VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 656

Գ Ր Ա Խ Օ Ս Ա Կ Ա Ն
-, • - ՜ ՚ • ՛ Î ՝ * • •
Հ՚ԲԵԶՒ֊՝ ՆաՀւսս %աթալի (il)14—1920), տսլագր. «Հայրենիք»ի,
Ամերիկահայ գրականութիւնը իր մէի կը Համրէ կարգ մը անուններ,
որոնց ամենածանօթը եղան՝ է էթա Հան ՛Լաթային։ իրմէ կարդացած բազմա–
թիւ֊ գրուահ՜ քներ արձակ թէ ոտանաւոր, եւամէն անգամ Հասած՝ եմ այ
մոզո ւմին թէ ՆաՀան %աթալի երրէք բանաստեղծ՝ չէ, և երբէք չի պիտի կա
րենայ զգացումի և արուեստի գեղեցիկ էք ույ մր զարդարել մեր դրա կան ու­
թի ւնր։ Պիտի չարժէր բնաւ գրախօսականի մը արժեցնել իր վերիքան Հա­
տորը, եթէ ձըլլար ա յ ն կեղծ՜ ե.ստապատիր Համբաւը, որով Հռչակուած է
իբրև, ամենամեծ՜ գրագէտ բանա ստեղծ ր Ամերիկա Հայ գրականութեան։ Պ
է որ մենք ճշմարտապէս ծանօթանանք ա յ ն <լարժէքներ»ուն Հետ, որո
պատեՀապաշտ պարագաներու մէի փ միայն երևան եկած և իրենց
իսկութիւնը զգեստաւորած են շողշողուն և. սնոտի երևոյթնեբով։ Այն յան"s
գուզն և սանձարձակ խոյանքը զոր կատարած է ԼյաՀան ՚էյաթալի գրական
գրեթէ ամէն տեսակ մարզերուն մէի, իր մասին երկար ատեն խօսեցնել տուած
է։ Աքնշշուկ, ստուերին ու լռութեան մէի աշխատող միտքերը միայն օր մը
շաՀած են այն դափնին որով Ապողոնի ձեռքերը կը պսակաւորէն, քերթող
արեւագեղ ճակատ ր • • • Երր՝ յետադարձ ակնարկ մր նետենք ոյյ
բանեբուն վրայ ուրկէ -կ արշաւած է ^ւՀ/աՀան քյաթալի մինչեւ իր այսօր–
ուան Հանգրուանը, ուրիշ բան չենք գտներ եթէ ոչ ապարղիւն ժխորի մ
դիւրաբե՛կ Համբաւի մը արձագանգը։
՜էյ աՀան ՛Լյաթալի ամեիիկաՀայ սկսնա/լներու Համար կուռքի մը կեց­
ուածքը ստացած է Հւ արդէն ասոնցմէ մէկ քանիին վրայ ունեցած է ա
ցութիւն մը որ աւելի վնասակար քան թէ օգտակար կողմերով կր
Ատենն է որ տա պա յուին կեղծուպատիր Հաւատքին կուռքերը, և.բ
ցարձակ Արժէքին րովը միայն մեր Համոզուսնեըը զտէ։
Գրականութիւնր արուեստ մրն է այնքան դժուարին որքան միւս ար­
ուեստն երր։ Պէաք է ունենալ իր Հոգիին մէի բնավառ այն աստուածային Հուրը
զոր ներշնչում կ՚անուանենք։ Արնիկա՛ միայն քերթողր կը բարձրացնէ վեՀա–
սլաց, և.քնարբն լարերը կը խռովէ լուսածոր ու թափանցիկ մատներովը գե­
ղեցիկին։ ՜էյ՛աՀան \աթալի բոլորովին զուրկ է ներշնչումէ, իր ոտանաւոր–
Տները ոչ մէկ դաշնակութիւն ե.կշռոյթ ունին։ Անոնք ոտանաւորնեբ ի ս կ
չեն, որովՀետեւ տաղաչափութեան օրէնքներուն վրայ չեն գրուած, այլ գը–
րիչին քմաՀաժոյքը ծնունդ տուած է անոնց յանգերուն եւ ստիքսներուն։
Գուսանի մը վերարկուն Հագած և անոր նուագարանը կուրծքին սեղ
մած՝ .էյ աՀան ՛Նա թալի փորձած է այս անգամ իր սիրածին՝ Պէլլային գովքը
երգել։ Բայց չի բաւեր միայն վերարկուն ել փանդիռը, այլ մանաւանդ ան–