Page 226 - ARM_19-1947_02
P. 226
ԾԱՌԻՆ ՏԱԿ *աԱի պաԽկԱեդ կը ԽկէՕ... (Բայիս 28ը Մ ա ա կ փ Վկ
(ի. եւ վերջիս մաս), Անցեալ օր յ ընտանեկան Համեստ յարկի մր ՄԱՐՍԷՑԼ (Ցաււաշ),— Տ^6ե^ո 1^տա©Աեա/ սբաՀ–
Լեոնե բու եւ, ապառաժներու արնի^ը, ժողո - տակ, ներկայ եղայ խումբ մը երիտասարդ երի - նեբշ անգամ մր եւս քրանեցան այս աարէ՝ հայ
վուրգին զաւակը՝ այն որ կը կռուէր, կը մա անէր , տասարդուՀիներու զրոյցներուն ։ քՍ՝օսքերը խօսք ժողովուրգին շունչով։
կը տառապէր ի ր ռեզին ազատագրութեան Համ ար բերին։ Վերքապէս , մէկ աք մէկ ձախ յ ա յս գնա - Մայիս 3\ին, շաբաթ իրիկուն մամր Գին ար ֊
եւ արՀամարՀանք մը ունէր քաղաքակիրթ մարդ Հատ ելի վի ճա բա՜ն ութիւն՝ ը գնաց ու կանգ առաւ գէն պարապ աթոռ չէր մնացած։ Ընկեր Սէրմի՝
կութեան գէմ : Այ" պայմաններուն մէք, ան չի նոր սեբունդի փրկութեան վրայ ։ բարձրախօսով բրած մէկ յայտարարութեան վյլ.
ճանչ.ար նոյնիսկ էր ազգին զաւակները, որ, թա ,Ի°*ն չ է ձեր կարնիքը այս սերունդի մասին , բայ, բոլոր րնկերներշ, նոյնպէս Կապոյա Խաչի
փօրով , կուգան տարին անգամ մը ճառել իր գլ~ կը Հար ցնէ երիտասարդ մը։ Հ/ատ տարբերս ւթ իւն Սանուհիներն ու Նոր Աերունգի եբիաասարղներբ
խուն վրայ։ ճառել ու գանակ քաշել ի Հարկին։ կա յ * – . իրենց աեղերր աո լին՝ ՀեաղՀեաէ Հասնող բաղ -
Այս սերունդը^
Շատ աւելի ուրախ պիտի ըէէար ա ս լսելով սրինգի 1915/՛ սերունդէն բախտա մոլթեանւ
մը ձայնր։ Ան պիտի նայէր զմ այ ան քավ Մշոյ Սուլ ւոր է ։ Ունի Լայն ասպարէզ մը իր առքեւը : Եթէ Բեմբ զարդարուած էր Մայիս 28ի Հիմնադիր
թան Ա * կարապետի Հրաշքին լարին վրայ եր թե" ուղէ , կրնայ Հրաշքներ դորնել ։ Աբամի, ղօրավարներ՝ Սիլիկեանի եւ Նաղարբէկ–
ի նչպէս ։ կաա լաւատես կ՚երե լաք ։
ւեկոզ լարախաղացին ; Պիաի տեսնէր իր ազգը ա– եանի կենդանագիրներով որոնք գեղաբուեստական
նոր րոպիկ ոտքե բուն մէք եւ Հայրենազուրկ բայց Իր եաեւը ունի գիտակից , երէց սերունդ նրբութեամբ չյլվս/եակուաձ էին Հայկական Առա -
պարզ , Հաւատաւոր ժողո վուրգին արեան կը ակր մը , որ պատրաստ է ամէն ճար ու ճամ բա յ սոր - գոյնով։ կարգապաՀոլթեան դործը յա՛նձն ո լա ծ էր
անոր բոցավա՛ռ ուլունքներուն մէք։ ք*բ նայուած վեցնեչու։ իրեն կը մնայ միայն Հետեւիլ։ Հարցնեի Ն»բ Սերունդին, որ լրիւթեամբ եւ ձեռևհասոլ -
քը պիտի սաՀէր անոր ձեռքի փայտի մէկ նա յրէն լսել եւ սերաել ։ Անացանը ինքնփն կը լունուի ։ թեամբ կատարեց իր պարտականութիւնը :
միւսր : Հաւասարակշռութեան փնչ ս րբազան ձող : Օրինակի Համար ։ Բոլոր նեբկաներուն լամբակները զարդարուե
(Իամ ան ա կին ին քա լգո րնանանէ բ զա յն խելքի բերե 0 րին ակի Հ ամ ար , այս լո յս ոստանին մէք ցան <<.Արամ»ի նկաբ-զարդանիշով։ Նոյնպէս իւրա
լու Համար ն –ոէ քլ ուղեղներ ը.,.ուղին ք ցնցող ինքնա ամէն առաւելութիւն կայ։ Ընկերական Հաւա - քանչիւրը ձեռքն ունէր «Յառաիը ե լ Նոր Սերուն
շարժն ե ր ո ւն տեղ պիտինախրնտրեր ԷԱելիր երկրին քո յթներ , լսարաններ , դա ս ա խօ ս ո ւթ ի ւններ , Հան– դին օր կան՝ «.Հայաստանձը։
թմբուկները • • • Կը մօտենամ փրեն ։ Ոչ շատ մօտ , դէսներ եւ, այլեւայլ ձեռնարկներ , որոնք կր կազ Բեմին աՎել, տարէց ընկերներու կողքին տեղ
ոբովՀետեւ իր վրա յ գրուան յուշարձւանը մզձա - մակերպուին սիրտ ու միաք գարբնելու Համ ար ։ գրաւած էին ֆրանսացի ընկերվարականներ իրենց
լանքային նմանութիւն մըն է լոկ ու կեանքէ զուրկդ Պէտք չէ փախցնել այս պատեՀութիւնները : Մ*" - ընտանիքներով,ինչպէս նաեւ ընկերվարական ղին.
