VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 658

1ւ Հեթանոս տաղերն իսկ աւելէ շնորՀալի և. արուեստօրէն գեղեցիկ են
Հյ.Նաթալիի ամենաքօդարկուած երգերը։
((Շամամ ծրծերով շաքար կու մաղես»
Այո՛, իրական արուեստին պատկերն է ա յ ս որուն կը իյառն ուի ՛ներ
դաշնակ զգացումը աշուղական սիրոյն։
C. ՛Լաթ ալիին երգած՛ը Հ(էգ»ն է միայն, վսաթագէս» կին մը որ սիրա
Հար տառապողին խաչին դէմ կը քրքիայ «Բոզի մը պէս...»
Արուեստի եւ երազային կարօտի գեղեցկութիւն էի կայ րնաւ այն ըզ–
գացումին մէի ռո ր ունի Հյ.՛Լաթ ալի 1չնոի եւ անոր մերկութեան շ Հանդէպ։ -
Պարզ ըլլալու ե֊ մանաւանդ իր երդերուն աշուղական շեշտ մը տալու
փորձերը երբէք չեն յաիողիր։ աձ
«Է՛Հ», սիրողնե՜րն, ո ՛Վ ԿԻ՛" շէսշյ՚Ղ*
Օր մր սիրող կ'րլ1 ա^* է ա 9 ո Դ*
Անէծքն է այս սիրող սրտին»,.
Վա՜յ չար սիրող մր սիրո ղին,.,
Այս մէիբերուսները կը բաւեն ընթերցողը մեզիգա զա փ ա ր ա կից ընելու
Համար։ &. \,աթալի բանաստեղծի Հոգի չունի, ե. պիտի չի կարենայ
սիրուն ե. յաիող քառեակ մ՛իսկ ստորագրել։ իրեն կը ենայ Վ ան արձ ա
գիր տապանաքար մր դնել իր իսկ ձեռքով այն բոլոր գիրքերուն վրայ որո
Հեղինա1լն ըլլալու Համբաւը շուտով կը ցեղի ճշմարիտ քննադատութեան մը
շունչէն։ Ա*ազթենք որ <ձ'Բեզի»ն փերիյթնըեղան՝ րԱ ա ք այն գիտակից սալթա֊
քումին որուն ենթարկուած՛ է Ս. Նա թալի իր գրիչ շարժելու առաիին օրերէն
սկսեաի
՚ .', ԱԲՈՒ ԼԱԼԱ ՄԱ ՀԱՐ Ի
Ահ. հՍսձԼԼԿԵԱ Ն (գ . տ պ ա գ ր " » * ^ ՛ )
Երրորդ տպագրութեամբ լոյս տեսնող այս փ ոքրիկ Հատորը Աւ* իսա
Հակեանի ամենէն Հզօրե. ստեղծ՜ագործ՛ական եր էլն Է\ a էր գեր ու Վէրք
պարզ Հոգիով ու վիրաւոր սրտով աշուղը Հոս կը ներկայանայ որպէս վեՀ
փառ դատաւոր մը որ կը խարանէ անողոքօրէն մարդկային բոլոր կեղծ՜ուպ
տիր առաքինութիւններր և. արծուօրէն կը ձգտի, կը սլանայ գէպի ազատ
թիւնն իր էութեան։ ԱշխարՀին սի՛րտը միայն կը տրոփէ իր անՀուն զեղեց՛
կութեամբ Ա*աՀարիի սրտին մէի ուր Արեւն իր գինովութիւնն է թափեր։
Վեցերորդ սուրաՀը Հրաշափառ երգ մրն է Արեւին ձօնուած՜, ագա­
ման գա Հուռ գեղօն մը իբրեւ արուեստի ե. միանգամայն իբրեւ զգացումի։
a Ես սիրում եմ քեզ, ես սիրում եմ քեզ, կիզի՛ր» Է ՚՚՚ՏԻ՚Րէ ս ^ Հրեղէնսիրով,
a Եւ ոսկեճաճանչ վարսերդ շքեղ փռի՝ ր ինձվրայ և գուրգուրի՛ ր ինձ։
((Եւ արիւնոաի՛ ր իմ շրթունքներր քո ՀրդեՀավառ լոյս Համբոյրներով,– —)>
Այս Հրաիերմ շունչը կը շարունակուի արդէն ա մրողի քերթուածին մէի
որ Ա* իսաՀակեանի քերթողութեան պարտէզին ամենաշքեղ ու ոսկեվառ ծ՜
ղիկը պիտի նկատուի միշտ։