յութեան
տեւականացումը։
ինչո՛՛՛ւ չէ, Փարիզի մէք Պօլշէվիք
Հայաստանի
տեսակ մր JJ ազան ո լիլերն եւ Միւլիքոէխերր պիտի դաոնա f իք։
Զ՛եր Հաշիւը պարապ ելաւ* Հայաստանի
կառավարութիւնր
այսօր
րէն ազգային
ուղղութիւնով
կորովի
կառավարութիւն
մընէ, եւ ո՛չ թ
վԱՀարոնեանի
ֆրազներով», —ինչպէս
կ՚ըսէք,—
ա
յէ
իր զաւա կներ ու արիւնով
եւ կուրծքերով կը պայքարի իր Հողին ազատութեան եւ
անկախ
Համար, եւ մինչեւ վերք ալ պիտի շարունակէ
այդպէս։
ի՞նչ
ընել ուրեՏն, դռները վերջնականապէս
կը գոցուին մեր Փարի
ամրարիշտ դիւանագէտներուն
առք եւ։ Աքնքատ Հայաստան
ուզեցին ստեղծ
չեղա՛ւ* Հայ Հանրապետութիւնը
վարկաբեկել եւ վիժեցնել
փորձեցին,
զա
՛լ*
«աթոռներ» սակարկեցին, նորէն չեղա՝ւ։
կիլիկիան որուն՝ քաղաքա
կանութիւնը եւ դիւանագիտութիւնը
իրենք
վարեցըն
աքսօր, բերին Հաս
ցուցին այս զարՀ ոլրելի ֆ ի ա ս ք օ ին, եւ աքսպէսով մեր ք
լէգէոնի
քայքայման պատճառ
Հանդիսացան։
՝ քքեոելային Համագումարով
մր, որ աւելի թաղական
իյորՀուրդի մը
կը նմանի, կ՛ուզեն դարձեալ վերակենդանացնել
իրենց
Հին
աւանդութիւն֊
ներր եւ փրկել իրենց ոտքերուն
վր՚սյ փ[լ
ո
Դ Հոդը* Պատուիրակութիւնր
ղե
կը կորսնցուցած
քայքայուն նաւ մըն է այսօր, և անդասներուն մեծամ
նութիւնը
թերեւս գիտակցաբար
անկարող ՚ պետութեան և
կուսակցո
գաղափարները
զանազանելու
Ղ/որատունկեանի պէս դիւանա գիտութենէ
Հասկցող մարդիկ եր
յայտարարեն թէ Համագումարը
այլեւս կորսնցուցած է իր գոյութեան
ւունքը, ե պէտք է ամէն ինչ քան ձնե լ պաշտօնական կառավարութեան
կայացուցչին, «Հայաստան»
ի խմբակին նշանաւոր
((գլուխներ»ր գեղեցիկ ներ–
շընչումը
կ՚ունենան
խորՀելու թէ աւելի քար մար պիտի րլլար իրենց տ օ–
ս ի էնն ե ր ը փոխանցել»** ՛Լա լա թիոյ ազգ, ժո դո վին***
ԱՀաւասիկ թէ ի՞նչէ ((Վախցողներր»
յօդուածին տակ թաքնուող
Նշանաւոր
Ազգային Պատուիրակութիւնը
իրերու բնական
բերումով և տրա
մաբանօրէն կը մեռնի։
Մարդիկ որ Հայրենիքի
շահերէն աւելի իրենց անձ
նական
շաՀերը ունին անոր տեւականացումին
մէք,
այնքան
ամբարի
երագներ, նախարարական
գրեթէ շաՀուած աթոռներ երեւակայելէ վե
ուզեր անոր ներքինի մեռելաթաղներն Բէէ
ա
է> ե այսքան անփառունակ
կեր՛
պով անշքանալ։
Ձեն ուզեր, և կայաններու յատուկ ե դրա fր ա ս պան դաւաճա
նութիւնով
մը, կ՛արատաւորէն և. ամէ^ն տեսակ միքոցներու կը դիմեն ի
րոցին մէք սպաննելու Համար մեր մանուկ
Հանրապետութիւնը։
Ղ՝ո լք կառավարողներ
Հայաստանի արիւնոտ դաշտերը՝
Փարիզի
քատօրէն, ի զո՛ւր են ձեր. Հոգեվարքի
չարչրկուՁներր,
Հայ խիղճը
ամէն
տեղ է, ուրկէ սբրուած՝ է ձեր յիշատ ա կը։
Այսօր
առՀա սարակ,
ամէն
զոքնի եւ դաւանանքի պատկանող
Հայ, Փարիզի նշանաւոր Ադգ*
ուիրակութեան
կը նայի, իբրեւ քանդուած՛ տունի մը որուն
վրայ
մի աքն
բուերը կը վայեն կոտրակուած
Հայրենիքի
մըչար ոգիներուն
պէս։