կեր աո ւ ա ն անՀարազատ ըմ բռնում ով մը , անճա - նաւանգ Փարիզի եւ– ուրիշ մեն քաղաքներ ու մէք , ոլորականներ։
բակ իր օտար գեղեցկագիտականն այգ րմ բռնում ին ուր մէկ նա յրէն միւս ը ժամ տնակին Հասնելու մ ի– Օրուան նախագահը, ընկեր Ա– Բէօսէես/ն իր
մ էք իսկ եւ՝ տարիներու վէճերով, ցուց ամ ո լու • քո ցնե ր ալ չեն պակսիր։ Ո՚֊րեմն երիտասարդոլ - բացման խօսքով սլարղեց կարմիր Ա ոլլթաննեբոլձ
թ իւննե րով , մբցակցոլթիւննեբով • •• թեան կը մնայ երթալ եւ լսել իր երէցներուն ձայ ե լ Ցարերուն կատարած հայկական Հալածանքնե
Ե1 նաո ր որուն տակ կր կենամ աչքերս փակ, նը , որ ուրիշ բան չեն բսեր եթէ ոչ ոահոնք առաք– րը , ինչպէս եւ Սարդարապատի եւ Գարաքիլիսէի
կը տեղափոխէ ղիս Հեռաւոր գիւ՛ղ մը եւ կը գա ո– նսբգել դէպի լաւագոյն օրեր։ անհաւասար կռիւներէ վեր^՝ Հայկական անկախու
նայ այն նառը, որուն տակ նստան էր Հ՛երոսը, 38 Բայց Ի՞նչպէ" ա է ա Ք է վարժեցնել , կՀրնդ– թեան Հռչակումը , ու վերՀացոլց գոչելով. —-
տարիներ առաք, աչքերը յառան նովուն վբայէն մ իքէ ուրիշ մը անդի էն ։ կարելիէ է այս փողոց նե– «.Փա՛ռք ողԸ ու մեռած բոլոր հերոսներուն որոնք
արշաւող ճերմակնժոյգնեքուն ,Վ^աււնա ։Բազմ աթիւ րուն վբայ աչք բացող յշագշէ1Ոշներուն խօսք Հաս հիմը դր՛ին ներկայ Հայաստանին՛» :
անգամներ տեսան էի զ՝ ք^՚ՔԸ* պոլ լկա րական գիւղին կցնել ։ Սրահին ձախ կողմի պղտիկ բեմէն Սէնթ—Անի
իր ճգնարանին մէք, բայց մանկութիւնս ասրս ւ ո - Արդէն Հարցին ամէնէն դժուար մասը այս Նոր Սերունդի երգչախումբը ղեկավարութեամբ
կէտն– է :՝ Պէաք է այնպէս մը մօտենալ անոնց որ
Ր ո ՚ լ 1 յոլզոզ այս պաՀն է որ կը մնայ մտքիս մէք։ Պ* Համ բարձում եանի թնգացուց ֆրանս * քա՛յ -
Թերեւս անոր Համար որ ան, ամրան այգ օր ր «/- լեբգը, որմէ վերէ1 յա^ոքդաբար՝ <ձթէ թել ունէի,
չխրաչփն։ ինչպէս որ մայր մը իր մանուկը իրեն ո՛հ կը թռչէի,
ռան էր ղիս իր ծունկերուն վրայ, իր մէկ թեւին Ազատ Ա՚ասեաց սարերն ի վեր » ,
տակ։ Թերեւս անոր Համար որ ան կը փոխանցէր Հնազանդեցնելու Համար կամաց կամաց շաքարի «Զէյթուձնցի ենք մենք քաջազուն» որուն յանկեր–
իննի իր Հոգիին /""–"՚ԼքւՀ 1 Հիմա, տարիներ վերք կտոր մը կ երկարէ շբթնեբուն , այնպէս ալ մեր դին մոզովուրդբ եւս իր ձայնը կր միացնէր*
միա յն բացատ րե լի ; . նեոզները Հասկցնելու են իրենց զաւակներուն «Կեցցէ՛ Զէյթ^ուն ապրի Զէյր-ա֊ն,
\թման գեղեցիկ առաւօտ մը ։ կը Հոսէր նառը ։ մեր մ այ բեն ի լեզուին , մեր ա լան գո ւթ ի ւն ե ր ո ւն , Թող չտեոնէ ստրկութիւն:
Կբ տանէր մեզ ; Թռչող միքատնեբ , բզէզներ , մե մեր Հե բ ո սա կա դրուագ ո ուն քաղցրութիւնը Նոր Սերունդէն՝ Հբանդ Մակարեանի ֆրան
ղուներ կ՚առնէին մեզ իրենց բզզիւննեբուն լուսե - Եթէ նգամ մ ո Հ ւնեն , փրկուան են : սերէն արտասանութիւնը խորիմաստ բանաստեղ -
ղէն թելերուն մէք ; կը փայլէին սարսռացող տե– ա ա փավաւկ Հարց մըն է այս , խօսք կ՚աոյ– ծութ իլն մըն էր որ կը պախարակէբ գերութիւնը
ն ք– ուրիշ մը ։ Հակառակ մեր կամքին դարձեալ , եւ կը փառաբանէր
րեւներբ ու անոնց ճեղքերէն ինկող լոյսերր կր ազատութիւնը։ Նոյնքան յա -
մեր զաւակներէն մաս մը պիտի երթայ կորսուիւ ^ողուվէ^եամբ
բացոլէին ու կր ղոցտլէին մեր վրայ, մեր շոլրք արտասանեց՝ «Տուր ձեռքդ, եղ -
միքավայրին Համայնակուլ խառնարանին մէք։
Հողին երեսին։ Ու ծառին չ"ւքր կ՝երթար Հալիք, բայրՏք • • • ՛Պ • Սաբզիս ԶէօբԷքճեան թութակի վար
քսՇՈ ձ ք^ՄՇ * • *
գալարուի լ բարակ թուղթի մր պէս գետնէն բարձ պետ թրթռացումներով շտյեց բոլորին
ԱշխարՀի ՛վրա ք անկարելի բան չկայ։ 0 -
րացող շոգենման ջերմութենէն : զգացումները , Սպենդիարեանի Ղ,այթարմայով
ր ինակի Համ ար տեսէք , 1915^ սերունդը , որ թէ
