւոր է Հայբենէքի գոյութեաւ՛ սիբտբ ։ նում , Հայկերի Վարդաննեբի , քծ՝ոբոսն երի , Գա­ ո գ ի ն .ո ւ շո ւնչն է որ կ.բ ս ա ւա ռն ի , կբ բա ր ձորա­

Մեր ԱշխաբՀբ) գաբերու րնթացքին, բազմա­ ւէ թ ք*էկեբի սրբազան՛ երկիրն է վերադառնում ;՛ նա յ :

թիւ Րարի ու չար դէպքերու ականատես ՛եղա՛ծ է ։ Գնա՛ , բարի երթ քեզ : Գնա՛ շ ի ն ե լո լ , կերտելու Հ պ ար տ ենք մ ենք ու կբ պարծ են ան ք որ այգ

քիչնամիւերոլ արշաւանքներ ^ սրածութիւնդ արիւն. մեր երկիրը ւ Գնա՛ քո քրաիւքը խառնելու այնտե­ ամէնքր ունինք Հոն՝ մենք ե լ Հայ մարգն ու ժողո–

Հ՛ա յլ, ե ն՛իք ի աւեր , անլուր թ շա ոտ ռո ւթ ի ւ ն ն ե բ մբր– ղ ի քո եղբայրներու քրտինքին ու ՚թ^գ Հայո9 վուրգբ յառաջ կ՚երթան ;.

բիկի աէս բարձրացեր են գաբ ւելոլ, մ աՀացնելու աստգբ փայլէ ՛գէթ մէկ անգամ՛ վեցդարեան նղով– Տ առա ջ կ՚երթաք եւ գուք այնտեղ, վստաՀ ե–

Հայ արդար ցեղի գոյոլթիլնբ ; ՛Այս բոլոր եղերա­ քից յետոյ : ղէք* մենք վսաաՀ

կան անցքերու պա ամ ո ւթե ան մ էջ , սա կա յն , ա– Գնա՛ եւ չարութեամբ մ ի յիշեր մ ե զ ։ Եղբայր­ Հայբ ե՛՛րբ եւ ո°ր ատեն չէ շէնցուցեբ, յա–

մ էն էն ս ա ր ս ա փե լին եղած է մ է շա գաղթի դաման ներ ենք մենք, օտարն է մեզ բաժնել, Հտոգով միշտ ռաջգիմեբ ԼնոբՀիլ ՛իր բնածի՛ն կարողութեան , իր

ճակատագիր բ յեղա շքջելու ան լար՛ող մեր տ կա­ միասին՝ ենք, Հոգ չէ թէ տարածութեամբ բաժան ւ խելքին ու ճտբտտ րութեան՛ , ի ր տ ա զանդին ու

րո ւթիւն բ ։ Գնա՛ , ա յն Հ աւատոՎ , որ մենք մնացողներս յատկութեանց , ե լ իբ ջանքով, տշյիտտանքոփ, ի

Ոչ մէկ ազգ կարող է իր գ ո յութես/և տիրա­ նո յնքան սիրում ենք մեր Հ այլւենիքբ եւ Հ աւա–. Հար կին իր արիւնով ,ու զոՀերով* *•

կան՛ ի շխանալթի լն բ Հաստատուն պաՀել երբ կբտ– տում նրա վա գո ւա յ Զարթօնքին ։ Գոլք եւս անոնց շառաւիղն էք* ամուր կեցէք,

րուած է իբ պատմութենէն , իր անցեալէն ։ ք*ր քՒշնամին ուզում է մեզ բաժան ուած տես նե, , Հայու վայել քաջ ՝,ու արթուն, ինչ նեղութեան ա՛լ

Հայբերէն՛ եկած ձայնն ,ռւ խօւ >շ , նիստ ու կացի այդ է նրա շաՀբ* նա է ոբ խոյն է սերմանում մերյ որ Հանգիպիք, բաւական է որ ձեր տան՛ մէջ էք***

ինքնա յատուկ ազն ի լ սուԼո բուի *իւննե ր բ Հանապադ մէջ, նա է ոբ քո ականջին փսփսում է զազիր բա–, Գտցէք տեսէք մեր գիտո ւն՛ն երբ * ո լ բանաս­

կր գեգեցկացնեն իր Հոգեկան դիմագծի կուռ ար– ռեբ՝ « Նրանք թշնամ ի են ներգազթին՛ » : Հայ ժո– տեղծ , ճարտարագէտ գ մեքենագէտ ու գրագէտ

տա յա յտ ութ իլնբ , էլ ո ւմ ե ղա ցն ե ն կեանքի պա յծառ ղրվյււ֊ՐԳ * դո ՚ *- մ ի Հաւատար , Հայրենիքր սրբա­ եւ զօրավար ու զօրական ո ւ Հիացէք ան՛ոնց վրայ է

վեր՛ելքը ։ Ե՚– մայրենի Հողն Է միայն՝ այգ ամէն՛ուն զան է մեզ Համար, նա յաւիտեն՛ական է եւ պատ– ԵրնԷ՚կ ձեզի , որ \ոտք կբ կոխէք մեր պապե­

