Page 218 - ARM_19-1946_02
P. 218
6ճ* « 4

Զէ՝ոգց ԽրաժշտագԽ ԽեւաԱ9 Աովետա Հայաստանի կապ ճարտարապետական կառո լ ւյ ո ւաձ վւո վ ա էքէ
կէՀ զարնեն; Ատոնցմէ
է Զ.անղ1ուԼ։ մեձ կամուրջը։

ՕՆՆԻԿ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆԻ ՀԵՏ մւԱ)էաքաղաքը Այգ կամուրջը էֆմ իա&նէ խճուղիէն Հետ մ իա -

ցնեչոլ Համար ճամբայ մը Լինուաձ֊ է; Ընգչայ -

ՀԱՅ ԵՐԱԺՇՏՈՒԹԵԱՆ ՄԱՍԻՆ նահ՝ է Աէավերգեան , Աբուէեան փոզո ցներու զգալի

օ Սաորհւ քաղոլածաբար կուաանք « Սովետական մասըդ \,ալպանգեան դ Ապանդաըեանդ Գ՚նունի , էն–
Հայաստան. » ամսաթերթէն՝ առուեստի վասսւա–
(Դ– եւ վերջին մաս) կաւոյւ գործիչ եւ Երեւան քաղաքի գլխաւ֊որ սար - գէլսի փողոցնեբր կուպրով ծ՛ածկուած՝ են։ Հյինա–

Զեր առաֆագբոլթիւննեբուն մ կ ա տ ա ր ե լա– տարապետ՝ Մ– Գրիգռրեանի յօոյէՆածր։ բ ա ր ո ւթ ի ւնն ե ր ը կբ կա տ ա բ ո լին ըն գո ւն ո ւա ծ յա -

պէս յաջողած՜ էք– Համ աննուաղէ գեղեցկութեանդ տակադծ՜ի մը Համաձայն դ կան շարք մբ րաըհկաբդ

Հո յա կա ա կառուց ո ւահ՜քին մասին կարելի է գաղա­ Հազուագիւտ են այն քաղաքները որ Հիմնուած՜ վտողոցներ դ ինչպէս Աթալինի, Աիկոյեանի անուան

փար մր կաղմելզայն ունկնդրելէ եսւքմիայն ։Ա քան– են մեր թուականէն տասնեակ դարեր առա^։ Հնա­ պողոտաները ։ քաղաքի յ ա տ ա կա գծ՜ին մ էջ նկատի
դա­
չեչի գոր(Ւ մլլ^ խորապէս Հայկական զոր կբցահ՜ գիտական պեղումները կը վկայեն որ Հնագոյն կը են առնուած՜ քաղաքա յին շա րք մ ր ամբող^ութիւէւ–
ա՛յն
էք Հասցնել արուեստի բարձ րագոյն արտայայտոլ– րերու մէ$^ բնակութիւն եղած՜ է Հոն ։ Ասիկա ներ որոնց լիակատար շինութիւնը աւարտելու

թԼ ան ; Պէաք է գոլք սկսէիք այգ վերա&նունդբ , Հ աստ ատ են ո ւր ա ր տ ական շրթանէն մնացած՜ Վրայ է ։ է*նէպէս ՀթաՀումեանի Հրապարակը պար­

յուշարձանները որոնք վարքերս կարմիր ք*լոլբի՝ եւ տէզով ե լ անոր արձանով։ Համալսարանական

որուն մ ասին խօսեցանք , որովՀետեւ գուք 1 ե ր ա– - կա յաբանի մօտ գտնուող Մ ուխանաթ քՒափայի թագի ամբողջութիւնբ գրաւի չ էդ ուր շէնքերբ կը

ժ՜շաագէսաներգ ունիք արդէն ա յգ մի Հլա զգա յին լե<– շրջապատին մէ^ երեւան ելան դ ինչպէս նաեւ \ յ ի – կեդրոն ան ան ՚Լոլկաս ՚Լուկասեանի անունով պար–

ղուն յ Նեռն ա կա բերդի մնացորդները : տէգի շուրջ եւ որու կեդրոնը շինուած՜ է Ասո՛ղս՛ ՜

• Այո՛ յ կ^բնդունիմ թէ առաւելութիւն մլմև է Ուրարտական շք ի՛ն ի յ ո ւշա ր ձանն ե բ էն յետո յ՝ գիտաբանբ։ կ՚աշխատին նաեւ Լենինի Հրապարակի