ւղբ Ու եւ Երեւանի է թ ի ւ տ ն ե ր ո Հ , ինչպէս նաեւ
Կ՚այրէր ՚յքու այս եւ թէ միւս սերունդներուն ամէնէն դժբախտ ր
բանքա - Բաբխուդարեանի "Աազ - պարով : Աէն - Լուի Նոր
թեան Հետ կը Հասնէր մեզի նոր քրուան եղաւ , այսօր պատուաբեր , նախանձելի գիրք մբ
րեղէւներուն Հայելային լուսաւոր , տաք ցոլար - շաՀան է ազգային , գրական եւ քաղաքական մար Սերունդէն՝ Օր– Մարի Ալքովանեան ներկաները
ձակումր : Հեռուն՝ կը ն փային նառերը , նուխերը Հ զերուն մէք : Ոչ ոք կրնաք ետ կեցնել զայն ։ յուղեց «ինչսլէս կերտեցինք Աայիս 28ը» յսվող
գիւղին լռութեան մէք, տանիքներուն փայլող յաբ– Զայներբ լսեցին։ Հարցումները Հատան կար— արտասանութեամբ։
գախտռն պա ա ե ր ո ւն ու տանիքներուն վրա յ : Ո՛– նես : Բայց մեր բարեկամը, որուն կ՚որզղուէին 10 ան ղավա,լ ծափերով բեմ հրաւիրուեցաւ՝ կար–
փղոսկրին ճերմակութիւնը ունէր կանափներու այգ այս Հարցումները, շարունակեց • տանի քաղաքապետի փոխանորդը , քձ. Լշ^Յ. , նախ
նուԼին ետին՝, փոշոտ ամայի ճամբան։ Ո՛– կանաչ՛* շնորՀակալութիւն յա յտնեց Հ-3 ՛Գ ՚իՄ ար սէ յ լիկ ո–
անոնք որ մեռան կբ միտէին, յետոյ
նեբու ետին դարձեալ նովը՝ վարը, անսաՀմ ան , ւ Չարաչար սխալեցան ցաւով Հաղորդեց թէ յայտնի ե -
լոլսաւո ր ապակիէ տա բան ո ւթե ան մ ր պէս • Արե– կարնէին ապրիլեան սե բունդը Հ Հակառակ աքսո - բեսփոխաններ՝ Շ&ՏէՕՈ ՕշքշՈ-Շ ել քք. ԼտՏոհՅոեյ՝ հա
լին լոյսր ալիքներուն Հետ կռուող Հրեշտակներու րին , քարդին , զբ կան քն՛ե րո ւն ե լ տառապանքնե — կառակ իրենց չեբմ փափաքին չկրցան ներկայ ըլ
բանակ մ րն էր։ Աուրբ օր մը, երկնքթե մօտ, լ ի րուն , Թուրքին արիւնոտ թաթին տակ, 1915^ սե լալ ու վերչացոլց . «Բարեւներ եւ մաղթանքներ կր
րան մ ը կողքիս՚ րուն դր դարձեալ յաղթեց ։$իր Հօրը եւ մօր ր յօ - բերեմ ձեզ Մաբսէյլի ,ել կարտանի բոլոր ընկեր
կը տեսնեմ Հերոսն ու զիս լուռ։ Ջեմ յիշեր շոտուաձ֊ մարմիններում քբվգ անոնց արիւնէն նոր ներուս կոզմէ, որ Հա յերր ունենան արելի տակ
մեր խօսքերը ։ Ա՝ իա քո է միայն յուղումս ։ Արժա կեանք ստացաւ։ Եւ աՀա այսօր, ան կայ ու կը ազատ հայրենիք մը, .ոլ^բ ապրին Համախումբ եւ
նացեր էի այգ օբր խիստ ,գաժան ու բոլոր՛ին պատ քալէ զչու֊խը բարձր, Հպարտ ։ Համերաշխ՝^ ;
կառանք ազդող մէկու մը գուրգուրանքին ։ Ծ՝ ե ր Այս պաՀուն, 12 տարեկան աղքնակ մը, Աոնիա Պ-ուլվար Օտտոյի Նոբ Սերունդէն Օր • Պարռ
Հայրս անգամ կը խոնարՀԷբ անոր ա/ւքեւ • է՚ֆխանեան , /"ելօքիկ ունկնդիր , յ ան՛կարն ոտքի նիկեան յաչողարտաասնոլթիէՏն մը ըրաւ ուղղուած
Փաշա՛՛ . • • ելաւ ու մօտեցաւ անոնց ^ որ օտար բառեր կը սա եռագոյնին։ Զօնը կը վերխնար. «Փա՛ռք քեղ ՛մե–
Ե՛– այգ մէկ բառին մէք կար ամ բողք ցեղի մր հեցնէին մայրենի լեզուին մէք։ ծահղօբ Գաշնակցոլթի՚լն» խօսքերով։
երախտագիտութիւնը , Հաւատքր , սէրր , տառա - Հինգ ֆրանք, պարոն, եթէ կր Հաճիք : Բեմ Հրաւիրուեցաւ օրուան բանախօսը, ընկ–
պա\Կքր ։ Աւելին՝ պաշտամունք մը : Զիս կը քա ^ ՚ ^ Լ Բ ա ս ի Համար , օրիորդ։ Հրանա Աամուէլ , որ լայնօրէն բացատրեց Մայիս
րացնէր կուռքին մենութիւնը ։ Օրէնք դրան եմ, ով որ մեր տանը մէք օ– 2Տի նշանակութիւնը, շեշտելով այս թուականին
Աուրբ օր մր : Ե՛– սակայն տխուր էր փաշան ։ տար բառեր կը գոընանէ խօսակցութեան ատեն , վեՀութիւնն ու պատմական անհերքելի ար+էքը I
ք*ր մտաՀոգ ու խռով նայուանքը չէր զատուեր Հինգ ֆրանք տուգանք պիտի վճարէ ։ Կ արմէ առանձին հրատարակել յարգելի ընկերս ք
նովէն՝ ուրկէ գէպի Պոլիս կր մեկնէին Հայերով Այս ազտիկ աղքկան մեն յայտարարութիւնը այս խրախուսիչ բանախօսութիւնը որմէ կր ստո
բեռնաւոր նաւեբր։ \) աՀմանադրութ իւն * Բայս զարմանք պատճառեց բոլորին։ Փոխանակ .ըսդդի– րագծենք քանի մը խօսքեր.-
