VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 477

ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
Ա Ղ PԻԻ
Ր1,
Ե Ր Ը
416
3 >C
Զի*նի
շուշաններ արշալուս ո լան, աղրիւրները կ արտասուէի՛ն
լեռներո
վէրքին
մէլ\
։
ք՝
ա
յց
ռ
ՐՐ գարունր կր դառնար ծաղիէլներու ե դալարագեղ
թութեա՛ն
մր ժպիտի՛ն Հետ, ա՛նո՛նք իրե՛նց մար գար տա Հոս րի
Լ
ր
ռ
ղր կր Բ
Հո՛՛ն, վարը, ծմաէլներուն, բլուրներուն ե գիւղերուն խառնելու,
իրրեւ ան–
մա Հակա՛ն ոզ^ոյնր՝ ա սագերուն այնքան մօտիկ
ձիւնապսակ
լեոներուն։
Անո՛նց թափ անցա շող սրտին վրայ նունուֆարները
կ՚երագէին
ոսկի
մանիշակ
իրիկուններու
մելամաղձիկ
լռութեան
մէջ։
Անոնց Հայելին ցոլացումը կուտար դիցագեղ նար զիսներ ուն որոնք յա–
ւերժօրին կը ծ՜աղկին իրենց գեղեցկութիւնր
դիտելու Համար զմայլանքին մէջ
Հոգեպարա՛ր
Հէքեաթին,».
Անոնց մէջ ամառ գիշերներուն
րուրուՏնայեղձ ե Հեշտաւէտ,
լո
խոշոր մարգարիտի
մը պէս կ՚իյնար*
երէլնանոյ շի մը մանեակին փրցուած գո
ցես, ե աստղերը, աստզերր կը պսպղայէն թարթափող
ալքերու Հանգոյն՝
վրայ կր ծանրանան
քնակին թեւեր ր լուսատ արփ»**
Անոնց մէջ Հէքեաթէն
յաւերժահարսն
երր կուգային լոգնալու ան Սա
րէն գեղեցիկ ե Հոլանի, որոնց վարդած՜աղիկ
մարմիններին
Արշալոյսր կ
ծնէր*»*
Անոնց մէջ Հին Գեղեցկութիւնը
տակաւին ոսկեժպի՜տ կը շող
Աէրր ն_'
ռ
Ր
ա
դէր անոնց մօտ, և Հին երգը այնքան սիրազեղ և տարփելի
թունքներու
վրայ լռած՜, անոնց բիւրեղէն
մէ^ին Հեռա դաշնակ օրօրումով
մը
կը Հնչէր անմաՀական սրտէն վրայ Գարուններու՜ն
}
Գարուններուն»*»
ԱրաՀետներուն
երկարող ե օձապտոյտ
գօտիին
վրայ
ծազիէլներր
սպառէին
անոնց, և եղնի1լներր ծարաւի, որսորդին ար Հա լիրքն իրենց անոյ
մելամաղձոտ ալքերուն
մէջ՝ վախկոտ
ոստումով
մը յանկարծ կը
դէպի ակերը***
Անոնց երգը Հեռուին կը լսուէր, կախարդական
^Հրաւէրի
երբ անցորդը պուրակէն մէջ կը մրափէր, և անոր Հուրջր
դիg անոյշն
պար էին ստուերագեղ
տեսիլներով*»»
Գիւթերգր
մեղմօրէն կը Հեռանար, կը Հեռանար
օրօրուն
սիւգ
շղարշին պէս ալիք ալիք, և ծաղի1լները
կ՚արթննային՝
իրենց
խնկաբոյր
ծոցին մէջ զգալով Համբոյրները
լոյ սին,»»
Այն ատեն
այգիներուն և պարտէզներուն
մ էջին կ՚անցնէին
ազբիւր–
ներր, զուարթութի՜ւն
սփռելով
ամին
Հոգիի ե ամէն ծ՜աղիկի
մէջ։
Այն ատեն ոսկի՜ կր Հոսէին, գեղեցիկ
Հէքեաթի
մը ճշմարիտ եր
գին Համար, Հայրենիքիս
ազբիւրներր, ե քանի սափորներ լեցուեցան ո
կիով, քանի սափորնե՜ր Ամանորի այգուն ճաճանչին Հետ, երբոր
ները կը սպաս էէն, և հրաշքը լուսեղին
պայծառութիւնը
^£* ԸԱ
ա
Ր
ա
տարփաւոր Արտերուն»,»
1...,467,468,469,470,471,472,473,474,475,476 478,479,480,481,482,483,484,485,486,487,...884
Powered by FlippingBook