VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 653

^Ներկայիս մէի անցեալի տկարութիւններու պրպտումր չէ որ այնչափ
1լըմտանողէ մեզ, թերեւս այղ ա1լարութիւններէն մաս մր գործուած են իրե­
րու եւ քաղաքական դէպքերու բերումով, ՐայՏ Յ ալ ~ ա1է ա Տ^* Է "Ր անոն
Հիմա եւս կը գործուին եւ մօտաւոր անցեալը չհանդիսանար մեզի փ որձա՛
ռութեան դպրոց մը։
Սէվռի դաշնագրով միացեալ եւ ան կա իւ Հայաստանը կը ճանչցուի ե
կը նուիրագործուի իբր իրաւական պետութիւն մը, ե անկախ պետութիւն
ներու Հոյլինմէի, անիկա կեանքի կը կոչուի իբր քաղաքական նոր գործօն մը։
Հիմա եւս գուցէ այս պատմական եղելութեան իրական գևաՀատումէ
եւ անգիտակցութեն^ն է որ կը տառապինք, եթէ ոչ կարելի չէ այլ
խորՀիլ Հանդիսատես րլլալ նախկին կարգ ու սարքին, նախկին գործելակե
պին, սպասողական անորոշութեան ու յուլութեան 1ւ պատուի րակութիւն
րու՛նախկին բաղադրութեան զարտուղութիւններու։
Անցեալր կ՚երեւի գաս Հաիտի ՐԱա յ մեզի.Փարիզը իբր Հայ ազգային
քաղաքական կեդրոն, Հետեւոդական չեղաւ ուղղութեան մը եւ իր տարտ
մութեան, անորոշութեան, երբեւսէ Հակասական գԱրծուն էութիւնն եր ու բե­
րումով, անուղղակի կերպով պատճառ դարձաւ որ իւրաքանչիւր
ղութ իրենց ղեկավարող ան Հա տներ ո ւ եւ կուսակցութ իւններու Հայեցողու­
թեան եւ ըմբռնումի Համեմատ ունեն այ իր ուրոյն Համոզումր եւ տեսակէտ­
ները, Հոգատար պետութիւն մըիատագովելու կամ Հակառակը պնդելու
նատուր Հեղինակութիւնր եւ իբր ազգային քաղաքականութիւն իրեն ենթա­
կայ մամուլին մէի իր Հայեցակէտը իերմապէս պաշտպանելու իրաւասութիւնը։
Ո ֊֊ղիզթէ սխալ շատ անգամ անուղղակի կերպով մեր պա տուիր ակու–
թիւնները ժողովուրդէն եւ Հոսանքներէն առին իրենց քաղաքական ուղղու­
թիւնը, փոխանակ աներ պարտագրելու մէկ եւ կ ո ր ովի ուղղութիւն մը։Այդ­
պէս շարժեցան որովՀետեւ իրենք արդէն *jk որոշապէս ուղղութեան մր յան­
գած չէին։ Ասոր բարդուեցան անձնական եւ կուսակցային լուռ Հա կա մա ր–
տութիւննեբ, մեր դիւան ագի տա կան մարանի պատկանող որոշ թուով անզատ­
ներու Հ ա կա պետ ա կան արարքները եւ բրօբականտը, որոնք բոլորովին նուա­
զեցուցին մեր Հմայքը եւ ի յայտ բերին քաղաքական Հասունութիւն չունե­
ցող ժողովուրդի մը Հոգեբանութիւնը։
Այս տեսակէն ամենէ փոքրիկ եւ յետին նմոյշ մըյիշելու Համար կըր՜
նանք մէի բերել Հետեւեալ պարագան։ Գտնուեցան կուսակցութիւններ նե
կայացնող պաշտօնական թերթեր, որ խոշոր դէր ռ ր ո վ Ւրենց թերթին ճա
կատ ր արձանագրեցին Ա^Դէիոյ կոդմէ Հայաստան ղրւկած ռազմամթերքր, ու՛
րիշ մը նոյնիսկ անոր ստացագիրը որո՛՛՛ւ կողմէ ստորագբուելու ի֊նդիրր յու­
ղեց, խնդիրներ որոնք պետական . գաղտնիք էին եւ իրաւացիօրէն այդ
ալ կը գաւանուէին մեր ղեկավարող մար միններէ։
Միացեալ Հայաստանի անկախութեան ճանաչումը, ոչինչ փոխեց ա
սոսկական, ան Հա տա կան գործուն էութիւնն երէ եւ քաղաքական տարտա
ուղղութիւնն եր է։ իեռ պատուիրակութիւնն երր իրենց գոյութիւնները կը շա .
րունակեն ըստ առաջնոյն եւ կ՛սպասեն չեն գիտեր ո՛ր օրուան, վերի տալու