կաս կան" ա էր փաշան ։ ԱՈ յգ էր որ Հերոսը ուզան մ անալու , սրտանց նափաՀարեց ին ։ Եւ ամ էն ա–
էր փոխանցել իննի։ 0 ամ առ , յիմար ու կոպիտ նոնք որ այդ անՀոգութիւնբ ըրեր էին, Հինգ
տզան պէ^տք էր գիտնար թէ ալիքները Ալիքներ ֆրանքր ցննացին– X մութիւնը իմ այնքան շատ չարչարուած սիրելի
ՀյնորՀակալ եմ, պարոններ , այս դրամնե Հայաստանիս
էին։ Ե՛– այդ խռովքն է որ կ՛անցնի մէքէս այս օ– րով, վաղը թուղթ ե լ գրիչ պիտի առնեմ : Գրակա Ազդակին այս յանդուգն Քայլ,Ը,
րերուն ։ զիս առաւ ու տարաւ այգ պա Հուն՝
մինչել 1920 1930/ Աուրիւ՛
Անդրանիկ կբ տեսնէր ամ բողք ողբե րգո ւթ իւ֊– նութիւն եւ պատմութիւն պիտի սորվիմ ։ Պատ–
^7ք» է.ա՝է՚ԳԼՀ ոՐոլ*ե պիաի ենթարկուէին երդերով Լիբանանը։ Այն ատեն թէեւ տիսոլր եւ վիրաւոր ,
մեկնող ՝իր Հայրենակիցները ։ Աղյատու թեան օր Եւ– ծառին տակ , ժամանակէն ու տարաօ՜ու.թե– Հազարաւոր երիտասարդ ել երիտասարդուհիներ
մէք եւ անոր ***էք լսուող
օր մր։ Բա քց տխուր էր Հերոսը ՚նէն գուրս, լռութեան թրծուած Հ – Տ՛ Ղ՝ա շնակց ո ւթեան մարտական ո-
\քառին տակ կ՚ապրիմ այգ վայրկեանը • Աւե աստղե բու երաժշտութեան մ օտ , կը կա ր եմ ամ - ղիով, ղոյզ զոյգ, խումբ խումբ կր մտնէին հոն՝
լին ։ ՝Բովս են մեր Հերոսներն ու նաՀատակները Տ բոզք անցեալ մը, արագ կչռոյթով մը։ Կը յուղ - ուր որ Հայ կար, եւ մանաւանդ Հոն ուր թուրքե -
Եւ ան ոն ք որ թաղուեցան օտար Հողին տակ եւ որ ուիմ օգին ս րբո ւթ են էն ու պա յնառո ւթենէն ա ք ։ րէն կր խօսէին։ ի ւ իրենց գրպաններէն մէկ մէկ
պիտի մ ոռցոլին : Ասոնց մ է մ էկուն ՝ն Լ՛կա յո լթիւն ր Ամ բողք այդ գեզեց կութ իւն բ կր պարփակէ իր մէք բացիկ Հանելովք կը հ րամցնէփն , արոնց վրա յ զրկ
Անդրանիկին մօտ։ Ընկեր մը, վեՀանձն ու կարե<~ մ աՀ ր ։ Ամ բողք ա յգ պա յնառութիւնը կը դարձՀնէ ուած էր Հետեւեալ նա իսադա ս ո ւթիւն ը . .
կից X Որ մեռաւ անձնասպան , արՀամարՀելոմ իք աւեանց ի կ մեր ճակատագիբր, որ անցնիլ է ։ Տու « Տիշեցէք մեր մէկոլկէս մի,իոնը • • •»
կեանքր , գա Հա վիժելով Հարուստ պանդոկի մը զում մր սա կա յն՝ վեր տիրութենէն ։ Ո՛– աղօթքի ի՞նչ տարբերութիւն այս նախադասութեան եւ
մե Աոնիկըն ՀնարաՀ գիւտին միքեւ :
վեցերորդ ւաբկէն ։ Ե Լ– անոնք ոք , մեք Փարիզ Հա֊ վերացում մր՝ Հերոսին առ քել ուր կր մնամ ա–
,սան օրերուն , մեռան աշխատանքէն , պարէն ու ռանց աղօթքի , զմայլանք տարուան , թեթեւ ու Բանի պաՀակներր կռ հսկեն, մեր մայրենի
կիներէն։ Ու– այս բոլորին Հետ մաՀը նաեւ ման - կարմիր՝ լեզուն պիտի աճի, իպ տ ի ^ ի ^թ ր ե լ
էլ Կրէքոյի մը վրձինէն Հոսող լոյսին զօրանա ան
կ ո ւթե անս եւ բո լո ր զ եզեցկո ւթ իւՀւնեբուն զորս պէս, ողբերգական բայց երքանիկ նոյն ատեն**» պատմելի ում, մեզ պիտի առաջնորդէ դէպի լու–
կորսնցուցի մ տանում իս ճամ բուն վբայ՛*, V ՍԱՐԱՖԵԱ1, սաւոր ափեր :
ՊԱՐՄԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
(ի. եւ վերջիս մաս), Անցեալ օր յ ընտանեկան Համեստ յարկի մր ՄԱՐՍԷՑԼ (Ցաււաշ),— Տ^6ե^ո 1^տա©Աեա/ սբաՀ–
Լեոնե բու եւ, ապառաժներու արնի^ը, ժողո - տակ, ներկայ եղայ խումբ մը երիտասարդ երի - նեբշ անգամ մր եւս քրանեցան այս աարէ՝ հայ
վուրգին զաւակը՝ այն որ կը կռուէր, կը մա անէր , տասարդուՀիներու զրոյցներուն ։ քՍ՝օսքերը խօսք ժողովուրգին շունչով։
կը տառապէր ի ր ռեզին ազատագրութեան Համ ար բերին։ Վերքապէս , մէկ աք մէկ ձախ յ ա յս գնա - Մայիս 3\ին, շաբաթ իրիկուն մամր Գին ար ֊
եւ արՀամարՀանք մը ունէր քաղաքակիրթ մարդ Հատ ելի վի ճա բա՜ն ութիւն՝ ը գնաց ու կանգ առաւ գէն պարապ աթոռ չէր մնացած։ Ընկեր Սէրմի՝
կութեան գէմ : Այ" պայմաններուն մէք, ան չի նոր սեբունդի փրկութեան վրայ ։ բարձրախօսով բրած մէկ յայտարարութեան վյլ.