ունենալ ա յգ միջազգային լեզուն , սակայն անՀրա– աւելի նորեր բ կան Հռոմ էական ձ1՚ 2.ա^՛ I7 ագդեցու­ ամ բողջութիւնբ ա լա ր տ ե լո ւ եւ ուր կր շինեն <(.Ա–

ժեշտ ա՛լ չէ , օրինակ գրագէտի մր Համար , որ ան թեան յոլշարճան Հելլէնական ճաբտարապետոլ — բարաա» տրրստի գեղեցիկ շէնքը ։

մե&նայ։ Կէօթէ խ ո րապէս կերման է եւ գերմանե­ թեան նուրբ դիծ՜ե բ ով կառո լցուած՝ *հառն ին ։ կան ՚^ադաքր Հիմա՛ զարդարուած^ է ճարտարասլե -

րէն գրած , Տանթէն1 իտալերէն եւ քՒոլսթռյ ռու­ նաեւ միջնադարէն առա^ կառո լցուած՜ յուշարձան­ տա կան դեղեց իկ շէ*եքե րով , ինչպէս Հ ա յ կա կան

սերէն , բայց անոնք բոլոր աղգերէն կարդա ցուահ՜ ները Աւանը դ քԼուարթնոցբ եւ \ Օրդ դարու մէ^ ՍՍՌ կառավարական տունը դ որ ստալինեան մրցա­

եւ ճանչցուածէ են : ք*բենց լեզուն արգելք չէ եոահ՜ շինուածԵըեւան ի կաթողիկէն դ քաղաքին կեդրոնը։ նակի արժանացաւ դ Օփեբայի եւ պալէթի թաա ր ո–

որ անոնք բոլոբինբ դառնան ։ կարեւռրբ , միֆաղ - Հակառակ տարերային եւ ընկերային ա- նը դ Անասնաբուժական կաճ առը դ .որոնք կառուց -

գային չափանիշովդ մարգկային Հասար՚ակաց նկա­ ղէտներուն դ քաղաքի բնտկչոլթեան մշտակայու - ա ած են ակադեմական Ալ* քՒտմանեանվւ յա աո է -

րագիր ներկա յացնող ստեղ&ա գործ՛ական ա շիւա՝ - նութիւնը կը բացատրուի Երեւանի բարենպաստ կագծ՜ով դ գիւղատնտեսական դրամատունը դ Աելան

տանքն է X Հ իւբանոց ը դ փբօֆէսէօբ /• ո ւն եաթ ե՚անի յատակա–

Այս բմբռնում ով ի^նչ եղան՝ է մեր մէ^^ Հոս Երեւան կը գանուի Ղ^եզամայ լեռներ ու ստո­ գծ՜ով դ կենսա - ՛ք* իմի ական կաճառը վւբօֆ • Ա ա -

թէ Հայաստան է րոտը դ Արարաաեան արգաւանդ դաշտավայրի ա– ֆա ր եան ի յատակագ&ով դ Հա յ են ե րգո յի դ մամ ուլի

-— Գրեթէ ո չին չ , ար տ ա սաՀ մ ան ի մ է^ ոչին՛չ յ մենայա ր մա բ մէկ տեղը , Հրազդան ( ՏԼանդու^ գե­ տուեր ճարտարապետ Աարգարեանի յատակա -

Հայաստանի մէ^ պզտիկ բան մր ։Աա կա յն քւայնպէս տին ափը դ որ ոլորապտոյտ 1Լ ՝անցնի քաղաքի Հ\իւ– գծով դ Լենին ի արձան բ ՍՍՌՄ ժողովրզական նկա­

ինչպէս բացատրեցին այնտեղ ա<լ այգպիսի ստեղ — ս իս-արեւմ տեան եզերքէն ։ ՝ք^ագաքր բո ԼՈ ր կողմ ե– րիչ — քանդակագործ՝ Ս՚իբկուբովի եւ երիտասարդ

օ^ագորձ-ութիւն տեգի չէ ունեցած : Են չ որ բրահ՜ րէն շրջապատուած՝ է բա ր ձ ր ո ւթ ի ւնն ե ր ո վ դ միայն ճարտարապետներ *(յ * ^աբ եմ ուզո վայ ի ու Լ • ՜Վար–