ակն ու աղբիւր բ : մ ութեան րնթացքին խո չբնգոտ խութեր բ Օր ու այ րու կոխած տեղերն ու կ*ալ ժանտնաք աչօք բա­

Նախնիքներու Հողէն Վբայ, Հազարաւոր տա­ իշխանութիլնբ , կարգուսարքը , ժամանակաւոր ցօք գիտեյլոլ Արարատի՜, Մ ա ս ի ս ի նման՝ Հայ լեո.–

րիներ արմատ ձգա՛ծ , քրտինք թ ա փ ա ծ , ապրած , խոցեր են մե բ մ ար՛մն ի վրայ ; Հա՝յբե նիքր մէկ է էնեբու վեՀ գագաթներն ձիւնանման Հ

մ տածած , ստեգծագո բծած ու սնած ժողովուրդ մեզ Համար, ամէն՝ մէկ Հայ ինչ պայմանն՛երով էլ Գացէ՚ք գուք ալ միանալու մեր եղբայրներուն

մբ երբ կբ թողու իր տունն ու տեղբ , իր արտն ու ոբ երկիր վ ե ր ա դ ա ռ ն ա յ , սիրելի է մեզ է Տրուած տբոնք Հան եզան ասկէ առաջ, ծաղկեցուցին է գա­

անդաստանք , մամն ու գերեզմ ՚յնբ , ա՛րեւն ու եր­ ա շխաբՀ ի չորս կոգմեբբ , Հ ողմերին՛ ենթակա յ , ս ե– ցին յառաջ, նոր .ուխտաւորներ մեր երազա՚ծ Հայ–,

կին քբ* սարն ու ձորը եւ կբ Հեռանայ իր զաւակ­ րունդնե րբ գա տ տ պա ր տ ո ւած են. կոր ստ եան : Մենք բեն ի քին , կերտեցին ու Հիմնեցին՝ ոբպէսզի դուք
թէ ՎաՀ–
ներուն ձեռքէն. բռնա՛ծ , բլլա յ ան կամ աւոբ նշանակէ որ սնուել ենք Վ ա բ դ ա ն Մ ամ ի կոն ե անն եբ ի , ապրիք, օրՀնէ՚ք գիր ենք։
Օրի–
ԳէխիկոՐ ւ Հ պա բա թէ կորաքամակ , կբ րամ ՊաՀլաւունինեբի , քՒորոս իշխանների , Հրայր­ Բարի՛ երթաք, բարով մնաք, բայց մեզ չմոռ­

թէ Հայրենիքի առողջ րմ բռնում ր չուն՛ի : ների , Գաւիթ ք*Էկեբի , *ք՝ րի ստափորն եր ի , նաք . . .

.Ազգասի բութ ի ւնբ ամ էն տեղ իմ ա ս տ ո ւն բառ ների • Ակն՝ո ւն ին երի շո ւնւչով չենք կարող դէմ լ ի ­ Բարի եղէ՛ք ո լ խապրիկներ ղրկեցէք որ մենք

մբն է ան Հատին Համար, բայց Հաւաքականու– նել Հայրենադարձին՛ : Մ եր Հ ոգիների մէջ Հայրե­ ալ Հրճալինք , ուրախանանք ;

թեան Համ ար , Հա յ բեն իքէն դուրս ճղճիմ .ո լ փ բ ֊ նիքի աղատ\ոլթեան, միասն՛ականութեան,, Հայա– Այսօր կաբգբ ձեզի եկաւ, վաղն ալ Հարկաւ,

տ ա ն գ ա ւ ո բ պա տ բ ան քի մ բ պատկերացումն է։ Հալաքման ցանկութիլններբ ոսկրացած 1Լ աղա– մ երբ կ ՚ բ լ լ ա յ ։ Եթէ դ ո լ ք Հէք կրԱար մեզի գալ ՛ու.

փարնեբ են. : տե սնել, մենք կրնանք օրին մէկբ ձեզի պ\էս կա­
րաւաններ
Հայրենի Հողէն ոտք վերցնող ոլ անդարձ Մ ենք օտարից չենք առած , մեր գաղափարա­ կազմել ու գալ* • •
բլ­ Ա՛լ
գա գթող ժ ո գովո ւրգ մ բ , ինչքււն ալ ազգասէր կան սերունգբ։ Հայ բնդեբքն է մեզ ներշնչել անձ– նախանձ մէկ կողմ թողունք ատելութիւն , Հեռ ու

լա յ, առաջին օրէն իսկ պարտ ուած է : ։ Բաժանում ի վա յ ր կետն ի ն ոխ չեն՝ պա–

Մեր անցեալի գաղթողէ եր յ։ ւ ն ամ ԷնԷն կո բո­ Հեր երկու եղբայր * **

վին ո Լ վճռական ր մեղի տուտի, է ամէնէն գամ ան ճիտ յ ՀաՅԼՀ գիկրամարս , արեւբ քաղցր եւ կեանքը Որպէսզի բաբի Օր մր երբ բախտը ժպտի ու