ճանչ.ար նոյնիսկ էր ազգին զաւակները, որ, թա ,Ի°*ն չ է ձեր կարնիքը այս սերունդի մասին , բայ, բոլոր րնկերներշ, նոյնպէս Կապոյա Խաչի
փօրով , կուգան տարին անգամ մը ճառել իր գլ~ կը Հար ցնէ երիտասարդ մը։ Հ/ատ տարբերս ւթ իւն Սանուհիներն ու Նոր Աերունգի եբիաասարղներբ
խուն վրայ։ ճառել ու գանակ քաշել ի Հարկին։ կա յ * – . իրենց աեղերր աո լին՝ ՀեաղՀեաէ Հասնող բաղ -
Այս սերունդը^
Շատ աւելի ուրախ պիտի ըէէար ա ս լսելով սրինգի 1915/՛ սերունդէն բախտա մոլթեանւ
մը ձայնր։ Ան պիտի նայէր զմ այ ան քավ Մշոյ Սուլ ւոր է ։ Ունի Լայն ասպարէզ մը իր առքեւը : Եթէ Բեմբ զարդարուած էր Մայիս 28ի Հիմնադիր
թան Ա * կարապետի Հրաշքին լարին վրայ եր թե" ուղէ , կրնայ Հրաշքներ դորնել ։ Աբամի, ղօրավարներ՝ Սիլիկեանի եւ Նաղարբէկ–
ի նչպէս ։ կաա լաւատես կ՚երե լաք ։
ւեկոզ լարախաղացին ; Պիաի տեսնէր իր ազգը ա– եանի կենդանագիրներով որոնք գեղաբուեստական
նոր րոպիկ ոտքե բուն մէք եւ Հայրենազուրկ բայց Իր եաեւը ունի գիտակից , երէց սերունդ նրբութեամբ չյլվս/եակուաձ էին Հայկական Առա -
պարզ , Հաւատաւոր ժողո վուրգին արեան կը ակր մը , որ պատրաստ է ամէն ճար ու ճամ բա յ սոր - գոյնով։ կարգապաՀոլթեան դործը յա՛նձն ո լա ծ էր
անոր բոցավա՛ռ ուլունքներուն մէք։ ք*բ նայուած վեցնեչու։ իրեն կը մնայ միայն Հետեւիլ։ Հարցնեի Ն»բ Սերունդին, որ լրիւթեամբ եւ ձեռևհասոլ -
քը պիտի սաՀէր անոր ձեռքի փայտի մէկ նա յրէն լսել եւ սերաել ։ Անացանը ինքնփն կը լունուի ։ թեամբ կատարեց իր պարտականութիւնը :
միւսր : Հաւասարակշռութեան փնչ ս րբազան ձող : Օրինակի Համար ։ Բոլոր նեբկաներուն լամբակները զարդարուե
(Իամ ան ա կին ին քա լգո րնանանէ բ զա յն խելքի բերե 0 րին ակի Հ ամ ար , այս լո յս ոստանին մէք ցան <<.Արամ»ի նկաբ-զարդանիշով։ Նոյնպէս իւրա
լու Համար ն –ոէ քլ ուղեղներ ը.,.ուղին ք ցնցող ինքնա ամէն առաւելութիւն կայ։ Ընկերական Հաւա - քանչիւրը ձեռքն ունէր «Յառաիը ե լ Նոր Սերուն
շարժն ե ր ո ւն տեղ պիտինախրնտրեր ԷԱելիր երկրին քո յթներ , լսարաններ , դա ս ա խօ ս ո ւթ ի ւններ , Հան– դին օր կան՝ «.Հայաստանձը։
թմբուկները • • • Կը մօտենամ փրեն ։ Ոչ շատ մօտ , դէսներ եւ, այլեւայլ ձեռնարկներ , որոնք կր կազ Բեմին աՎել, տարէց ընկերներու կողքին տեղ
ոբովՀետեւ իր վրա յ գրուան յուշարձւանը մզձա - մակերպուին սիրտ ու միաք գարբնելու Համ ար ։ գրաւած էին ֆրանսացի ընկերվարականներ իրենց
լանքային նմանութիւն մըն է լոկ ու կեանքէ զուրկդ Պէտք չէ փախցնել այս պատեՀութիւնները : Մ*" - ընտանիքներով,ինչպէս նաեւ ընկերվարական ղին.