են գ օրինակդ Հ ա յ ճարտարապետութեան Համար , մ էկ կողմ էն բացուած՝ գէպ/՛ Ար ար ատ ե ան մ եծ՝ գան ո վի յատակագծերով դ &աՀում եանի արձանը

չեն բրահ՜ Երաժշտութեան Համ ար ; Հա յ եբաժրշ - դաշտավայրը^ որու վրայ ^ԼԷԼԷ՚Է Տահ.ասէ Արա ~~ Մ ի րկուբովի եւ ճարտարապետութեան ա կագեմ ա–

աոլթեան պակսահ՜ են $՝որամ անեաննեբ ե քՒաման՜ բատը : կան մ՝ ել ա ո վ ս կի ի յաաակագծ՜ով եւ *Լուկասեանի

եաննեբ գ Ախալ ^Հասկցուինք ^ Հայկական ոճով ^ Երբ Հիւսիսէն՝ Աեւանի կողմ էն կբ մօտենաք դ արձանը քանգակադործ՜ Ս * Ստեփանեանի յատա–
երա -
բա յց բարձր թէ՜ք նիք ուԼ Համ անուագա յին քաղաքը շատ լալ կ՚երեւայ* անդ մէկէն կը բաց ուի՛ կազհով ։

ժշտութեան մասին է խօսքբ; ձեր առ^եւ , երբ լա յն խճուղիէն կը մօտենաք նորա–՛

\) պենգիա րեան դ կամ ուրիշներ ա յգ —ո ւ ո 25 տարին փոքրիկ ժամ կէտ է այն քաղաքի

ղոլթեամբ գորձ՜եր չՄ՚ն տուահ՜ ՚. տ ո ւն կ անտառին : Համարդ որու պատմութիւնը կբ սկսի Հնագոյն

՝—՚ ^ պին գի ա ր ե ան ի ե ր ա ժ՜ չտ ո լ թ ի լն բ զուտ կարելի չէ Երեւանի Համայնապատկերը երե­ դարաշրջանն եր էն ։ Սովետական իշխանութեան

Հա յ կա կան չէ ^ խառնուրդ մբն՝ է կ ո վկա սեան զա­ ւակայել <առանց Արարատի որ մասնաւոր դե - շնորՀիւ Եբե ւանբ կերպարանափոխուեցաւ ե՝ւ դար­

նագան ցեղերու եբաւեշտութիւններուն , վրացա ղեցկութիլն մ ր կոլաայ քաղաքին ; ձաւ սովետական Հայաստանի քաղաքական դ վար­

կանդ աղրպէյճանեան դ թաթարական ե*– ռուսական, Եթէ Հրաղգանի ոռոգիչ չուրերը չըլլային՝ &- չական դ արդիւնաբեր ական եւ կուլտուրական կեդ­

շատ քիչ Հա յ կա կան ։ քյա չա տ ո ւր ե ան րետիր երգա– րեւանը եւ շրջակաները անապատային գօտի պիտի րոն եւ որ յետադայ զարգացման լայն Հեռանկար­

Հան մ՝բն էդ իր արՀեստբ շատ լալ գիտէ դ սակայն դառնային չոր կէէմայէս պատճառաւ : ք\ռոգման ներ ունի ։ ^

տա կաւին չէ փորձած՜ Հա յ ոճով տալ Համ անուա - շնոբՀիւ է դ որ Երեւանը շրջապատուած– է կանանչ

գային երամ՜շաոլթիլԱ % Եթէ "՚֊բիձ ւ աձԳ ^* *–է աՀ~ այգիներով։ Ղյա խա պէ ս մրդա ւո ո լ •այգիները միայ% Բւա՚սեղ ԿաԱաչեաճ

խատանքի փորձ եղահ՜ է , ես տեղեակ չեմ : Երեւանի շուրջ կը գտնուէին դ իսկ ՚ " յ ս օ Ր ՝ք՝"՚նա՝– 8

քՒէեւ եր կարե ցաւ ա յս զրո՛յցր դ բա յց շատ քեռի բ ա ր ձ ր ա լան դա կբ եւ լանջերը դ Արա բկի րի

պիտի խնդրէ ի որ քանֆ մր խօսք ալ ընէիք Հայկա­ լանջեր ը ե լ Ա ա րի թաղբ կանանչաւէտ են–. 1938^՛ Ակիլտար, իճատիէ, քարէ գպրոցը... Տ"օ -

