Վ Ե Ր Ա Ծ
l i
Ո Ւ ՆԴ
Շ Ա BԱ Թ1 ԹԵ P Թ
ԳՐԱԿԱՆ, ՀԱՍԱՐԱԿԱԿԱՆ Եհ ՚ԲԱ՚ԼԱ-ԲԱԿԱՆ
ՓԱՐԻԶ՛
Գ– ՏԱՐԻ
I
ԹԻհ
26
3
ՅՈհԼ
Խ Մ Բ Ա Գ Ր Ա Կ Ա
Ն
Մ ԵՐ
Կ Ա
է
է ՆՆԵ Ր Ը
^Տ֊էս
Որքան ալ խօսուած և ճշմարտութիւնը
լեղյեղուած
րԱայ, կ՛արժէ
կու խօսքով ա՛նդրադառնալ
« Հայ աստանդի այն ստորի՛ն դր սլար տութ
ցուցնելու
Համար մեր պաշտօնական պատասխանատու
ան
թիւնը. Հոգիին սևութիւնր և ժաէրր, որ Հազիւ թէ խպնելու մարդկային տար
րական զգացումը
կորսնցնող
մարգերին կրնայ
րզխիլ։
1918
ի՛ն կովկասի մէք, երր մեր ամրոզք ցեղին, կեանքի և մա
ըլլալու կամ չըլլալու գերագոյն
Հարցը մէքտեղ դրուած էր, այն ատեն
Ազգային
իյորՀուրդի որոշումով,
ԱՀարոնեան, Պապաքանեան և ո
Վրացի ու թաթար պատուիրակներու
ուղեկցութիւնով,
ստիպուած
թուրքերու
Մայրաքաղաքր,
կնքելու Համար Համաձայնութիւն
մր, գոնէ առ
ժամարար Հեռացնելու վտանգր,
և մինչև փրկութեան նոր Հորիզոնի
զումը գնելու Համար այն թանկ, ճակատագրական
վայրկեասներր,
ամրողԳ ցեղի մր ֊ռուսաՀայ
և թրքաՀալ–
ֆիզիքական
գոյութիւնը
խնդրոյ
առարկայ դարձած էր։
Այս
ամե՚նու՚նյայտ՛նի իրողութիւնը
խեղաթիւրել, և կարե՛նալ ըսել թէ
^ԱՀարո՛նեան Պօլիս գ՛նաց թալէաթի
գուրգուրա՛նքով,
Պրուսայի
թրմուկ
րում ը՛նծայած Հեշտա՛նքը վայելելու,
Հաղիլ թէ մեր
պատուիրակութեա՛ն
անդասներուս
ճիւաղայի՛ն
ուղեղի՛ն մէջ կրնար ծ՛նիլ։|
Բ ա ց ա ր ձ ա կ ա պ է
ս
սուտ
է թէ Ա Հա ը ni
է Պ ը ո ւ ս ա , ի ջերմուկ՛ները։
Դուք որ, այ՛նքա՛ն գուրգուրանքով
*