կեր աո ւ ա ն անՀարազատ ըմ բռնում ով մը , անճա - նաւանգ Փարիզի եւ– ուրիշ մեն քաղաքներ ու մէք , ոլորականներ։
բակ իր օտար գեղեցկագիտականն այգ րմ բռնում ին ուր մէկ նա յրէն միւս ը ժամ տնակին Հասնելու մ ի– Օրուան նախագահը, ընկեր Ա– Բէօսէես/ն իր
մ էք իսկ եւ՝ տարիներու վէճերով, ցուց ամ ո լու • քո ցնե ր ալ չեն պակսիր։ Ո՚֊րեմն երիտասարդոլ - բացման խօսքով սլարղեց կարմիր Ա ոլլթաննեբոլձ
թ իւննե րով , մբցակցոլթիւննեբով • •• թեան կը մնայ երթալ եւ լսել իր երէցներուն ձայ ե լ Ցարերուն կատարած հայկական Հալածանքնե
Ե1 նաո ր որուն տակ կր կենամ աչքերս փակ, նը , որ ուրիշ բան չեն բսեր եթէ ոչ ոահոնք առաք– րը , ինչպէս եւ Սարդարապատի եւ Գարաքիլիսէի
կը տեղափոխէ ղիս Հեռաւոր գիւ՛ղ մը եւ կը գա ո– նսբգել դէպի լաւագոյն օրեր։ անհաւասար կռիւներէ վեր^՝ Հայկական անկախու
նայ այն նառը, որուն տակ նստան էր Հ՛երոսը, 38 Բայց Ի՞նչպէ" ա է ա Ք է վարժեցնել , կՀրնդ– թեան Հռչակումը , ու վերՀացոլց գոչելով. —-
տարիներ առաք, աչքերը յառան նովուն վբայէն մ իքէ ուրիշ մը անդի էն ։ կարելիէ է այս փողոց նե– «.Փա՛ռք ողԸ ու մեռած բոլոր հերոսներուն որոնք
արշաւող ճերմակնժոյգնեքուն ,Վ^աււնա ։Բազմ աթիւ րուն վբայ աչք բացող յշագշէ1Ոշներուն խօսք Հաս հիմը դր՛ին ներկայ Հայաստանին՛» :
անգամներ տեսան էի զ՝ ք^՚ՔԸ* պոլ լկա րական գիւղին կցնել ։ Սրահին ձախ կողմի պղտիկ բեմէն Սէնթ—Անի
իր ճգնարանին մէք, բայց մանկութիւնս ասրս ւ ո - Արդէն Հարցին ամէնէն դժուար մասը այս Նոր Սերունդի երգչախումբը ղեկավարութեամբ
կէտն– է :՝ Պէաք է այնպէս մը մօտենալ անոնց որ
Ր ո ՚ լ 1 յոլզոզ այս պաՀն է որ կը մնայ մտքիս մէք։ Պ* Համ բարձում եանի թնգացուց ֆրանս * քա՛յ -
Թերեւս անոր Համար որ ան, ամրան այգ օր ր «/- լեբգը, որմէ վերէ1 յա^ոքդաբար՝ <ձթէ թել ունէի,
չխրաչփն։ ինչպէս որ մայր մը իր մանուկը իրեն ո՛հ կը թռչէի,
ռան էր ղիս իր ծունկերուն վրայ, իր մէկ թեւին Ազատ Ա՚ասեաց սարերն ի վեր » ,
տակ։ Թերեւս անոր Համար որ ան կը փոխանցէր Հնազանդեցնելու Համար կամաց կամաց շաքարի «Զէյթուձնցի ենք մենք քաջազուն» որուն յանկեր–
իննի իր Հոգիին /""–"՚ԼքւՀ 1 Հիմա, տարիներ վերք կտոր մը կ երկարէ շբթնեբուն , այնպէս ալ մեր դին մոզովուրդբ եւս իր ձայնը կր միացնէր*
միա յն բացատ րե լի ; . նեոզները Հասկցնելու են իրենց զաւակներուն «Կեցցէ՛ Զէյթ^ուն ապրի Զէյր-ա֊ն,
\թման գեղեցիկ առաւօտ մը ։ կը Հոսէր նառը ։ մեր մ այ բեն ի լեզուին , մեր ա լան գո ւթ ի ւն ե ր ո ւն , Թող չտեոնէ ստրկութիւն:
Կբ տանէր մեզ ; Թռչող միքատնեբ , բզէզներ , մե մեր Հե բ ո սա կա դրուագ ո ուն քաղցրութիւնը Նոր Սերունդէն՝ Հբանդ Մակարեանի ֆրան
ղուներ կ՚առնէին մեզ իրենց բզզիւննեբուն լուսե - Եթէ նգամ մ ո Հ ւնեն , փրկուան են : սերէն արտասանութիւնը խորիմաստ բանաստեղ -
ղէն թելերուն մէք ; կը փայլէին սարսռացող տե– ա ա փավաւկ Հարց մըն է այս , խօսք կ՚աոյ– ծութ իլն մըն էր որ կը պախարակէբ գերութիւնը
ն ք– ուրիշ մը ։ Հակառակ մեր կամքին դարձեալ , եւ կը փառաբանէր
րեւներբ ու անոնց ճեղքերէն ինկող լոյսերր կր ազատութիւնը։ Նոյնքան յա -
մեր զաւակներէն մաս մը պիտի երթայ կորսուիւ ^ողուվէ^եամբ
բացոլէին ու կր ղոցտլէին մեր վրայ, մեր շոլրք արտասանեց՝ «Տուր ձեռքդ, եղ -
միքավայրին Համայնակուլ խառնարանին մէք։
Հողին երեսին։ Ու ծառին չ"ւքր կ՝երթար Հալիք, բայրՏք • • • ՛Պ • Սաբզիս ԶէօբԷքճեան թութակի վար
քսՇՈ ձ ք^ՄՇ * • *