կան Պաաարազի մասին : Իթնչ աւելցուցած էք Եկ^ ի վեր Երեւանի շրջակա յ բլուրն ե րբ անտառներով րէն, թովմաս Աճէմեան, Հին Արմալական

մալեանի եւ ^ ո մի տասի պատարագներուն վրա^յ : ծ աՆկուած՜ են ։ կանանչով ծաՆկուած՜ է Հրաղգանի Ակիւաարի , մանաւանդ Հ՚քյերսէսեան - Երմոն–

• էքկմտլեանի պատարագբ չորս ձայնով է դ աջ ափը դ Արա բկի ը ի դիմացը դ Ա եբաստիա եւ Մ "՚՜ եան՛» վարժարանի , Հին ընկերներս կր յ ի չ ե ն ան -

լաւ կր Հնչէ դ բայց դժ՜բախտաբար Հայկական լաթիա ա ւանն ե ր էն Հ իլսիս ։ Ա յ դ տ ար ած՝ ո ւթ ի ւն - չուշտ թովմաս «էֆէնտի»ն : (այս թրքական տ իա -

դՐոշմէ ր \ս ո լ Է* Աս յօրինուա՛ծ՝ Է եւրոպական ե - ները ծածկուած՛ են պտղատու այգիներով։ Վ^եր— գոսր որքան գէշ կ"լԳայ ,1ս1 11 պատուական ու -

րաժ՜շտոլթեան մԷ^ գործահ՜ական դաշնաւորոլ - ջին 25 տարուան ընթացքին քաղաքը դարձած՜ է սոլցլին) ։
Ան էր
թեանց վրա յ : Ե կմ ա լեան ռուսական երաժշտութե– արգի ւն աբե բա կան խոշոր ՚քա ղտք դ Հա յ աս տանի՛ որ, առածին անգամ մեր իճատիէի քա­
րէ ղպրոցր րերաձ էր Հետեւեալ ուսուցիչները–
նէն օւԼ ա ո ւահ է դ երբ ի՚եքբ դ ռուսականն ալ ելրո - • մԼակոլթայիս ՚ քաղաքական կեդրոն :

պա կանի ագդեցութեան տակ էր : 1 32*7 ին երբ Ո՚ուսերը գրաւեց ին Երեւանը դ քա– Արիստակէս Պօյաճեան (թուաբանութիւն) , Տար»

-—- Ւ՚սկ կոմիտասի^նբ : ղաքը մօա 12.000 բնակիչ ու-նէր։ \9\4ին.ունէր 30 Գեւոնեան (ֆրանսերէն., Պօյնիկեան (ֆրանսերէն

կոմ ի տա սին ներդաշնակած– պատարագբ ա– Հ աղաս Հոգի ։ Այդ Հաբ ի՚֊ր տարուան շր ջան՛ին մէջ եւ երկրաչափութիւն) , Խորէն Աստ ար եան (քաղա­

ւելի պարզ էդ եւ ա յգ պարզութեան իսկ պատճա— ք ա զ ա րր սա լա յատակուած՜ չէր եւ ունէր ծ՜ուռ ու քացիական կրթութիւն) , Գէորգ Ա ես րոպ (պատ -

ռով չի տար Հ այ եկեղեցականն երգին ամբող^ նեղ փողոցներ դ չունէր ջրմուղ եւ կոյուղի ։ Տու­ մ ութ իւն) , Բար սեգ կանաչեան (երգ եւ ձայնա -

միսթ-իք Հոդին։ կոմիտասի պա<տարադբ երեք ձայ­ ները Հում աղիւսէ շինուած՜ էին յ քէչ Ա՛նդամ կըո~ գրութիւն՝) :

նով է ։ ք1 պատիւ իրեն դ պէտք է րսել թէ , ինքչլ , մինտրէ։ ք՝ացի նաՀանգապետի դ նաՀանգական Բարսեգ կանաչեան . . . Կր յիչէք անշուշտ ,

կոմիտասբ արգէն իր կենդանութեան մ տած՜ած՜ էր վար չութեան դ դրամ ատան ե լ քանի մ ը Հարուստ­ քարէ գպրոցի Հին ընկերներս , կոմիտաս վարդա­

