Հրաժեշտ է ունե՛նալ ճշմարիտ
Հոգին որուն
ազբիւ֊րէն րզխեցան
՛Բուսակի
մը ե.Տոցնաթանի
մր պարզունակ եւ անոյշ տաղերը*»*
աՀան %աթալի բռնազբօսիկ է միշտ, եւ արուեստակեալ
ձեւեր ու
կը յայտնաբերէ իր գրելու անկարողութիւնը։
կեղծ՝ զգացումներով
խճողուած
են բպոր
էիեըը իր վերիին
Հ ատորին ուր Հազիւ թէ կարելի
պիտի
ը
ա
գտնել Հոս ու Հոն գեղեցիկ յղացումի
քանի մը ստուերային
դրոշմներ։Պատ
կերները եւ նմանութիւնները
այնքան անյաիոդ և կիսաւարտ են որ,
ցողին միտքր ոչ մէկ պայծառ յիշատաէլներով
կը՝՝տպաւորեն։
Ամբոգի
տաժանելի
ընթերցումի
մը տուայտանքը եւ ձանձրոյթր կուտայ
միայն։ կը
փութամ
ընթերցողին
ներկայացնել
քանի մը նմոյշևեր
jj
ՕաՀան
%աթալիի
սիրերգներէն.
«*Բեզ դեռ կը սպասես" ({ա՜խ))ով, ղուս չես գար,
<( Ախրս» «օխ» մր սուր, սեւ օր մր,
Պէլլ
ա
՝
ս
*
Սիրարգ կր մխուի, ու գուն ալ կուլաս»
Կուլաս, կր սպասես մա Հին • • • ան չի գար,..
(
Անմուրազ փեսայ, անՀարս
անկողին,
՛Տեղի կրսպասեն,
եկուր,
նազելիս,
9
{(ԱՀ))էն պէմուրաա
սիրողին, ով կին,
Ասա ուած է մեռեր,
ղուն ալ կր մեռնիս..*՝*)
(՝էլ\
Գուսան եր գերու ճշմարիտ
խորՀուրգին և քաղցրութեան
բացարձակ
եղՆանումր կը տեսնենք
՛Լաթ ալիի սիրերգներուն
մէի։ Ապրուած
՛Լիլ"
1
մը, երազ մը եւ տխրութիւն
մը չեն ներղաշնակուիր
այն բոլոր
զգացումնե
րուն Հետ որոնք կեղծ ու՝պատիր բառամթերքով
մը կը յօրլենեն
€՝Բեզիյ>ն։
Այս չէ՛ գրականութիւնը,
ոչ իսկ առաիին
Ք
ա
յլը-{կրնանք
Համա
զայն սկսնակի մը որ թոթովուն
շրթունքներով կը Հեծէ
լոյսի
մեՀեանին
անոյշ ու թախծալից
Հեռա կարօտը։
%աթալի չարժեր
մինչեւ, իսկ սկսնակ
մր որ –մեզի ապագայի խոստուկներով
կը ներկայանայ։
գՀյանթերգի
և.Հ(Ա
ոլերնի՛ Հեղինակր ուռուցիկ
բացականչութիւններու
մէի վարպետ
մը եղած
է միշտ։ Ատենն է որ ինքնաճանաչումի
ան Հրաժեշտ եւ օգտակար
զգացու
մը
& •
՛Լյաթալի
Հրաժեշտ տայ գրականութեան։
Շփացուցեր են դինքը
ծաւոր գովեստներու
մէի։ fju կը յիշեմ կարդացած
ը[լ
ա
լ իր մասին թէ՝
Ղ/աթալի Հրանա ՛Լագ արեանի Հետ
Հայ & գրականութեան
վարպետնե
1լը Համարուի։» Այո ամենը անշուշտ պատճառ
եղած են որ Պ*
շարունակէ իր արշաւանքը
Պառնասի բարձունքներուն
վրայ։
Բայց
երբէք
չի տեսնուեցաւ ան գեղաՀրաշ վերադարձով
մր ուր ներշնչումի
թս֊է^է^
Հպատակի արփիաթռիչ
երիվարը Բեկաս։ Ո՛չ մէկ ատեն &• Ղ/աթա
դրած է մեզ վաղուան
յղացումներու
խոստումներով։
jj '
ԱտեղՆագործ
ոյժըկը
պակսի
միշտ
իրեն և.այս է պատճառը որ բռնադատուած
են իր
ները որոնք արուեստէն
ձեւը չեն զգենուր երբէք իրենց
արտայայտութեանր
մէի։ կինը զոր կր սիրէ &• Նաթալի չի նմանիր բնաւ այն տարփուՀիին
զոր
երգած են ՚Բուչակը ե. ուրիշ աշուղներ։
՛ԼյաՀա պետ *Բու
լ
ակի ամենաիրապա