գալարուի լ բարակ թուղթի մր պէս գետնէն բարձ պետ թրթռացումներով շտյեց բոլորին
ԱշխարՀի ՛վրա ք անկարելի բան չկայ։ 0 -
րացող շոգենման ջերմութենէն : զգացումները , Սպենդիարեանի Ղ,այթարմայով
ր ինակի Համ ար տեսէք , 1915^ սերունդը , որ թէ
ւղբ Ու եւ Երեւանի է թ ի ւ տ ն ե ր ո Հ , ինչպէս նաեւ
Կ՚այրէր ՚յքու այս եւ թէ միւս սերունդներուն ամէնէն դժբախտ ր
բանքա - Բաբխուդարեանի "Աազ - պարով : Աէն - Լուի Նոր
թեան Հետ կը Հասնէր մեզի նոր քրուան եղաւ , այսօր պատուաբեր , նախանձելի գիրք մբ
րեղէւներուն Հայելային լուսաւոր , տաք ցոլար - շաՀան է ազգային , գրական եւ քաղաքական մար Սերունդէն՝ Օր– Մարի Ալքովանեան ներկաները
ձակումր : Հեռուն՝ կը ն փային նառերը , նուխերը Հ զերուն մէք : Ոչ ոք կրնաք ետ կեցնել զայն ։ յուղեց «ինչսլէս կերտեցինք Աայիս 28ը» յսվող
գիւղին լռութեան մէք, տանիքներուն փայլող յաբ– Զայներբ լսեցին։ Հարցումները Հատան կար— արտասանութեամբ։
գախտռն պա ա ե ր ո ւն ու տանիքներուն վրա յ : Ո՛– նես : Բայց մեր բարեկամը, որուն կ՚որզղուէին 10 ան ղավա,լ ծափերով բեմ հրաւիրուեցաւ՝ կար–
փղոսկրին ճերմակութիւնը ունէր կանափներու այգ այս Հարցումները, շարունակեց • տանի քաղաքապետի փոխանորդը , քձ. Լշ^Յ. , նախ
նուԼին ետին՝, փոշոտ ամայի ճամբան։ Ո՛– կանաչ՛* շնորՀակալութիւն յա յտնեց Հ-3 ՛Գ ՚իՄ ար սէ յ լիկ ո–
անոնք որ մեռան կբ միտէին, յետոյ
նեբու ետին դարձեալ նովը՝ վարը, անսաՀմ ան , ւ Չարաչար սխալեցան ցաւով Հաղորդեց թէ յայտնի ե -
լոլսաւո ր ապակիէ տա բան ո ւթե ան մ ր պէս • Արե– կարնէին ապրիլեան սե բունդը Հ Հակառակ աքսո - բեսփոխաններ՝ Շ&ՏէՕՈ ՕշքշՈ-Շ ել քք. ԼտՏոհՅոեյ՝ հա
լին լոյսր ալիքներուն Հետ կռուող Հրեշտակներու րին , քարդին , զբ կան քն՛ե րո ւն ե լ տառապանքնե — կառակ իրենց չեբմ փափաքին չկրցան ներկայ ըլ
բանակ մ րն էր։ Աուրբ օր մը, երկնքթե մօտ, լ ի րուն , Թուրքին արիւնոտ թաթին տակ, 1915^ սե լալ ու վերչացոլց . «Բարեւներ եւ մաղթանքներ կր
րան մ ը կողքիս՚ րուն դր դարձեալ յաղթեց ։$իր Հօրը եւ մօր ր յօ - բերեմ ձեզ Մաբսէյլի ,ել կարտանի բոլոր ընկեր
կը տեսնեմ Հերոսն ու զիս լուռ։ Ջեմ յիշեր շոտուաձ֊ մարմիններում քբվգ անոնց արիւնէն նոր ներուս կոզմէ, որ Հա յերր ունենան արելի տակ
մեր խօսքերը ։ Ա՝ իա քո է միայն յուղումս ։ Արժա կեանք ստացաւ։ Եւ աՀա այսօր, ան կայ ու կը ազատ հայրենիք մը, .ոլ^բ ապրին Համախումբ եւ
նացեր էի այգ օբր խիստ ,գաժան ու բոլոր՛ին պատ քալէ զչու֊խը բարձր, Հպարտ ։ Համերաշխ՝^ ;
կառանք ազդող մէկու մը գուրգուրանքին ։ Ծ՝ ե ր Այս պաՀուն, 12 տարեկան աղքնակ մը, Աոնիա Պ-ուլվար Օտտոյի Նոբ Սերունդէն Օր • Պարռ
Հայրս անգամ կը խոնարՀԷբ անոր ա/ւքեւ • է՚ֆխանեան , /"ելօքիկ ունկնդիր , յ ան՛կարն ոտքի նիկեան յաչողարտաասնոլթիէՏն մը ըրաւ ուղղուած
Փաշա՛՛ . • • ելաւ ու մօտեցաւ անոնց ^ որ օտար բառեր կը սա եռագոյնին։ Զօնը կը վերխնար. «Փա՛ռք քեղ ՛մե–
Ե՛– այգ մէկ բառին մէք կար ամ բողք ցեղի մր հեցնէին մայրենի լեզուին մէք։ ծահղօբ Գաշնակցոլթի՚լն» խօսքերով։
երախտագիտութիւնը , Հաւատքր , սէրր , տառա - Հինգ ֆրանք, պարոն, եթէ կր Հաճիք : Բեմ Հրաւիրուեցաւ օրուան բանախօսը, ընկ–
պա\Կքր ։ Աւելին՝ պաշտամունք մը : Զիս կը քա ^ ՚ ^ Լ Բ ա ս ի Համար , օրիորդ։ Հրանա Աամուէլ , որ լայնօրէն բացատրեց Մայիս
րացնէր կուռքին մենութիւնը ։ Օրէնք դրան եմ, ով որ մեր տանը մէք օ– 2Տի նշանակութիւնը, շեշտելով այս թուականին