վեց ձայնով տալդ բայց ժամանակ չունեցաւ։ Ո՛– ՜ ներու շէն քե րէն ո ր շինուած՜ էին տաշուած՜ տուֆ պետի Լաւագոյն աշակերտներէն մ է կը : կարհ՜եմ

ղեց ի իր ագո բծել մ ե& եւ գժբախա եր դա Հանին ե - քարով ։ 1 9 1 1 ֊ – Ո 2 ^ էր։ Ինձ նման, նստաձ էիք, քարէ

րազր : Վեցին վրայ 1\ՐԳ ձայն մրն ալ աւելցուցի դ քաղաքի աճած՜ բնակչոլթեան փ ո խ ա դ ր ա կան գպրոցի երկրորգ յարկը, մեձ սրաՀին մէշ\է

մ եներգի մ ր դերով եւ որ մ աս կբ կազմ է ամ - պաՀանջներուն չէին բաւարարեր նեո .ու ծ՜ուռ փո– թովմաս «.էֆէնտի^ն մեզի ըսաՆ էր թէ ՏօԱշՏ©/՛

բողքին : : ոոՍ՛"VԸ. ՚՛ Աաո՚Բ Համար անՀրա՝ժ՝եշտ եղաւ մեծ՜ ուսուցիչ մր պիտի գայ, այս կէս օրէն Վք՚րք.՛՛

Հրաշալի գիւտ մԸ՝ ա՝յդ 7րդ ձայնբ ։ Զի" թափով առաջ տանիլ ճամ բաներ ու շինոլթիւնը ։ ( 1 9 1 1 ^ , Տ01ք6ջ6^ ուսուցիչ մը, թուրքիս յ . մէ2) *

չափազանց .յուղեց ։ ^տյ պատարագբ դ աոօք^Ք(Լ )938էն 1941 քւաոուեցան Աաալթի, Օրինիւլիռէի , Հրա՛՛շք, ի՞՛նչ պարծանք, երր օտարները մեզ կր

զոր Հաւատացեալները կբ մատուցանեն իրենց Աս– յյ՚իկոյեանի անունով պողոտաները դ կայարանի ճանչնան իրրեւ իյանոլթպան X

տուտոյն դ վեց ձայներն են ւ Անոնց Համընթաց Հ րապարակը դ Ա արքս ի եւ Կ ի րովի փողո ցներբ Հին ընկերներս ճահ չցաքէ Էք , նաեւ, նոյն վար­

պարզդ վճիտդ բայց խորունկ մարգկային ձայն •եւա ւլն ։ Վերոյիշեալ ւիողոցներոլ լայնութիւ1յբ 25՜ ժարանին մէչՀ, Ա՚իՀրան թումաճեանը , վարդապե­

մը՛, որ կ՚ընկերանայ անոնց դ կը խաոնուի Հաւատ­ էն 42 մեթր է ։ ՚ՀյՈբ ճամբաներ բացուեցան Աւանի տին ուրիշ աշակերտներէն մէկը, ե լ յետոյ, Ակիւ՛­

քի Ա՛յգ յաճախ կիրքի Հասնող զօրութեան դ մեղմդ կիրճին մէջ$իրովի անուան գործ՛արանին քով 1ւն ։ աարի սոխակը , Վարգան Աարգիսեանը :

կնո^ մը շրթնեբէն Նորող մեղեդի մր։ Հրեշտակ - Ասկէ զատ կր պատրաստուէին ստորերկրեայ Հա — Բարսեզ կանաչեան : ի՞նէպէս կը յիշեմ զի^ՔԸ. ՝•

բու խումբ մբ կարծ՜էք դ որ իրենց թեթեւդ երկնա­ ղո րգակց ո ւթ ի ւնն եր դ Ջրմ ուղ դ կո յուղի դ Հ եռա խօս դ ՆիՀար , Հիւանդ էր այն ատեն։ \,ոյնիսկ կ՝Ը~

յին շունչն ալ կբ խառնեն այդ մարդոց յուղումին։ եւա յլն ։ Պ ա տ եը ա զմ ր չընդՀ ատեց ճանա պա բՀնե ր ո ւ սէին թէ , թոքախտալոր էր ; կրրեք չէր խնդար |