ու անգո ւթ օրինակբ , թէ Հ ա յ լ են իքէն դուրս ազգ Հաճո յալի բ/ յս/ե ւ աեղ բլլայ, նար տեղ բացուի մեզի Համար, կա­

չկայ , կա յ ամ ր ո խ , ո բուն Հ ամ ՛Ար ՛անօգս լա է ու— Հայրենիքն է միայն՛ այն սրբազան Հոզր, ուր րենանք իրարու երես նայիլ, ժպտիք չկարմրած ,

նայն պատ բանք ստեզծ՚ելբ ։ Աւ որքան յամառ , Ս*զԳԲ ^1ՐԱսյյ արՀամաբՀել եգծանումի եւ ուծա­ մ ենք ո բ մ բբկաւ է ինք զա տ ո ւած * * *

նո յնքան եւ ցաւագին օրէն ենթւ բ կ՛ա յ է փճացում ի , ցումի վտանգբ, կրնայ իր ծիլերն արձակել, պա­ Ե րթաք բա րեա* Լ * Հազար բաբե աւ , Լուսա^

օտ ա բա ց ո ւ մ ի : րարտացնել , կրնայ իբ ցեզա յին* կառո ւց ո ւածքբ ՚ ֊ ո բ չ ի ն վ*նգ Հովանեաւ։

Եզաւ ժամանակ մբ ո բ Հազարաւոր Հայ գագլ, զօրացնել , աճեցնել իր Հաւատալիքներով , իբ ա– ՄԷՆ-ՍԷ

թականն եբ , զրաՀալո բո լած Հ այրենի աւան գա— ւանդութիւններով, իբ պատ մ ութ ի ւննե րո՝վ , իր

թիւն՚ւեբով, ցեղային կուռ ու անխորտակելի կամ­ Հոգեկան Համ՛ակ գեղեցկութիւներով : ՀՈՒՆԳԱՐԻՈՑ անկախութեան կուսակցու­

քով վճռեցին. Հայ մնալ։ Այլասերազ, օտարացնող Ե՚նչ փոյթ քաղաքական պայմաններու անըս^. թեան վս՚րիչշ ) Նանրապէս վլրալորոլեցաւ Հա­

միջավայրին գէմ իրենց ինքնութիւնէ պաՀպանե– տուգութիւններն ո լ վարչաձեւի խստութիլննեբբ։ մայնավարներու կոզմէ , երեք ր՛ն կե բ՛ւերու Հեաէ և

լու Հ ամ ար ցեղա յին նկա րագր ՝յ , Հոգիի , լեզուի , Ներգազթր կբ զօրացնէ մեր աշխաբՀբ ֆիզիքա­ ուբիխներ ալ ՆեՆ կերան, երբ քաղաքական բա՛նա­

Հաւատալիքև՚եբոլ Հազար ձելե ավ պայքտրեցաւ ։ պէս* տնտեսապէս , բաբո յա լք էս եւ ռազմապէս ։ խօս՛ութիւն մը սարքաձ– էին; կուսակցութեան զե–

Բ ա յց որքան՛ բուռն ու կա տ ա գի ՛յ զալ մա բան չում բ Աշ խար Հի չորս Հ "Վեր ո ւ ն բեր ան ն ինկած մեր կոյցր Կ.՝Ր."Է թէ մօտ 200 հ"գի Հաւկիթներ , բան՛–

Հայրենի ս բ բո ւթ ի ւննե րո լ Համւ ղ , նոյնքան ցաւա­ աստանդական ժողովուրդին՛ փրկութիւնը ներ­ շարեղէններ , ազիւսի կտորներ նետեցին եւ թ ո յ լ

գին՛ եզա՝՚ն պարտութիւնն ու Հ՝ւ զեվաբքբ։ գաղթն ԷՏ գարձբ գէպի Հայրենիք* 1լբսէբ մեծ չտուին որ բանախօսութիւնը կատարուի 5000 ուն–

Օտար՛ացումի ամէն օ ր ո լա . սպառնան՛քի եբոլ Հայրե\ասէբբ% Ա՛ ԱՀարոնեան : կընգիրներոլ աո-ֆեւէ
գա–
վտանգին դէմ մ իա յն Հա յրենի( փ Հզօր , կուռ կրքոտ, Մեր ԱշխարՀի ներգաղթ ր , մեր ամէն օրուան
գուբս
ղափարր կրնայ դիմագրաւել; Հայրենիքի մտածումին, ՛աղօթքին ու երազին իրականա­ ԻՏԱԼԻ118 ամերիկեան Հ րամ անէ, տարութիւնը
օ– դէմ դըր–
կատաղի , վայրագութեան Հս սնող սէրէն վյը. ցումն էէ վերցուց զինուողներու ամուսնոլթել էն
մէՀ Հա­
ուրիշ վաՀւսն չկայ, չկայ ուր ^ պատսպարան Հակառակ խօսք էկայ ։ ուաՆ արգելքը։ Միայն Հռոմի չրխլթլ

տար Հորիզոններու աակ , Հոգ չէ թէ երկինքը ՀԻՒԲԵ% ԽՐԱ6ԵԱՆ զար իտալոլՀինեբ յղի մնացած են \

Fonds A.R.A.M