Աուրբ օր մր : Ե՛– սակայն տխուր էր փաշան ։ տար բառեր կը գոընանէ խօսակցութեան ատեն , վեՀութիւնն ու պատմական անհերքելի ար+էքը I
ք*ր մտաՀոգ ու խռով նայուանքը չէր զատուեր Հինգ ֆրանք տուգանք պիտի վճարէ ։ Կ արմէ առանձին հրատարակել յարգելի ընկերս ք
նովէն՝ ուրկէ գէպի Պոլիս կր մեկնէին Հայերով Այս ազտիկ աղքկան մեն յայտարարութիւնը այս խրախուսիչ բանախօսութիւնը որմէ կր ստո
բեռնաւոր նաւեբր։ \) աՀմանադրութ իւն * Բայս զարմանք պատճառեց բոլորին։ Փոխանակ .ըսդդի– րագծենք քանի մը խօսքեր.-
կաս կան" ա էր փաշան ։ ԱՈ յգ էր որ Հերոսը ուզան մ անալու , սրտանց նափաՀարեց ին ։ Եւ ամ էն ա–
էր փոխանցել իննի։ 0 ամ առ , յիմար ու կոպիտ նոնք որ այդ անՀոգութիւնբ ըրեր էին, Հինգ
տզան պէ^տք էր գիտնար թէ ալիքները Ալիքներ ֆրանքր ցննացին– X մութիւնը իմ այնքան շատ չարչարուած սիրելի
ՀյնորՀակալ եմ, պարոններ , այս դրամնե Հայաստանիս
էին։ Ե՛– այդ խռովքն է որ կ՛անցնի մէքէս այս օ– րով, վաղը թուղթ ե լ գրիչ պիտի առնեմ : Գրակա Ազդակին այս յանդուգն Քայլ,Ը,
րերուն ։ զիս առաւ ու տարաւ այգ պա Հուն՝
մինչել 1920 1930/ Աուրիւ՛
Անդրանիկ կբ տեսնէր ամ բողք ողբե րգո ւթ իւ֊– նութիւն եւ պատմութիւն պիտի սորվիմ ։ Պատ–
^7ք» է.ա՝է՚ԳԼՀ ոՐոլ*ե պիաի ենթարկուէին երդերով Լիբանանը։ Այն ատեն թէեւ տիսոլր եւ վիրաւոր ,
մեկնող ՝իր Հայրենակիցները ։ Աղյատու թեան օր Եւ– ծառին տակ , ժամանակէն ու տարաօ՜ու.թե– Հազարաւոր երիտասարդ ել երիտասարդուհիներ
մէք եւ անոր ***էք լսուող
օր մր։ Բա քց տխուր էր Հերոսը ՚նէն գուրս, լռութեան թրծուած Հ – Տ՛ Ղ՝ա շնակց ո ւթեան մարտական ո-
\քառին տակ կ՚ապրիմ այգ վայրկեանը • Աւե աստղե բու երաժշտութեան մ օտ , կը կա ր եմ ամ - ղիով, ղոյզ զոյգ, խումբ խումբ կր մտնէին հոն՝
լին ։ ՝Բովս են մեր Հերոսներն ու նաՀատակները Տ բոզք անցեալ մը, արագ կչռոյթով մը։ Կը յուղ - ուր որ Հայ կար, եւ մանաւանդ Հոն ուր թուրքե -
Եւ ան ոն ք որ թաղուեցան օտար Հողին տակ եւ որ ուիմ օգին ս րբո ւթ են էն ու պա յնառո ւթենէն ա ք ։ րէն կր խօսէին։ ի ւ իրենց գրպաններէն մէկ մէկ
պիտի մ ոռցոլին : Ասոնց մ է մ էկուն ՝ն Լ՛կա յո լթիւն ր Ամ բողք այդ գեզեց կութ իւն բ կր պարփակէ իր մէք բացիկ Հանելովք կը հ րամցնէփն , արոնց վրա յ զրկ
Անդրանիկին մօտ։ Ընկեր մը, վեՀանձն ու կարե<~ մ աՀ ր ։ Ամ բողք ա յգ պա յնառութիւնը կը դարձՀնէ ուած էր Հետեւեալ նա իսադա ս ո ւթիւն ը . .
կից X Որ մեռաւ անձնասպան , արՀամարՀելոմ իք աւեանց ի կ մեր ճակատագիբր, որ անցնիլ է ։ Տու « Տիշեցէք մեր մէկոլկէս մի,իոնը • • •»
կեանքր , գա Հա վիժելով Հարուստ պանդոկի մը զում մր սա կա յն՝ վեր տիրութենէն ։ Ո՛– աղօթքի ի՞նչ տարբերութիւն այս նախադասութեան եւ
մե Աոնիկըն ՀնարաՀ գիւտին միքեւ :
վեցերորդ ւաբկէն ։ Ե Լ– անոնք ոք , մեք Փարիզ Հա֊ վերացում մր՝ Հերոսին առ քել ուր կր մնամ ա–
,սան օրերուն , մեռան աշխատանքէն , պարէն ու ռանց աղօթքի , զմայլանք տարուան , թեթեւ ու Բանի պաՀակներր կռ հսկեն, մեր մայրենի
կիներէն։ Ու– այս բոլորին Հետ մաՀը նաեւ ման - կարմիր՝ լեզուն պիտի աճի, իպ տ ի ^ ի ^թ ր ե լ
էլ Կրէքոյի մը վրձինէն Հոսող լոյսին զօրանա ան
կ ո ւթե անս եւ բո լո ր զ եզեցկո ւթ իւՀւնեբուն զորս պէս, ողբերգական բայց երքանիկ նոյն ատեն**» պատմելի ում, մեզ պիտի առաջնորդէ դէպի լու–
կորսնցուցի մ տանում իս ճամ բուն վբայ՛*, V ՍԱՐԱՖԵԱ1, սաւոր ափեր :
ՊԱՐՄԱՆԻ
Fonds A.R.A.M