Զա՛րթիր
Հեղի՛նակդ պանծալի, դա՜ բթիր և տես թէ զիարդ
գասիրիգ իրականացաւ.յետ
iSO ամաց և սիրելին ազգ
քոյ ե
իւր ազատութիւն։
Հանզի՛սա ոսկերացդ Հայրենակիցդ
մեր Հոյակապ որ
Հուն Հեռաւորութեան
աշխարՀիս այս Հնդկաց՝ կարապետ,
նա
ոաՀվիրայ Հանդիսացար
ազգային ազատագրութեան
սուրբ գործոյն։
Օ
թեա՛ մր տնկեսցի անմաՀ յիշատակ
քոյ ի մէնջ իյամայր
ամս։
Փա՜ռք բարերարին զի յետ Հնգեգարեան
գառն գերութեանց
նաց, տառապանաց,
Հալածանաց, աքսորանաց և անլո
բազմաչարչար ազգ
մեր այլ ես ազատ է և անկախ և կա
ազգ
միմեծ ի շարս յառաջադէմ ե լուսաւորեալ ագգացն ա շխարՀ
կայն օգտեալ
ի գառն փորձոյ
անցելոյն
թօթափեսցեն
յանձանս
զնախկի
թերութիւնս
իւրեանց
—
ԴՔՓ՛ "՜ գնախանձ, զոխ ե զատելութիւն,
զի
զքոլն
—
Ո
ՐՔ է Հնուձն քանդեցին
զտուն
Հայոց։ Ուրախառիթ է սակայն
Հանրապետութիւն
Հայաստանի քաջ կշռելով
զ յարգ և զարմէս ո
գիտութեանց
բացեալ է անգ յէյրեան մայրաքաղաքի
մերում Համալսար
Հայկական որ եղիցի փարոս լուսաւորութեան
ազգիս։
Արզ
1
ա
յ
ս ս
ւ Ի
ս
ի ու՛րախ և ցնծառիթ տօնի ազատութեան
ազգիս պարտ
մեզ յիշել և զալն ամենայն
քեբթոզսն, մատենագիրսն ե գՀրապարակագիր
մեր որք յրնթացս անցեալ կիսադարուն քնարաւ իւրեանց եւ սուր գրչաւ ծ
ցին եւ սնուցին գոգին ազատագրութեան
յազգին՝
զի ՛ըստ բանից
ան
քերթողին
Աեսրովբայ
քՒաղեաղեանց՝
«ճշմարիտ
ազգասէրին է օ
քաջի գործոց նախաՀարց
գոգիս
որղւոց զարթոճցանել
յ ազատութիւն
րենեացՖ ։
Պարտիմք յիշատակել
գոՀութեամբ եւ գքաջարի
զինուորսն
Հայ
խարՀի, զկենղանիս եւ զնաՀատակեալսն,
որք սուրբ արեամբ իւրեանց
նու զօրութեամբ և ան Հա տա կան կարողութեամբ կերտեցին
զազա տա
գրու
Հայաստանի՝ խորտակելով
եւ ջախջախելով
զ յաղթ զշղթայսն
զառն
թեան։
Յէջս տոՀմալին պատմութեան գովութեամբ՝
յիշատակեսցեն
լ ապա
յին պանծալի գործք Հերոսաց մերոց եւ նոր Վարդանանց։
՛Արդ աղաչեմ ով ազնի՛ւ Հանդիսականք՝
եկալք ամենալն
ջերմեռանդ
թեամբ եւ խանդա վառութեամր պարպել
յ ոտնկայս բաժակ
ան ուշս. Հա մ
ի փա՛ռս եւ ի պայծառութիւն
Հայաստանի
Հանրապետութեան։
կեցցէ՛
Մայր Հայաստանի երկամեայ Հանրապետութիւն*
կեցցէ՛
Աու
էջմիածին
եւ.Հանրապետութիւն
Հալոց, կեցցե՜ն
ազգային գործիչք եւ գիւտ՛
նագէտք, կեցցէ՜ Հալ բանակ եւ կեցցե՜ն Հայ զինուորք եւ կեցցէ՜ բ
չար՝ իսկ այժմ փրկեալ Ազգ
Հայոց։