Այո՛ դ Հայ պատարագին մէ^ Հրեշտակներն շինարար ութի ւ1նբ ։ ^անաքեռի խճուղին լայնցոլ - Ջղայնոտ էր , երբեմն ալ չար : Պարզապէս կր վախ­

ալ կ՛երգեն , միտքս Հասկցուած՜ է ուրեմն 1 էալ ց ին ։ Նորքի ստորոտէն անցնող խճուղին մ եծ՜ չա­ նայինք իրմէ։ Տասնեակ տարիներ վ/՚րչՀ, Հաս -

զգացած՜ էք X Ամէնէն աւելի ուզած՛ եմ իմ պատա­ փով շինուած է դ որ կարճ ճամ բո վ ՝ք^անա քեռը կը կցանք միայն թէ, ի՞նչ կը նշանակէր , այն ատեն,

րագիս մ է^ ձ^ձ՚^^Լ ^ ա յ կրօսական Հ ո գի ին ամ բող^ միացնէ Արտաշատին։ Զինուած՛ են քաղաքին ռա - ձայնագրութիւն սորվեցնել Հայ աղոց :

ւքիսթիք յափշտակութիւնը ։ նազան վա յբեր բ կամ ուր ջներ որոնք ի րենց Հ ո յա– Կը. յէլէ՞Ք՚ւ ԷՐ առաչ\ին երգը։

• կատարելապէս յաջողած՜ էք ՚ կոմիտասինը ՜Շնչէ՛, հնչէ՛, զանգակն ազու,
աւելի պարզ է դ ինչպէս Մանկութեան օրերու, Ալէլու • . .
ըսիք յ թերեւս աւելի գեղե– -— ԼոաԴԸոգէ մը աներեսութիւնը դ ըսել 1լու -

ցիկ՚տ Ը ա յ ց գ ո ՚ ֊ ք (աճաիյ Հասած՜ էք զօրութեան մր Ակիւտարցի ընկերներս , ամ բոզ՛է աշխարՀէ

որ կր սարսէ ունկնդիրին Հոգին։ խորացուցած՝ էք Ո՚շ ք Բ ա յ ս պարտաւոր եմ ձեզ գոՀացնել որ– մէ1 ց Ս ո լ ա ^ Կ Գ>է«է> յԷԺսԷք այղ օրերը, երբ

Հայկական պատարագբ : պէսղհ * • • կարենամ երթալ ճաշել : Այժմ կը խոր - միայն թրքական երգեր լսելու վարժուաձ էիսՔ I

Կ՛ուղէ ի ուրիշ քանի մ ը Հ ար ց ո ւմնե ր ալ ընել դ Հիմ Կրօնական Համանուագ մը գրել դ օգտագոր - երբ աո աքին անգամ ԱԱալով, մարգ մը եկաւ մեզի

սա կա յն կարծեմ չափազանցեց ի եւ • • • ձեր աղ - ծ՜ելով մեր կրոնաշունչ բո լո ր <&մ,ոթ ի՛վաները ։ Լա յն Հայերէն երգել սորվեցնելու .

նուոլթիլնր չարաչար գործ՜ած՜եցի ։ Բայց վերջին ընդելուզումով մըդ ինչպէս փորձած՜ եմ Հ ա յ կա. - Շնչէ՛, հնչէ՛, զանգակն ազու ...

Հարցում մ ըն ալ այսօր։ ՚Ի^նչ նոր ծ՜բա գի բներ ու - կան Համանուագին մէ9, Հայ կրօնական մհձ֊ երգը Այս մարդը Բարսեզ կանաչեանն էբ։

տաք , եւ • * . Լասելէ էյսւծ֊ ձայնուէ մրլ^ արգէն ոտքր՝) Ֆրէնկին լեոի , Աէլամսըզի , կնի ՄաՀալլէի ,

Հա® դ կանոնաւոր Ա՛՛՛՛գր՛՛ո ի մը ճարպիկու– թերեւս . . . զա յն կոչեմ « Լուսաւորչի Համա -ընկերներս դուք որ, ինձ նման, տարիներ

թիւնբ ունիք , 1Լ ուզէք գաղտնիքներու ալ տի - նուագը » : մեր աննման Վարդանին ղեկավարութեան տակ՝

բանայ \ Կ– ՓՕԼԱՏԵԱՆ երգս/ձ֊ էք վարդապետին պատարագը ե լ ^Անձրեւն

Fonds A.R.A.M
   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223